Psyche
alle pijlers
Zorgen om mijn broer. Herkend iemand dit karakter ?
zaterdag 21 januari 2017 06:49
Hey iedereen,
Ik zit met iets... Al lang...
Al jaren denk ik dat mijn broer iets 'mankeert' al kan ik er de vinger niet op leggen wat precies.
Met hem praten over hulp, psychologie of therapie lijkt 'out of the options'.
Ik zal mijn broer proberen omschrijven :
Hij heeft in de eerste instantie een goed hart, hij is ook zeker niet dom, maar z'n acties, z'n handelingen zijn erg impulsief. Ineens doen zonder stil te staan bij de gevolgen.
Als het dan toch misgaat weerlegt hij dit op anderen en wil hij ook dat anderen een oplossing zoeken.
Hij is dan variërend van een zielenpoot tot echt een dwingeland.
Ook wil hij dat ik en mijn (en anderen) ook volledig meegaan in z'n impulsieve ideeën en daar zonder tegensputteren, niet consequentie-overlopend in mee gaan. We moeten ons helemaal een maken met zijn mening en zijn idee anders lig je uit de gratie.
Zijn mening, zijn leefstijl wordt sterk beïnvloed door anderen.
Vroeger toen we nog thuis woonden vond ik hem best wel een kameleon : Ging hij met skaters om werd hij ook skater... Ging hij met gabbers om werd hij gabber... Enz.
Zo is hij al :
- Gothic geweest
- Skater
- Gabber
- Heavy metal fan
- Wilde hij de legeropleiding doen
- Heeft hij een tijdje gevaren
- Een tijdje op dievenpad gezeten (zie : foute vrienden)
- Heeft hij op een HQ school gezeten (iets van de pinkstergemeente)
- Ging hij met Jehova's om
- Is hij een interne opleiding tot priester begonnen
- Heeft hij meerdere relaties gehad waarbij de vrouw het altijd uit maakte
- Is hij uiteindelijk Moslim geworden en halsoverkop getrouwd met een vrouw in Marokko die daar nog steeds zit en hij probeert naar ons land te krijgen
Behalve te trouwen terwijl hij het meisje nog maar een paar keer gezien had, heeft hij verder niks afgemaakt van al het bovengenoemde.
Zijn overtuigingskracht is altijd wel enorm. Hij praat enorm op je gevoel in en kan goed manipuleren.
Als je niet doet wat hij zegt of vraagt dan geeft hij je het gevoel dat je thuis onder de plak ligt of je niets voor hem over hebt.
Hij probeert me steeds voor een karretje te spannen.
Hij doet vreemde uitspraken bijvoorbeeld dat zijn huwelijk (dat nu acht weken oud is en waarvan hij de vrouw nauwelijks kent noch de taal spreekt) beter is dan mijn huwelijk van acht jaar.
Ik ben gewoon een doorsnee mens met een doodnormale baan en ik moet voor alles hard werken om het te bekostigen, maar mijn broer die het met veel minder te stellen heeft doet alsof ik miljonair ben.
Hij heeft nooit geld en doet altijd een beroep op het mijne.
Hij heeft een onrealistisch beeld van situaties en ik lijk hem niet te kunnen bereiken als ik aan geef dat :
- Een vier uur durende vlucht met mijn zoon van 15 maanden geen goed idee is. (Omdat hij wil dat ik mijn zomervakantie opgeef en bij hem en z'n vrouw ga zitten. Hij gaat haar van de zomer halen namelijk).
- Ik het geen goed idee vind om mijn gezin een week in de steek te laten om hem te pleasen.
- Ik geen paar honderd euro kan missen per maand om zijn vrouw wat te sponsoren.
- Ik liever eerst thuis overleg als hij dingen voorstelt.
Zijn idee over de bovengenoemde voorbeelden :
- Geef de baby wat speeltjes en bindt hem in de vliegtuigstoel en die hoor je niet meer, beweert hij.
- Ik moet thuis niet zo onder de plak liggen. Als ik mijn broer en schoonzus wil bezoeken moet dat kunnen zonder wederzijdse toestemming.
- Hij denkt werkelijk dat ik de hele dag met hem en zijn nieuwe vrouw bezig ben en daarvoor ook geld en spullen 'opzij' leg. Hij vraagt dan ook vaak of ik 'aan hem denk'.
- Overleggen is hem een doorn in het oog. Mijn huwelijk is zo slecht denkt hij dat ik eerst hele discussie moet ondergaan om thuis iets te mogen. Onzin natuurlijk.
Zijn vluchtige avonturen en wisselende levensstijl doen me soms huiveren. Ik maak me ook serieus zorgen al jaren, maar het lijkt nu toe te nemen nu hij de dertig gepasseerd is.
Het lijkt ook wel of hij alles wil wat ik heb, maar dan exclusiever.
Hoewel ik vind dat hij tegen mij altijd een uitgesproken mening heeft, krijg ik wel de indruk dat in het dagelijks leven vooral anderen zijn leven beïnvloeden.
Sinds hij moslim is (dat moest hij worden om met die vrouw te mogen trouwen) noemt hij zichzelf ook anders (heeft een islamitische naam aangenomen en wil dat iedereen hem zo aanspreekt).
Hij eet dus geen varkensvlees en al heeft hij nauwelijks een cent, de familie van zijn vrouw die wel in Nederland woont wil dat hij zich laat besnijden, dus zijn er ook plannen om dat te doen.
Hij doet vaak dingen die onomkeerbaar zijn.
Ooit stond hij vol tattoo's die hij allemaal weer stuk voor stuk weg moest laten laseren, omdat het niet samen met zijn priesteropleiding ging.
Nu laat hij zich besnijden, maar wat als het huwelijk geen stand houdt en hij besluit geen moslim meer te zijn ?
Het zijn enkele voorbeelden.
Zijn leven ligt zo complex. Ergens is hij toch al te oud voor die 'we zien wel' mentaliteit ?
Z'n vrouw komt van de zomer naar Nederland. Ze heeft geen opleiding en spreekt geen Nederlands op enkele woordjes na.
De bedoeling van mijn broer is dat zij huisvrouw blijft en hij gaat werken (al heeft hij nog steeds geen vast contract, omdat hij nooit ergens heel lang blijft).
Ik heb hem gezegd dat hij met z'n werkonzekerheid misschien beter wel de eerste jaren iets gebruikt tegen zwangerschap, maar dat wil z'n vrouw niet zegt hij en is tegen de Islam.
Hij gaat hier ook dus helemaal in mee.
Ik heb hem gezegd dat een kind een grote verantwoordelijkheid is, maar hij denkt dat het peanuts is en spreekt al van meerdere kinderen zelfs.
Met mijn kind, zijn neefje, kan hij niet goed omgaan. Hij is snel geïrriteerd en begrijpt niet goed wat een jong kind kan en wat juist niet.
Ook zou hij het heel normaal vinden dat -moest ik toch met mijn gezin- zijn schoonfamilie op komen zoeken in Marokko, dat ik m'n kind dan bij (voor mij volslagen vreemden) achter laat om zelf excursies in de bergen te gaan maken.
Ik hou erg van mijn broer, maar door zijn verergerde gedrag sinds zijn middentienertijd al hou ik soms enorm veel afstand met hem.
Zou hij iets mankeren ?
Bedankt voor een eventueel antwoord in elk geval.
Ik zit met iets... Al lang...
Al jaren denk ik dat mijn broer iets 'mankeert' al kan ik er de vinger niet op leggen wat precies.
Met hem praten over hulp, psychologie of therapie lijkt 'out of the options'.
Ik zal mijn broer proberen omschrijven :
Hij heeft in de eerste instantie een goed hart, hij is ook zeker niet dom, maar z'n acties, z'n handelingen zijn erg impulsief. Ineens doen zonder stil te staan bij de gevolgen.
Als het dan toch misgaat weerlegt hij dit op anderen en wil hij ook dat anderen een oplossing zoeken.
Hij is dan variërend van een zielenpoot tot echt een dwingeland.
Ook wil hij dat ik en mijn (en anderen) ook volledig meegaan in z'n impulsieve ideeën en daar zonder tegensputteren, niet consequentie-overlopend in mee gaan. We moeten ons helemaal een maken met zijn mening en zijn idee anders lig je uit de gratie.
Zijn mening, zijn leefstijl wordt sterk beïnvloed door anderen.
Vroeger toen we nog thuis woonden vond ik hem best wel een kameleon : Ging hij met skaters om werd hij ook skater... Ging hij met gabbers om werd hij gabber... Enz.
Zo is hij al :
- Gothic geweest
- Skater
- Gabber
- Heavy metal fan
- Wilde hij de legeropleiding doen
- Heeft hij een tijdje gevaren
- Een tijdje op dievenpad gezeten (zie : foute vrienden)
- Heeft hij op een HQ school gezeten (iets van de pinkstergemeente)
- Ging hij met Jehova's om
- Is hij een interne opleiding tot priester begonnen
- Heeft hij meerdere relaties gehad waarbij de vrouw het altijd uit maakte
- Is hij uiteindelijk Moslim geworden en halsoverkop getrouwd met een vrouw in Marokko die daar nog steeds zit en hij probeert naar ons land te krijgen
Behalve te trouwen terwijl hij het meisje nog maar een paar keer gezien had, heeft hij verder niks afgemaakt van al het bovengenoemde.
Zijn overtuigingskracht is altijd wel enorm. Hij praat enorm op je gevoel in en kan goed manipuleren.
Als je niet doet wat hij zegt of vraagt dan geeft hij je het gevoel dat je thuis onder de plak ligt of je niets voor hem over hebt.
Hij probeert me steeds voor een karretje te spannen.
Hij doet vreemde uitspraken bijvoorbeeld dat zijn huwelijk (dat nu acht weken oud is en waarvan hij de vrouw nauwelijks kent noch de taal spreekt) beter is dan mijn huwelijk van acht jaar.
Ik ben gewoon een doorsnee mens met een doodnormale baan en ik moet voor alles hard werken om het te bekostigen, maar mijn broer die het met veel minder te stellen heeft doet alsof ik miljonair ben.
Hij heeft nooit geld en doet altijd een beroep op het mijne.
Hij heeft een onrealistisch beeld van situaties en ik lijk hem niet te kunnen bereiken als ik aan geef dat :
- Een vier uur durende vlucht met mijn zoon van 15 maanden geen goed idee is. (Omdat hij wil dat ik mijn zomervakantie opgeef en bij hem en z'n vrouw ga zitten. Hij gaat haar van de zomer halen namelijk).
- Ik het geen goed idee vind om mijn gezin een week in de steek te laten om hem te pleasen.
- Ik geen paar honderd euro kan missen per maand om zijn vrouw wat te sponsoren.
- Ik liever eerst thuis overleg als hij dingen voorstelt.
Zijn idee over de bovengenoemde voorbeelden :
- Geef de baby wat speeltjes en bindt hem in de vliegtuigstoel en die hoor je niet meer, beweert hij.
- Ik moet thuis niet zo onder de plak liggen. Als ik mijn broer en schoonzus wil bezoeken moet dat kunnen zonder wederzijdse toestemming.
- Hij denkt werkelijk dat ik de hele dag met hem en zijn nieuwe vrouw bezig ben en daarvoor ook geld en spullen 'opzij' leg. Hij vraagt dan ook vaak of ik 'aan hem denk'.
- Overleggen is hem een doorn in het oog. Mijn huwelijk is zo slecht denkt hij dat ik eerst hele discussie moet ondergaan om thuis iets te mogen. Onzin natuurlijk.
Zijn vluchtige avonturen en wisselende levensstijl doen me soms huiveren. Ik maak me ook serieus zorgen al jaren, maar het lijkt nu toe te nemen nu hij de dertig gepasseerd is.
Het lijkt ook wel of hij alles wil wat ik heb, maar dan exclusiever.
Hoewel ik vind dat hij tegen mij altijd een uitgesproken mening heeft, krijg ik wel de indruk dat in het dagelijks leven vooral anderen zijn leven beïnvloeden.
Sinds hij moslim is (dat moest hij worden om met die vrouw te mogen trouwen) noemt hij zichzelf ook anders (heeft een islamitische naam aangenomen en wil dat iedereen hem zo aanspreekt).
Hij eet dus geen varkensvlees en al heeft hij nauwelijks een cent, de familie van zijn vrouw die wel in Nederland woont wil dat hij zich laat besnijden, dus zijn er ook plannen om dat te doen.
Hij doet vaak dingen die onomkeerbaar zijn.
Ooit stond hij vol tattoo's die hij allemaal weer stuk voor stuk weg moest laten laseren, omdat het niet samen met zijn priesteropleiding ging.
Nu laat hij zich besnijden, maar wat als het huwelijk geen stand houdt en hij besluit geen moslim meer te zijn ?
Het zijn enkele voorbeelden.
Zijn leven ligt zo complex. Ergens is hij toch al te oud voor die 'we zien wel' mentaliteit ?
Z'n vrouw komt van de zomer naar Nederland. Ze heeft geen opleiding en spreekt geen Nederlands op enkele woordjes na.
De bedoeling van mijn broer is dat zij huisvrouw blijft en hij gaat werken (al heeft hij nog steeds geen vast contract, omdat hij nooit ergens heel lang blijft).
Ik heb hem gezegd dat hij met z'n werkonzekerheid misschien beter wel de eerste jaren iets gebruikt tegen zwangerschap, maar dat wil z'n vrouw niet zegt hij en is tegen de Islam.
Hij gaat hier ook dus helemaal in mee.
Ik heb hem gezegd dat een kind een grote verantwoordelijkheid is, maar hij denkt dat het peanuts is en spreekt al van meerdere kinderen zelfs.
Met mijn kind, zijn neefje, kan hij niet goed omgaan. Hij is snel geïrriteerd en begrijpt niet goed wat een jong kind kan en wat juist niet.
Ook zou hij het heel normaal vinden dat -moest ik toch met mijn gezin- zijn schoonfamilie op komen zoeken in Marokko, dat ik m'n kind dan bij (voor mij volslagen vreemden) achter laat om zelf excursies in de bergen te gaan maken.
Ik hou erg van mijn broer, maar door zijn verergerde gedrag sinds zijn middentienertijd al hou ik soms enorm veel afstand met hem.
Zou hij iets mankeren ?
Bedankt voor een eventueel antwoord in elk geval.
zaterdag 21 januari 2017 07:05
zaterdag 21 januari 2017 07:28
Aan de ene kant laat je je heel erg beinvloeden en koeieneren door je broer. Aan de andere kant probeer je over hem te moederen. Wat een vreemde combinatie.
En dan neem je hem ook nog eens kwalijk dat dit gebeurt. En wil eigenlijk dat hij verandert, zodat jij je beter voelt, minder gebruikt, minder zorgen. Maar hij verandert niet omdat jij dat prettiger vindt.
Het enige wat jij kunt veranderen is jouw eigen gedrag. Hou op met hem bemoederen en willen bepalen hoe hij zijn leven moet leiden, hij is volwassen en moet dat zelf beslissen. Daarbij zijn de consequenties ook voor hem. Geen geld? Jammer dan.
En stop met je laten koeieneren.
Ga je veel met hem in discussie over de eisen die hij stelt of probeer je veel uit te leggen of te rechtvaardigen? Mee ophouden, een simpel "nee, dat wil ik niet" of "nee, dat kan niet" en dan telkens herhalen is voldoende.
En dan neem je hem ook nog eens kwalijk dat dit gebeurt. En wil eigenlijk dat hij verandert, zodat jij je beter voelt, minder gebruikt, minder zorgen. Maar hij verandert niet omdat jij dat prettiger vindt.
Het enige wat jij kunt veranderen is jouw eigen gedrag. Hou op met hem bemoederen en willen bepalen hoe hij zijn leven moet leiden, hij is volwassen en moet dat zelf beslissen. Daarbij zijn de consequenties ook voor hem. Geen geld? Jammer dan.
En stop met je laten koeieneren.
Ga je veel met hem in discussie over de eisen die hij stelt of probeer je veel uit te leggen of te rechtvaardigen? Mee ophouden, een simpel "nee, dat wil ik niet" of "nee, dat kan niet" en dan telkens herhalen is voldoende.
zaterdag 21 januari 2017 07:30
Hier soort gelijk geval, ik ben gestopt met geven in de breedste zin vh woord. Niet meer meegaan in hun geloven, reizen etc. Geen geld en spullen meer, en met verjaardag alleen nog een normaal cadeau en niets extra's omdat hij/zij zo zielig is.
Hij /zij is niet zielig, maar maakt andere keuzes, waardoor het leven, maar ook de inboedel en bankrekening, maar ook toekomst en noem maar op er anders uitziet. Dat geeft niets, maar het is ook niet jou verantwoording dit voor hem op te lossen.
Duidelijk stellen dat je niets meer geeft en dat je niet mee gaat naar Marokko. En dan ook echt niets meer geven. De mijne kan hier met z'n hele gezin als zou willen een bord eten krijgen en verder niets.
Bij ons was het zo dat we zelf geen problemen hebben, maar er altijd iets was door de problemen van een ander die op dezelfde manier als bij jou ons probleem werden gemaakt, tegenwoordig zeggen we 'zelf weten' niet ons ding, succes! En het is hier een stuk gezelliger.
Bij Dit soort mensen ben je bang om los te laten omdat je eigenlijk al weet dat ze vallen, maar het enige waar ze van leren op te staan is het vallen. Nu hebben ze geen enkel besef wat ze jou en overige familie eigenlijk aandoen, ze zien het niet, want het lukt toch altijd, of lukt? Maar het wordt iig altijd opgelost...
Hij /zij is niet zielig, maar maakt andere keuzes, waardoor het leven, maar ook de inboedel en bankrekening, maar ook toekomst en noem maar op er anders uitziet. Dat geeft niets, maar het is ook niet jou verantwoording dit voor hem op te lossen.
Duidelijk stellen dat je niets meer geeft en dat je niet mee gaat naar Marokko. En dan ook echt niets meer geven. De mijne kan hier met z'n hele gezin als zou willen een bord eten krijgen en verder niets.
Bij ons was het zo dat we zelf geen problemen hebben, maar er altijd iets was door de problemen van een ander die op dezelfde manier als bij jou ons probleem werden gemaakt, tegenwoordig zeggen we 'zelf weten' niet ons ding, succes! En het is hier een stuk gezelliger.
Bij Dit soort mensen ben je bang om los te laten omdat je eigenlijk al weet dat ze vallen, maar het enige waar ze van leren op te staan is het vallen. Nu hebben ze geen enkel besef wat ze jou en overige familie eigenlijk aandoen, ze zien het niet, want het lukt toch altijd, of lukt? Maar het wordt iig altijd opgelost...
zaterdag 21 januari 2017 08:11
Ik zou wat afstand nemen. Zo te lezen is hij zijn hele leven al zo en dat gaat niet zomaar veranderen. Dus afstand, niet meer mee bemoeien, geen discussies, niet op hem inpraten want dat helpt toch niet, en vooral niet: geld lenen!
Hoe minder energie jij in hem steekt, hoe meer energie jij overhoudt. Scheelt echt.
Hoe minder energie jij in hem steekt, hoe meer energie jij overhoudt. Scheelt echt.
zaterdag 21 januari 2017 08:16
Ik heb een familielid met vergelijkbaar gedrag, en daar is wel een diagnose. Ik wil niet zeggen welke, omdat ik insinueren dat jouw broer hetzelfde heeft, niet oke vind.
Het gedrag van familielid 1 wordt versterkt door het gedrag van familielid 2, die bij iedere kik gaat redderen, en op die manier het perfecte slachtoffer is voor de manipulatieve buien van familielid 1.
Ik heb één ding geleerd, en dat is dat het nul komma nul effect zal hebben dat jij je broer probeert te veranderen. Het zal eerder tegen je keren.
Laten lullen, loslaten en kort en duidelijk "nee dat kan niet" "nee dat wil ik niet" antwoorden is het enige wat je kunt doen om je eigen grenzen te bewaken naar hem toe. Naast met hem breken uiteraard.
Hebben jullie nog ouders? Zo ja, hoe gaan die hiermee om?
Het gedrag van familielid 1 wordt versterkt door het gedrag van familielid 2, die bij iedere kik gaat redderen, en op die manier het perfecte slachtoffer is voor de manipulatieve buien van familielid 1.
Ik heb één ding geleerd, en dat is dat het nul komma nul effect zal hebben dat jij je broer probeert te veranderen. Het zal eerder tegen je keren.
Laten lullen, loslaten en kort en duidelijk "nee dat kan niet" "nee dat wil ik niet" antwoorden is het enige wat je kunt doen om je eigen grenzen te bewaken naar hem toe. Naast met hem breken uiteraard.
Hebben jullie nog ouders? Zo ja, hoe gaan die hiermee om?
zaterdag 21 januari 2017 08:18
Zijn vrouw komt echt niet zomaar in 1x naar Nederland. Hij moet inkomen hebben en voor haar kunnen zorgen.
Ook moet zijn een inburgeringscursus doen. Regels/eisen zijn strenger geworden. Ik heb het meegemaakt bij een vriendin van mij. Heeft 2.5 jaar geduurd voordat hij een verblijfsvergunning kreeg voor 5 jaar.
Verder zal ik afstand van hem nemen en duidelijk zijn dat je iets niet wilt en eraan meewerkt.
Succes!!!
Ook moet zijn een inburgeringscursus doen. Regels/eisen zijn strenger geworden. Ik heb het meegemaakt bij een vriendin van mij. Heeft 2.5 jaar geduurd voordat hij een verblijfsvergunning kreeg voor 5 jaar.
Verder zal ik afstand van hem nemen en duidelijk zijn dat je iets niet wilt en eraan meewerkt.
Succes!!!
zaterdag 21 januari 2017 08:19
zaterdag 21 januari 2017 08:22
Wat een lastige situatie, kan mij voorstellen dat jij ermee zit.
Ik zou ook, wat hierboven al beschreven staat, afstand nemen en nergens meer in toegeven. Vaker 'nee' zeggen kan echt geen kwaad, hij zal dan zeker wel boos zijn maar het is zijn leven en het zijn zijn keuze's. Als hij zich wil laten besnijden dan moet hij dat lekker doen. Niet jouw probleem en niet jouw lichaam.
Jij maakt de beste keuze's voor jouw gezin en als hij het daar niet mee eens is dan is dat zijn probleem.
Ik zou ook, wat hierboven al beschreven staat, afstand nemen en nergens meer in toegeven. Vaker 'nee' zeggen kan echt geen kwaad, hij zal dan zeker wel boos zijn maar het is zijn leven en het zijn zijn keuze's. Als hij zich wil laten besnijden dan moet hij dat lekker doen. Niet jouw probleem en niet jouw lichaam.
Jij maakt de beste keuze's voor jouw gezin en als hij het daar niet mee eens is dan is dat zijn probleem.
zaterdag 21 januari 2017 08:46
Ik herken hier ook wel wat in, mijn advies is afstand op bouwen.
Geen extra geld, geen beloftes niks. Jij bent niet verantwoordelijk voor zijn leven en keuzes.
Waarom hangt hij zo op je, waarom vind hij het normaal dat je spullen voor hem en zijn vrouw apart legt?
Waar zijn jullie ouders in dit verhaal?
Geen extra geld, geen beloftes niks. Jij bent niet verantwoordelijk voor zijn leven en keuzes.
Waarom hangt hij zo op je, waarom vind hij het normaal dat je spullen voor hem en zijn vrouw apart legt?
Waar zijn jullie ouders in dit verhaal?
zaterdag 21 januari 2017 08:51
Heb ook zo'n geval die ooit mijn broer was. Ondanks 100 psychologen geen diagnose hoor. Gewoon een weggewaaid dakraam. Word ook een beetje moe van alles maar verklaren/rechtvaardigen met diagnoses. Sommige mensen zijn gewoon enorme eikels. Toen hij begon met bedreigen omdat ik niet deed wat hij wilde heb ik hem uit mijn leven gegooid. Beste beslissing ooit. Wat een rust. Ik hoef hem nooit meer te zien.
Mijn advies, laat hem los. Niet met hem praten over zaken als anticonceptie en zijn werk, huishouden, geld. Het is jouw pakkie-an niet. En natuurlijk geef je hem geen geld en spullen. Wees extreem duidelijk: nee, je krijgt geen geld en spullen van mij. Nee, ik ga niet mee naar Marokko. Je hoeft geen verantwoording af te leggen over jouw nee. Hij zal het toch niet accepteren, wat je ook zegt. Steek er geen energie in. Sommige mensen zijn niet te redden.
Mijn advies, laat hem los. Niet met hem praten over zaken als anticonceptie en zijn werk, huishouden, geld. Het is jouw pakkie-an niet. En natuurlijk geef je hem geen geld en spullen. Wees extreem duidelijk: nee, je krijgt geen geld en spullen van mij. Nee, ik ga niet mee naar Marokko. Je hoeft geen verantwoording af te leggen over jouw nee. Hij zal het toch niet accepteren, wat je ook zegt. Steek er geen energie in. Sommige mensen zijn niet te redden.
zaterdag 21 januari 2017 09:06
zaterdag 21 januari 2017 09:11
Ik zou je wat meer met jezelf bezig houden en heel duidelijk eigen doelen stellen tav wat je wel en niet wil. Geen geld geven en niet samen reizen. Doe wat jij goed en leuk vindt voor je eigen gezin. Nee is nee ook voor je broer.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 21 januari 2017 09:19
Ja. Mijn broer is net zo, minus de afhankelijkheid. Ik ga niet meer met hem om, ga dat maar proberen bij andere mensen, dan ga je lekker op je snuit. Hij stuurt nog wel eens een schreeuwmail, die niet te begrijpen is en vol haat en woede staat. Die projecteert hij op mij, ik heb hem niks gedaan namelijk. Dat mag ie ook bij andere mensen gaan doen.
Ik heb medelijden met zijn vrouw maar die kan van hem scheiden, als ze slim is doet ze dat ook. Hij doet niks anders als uithalen, op anderen neerkijken en alles is eenrichtingsverkeer. Ik denk dat een diagnose niks zou veranderen, ik zou evengoed geen contact met hem willen. Wat ie ook mankeert, hij heeft het heel erg.
Hij was vroeger al zo trouwens dus het verbaast me niks. Toen was er geen diagnose, dus het zal een stoornis zijn die pas ontstaat bij volwassenheid, denk ik. Anders had de school wel iets aangegeven. Hij had weinig vrienden. Ik heb een beetje medelijden met hem, ik hoop maar dat zijn leven een beetje leuk is. Maar ik ga mijn humeur niet meer door hem laten verpesten, wat binnen 3 seconden is gebeurd bij contact met hem.
Hoe die het doet, ik weet het niet maar hij legt zijn leed neer bij andere mensen en dat kan gewoon niet. Dat ik zijn zus ben, betekent niet dat ik een plicht heb, anders dan van hem te houden, nou, dat lukt niet hoor. Ik hou ook niet van Scrooge.
Ik heb medelijden met zijn vrouw maar die kan van hem scheiden, als ze slim is doet ze dat ook. Hij doet niks anders als uithalen, op anderen neerkijken en alles is eenrichtingsverkeer. Ik denk dat een diagnose niks zou veranderen, ik zou evengoed geen contact met hem willen. Wat ie ook mankeert, hij heeft het heel erg.
Hij was vroeger al zo trouwens dus het verbaast me niks. Toen was er geen diagnose, dus het zal een stoornis zijn die pas ontstaat bij volwassenheid, denk ik. Anders had de school wel iets aangegeven. Hij had weinig vrienden. Ik heb een beetje medelijden met hem, ik hoop maar dat zijn leven een beetje leuk is. Maar ik ga mijn humeur niet meer door hem laten verpesten, wat binnen 3 seconden is gebeurd bij contact met hem.
Hoe die het doet, ik weet het niet maar hij legt zijn leed neer bij andere mensen en dat kan gewoon niet. Dat ik zijn zus ben, betekent niet dat ik een plicht heb, anders dan van hem te houden, nou, dat lukt niet hoor. Ik hou ook niet van Scrooge.
zaterdag 21 januari 2017 09:20
Heeft je broer zelf last van zijn gedrag? Dan bedoel ik dus niet dat jij vindt dat het anders of beter kan maar of hij bijvoorbeeld dakloos raakt of geen werk of vrienden heeft door de manier waarop hij doet. Dat iemand zich op een andere manier gedraagt dan gemiddeld wil niet zeggen dat er iets mis met hem is in de zin van een psychische stoornis, daarbij is ook het feit dat het iemands functioneren beperkt belangrijk. Met wat ik hier lees komt je broer op mij over als iemand die moeite heeft zichzelf te zijn of te weten wie hij eigenlijk is en zich daarom aanpast aan de omgeving waar hij op dat moment in zit. Dat kan het gevolg zijn van een psychisch probleem maar ook simpelweg onzekerheid.
Ik zou afstand houden want het lijkt me enorm vermoeiend allemaal. Hij is volwassen en zo te lezen staat hij niet open voor advies enkel voor support. Als jij je niet fijn voelt bij hem steunen in keuzes waar je niet achterstaat is dat jouw goed recht. Je kunt niet veranderen hoe hij doet je kunt enkel veranderen hoe jij daarmee omgaat.
Een tip, laat je niet overtuigen garant te staan voor zijn vrouw als hij haar met een toeristen visum naar Nederland wil laten komen. Want ze komen de kosten echt op je verhalen als zij bijvoorbeeld in het ziekenhuis terecht komt. Het is niet zo simpel om haar definitief hierheen te halen, het lijkt me sterk dat het ze in een half jaar lukt.
Ik zou afstand houden want het lijkt me enorm vermoeiend allemaal. Hij is volwassen en zo te lezen staat hij niet open voor advies enkel voor support. Als jij je niet fijn voelt bij hem steunen in keuzes waar je niet achterstaat is dat jouw goed recht. Je kunt niet veranderen hoe hij doet je kunt enkel veranderen hoe jij daarmee omgaat.
Een tip, laat je niet overtuigen garant te staan voor zijn vrouw als hij haar met een toeristen visum naar Nederland wil laten komen. Want ze komen de kosten echt op je verhalen als zij bijvoorbeeld in het ziekenhuis terecht komt. Het is niet zo simpel om haar definitief hierheen te halen, het lijkt me sterk dat het ze in een half jaar lukt.
Difficulty is inevitable, drama is a choice.
