Psyche
alle pijlers
Voor iedereen die er doorheen zit - hervat
woensdag 23 november 2016 21:51
We hadden hier een praattopic voor iedereen die een steun in de rug kon gebruiken. Helaas is het topic doodgebloed. Ik mis het topic (en de vaste schrijfsters) best wel. Dus daarom dacht ik: laat ik het gewoon proberen om het topic een nieuw leven in te blazen. Dus bij deze voor iedereen die graag even van zich af wil schrijven, een digitale knuffel of schop onder de (digitale) kont nodig heeft voel je vrij om hier te posten.
Ik zal zelf later nog iets over mezelf schrijven.
Ik zal zelf later nog iets over mezelf schrijven.
woensdag 23 november 2016 22:06
Ik zit er echt door heen. Heel veel rugpijn bij alles wat ik doe dus niet alleen met werken. Mijn werkplek heeft amper meer uren wat betekent weer maand zonder genoeg geld en problemen met rekeningen terwijl ik net bezig ben schulden af te lossen. Krijg pas 15 december aanvullende uitkering op de maand November maar dan zit ik dus alweer weken te kniezen.. ik wou mn huisje ook lekker knus maken voor de kerst dat betekent veel voor me.
Ik heb constant paniekaanvallen en kan niks meer hebben ik word helemaal gek als iemand iets bots zegt normaal ben ik kalm maar nu word ik helemaal gek en overstuur. Ik heb mezelf niet meer onder controle
Het is allemaal dus niet rond dus alle stress komt op. mij af ik dach dat het snel zou gaan maar budgetbeheer is nog niet eens gestart laat staan dat het bij de rechtbank al is aangevraagd voor beschermingsbewind.
Ik slik me suf qua tramadol Meloxicam en voel me belabberd.
Ik eet amper voel me niet goed hele tijd beroerd lijk bleek en kan gewoon even helemaal niks... Eten smaakt niet ik probeer t wel maar niet veel.. komt ook door medicijnen voor mijn rug denk ik
Ik heb constant paniekaanvallen en kan niks meer hebben ik word helemaal gek als iemand iets bots zegt normaal ben ik kalm maar nu word ik helemaal gek en overstuur. Ik heb mezelf niet meer onder controle
Het is allemaal dus niet rond dus alle stress komt op. mij af ik dach dat het snel zou gaan maar budgetbeheer is nog niet eens gestart laat staan dat het bij de rechtbank al is aangevraagd voor beschermingsbewind.
Ik slik me suf qua tramadol Meloxicam en voel me belabberd.
Ik eet amper voel me niet goed hele tijd beroerd lijk bleek en kan gewoon even helemaal niks... Eten smaakt niet ik probeer t wel maar niet veel.. komt ook door medicijnen voor mijn rug denk ik
donderdag 24 november 2016 00:34
Ik ben er ook weer..was er in 1e ook bij (echter onder andere naam..maar kon niet meer inloggen daarmee).
Herkennen jullie mij
Ik ben benieuwd naar Gipsy..en natuurlijk alle anderen !!
Knuffel voor iedereen..ZwitsalNijntje..klinkt klote joh..kun je iets aan de rugpijn doen ? En heb je wat tips/trucjes die je zelf kan doen om je paniek te verminderen ?
Herkennen jullie mij
Ik ben benieuwd naar Gipsy..en natuurlijk alle anderen !!
Knuffel voor iedereen..ZwitsalNijntje..klinkt klote joh..kun je iets aan de rugpijn doen ? En heb je wat tips/trucjes die je zelf kan doen om je paniek te verminderen ?
donderdag 24 november 2016 01:21
Ik zou hier ook graag af en toe meeschrijven... al een tijd niet lekker in mijn vel, en het wordt erger. Deze week eindelijk de stap naar een psycholoog gemaakt, maar er nog niet over uit wat ik ervan vind. Mijn instinct/mechanisme is kop in het zand, harder werken om mijn gedachten te verzetten en nog harder doorgaan. Begin langzaam te beseffen dat dat niet langer werkt en ik mezelf verder in de ellende stort daardoor.
Zo pfff nu maar eens de slaap proberen te vatten.
Je kan er beter om lachen dan erom huilen - en voor iedereen die hem nodig heeft, een hele dikke knuffel van deze kant
Zo pfff nu maar eens de slaap proberen te vatten.
Je kan er beter om lachen dan erom huilen - en voor iedereen die hem nodig heeft, een hele dikke knuffel van deze kant
donderdag 24 november 2016 04:54
@zwitsal leuk dat je weer wil meeschrijven maar rot om te lezen dat het allemaal zo langzaam en slecht loopt bij je. Heb je enig idee wanneer budgetbeheer word aangevraagd? Heb je nog hulp voor die paniekaanvallen/stress? Qua eten wees even lief voor jezelf, als je maar wat binnen krijgt. Maakt even niet uit of het wel allemaal zo gezond is. En probeer lichtverteerbaar eten: beker yoghurt, Fruit etc. Krijg je dat wel weg?
Misschien dat je het ooit eerder heb gezegd maar weten ze wat er met je rug aan de hand is en kunnen ze je helpen? Anders misschien een idee om andere pijnmedicatie te vragen, als je hier zo ziek van bent en eigenlijk nog pijn hebt..
@versnellingsbak er gaat even geen lampje branden Polka?
@el_spark welkom wil je iets vertellen hoe het komt dat je niet lekker in je vel zit? En wat maakt dat je het zo spannend vind met die psych te praten? Hoop dat je een beetje goed hebt geslapen!
Ik zag dat gipsy haar account had laten anonimiseren. Ik weet niet of je hier nog rondhangt/meeleest maar ik hoop dat het goed met je gaat en je bent altijd welkom om te komen schrijven
Misschien dat je het ooit eerder heb gezegd maar weten ze wat er met je rug aan de hand is en kunnen ze je helpen? Anders misschien een idee om andere pijnmedicatie te vragen, als je hier zo ziek van bent en eigenlijk nog pijn hebt..
@versnellingsbak er gaat even geen lampje branden Polka?
@el_spark welkom wil je iets vertellen hoe het komt dat je niet lekker in je vel zit? En wat maakt dat je het zo spannend vind met die psych te praten? Hoop dat je een beetje goed hebt geslapen!
Ik zag dat gipsy haar account had laten anonimiseren. Ik weet niet of je hier nog rondhangt/meeleest maar ik hoop dat het goed met je gaat en je bent altijd welkom om te komen schrijven
donderdag 24 november 2016 05:11
Ik ben een beetje aan het opkrabbelen maar zat heel diep. Ik merk nog aan alles dat het niet goed gaat. Afgelopen week zat ik in de bioscoop en me ineens af te vragen wat ik daar eigenlijk deed? En ik had ineens spijt dat ik was gegaan en een heel sterk gevoel dat ik naar huis wilde. Heel gek want het was een leuke en goede film, en ik keek er best naar uit om ernaartoe te gaan... Ik heb dat de laatste tijd met heel veel dingen: geen energie , geen zin om iets te doen en als ik dan ergens ben zou ik het liefste gelijk omdraaien naar huis.
Ik heb wel het idee dat het langzaam een beetje stabiliseert, maar ik leek steeds meer een hekel aan mezelf te hebben/krijgen. Val terug in onzekerheid en angst om dingen te doen/zeggen en dat zit me in de weg... En ondertussen ben ik een hoop 'vriendinnen' verloren. Ik had het verwacht maar toch komt het wel binnen dat ik er blijkbaar voor hun totaal niet toe doe. Alsof je een soort tijdverdrijf bent als niemand anders kan, maar zeg vooral niet wat je op je hart hebt..
Ik heb wel het idee dat het langzaam een beetje stabiliseert, maar ik leek steeds meer een hekel aan mezelf te hebben/krijgen. Val terug in onzekerheid en angst om dingen te doen/zeggen en dat zit me in de weg... En ondertussen ben ik een hoop 'vriendinnen' verloren. Ik had het verwacht maar toch komt het wel binnen dat ik er blijkbaar voor hun totaal niet toe doe. Alsof je een soort tijdverdrijf bent als niemand anders kan, maar zeg vooral niet wat je op je hart hebt..
donderdag 24 november 2016 05:15
@liezeke dat snap ik wel met het huis sluit je voor je gevoel een hoofdstuk af en maak je een nieuwe start. Maar bedenk wel dat je niet ineens een ander mens bent. En wat ga je doen als het in je nieuwe huis weer tegenzit? Blijf je dan aan het weglopen/dolen? Want dan moet je misschien weer verhuizen...
donderdag 24 november 2016 06:27
Ik wil ook graag weer meeschrijven, vond het topic heel fijn om even m'n hart te kunnen luchten en steun te kunnen zoeken en geven.
Hier gaat het op het moment redelijk. Zat er een tijdje geleden helemaal doorheen, veel te veel te doen, ontzettend veel stress. Ik merkte dat ik weer richting een depressie ging, dus ik heb voor mezelf gekozen en heb m'n ontslag op m'n werk ingediend. Ben best trots op mezelf dat ik voor mezelf kies en ondanks dat ik nog wel even moet (opzegtermijn), geeft het idee dat het binnenkort klaar is wel rust.
Hier gaat het op het moment redelijk. Zat er een tijdje geleden helemaal doorheen, veel te veel te doen, ontzettend veel stress. Ik merkte dat ik weer richting een depressie ging, dus ik heb voor mezelf gekozen en heb m'n ontslag op m'n werk ingediend. Ben best trots op mezelf dat ik voor mezelf kies en ondanks dat ik nog wel even moet (opzegtermijn), geeft het idee dat het binnenkort klaar is wel rust.
donderdag 24 november 2016 07:13
quote:muis73 schreef op 24 november 2016 @ 06:59:
@sprookjesbos wow wat een knappe en moedige beslissing! Heb je al iets nieuws op het oog? En in dezelfde branche of ga je iets heel anders doen?Ik ben helemaal gestopt met werken voor de komende jaren. Ik doe naast m'n werk een studie (inclusief stage) en daar ga ik me nu fulltime op richten. Voelt erg prettig, vind die studie toch een stuk belangrijker. Heb uiteraard wel het geluk dat het er financieel gezien uitkan als ik niet meer werk.
@sprookjesbos wow wat een knappe en moedige beslissing! Heb je al iets nieuws op het oog? En in dezelfde branche of ga je iets heel anders doen?Ik ben helemaal gestopt met werken voor de komende jaren. Ik doe naast m'n werk een studie (inclusief stage) en daar ga ik me nu fulltime op richten. Voelt erg prettig, vind die studie toch een stuk belangrijker. Heb uiteraard wel het geluk dat het er financieel gezien uitkan als ik niet meer werk.
donderdag 24 november 2016 07:16
@Muis73, dat klinkt niet echt fantastisch. Dat van je tijdverdrijf voelen en mensen verliezen, dat herken ik wel. Koste me heel veel kracht om dat soort mensen niet meer toe te staan in mijn leven, maar het heeft me heel veel energie opgeleverd.
Ik weet niet meer precies wat je allemaal al had verteld in het vorige topic, maar was jij nou nog in behandeling?
Ik weet niet meer precies wat je allemaal al had verteld in het vorige topic, maar was jij nou nog in behandeling?
donderdag 24 november 2016 10:29
@Versnellingsbak; Nee helaas helemaal niets. Warme douches, lekker bed. Massage het helpt niets. Nee ik heb helaas nog niets wat ik kan doen om de paniek te verminderen Ik word dan echt helemaal gek.
Hey Muis73, Nou hij zei 3-4 weken geleden " Volgende week maken we een afspraak voor de bankrekening" voor budgetbeheer. Ik heb hem vrijdag een mailtje gestuurd en volgens wat er in staat hoor ik dan vandaag antwoord te krijgen ik ben benieuwd.. Maar ik ben alle stress beu, weinig uren, moeite met werken, bijstand die achteraf komt , rekeningen die dus niet betaald kunnen worden, geen kerstversiering kunnen doen, ik ben boos ik wil mijn leven terug van 1,5 jaar geleden. Ik heb een winterjas nodig ben een echte kauwkleum, toen kocht ik welke ik leuk vond, max 150 euro maar nu zit ik te kijken en kan ik gewoon niks betalen. Ik baal dat mijn leven zo is nu ik voel me nutteloos niksnut en gewoon niets meer waard, het is verkloot verpest. Gisteren dubbeltje op zijn kant gekeken en gedacht waarom kan ik het niet zelf oplossen de schulden, dan heb je het eerder op de rit dan als je het uit handen geeft want hun kosten verdomme ook heel veel geld, en het leven is al duur genoeg. Maar daar zijn mijn schulden te hoog voor denk ik... Ik schat nu nog 8500 euro.
Ik wacht nog steeds op nieuwe hulp. Ben daar zooooo boos om. 6 weken wachttijd, tijd is bijna voorbij krijg ik een mailtje dat ik ze heb genegeerd en dat ik er uit word geknikkerd uit de lijst. Dus ik mail keurig terug van nou dit klopt niet kijk maar ik heb 1 week geleden nog aan jullie gevraagd wanneer ik aan de beurt was. Tja konden ze niets meer aan doen was een foutje wacht nog maar 6 weken. En nu gewoon godverdories nog steeds niets gehoord en we zijn volgens mij ook echt weer 6 weken verder. Ik krijg wel iets weg meestal 5 happen ofzo maar ik proef gewoon helemaal niets meer vandaar dat ik dan ook niet meer verder kan eten heb alleen een misselijk gevoel.
Nee deze pijnklachten van mijn rug zijn ontstaan sinds ik werk in een magazijn waarbij ik 10-20 keer per minuut dezelfde handelingen snel moet verrichten. Na een half uur zat het vast en kon ik niet meer bewegen ben uiteindelijk naar huisarts gebracht en die schrok. Oxycodon gekregen maar kon niet meer naar toilet en niet meer leven was van de aardbodem verdwenen. Dus wat anders ik MOET werken. Meloxicam en tramadol. Helaas pijn voel ik nog steeds. " Ja zegt huisarts het is geen ontsteking het licht aan je spieren ik kan je niet nog meer gaan drogeren " je hebt al het sterkste van het sterkste. Misschien beter om ander werk te zoeken... Maar nu is er niet meer dan 15 uur per week werk, en voor de rest zit ik thuis en thuis heb ik ook met alles veel pijn. De afwas doen, tafel verschuiven, dingen die ik altijd kon doen nu heel veel zeer. Ik heb geen idee hoe aan te pakken en waar ik moet beginnen zeg maar.
Jammer dat je de laatste tijd weinig energie heb dat is zonde Doet zeer ja als je mensen kwijt raakt
Ik word dan echt helemaal gek.Hey Muis73, Nou hij zei 3-4 weken geleden " Volgende week maken we een afspraak voor de bankrekening" voor budgetbeheer. Ik heb hem vrijdag een mailtje gestuurd en volgens wat er in staat hoor ik dan vandaag antwoord te krijgen ik ben benieuwd.. Maar ik ben alle stress beu, weinig uren, moeite met werken, bijstand die achteraf komt , rekeningen die dus niet betaald kunnen worden, geen kerstversiering kunnen doen, ik ben boos ik wil mijn leven terug van 1,5 jaar geleden. Ik heb een winterjas nodig ben een echte kauwkleum, toen kocht ik welke ik leuk vond, max 150 euro maar nu zit ik te kijken en kan ik gewoon niks betalen. Ik baal dat mijn leven zo is nu ik voel me nutteloos niksnut en gewoon niets meer waard, het is verkloot verpest. Gisteren dubbeltje op zijn kant gekeken en gedacht waarom kan ik het niet zelf oplossen de schulden, dan heb je het eerder op de rit dan als je het uit handen geeft want hun kosten verdomme ook heel veel geld, en het leven is al duur genoeg. Maar daar zijn mijn schulden te hoog voor denk ik... Ik schat nu nog 8500 euro.
Ik wacht nog steeds op nieuwe hulp. Ben daar zooooo boos om. 6 weken wachttijd, tijd is bijna voorbij krijg ik een mailtje dat ik ze heb genegeerd en dat ik er uit word geknikkerd uit de lijst. Dus ik mail keurig terug van nou dit klopt niet kijk maar ik heb 1 week geleden nog aan jullie gevraagd wanneer ik aan de beurt was. Tja konden ze niets meer aan doen was een foutje wacht nog maar 6 weken. En nu gewoon godverdories nog steeds niets gehoord en we zijn volgens mij ook echt weer 6 weken verder. Ik krijg wel iets weg meestal 5 happen ofzo maar ik proef gewoon helemaal niets meer vandaar dat ik dan ook niet meer verder kan eten heb alleen een misselijk gevoel.
Nee deze pijnklachten van mijn rug zijn ontstaan sinds ik werk in een magazijn waarbij ik 10-20 keer per minuut dezelfde handelingen snel moet verrichten. Na een half uur zat het vast en kon ik niet meer bewegen ben uiteindelijk naar huisarts gebracht en die schrok. Oxycodon gekregen maar kon niet meer naar toilet en niet meer leven was van de aardbodem verdwenen. Dus wat anders ik MOET werken. Meloxicam en tramadol. Helaas pijn voel ik nog steeds. " Ja zegt huisarts het is geen ontsteking het licht aan je spieren ik kan je niet nog meer gaan drogeren " je hebt al het sterkste van het sterkste. Misschien beter om ander werk te zoeken... Maar nu is er niet meer dan 15 uur per week werk, en voor de rest zit ik thuis en thuis heb ik ook met alles veel pijn. De afwas doen, tafel verschuiven, dingen die ik altijd kon doen nu heel veel zeer. Ik heb geen idee hoe aan te pakken en waar ik moet beginnen zeg maar.
Jammer dat je de laatste tijd weinig energie heb dat is zonde
Doet zeer ja als je mensen kwijt raakt
donderdag 24 november 2016 17:32
Ik wil ook wel meeschrijven, als dat mag?
Ik zit er helemaal doorheen, althans ik heb erger gekend maar dit is an sich al erg genoeg.
Ik ben in 2013 voor 7 maanden (besloten/gesloten) opgenomen geweest en 2014 weer voor 7 maanden (besloten/open). Daarna ging het bergopwaarts, ik heb nog wel de crisisdienst meerdere keren van binnen gezien, maar ik had heel veel goede dagen.
Ik ben in september begonnen met studeren, dat ging tot de herfstvakantie redelijk goed. Ik heb alle tentamens gehaald, waar ik heel blij mee ben. Ook ben ik uit huis gegaan (na de opnames ben ik weer bij mijn ouders gaan wonen) en ben ik gaan samenwonen.
Maar nu, ik voel me neerslachtig, wil huilen maar kan het niet, zie het niet meer zitten, voel me schuldig aan de ruimte die ik in beslag neem, minder eetlust, slaaptekort, veel nachtmerries (afkomstig van mijn PTSS en schoolstress).
Ik sta onder behandeling van een psych en psychiater, en slik al een hoop medicatie dus hoop dat we daar niet aan hoeven gaan rommelen.
Ik wil me gewoon vrolijk voelen, zoals tot eind oktober ofzo het geval was.
Ik zit er helemaal doorheen, althans ik heb erger gekend maar dit is an sich al erg genoeg.
Ik ben in 2013 voor 7 maanden (besloten/gesloten) opgenomen geweest en 2014 weer voor 7 maanden (besloten/open). Daarna ging het bergopwaarts, ik heb nog wel de crisisdienst meerdere keren van binnen gezien, maar ik had heel veel goede dagen.
Ik ben in september begonnen met studeren, dat ging tot de herfstvakantie redelijk goed. Ik heb alle tentamens gehaald, waar ik heel blij mee ben. Ook ben ik uit huis gegaan (na de opnames ben ik weer bij mijn ouders gaan wonen) en ben ik gaan samenwonen.
Maar nu, ik voel me neerslachtig, wil huilen maar kan het niet, zie het niet meer zitten, voel me schuldig aan de ruimte die ik in beslag neem, minder eetlust, slaaptekort, veel nachtmerries (afkomstig van mijn PTSS en schoolstress).
Ik sta onder behandeling van een psych en psychiater, en slik al een hoop medicatie dus hoop dat we daar niet aan hoeven gaan rommelen.
Ik wil me gewoon vrolijk voelen, zoals tot eind oktober ofzo het geval was.
