Rouwproces

09-01-2017 16:53 475 berichten
Alle reacties Link kopieren
Verlies van een dierbare. Hoe heb je, je leven weer op de rails gekregen?



Ik wil niks, ik heb geen concentratie, het is overdag dikke mist in mijn hoofd, ik wil niet uit bed, ik slaap slecht. Kortom het hele leven is zo klote nu.



Hoe begin je weer ergens aan en hoe krijg je de positieve kijk op het leven weer terug? Ik zou graag jullie ervaringen/tips willen lezen....
quote:piene_1987 schreef op 19 januari 2017 @ 09:51:

[...]





ja daar heb je ook een punt hoor. maar normaal ben ik zo van hop pak jezelf bijelkaar en move on! maar dat werkt hier zo niet bij he! en dan valt het toch tegen..



Ik begrijp je helemaal. Zo zit ik normaal gesproken ook in elkaar, maar wat je nu meegemaakt hebt is zo traumatisch en brengt een scala aan emoties met zich mee dat je jezelf gewoon bijna niet herkend.

Het is zo gezond om soms jezelf " even te laten gaan".

Alles wat je er nu bewust uitgooit en toe laat, zal nooit over een paar jaar onverwacht toeslaan. Je lichaam en geest heeft dit nodig.
quote:Maccaron schreef op 19 januari 2017 @ 09:59:

[...]





Ik begrijp je helemaal. Zo zit ik normaal gesproken ook in elkaar, maar wat je nu meegemaakt hebt is zo traumatisch en brengt een scala aan emoties met zich mee dat je jezelf gewoon bijna niet herkend.

Het is zo gezond om soms jezelf " even te laten gaan".

Alles wat je er nu bewust uitgooit en toe laat, zal nooit over een paar jaar onverwacht toeslaan. Je lichaam en geest heeft dit nodig.Kon het niet beter verwoorden
quote:lindybopophelia schreef op 19 januari 2017 @ 10:02:

[...]





Kon het niet beter verwoorden
Alle reacties Link kopieren
Allemaal heel veel sterkte met jullie verlies. Ik kan het me niet voorstellen hoe het moet voelen om je kindje kwijt te raken, maar het lijkt me verschrikkelijk.

Ik vond het al verschrikkelijk dat mijn vader overleed en hij was geruime tijd ziek en het zat er natuurlijk aan te komen. En een vader hoort eerder te gaan dan zijn kind, dus ik kan me maar een fractie voorstellen van wat jullie voelen.



Iedereen rouwt op zijn eigen manier. En daar moet je ook respect voor hebben. Ik vind het raar als mensen je veroordelen om iets dat je doet... of voelt...



Iemand blijft op de een of andere manier levend omdat je het over hem of haar hebt. Dus ik snap volkomen dat jullie het hebben over jullie overleden kindjes! Zij zijn onderdeel van jullie leven en zij horen er ook bij....
Alle reacties Link kopieren
Voor jullie is dit misschien ook fijn om te weten: https://www.rijksoverheid ... evenloos-geboren-kinderen

Zo kun je je kindje toch laten registreren bij de gemeente waar je woont.
quote:Yraatje schreef op 19 januari 2017 @ 10:11:

Allemaal heel veel sterkte met jullie verlies. Ik kan het me niet voorstellen hoe het moet voelen om je kindje kwijt te raken, maar het lijkt me verschrikkelijk.

Ik vond het al verschrikkelijk dat mijn vader overleed en hij was geruime tijd ziek en het zat er natuurlijk aan te komen. En een vader hoort eerder te gaan dan zijn kind, dus ik kan me maar een fractie voorstellen van wat jullie voelen.



Iedereen rouwt op zijn eigen manier. En daar moet je ook respect voor hebben. Ik vind het raar als mensen je veroordelen om iets dat je doet... of voelt...



Iemand blijft op de een of andere manier levend omdat je het over hem of haar hebt. Dus ik snap volkomen dat jullie het hebben over jullie overleden kindjes! Zij zijn onderdeel van jullie leven en zij horen er ook bij....Je vader verliezen is ook vreselijk, ondanks dat het volgens de natuur zo " hoort "
Alle reacties Link kopieren
quote:Maccaron schreef op 19 januari 2017 @ 10:16:

[...]





Je vader verliezen is ook vreselijk, ondanks dat het volgens de natuur zo " hoort "

Dat klopt. En ook dan gaat de glans eraf, zeker als je veel van hem hield.

En ook al weet je dat het beter is, dat hij nu geen pijn meer heeft, er is een gat in je hart geslagen.

Wat in mijn geval helpt/hielp is veel praten. Met name met mijn moeder die hetzelfde verdriet ervaart, dezelfde boosheid, dezelfde machteloosheid.

En dan nog is het lastig om herinneringen te maken waar je dierbare geen deel (meer) van uitmaakt. Foto's waar hij niet (meer) bij opstaat, het gevoel dat je eigenlijk niet voor de volle 100% leeft omdat je hem zo mist.

Dat is bij het verliezen van een ouder, in mijn geval tenminste, zo. En ik kan me zo voorstellen dat het voor een ouder, moeder, die haar kind verliest nog vele malen erger moet zijn. Het is een deel van je, iemand die niet zijn eigen herinneringen mocht maken. Iemand waarmee je weinig herinneringen hebt. Dat is extra confronterend omdat je zo graag samen herinneringen wilde maken.
Alle reacties Link kopieren
quote:lindybopophelia schreef op 19 januari 2017 @ 10:02:

[...]





Kon het niet beter verwoorden



Ja indd. Ik barst normaal nooit in tranen uit waar iemand bij is. Nu bijna dagelijks. Net kwam een iemand net aan me vragen hoe mijn zwangerschap is.... of ik me nog erg misselijk voelde.



Alsof ik een mes in mijn hart kreeg en die arme vrouw zakte door de grond heen van schaamte... :/



Ouch
quote:Always77777 schreef op 19 januari 2017 @ 12:40:

[...]





Ja indd. Ik barst normaal nooit in tranen uit waar iemand bij is. Nu bijna dagelijks. Net kwam een iemand net aan me vragen hoe mijn zwangerschap is.... of ik me nog erg misselijk voelde.



Alsof ik een mes in mijn hart kreeg en die arme vrouw zakte door de grond heen van schaamte... :/



Ouch



Ach lieverd...

Zou wel door mijn telefoon willen stappen nu om je even flink te knuffelen! Zit nu met tranen in mijn ogen, omdat ik dit zo erg voor je vind..Laat deze dag maar lekker snel voorbij gaan he
Wat een mooi topic is dit....De tranen springen in mijn ogen.



Een voor iedereen die hieraan behoefte heeft.

Ik ben mijn vader verloren en herken de dikke mist in mijn hoofd, zombie/automatische piloot ed. Wat bij mij hielp is alle gevoelens doorleven en blijven ademen. Het wordt vanzelf beter, echt. Op de momenten zelf kan je dat echt niet voorstellen, maar opeens dacht ik: heb vandaag niet meer aan mijn vader gedacht en dat ik bewust was van mijn verdriet. En zo slijt de snijdende pijn en gaat het steeds een beetje beter.

Ik huil nu nog steeds zo nu en dan om mijn vader.



Ik hoop dat dit jou troost kan bieden. En ondanks dat ik je niet ken en dat dit slechts letters op een scherm is, wil ik je laten weten dat ik aan je denk en veel warmte naar je toestuur
Alle reacties Link kopieren
och lieverd!! hele knuffel!!!!

had jij al een grote buik? bij mij was dat nog een soort meevaller ik had mn eigen kleding nog aan, pas 2 dagen voor de beruchte echo had ik zw kleding aan. maar ik woon op de dorp dus die tam tam gaat wel door hoor, opeens zwaaien mensen naar me heel bizar....





Ouch[/quote]
Alle reacties Link kopieren
@Maccaron & @Piene





@Lovestar bedankt, zo lief! & @Yraatje

Ook zo verschrikkelijk om je vader te moeten verliezen.

Het doet me wel goed om te lezen dat jullie je leven wel weer redelijk hebben kunnen oppakken.

Verdriet hoort nu eenmaal bij het leven, schijnbaar... (grrr!)



Het is zo moeilijk om dan nieuwe herinneringen te gaan maken waarin inderdaad iemand ontbreekt. Ik heb dat nu ook als ik iets doe, of ergens kom waar ik voor de laatste keer kwam toen ik zwanger was. Dat is confronterend. Ook mensen die mij voor het laatst hebben gezien toen ik nog zwanger was, vind ik heel moeilijk om ze nu weer te zien.



De familie en vrienden die ook niet meteen langsgekomen zijn in de weken na de bevalling, wil ik nu ook niet meer zien. Niet omdat ik boos op ze ben, maar omdat ik het gewoon niet wil. Heel raar.
@ Yraatje: verschrikkelijk dat jij je vader ook moet missen.



@Lovestar: jij ook een dikke



@piene:



@Maccaron:



@Always: Dat wat jij zegt over familie en vrienden dat je daar geen behoefte meer aan hebt: Ik herken dat wel een beetje. Mijn situatie is totaal niet te vergelijken met die van jou omdat bij mij het niemand wist dat ik zwanger was maar ik had het ook met bepaalde mensen. Toen ik na een nacht ziekenhuis weer thuis kwam heb ik maar aan een paar mensen om mij heen behoefte gehad. De andere mensen die eigenlijk alleen kwamen omdat ze wat gehoord hadden, heb ik ook links laten liggen. Nu nog steeds. Heb ze ook niet meer gesproken. Dus ik herken dat wel wat. Ik vind dat dus ook helemaal niet raar.
Lyndy



Ik begrijp je ook hoor always. Ik ervaarde destijds hetzelfde als jij. Die personen hadden zo'n essentieel moment in mijn leven gemist en hun eigen gevoel van onmacht/ niet durven langskomen boven mijn verdriet geplaatst dat ik geeneens meer zin had om aan hen alle ins and outs van mijn miskraam te vertellen. Ze willen dan eigenlijk op het verkeerde moment in de " achtbaan" stappen , zogezegd.Niet aan het begin waar je SAMEN door alle spanning en stress moet gaan om aan die top te komen, maar juist aan het eind van de rit als de adrenaline weer gezakt is en de rust wederkeerd. Dan heb je in mijn ogen toch een heel deel gemist, wat je niet meer terug kunt krijgen.

Natuurlijk heb ik sommigen nog globaal erover gesproken, maar kwetsbaar heb ik mij niet opgesteld. Dat voelde gewoon niet goed.
Alle reacties Link kopieren
een vriendin heeft me vanmiddag meegenomen naar de bios. ik wilde eigenlijk niet had een rotdag, zo gezegd zo gedaan en uiteindelijk onderweg kreeg ik toch weer lach om mijn gezicht. ik mocht kiezen welke film dus had voor collateral beauty gekozen van will smith , niet wetende waar hij over ging

film begon en ja hoor ging over dat hij zn dochtertje kwijt was en over rouwverwerking. nou heel de film tranen weg moeten slikken en thuisgekomen toch even afgejankt.. het lijkt wel of ik nu alles tegenkom qua babys, zwangeren en dus nu ook deze film.... zucht.



@always ik snap je hoor en is ook logisch toch!! maak je daar maar geen druk om !!!
quote:piene_1987 schreef op 20 januari 2017 @ 19:58:

een vriendin heeft me vanmiddag meegenomen naar de bios. ik wilde eigenlijk niet had een rotdag, zo gezegd zo gedaan en uiteindelijk onderweg kreeg ik toch weer lach om mijn gezicht. ik mocht kiezen welke film dus had voor collateral beauty gekozen van will smith , niet wetende waar hij over ging

film begon en ja hoor ging over dat hij zn dochtertje kwijt was en over rouwverwerking. nou heel de film tranen weg moeten slikken en thuisgekomen toch even afgejankt.. het lijkt wel of ik nu alles tegenkom qua babys, zwangeren en dus nu ook deze film.... zucht.



@always ik snap je hoor en is ook logisch toch!! maak je daar maar geen druk om !!!



Ach jeetje

Alsof het universum een heel gemeen spelletje met je speelt. " waarommmm?!" Dacht ik altijd als er voor de triljoenste keer weer een pamper reclame langs kwam op de buis.
Alle reacties Link kopieren
@maccaron nou dat dus ja :/



nou en ik voel me zo lusteloos en moe en huilerig.. tvoelt als depressie ofzo of is dat gewoon de rouw waar je door heen moet of?
quote:piene_1987 schreef op 20 januari 2017 @ 20:06:

@maccaron nou dat dus ja :/



nou en ik voel me zo lusteloos en moe en huilerig.. tvoelt als depressie ofzo of is dat gewoon de rouw waar je door heen moet of?



Ik dacht ook dat het een depressie was waar ik last van had maar het hoort inderdaad gewoon bij de rouwverwerking. Ik ben maandag voor de eerste keer bij de psycholoog geweest, en zij vertelde mij dat rouwverwerking heel veel dingen gemeen heeft met een depressie.



Alle reacties Link kopieren
quote:infinity37 schreef op 20 januari 2017 @ 20:40:

[...]





Ik dacht ook dat het een depressie was waar ik last van had maar het hoort inderdaad gewoon bij de rouwverwerking. Ik ben maandag voor de eerste keer bij de psycholoog geweest, en zij vertelde mij dat rouwverwerking heel veel dingen gemeen heeft met een depressie.



o wat "fijn" om te horen! hoe was het verder bij de psycholoog? ik heb as woensdag een afspraak vind het erg spannend
quote:piene_1987 schreef op 20 januari 2017 @ 20:42:

[...]





o wat "fijn" om te horen! hoe was het verder bij de psycholoog? ik heb as woensdag een afspraak vind het erg spannend



Oh ik vond het niet alleen spannend... zag er op het laatste moment zo tegen op, praten met iemand die ik helemaal niet ken en het toch toe moeten geven dat het me uit eindelijk zelf niet gaat lukken vond ik best beschamend/moeilijk.

Maar jeetje wat een verlossing! Ik heb tijdens het gesprek niet gehuild want het kwam allemaal zo makkelijk eruit, erna in de auto van opluchting zitten huilen omdat ik het eindelijk een keer van me af heb kunnen gooien.
quote:piene_1987 schreef op 20 januari 2017 @ 20:06:

@maccaron nou dat dus ja :/



nou en ik voel me zo lusteloos en moe en huilerig.. tvoelt als depressie ofzo of is dat gewoon de rouw waar je door heen moet of?Maar lieverd, je bent nu toch ook even depressief.?Dat is toch compleet normaal? Ik begrijp heel goed je angst dat je bang bent dat het een " echte" depressie kan zijn. Echt, geef het tijd. Je kent jezelf helemaal niet op deze manier en dat is eng. Laat je ook niks aanpraten door derden hoor! Rouwende mensen worden op een gegeven moment maar als " lastig" ervaren, want iedereen gaat verder en jij zit nog " vast" in dat moment. Het komt goed, echt...je bent er nog
quote:piene_1987 schreef op 20 januari 2017 @ 20:42:

[...]





o wat "fijn" om te horen! hoe was het verder bij de psycholoog? ik heb as woensdag een afspraak vind het erg spannendWat goed! Praten met een " buitenstaander" kan zoveel lucht geven. Een psycholoog is er echt voor jou. Hij of zij kan precies de juiste vragen stellen of handvaten toereiken die je nodig hebt.
quote:infinity37 schreef op 20 januari 2017 @ 20:48:

[...]





Oh ik vond het niet alleen spannend... zag er op het laatste moment zo tegen op, praten met iemand die ik helemaal niet ken en het toch toe moeten geven dat het me uit eindelijk zelf niet gaat lukken vond ik best beschamend/moeilijk.

Maar jeetje wat een verlossing! Ik heb tijdens het gesprek niet gehuild want het kwam allemaal zo makkelijk eruit, erna in de auto van opluchting zitten huilen omdat ik het eindelijk een keer van me af heb kunnen gooien.Wat een mooie 1e stap in jouw verwerkingsproces!
Alle reacties Link kopieren
@infinity



Wow inderdaad dat had ik niet verwacht dat dat zo'n deugt zou kunnen doen!!! Wat goed om te lezen. Ik ben blij dat je er iets aan hebt gehad. Ik zag er niet zo'n heil in, maar wie weet. Als je zegt dat het erg opluchtte ga je nog vaker?



Dames bedankt, jullie sleuren me de dagen door met jullie berichten
Alle reacties Link kopieren
@infinity o wat fijn dat het voor jou zo ' n opluchting is!!! ga je nog een x? ja ik zie er ook echt wel tegenop maar ik ga het wel proberen dat moet van mezelf



@maccaron wat een wijsheid weer! je hebt gelijk ik ken mezelf totaal niet meer zo..van een nuchter, druk, en een beetje gek persoon naar tja kweetnie alles tegenovergesteld eigenlijk.

maar als ik daar over denk en na de film van gister is er altijd bijkomstige schoonheid en dat is in dit geval liefde. ik wist dat ik kon liefhebben maar nu lotte kwam is dat nog even 10voudig bevestigd. en uit liefde rouw ik!



@alwayss fijn he dat iedereen voor elkaar is!! en zo ben jij er ook weer voor mij.. heel fijn!!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven