Psyche
alle pijlers
Positieve praat
dinsdag 17 januari 2017 15:54
Hoi,
Om maar meteen met de deur in huis te vallen; ik ben depressief. Terwijl ik in afwachting ben voor de zoveelste therapie zien mijn dagen er leeg en uitzichtloos uit en ik heb nog maar weinig sociale contacten in mijn directe omgeving. Voor mensen in een (minder of meerdere mate) soortgelijke situatie zal het wel herkenbaar zijn dat het lastig is om je te richten op de positieve punten in het dagelijks leven. Dat je bijvoorbeeld even naar buiten bent geweest, voor jezelf gekookt hebt of op tijd je bed bent uitgekomen. Het lijkt me fijn om het daar met anderen over te hebben en elkaar wellicht daarmee ook te kunnen helpen.
Dus, wat heb jij vandaag voor positiefs gedaan?
Om maar meteen met de deur in huis te vallen; ik ben depressief. Terwijl ik in afwachting ben voor de zoveelste therapie zien mijn dagen er leeg en uitzichtloos uit en ik heb nog maar weinig sociale contacten in mijn directe omgeving. Voor mensen in een (minder of meerdere mate) soortgelijke situatie zal het wel herkenbaar zijn dat het lastig is om je te richten op de positieve punten in het dagelijks leven. Dat je bijvoorbeeld even naar buiten bent geweest, voor jezelf gekookt hebt of op tijd je bed bent uitgekomen. Het lijkt me fijn om het daar met anderen over te hebben en elkaar wellicht daarmee ook te kunnen helpen.
Dus, wat heb jij vandaag voor positiefs gedaan?
dinsdag 7 februari 2017 10:35
@just_sabina: dat weet ik ook nog niet zo helemaal,maar er werken in elk geval mensen die gespecialiseerd zijn in hormoon-gerelateerde depressie... Dus ik hoop dat ze mij ook kunnen helpen.
Ben net bij de dokter geweest en die heeft me aangehoord en daarna direct beloofd om een verwijsbrief te schrijven. Dus daar ben ik uiteraard erg blij mee.
Ben net bij de dokter geweest en die heeft me aangehoord en daarna direct beloofd om een verwijsbrief te schrijven. Dus daar ben ik uiteraard erg blij mee.
dinsdag 7 februari 2017 11:16
Wauw, wat een positiviteit hier!
Bumba, Wat fijn dat de dokter je wil doorverwijzen! Lijkt me zo'n opluchting als je daar mensen tegenkomt die je kunnen helpen.
Cupcake, wat goed om te horen dat het beter gaat! Ik hoop voor je dat je er steeds meer van kunt gaan genieten!
Ehm mindfulness. Ik ben er pas 1x geweest, mijn kennis is ook nog maar beperkt, dus hou me ten goede Ik ga nu iedere week 2,5 uur naar de cursus, daarbuiten heb ik voor elke dag zo'n beetje een uur "huiswerk" (de trainster heeft geluidsbestanden gedeeld met oefeningen die ze zelf ingesproken heeft). Nu dacht ik eerst zelf ook, "een uur huiswerk?!". Maar, het valt mij erg mee.
Ik moest donderdag in de cursus best wel een beetje wennen, want het komt toch allemaal wel zweverig over. Eerst was er een introductie over de cursus, daarna 2 oefeningen.
Een oefening was met een rozijn. De instructrice legde iets in mijn hand (terwijl ik mijn ogen dicht had). Dan moest je voelen wat je waarnam, eigenschappen van het ding zeg maar. Daarna mocht je ernaar kijken, daarna moest je ernaar luisteren, ruiken, proeven, erop bijten en het daarna opeten. Daarna alle eigenschappen opschrijven. Zodat je eigenlijk beseft hoeveel je eigenlijk normaal mist als je iets eet (zonder erbij na te denken), en hoe het dus is om "in het moment" te zijn. Het klinkt best wel zweverig, en je voelt je echt wel idioot als je zit te luisteren naar een rozijn, maar het was toch wel een soort eyeopenener voor mij, omdat je in het dagelijks leven dus inderdaad heel veel dingen op de automatische piloot doet.
De andere oefening was een bodyscan, zoals je in sommige mindfulness apps ook wel hebt, maar dan veel beter. Deze duurde 45 min zo'n beetje. Dat was dus echt plat op je rug liggen, alles ontspannen en dan een voor een al je lichaamsdelen langs. Wat ook best raar klinkt, maar toch wel werkt.
Deze oefening is dus ook deze week het huiswerk, wat je elke dag "moet" doen. Maar ik merk echt dat als ik die oefening gedaan heb mijn hoofd leger is, mijn spieren ontspannen en ik zelf helemaal tot rust gekomen ben. Een oefening die je ook erg goed kunt doen als je niet goed kan slapen bijvoorbeeld, omdat je er ontzettend kalm van word, omdat er dan op dat moment alleen nog ruimte is in je hoofd voor je linkerwijsvinger bij wijze van spreken.
Ik vind het dus nog wel een beetje zweverig, maar zeer zeker de moeite waard. Ik ben normaal ook een ontzettende piekeraar, en kan heel moeilijk rust in mijn hoofd krijgen, maar hiermee lukt dat wel. Het is echt even een momentje voor jezelf. Er word je geleerd om meer in het hier en nu te leven, als altijd alleen maar naar de toekomst te kijken en te bedenken wat je morgen of vanavond allemaal nog moet doen. Het enige is dat je je er wel aan moet overgeven en jezelf niet van bovenaf moet gaan bekijken om te kijken waar je nu mee bezig ben.
Just Sabina, Jij klinkt ook positief! Mooi dat het je lukt zoveel dingen te doen, zonder heel erg moe te worden. Dat is weer een stap vooruit denk ik En fijn dat je nu een behandelplan hebt bij de psycholoog. Ik hoop dat je er gauw baat bij gaat hebben!
Hmm, leuke series, even denken. Ohja: Desperate housewives, Land Girls (netflix), The Crown, Juana Ines (Netflix), Homeland (maar misschien wel te zwaar)
Meer weet ik even niet, maar misschien kom ik er nog op
Hier gaat het vandaag nog niet heel goed. Gele Suikerspin had gelijk geloof ik, de vermoeidheid van het weekend komt later. Ik zou vandaag naar mijn werk gaan, maar toen ik een stukje out gereden had durfde ik echt niet meer verder. Ik zag alles dubbel van de vermoeidheid. Dus maar weer terug gegaan en morgen een nieuwe poging.
Positief puntje: Ik heb niet doorgezet, wat ik vroeger wel gedaan zou hebben, maar mijn grens aangegeven.
Bumba, Wat fijn dat de dokter je wil doorverwijzen! Lijkt me zo'n opluchting als je daar mensen tegenkomt die je kunnen helpen.
Cupcake, wat goed om te horen dat het beter gaat! Ik hoop voor je dat je er steeds meer van kunt gaan genieten!
Ehm mindfulness. Ik ben er pas 1x geweest, mijn kennis is ook nog maar beperkt, dus hou me ten goede Ik ga nu iedere week 2,5 uur naar de cursus, daarbuiten heb ik voor elke dag zo'n beetje een uur "huiswerk" (de trainster heeft geluidsbestanden gedeeld met oefeningen die ze zelf ingesproken heeft). Nu dacht ik eerst zelf ook, "een uur huiswerk?!". Maar, het valt mij erg mee.
Ik moest donderdag in de cursus best wel een beetje wennen, want het komt toch allemaal wel zweverig over. Eerst was er een introductie over de cursus, daarna 2 oefeningen.
Een oefening was met een rozijn. De instructrice legde iets in mijn hand (terwijl ik mijn ogen dicht had). Dan moest je voelen wat je waarnam, eigenschappen van het ding zeg maar. Daarna mocht je ernaar kijken, daarna moest je ernaar luisteren, ruiken, proeven, erop bijten en het daarna opeten. Daarna alle eigenschappen opschrijven. Zodat je eigenlijk beseft hoeveel je eigenlijk normaal mist als je iets eet (zonder erbij na te denken), en hoe het dus is om "in het moment" te zijn. Het klinkt best wel zweverig, en je voelt je echt wel idioot als je zit te luisteren naar een rozijn, maar het was toch wel een soort eyeopenener voor mij, omdat je in het dagelijks leven dus inderdaad heel veel dingen op de automatische piloot doet.
De andere oefening was een bodyscan, zoals je in sommige mindfulness apps ook wel hebt, maar dan veel beter. Deze duurde 45 min zo'n beetje. Dat was dus echt plat op je rug liggen, alles ontspannen en dan een voor een al je lichaamsdelen langs. Wat ook best raar klinkt, maar toch wel werkt.
Deze oefening is dus ook deze week het huiswerk, wat je elke dag "moet" doen. Maar ik merk echt dat als ik die oefening gedaan heb mijn hoofd leger is, mijn spieren ontspannen en ik zelf helemaal tot rust gekomen ben. Een oefening die je ook erg goed kunt doen als je niet goed kan slapen bijvoorbeeld, omdat je er ontzettend kalm van word, omdat er dan op dat moment alleen nog ruimte is in je hoofd voor je linkerwijsvinger bij wijze van spreken.
Ik vind het dus nog wel een beetje zweverig, maar zeer zeker de moeite waard. Ik ben normaal ook een ontzettende piekeraar, en kan heel moeilijk rust in mijn hoofd krijgen, maar hiermee lukt dat wel. Het is echt even een momentje voor jezelf. Er word je geleerd om meer in het hier en nu te leven, als altijd alleen maar naar de toekomst te kijken en te bedenken wat je morgen of vanavond allemaal nog moet doen. Het enige is dat je je er wel aan moet overgeven en jezelf niet van bovenaf moet gaan bekijken om te kijken waar je nu mee bezig ben.
Just Sabina, Jij klinkt ook positief! Mooi dat het je lukt zoveel dingen te doen, zonder heel erg moe te worden. Dat is weer een stap vooruit denk ik En fijn dat je nu een behandelplan hebt bij de psycholoog. Ik hoop dat je er gauw baat bij gaat hebben!
Hmm, leuke series, even denken. Ohja: Desperate housewives, Land Girls (netflix), The Crown, Juana Ines (Netflix), Homeland (maar misschien wel te zwaar)
Meer weet ik even niet, maar misschien kom ik er nog op
Hier gaat het vandaag nog niet heel goed. Gele Suikerspin had gelijk geloof ik, de vermoeidheid van het weekend komt later. Ik zou vandaag naar mijn werk gaan, maar toen ik een stukje out gereden had durfde ik echt niet meer verder. Ik zag alles dubbel van de vermoeidheid. Dus maar weer terug gegaan en morgen een nieuwe poging.
Positief puntje: Ik heb niet doorgezet, wat ik vroeger wel gedaan zou hebben, maar mijn grens aangegeven.
dinsdag 7 februari 2017 12:46
Just sabina: bij mij gaf de bedrijfsarts idd aan dat ik eens naar zwangerschap haptonomie moet kijken. Ik weet niet of ik het ga doen. Ben er nu nog niet klaar voor en sta er nog niet voor open. Vind het ook erg, nou ja, toch wel redelijk confronterend. Het is bedoelt om contact te maken met je baby en hoewel ik dat heel positief vind, doe ik dat zelf ook dagelijks door bijv een hand op mijn buik te leggen. Mocht ik straks toch ondersteuning nodig hebben dan ga ik er wel mee aan de slag. Maar ik merk dat het echt beter gaat! Ik kan genieten en heb al wat rompertje gekocht voor de baby enz. Vanavond nog de echo! Ben nu 12+3 dus als die goed is dan ben ik blij haha. Donderdag dan nog de combinatietest maar daar ben ik nog niet al te veel mee bezig, dat zal ook wel goedkomen.
Rodelimo: bedankt voor je uitleg! Ik heb dergelijke oefeningen bij de psycholoog gedaan! Wat zie je, voel je, ruik je etc om maar afgeleid te worden van je gedachten en bewust te zijn van wat je ziet voelt hoort proeft etc. Ik ben zelf heel nuchter dus ik weet niet of mindfulness mij gaat helpen. Ik vind het lastig om op die manier te ontspannen (net als met yoga bijvoorbeeld of met muziek). Als ik in de winkel ben probeer ik wel meer op de kleuren en omgeving te letten als op mijn gedachten bijv.
Hier ook een dip dagje. Van het weekend ging het super goed en nu ben ik niet vooruit te branden maar ik ga zo toch naar de winkel want dat is mijn oefening voor deze week . Vanavond eten we lekker zelfgemaakte hamburgertjes met aardappeltjes uit de oven in citroen
Rodelimo: bedankt voor je uitleg! Ik heb dergelijke oefeningen bij de psycholoog gedaan! Wat zie je, voel je, ruik je etc om maar afgeleid te worden van je gedachten en bewust te zijn van wat je ziet voelt hoort proeft etc. Ik ben zelf heel nuchter dus ik weet niet of mindfulness mij gaat helpen. Ik vind het lastig om op die manier te ontspannen (net als met yoga bijvoorbeeld of met muziek). Als ik in de winkel ben probeer ik wel meer op de kleuren en omgeving te letten als op mijn gedachten bijv.
Hier ook een dip dagje. Van het weekend ging het super goed en nu ben ik niet vooruit te branden maar ik ga zo toch naar de winkel want dat is mijn oefening voor deze week . Vanavond eten we lekker zelfgemaakte hamburgertjes met aardappeltjes uit de oven in citroen
woensdag 8 februari 2017 11:01
Wat een stilte. Dat is geen goed teken denk ik?? Ik ben vandaag zelf ook niet echt happy. Het is zo somber en koud weer. Dus ik krijg mezelf gewoon niet in beweging
Positief: ik ben vanmorgen wel even wat boodschappen gaan doen. Dus ben niet helemaal passief. (Maar ik denk dat ik de rest van de dag wel binnen blijf, als ik mijn zoontje heb opgehaald bij de peuterspeelzaal)
Positief: ik ben vanmorgen wel even wat boodschappen gaan doen. Dus ben niet helemaal passief. (Maar ik denk dat ik de rest van de dag wel binnen blijf, als ik mijn zoontje heb opgehaald bij de peuterspeelzaal)
woensdag 8 februari 2017 11:47
Ja, het is heel rustig... Ik hoop dat niet iedereen een dipje heeft! Bij mij gaat het ook niet echt heel lekker vandaag. Ik ben wel minder moe als gister (maar dat kan ook bijna niet anders, want ik heb gister bijna alleen maar geslapen), maar krijg mezelf ook met geen mogelijkheid vooruit. Vanmorgen zelfs in mijn pyjama ontbeten, noujaa. Goed, nu wel gedoucht, want zo naar de massagetherapie. Hoop dat het daarna een beetje beter gaat!
Gele Suikerspin, hoe gaat het met jou, nu je terug bent in je eigen huis?
Bumba, ook veel sterkte. Het is idd ook echt geen lekker weer. Weer voor een film, of een boekje op de bank ofzo Dan daar maar lekker van genieten!
Cupcake, aardappeltjes uit de oven in citroen? Zijn dat aardappeltjes in citroensap ofzo? Heb je daar een recept van, want ik ben nu wel heel benieuwd.
Ja, de mindfulness is wel wat zweverig. Ik ben ook best wel down to earth, dus ik heb daar ook nog wel moeite mee. Maar ik had een proefles gevolgd, en vond het toen toch wel de moeite waard om te proberen. Ben erg benieuwd of ik dat na 8 weken nog zo vind
.
Positief vandaag: Ondanks alles toch opgestaan, gedoucht en klaar om zometeen naar buiten te gaan en opnieuw te proberen auto te rijden.
Gele Suikerspin, hoe gaat het met jou, nu je terug bent in je eigen huis?
Bumba, ook veel sterkte. Het is idd ook echt geen lekker weer. Weer voor een film, of een boekje op de bank ofzo Dan daar maar lekker van genieten!
Cupcake, aardappeltjes uit de oven in citroen? Zijn dat aardappeltjes in citroensap ofzo? Heb je daar een recept van, want ik ben nu wel heel benieuwd.
Ja, de mindfulness is wel wat zweverig. Ik ben ook best wel down to earth, dus ik heb daar ook nog wel moeite mee. Maar ik had een proefles gevolgd, en vond het toen toch wel de moeite waard om te proberen. Ben erg benieuwd of ik dat na 8 weken nog zo vind
.Positief vandaag: Ondanks alles toch opgestaan, gedoucht en klaar om zometeen naar buiten te gaan en opnieuw te proberen auto te rijden.
woensdag 8 februari 2017 13:33
Wat vervelend die dips en het lage energie nivo. Blijven denken aan alle overwinningen die gemaakt zijn de afgelopen week. En onthoudt betere dagen komen er ook weer
Hier ook negatieve dingen maar geen zin om te benoemen.
Dus hierbij de positieve, een hele boel
Weer in mijn eigen huis, wat best goed gaat. Weer alleen geslapen. Mijn konijn kende mij nog, veel mee geknuffeld.
Naar sport iets geweest, alleen praten en informatie. En meteen naar dagbesteding gevraagd, want dat kan daar ook. Ik heb nu veel informatie en de eerste stap naar sport is gezet. Dus trots!!
Wel nu in bed. Want moe en pijn. Maar, ach. Hopelijk zakt het af.
Was erg leuk dat het lukte en fijn om positieve mensen die niet betuttelend of achterlijk doen over psychische dingen, te ontmoeten.
Hier ook negatieve dingen maar geen zin om te benoemen.
Dus hierbij de positieve, een hele boel
Weer in mijn eigen huis, wat best goed gaat. Weer alleen geslapen. Mijn konijn kende mij nog, veel mee geknuffeld.
Naar sport iets geweest, alleen praten en informatie. En meteen naar dagbesteding gevraagd, want dat kan daar ook. Ik heb nu veel informatie en de eerste stap naar sport is gezet. Dus trots!!
Wel nu in bed. Want moe en pijn. Maar, ach. Hopelijk zakt het af.
Was erg leuk dat het lukte en fijn om positieve mensen die niet betuttelend of achterlijk doen over psychische dingen, te ontmoeten.
woensdag 8 februari 2017 13:39
Rodelimo: ja in Griekenland eten ze dat geloof ik veel! Het recept:
Aardappels schillen en in partjes snijden.
Wij koken de aardappeltjes altijd in nog partjes even voor, ongeveer 5-7 minuten.
Dan doe je ze in een ovenschaal (ik gebruik een grote zodat ze niet teveel op elkaar liggen)
Een bodempje water en olie (wij gebruiken zonnebloem olei)
Dan peper, zout, knoflook en oregano er overheen.
En tot slot afhankelijk van hoeveel aardappels je hebt 1/2 of een hele citroen erover uitpersen. En dan alles even goed mengen. De citroen moet je echt even mee leren spelen, soms is het te zuur en soms niet zuur genoeg. Wij houden wel van zuur haha.
Dan zet ik de oven meestal op 180 graden en dan gaan ze ongeveer 1 tot 2 uur in de oven. Ook weer afhankelijk van hoeveel aardappels. Ze moeten knapperig en een beetje bruin zijn. Hier wordt er dan echt veel van gegeten! Normaal eet ik 1/2 aardappels en als ik het in citroen maak dan eet ik wel 3 aardappels. Eet lekker weg en het is net een lekkere snack of zoiets als een friet alleen dan lekker zuur en knapperig. Geloof dat je het ook op internet kunt vinden: Griekse aardappeltjes uit de oven of aardappeltjes in citroen uit de oven.
Zeker eens proberen! Wij eten er soms zelfgemaakte hamburger bij of gewoon bbq of een lekker stuk vlees.
Aardappels schillen en in partjes snijden.
Wij koken de aardappeltjes altijd in nog partjes even voor, ongeveer 5-7 minuten.
Dan doe je ze in een ovenschaal (ik gebruik een grote zodat ze niet teveel op elkaar liggen)
Een bodempje water en olie (wij gebruiken zonnebloem olei)
Dan peper, zout, knoflook en oregano er overheen.
En tot slot afhankelijk van hoeveel aardappels je hebt 1/2 of een hele citroen erover uitpersen. En dan alles even goed mengen. De citroen moet je echt even mee leren spelen, soms is het te zuur en soms niet zuur genoeg. Wij houden wel van zuur haha.
Dan zet ik de oven meestal op 180 graden en dan gaan ze ongeveer 1 tot 2 uur in de oven. Ook weer afhankelijk van hoeveel aardappels. Ze moeten knapperig en een beetje bruin zijn. Hier wordt er dan echt veel van gegeten! Normaal eet ik 1/2 aardappels en als ik het in citroen maak dan eet ik wel 3 aardappels. Eet lekker weg en het is net een lekkere snack of zoiets als een friet alleen dan lekker zuur en knapperig. Geloof dat je het ook op internet kunt vinden: Griekse aardappeltjes uit de oven of aardappeltjes in citroen uit de oven.
Zeker eens proberen! Wij eten er soms zelfgemaakte hamburger bij of gewoon bbq of een lekker stuk vlees.
woensdag 8 februari 2017 15:16
Wauw Cupcake, dat klinkt inderdaad goed! Ga ik zeker eens proberen. Of beter gezegd, voorstellen aan mijn man, want die is hier op dit moment de chef Dankjewel!
Gele Suikerspin, jij bent al lekker bezig geweest vanmorgen! Heerlijk, in je eigen huis met je konijn. Je klinkt positief.
Bij mij is het inmiddels ook wat beter. Ik ben net terug van de massagetherapie. Het was erg fijn om even te praten over alles, en ook fijn dat ik nu weer kan zitten zonder meteen al mijn spieren te voelen en meteen mijn schouders op te trekken. Was wel gek, want ze zei na 10 minuten al: Het gaat niet zo goed vandaag he, heb je veel stress gehad laatste paar dagen? Toch bijzonder dat je dat zo goed kunt voelen blijkbaar.
Nu lekker bijkomen op de bank en straks lekker burritos eten. Daar heb ik al de hele week zo'n zin in!
Gele Suikerspin, jij bent al lekker bezig geweest vanmorgen! Heerlijk, in je eigen huis met je konijn. Je klinkt positief.
Bij mij is het inmiddels ook wat beter. Ik ben net terug van de massagetherapie. Het was erg fijn om even te praten over alles, en ook fijn dat ik nu weer kan zitten zonder meteen al mijn spieren te voelen en meteen mijn schouders op te trekken. Was wel gek, want ze zei na 10 minuten al: Het gaat niet zo goed vandaag he, heb je veel stress gehad laatste paar dagen? Toch bijzonder dat je dat zo goed kunt voelen blijkbaar.
Nu lekker bijkomen op de bank en straks lekker burritos eten. Daar heb ik al de hele week zo'n zin in!
woensdag 8 februari 2017 19:54
Positief : vanochtend echt vroeg opgestaan dmv wekker en met de auto naar garage geweest, daarna meteen door naar het werk en 2 uur daar geweest. Vervolgens was ik wel gesloopt en 3 uur geslapen, maar de hele ochtend de hort op geweest en was fijn.
Nu toch weer even een vol hoofd maaaaaaar probeer mij vast te houden aan vanochtend.
Hoelang kan een mens toch over dingen piekeren? Misschien moet ik mijzelf dat juist niet afvragen, haha.
Op naar weer een nieuwe dag mrg.
Dat recept klinkt idd heerlijk! Wij maken het ook wel eens alleen besprenkel ik de aardappeltjes dan met olie en dan alleen met zeezout en tijm. Maar met citroen klinkt ook heeeel goed!
Nu toch weer even een vol hoofd maaaaaaar probeer mij vast te houden aan vanochtend.
Hoelang kan een mens toch over dingen piekeren? Misschien moet ik mijzelf dat juist niet afvragen, haha.
Op naar weer een nieuwe dag mrg.
Dat recept klinkt idd heerlijk! Wij maken het ook wel eens alleen besprenkel ik de aardappeltjes dan met olie en dan alleen met zeezout en tijm. Maar met citroen klinkt ook heeeel goed!
woensdag 8 februari 2017 20:30
Bij mij blijft het erg op en af gaan....
Blijf een beetje hangen in schuldgevoel naar iedereen toe en kan de negatieve gedachten maar moeilijk van me af laten glijden..
Positief punt vandaag: ben naar 1e mindfullnesscursus geweest!!
Denk dat ik daar toch wel een hoop van kan leren, meer bewust zijn van het nu en je gedachten alleen observeren en er niet in meegaan.
Blijf een beetje hangen in schuldgevoel naar iedereen toe en kan de negatieve gedachten maar moeilijk van me af laten glijden..
Positief punt vandaag: ben naar 1e mindfullnesscursus geweest!!
Denk dat ik daar toch wel een hoop van kan leren, meer bewust zijn van het nu en je gedachten alleen observeren en er niet in meegaan.
donderdag 9 februari 2017 12:33
Vandaag een positieve dag! Ik werd voor het eerst deze week niet "moe" wakker, maar had zowaar zin om op te staan en naar mijn werk te gaan. Het autorijden ging goed (ondanks de file).
Ik was voor het eerst in al die tijd (8 maanden nu ), niet zenuwachtig om de afdeling op te stappen en iedereen gedag te zeggen. Het voelde gewoon echt goed, en mijn hartslag bleef laag, geen schrik/ vluchtreactie (begrijp je?)! Een heerlijk gevoel. Ik heb met veel mensen een praatje gemaakt, en uit mezelf aangegeven waneer ik echt weg moest, omdat het me allemaal teveel werd.
Nu ben ik thuis en wel moe, maar niet kapot, dus ik denk dat ik het misschien echt op tijd aangegeven heb deze keer. (ik hoop het!)
Nu ben ik stiekem best wel een beetje trots op mijzelf
Ik was voor het eerst in al die tijd (8 maanden nu ), niet zenuwachtig om de afdeling op te stappen en iedereen gedag te zeggen. Het voelde gewoon echt goed, en mijn hartslag bleef laag, geen schrik/ vluchtreactie (begrijp je?)! Een heerlijk gevoel. Ik heb met veel mensen een praatje gemaakt, en uit mezelf aangegeven waneer ik echt weg moest, omdat het me allemaal teveel werd.
Nu ben ik thuis en wel moe, maar niet kapot, dus ik denk dat ik het misschien echt op tijd aangegeven heb deze keer. (ik hoop het!)
Nu ben ik stiekem best wel een beetje trots op mijzelf
vrijdag 10 februari 2017 05:52
Hier een paar nachten steeds erg vroeg wakker. Daar baal ik van. Een gesprek met een psychiater gehad, ik heb wat moeite met dat beroep. Ze beslissen in een korte tijd over je medicijnen en dat voelt voor mij niet fijn. Ik kan nooit in een half uur mijn hele levensverhaal doen. Ik laat het allemaal maar even bezinken.
Ik heb eigenlijk gewoon zin om dingen te gaan ondernemen, wat bijzonder is, dus dat ga ik voor zo ver dat lukt gewoon doen
Sport en andere leuke acties om weer verder te komen en onder de mensen.
Medicijnen zouden dat nu in de war schoppen.
Misschien dat als het niet beter gaat binnen 3 weken dat ik alsnog begin. Ik vind de zorg gewoon wat wazig. Iedereen doet zijn best en wil ook het beste voor mij. Maar ik ben dus ook erg moe (cvs) en antidepressiva wordt je juist moeier van vaak, dus de ene arts raad het af de andere zegt, je moet het nemen. Zucht.
Uiteindelijk moet je als patiënt zelf beslissen, terwijl je er niet voor gestudeerd hebt.
Sorry even een warrig bericht. Vind het erg alleen voelen soms, dat je als mens altijd uiteindelijk alles alleen moet beslissen. En je weet het niet, hoe ga je je voelen met antidepressiva. En als je antidepressiva slikt, hoe zou je je voelen zonder. Wegen de bijwerkingen op tegen de eventuele voordelen. Wil ik die 'troep' in mijn lijf. Heb ik misschien geen keuze. Had ik niet misschien mijn hele leven het al door moeten slikken. Was ik dan nu niet chronisch vermoeid. Waarom was ik ook maar weer gestopt. Ik voelde me destijds zonder pil juist beter. Het is toch jaren goed gegaan, wel met hard werken tegen/met depressie. Dit is nog maar een klein gedeelte van het vragen vuur / gepieker wat in mijn hoofd ontstaat. Dus richt ik me maar weer op mijn overwinningen van deze week. En op de leuke dingen die ik nog ga ondernemen. Want heeft de psychiater mij nu geholpen? Ik ben nu juist weer meer uit balans. Iedereen bedoeld het goed, maar volgens mij werkt mijn eigen weg het beste. Hoe gaan jullie om met adviezen van artsen, volg je hun advies blindelings of blijf je bij jezelf, wat goed voor jou voelt. En wat doe je met tegenstrijdige doktersadviezen?
Positief: dat ik mijn warrigheid hier deel. Dat ik nu weet hoe een psychiater er over denkt en dat als ik antidepressiva wil mijn hele leven, dat dat mag. Dat ik niet volledig maar slechts gedeeltelijk uit balans was. Dat ik als het lukt vandaag en het weekend leuke dingen ga doen.
Ik heb eigenlijk gewoon zin om dingen te gaan ondernemen, wat bijzonder is, dus dat ga ik voor zo ver dat lukt gewoon doen
Sport en andere leuke acties om weer verder te komen en onder de mensen. Medicijnen zouden dat nu in de war schoppen.
Misschien dat als het niet beter gaat binnen 3 weken dat ik alsnog begin. Ik vind de zorg gewoon wat wazig. Iedereen doet zijn best en wil ook het beste voor mij. Maar ik ben dus ook erg moe (cvs) en antidepressiva wordt je juist moeier van vaak, dus de ene arts raad het af de andere zegt, je moet het nemen. Zucht.
Uiteindelijk moet je als patiënt zelf beslissen, terwijl je er niet voor gestudeerd hebt.
Sorry even een warrig bericht. Vind het erg alleen voelen soms, dat je als mens altijd uiteindelijk alles alleen moet beslissen. En je weet het niet, hoe ga je je voelen met antidepressiva. En als je antidepressiva slikt, hoe zou je je voelen zonder. Wegen de bijwerkingen op tegen de eventuele voordelen. Wil ik die 'troep' in mijn lijf. Heb ik misschien geen keuze. Had ik niet misschien mijn hele leven het al door moeten slikken. Was ik dan nu niet chronisch vermoeid. Waarom was ik ook maar weer gestopt. Ik voelde me destijds zonder pil juist beter. Het is toch jaren goed gegaan, wel met hard werken tegen/met depressie. Dit is nog maar een klein gedeelte van het vragen vuur / gepieker wat in mijn hoofd ontstaat. Dus richt ik me maar weer op mijn overwinningen van deze week. En op de leuke dingen die ik nog ga ondernemen. Want heeft de psychiater mij nu geholpen? Ik ben nu juist weer meer uit balans. Iedereen bedoeld het goed, maar volgens mij werkt mijn eigen weg het beste. Hoe gaan jullie om met adviezen van artsen, volg je hun advies blindelings of blijf je bij jezelf, wat goed voor jou voelt. En wat doe je met tegenstrijdige doktersadviezen?
Positief: dat ik mijn warrigheid hier deel. Dat ik nu weet hoe een psychiater er over denkt en dat als ik antidepressiva wil mijn hele leven, dat dat mag. Dat ik niet volledig maar slechts gedeeltelijk uit balans was. Dat ik als het lukt vandaag en het weekend leuke dingen ga doen.
vrijdag 10 februari 2017 11:27
Dankjulliewel! Het ging echt goed gister denk ik. Ik ben 's avonds zelfs nog naar de mindfulness cursus geweest. Nu wel even een bijkomdagje, maar ik geloof niet dat het echt weer dagen gaat duren. Langzaam leer ik het beter inschatten, yes! Voel me er in ieder geval positief bij
Jufjufjuf, wat vervelend dat het nu al een aantal dagen wat slechter gaat. Slaap je wel goed? Lig je veel te piekeren? Ik hoop voor je dat de mindfulness oefening ervoor zorgt dat je wat rust in je hoofd kunt krijgen. Wij hadden gisteren de evaluatie van de bodyscan bij de training, maar daar bleek dat minstens de helft van de klas de helft van de oefening nog niet eens haalde omdat ze dan al sliepen, haha. Werkt het lig wel ontspannend:)
Gele suikerspin, ik herken me zo in wat je schrijft over de ad. Dat zou ik afgelopen augustus zelf geschreven kunnen hebben. Ik ben in juni (toen ik me ziek had gemeld en alle hulp op gang kwam) op aanraden van de POH naar de psychiater geweest. Ik was toen 2x bij de POH geweest. Bij de psychiater heb ik alles gauw verteld, zij had ook na 15 min al zoiets van, nouja dan kan je goed deze ad gaan gebruiken (Escitalopram), dat moet dan helpen. Ik weet nog wel dat ik toen ook in de bus terug zat en zoiets had van, ja ehm hoe kan zij dat nu weten in 15 min, zij weet niets van mij?? Ik was er ook erg tegen om het te gaan gebruiken (omdat ik het in mijn thuissituatie gezien had en dat zelf absoluut niet op die manier wilde), ik was er ook erg bang voor. "Hoe ga ik er dan op reageren? Ben ik dan nog wel mijzelf? Is het nu wel echt nodig? Maar het gaat nu toch opzich ook redelijk?"
Uiteindelijk heb ik met de POH afgesproken dat ik het nog een maand zou proberen zonder de medicatie, en dat als het dan nog niet beter ging (in mijn geval met paniek, angst, negatieve gedachten etc) ik toch de medicatie zou proberen.
Ik vond het ook een heel enge beslissing, omdat ik ook gewoon geen idee had wat er zou gebeuren op het moment dat ik het zou gaan gebruiken, ik kon dat helemaal niet overzien. (Ik vond op dat moment een andere soort pindakaas kopen al heel eng, dus laat staan een beslissing over zoiets!)
Uiteindelijk hadden zowel mijn man, als de POH, als de psychiater zoiets van: het lijkt ons wel erg verstandig. Ik had ook wel het gevoel dat ik niet veel verder kwam zeg maar, dus het was een beetje zo van; op hoop van zegen.
Ik denk wel dat het goed is geweest dat ik het ben gaan gebruiken. Ik gebruik het dus sinds september. De eerste paar weken heb ik echt veel last gehad van bijwerkingen, heel erg last van duizeligheid, moeheid, soms verergering van de klachten, meer angst. Maar uiteindelijk trok dat allemaal wel weg en merkt ik dat er hele kleine dingen veranderd waren. Ik trek me nu minder wat van anderen aan, maak me daarom minder druk wat anderen denken, heb minder last van angst, minder last van piekeren. Wel zijn mijn emoties behoorlijk afgevlakt. Het maakt alle ups wat minder hoog, de downs wat minder diep.
Wat allemaal wel energie scheelt, zodat ik die energie voor mezelf kan gebruiken.
Sinds 3 weken heb ik nu (omdat ik heel moe bleef, en eigenlijk steeds depressiever werd) meer medicatie daarbij. Ik voelde me toen ook zo eenzaam en verloren dat ik alles wel had willen accepteren om het beter te maken. Als het maar beter werd!
Ik heb nu ook Welbutrin en Topiramaat. En ik moet zeggen dat ik daar wel erg enthousiast over ben. Sinds ik dat gebruik merk ik echt dat ik positiever gesteld ben, meer de positieve kant van alles zie en ook echt makkelijker de deur uit ga. Ik heb nog steeds geen enorme hoeveelheden energie ( verjaardagen van 3 uur zijn voor mij ook nog echt te hoog gegrepen, of 15 min op de hometrainer etc), maar ik heb in ieder geval wel weer zin om vanalles te plannen. Dus dat motiveert wel:)
Lang verhaal, oeps. Maargoed, conclusie: ad is eng. Het is een enge keus, een sprong in het diepe. Maar je kunt het ook van de andere kant benaderen: als het al een tijd met ups en downs gaat, en je zit nu weer in een voorzichtige up, denk je dat je het zelf vol gaat houden als je eerlijk naar jezelf bent? Wat zou je bijvoorbeeld vorige week gekozen hebben?
Bij mij was het echt even een maand afzien, daar moest ik echt doorheen, en dat was niet leuk, maar het heeft me wel veel opgeleverd. Ik heb in deze periode echt heel veel steun aan mijn man gehad. Als hij er niet geweest was had ik denk ik echt wel even bij mijn ouders gaan zitten ofzo. De beginperiode was best zwaar bij mij. Maar, dat is bij iedereen verschillend, dus misschien gaat het bij jou wel supergoed!
(nooooooit gedacht dat ik dat zou typen als je me dat een half jaar geleden gevraagd zou hebben trouwens )
Ik ben overigens niet voornemens om deze medicatie mijn gehele leven nog te blijven nemen. Ja, tenzij dit echt niet anders blijkt te gaan. Maar ik hoop dat ik dit, als ik hier doorheen ben, na de behandelingen en ik weer stabiel ben, weer kan afbouwen. Maar voor nu is het een welkom hulpmiddel.
Veel succes met je keuze. Neem er rustig de tijd voor.
Positief punt: Gister echt een leuke dag gehad, veel gedaan en toch niet heel ver over mijn eigen grenzen heen gegaan, en dat voelt goed. Echt een overwinning op mijzelf!
Ook had mijn man van die kleine chocoladedruppeltjes meegenomen, waar je warme chocolademelk mee kunt maken, dus daar ga ik zo eens lekker van genieten
Jufjufjuf, wat vervelend dat het nu al een aantal dagen wat slechter gaat. Slaap je wel goed? Lig je veel te piekeren? Ik hoop voor je dat de mindfulness oefening ervoor zorgt dat je wat rust in je hoofd kunt krijgen. Wij hadden gisteren de evaluatie van de bodyscan bij de training, maar daar bleek dat minstens de helft van de klas de helft van de oefening nog niet eens haalde omdat ze dan al sliepen, haha. Werkt het lig wel ontspannend:)
Gele suikerspin, ik herken me zo in wat je schrijft over de ad. Dat zou ik afgelopen augustus zelf geschreven kunnen hebben. Ik ben in juni (toen ik me ziek had gemeld en alle hulp op gang kwam) op aanraden van de POH naar de psychiater geweest. Ik was toen 2x bij de POH geweest. Bij de psychiater heb ik alles gauw verteld, zij had ook na 15 min al zoiets van, nouja dan kan je goed deze ad gaan gebruiken (Escitalopram), dat moet dan helpen. Ik weet nog wel dat ik toen ook in de bus terug zat en zoiets had van, ja ehm hoe kan zij dat nu weten in 15 min, zij weet niets van mij?? Ik was er ook erg tegen om het te gaan gebruiken (omdat ik het in mijn thuissituatie gezien had en dat zelf absoluut niet op die manier wilde), ik was er ook erg bang voor. "Hoe ga ik er dan op reageren? Ben ik dan nog wel mijzelf? Is het nu wel echt nodig? Maar het gaat nu toch opzich ook redelijk?"
Uiteindelijk heb ik met de POH afgesproken dat ik het nog een maand zou proberen zonder de medicatie, en dat als het dan nog niet beter ging (in mijn geval met paniek, angst, negatieve gedachten etc) ik toch de medicatie zou proberen.
Ik vond het ook een heel enge beslissing, omdat ik ook gewoon geen idee had wat er zou gebeuren op het moment dat ik het zou gaan gebruiken, ik kon dat helemaal niet overzien. (Ik vond op dat moment een andere soort pindakaas kopen al heel eng, dus laat staan een beslissing over zoiets!)
Uiteindelijk hadden zowel mijn man, als de POH, als de psychiater zoiets van: het lijkt ons wel erg verstandig. Ik had ook wel het gevoel dat ik niet veel verder kwam zeg maar, dus het was een beetje zo van; op hoop van zegen.
Ik denk wel dat het goed is geweest dat ik het ben gaan gebruiken. Ik gebruik het dus sinds september. De eerste paar weken heb ik echt veel last gehad van bijwerkingen, heel erg last van duizeligheid, moeheid, soms verergering van de klachten, meer angst. Maar uiteindelijk trok dat allemaal wel weg en merkt ik dat er hele kleine dingen veranderd waren. Ik trek me nu minder wat van anderen aan, maak me daarom minder druk wat anderen denken, heb minder last van angst, minder last van piekeren. Wel zijn mijn emoties behoorlijk afgevlakt. Het maakt alle ups wat minder hoog, de downs wat minder diep.
Wat allemaal wel energie scheelt, zodat ik die energie voor mezelf kan gebruiken.
Sinds 3 weken heb ik nu (omdat ik heel moe bleef, en eigenlijk steeds depressiever werd) meer medicatie daarbij. Ik voelde me toen ook zo eenzaam en verloren dat ik alles wel had willen accepteren om het beter te maken. Als het maar beter werd!
Ik heb nu ook Welbutrin en Topiramaat. En ik moet zeggen dat ik daar wel erg enthousiast over ben. Sinds ik dat gebruik merk ik echt dat ik positiever gesteld ben, meer de positieve kant van alles zie en ook echt makkelijker de deur uit ga. Ik heb nog steeds geen enorme hoeveelheden energie ( verjaardagen van 3 uur zijn voor mij ook nog echt te hoog gegrepen, of 15 min op de hometrainer etc), maar ik heb in ieder geval wel weer zin om vanalles te plannen. Dus dat motiveert wel:)
Lang verhaal, oeps. Maargoed, conclusie: ad is eng. Het is een enge keus, een sprong in het diepe. Maar je kunt het ook van de andere kant benaderen: als het al een tijd met ups en downs gaat, en je zit nu weer in een voorzichtige up, denk je dat je het zelf vol gaat houden als je eerlijk naar jezelf bent? Wat zou je bijvoorbeeld vorige week gekozen hebben?
Bij mij was het echt even een maand afzien, daar moest ik echt doorheen, en dat was niet leuk, maar het heeft me wel veel opgeleverd. Ik heb in deze periode echt heel veel steun aan mijn man gehad. Als hij er niet geweest was had ik denk ik echt wel even bij mijn ouders gaan zitten ofzo. De beginperiode was best zwaar bij mij. Maar, dat is bij iedereen verschillend, dus misschien gaat het bij jou wel supergoed!
(nooooooit gedacht dat ik dat zou typen als je me dat een half jaar geleden gevraagd zou hebben trouwens )
Ik ben overigens niet voornemens om deze medicatie mijn gehele leven nog te blijven nemen. Ja, tenzij dit echt niet anders blijkt te gaan. Maar ik hoop dat ik dit, als ik hier doorheen ben, na de behandelingen en ik weer stabiel ben, weer kan afbouwen. Maar voor nu is het een welkom hulpmiddel.
Veel succes met je keuze. Neem er rustig de tijd voor.
Positief punt: Gister echt een leuke dag gehad, veel gedaan en toch niet heel ver over mijn eigen grenzen heen gegaan, en dat voelt goed. Echt een overwinning op mijzelf!
Ook had mijn man van die kleine chocoladedruppeltjes meegenomen, waar je warme chocolademelk mee kunt maken, dus daar ga ik zo eens lekker van genieten
vrijdag 10 februari 2017 12:59
Wat goed rodelimo dat het zo super gaat!!
Je kunt trots op jezelf zijn.
Heel erg bedankt dat je jou verhaal wou delen. Nadat ik mijn verhaal had getypt wou ik het eerst weer weghalen, wil niemand hier er eigenlijk mee belasten. Maar nu erg blij met jou ervaring! Positief punt
Dat van die maand het nu nog proberen ga ik ook doen. Ik heb antipsychotica gehad paar weken terug, tegen piekeren, stemmingswisselingen en om te slapen, en dat voelt echt als een steuntje in de rug. En stabiliseert ook iets merk ik.
Ik heb wel zin (erg bijzonder, maar positief!) om dingen te ondernemen en heb ook leuke dingen staan. En dit lukt, mits niet te lang en druk, ook. Ik heb vooral nare gedachten wat erg vermoeiend is. Het is ook lastig, ook voor psychiaters denk ik en ook voor ons. Iedereen heeft net weer andere klachten en het blijft toch vaak gewoon 'uitproberen' wat bij ieder individu het beste werkt.
Als ik aan de antidepressiva ga, moet ik dat mijn hele leven slikken vinden ze. Ik ben helaas chronisch depressief. En daar heb ik eigenlijk geen zin in. Want zoals jij ook al schrijft het vlakt de dalen af maar ook de pieken
Ik denk er rustig over na.
Ik hoop dat iedereen vandaag positieve punten ervaart
Je kunt trots op jezelf zijn.
Heel erg bedankt dat je jou verhaal wou delen. Nadat ik mijn verhaal had getypt wou ik het eerst weer weghalen, wil niemand hier er eigenlijk mee belasten. Maar nu erg blij met jou ervaring! Positief punt
Dat van die maand het nu nog proberen ga ik ook doen. Ik heb antipsychotica gehad paar weken terug, tegen piekeren, stemmingswisselingen en om te slapen, en dat voelt echt als een steuntje in de rug. En stabiliseert ook iets merk ik.
Ik heb wel zin (erg bijzonder, maar positief!) om dingen te ondernemen en heb ook leuke dingen staan. En dit lukt, mits niet te lang en druk, ook. Ik heb vooral nare gedachten wat erg vermoeiend is. Het is ook lastig, ook voor psychiaters denk ik en ook voor ons. Iedereen heeft net weer andere klachten en het blijft toch vaak gewoon 'uitproberen' wat bij ieder individu het beste werkt.
Als ik aan de antidepressiva ga, moet ik dat mijn hele leven slikken vinden ze. Ik ben helaas chronisch depressief. En daar heb ik eigenlijk geen zin in. Want zoals jij ook al schrijft het vlakt de dalen af maar ook de pieken
Ik denk er rustig over na.
Ik hoop dat iedereen vandaag positieve punten ervaart
vrijdag 10 februari 2017 21:31
Vind het mooi dat jullie zo je verhalen delen meiden!
Ik heb zelf ook een jaar AD geslikt, verademing vond ik het! Het scherpt misschien de pieken af maar ik had mij nog nooit zo goed gevoeld, na een jaar mocht ik weer vanaf en ging alles goed.
Nu hoop ik dus dat mijn overmatig piekeren echt door hormonen komt en dat dit weg gaat zakken, omdat ik vanwege de zwangerschap liever niet aan de medicatie wil. Maar heb altijd gezegd als het ooit weer zou moeten ik het zo zou doen.
Positief : vandaag gewerkt en daarna even een klein rondje wezen winkelen voor zwangerschapsjeans, en daarna nog boodschappen gedaan met vriendlief, nu moeee maar dat is ook prima.
Ik heb zelf ook een jaar AD geslikt, verademing vond ik het! Het scherpt misschien de pieken af maar ik had mij nog nooit zo goed gevoeld, na een jaar mocht ik weer vanaf en ging alles goed.
Nu hoop ik dus dat mijn overmatig piekeren echt door hormonen komt en dat dit weg gaat zakken, omdat ik vanwege de zwangerschap liever niet aan de medicatie wil. Maar heb altijd gezegd als het ooit weer zou moeten ik het zo zou doen.
Positief : vandaag gewerkt en daarna even een klein rondje wezen winkelen voor zwangerschapsjeans, en daarna nog boodschappen gedaan met vriendlief, nu moeee maar dat is ook prima.
zaterdag 11 februari 2017 15:13
Goed om te horen dat mijn verhaal je goed doet Gele Suikerspin! Goed dat je het niet weggehaald hebt, i denk dat het juist erg belangrijk is om dat soort dingen te delen, ook voor de acceptatie tbv jezelf. Tenminste, dat merk ik, dat ik mijn gevoelens soms pas echt accepteer als ik ze hier opschrijf. Gek eigenlijk.
Heel veel sterkte komende maand met de keuzes in ieder geval, en als je nog vragen hebt dan horen we ze wel
Oh, wat leuk Sabina, dat je nu ook al kunt beginnen met dingen shoppen voor straks:) Kan je daar nu ook al een beetje van genieten? Mooi dat je in ieder geval alweer aardig wat kunt doen op een dag!
Hier is het vandaag een neutraal dagje, het is niet slecht, ook niet goed, gewoon gewoon . Man is een dagje weg, dus ik heb een rustig binnen dagje. Maar dat voelt voor vandaag prima
Positief voor vandaag: Gisteravond/ vannacht een goed gesprek gehad met mijn man. Dit was er de laatste weken niet van gekomen omdat ik steeds heel erg moe was als hij thuiskwam na zijn werk en hij het erg druk had gehad. Maar erg fijn om toch te doen, geeft een goed gevoel!
Heel veel sterkte komende maand met de keuzes in ieder geval, en als je nog vragen hebt dan horen we ze wel
Oh, wat leuk Sabina, dat je nu ook al kunt beginnen met dingen shoppen voor straks:) Kan je daar nu ook al een beetje van genieten? Mooi dat je in ieder geval alweer aardig wat kunt doen op een dag!
Hier is het vandaag een neutraal dagje, het is niet slecht, ook niet goed, gewoon gewoon . Man is een dagje weg, dus ik heb een rustig binnen dagje. Maar dat voelt voor vandaag prima
Positief voor vandaag: Gisteravond/ vannacht een goed gesprek gehad met mijn man. Dit was er de laatste weken niet van gekomen omdat ik steeds heel erg moe was als hij thuiskwam na zijn werk en hij het erg druk had gehad. Maar erg fijn om toch te doen, geeft een goed gevoel!
zaterdag 11 februari 2017 17:47
Oh verdorie. Ik wilde dit topic heel graag bijhouden, want ik vind het een mooi topic. Maar het is er helaas toch niet van gekomen. Ik vind het forum soms wat confronterend, dus dan mijd ik het, maar eigenlijk heb ik er ook veel aan.
Ik ga dus ook niet alles teruglezen, wel wil ik bij gaan blijven vanaf nu!
Gele_Suikerspin: als het voor jou niet goed voelt, moet je het ook niet doen. Ik slik nu bijna een jaar AD en heb er ook lang mee gewacht. Volg vooral je eigen gevoel.
Ik zal eerlijk zeggen dat ik ook niet weet of het mij helpt. In het begin had ik veel last van bijwerkingen, ik werd heel erg suïcidaal, dat was heel naar. Daarna gaf het wat rust en werd ik gematigder.
Rodelimo: ik gebruik ook welbutrin! Ik heb een hele tijd terug overlegd om te gaan ophogen, maar ik stel dat maar uit en uit. Ik ben zo bang dat ik weer dezelfde bijwerkingen ga hebben. Bedoel je met medicatie erbij dat je dan een nieuw medicijn erbij bent gaan gebruiken of meer van hetzelfde? Want als het om het laatste gaat ben ik wel benieuwd of jij opnieuw last kreeg van bijwerkingen die je in het begin had?
Positief: Gisteren een goede dag gehad op mijn werk. En een gesprek gehad bij het UWV en dat viel me ook mee.
Ik ben nu vrij tot donderdagavond en ik merk dat ik het heel moeilijk vind. Ik voelde me voordat ik werkloos was (ik werk dus nog 12u per week, maar ben mijn andere baan kwijtgeraakt) al vrij eenzaam, maar nu is het helemaal erg. Ik voel me heel down en weet totaal niet wat ik wil in het leven en dat vind ik moeilijk. Ik weet niet eens wat ik nu wil doen. Ik lig al de hele dag in bed, omdat ik op veel dagen na het opstaan geen idee heb wat ik moet gaan doen om de dag door te komen. Dus slaap ik maar veel. Niet echt goed, maar weet niet goed hoe het anders aan te pakken. Dus mocht iemand daar tips voor hebben
Ik ga dus ook niet alles teruglezen, wel wil ik bij gaan blijven vanaf nu!
Gele_Suikerspin: als het voor jou niet goed voelt, moet je het ook niet doen. Ik slik nu bijna een jaar AD en heb er ook lang mee gewacht. Volg vooral je eigen gevoel.
Ik zal eerlijk zeggen dat ik ook niet weet of het mij helpt. In het begin had ik veel last van bijwerkingen, ik werd heel erg suïcidaal, dat was heel naar. Daarna gaf het wat rust en werd ik gematigder.
Rodelimo: ik gebruik ook welbutrin! Ik heb een hele tijd terug overlegd om te gaan ophogen, maar ik stel dat maar uit en uit. Ik ben zo bang dat ik weer dezelfde bijwerkingen ga hebben. Bedoel je met medicatie erbij dat je dan een nieuw medicijn erbij bent gaan gebruiken of meer van hetzelfde? Want als het om het laatste gaat ben ik wel benieuwd of jij opnieuw last kreeg van bijwerkingen die je in het begin had?
Positief: Gisteren een goede dag gehad op mijn werk. En een gesprek gehad bij het UWV en dat viel me ook mee.
Ik ben nu vrij tot donderdagavond en ik merk dat ik het heel moeilijk vind. Ik voelde me voordat ik werkloos was (ik werk dus nog 12u per week, maar ben mijn andere baan kwijtgeraakt) al vrij eenzaam, maar nu is het helemaal erg. Ik voel me heel down en weet totaal niet wat ik wil in het leven en dat vind ik moeilijk. Ik weet niet eens wat ik nu wil doen. Ik lig al de hele dag in bed, omdat ik op veel dagen na het opstaan geen idee heb wat ik moet gaan doen om de dag door te komen. Dus slaap ik maar veel. Niet echt goed, maar weet niet goed hoe het anders aan te pakken. Dus mocht iemand daar tips voor hebben
zondag 12 februari 2017 08:37
Ik ben momenteel heel erg bezig met dagbesteding regelen. Sommige mensen uit mijn omgeving denken dan, zo het gaat erg goed met haar, maar voor mij is het noodzakelijk, een laatste strohalm, er een soort overlevingsmechanisme geactiveerd. Waar niks mis mee is, maar wat bij mijzelf een signaal van depressie is. Alles er aan doen om niet in het diepste dal te komen.
Ik ga laagdrempelig sport doen, waarschijnlijk iets creatiefs als dagbesteding, en waarschijnlijk ook een maatje vragen. Wat voor mij een enorme stap voelt. Maar iemand die eens in de zoveel tijd een kopje koffie in de stad met mij wil doen, of een boodschapje of naar de bios. Vrienden en familie werken door de week en te lang alleen thuis zitten lukt momenteel niet. Heeft iemand ervaring met een maatje? En is dat dan een ervaringsdeskundige of een ambulant begeleider?
Misschien rosanne12 kun jij dit soort dingen ook oppakken?
Via de praktijkondersteuner of het wijkteam of gewoon google kun je kijken of er soort van een buurthuis is. Waar je laagdrempelig kunt knutselen of meehelpen of iets creatiefs kunt doen. Ik wist ook niet dat het bestond maar naar googlen weet ik dat er in mijn stad mega veel van dit soort initiatieven zijn. Wat ook nog niks kost.
Gisteren ging even helemaal bagger, mijn dips zijn zo heftig.
Positief: iemand gebeld. Gewandeld. Gezellige avond gehad. (Afleiding helpt mij het beste)
Door gisteren even die heftige dip, daarom vind ik vandaag wel spannend. Helemaal geen contact moment vandaag nog ingeplant. Ik hoop dat iemand nog kan of dat het zelf lukt naar een eettentje te gaan/iets te ondernemen.
En anders zie ik jullie maar als mijn contract moment Gaan we virtueel samen thee drinken
Ik ga laagdrempelig sport doen, waarschijnlijk iets creatiefs als dagbesteding, en waarschijnlijk ook een maatje vragen. Wat voor mij een enorme stap voelt. Maar iemand die eens in de zoveel tijd een kopje koffie in de stad met mij wil doen, of een boodschapje of naar de bios. Vrienden en familie werken door de week en te lang alleen thuis zitten lukt momenteel niet. Heeft iemand ervaring met een maatje? En is dat dan een ervaringsdeskundige of een ambulant begeleider?
Misschien rosanne12 kun jij dit soort dingen ook oppakken?
Via de praktijkondersteuner of het wijkteam of gewoon google kun je kijken of er soort van een buurthuis is. Waar je laagdrempelig kunt knutselen of meehelpen of iets creatiefs kunt doen. Ik wist ook niet dat het bestond maar naar googlen weet ik dat er in mijn stad mega veel van dit soort initiatieven zijn. Wat ook nog niks kost.
Gisteren ging even helemaal bagger, mijn dips zijn zo heftig.
Positief: iemand gebeld. Gewandeld. Gezellige avond gehad. (Afleiding helpt mij het beste)
Door gisteren even die heftige dip, daarom vind ik vandaag wel spannend. Helemaal geen contact moment vandaag nog ingeplant. Ik hoop dat iemand nog kan of dat het zelf lukt naar een eettentje te gaan/iets te ondernemen.
En anders zie ik jullie maar als mijn contract moment Gaan we virtueel samen thee drinken
zondag 12 februari 2017 12:15
Hi Rosanne, welkom weer! Leuk dat je mee komt schrijven
Ik ben eerst Escitalopram gaan gebruiken afgelopen najaar, maar omdat het eigenlijk nog altijd niet erg goed ging in januari, en eigenlijk voor mijn gevoel steeds slechter (o.a. meer negativiteit, nergens meer de lol van inzien, moeite hebben om de deur uit te gaan, weinig energie) heeft de psychiater besloten om naast die Escitalopram ook de Wellbutrin te gaan gebruiken. Ik moet zeggen dat ik van die laatste weinig bijwerkingen heb ervaren, alleen: heeel droge mond, eindeloos veel dorst, misselijk. Maar dat begint nu allemaal minder te worden gelukkig.
Die doelloosheid herken ik goed. Ik heb nog de mazzel dat ik mijn man heb, die hier een beetje het ritme bepaald zeg maar. Tenminste, overdag moet ik het zelf doen, maar 's avonds en in het weekend neemt hij me mee en hij kookt ook, dus dan heb ik ook een soort regelmaat.
Maar ik merk dat als ik een slechte week heb, dat ik het ook erg moeilijk vind om niet gewoon de hele dag niets te doen tot vlak voordat hij thuiskomt en me dan weer bij zijn ritme te voegen. Of niet, als het heel slecht gaat. .
Wat bij mij het beste helpt is om elke dag voor mijzelf toch een soort planning te hebben met wat ik doe, met een bepaalde structuur daarin. Dat geeft mij vastigheid en als ik dan weer in paniek raak omdat ik niet weet wat ik moet doen grijp ik terug op mijn schema. Ook als ik me dan zo doelloos voel, stel ik mezelf iedere dag 1 doel waarvoor ik naar buiten moet (boek lenen bij de bieb, tijdschrift halen bij de supermarkt, kopje thee halen in een restaurantje, oid). Door mijn schema weet ik dat ik de rest van de dag dan heb om dan nog thuis te zijn zeg maar. Behalve als het nu supergoed bevalt natuurlijk, wat me heel soms overkomt als ik met een vriendin ben ofzo, dan ben ik ineens langer buiten
Maar ik merk dat als ik van mijn schema afwijk, ik helemaal de weg kwijt ben. Oh jee, klinkt ook erg eigenlijk, als ik het hier zo opschrijf.
Schema:
08:30 opstaan
09:00 Douchen
09:15 Ontbijt maken/ eten
10:00 Rondje lopen
10:30 Kopje thee, even bijkomen
11:00 Activiteit (boek lezen/ verven met nummers/ forum lezen/ serie kijken oid)
12:30 lunch
13:00 uitrusten
14:00 uitrusten
15:00 oefening mindfulness cursus
16:00 Activiteit (boek lezen/ verven met nummers/ forum lezen/ serie kijken oid)
17:00 komt mijn man thuis, even kletsen
18:00 eten
19:00 afwassen
20:00 film/ boek/ serie oid
21:30 naar bed
Gele Suikerspin, goed dat je zoveel aan het regelen bent. Ik vind het in ieder geval heel goed van je dat ondanks dat je je helemaal niet goed voelt, je toch bezig bent om activiteiten voor jezelf te regelen zodat het in de toekomst hopelijk iets makkelijker word. Ik hoop echt dat je heel veel aan de dagbesteding gaat hebben.
Watvoor sport wil je gaan doen? Mijn POH had het erover dat er ook wandelgroepjes zijn voor mensen met depressies/ burnouts, maar die zijn hier in de omgeving helaas niet meer te vinden.
Zoiets is wel heel fijn denk ik!
Ik heb geen ervaring met een maatje, maar ik vind het wel een erg goed concept! Lijkt me fijn om zo iemand te hebben.
Is het trouwens geen idee om eens in de week in het bejaardenhuis te gaan rummicubben (hoe schrijf je dat?)/ kaarten met de bejaarden? Dat lijkt me iets waar je heel veel voldoening uit kunt halen en het is ook best leuk volgens mij
Ook las ik gister iets over lotgenotencontact op de website van de depressievereniging (http://www.depressieveren ... e-zelf/lotgenotencontact/) Dat is op best veel plaatsen. Maar misschien zitten in die groepen ook mensen die een contact zoeken voor overdag?
Gele Suikerspin, hoe lang ben jij nu eigenlijk "bezig" met jouw depressie? Ik weet dat je zoiets niet mag vragen eigenlijk, maar ik ben toch altijd erg nieuwsgierig. (ook een beetje omdat ik graag wil weten wat ik zelf een beetje kan verwachten)
Bij mij ging gisteren overdag best wel goed. Het was een rustige dag, maar dat was prima. 's avonds had ik voor het eerst in een paar maanden weer eens gekookt. Dat viel tegen zeg! Ik heb zo'n knorr wereldgerecht gemaakt, dus geen rocket science ofzo, maar ik was moe van de concentratie die ik daarvoor nodig gehad had! Dat viel me echt tegen. 's Avonds ging het toen weer even wat minder, compleet teleurgesteld over het koken, het komt nooit meer goed, hoe moet dit nu, nouja jullie kennen het vast.
Ik heb daarna de mindfulness oefening van deze week gedaan, en toen was ik wel weer rustig echt fijn om te doen op zo'n moment!
Vanmorgen heb ik samen met mijn man een rondje gelopen, heerlijk zo door de sneeuw Nu is mijn man naar een verjaardag en etentje welke ik afgezegd heb omdat het voor mij gewoon te vermoeiend is (trots op mijzelf!), dus ik ben voor virtueel samen theedrinken
Ik ben eerst Escitalopram gaan gebruiken afgelopen najaar, maar omdat het eigenlijk nog altijd niet erg goed ging in januari, en eigenlijk voor mijn gevoel steeds slechter (o.a. meer negativiteit, nergens meer de lol van inzien, moeite hebben om de deur uit te gaan, weinig energie) heeft de psychiater besloten om naast die Escitalopram ook de Wellbutrin te gaan gebruiken. Ik moet zeggen dat ik van die laatste weinig bijwerkingen heb ervaren, alleen: heeel droge mond, eindeloos veel dorst, misselijk. Maar dat begint nu allemaal minder te worden gelukkig.
Die doelloosheid herken ik goed. Ik heb nog de mazzel dat ik mijn man heb, die hier een beetje het ritme bepaald zeg maar. Tenminste, overdag moet ik het zelf doen, maar 's avonds en in het weekend neemt hij me mee en hij kookt ook, dus dan heb ik ook een soort regelmaat.
Maar ik merk dat als ik een slechte week heb, dat ik het ook erg moeilijk vind om niet gewoon de hele dag niets te doen tot vlak voordat hij thuiskomt en me dan weer bij zijn ritme te voegen. Of niet, als het heel slecht gaat. .
Wat bij mij het beste helpt is om elke dag voor mijzelf toch een soort planning te hebben met wat ik doe, met een bepaalde structuur daarin. Dat geeft mij vastigheid en als ik dan weer in paniek raak omdat ik niet weet wat ik moet doen grijp ik terug op mijn schema. Ook als ik me dan zo doelloos voel, stel ik mezelf iedere dag 1 doel waarvoor ik naar buiten moet (boek lenen bij de bieb, tijdschrift halen bij de supermarkt, kopje thee halen in een restaurantje, oid). Door mijn schema weet ik dat ik de rest van de dag dan heb om dan nog thuis te zijn zeg maar. Behalve als het nu supergoed bevalt natuurlijk, wat me heel soms overkomt als ik met een vriendin ben ofzo, dan ben ik ineens langer buiten
Maar ik merk dat als ik van mijn schema afwijk, ik helemaal de weg kwijt ben. Oh jee, klinkt ook erg eigenlijk, als ik het hier zo opschrijf.
Schema:
08:30 opstaan
09:00 Douchen
09:15 Ontbijt maken/ eten
10:00 Rondje lopen
10:30 Kopje thee, even bijkomen
11:00 Activiteit (boek lezen/ verven met nummers/ forum lezen/ serie kijken oid)
12:30 lunch
13:00 uitrusten
14:00 uitrusten
15:00 oefening mindfulness cursus
16:00 Activiteit (boek lezen/ verven met nummers/ forum lezen/ serie kijken oid)
17:00 komt mijn man thuis, even kletsen
18:00 eten
19:00 afwassen
20:00 film/ boek/ serie oid
21:30 naar bed
Gele Suikerspin, goed dat je zoveel aan het regelen bent. Ik vind het in ieder geval heel goed van je dat ondanks dat je je helemaal niet goed voelt, je toch bezig bent om activiteiten voor jezelf te regelen zodat het in de toekomst hopelijk iets makkelijker word. Ik hoop echt dat je heel veel aan de dagbesteding gaat hebben.
Watvoor sport wil je gaan doen? Mijn POH had het erover dat er ook wandelgroepjes zijn voor mensen met depressies/ burnouts, maar die zijn hier in de omgeving helaas niet meer te vinden.
Zoiets is wel heel fijn denk ik!Ik heb geen ervaring met een maatje, maar ik vind het wel een erg goed concept! Lijkt me fijn om zo iemand te hebben.
Is het trouwens geen idee om eens in de week in het bejaardenhuis te gaan rummicubben (hoe schrijf je dat?)/ kaarten met de bejaarden? Dat lijkt me iets waar je heel veel voldoening uit kunt halen en het is ook best leuk volgens mij
Ook las ik gister iets over lotgenotencontact op de website van de depressievereniging (http://www.depressieveren ... e-zelf/lotgenotencontact/) Dat is op best veel plaatsen. Maar misschien zitten in die groepen ook mensen die een contact zoeken voor overdag?
Gele Suikerspin, hoe lang ben jij nu eigenlijk "bezig" met jouw depressie? Ik weet dat je zoiets niet mag vragen eigenlijk, maar ik ben toch altijd erg nieuwsgierig. (ook een beetje omdat ik graag wil weten wat ik zelf een beetje kan verwachten)
Bij mij ging gisteren overdag best wel goed. Het was een rustige dag, maar dat was prima. 's avonds had ik voor het eerst in een paar maanden weer eens gekookt. Dat viel tegen zeg! Ik heb zo'n knorr wereldgerecht gemaakt, dus geen rocket science ofzo, maar ik was moe van de concentratie die ik daarvoor nodig gehad had! Dat viel me echt tegen. 's Avonds ging het toen weer even wat minder, compleet teleurgesteld over het koken, het komt nooit meer goed, hoe moet dit nu, nouja jullie kennen het vast.
Ik heb daarna de mindfulness oefening van deze week gedaan, en toen was ik wel weer rustig echt fijn om te doen op zo'n moment!
Vanmorgen heb ik samen met mijn man een rondje gelopen, heerlijk zo door de sneeuw Nu is mijn man naar een verjaardag en etentje welke ik afgezegd heb omdat het voor mij gewoon te vermoeiend is (trots op mijzelf!), dus ik ben voor virtueel samen theedrinken
zondag 12 februari 2017 12:16
Oh, bijna vergeten!
Positief vandaag: Vanmorgen lekker een rondje gelopen, nu lekker moe en kan ik vanmiddag lekker uitrusten met een mooie film of een leuk tijdschrift
Cupcake, Sabina, Girlpower, Jufjufjuf, bumba en de anderen, hoe gaat het bij jullie? Ik hoop dat jullie stil zijn omdat jullie superhappy zijn en alles goed gaat
Positief vandaag: Vanmorgen lekker een rondje gelopen, nu lekker moe en kan ik vanmiddag lekker uitrusten met een mooie film of een leuk tijdschrift
Cupcake, Sabina, Girlpower, Jufjufjuf, bumba en de anderen, hoe gaat het bij jullie? Ik hoop dat jullie stil zijn omdat jullie superhappy zijn en alles goed gaat
zondag 12 februari 2017 12:45
Wat goed dat je zo'n schema hebt en je er ook aan houdt! Misschien zou ik ook eens zoiets voor mijzelf op moeten stellen. Mijn psycholoog vroeg bijvoorbeeld altijd wat ik die week op mijn vrije dag zou gaan doen en vaak wist ik het niet. Dan gaf ze aan dat ik mensen moest vragen om wat te ondernemen, maar mijn sociale netwerk is heel erg uitgedund, nu ik al jaren depressief ben. Het lukt mij niet altijd om vrolijk/opgewekt te zijn en mensen hebben niet altijd zin in mij, wat ik heel goed begrijp. Mijn persoonlijkheid lijkt totaal anders dan 5/6 jaar geleden.
Het lukt me vaak gewoon niet om zelf tot zulke activiteiten en oplossingen te komen. Overigens wel jaren gedaan hoor, maar het laatste jaar wordt dat steeds moeilijker. Vooral omdat ik merk dat het me tot nog toe niet helpt. Maar het zou nu ik thuiszit wel goed zijn. Ook een goede afwisseling tussen ontspanning/beweging, binnen/buiten zie ik. En zo houd je je structuur.
Mag ik vragen wat je doet als je uitrust, lig je dan gewoon op bed of ga je echt slapen?
Fijn dat je niet zoveel last had van bijwerkingen! Ik zie daar toch nog tegenop. Als ik op ga hogen, moet ik namelijk een plan van aanpak maken. Wat wil zeggen: 24/7 moet er iemand bij me zijn. Maar dat lukt gewoon niet, zou niet weten hoe ik dat voor elkaar moet krijgen. Dus begin ik er gewoon niet aan.
Fijn dat je steun hebt aan je man, lijkt me ook wel iets waar je naar uitkijkt: dat hij 's avonds weer thuis is. Mijn vriend zit in het buitenland voor studie en ik kijk altijd wel uit naar de skype-momentjes. Ik miste hem wel, maar nu ik thuiszit helemaal. Hoe gaat je man ermee om?
En goed dat je hebt gekookt! Ik herken dat wel hoor. Ik kook 4 dagen per week, de andere dagen haal ik gewoon een salade of eet ik brood ofzo. Maar ik moet 4 dagen van mezelf koken en dat vind ik soms helemaal niets. Terwijl koken altijd een hobby van me was voor ik depressief werd! Hoop dat het wel heeft gesmaakt rodelimo En ik zit nu toevallig aan de thee, dus ik doe gezellig mee
Gele_suikerspin: wat goed hoe je ermee bezig bent! En dat maatje, daar had ik nog nooit aan gedacht. Dat zou wel een hele goede zijn. Ik ben benieuwd hoe je dat gaat bevallen. Wat voor sport wil je gaan doen en wat wil je gaan doen qua creativiteit?
Het lukt me vaak gewoon niet om zelf tot zulke activiteiten en oplossingen te komen. Overigens wel jaren gedaan hoor, maar het laatste jaar wordt dat steeds moeilijker. Vooral omdat ik merk dat het me tot nog toe niet helpt. Maar het zou nu ik thuiszit wel goed zijn. Ook een goede afwisseling tussen ontspanning/beweging, binnen/buiten zie ik. En zo houd je je structuur.
Mag ik vragen wat je doet als je uitrust, lig je dan gewoon op bed of ga je echt slapen?
Fijn dat je niet zoveel last had van bijwerkingen! Ik zie daar toch nog tegenop. Als ik op ga hogen, moet ik namelijk een plan van aanpak maken. Wat wil zeggen: 24/7 moet er iemand bij me zijn. Maar dat lukt gewoon niet, zou niet weten hoe ik dat voor elkaar moet krijgen. Dus begin ik er gewoon niet aan.
Fijn dat je steun hebt aan je man, lijkt me ook wel iets waar je naar uitkijkt: dat hij 's avonds weer thuis is. Mijn vriend zit in het buitenland voor studie en ik kijk altijd wel uit naar de skype-momentjes. Ik miste hem wel, maar nu ik thuiszit helemaal. Hoe gaat je man ermee om?
En goed dat je hebt gekookt! Ik herken dat wel hoor. Ik kook 4 dagen per week, de andere dagen haal ik gewoon een salade of eet ik brood ofzo. Maar ik moet 4 dagen van mezelf koken en dat vind ik soms helemaal niets. Terwijl koken altijd een hobby van me was voor ik depressief werd! Hoop dat het wel heeft gesmaakt rodelimo En ik zit nu toevallig aan de thee, dus ik doe gezellig mee
Gele_suikerspin: wat goed hoe je ermee bezig bent! En dat maatje, daar had ik nog nooit aan gedacht. Dat zou wel een hele goede zijn. Ik ben benieuwd hoe je dat gaat bevallen. Wat voor sport wil je gaan doen en wat wil je gaan doen qua creativiteit?
