Psyche
alle pijlers
Radeloos..
zondag 12 februari 2017 13:29
Hey!
Ik ben Sil en ik ben 26 jaar.
Ik heb al een hele tijd eigenlijk geen vrienden en heb daar al eerder een topic over gemaakt.
Nu is in mei heel plotseling mijn moeder overleden aan een hartstilstand op 61jarige leeftijd. Sinds die tijd voel ik me meer alleen dan ooit. Zij was alles voor me!
Ongeveer een maand nadat mijn moeder overleed werd mijn neefje geboren (het zoontje van mijn zus). Hem vind ik super, maar mijn moeder is nooit oma mogen worden.
Mijn zus is druk met die kleine en haar vriend en mijn vader druk met daten.
Kortom dan ben ik alleen..
Ik wil is een keer wat anders..
Ik ga wel is alleen lunchen of even de stad in ofzo, maar ik ben altijd alleen.
Ik ben vaak down en dan hang ik maar een beetje voor de tv.
Ik heb een fulltime baan dus overdag ben ik wel bezig.
Ik woon op mezelf in een klein studiotje.
Misschien heeft iemand ideeën wat ik kan doen? Liefs Sil
Ik ben Sil en ik ben 26 jaar.
Ik heb al een hele tijd eigenlijk geen vrienden en heb daar al eerder een topic over gemaakt.
Nu is in mei heel plotseling mijn moeder overleden aan een hartstilstand op 61jarige leeftijd. Sinds die tijd voel ik me meer alleen dan ooit. Zij was alles voor me!
Ongeveer een maand nadat mijn moeder overleed werd mijn neefje geboren (het zoontje van mijn zus). Hem vind ik super, maar mijn moeder is nooit oma mogen worden.
Mijn zus is druk met die kleine en haar vriend en mijn vader druk met daten.
Kortom dan ben ik alleen..
Ik wil is een keer wat anders..
Ik ga wel is alleen lunchen of even de stad in ofzo, maar ik ben altijd alleen.
Ik ben vaak down en dan hang ik maar een beetje voor de tv.
Ik heb een fulltime baan dus overdag ben ik wel bezig.
Ik woon op mezelf in een klein studiotje.
Misschien heeft iemand ideeën wat ik kan doen? Liefs Sil
zondag 12 februari 2017 14:07
Ik zeg altijd niet zoeken. Ik heb 1 vriend 1 vriendin en 3 kennissen. Ik zie ze niet vaak maar ik vind dat je niet zomaar echt vrienden maakt. Het zijn eerder kennissen dan maar het is maar net wat je precies mist qua het alleen zijn. Mis je iemand waar je mee kan praten uit kan huilen gevoel delen of mis je het dat je niet met mensen weg kan gaan? Ik heb een tijdje met veel mensen om gegaan maar het beviel me gewoon weg niet voelde niet als oprecht en echte vriendschap en ben er toen mee opgehouden wil het echt echt leuk hebben. Maar goed ik ben dan ook een moeilijk geval en heel teruggetrokken dan praten mensen ook niet snel tegen je
Er mist nog een R.
zondag 12 februari 2017 14:14
zondag 12 februari 2017 14:18
NMLK is een site die gezellige dagen organiseert en mensen bij elkaar brengt. De afkorting betekent nieuwe mensen leren kennen. Je kan je opgeven en dan krijg je uitnodigingen om mee te doen aan allerlei activiteiten en dus nieuwe mensen te leren kennen.
https://www.nieuwemensenlerenkennen.nl/portal.php
Veel plezier gewenst.
https://www.nieuwemensenlerenkennen.nl/portal.php
Veel plezier gewenst.
zondag 12 februari 2017 14:25
Lieverd, gecondoleerd met het overlijden van je mama.
Mei is kort geleden. Ik begrijp je gevoel alleen te staan.
In eerste instantie dacht ik ook aan afleiding maar nadenkend heb ik t idee dat je nog midden in de verwerking zit en hiervoor weinig steun hebt en vindt bij je familie.
Is het een idee om je zus en vader eens samen en zonder aanhang bij jou uit te nodigen?
Voor een middag of avond met elkaar?
Eten samen en dan misschien kun je aankaarten hoe het met je gaat, waar je behoefte aan hebt.
Wat zou je graag willen van / met je familie?
Je moeder is er niet meer, maar jullie hebben elkaar nodig, denk ik. Als het lukt probeer hen te betrekken in je gevoel.
Er is ook een fijne site, waar je misschien wat aan kunt hebben .. google maar eens op verlaat verdriet
Je was 25 toen je moeder overleed en geen kind meer, maar wie weet kun je troost en steun vinden op de site en in de boeken van Titia Liese.
Sterkte
Mei is kort geleden. Ik begrijp je gevoel alleen te staan.
In eerste instantie dacht ik ook aan afleiding maar nadenkend heb ik t idee dat je nog midden in de verwerking zit en hiervoor weinig steun hebt en vindt bij je familie.
Is het een idee om je zus en vader eens samen en zonder aanhang bij jou uit te nodigen?
Voor een middag of avond met elkaar?
Eten samen en dan misschien kun je aankaarten hoe het met je gaat, waar je behoefte aan hebt.
Wat zou je graag willen van / met je familie?
Je moeder is er niet meer, maar jullie hebben elkaar nodig, denk ik. Als het lukt probeer hen te betrekken in je gevoel.
Er is ook een fijne site, waar je misschien wat aan kunt hebben .. google maar eens op verlaat verdriet
Je was 25 toen je moeder overleed en geen kind meer, maar wie weet kun je troost en steun vinden op de site en in de boeken van Titia Liese.
Sterkte
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
zondag 12 februari 2017 16:23
zondag 19 februari 2017 17:42
quote:kers schreef op 12 februari 2017 @ 14:25:
Lieverd, gecondoleerd met het overlijden van je mama.
Mei is kort geleden. Ik begrijp je gevoel alleen te staan.
In eerste instantie dacht ik ook aan afleiding maar nadenkend heb ik t idee dat je nog midden in de verwerking zit en hiervoor weinig steun hebt en vindt bij je familie.
Is het een idee om je zus en vader eens samen en zonder aanhang bij jou uit te nodigen?
Voor een middag of avond met elkaar?
Eten samen en dan misschien kun je aankaarten hoe het met je gaat, waar je behoefte aan hebt.
Wat zou je graag willen van / met je familie?
Je moeder is er niet meer, maar jullie hebben elkaar nodig, denk ik. Als het lukt probeer hen te betrekken in je gevoel.
Er is ook een fijne site, waar je misschien wat aan kunt hebben .. google maar eens op verlaat verdriet
Je was 25 toen je moeder overleed en geen kind meer, maar wie weet kun je troost en steun vinden op de site en in de boeken van Titia Liese.
Sterkte
Lieverd, gecondoleerd met het overlijden van je mama.
Mei is kort geleden. Ik begrijp je gevoel alleen te staan.
In eerste instantie dacht ik ook aan afleiding maar nadenkend heb ik t idee dat je nog midden in de verwerking zit en hiervoor weinig steun hebt en vindt bij je familie.
Is het een idee om je zus en vader eens samen en zonder aanhang bij jou uit te nodigen?
Voor een middag of avond met elkaar?
Eten samen en dan misschien kun je aankaarten hoe het met je gaat, waar je behoefte aan hebt.
Wat zou je graag willen van / met je familie?
Je moeder is er niet meer, maar jullie hebben elkaar nodig, denk ik. Als het lukt probeer hen te betrekken in je gevoel.
Er is ook een fijne site, waar je misschien wat aan kunt hebben .. google maar eens op verlaat verdriet
Je was 25 toen je moeder overleed en geen kind meer, maar wie weet kun je troost en steun vinden op de site en in de boeken van Titia Liese.
Sterkte
zondag 19 februari 2017 17:52
Dankjewel voor je berichtje.
Niemand had het aan zien komen.
Mijn moeder en ik waren aan het shoppen geweest voor toendertijd de babyshower van mijn hoogzwangere zus.. (haar eerste kleinkind die ze nooit heeft mogen ontmoeten)
Savonds had ze paardrijles en is ze overleden op ons eigen paard.. Ze heeft een hartstilstand gehad. Er is nog geprobeerd om haar te reanimeren en alles maar niks mocht meer baten.
We werden gelijk gebeld ( is 2 straten verderop van mijn ouderlijk huis) ik heb alleen niet gezien hoe ze van het paard is gezien maar van de reanimatie en aed en alles heb ik alles gezien..
Het gaat niet zo goed.
Soms ineens begin ik te huilen en dan kijk ik naar haar foto.. ik mis haar zo ontzettend.
Voordat ze overleed had ik ook niet veel vrienden, maar ik had haar..
Mijn vader is alleen maar druk met chatten met vrouwen en dates regelen.. Hij wil niet alleen zijn. Ik spreek vaak met hem af maar het gaat bijna alleen maar daarover.
Mn zus heeft gesprekken en die vrouw zei dat ze haar gezin op de eerste plek moet zetten en dat ze zich niet teveel met problemen van anderen moet bezig houden. Ze heeft het al zwaar genoeg, dus daar kan ik ook niet bij aan kloppen.
Dit is weer zo'n zondag waarop ik denk wat heeft het leven voor zin..
Alleen maar werken en voor de rest voor de tv hangen totdat het tijd is om te slapen en weer te gaan werken..
Ik ben ik een echte emotie eter en kom heel hard aan sinds mijn moeder er niet meer is..
Zo,ik heb mijn hart even gelucht..
Ik hoop dat je het niet erg vind..
Bedankt dat je me wilt helpen!
Niemand had het aan zien komen.
Mijn moeder en ik waren aan het shoppen geweest voor toendertijd de babyshower van mijn hoogzwangere zus.. (haar eerste kleinkind die ze nooit heeft mogen ontmoeten)
Savonds had ze paardrijles en is ze overleden op ons eigen paard.. Ze heeft een hartstilstand gehad. Er is nog geprobeerd om haar te reanimeren en alles maar niks mocht meer baten.
We werden gelijk gebeld ( is 2 straten verderop van mijn ouderlijk huis) ik heb alleen niet gezien hoe ze van het paard is gezien maar van de reanimatie en aed en alles heb ik alles gezien..
Het gaat niet zo goed.
Soms ineens begin ik te huilen en dan kijk ik naar haar foto.. ik mis haar zo ontzettend.
Voordat ze overleed had ik ook niet veel vrienden, maar ik had haar..
Mijn vader is alleen maar druk met chatten met vrouwen en dates regelen.. Hij wil niet alleen zijn. Ik spreek vaak met hem af maar het gaat bijna alleen maar daarover.
Mn zus heeft gesprekken en die vrouw zei dat ze haar gezin op de eerste plek moet zetten en dat ze zich niet teveel met problemen van anderen moet bezig houden. Ze heeft het al zwaar genoeg, dus daar kan ik ook niet bij aan kloppen.
Dit is weer zo'n zondag waarop ik denk wat heeft het leven voor zin..
Alleen maar werken en voor de rest voor de tv hangen totdat het tijd is om te slapen en weer te gaan werken..
Ik ben ik een echte emotie eter en kom heel hard aan sinds mijn moeder er niet meer is..
Zo,ik heb mijn hart even gelucht..
Ik hoop dat je het niet erg vind..
Bedankt dat je me wilt helpen!
zondag 19 februari 2017 18:02
'Zij was alles voor me!'
Je zegt het zelf al. Dat ze alles voor je was. Al moeilijk genoeg dat ze er niet meer is. Toch proberen je te realiseren dat je zonder je moeder ook nog iemand bent. Andere contacten maken kan schelen maar dan nog kan je je leeg voelen. Ook vriendjes worden met jezelf en jezelf proberen te vermaken, dan kan de leegte in jezelf minder worden en heb je minder de neiging om te snaaien. In theorie heel makkelijk gezegd maar in de praktijk nog lastig.
Een of andere activiteit zou goed zijn maar er ook niet teveel van verwachten, in de zin van dat je er vriendinnen door krijgt. Belangrijkste is dat je lekker bezig bent en onder de mensen bent. Misschien een groepsvakantie.
Ben zelf best erg alleen maar maak buiten de deur wel een praatje. In je eentje is dat juist weer makkelijker dan wanneer je samen bent.
Je zegt het zelf al. Dat ze alles voor je was. Al moeilijk genoeg dat ze er niet meer is. Toch proberen je te realiseren dat je zonder je moeder ook nog iemand bent. Andere contacten maken kan schelen maar dan nog kan je je leeg voelen. Ook vriendjes worden met jezelf en jezelf proberen te vermaken, dan kan de leegte in jezelf minder worden en heb je minder de neiging om te snaaien. In theorie heel makkelijk gezegd maar in de praktijk nog lastig.
Een of andere activiteit zou goed zijn maar er ook niet teveel van verwachten, in de zin van dat je er vriendinnen door krijgt. Belangrijkste is dat je lekker bezig bent en onder de mensen bent. Misschien een groepsvakantie.
Ben zelf best erg alleen maar maak buiten de deur wel een praatje. In je eentje is dat juist weer makkelijker dan wanneer je samen bent.
zondag 19 februari 2017 18:25
Dag Sil.
Wat erg voor je dat je moeder is overleden. Ik wou dat ik iets kon schrijven dat je leed kon verzachten. Ik denk dat niemand ooit echt klaar is om een ouder af te staan, maar op jouw leeftijd had je haar gerust nog jaren bij je mogen hebben. Veel sterkte gewenst.
Zoals iemand al zei kan je gaan sporten. Dat helpt echt met je geluksgevoel en als bonus kan je tijdens de periode dat je sport, niet aan het snoepen gaan. Je kan bijvoorbeeld deelnemen aan een groepsles spinning ofzo? Neem het aan van iemand die wekelijks gaat fitnessen, niemand in de gym kijkt naar hoe je er uit ziet, de gymrats zijn te veel bezig met naar zichzelf te kijken in de spiegel dus daar hoef je je al geen druk om te maken. En als dat meteen te serieus is, kan je misschien eerst een stepper ofzo kopen waarop je voor tv kan bewegen? Kleine stapjes vooruit zijn ook stapjes vooruit.
Waar liggen je interesses? Leer je graag talen, ben je creatief, wil je leren schilderen of naaien, ... Je kan je altijd inschrijven voor een cursus, waardoor je wekelijks "verplicht" bent om onder de mensen te komen.
Succes!
Wat erg voor je dat je moeder is overleden. Ik wou dat ik iets kon schrijven dat je leed kon verzachten. Ik denk dat niemand ooit echt klaar is om een ouder af te staan, maar op jouw leeftijd had je haar gerust nog jaren bij je mogen hebben. Veel sterkte gewenst.
Zoals iemand al zei kan je gaan sporten. Dat helpt echt met je geluksgevoel en als bonus kan je tijdens de periode dat je sport, niet aan het snoepen gaan. Je kan bijvoorbeeld deelnemen aan een groepsles spinning ofzo? Neem het aan van iemand die wekelijks gaat fitnessen, niemand in de gym kijkt naar hoe je er uit ziet, de gymrats zijn te veel bezig met naar zichzelf te kijken in de spiegel dus daar hoef je je al geen druk om te maken. En als dat meteen te serieus is, kan je misschien eerst een stepper ofzo kopen waarop je voor tv kan bewegen? Kleine stapjes vooruit zijn ook stapjes vooruit.
Waar liggen je interesses? Leer je graag talen, ben je creatief, wil je leren schilderen of naaien, ... Je kan je altijd inschrijven voor een cursus, waardoor je wekelijks "verplicht" bent om onder de mensen te komen.
Succes!
zondag 19 februari 2017 18:37
Jeetje meid.. als ik je topic lees krijg ik een brok in mijn keel.
Ik kan helaas niks zeggen wat de pijn verzacht maar ik wil je wel via deze weg heel veel sterkte wensen.
Probeer goed voor jezelf te zorgen en als sporten even nog niet zo lukt werkt wandelen misschien wel goed. Maak eens een strandwandeling of waai lekker uit op het strand. Misschien wil een collega wel een keer mee.
Veel liefs
Ik kan helaas niks zeggen wat de pijn verzacht maar ik wil je wel via deze weg heel veel sterkte wensen.
Probeer goed voor jezelf te zorgen en als sporten even nog niet zo lukt werkt wandelen misschien wel goed. Maak eens een strandwandeling of waai lekker uit op het strand. Misschien wil een collega wel een keer mee.
Veel liefs
