Relaties
alle pijlers
37jarige man, advies gevraagd
maandag 10 oktober 2011 13:43
Herkenbaar verhaal. Ik ben ook zo'n laatbloeier geweest. Veel droevige ervaringen opgedaan.
Echter: je moet het toch hebben van de datingsites, daar heb je de meeste kans, echt waar. Essentie van daten is dat je zelfvertrouwen uitstraalt, zeker bent van je zelf en zelfbewust bent, maar niet zo vol van je jezelf dat je nauwelijks interesse hebt in de ander.
Mijn ervaringen:
Zorg dat je beter in je vel zit zodat je zelfvertrouwen uitstraalt. Wat deed ik in mijn geval: liet mijn ogen laseren zodat die verrekte bril kon vervallen. Naar sportschool om wat gespierder lichaam te krijgen (niet overdreven) en buikje weg te krijgen. Haar wat laten groeien, leuk kapsel. Af en toe onder de zonnebank om het kantoorkoppie te bruinen (don't overdo this). Ik weet niet of ik nu 1,2,3 aantrekkelijker werd voor de vrouwen, maar mijn zelfvertrouwen groeide daardoor wel en dat straalde ik ook uit.
Paar leuke foto's (ALTIJD direct foto gebruiken in je profiel, nooit via verzoek of zonder foto's) en aansprekend profiel gemaakt op RP (wat toch de grootste blijft). Verder geldt hier de wet van de grote getallen. Ga niet 2 of 3 mailtjes versturen en wanhopig wachten op antwoord. Maak er werk van en verstuur zoveel berichtjes als je maar kan verzinnen naar zoveel mogelijk vrouwen. Over de inhoud daarvan lees je in dit topic genoeg tips. Veel werk, maar doorzetten. Zit niet in zak en as bij de 'geen interesse' mailtjes en afwijzingen maar ga gewoon stug verder met anderen (tip: stuur opnieuw een mailtje met de vraag waarom je profiel hun niet aanspreekt, heeft soms onverwachtige leuke gevolgen).
Grappig detail hier is dat mijn hedendaagse vlam op mijn profiel reageerde ipv andersom! Dat kan ook nog
Als eenmaal de eerste contacten zijn gelegd (over hoe je dat moet aanpakken, bijv. met eerste zoen enzo, kan je veel op internet lezen als je googled op 'eerste date', dat hielp mij ook. Wel een tip: wees oprecht geinteresseerd in haar, weet wanneer je je bek moet houden en vertel alleen over jezelf als daar naar gevraagd wordt) zal het verloop evengoed nog wel moeizaam kunnen zijn.
De balans tussen zelfverzekerheid uitstralen naar de buitenwereld en je binnen een relatie gevoelig opstellen blijft namelijk als man zijnde lastig in deze maatschappij. Je wordt al snel als 'te lief' of 'watje' bestempelt. Iets wat in mindere mate als positief of negatief kan worden opgevat (al zijn er niet veel vrouwen die zeggen doe mij maar een hork, al kunnen ze er wat van om juist die uit kiezen), het hangt nu eenmaal van de betrokken vrouw af in hoeverre ze dat kan waarderen.
Ook ik worstel daar nog steeds mee. Ben zelf behoorlijk gevoelig en emotioneel en daar wordt in deze hedendaagse maatschappij gewoon gehakt van gemaakt dus je moet je echt iets anders opstellen zonder jezelf anders voor te doen dan je bent.
En wat betreft de sex: ondanks alle onzinverhalen kan je als man zijnde het inderdaad trainen dat je weinig tot geen behoefte heb. Ik heb ook 15 jaar zonder gedaan maar je hebt wel kans dat je sex lekker moet gaan vinden als het dan eenmaal zover is. Het zal zeker geen vuurwerk de eerste keer zijn, al is het alleen maar omdat de verwachtingen dan veel te hoog gespannen zijn, het is veel te beladen. Hopelijk tref je dan wel een begripvolle dame want tegenwoordig wordt te snel verwacht dat het vanaf de eerste keer 'faaantaastisch' moet zijn. Ik hoop niet dat ik je afschrik hiermee maar mijn eerste keren (en nog heel wat daarna) waren knudde. Het gaat nu ietsje beter gelukkig.
Als je vragen heb, stel ze gerust. Succes!!!
Echter: je moet het toch hebben van de datingsites, daar heb je de meeste kans, echt waar. Essentie van daten is dat je zelfvertrouwen uitstraalt, zeker bent van je zelf en zelfbewust bent, maar niet zo vol van je jezelf dat je nauwelijks interesse hebt in de ander.
Mijn ervaringen:
Zorg dat je beter in je vel zit zodat je zelfvertrouwen uitstraalt. Wat deed ik in mijn geval: liet mijn ogen laseren zodat die verrekte bril kon vervallen. Naar sportschool om wat gespierder lichaam te krijgen (niet overdreven) en buikje weg te krijgen. Haar wat laten groeien, leuk kapsel. Af en toe onder de zonnebank om het kantoorkoppie te bruinen (don't overdo this). Ik weet niet of ik nu 1,2,3 aantrekkelijker werd voor de vrouwen, maar mijn zelfvertrouwen groeide daardoor wel en dat straalde ik ook uit.
Paar leuke foto's (ALTIJD direct foto gebruiken in je profiel, nooit via verzoek of zonder foto's) en aansprekend profiel gemaakt op RP (wat toch de grootste blijft). Verder geldt hier de wet van de grote getallen. Ga niet 2 of 3 mailtjes versturen en wanhopig wachten op antwoord. Maak er werk van en verstuur zoveel berichtjes als je maar kan verzinnen naar zoveel mogelijk vrouwen. Over de inhoud daarvan lees je in dit topic genoeg tips. Veel werk, maar doorzetten. Zit niet in zak en as bij de 'geen interesse' mailtjes en afwijzingen maar ga gewoon stug verder met anderen (tip: stuur opnieuw een mailtje met de vraag waarom je profiel hun niet aanspreekt, heeft soms onverwachtige leuke gevolgen).
Grappig detail hier is dat mijn hedendaagse vlam op mijn profiel reageerde ipv andersom! Dat kan ook nog
Als eenmaal de eerste contacten zijn gelegd (over hoe je dat moet aanpakken, bijv. met eerste zoen enzo, kan je veel op internet lezen als je googled op 'eerste date', dat hielp mij ook. Wel een tip: wees oprecht geinteresseerd in haar, weet wanneer je je bek moet houden en vertel alleen over jezelf als daar naar gevraagd wordt) zal het verloop evengoed nog wel moeizaam kunnen zijn.
De balans tussen zelfverzekerheid uitstralen naar de buitenwereld en je binnen een relatie gevoelig opstellen blijft namelijk als man zijnde lastig in deze maatschappij. Je wordt al snel als 'te lief' of 'watje' bestempelt. Iets wat in mindere mate als positief of negatief kan worden opgevat (al zijn er niet veel vrouwen die zeggen doe mij maar een hork, al kunnen ze er wat van om juist die uit kiezen), het hangt nu eenmaal van de betrokken vrouw af in hoeverre ze dat kan waarderen.
Ook ik worstel daar nog steeds mee. Ben zelf behoorlijk gevoelig en emotioneel en daar wordt in deze hedendaagse maatschappij gewoon gehakt van gemaakt dus je moet je echt iets anders opstellen zonder jezelf anders voor te doen dan je bent.
En wat betreft de sex: ondanks alle onzinverhalen kan je als man zijnde het inderdaad trainen dat je weinig tot geen behoefte heb. Ik heb ook 15 jaar zonder gedaan maar je hebt wel kans dat je sex lekker moet gaan vinden als het dan eenmaal zover is. Het zal zeker geen vuurwerk de eerste keer zijn, al is het alleen maar omdat de verwachtingen dan veel te hoog gespannen zijn, het is veel te beladen. Hopelijk tref je dan wel een begripvolle dame want tegenwoordig wordt te snel verwacht dat het vanaf de eerste keer 'faaantaastisch' moet zijn. Ik hoop niet dat ik je afschrik hiermee maar mijn eerste keren (en nog heel wat daarna) waren knudde. Het gaat nu ietsje beter gelukkig.
Als je vragen heb, stel ze gerust. Succes!!!
maandag 10 oktober 2011 18:38
Ik ben het wel met de meeste reactie eens dat nu in deze situatie zelfstandig voor adoptie kiezen best een grote opgave is, stel dat het een moeilijk opvoedbaar kind is of dat er problemen komen, dat kan altijd, lukt het dan wel om hier in je eentje de juiste sturing aan te geven of zit je dan met je handen in het haar.
Dat je een kinderwens hebt is begrijpelijk, maar als man heb je ook nog wel even, het is niet zoals een vrouw. Er zijn ook mannen die met 40-45 of 50 jaar kinderen krijgen.
Dat kan allemaal dus.
Het klinkt gewoon een beetje allemaal alsof je al bij voorbaat de moed hebt opgegeven. Zo jammer.
Ik ken je natuurlijk niet goed, maar ik heb het gevoel dat er best nog wel voldoende mogelijkheden of kansen zijn, maar je moet ze natuurlijk wel zelf aanpakken.
Ik vraag me ook nog af hoe zou je jezelf typeren als persoon? Ben je bijvoorbeeld verlegen of introvert persoon? of niet?
Volgens mij ga je als je accountmanager bent bij een salesorganisatie toch heel veel om met mensen en klanten? Kennelijk ben je daar wel goed in/de persoon voor anders deed je dat niet met heel veel plezier, niet waar?
Heb je ooit weleens communicatietrainingen gedaan voor je werk of dat er is getest ahv persoonlijkheidstypes welk type jij bent?
Daar ben ik wel benieuwd naar. Want kennis = macht. En als jij meer weet wat voor type jij zelf bent/hoe jezelf in elkaar steekt en wat daarbij past, dan kan je daar ook meer naar handelen.
Ik heb nog een keer je OP goed doorgelezen en je hebt het toch na je 35ste maar opgegeven zo lees ik eigenlijk letterlijk. Je hebt letterlijk je lot in de handen gelegd van...? Ja van wie eigenlijk, van niemand. Je hebt je lot gewoon weggelegd.
Maar dan kan je wel eeuwig wachten.
Dat lot moet je dus weer in eigen handen nemen en zelf de teugels in handen nemen. Je moet echt zelf het innitatief gaan nemen en op liefdesgebied weer controle nemen over jouw leven!
Ik vraag me ook af ben je soms depressief dat je in ieder geval op dat gebied helemaal innitatiefloos bent geworden?
Dat je een kinderwens hebt is begrijpelijk, maar als man heb je ook nog wel even, het is niet zoals een vrouw. Er zijn ook mannen die met 40-45 of 50 jaar kinderen krijgen.
Dat kan allemaal dus.
Het klinkt gewoon een beetje allemaal alsof je al bij voorbaat de moed hebt opgegeven. Zo jammer.
Ik ken je natuurlijk niet goed, maar ik heb het gevoel dat er best nog wel voldoende mogelijkheden of kansen zijn, maar je moet ze natuurlijk wel zelf aanpakken.
Ik vraag me ook nog af hoe zou je jezelf typeren als persoon? Ben je bijvoorbeeld verlegen of introvert persoon? of niet?
Volgens mij ga je als je accountmanager bent bij een salesorganisatie toch heel veel om met mensen en klanten? Kennelijk ben je daar wel goed in/de persoon voor anders deed je dat niet met heel veel plezier, niet waar?
Heb je ooit weleens communicatietrainingen gedaan voor je werk of dat er is getest ahv persoonlijkheidstypes welk type jij bent?
Daar ben ik wel benieuwd naar. Want kennis = macht. En als jij meer weet wat voor type jij zelf bent/hoe jezelf in elkaar steekt en wat daarbij past, dan kan je daar ook meer naar handelen.
Ik heb nog een keer je OP goed doorgelezen en je hebt het toch na je 35ste maar opgegeven zo lees ik eigenlijk letterlijk. Je hebt letterlijk je lot in de handen gelegd van...? Ja van wie eigenlijk, van niemand. Je hebt je lot gewoon weggelegd.
Maar dan kan je wel eeuwig wachten.
Dat lot moet je dus weer in eigen handen nemen en zelf de teugels in handen nemen. Je moet echt zelf het innitatief gaan nemen en op liefdesgebied weer controle nemen over jouw leven!
Ik vraag me ook af ben je soms depressief dat je in ieder geval op dat gebied helemaal innitatiefloos bent geworden?
maandag 10 oktober 2011 21:30
Ooit toen ik nog zo'n 20 jaar oud was had ik een vriendin waarmee ik wel eens iets ging drinken. Het was een vrij depressief meisje en ik probeerde haar te benaderen op een zo ongevaarlijke manier mogelijk.
Ze vertelde me dat ze graag een toekomst met iemand wilde opbouwen en dat ze verliefd wilde worden. Ik vertelde haar dat ze lekker bezig is en dat het vanzelf komt als ze zo door blijft gaan. Ook vertelde ik haar dat ik haar wel begreep en dat ik zelf ook op zoek was. Maar het was wel duidelijk dat ze niks in mij zag. Een paar maanden later vond ze dan die jongen en sindsdien hadden we nauwelijks contact meer.
@ Setter
Ja je had een klik met een lieve man die ongevaarlijk overkwam.
Alleen vind ik zijn excuus nogal slap. Als je er al meteen vanuit gaat dat je bedonderd word dan kan je beter helemaal niks meer ondernemen en dat op basis van 1 enkele slechte ervaring.
@hans66
Ja hoop is een goed ding dat moet je altijd blijven behouden hoe klein de kans ook is.
Ik kan me voorstellen dat je autistische stoornis het onderhouden van sociale kan belemmeren maar er zijn genoeg autistische mannen die een relatie hebben dus er is nog zeker hoop voor je.
Ik ga er vooralsnog vanuit dat een escort bezoek weinig gaat oplossen voor mij.
@xalliesuper
Als ik geen signalen ontvang dat een vrouw dat ze meer zou willen dan onderneem ik ook niks. Er zijn mannen gemaakt om alleen te blijven. En ja het is wreed maar ik ga er niet zo moeilijk over doen. Ik heb nog nooit een date weten te regelen misschien ligt het er ook aan dat er geen fysieke klik aanwezig is vanuit de kant van de vrouw.
Ik ben niet bekend met de kant van de liefde het is een volledig onbekend gebied voor mij en ik heb me er net als Hans min of meer bij neergelegd. Het hoeft allemaal niet meer zo nodig maar ik zal wel dolgraag een kind willen.
@Demissionair
Nou dat valt nog wel mee hoor Ik heb een leuk leven.
Ik ben vaak wel goed gekleed. Als ik ga keuren bij hondenshows ben ik altijd keurig in pak, ruik ik goed en besteed ik nog eens wat extra aandacht aan mijn kapsel.
Tijdens salesbemiddelingen is dat niet anders. Ik besteed voldoende zorg aan mijn uiterlijk. Ik zie er niet supergoed uit dat vrouwen omkijken maar ze zullen ook niet omkijken dat ik heel lelijk zou zijn. Athans dat is mijn mening uiteraard heb ik daar wel eens mij twijfels over maar dat is normaal voor een man die zich bevind in mijn situatie.
@Elninjoo
De gedachten om een kind te adopteren speelt al een lange tijd in mijn hoofd. Ik wil dolgraag een kind en hem/haar van een goede toekomst voorzien. Ik zal hem/haar ook proberen te sturen en over gevoelige onderwerpen proberen te praten.
@Elmervrouw
Dat valt best mee hoor. Mijn meeste vrienden vertelde me altijd dat een relatie niet veel voorstelt en dat ik eigenlijk helemaal niks mis.
@Demissionair
Dankje ik deel die mening. Ik kan het kind van een betere toekomst voorzien dan menig stelletjes.
@Ivias
Ik zal proberen mijn uitstraling te veranderen. Misschien moet ik vrouwen gaan beledigen in plaats van vriendelijk tegen ze te doen. Daar lijken mijn vrienden meer mee te bereiken dan lief gedrag.
Ik heb geprobeerd uitgebreide reacties te sturen maar ook kort maar krachtige reacties. Geen enkele tactiek lijkt vooralsnog te werken. De vrouwen vertellen me eigenlijk nooit wat over mijn uiterlijk. Ik kan niet zo goed communiceren met ze, ze gaan me liever uit de weg. Nou ja op zich niet zo'n probleem hoor.
Dat ik een kind wil enkel om het gemis van een relatie te compenseren is maar een deel van mijn motivatie. Het speelt al een paar jaar in mijn hoofd hoor.
@ Moonlight82
Dat maakt voor mij niet uit, ik zou evenveel van het adoptiekind houden als dat het mijn eigen kindje zou zijn geweest.
Die voorlichting leren ze wel op school en van vrienden. Tevens heb ik veel boeken gelezen over dit onderwerp en ik beschik over veel theoretische kennis. Ik kan dan hier het kind mee voorlichten.
@elninjoo
Met een non kan je dat toch niet zo goed vergelijken hoor. Mijn kind behoud alle vrijheid om de keuzes te maken die hij/zij zelf wilt. Ik zou hem/haar enkel adviseren en proberen sturing te geven. En ik zou hem/haar van een ongelovige opvoeding voorzien.
@fashionvictim
Dat is slechts een gedeelte van de motivatie. Ik wil ook juist een kind om hem/haar de dingen te geven die ik zo heb gemist en hem/haar juist daarover voorlichting over te geven. Ik wil het kind van een beter leven voorzien dan ikzelf heb gehad. Tevens heb ik kinderen altijd al leuk gevonden en ik weet dat het meer geven dan nemen is en daar ben ik ook op voorbereid. Ik verwacht niet dat het makkelijk word maar ik ben in staat om het kind van een goede toekomst te voorzien.
En omdat ik toevallig geen ervaringen met relaties heb wil dat niet per definitie betekenen dat kind hieronder gaat lijden. Integendeel ik denk dat kind deze sociale regels vanzelf leert kennen. Dus ook een reden is om het kind een leven te geven die ik nooit heb gehad en daar haal ik voldoening uit.
Ik ben ook verantwoordelijk, ik heb een hond gehad die is 15 jaar geworden en heb ik altijd prima voor gezorgd en heeft een goed leven gehad. Datzelfde geldt voor mijn 2 andere honden.
Ik weet dat het niet te vergelijken is met een kind maar ik ga moeilijke obstakels zeker niet uit de weg.
@Cosmopolitan2208
Ook tegen jou kan ik zeggen dat omdat ik zelf nooit iets meegemaakt heb op gebied van sex/relaties wil dat niet per definitie betekenen dat het kind hieronder gaat lijden. Er zijn zoveel gezinnen waarbij het onderwerp sex/relatie taboe is en het er nooit met hun kinderen over hebben maar dat het uiteindelijk gewoon helemaal goed komt omdat ze dit vanzelf leren. En ik bezit eventueel voldoende theoretische kennis hierover.
@ Tikjetegevoeligeman
Daar heb je gelijk in dat het voor gevoelige mensen deze maatschappij heel erg moeilijk is. Ik denk dat ik zelf ook tot die categorie behoor. Bang wat anderen over me denken enzo, en dan proberen te doen alsof je er niet meezit maar er toch van binnen ga je langzaam kapot.
Je hebt er hard aangewerkt merk ik al en je bent er fysiek zeker op vooruit gegaan aangezien er een vrouw was die op je profiel reageerde en dit dus deed puur wegens uiterlijk gerichtte interesse.
Mag vragen hoe oud je bent?
Bedankt voor je verhaal.
@ Xalliesuper
Als het echt moeilijk opvoedbaar blijkt te zijn dan is het net zo moeilijk voor een alleenstaande als voor een stelletje denk ik. Ik verwacht zeker niet dat het makkelijk gaat en mocht ik echt hulp nodig hebben dan schakel ik een psycholoog in.
Ik snap dat mannen van 40 - 50 nog kinderen kunnen krijgen maar zolang kan ik niet meer wachten. Wie weet wat er ook allemaal in de tussentijd kan gebeuren.
Ja ik heb de moed misschien opgegeven, ik heb in elk geval geen verwachtingen meer. Op een gegeven moment moet je je er wel gedwongen bij neerleggen en er gewoon niet meer aan denken is het beste en gewoon je ding doen.
Ik ben een vriendelijke,zorgzame, verantwoordelijke, eerlijke man. Als ik vroeger een vriendin zou hebben dan zou ik allerlei dingen ondernemen. Vaak uit eten. Film bezoeken. Vaak reizen. Romantische uitstapjes etc. Alleen dit is helaas niet voor mij weggelegd en ik maak liever gebruik van de mogelijkheden die er nog wel zijn in plaats van om te verdrinken in zelfmedelijden.
Ik ben wel somber af en toe. Het idee dat ik de zoveelste kerst weer alleen moet doorbrengen is op zijn zachtsgezegd vrij pijnlijk.
Ze vertelde me dat ze graag een toekomst met iemand wilde opbouwen en dat ze verliefd wilde worden. Ik vertelde haar dat ze lekker bezig is en dat het vanzelf komt als ze zo door blijft gaan. Ook vertelde ik haar dat ik haar wel begreep en dat ik zelf ook op zoek was. Maar het was wel duidelijk dat ze niks in mij zag. Een paar maanden later vond ze dan die jongen en sindsdien hadden we nauwelijks contact meer.
@ Setter
Ja je had een klik met een lieve man die ongevaarlijk overkwam.
Alleen vind ik zijn excuus nogal slap. Als je er al meteen vanuit gaat dat je bedonderd word dan kan je beter helemaal niks meer ondernemen en dat op basis van 1 enkele slechte ervaring.
@hans66
Ja hoop is een goed ding dat moet je altijd blijven behouden hoe klein de kans ook is.
Ik kan me voorstellen dat je autistische stoornis het onderhouden van sociale kan belemmeren maar er zijn genoeg autistische mannen die een relatie hebben dus er is nog zeker hoop voor je.
Ik ga er vooralsnog vanuit dat een escort bezoek weinig gaat oplossen voor mij.
@xalliesuper
Als ik geen signalen ontvang dat een vrouw dat ze meer zou willen dan onderneem ik ook niks. Er zijn mannen gemaakt om alleen te blijven. En ja het is wreed maar ik ga er niet zo moeilijk over doen. Ik heb nog nooit een date weten te regelen misschien ligt het er ook aan dat er geen fysieke klik aanwezig is vanuit de kant van de vrouw.
Ik ben niet bekend met de kant van de liefde het is een volledig onbekend gebied voor mij en ik heb me er net als Hans min of meer bij neergelegd. Het hoeft allemaal niet meer zo nodig maar ik zal wel dolgraag een kind willen.
@Demissionair
Nou dat valt nog wel mee hoor Ik heb een leuk leven.
Ik ben vaak wel goed gekleed. Als ik ga keuren bij hondenshows ben ik altijd keurig in pak, ruik ik goed en besteed ik nog eens wat extra aandacht aan mijn kapsel.
Tijdens salesbemiddelingen is dat niet anders. Ik besteed voldoende zorg aan mijn uiterlijk. Ik zie er niet supergoed uit dat vrouwen omkijken maar ze zullen ook niet omkijken dat ik heel lelijk zou zijn. Athans dat is mijn mening uiteraard heb ik daar wel eens mij twijfels over maar dat is normaal voor een man die zich bevind in mijn situatie.
@Elninjoo
De gedachten om een kind te adopteren speelt al een lange tijd in mijn hoofd. Ik wil dolgraag een kind en hem/haar van een goede toekomst voorzien. Ik zal hem/haar ook proberen te sturen en over gevoelige onderwerpen proberen te praten.
@Elmervrouw
Dat valt best mee hoor. Mijn meeste vrienden vertelde me altijd dat een relatie niet veel voorstelt en dat ik eigenlijk helemaal niks mis.
@Demissionair
Dankje ik deel die mening. Ik kan het kind van een betere toekomst voorzien dan menig stelletjes.
@Ivias
Ik zal proberen mijn uitstraling te veranderen. Misschien moet ik vrouwen gaan beledigen in plaats van vriendelijk tegen ze te doen. Daar lijken mijn vrienden meer mee te bereiken dan lief gedrag.
Ik heb geprobeerd uitgebreide reacties te sturen maar ook kort maar krachtige reacties. Geen enkele tactiek lijkt vooralsnog te werken. De vrouwen vertellen me eigenlijk nooit wat over mijn uiterlijk. Ik kan niet zo goed communiceren met ze, ze gaan me liever uit de weg. Nou ja op zich niet zo'n probleem hoor.
Dat ik een kind wil enkel om het gemis van een relatie te compenseren is maar een deel van mijn motivatie. Het speelt al een paar jaar in mijn hoofd hoor.
@ Moonlight82
Dat maakt voor mij niet uit, ik zou evenveel van het adoptiekind houden als dat het mijn eigen kindje zou zijn geweest.
Die voorlichting leren ze wel op school en van vrienden. Tevens heb ik veel boeken gelezen over dit onderwerp en ik beschik over veel theoretische kennis. Ik kan dan hier het kind mee voorlichten.
@elninjoo
Met een non kan je dat toch niet zo goed vergelijken hoor. Mijn kind behoud alle vrijheid om de keuzes te maken die hij/zij zelf wilt. Ik zou hem/haar enkel adviseren en proberen sturing te geven. En ik zou hem/haar van een ongelovige opvoeding voorzien.
@fashionvictim
Dat is slechts een gedeelte van de motivatie. Ik wil ook juist een kind om hem/haar de dingen te geven die ik zo heb gemist en hem/haar juist daarover voorlichting over te geven. Ik wil het kind van een beter leven voorzien dan ikzelf heb gehad. Tevens heb ik kinderen altijd al leuk gevonden en ik weet dat het meer geven dan nemen is en daar ben ik ook op voorbereid. Ik verwacht niet dat het makkelijk word maar ik ben in staat om het kind van een goede toekomst te voorzien.
En omdat ik toevallig geen ervaringen met relaties heb wil dat niet per definitie betekenen dat kind hieronder gaat lijden. Integendeel ik denk dat kind deze sociale regels vanzelf leert kennen. Dus ook een reden is om het kind een leven te geven die ik nooit heb gehad en daar haal ik voldoening uit.
Ik ben ook verantwoordelijk, ik heb een hond gehad die is 15 jaar geworden en heb ik altijd prima voor gezorgd en heeft een goed leven gehad. Datzelfde geldt voor mijn 2 andere honden.
Ik weet dat het niet te vergelijken is met een kind maar ik ga moeilijke obstakels zeker niet uit de weg.
@Cosmopolitan2208
Ook tegen jou kan ik zeggen dat omdat ik zelf nooit iets meegemaakt heb op gebied van sex/relaties wil dat niet per definitie betekenen dat het kind hieronder gaat lijden. Er zijn zoveel gezinnen waarbij het onderwerp sex/relatie taboe is en het er nooit met hun kinderen over hebben maar dat het uiteindelijk gewoon helemaal goed komt omdat ze dit vanzelf leren. En ik bezit eventueel voldoende theoretische kennis hierover.
@ Tikjetegevoeligeman
Daar heb je gelijk in dat het voor gevoelige mensen deze maatschappij heel erg moeilijk is. Ik denk dat ik zelf ook tot die categorie behoor. Bang wat anderen over me denken enzo, en dan proberen te doen alsof je er niet meezit maar er toch van binnen ga je langzaam kapot.
Je hebt er hard aangewerkt merk ik al en je bent er fysiek zeker op vooruit gegaan aangezien er een vrouw was die op je profiel reageerde en dit dus deed puur wegens uiterlijk gerichtte interesse.
Mag vragen hoe oud je bent?
Bedankt voor je verhaal.
@ Xalliesuper
Als het echt moeilijk opvoedbaar blijkt te zijn dan is het net zo moeilijk voor een alleenstaande als voor een stelletje denk ik. Ik verwacht zeker niet dat het makkelijk gaat en mocht ik echt hulp nodig hebben dan schakel ik een psycholoog in.
Ik snap dat mannen van 40 - 50 nog kinderen kunnen krijgen maar zolang kan ik niet meer wachten. Wie weet wat er ook allemaal in de tussentijd kan gebeuren.
Ja ik heb de moed misschien opgegeven, ik heb in elk geval geen verwachtingen meer. Op een gegeven moment moet je je er wel gedwongen bij neerleggen en er gewoon niet meer aan denken is het beste en gewoon je ding doen.
Ik ben een vriendelijke,zorgzame, verantwoordelijke, eerlijke man. Als ik vroeger een vriendin zou hebben dan zou ik allerlei dingen ondernemen. Vaak uit eten. Film bezoeken. Vaak reizen. Romantische uitstapjes etc. Alleen dit is helaas niet voor mij weggelegd en ik maak liever gebruik van de mogelijkheden die er nog wel zijn in plaats van om te verdrinken in zelfmedelijden.
Ik ben wel somber af en toe. Het idee dat ik de zoveelste kerst weer alleen moet doorbrengen is op zijn zachtsgezegd vrij pijnlijk.
maandag 10 oktober 2011 21:39
Laat ik hier als “ervaringsdeskundige” ook eens reageren. Ik ben 31 en zit in hetzelfde schuitje als TO. Dat wil zeggen, tot op zekere hoogte: ik heb ook nog nooit een vriendin gehad, maar heb geen voornemen om in mijn eentje een kind te adopteren en heb bovendien besloten actief aan de slag te gaan om eindelijk een relatie te krijgen. De reden daarvoor is dat ik tot de conclusie gekomen ben dat ik als ik op dezelfde voet als ik altijd gedaan heb er niet in zal slagen om een relatie te krijgen. Ik wil het echter wel heel graag en over een aantal jaar wil ik bovendien graag een gezin en dan wordt het zo langzamerhand toch echt tijd voor een eerste vriendin. Dus werd het tijd om in actie te komen.
Allereerst ben ik gaan kijken wat me in de weg staat, dat zijn diverse dingen: het belangrijkste is denk ik dat ik een einzelgänger ben en niet heel sociaal ben, ten tweede heb ik nooit geleerd hoe je een relatie aan moet gaan, hoe je flirtsignalen herkent, hoe je de eerste stappen zet etc. en ten derde had ik natuurlijk geen ervaring met seks.
Dat laatste heb ik als eerste aangepakt, ik heb mij begin dit jaar laten ontmaagden door een escort. Dat was uiteraard niet wat ik altijd voor ogen gehad had, maar ik was inmiddels 31, ik wilde weten hoe het voelde om seks te hebben en belangrijker: het stond mij in de weg om een relatie aan te gaan. Ik was bang dat ik niet zou weten wat ik zou moeten doen als het zover zou komen en zou erg onzeker geweest zijn. Dus heb ik voor een paar uur een escort geboekt, zo had ik de tijd om eerst wat met haar te praten, in bad te gaan en vervolgens seks, inclusief zoenen, te hebben. Het was prijzig (het was een zogeheten high class escort die wist dat ik nog maagd was en bovendien wist ik zeker dat zij dit volledig vrijwillig deed), maar wel de moeite waard. Daarna heb ik nog twee keer een escort laten komen, steeds voor een paar uur. Niet dat ik nu ervaren ben, maar ik weet in ieder geval dat ik daar niet zenuwachtig over hoef te zijn en als ik straks een vriendin heb dan zal ik heel wat minder onzeker zijn dan zonder deze ervaringen het geval geweest was.
Het tweede dat ik aan moest pakken is mijn onzekerheid. Dat speelt met name op dit vlak maar ook daarbuiten kan ik onzeker overkomen. Ik ben daarom via mijn werk begonnen aan een cursus persoonlijke uitstraling. Als het goed is leer ik hierdoor zekerder over te komen en daarnaast krijg ik ook tips om mijn uiterlijke verschijning te verbeteren (hoewel daar volgens mij weinig mis mee is aangezien ik altijd complimenten voor mijn kledingkeus krijg, volgens mij is dat het probleem dus niet, maar tips kunnen natuurlijk nooit kwaad). Dat gaat uiteraard niet van de ene op de andere dag, maar op wat langere termijn hoop ik hier het effect van te gaan merken. Ik ben ook weer begonnen met hardlopen om mijn conditie te verbeteren en bovendien voel ik me beter als ik dat een paar keer per week doe.
Het derde dat ik moet leren is om vrijer te worden in gesprekken, ik heb de neiging om vooral over concrete zaken als politiek, het nieuws etc. te praten en spreek moeilijk over meer persoonlijke dingen. Ik moet leren om makkelijker over meer intieme dingen te spreken. Bovendien moet ik leren om te flirten en flirtsignalen te herkennen en om vervolgens de eerste stappen te zetten. Daarom ga ik nu beginnen met een aantal gesprekken met een coach die ervaring met deze problematiek heeft en me hopelijk een paar stappen verder kan brengen.
Als ik over een paar maanden hiermee klaar ben ga ik weer actief daten en dan ga ik zien of het me geholpen heeft. Misschien wel, misschien niet, maar ik heb er in ieder geval aan gewerkt en hoef me later niet te verwijten dat ik niet alles geprobeerd heb.
Maar goed, het gaat hier natuurlijk niet om mij maar om TO en de moraal van mijn verhaal is dat ik denk dat hij de moed nu niet op moet geven maar actief aan de slag moet om te proberen zijn situatie te veranderen. Ik denk niet dat adoptie een oplossing is en in deze situatie zou je dat denk ik een kind ook niet aan moeten doen. Je kunt beter proberen om zelf te “veranderen” en dan zie je wel waar het schip strandt.
Allereerst ben ik gaan kijken wat me in de weg staat, dat zijn diverse dingen: het belangrijkste is denk ik dat ik een einzelgänger ben en niet heel sociaal ben, ten tweede heb ik nooit geleerd hoe je een relatie aan moet gaan, hoe je flirtsignalen herkent, hoe je de eerste stappen zet etc. en ten derde had ik natuurlijk geen ervaring met seks.
Dat laatste heb ik als eerste aangepakt, ik heb mij begin dit jaar laten ontmaagden door een escort. Dat was uiteraard niet wat ik altijd voor ogen gehad had, maar ik was inmiddels 31, ik wilde weten hoe het voelde om seks te hebben en belangrijker: het stond mij in de weg om een relatie aan te gaan. Ik was bang dat ik niet zou weten wat ik zou moeten doen als het zover zou komen en zou erg onzeker geweest zijn. Dus heb ik voor een paar uur een escort geboekt, zo had ik de tijd om eerst wat met haar te praten, in bad te gaan en vervolgens seks, inclusief zoenen, te hebben. Het was prijzig (het was een zogeheten high class escort die wist dat ik nog maagd was en bovendien wist ik zeker dat zij dit volledig vrijwillig deed), maar wel de moeite waard. Daarna heb ik nog twee keer een escort laten komen, steeds voor een paar uur. Niet dat ik nu ervaren ben, maar ik weet in ieder geval dat ik daar niet zenuwachtig over hoef te zijn en als ik straks een vriendin heb dan zal ik heel wat minder onzeker zijn dan zonder deze ervaringen het geval geweest was.
Het tweede dat ik aan moest pakken is mijn onzekerheid. Dat speelt met name op dit vlak maar ook daarbuiten kan ik onzeker overkomen. Ik ben daarom via mijn werk begonnen aan een cursus persoonlijke uitstraling. Als het goed is leer ik hierdoor zekerder over te komen en daarnaast krijg ik ook tips om mijn uiterlijke verschijning te verbeteren (hoewel daar volgens mij weinig mis mee is aangezien ik altijd complimenten voor mijn kledingkeus krijg, volgens mij is dat het probleem dus niet, maar tips kunnen natuurlijk nooit kwaad). Dat gaat uiteraard niet van de ene op de andere dag, maar op wat langere termijn hoop ik hier het effect van te gaan merken. Ik ben ook weer begonnen met hardlopen om mijn conditie te verbeteren en bovendien voel ik me beter als ik dat een paar keer per week doe.
Het derde dat ik moet leren is om vrijer te worden in gesprekken, ik heb de neiging om vooral over concrete zaken als politiek, het nieuws etc. te praten en spreek moeilijk over meer persoonlijke dingen. Ik moet leren om makkelijker over meer intieme dingen te spreken. Bovendien moet ik leren om te flirten en flirtsignalen te herkennen en om vervolgens de eerste stappen te zetten. Daarom ga ik nu beginnen met een aantal gesprekken met een coach die ervaring met deze problematiek heeft en me hopelijk een paar stappen verder kan brengen.
Als ik over een paar maanden hiermee klaar ben ga ik weer actief daten en dan ga ik zien of het me geholpen heeft. Misschien wel, misschien niet, maar ik heb er in ieder geval aan gewerkt en hoef me later niet te verwijten dat ik niet alles geprobeerd heb.
Maar goed, het gaat hier natuurlijk niet om mij maar om TO en de moraal van mijn verhaal is dat ik denk dat hij de moed nu niet op moet geven maar actief aan de slag moet om te proberen zijn situatie te veranderen. Ik denk niet dat adoptie een oplossing is en in deze situatie zou je dat denk ik een kind ook niet aan moeten doen. Je kunt beter proberen om zelf te “veranderen” en dan zie je wel waar het schip strandt.
maandag 10 oktober 2011 21:49
TO,
Heb je wel eens aan singles vakanties gedacht?
Ik heb het zelf nog nooit gedaan, maar ik heb wel eens van iemand gehoord dat het werkt.
Zeker als je wat tijd nodig hebt om iemand te leren kennen, lijkt het me een goed idee.
Ik heb even gegoogled, maar er is zelfs een startpagina singlesreizen.
Lijkt me in jouw geval echt leuk om eens te proberen.
Weinig druk, vooral socialiseren en de tijd krijgen wat vrouwen te leren kennen.
Ik val bijna voor mijn eigen idee!
Heb je wel eens aan singles vakanties gedacht?
Ik heb het zelf nog nooit gedaan, maar ik heb wel eens van iemand gehoord dat het werkt.
Zeker als je wat tijd nodig hebt om iemand te leren kennen, lijkt het me een goed idee.
Ik heb even gegoogled, maar er is zelfs een startpagina singlesreizen.
Lijkt me in jouw geval echt leuk om eens te proberen.
Weinig druk, vooral socialiseren en de tijd krijgen wat vrouwen te leren kennen.
Ik val bijna voor mijn eigen idee!
Dit is niet het einde. Het is zelfs niet het begin van het einde. Maar misschien is dit het einde van het begin.
maandag 10 oktober 2011 22:16
Een single reis is idd 'n goed idee! Vooral verre rondreizen trekken toch wel mensen die vooral het land willen zien en dus niet komen om 'n partner te scoren. Je kunt dus gewoon op 'n relaxte manier 'n week of 3 mensen leren kennen en wie weet zit er toevallig wel iemand bij met wie 't net wat extra klikt.
maandag 10 oktober 2011 22:24
Wie weet is www.nmlk.nl een idee voor je? Is een net wat ongedwongere manier om mensen te leren kennen.
maandag 10 oktober 2011 22:25
maandag 10 oktober 2011 22:29
quote:elninjoo schreef op 10 oktober 2011 @ 22:16:
Een single reis is idd 'n goed idee! Vooral verre rondreizen trekken toch wel mensen die vooral het land willen zien en dus niet komen om 'n partner te scoren. Je kunt dus gewoon op 'n relaxte manier 'n week of 3 mensen leren kennen en wie weet zit er toevallig wel iemand bij met wie 't net wat extra klikt.En dat je iemand treft zou best nog wel eens kunnen, namelijk JEZELF bijvoorbeeld! Op (een verre) reis kun je soms met jezelf geconfronteerd worden, je kunt jezelf dan heel goed leren kennen. Waardoor je beter weet wat je wilt en wat je niet wilt, wie je bent en waar je staat in de (persoonlijke) wereld. Dat straal je dan ook uit, waardoor je heel andere dingen aantrekt.
Een single reis is idd 'n goed idee! Vooral verre rondreizen trekken toch wel mensen die vooral het land willen zien en dus niet komen om 'n partner te scoren. Je kunt dus gewoon op 'n relaxte manier 'n week of 3 mensen leren kennen en wie weet zit er toevallig wel iemand bij met wie 't net wat extra klikt.En dat je iemand treft zou best nog wel eens kunnen, namelijk JEZELF bijvoorbeeld! Op (een verre) reis kun je soms met jezelf geconfronteerd worden, je kunt jezelf dan heel goed leren kennen. Waardoor je beter weet wat je wilt en wat je niet wilt, wie je bent en waar je staat in de (persoonlijke) wereld. Dat straal je dan ook uit, waardoor je heel andere dingen aantrekt.
maandag 10 oktober 2011 22:35
maandag 10 oktober 2011 22:36
maandag 10 oktober 2011 22:48
quote:ikbenlief schreef op 10 oktober 2011 @ 22:36:
Reis naar Thailand en je hebt allerlei gewillige (mooie) vrouwen die jou wel willen.
Alsjeblieft zeg....
Verziek die jongen nou niet....
Thailand is een geweldig idee, zolang je niet in de girlybars gaat hangen.....
Reis naar Thailand en je hebt allerlei gewillige (mooie) vrouwen die jou wel willen.
Alsjeblieft zeg....
Verziek die jongen nou niet....
Thailand is een geweldig idee, zolang je niet in de girlybars gaat hangen.....
Dit is niet het einde. Het is zelfs niet het begin van het einde. Maar misschien is dit het einde van het begin.
maandag 10 oktober 2011 22:49
