Psyche
alle pijlers
wereld engeltjes dag
woensdag 15 oktober 2014 21:12
Vandaag is het blijkbaar wereld engeltjes dag. Ik keek net even op Facebook en ik werd geconfronteerd met foto's van kaarsjes die brandden voor jong gestorven kinderen.
Inmiddels is het alweer bijna zes jaar geleden dat mijn zoontje bij mij op schoot zijn laatste adem uitblies. Wij moesten van de artsen zelf die keus maken. Een wrede keus, want welke ouder kiest de dood voor zijn kind? Wij hebben dat gedaan en het valt me nog steeds heel zwaar om daarmee te leven. Ik had hem in mijn armen en voelde hem verstrakken toen de arts de beademing uitzette en de slangen loskoppelde. Ik kan er normaal goed mee omgaan, maar al die kaarsjes kwamen net heel hard binnen. Ik knuffel zijn kleine broertjes nog eens extra, maar waarom kan ik hem niet meer knuffelen? Ik mis hem zo, en nu nog eens extra.
Inmiddels is het alweer bijna zes jaar geleden dat mijn zoontje bij mij op schoot zijn laatste adem uitblies. Wij moesten van de artsen zelf die keus maken. Een wrede keus, want welke ouder kiest de dood voor zijn kind? Wij hebben dat gedaan en het valt me nog steeds heel zwaar om daarmee te leven. Ik had hem in mijn armen en voelde hem verstrakken toen de arts de beademing uitzette en de slangen loskoppelde. Ik kan er normaal goed mee omgaan, maar al die kaarsjes kwamen net heel hard binnen. Ik knuffel zijn kleine broertjes nog eens extra, maar waarom kan ik hem niet meer knuffelen? Ik mis hem zo, en nu nog eens extra.
woensdag 15 oktober 2014 21:16
Wat afschuwelijk voor jullie.
Een ramp.
En dan zo'n moeilijke beslissing moeten hebben maken.
Wat knap dat jullie dat hebben gekund. Die beslissing is vast uit heel veel liefde gemaakt met de intentie om het beste te doen voor hem.
Heel veel sterkte vandaag, en alle dagen.
Een ramp.
En dan zo'n moeilijke beslissing moeten hebben maken.
Wat knap dat jullie dat hebben gekund. Die beslissing is vast uit heel veel liefde gemaakt met de intentie om het beste te doen voor hem.
Heel veel sterkte vandaag, en alle dagen.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
woensdag 15 oktober 2014 21:26
woensdag 15 oktober 2014 21:37
quote:ambrosia9 schreef op 15 oktober 2014 @ 21:29:
Het was de juiste keuze want hij is uit liefde voor je kind gemaakt. Je zal nooit weten hoe t zou zijn geweest maar fout was je keuze sowieso niet. Wat vreselijk dat je hem überhaupt hebt moeten maken. Heel erg eens. Kan me niet voorstellen hoe dit moet zijn.
Het was de juiste keuze want hij is uit liefde voor je kind gemaakt. Je zal nooit weten hoe t zou zijn geweest maar fout was je keuze sowieso niet. Wat vreselijk dat je hem überhaupt hebt moeten maken. Heel erg eens. Kan me niet voorstellen hoe dit moet zijn.
woensdag 15 oktober 2014 21:40
Ik tranen in mijn ogen na het lezen. Wat een nachtmerrie inderdaad.
Je kan nooit weten wat echt het allerbeste was geweest omdat je de andere mogelijkheid niet hebt doorgeleefd, maar je hebt het beste gedaan voor zover je kon en kan overzien.
Bloem voor jouw zoontje
Misschien helpt het je voor nu een beetje als je hier vertelt hoe lief en mooi hij was? Of juist niet, schrijf vooral over hem als je daar behoefte aan hebt.
Je kan nooit weten wat echt het allerbeste was geweest omdat je de andere mogelijkheid niet hebt doorgeleefd, maar je hebt het beste gedaan voor zover je kon en kan overzien.
Bloem voor jouw zoontje
Misschien helpt het je voor nu een beetje als je hier vertelt hoe lief en mooi hij was? Of juist niet, schrijf vooral over hem als je daar behoefte aan hebt.
woensdag 15 oktober 2014 21:42
woensdag 15 oktober 2014 21:53
Aaanne, wat lief
Hij was maar klein, net twee kilo. Aan zijn buitenkant zag je niet dat hij van binnen niet klopte. Alles was optisch perfect aan hem. Een schattig klein neusje, die ik later nooit meer gezien heb, omdat er een grote pleister op zat. En ondanks dat het zo'n ukje was, liet hij wel goed van zich horen!
De twee mooiste momenten waren de keer dat ik zijn handje kon kussen en toen ik voor het eerst zijn oogjes zag. Ik heb hem ook op een kussen op schoot gehad, dat hield ik helaas niet zo lang vol, keizersnede gehad en het was een gruwelijke rotstoel waar ik enorm pijn in mn rug van kreeg. Ik had hem vaker op schoot moeten nemen vind ik. Maar het was zo'n gedoe met al die draden en slangetjes, de ick was bloedheet en het voelde allemaal zo ellendig. Ik dacht: dat komt wel kleintje, als je straks van alle slangetjes verlost bent. Maar ik wist niet dat we maar zo kort hadden.
Hij was maar klein, net twee kilo. Aan zijn buitenkant zag je niet dat hij van binnen niet klopte. Alles was optisch perfect aan hem. Een schattig klein neusje, die ik later nooit meer gezien heb, omdat er een grote pleister op zat. En ondanks dat het zo'n ukje was, liet hij wel goed van zich horen!
De twee mooiste momenten waren de keer dat ik zijn handje kon kussen en toen ik voor het eerst zijn oogjes zag. Ik heb hem ook op een kussen op schoot gehad, dat hield ik helaas niet zo lang vol, keizersnede gehad en het was een gruwelijke rotstoel waar ik enorm pijn in mn rug van kreeg. Ik had hem vaker op schoot moeten nemen vind ik. Maar het was zo'n gedoe met al die draden en slangetjes, de ick was bloedheet en het voelde allemaal zo ellendig. Ik dacht: dat komt wel kleintje, als je straks van alle slangetjes verlost bent. Maar ik wist niet dat we maar zo kort hadden.
woensdag 15 oktober 2014 22:03
Oh Loco wat schrijf je lief over hem.
Wat moet je geschrokken zijn toen je hoorde dat er van alles niet goed was terwijl hij er zo perfect uit zag.
En wat verschikkelijk dat de tijd die je dacht nog in te gaan halen niet meer gekomen is. Heel fijn dat je de details nog goed kan herinneren, ookal heb je ze maar even mogen zien, zijn neusje en oogjes. Zo kan hij in gedachten altijd een beetje bij je zijn.
Heb je ook goede foto's van hem?
Wat moet je geschrokken zijn toen je hoorde dat er van alles niet goed was terwijl hij er zo perfect uit zag.
En wat verschikkelijk dat de tijd die je dacht nog in te gaan halen niet meer gekomen is. Heel fijn dat je de details nog goed kan herinneren, ookal heb je ze maar even mogen zien, zijn neusje en oogjes. Zo kan hij in gedachten altijd een beetje bij je zijn.
Heb je ook goede foto's van hem?
woensdag 15 oktober 2014 22:10
Ja, meer dan 500 foto's en nog wat kleine filmpjes. Op een gegeven moment zei een verpleegkundige dat ik zoveel foto's maakte. Had ze dat maar niet gezegd, want ik liet me erdoor beïnvloeden en ging minder foto's maken, terwijl elke foto nu zo kostbaar is.
Wat wel een fijne verrassing was dat een arts mij later een aantal foto's gaf die zij gemaakt had. Wat was dat een lieve vrouw.
Wat wel een fijne verrassing was dat een arts mij later een aantal foto's gaf die zij gemaakt had. Wat was dat een lieve vrouw.
woensdag 15 oktober 2014 22:14
woensdag 15 oktober 2014 22:21
Wat fijn dat je mooie foto's van hem hebt. Ik kan me je topic toen nog heel goed herinneren en jullie hebben alles in het belang van jullie prachtige ventje gedaan. Je hoeft niet te twijfelen, maar ik weet ook dat die eeuwige twijfel nu eenmal ingebed zit in het verlies. Wat als.. zal altijd blijven helaas. Geef zijn broertjes maar die extra knuffel en zie in hen de liefde die jullie hebben voor al jullie kindjes.