Reizen
alle pijlers
twijfel, terug naar ned of niet?
zondag 14 december 2014 14:05
Hoi,
Ik ben 36 jaar, vrouw en 2 jaar geleden naar Frankrijk gegaan, n.a.v. bore-out, controle ouders, futloos leven, nu of nooit gevoel etc. In deze 2 jaar ben ik 5 keer verhuisd, ontzettend moeilijk iets vast te vinden zonder vast contract, mensen gehad die gebruik van me maakten omdat ik niet alles hier ken, hekel gekregen aan de franse bureaucratie, geen week ging eigenlijk rustig voorbij of ik moest wel weer iets doen of regelen of ik was ziek. Ik had net na veel pijn en moeite weer werk gevonden maar ik ben naar huis gestuurd omdat mijn frans niet voldoende was aan de telefoon, een flinke tik op mijn zelfvertrouwen. Nu had ik besloten terug te gaan naar Ned, maar ik twijfel ook weer....zucht. Ik wacht op mijn uitkering, al twee maanden niks ontvangen omdat 1 papier mist en diegene die dat moet maken werkt met de franse slag. Eenmaal terug in Ned wordt dat helemaal lastig om te regelen. Zolangzamerhand ben ik op en moe van binnen en ontbreekt bij mij de motivatie om het hier nog weer eens te proberen. En ik mis mijn ouders, zus vrienden in Ned. Ik mis het eten en de luxe, zit hier in studio's van 20 m2 voor 500 euro terwijl ik mijn eigen huis heb in Ned, 50m2 voor minder geld met alles erop en eraan, wel verhuurd nu. Ik vraag me af wat het verschil is als ik naar Ned terug ga en zo nu en dan op vak hier heen zou gaan, want eigenlijk is alles anders als wat ik me er van voorstelde, roze bril zeg maar. Ik weet wel dat ik iets met mijn talen wil blijven doen, want ik vind het frans prachtig, bijv een exportbaan in Ned. De banen hier liggen absoluut niet voor het oprapen in dit deel, het zuiden van frankrijk en de verdiensten zijn ook een stuk minder. Ik weet in Ned is het ook niet rooskleurig, dus ik heb niet de verwachting dat dat heel makkelijk zou gaan maar ik ken mijn weg en kan in ieder geval mijn eigen brieven dan maken ipv samen met een andere française. De afgelopen twee jaar ben ik alleen maar bezig geweest mijn rekeningen te betalen, kleding kopen zat er niet in. Ik begrijp niet zo goed waarom ik de keuze had gemaakt terug te gaan en nu dan toch weer begin te twijfelen?..... Gisteren ben ik hier nog eens op stap geweest en dan zie ik de gezelligheid van het buiten zitten, lekker weer en de mooie mannen met donker haar en donkere ogen, andere uitgaansgelegenheden dan ik in mijn stad zag. De variatie, alles is zo anders, dan ben ik zo bang dat ik de verkeerde keuze maak om terug te gaan, ik ben nl al een keer eerder terug gegaan en weer terug naar frankrijk. Ik ben bang dat het me zo tegenvalt...dat ik weer terug wil en aangezien ik 36 ben, moet ik ook een beetje oppassen met wat ik doe, qua baan, want tja met 40 wordt het echt moeilijk om een baan te vinden omdat je dan al vaak als te oud wordt bestempeld. ik wil absoluut niet terug naar mijn oude leven in Ned en ben erg gesteld op mijn vrijheid die ik hier heb. Maar gebeurt er iets met mijn familie dan weet zeker dat ik terug zou gaan.....zucht ik wordt moe van zelf
Ik ben 36 jaar, vrouw en 2 jaar geleden naar Frankrijk gegaan, n.a.v. bore-out, controle ouders, futloos leven, nu of nooit gevoel etc. In deze 2 jaar ben ik 5 keer verhuisd, ontzettend moeilijk iets vast te vinden zonder vast contract, mensen gehad die gebruik van me maakten omdat ik niet alles hier ken, hekel gekregen aan de franse bureaucratie, geen week ging eigenlijk rustig voorbij of ik moest wel weer iets doen of regelen of ik was ziek. Ik had net na veel pijn en moeite weer werk gevonden maar ik ben naar huis gestuurd omdat mijn frans niet voldoende was aan de telefoon, een flinke tik op mijn zelfvertrouwen. Nu had ik besloten terug te gaan naar Ned, maar ik twijfel ook weer....zucht. Ik wacht op mijn uitkering, al twee maanden niks ontvangen omdat 1 papier mist en diegene die dat moet maken werkt met de franse slag. Eenmaal terug in Ned wordt dat helemaal lastig om te regelen. Zolangzamerhand ben ik op en moe van binnen en ontbreekt bij mij de motivatie om het hier nog weer eens te proberen. En ik mis mijn ouders, zus vrienden in Ned. Ik mis het eten en de luxe, zit hier in studio's van 20 m2 voor 500 euro terwijl ik mijn eigen huis heb in Ned, 50m2 voor minder geld met alles erop en eraan, wel verhuurd nu. Ik vraag me af wat het verschil is als ik naar Ned terug ga en zo nu en dan op vak hier heen zou gaan, want eigenlijk is alles anders als wat ik me er van voorstelde, roze bril zeg maar. Ik weet wel dat ik iets met mijn talen wil blijven doen, want ik vind het frans prachtig, bijv een exportbaan in Ned. De banen hier liggen absoluut niet voor het oprapen in dit deel, het zuiden van frankrijk en de verdiensten zijn ook een stuk minder. Ik weet in Ned is het ook niet rooskleurig, dus ik heb niet de verwachting dat dat heel makkelijk zou gaan maar ik ken mijn weg en kan in ieder geval mijn eigen brieven dan maken ipv samen met een andere française. De afgelopen twee jaar ben ik alleen maar bezig geweest mijn rekeningen te betalen, kleding kopen zat er niet in. Ik begrijp niet zo goed waarom ik de keuze had gemaakt terug te gaan en nu dan toch weer begin te twijfelen?..... Gisteren ben ik hier nog eens op stap geweest en dan zie ik de gezelligheid van het buiten zitten, lekker weer en de mooie mannen met donker haar en donkere ogen, andere uitgaansgelegenheden dan ik in mijn stad zag. De variatie, alles is zo anders, dan ben ik zo bang dat ik de verkeerde keuze maak om terug te gaan, ik ben nl al een keer eerder terug gegaan en weer terug naar frankrijk. Ik ben bang dat het me zo tegenvalt...dat ik weer terug wil en aangezien ik 36 ben, moet ik ook een beetje oppassen met wat ik doe, qua baan, want tja met 40 wordt het echt moeilijk om een baan te vinden omdat je dan al vaak als te oud wordt bestempeld. ik wil absoluut niet terug naar mijn oude leven in Ned en ben erg gesteld op mijn vrijheid die ik hier heb. Maar gebeurt er iets met mijn familie dan weet zeker dat ik terug zou gaan.....zucht ik wordt moe van zelf
anoniem_99167 wijzigde dit bericht op 14-12-2014 14:18
Reden: aanvullig
Reden: aanvullig
% gewijzigd
zondag 14 december 2014 14:16
Hou anders gewoon op met het bedenken van onrealistische doelen. Als je in NL gaat wonen ga je ook tegen het feit aanlopen dat je niet direct een baan hebt, zaken niet vlekkeloos gaan verlopen en dat doe je nu in Frankrijk ook. Maak een keuze in wat je wilt gaan doen en elke keuze is goed. Maar houd je dan ook aan die keuze en maak alsjeblieft vooraf geen prachtig mooi beeld meer van die keuze. Het leven is volgens mij enorm leuk maar kan door onrealistische verwachtingen alleen maar tegen vallen. Je hebt zoals ik je lees te mooie verwachtingen gehad en die zorgen ervoor dat het je tegenvalt in de realiteit. Doe wat aan je verwachtingspatronen en dan kan je overal wonen en (soms dus niet) werken.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 14 december 2014 14:18
Misschien ben je teleurgesteld omdat dit niet is wat je voor ogen had toen je vertrok.
Beetje het gevoel van " met de staart tussen de benen"?
Je hebt het geprobeerd, het is niet gelukt helaas.
Kies voor je geluk en blijf niet aanmodderen...
Sterkte!
Beetje het gevoel van " met de staart tussen de benen"?
Je hebt het geprobeerd, het is niet gelukt helaas.
Kies voor je geluk en blijf niet aanmodderen...
Sterkte!
Just because I rock, doesn't mean I'm made of stone.
zondag 14 december 2014 14:24
De eerste keer had ik idd het gevoel van met de staart tussen de benen, want ik had me zo verkeken op het frans dat ik totaal geen baan kon vinden. Inmiddels kan ik wel redelijk frans maar het is nog her en der lastig, vooral aan de telefoon. Maar ik weet nu wel van de 2e keer dat ik zoveel heb gegeven dat ik mezelf recht kan aankijken in de spiegel als ik nu zou terug gaan. Maar je zegt dat dan wel steeds tegen anderen die het nu al weten, zo van maar ik heb er alles aan gedaan hoor! om jezelf te bewijzen Roan2013.
En klopt mijn verwachtingen waren te hoog toen ik vertrok....
En klopt mijn verwachtingen waren te hoog toen ik vertrok....
zondag 14 december 2014 14:29
Mijn behoefte is rust te vinden, nog steeds, voornamelijk bij mezelf in mijn eigen koppie hopelijk een leuke baan met een leuke verdienste zodat ik leuke dingen kan doen. Ik weet nu dat het niet uitmaakt waar je naar toe verhuist, als je moeite hebt om het voor jezelf leuk te maken dan blijft dat in een ander land hetzelfde, want er is hier genoeg te doen (of ik leg de lat te hoog). Een van de dingen die ik hoopte te veranderen...klinkt naief...maar zeg het maar eerlijk!
zondag 14 december 2014 14:31
Als het uitblijft die baan in mijn eigen stad dan wil ik in Ned naar een andere stad waar meer werk is, kom zelf uit het noorden en daar zal ik niet zo snel wat vinden.... dus als dat niet gebeurt/kan ben ik bang om in zo'n gat te komen...omdat je dan terug gaat..geen baan, etc snap je...en dan weer terug wilt naar france...
En nu nog een keer weer heen en dan weer terug... stja dat voelt helemaal als een jojo....maar goed als ik het zo terug lees...is mijn besluit denk ik wel gemaakt maar de invulling in Ned hoe en wat verder nog niet....en heb ik gewoon angst.
En nu nog een keer weer heen en dan weer terug... stja dat voelt helemaal als een jojo....maar goed als ik het zo terug lees...is mijn besluit denk ik wel gemaakt maar de invulling in Ned hoe en wat verder nog niet....en heb ik gewoon angst.
zondag 14 december 2014 14:52
zondag 14 december 2014 15:15
In Frankrijk moet je alles zelf regelen, in tegenstelling tot Nederland, dat weet je als je er wilt gaan wonen. Het lijkt allemaal rozengeur en maneschijn maar in het zuiden is er niet veel werk, afhankelijk van de streek kun je in augustus/september even leuk bijverdienen met druiven plukken. Ook voor werk in de horeca ben je afhankelijk van het seizoen, de zoon van een vriendin is chefkok, hij heeft meestal alleen in het hoogseizoen werk en daarbuiten een uitkering als hij niets vindt, hij woont ook in het zuiden. Als je besluit te blijven moet je het echt zelf zien te maken. Veel Franse boeken lezen, geen romannetjes maar echte, dat helpt.
verba volant, scripta manent.
zondag 14 december 2014 15:54
Je wilt wel terug naar Nederland, maar niet naar je oude leven begrijp ik?
Maar in Frankrijk is het toch ook kommer en kwel?
Terug verhuizen naar Nederland, een leuke baan zoeken, je sociale netwerk hier aanhalen, lekker gaan sporten, naar een psycholoog om een volgende bore out en bemoeienis van je ouders te voorkomen en dat hele Frankrijk gebeuren een plaatsje te geven en ga ik iets doen wat je een goed gevoel geeft. Vrijwilligerswerk ofzo. Met verhuizingen Frankrijk - Nederland - Frankrijk- Nederland en straks weer terug naar Frankrijk bouw je niks op. Niet qua werk, niet qua sociaal netwerk niks. Maak een beslissing en ga er dan ook voor.
Maar in Frankrijk is het toch ook kommer en kwel?
Terug verhuizen naar Nederland, een leuke baan zoeken, je sociale netwerk hier aanhalen, lekker gaan sporten, naar een psycholoog om een volgende bore out en bemoeienis van je ouders te voorkomen en dat hele Frankrijk gebeuren een plaatsje te geven en ga ik iets doen wat je een goed gevoel geeft. Vrijwilligerswerk ofzo. Met verhuizingen Frankrijk - Nederland - Frankrijk- Nederland en straks weer terug naar Frankrijk bouw je niks op. Niet qua werk, niet qua sociaal netwerk niks. Maak een beslissing en ga er dan ook voor.
Op zaterdag help ik tamme dieren weer het beest in zichzelf te vinden.
zondag 14 december 2014 16:03
Je hebt er alles aan gedaan om je leven op de rails te krijgen in Frankrijk zeg je. Nou volgens mij gaat het daar toch om? Meer dan je best kan je niet doen. Dan is het toch geen schande om terug te komen?
Het klinkt alsof je leven in NL voorheen niet over rozen ging, maar nu in Frankrijk ook niet. Wat ik zeggen wil... en dat bedoel ik echt niet vervelend.... maar jezelf heb je altijd bij. Als jij je nu niet top voelt, gaat dat in NL niet veranderen. De omgeving veranderd, maar jij blijft jij. Vluchten voor jezelf heeft weinig zin.
Wat ik bedoel is: om jezelf beter te gaan voelen, moet je er wat aan doen. Praten, psych etc?
Het klinkt alsof je leven in NL voorheen niet over rozen ging, maar nu in Frankrijk ook niet. Wat ik zeggen wil... en dat bedoel ik echt niet vervelend.... maar jezelf heb je altijd bij. Als jij je nu niet top voelt, gaat dat in NL niet veranderen. De omgeving veranderd, maar jij blijft jij. Vluchten voor jezelf heeft weinig zin.
Wat ik bedoel is: om jezelf beter te gaan voelen, moet je er wat aan doen. Praten, psych etc?
anoniem_204727 wijzigde dit bericht op 14-12-2014 16:05
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
zondag 14 december 2014 17:05
De verdiensten zijn minder maar niet zoveel dat je er niet van kunt rondkomen. In het grootste deel van zuid Frankrijk, en dat is héél groot, leef je een stuk voordeliger dan in de steden, voor bijna al je levensmiddelen kun je bij een boer terecht en verder op de markt. Wijn koop je en vrac (tenzij je niet drinkt, dat is nog voordeliger). Half Frankrijk koopt tweedehands kleding, in de regionale kranten vind je alle vide greniers en marchés au puces. Wat is er mis met het Franse eten? Mis je de pindakaas en de hagelslag? Dan is Benidorm misschien een betere bestemming, dat is een Nederlandse enclave. Word lid van één of andere (culturele) vereniging, daar barst het van in Frankrijk, of sluit je aan bij een kerkgenootschap (als je niet gelovig bent dan doe je alsof), zo kun je je netwerk uitbreiden.
verba volant, scripta manent.
zondag 14 december 2014 18:02
quote:salinarosseno schreef op 14 december 2014 @ 17:56:
[...]
Dat het belachelijk klinkt ben ik 100 % met je eens maar zoiets werkt wel, misschien wat vrijwilligerswerk, iets organiseren voor kinderen, voorlezen, bejaarden naar de kerk rijden, heel goed voor je sociale contacten en bovendien kun je andere mensen een plezier doen.
[...]
Dat het belachelijk klinkt ben ik 100 % met je eens maar zoiets werkt wel, misschien wat vrijwilligerswerk, iets organiseren voor kinderen, voorlezen, bejaarden naar de kerk rijden, heel goed voor je sociale contacten en bovendien kun je andere mensen een plezier doen.
verba volant, scripta manent.
