Wanneer mag je stoppen met jarenlang therapie???

28-03-2017 16:56 259 berichten
.
anoniem_334913 wijzigde dit bericht op 24-02-2018 15:04
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Wat heb je al geprobeerd te doen?
Pas wanneer je je gedrag psugg en spuugzat bent, dan weet je wel hoe je moet veranderen.
.
.
Tja, er zijn mensen die zich overal druk om maken en alles in het negatieve trekken en helemaal aan de andere kant staan er mensen die overal schijt aan hebben en altijd een reden zoeken om ergens om te kunnen lachen.

Ik denk dat het zaak is jezelf niet zo vreselijk serieus te nemen en te genieten van de kleine dingen in het leven in plaats van overal een drama van te maken. Zo moeilijk hoeft het allemaal niet te zijn. Het is zo moeilijk als je het zelf maakt.

Maar goed, dat is maar mijn boerenverstand dat spreekt.
quote:nijntjekonijn schreef op 28 maart 2017 @ 17:27:

[...]





Ik geef inderdaad veel aandacht aan negatieve dingen in mijn leven, en zie ook alles negatief in. Met mijn huidige therapeut heb ik misschien maar eens 3 keer een gesprek gehad, wat goed ging voor mijn gevoel. Bij de andere bleef ik met een rot gevoel zitten. Veel positieve dingen zijn er helaas niet in mijn leven, op geen enkel gebied gaat het goed.Wat doe je zelf om daar uit te komen? Heb je wel eens cognitieve gedragstherapie gehad, of zelfbeeldtherapie? Is er wel eens een andere vorm van therapie geweest dan 'we zitten tegenover elkaar in een kamer en praten'? Creatieve therapie, runningtherapie, psychomotorische therapie?
Alle reacties Link kopieren
ik denk dat je moet stoppen als er geen haalbare doelen meer zijn. Ik neem aan dat je jezelf samen met je therapeut doelen hebt gesteld? Als je al jarenlang aan iets werkt, en je behaalt dat niet, dan is óf je doel niet haalbaar (om welke reden dan ook), óf de methode die je gebruikt om er te komen werkt niet. Dus m.i. alle redenen (voor jou én voor je therapeut) om in ieder geval niet langer op dezelfde manier door te gaan.
.
Overigens mag je, zolang je geen RM/IBS of een andere vorm van door de rechtbank opgelegde therapie hebt, gewoon stoppen met therapie.
quote:nijntjekonijn schreef op 28 maart 2017 @ 17:42:

[...]





Het is niet zo dat ik overal en drama om maak. Maar er is wel veel drama in mijn leven.

Ik ben jaloers op mensen die overal de schijt aan hebben. Ik wil daar ook meer van hebben.

Dan is het drama met betrekking tot je omgeving weg.Wat houd je tegen? Lach mens, dat is je geboorterecht.
quote:nijntjekonijn schreef op 28 maart 2017 @ 17:38:

[...]





Ik weet niet hoe ik eruit moet komen. En aan mijn leven is ook niet veel vrolijk.

Dan blijf je gevangen in een negatieve bubbel. Ik weet niet hoe ik dat moet doorbreken.

Heb het hier vaak over in de therapie, maar op dit vlak blijf ik gewoon vastzitten.

Gewoon beginnen! Ga iets leuks doen voor een ander.

Door een ander blij te maken, word je zelf ook blij.
quote:nijntjekonijn schreef op 28 maart 2017 @ 17:42:

[...]





Het is niet zo dat ik overal en drama om maak. Maar er is wel veel drama in mijn leven.

Ik ben jaloers op mensen die overal de schijt aan hebben. Ik wil daar ook meer van hebben.

Dan is het drama met betrekking tot je omgeving weg.

Je denkt aan euthanasie. Dat vind ik vrij dramatisch. En zegt mij dat je heel erg veel neerlegt op het bordje van de hulpverlening.

Bedenk welke drama's er zijn in je leven en ban die een voor een uit. Actief en met zelf verantwoording voor je leven.
.
Opdracht: koop morgen een bos bloemen, of chocolaatjes maakt niet uit.

Ga naar iemand die (nog steeds, ondanks je eindeloze gezeik) nog steeds lief/belangstellend is.

Geef de bloemen af.

Geniet van de verrassende glimlach!

Klaar!

Doen hoor, morgen krijg je een nieuwe opdracht.
.
.
Een tijd stoppen en kijken hoe het gaat zonder therapie.



Als het niet lukt zonder kan je over een paar weken of maanden alsnog op zoek naar een andere psycholoog of soort therapie.
.
Begrijp ik het nou goed?

Je gaat mijn opdracht niet doen?
quote:nijntjekonijn schreef op 28 maart 2017 @ 17:52:

[...]





Sommige drama's zijn niet uit mijn leven te bannen, omdat je op sommige zaken helaas geen invloed hebt.

En op de andere drama's in mijn leven ben ik ook weer afhankelijk van anderen, die hebben de allergrootste invloed op de situatie, ik zelf heb geen invloed.

Mijn verleden is helaas ook een drama wat ik niet kan veranderen, ik weet ook nog altijd niet goed hoe ik met mijn zware pestverleden moet omgaan.

Kan me voorstellen dat een pestverleden je niet in de koude kleren gaat zitten, maar er komt altijd een moment dat je bepaalde zaken achter je moet laten en overnieuw moet beginnen met leven en de mensen die drama veroorzaken in je leven die kan je ook het beste achter je laten, desnoods door naar de andere kant van het land te verhuizen en alle contacten stop te zetten.

Het komt maar verdomd weinig voor dat mensen voor hun plezier in situaties blijven hangen die op den duur de wens tot euthanasie doen opkomen.

Het is aan jou om wat overlevingskracht op te doen en te leren goed voor jezelf te zorgen en niemand meer toe te laten in je leven die er een puinhoop van maakt. Het is allemaal even aanpoten, maar dan heb je ook wat en dan kom je ook ergens, want zwelgen in een situatie waarvan je blijft zeggen dat je er geen invloed op hebt is in feite jezelf opzadelen met drama en daar heb je wel degelijk een keuze in.
quote:nijntjekonijn schreef op 28 maart 2017 @ 17:52:

[...]





Sommige drama's zijn niet uit mijn leven te bannen, omdat je op sommige zaken helaas geen invloed hebt.

En op de andere drama's in mijn leven ben ik ook weer afhankelijk van anderen, die hebben de allergrootste invloed op de situatie, ik zelf heb geen invloed.

Mijn verleden is helaas ook een drama wat ik niet kan veranderen, ik weet ook nog altijd niet goed hoe ik met mijn zware pestverleden moet omgaan.

Op ziekte, leven en dood heb jij geen invloed. Wél op hoe jij daarmee omgaat. Op je baan verliezen heb je geen invloed. Wel op hoe jij daarmee omgaat. Ga jij bij de pakken neer zitten? Of ga je solliciteren, je LinkedIn updaten, je kennis bijspijkeren en zorgen dat je iedere dag buiten komt?

Jij hebt ongetwijfeld ook invloed op 'de situatie'. Al is het maar in hoe jij daar naar kijkt en hoe jij daar mee omgaat.



Wat je verleden betreft: is er wel eens EMDR geprobeerd?
Lieverd, als therapie niet werkt, dan heb je niet de juiste therapeut getroffen. Je mag altijd stoppen: jij bepaalt wat je doet in jouw leven. Als je niet meer wil, is het je goed recht om iets anders te gaan doen.



Ik zou ook langs iemand gaan. Familie. Een vriend. Neem wat lekkers mee. En blijf een uurtje. En doe dat over drie dagen weer, bij iemand anders. Gewoon leuk. Kleine stapjes.
quote:nijntjekonijn schreef op 28 maart 2017 @ 17:55:

[...]





Ik denk dat iedereen in mijn omgeving mijn problemen wel moe is.

Misschien beurt een familiebezoek wel op.

Je moet ook niet blijven hangen, dan ga je weer zeuren en piepen.

Gewoon bloemen afgeven en wegwezen!
Alle reacties Link kopieren
quote:nijntjekonijn schreef op 28 maart 2017 @ 17:27:

[...]





Ik geef inderdaad veel aandacht aan negatieve dingen in mijn leven, en zie ook alles negatief in. Met mijn huidige therapeut heb ik misschien maar eens 3 keer een gesprek gehad, wat goed ging voor mijn gevoel.

Dus wat begint als 'het helpt niet en het klikt niet' is dus eigenlijk 'er waren drie gesprekken en die gingen goed'?

Zie je hoe je zelf iets neutraals of zelfs positiefs ervaart als negatief, omdat je meegaat in de negatieve gedachten?

.

quote:Bij de andere bleef ik met een rot gevoel zitten. Veel positieve dingen zijn er helaas niet in mijn leven, op geen enkel gebied gaat het goed.

'Het gaat goed' is geen objectieve situatie. Zat mensen die in een slechte situatie zitten die gelukkig zijn, en andersom.

Het ligt niet (alleen) aan de situatie, geluksgevoel is een gevolg van je eigen interpretatie van die situatie. En daar kun je aan werken. En ja, dat is moeilijk. Maar niet onmogelijk.

.

quote:nijntjekonijn schreef op 28 maart 2017 @ 17:34:

[...]





Ik weet dat geen hulpverlener het voor mij kan doen. Maar het probleem is ook ik weet niet hoe ik het moet doen. Iemand die gewoon luistert naar mijn problemen helpt me echt niet verder. En ik wil ook echt beter worden. Maar ik ben gewoon bang dat het niet meer gaat. Dat het allemaal te lang heeft geduurd. Ik weet het ook niet meer. Ik ben wanhopig.

Is beter worden het doel van je therapie?

Of is leren omgaan met je situatie en symptomen het doel?

Als je niet beter kan worden (wat je niet weet, want je weet niet eens zeker wat je hebt en bent nog in behandeling), dan betekent dat niet dat je een case closed sticker op jezelf kan pakken en in een hoekje kan gaan zitten verdrinken in zelfmedelijden. Denk maar zo: dat kan altijd nog. Ook als je niet beter kan worden, kun je leren omgaan met de situatie zoals die nu is. Sterker nog, dat lijkt mij het allerbelangrijkst. Daar heb je ook veel aan mocht er in de toekomst toch iets verbeteren.
What a nuanced anxiety
quote:nijntjekonijn schreef op 28 maart 2017 @ 17:55:

[...]





Ik denk dat iedereen in mijn omgeving mijn problemen wel moe is.

Misschien beurt een familiebezoek wel op.

Even heel bot: als jij op deze manier ook met de therapie omgaat, snap ik waarom jij niet verder komt.



Je krijgt een hele concrete opdracht. Het zal misschien niet alle problemen in 1 x oplossen, maar het zou wel een beginnetje kunnen zijn. Maar jij hebt er geen zin in, ziet het nut er niet van in, schrikt er voor terug. Waarom?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven