Relaties
alle pijlers
40ers en midlifecrisis
woensdag 25 februari 2015 14:50
Van de week heerlijk met een vriendin afgesproken. Gezellig over van alles en nogwat te praten. Ook over het feit dat er zoveel leeftijdsgenoten uit elkaar gaan ed. Mannen die er geheime dates op na houden, dames die zich per ongeluk nogmaals laten bezwangeren om toch die vent te houden/niet hoeven te werken en nog veel meer van die dingen.
wij vroegen ons echt af waarom er zo veel van die 40ers zijn die ineens van het roer omgooien. Is het omdat je meer van je leven of relatie verwacht?
Ik kan me hier nml niks bij indenken, ik vind mijn leven nml heerlijk en binnen mijn relatie nog steeds ontdekkend.
Ben ik hier nou zo naïef in, of heb ik er gewoon een andere kijk op?
wij vroegen ons echt af waarom er zo veel van die 40ers zijn die ineens van het roer omgooien. Is het omdat je meer van je leven of relatie verwacht?
Ik kan me hier nml niks bij indenken, ik vind mijn leven nml heerlijk en binnen mijn relatie nog steeds ontdekkend.
Ben ik hier nou zo naïef in, of heb ik er gewoon een andere kijk op?
some of the best moments in life are the one's you can't tell anyone about
vrijdag 27 februari 2015 07:07
quote:impala schreef op 26 februari 2015 @ 22:52:
[...]
Jij draait het nu om. Omdat je nooit 'alles' uit het leven kan halen, moet je maar het minimale doen en daar tevreden mee zijn?
Nee, dat vind ik zonde van mijn leven. Natuurlijk kun je nooit alles doen, dat zou een belachelijk streven zijn, maar nieuwe ervaringen opdoen is wel juist wat het leven voor mij interessant maakt.Nee hoor. Ik constateer alleen dat wie "alles" uit het leven wil halen altijd ontevreden zal zijn.
[...]
Jij draait het nu om. Omdat je nooit 'alles' uit het leven kan halen, moet je maar het minimale doen en daar tevreden mee zijn?
Nee, dat vind ik zonde van mijn leven. Natuurlijk kun je nooit alles doen, dat zou een belachelijk streven zijn, maar nieuwe ervaringen opdoen is wel juist wat het leven voor mij interessant maakt.Nee hoor. Ik constateer alleen dat wie "alles" uit het leven wil halen altijd ontevreden zal zijn.
vrijdag 27 februari 2015 07:45
vrijdag 27 februari 2015 08:47
quote:waterplant schreef op 26 februari 2015 @ 20:41:
[...]
Samen met je andere post klinkt het leuk maar ik zie dit niet als iets heerlijks. Misschien dat je daarom geen mlc hebt gehad. Ik wil het leven graag beleven door he onderste uit de kan te halen, de wereld zien, altijd verder om te kijken wat er om de volgende hoek te zien is. Ik voel dat ik nog van alles wil maar de tijd gaat steeds sneller dus wat wil ik nu nog echt? Meer plannen dan tijd, wat is overtollige bagage en wat niet. Intensief leven is voor mij niet alleen genieten van wat me overkomt maar ook om het te creëren, waar liggen mijn grenzen. "Wijsheid kun je niet vreten, dus wat moet je er mee" is voor mij geen optie, ik vul me graag met alles wat het leven te bieden heeft.Ieder zijn ding.
Zo zien wij het ook, fijn hoor dat je op een bankje in de zon kan zitten en je dat als ultieme tevredenheid ziet. Maar zo werkt het voor mij niet. Ik wilde groeien, ontwikkelen. Alles uit het leven halen, de wereld ontdekken. En als dat dan onderuit gehaald word kan ik me daar niet bij neerleggen. We doen er alles aan om toch weer verder te komen.
Ik heb ook een oude ziel, maar wel een met ambitie en die alles uit het leven wil halen.
[...]
Samen met je andere post klinkt het leuk maar ik zie dit niet als iets heerlijks. Misschien dat je daarom geen mlc hebt gehad. Ik wil het leven graag beleven door he onderste uit de kan te halen, de wereld zien, altijd verder om te kijken wat er om de volgende hoek te zien is. Ik voel dat ik nog van alles wil maar de tijd gaat steeds sneller dus wat wil ik nu nog echt? Meer plannen dan tijd, wat is overtollige bagage en wat niet. Intensief leven is voor mij niet alleen genieten van wat me overkomt maar ook om het te creëren, waar liggen mijn grenzen. "Wijsheid kun je niet vreten, dus wat moet je er mee" is voor mij geen optie, ik vul me graag met alles wat het leven te bieden heeft.Ieder zijn ding.
Zo zien wij het ook, fijn hoor dat je op een bankje in de zon kan zitten en je dat als ultieme tevredenheid ziet. Maar zo werkt het voor mij niet. Ik wilde groeien, ontwikkelen. Alles uit het leven halen, de wereld ontdekken. En als dat dan onderuit gehaald word kan ik me daar niet bij neerleggen. We doen er alles aan om toch weer verder te komen.
Ik heb ook een oude ziel, maar wel een met ambitie en die alles uit het leven wil halen.
vrijdag 27 februari 2015 08:48
quote:momodoe schreef op 27 februari 2015 @ 08:47:
[...]
Zo zien wij het ook, fijn hoor dat je op een bankje in de zon kan zitten en je dat als ultieme tevredenheid ziet. Maar zo werkt het voor mij niet. Ik wilde groeien, ontwikkelen. Alles uit het leven halen, de wereld ontdekken. En als dat dan onderuit gehaald word kan ik me daar niet bij neerleggen. We doen er alles aan om toch weer verder te komen.
Ik heb ook een oude ziel, maar wel een met ambitie en die alles uit het leven wil halen.geniet er van
[...]
Zo zien wij het ook, fijn hoor dat je op een bankje in de zon kan zitten en je dat als ultieme tevredenheid ziet. Maar zo werkt het voor mij niet. Ik wilde groeien, ontwikkelen. Alles uit het leven halen, de wereld ontdekken. En als dat dan onderuit gehaald word kan ik me daar niet bij neerleggen. We doen er alles aan om toch weer verder te komen.
Ik heb ook een oude ziel, maar wel een met ambitie en die alles uit het leven wil halen.geniet er van
vrijdag 27 februari 2015 10:06
quote:TheHorseWithNoName schreef op 27 februari 2015 @ 07:07:
[...]
Nee hoor. Ik constateer alleen dat wie "alles" uit het leven wil halen altijd ontevreden zal zijn.
Ik ken zat mensen die ontzettend tevreden zijn met wat ze hebben en wie ze zijn. Toch gaan ze steeds een stap verder, niet uit ontevredenheid, maar uit nieuwsgierigheid, ambitie of een andere reden. Juist het feit dat ze heel tevreden zijn geeft ze een veilige basis om verder te gaan.
Je gaat bij je constatering voorbij aan het gegeven dat iedereen zijn eigen motieven heeft. Karl Gustav Jung heeft hier een (vind ik) interessante theorie over met zijn Leitmotieven. Ik herken het in ieder geval wel in de praktijk.
[...]
Nee hoor. Ik constateer alleen dat wie "alles" uit het leven wil halen altijd ontevreden zal zijn.
Ik ken zat mensen die ontzettend tevreden zijn met wat ze hebben en wie ze zijn. Toch gaan ze steeds een stap verder, niet uit ontevredenheid, maar uit nieuwsgierigheid, ambitie of een andere reden. Juist het feit dat ze heel tevreden zijn geeft ze een veilige basis om verder te gaan.
Je gaat bij je constatering voorbij aan het gegeven dat iedereen zijn eigen motieven heeft. Karl Gustav Jung heeft hier een (vind ik) interessante theorie over met zijn Leitmotieven. Ik herken het in ieder geval wel in de praktijk.
vrijdag 27 februari 2015 10:07
quote:TheHorseWithNoName schreef op 26 februari 2015 @ 21:38:
Tevreden zijn is, gek genoeg, een keuze.
Denken dat je "alles" uit het leven moet halen is per definitie aansturen op teleurstelling, want er is altijd meer te zien, te doen, te ontdekken. Altijd. Je bent dus pas te reden als je er voor kiest tevreden te zijn.
Persoonlijk vind ik het zonde van mijn leven om die keuze pas te maken als het grootste deel al voorbij is. Voor mij is het grootste deel voorbij, ik heb nog pakweg een derde van mijn leven te gaan, en een deel daarvan zal ik wel immobiel zijn, waarschijnlijk blind, etc. Dus als ik nu nog niet tevreden zou zijn, wanneer dan wel? Nog maar iets nieuws nastreven? Nee hoor, ik ben tevreden. Altijd geweest. Zal het altijd zijn.Zelf zie ik het niet eens als een keuze, maar meer iets als wat je overkomt (tevreden zijn dus) en dan nog kan het ook voldoening geven om je te ontwikkelen en ontplooien, maar dat is niet omdat je anders een ontevreden gevoel zou hebben, maar staat er in mijn ogen compleet los van.
Tevreden zijn is, gek genoeg, een keuze.
Denken dat je "alles" uit het leven moet halen is per definitie aansturen op teleurstelling, want er is altijd meer te zien, te doen, te ontdekken. Altijd. Je bent dus pas te reden als je er voor kiest tevreden te zijn.
Persoonlijk vind ik het zonde van mijn leven om die keuze pas te maken als het grootste deel al voorbij is. Voor mij is het grootste deel voorbij, ik heb nog pakweg een derde van mijn leven te gaan, en een deel daarvan zal ik wel immobiel zijn, waarschijnlijk blind, etc. Dus als ik nu nog niet tevreden zou zijn, wanneer dan wel? Nog maar iets nieuws nastreven? Nee hoor, ik ben tevreden. Altijd geweest. Zal het altijd zijn.Zelf zie ik het niet eens als een keuze, maar meer iets als wat je overkomt (tevreden zijn dus) en dan nog kan het ook voldoening geven om je te ontwikkelen en ontplooien, maar dat is niet omdat je anders een ontevreden gevoel zou hebben, maar staat er in mijn ogen compleet los van.
vrijdag 27 februari 2015 10:15
Tevreden zijn met wat je hebt staat ontwikkelen niet in de weg.
Alleen is dat ontwikkelen zonder dat je er per se alles uit wilt halen, omdat dat inderdaad altijd en onvermijdelijk leidt tot teleurstelling. Dat gaat namelijk niet.
Ik denk dat die hele houding inderdaad bijdraagt aan een MLC, alles is maakbaar, de nadruk ligt op zelfontplooiing en alles eruit halen, voor falen ben je enkel en alleen zelf verantwoordelijk en geluk is het allerhoogste streven.
Een groter vergif kan een samenleving niet hebben wat mij betreft. Ik las laatst een artikel waarin dit een psychopathische samenleving werd genoemd, op basis van de kenmerken van een dergelijke stoornis en de kenmerken van onze samenleving. En dan doe je idd dingen als huis en haard achter laten omdat JIJ centraal staat, JIJ móet gelukkig zijn en alles er uit halen wat erin zit. En als iets je daarin belemmert dan staat het je vrij om dat aan de kant te zetten. Ook als dat een echtgenoot is.
Ik ontwikkel me ook, maar dat gaat vanzelf. Ik doe wat goed voelt op dat moment, want dat moment is het enige wat ik heb. Ontwikkelen is niet per se een doel op zich en ik hoef niet te stralen of te schitteren. Overigens leidt dat doen wat goed voelt er bij mij toe dat mijn leven verre van gezapig en saai is en dat ik me dus inderdaad ontwikkel. Maar dan wel op een ontspannen manier en niet als doel op zich.
Hier wordt gedaan alsof je zonder doelen om jezelf te ontwikkelen stil staat. En dat is onzin. Je kunt je even ver en misschien zelfs verder ontwikkelen, maar dan zonder de teleurstelling.
Alleen is dat ontwikkelen zonder dat je er per se alles uit wilt halen, omdat dat inderdaad altijd en onvermijdelijk leidt tot teleurstelling. Dat gaat namelijk niet.
Ik denk dat die hele houding inderdaad bijdraagt aan een MLC, alles is maakbaar, de nadruk ligt op zelfontplooiing en alles eruit halen, voor falen ben je enkel en alleen zelf verantwoordelijk en geluk is het allerhoogste streven.
Een groter vergif kan een samenleving niet hebben wat mij betreft. Ik las laatst een artikel waarin dit een psychopathische samenleving werd genoemd, op basis van de kenmerken van een dergelijke stoornis en de kenmerken van onze samenleving. En dan doe je idd dingen als huis en haard achter laten omdat JIJ centraal staat, JIJ móet gelukkig zijn en alles er uit halen wat erin zit. En als iets je daarin belemmert dan staat het je vrij om dat aan de kant te zetten. Ook als dat een echtgenoot is.
Ik ontwikkel me ook, maar dat gaat vanzelf. Ik doe wat goed voelt op dat moment, want dat moment is het enige wat ik heb. Ontwikkelen is niet per se een doel op zich en ik hoef niet te stralen of te schitteren. Overigens leidt dat doen wat goed voelt er bij mij toe dat mijn leven verre van gezapig en saai is en dat ik me dus inderdaad ontwikkel. Maar dan wel op een ontspannen manier en niet als doel op zich.
Hier wordt gedaan alsof je zonder doelen om jezelf te ontwikkelen stil staat. En dat is onzin. Je kunt je even ver en misschien zelfs verder ontwikkelen, maar dan zonder de teleurstelling.
vrijdag 27 februari 2015 10:19
Thordis, zo werkt het voor jou, maar dat is niet de waarheid voor anderen. Wie zegt dat het voor anderen teleurstellingen oplevert als ze met doelen zichzelf ontwikkelen? Wie zegt dat ze dan niet helemaal tevreden zijn met wat ze hebben. Hier wordt gedaan alsof er maar een juiste manier is, maar die is er niet. Het een sluit het ander niet uit.
vrijdag 27 februari 2015 11:05
quote:TheHorseWithNoName schreef op 27 februari 2015 @ 07:05:
[...]
Ik zei niets anders. Maar Waterplant vindt het kennelijk nodig mij te vertellen dat ik te weinig ambitie heb ofzo
(Terzijde, ik durf er vergif op in te nemen dat Waterplant blij mag zijn ooit te bereiken wat ik bereikt heb. Alleen, het was geen ambitie die me dreef)Jij hebt het over ambitie en iets bereiken terwijl ik daar met geen woord over heb gerept. Daarentegen merk ik wel dat je post niet om een ander licht op discussie te laten schijnen maar dat je blijkbaar lange tenen hebt en snel anderen beledigd. Dat is best jammer, blijkbaar ben je zo tevreden met je zelf dat je vergeet dat tevreden met je zelf niet bestaat uit één recept. Dat je dat een reden vindt om aannames te doen over mij, die ronduit hatelijk zijn, klinkt helemaal nie of je zo tevreden bent met je eigen leven.
[...]
Ik zei niets anders. Maar Waterplant vindt het kennelijk nodig mij te vertellen dat ik te weinig ambitie heb ofzo
(Terzijde, ik durf er vergif op in te nemen dat Waterplant blij mag zijn ooit te bereiken wat ik bereikt heb. Alleen, het was geen ambitie die me dreef)Jij hebt het over ambitie en iets bereiken terwijl ik daar met geen woord over heb gerept. Daarentegen merk ik wel dat je post niet om een ander licht op discussie te laten schijnen maar dat je blijkbaar lange tenen hebt en snel anderen beledigd. Dat is best jammer, blijkbaar ben je zo tevreden met je zelf dat je vergeet dat tevreden met je zelf niet bestaat uit één recept. Dat je dat een reden vindt om aannames te doen over mij, die ronduit hatelijk zijn, klinkt helemaal nie of je zo tevreden bent met je eigen leven.
vrijdag 27 februari 2015 11:28
quote:Thordis007 schreef op 27 februari 2015 @ 10:15:
Tevreden zijn met wat je hebt staat ontwikkelen niet in de weg.
Alleen is dat ontwikkelen zonder dat je er per se alles uit wilt halen, omdat dat inderdaad altijd en onvermijdelijk leidt tot teleurstelling. Dat gaat namelijk niet.
Ik denk dat die hele houding inderdaad bijdraagt aan een MLC, alles is maakbaar, de nadruk ligt op zelfontplooiing en alles eruit halen, voor falen ben je enkel en alleen zelf verantwoordelijk en geluk is het allerhoogste streven.
Een groter vergif kan een samenleving niet hebben wat mij betreft. Ik las laatst een artikel waarin dit een psychopathische samenleving werd genoemd, op basis van de kenmerken van een dergelijke stoornis en de kenmerken van onze samenleving. En dan doe je idd dingen als huis en haard achter laten omdat JIJ centraal staat, JIJ móet gelukkig zijn en alles er uit halen wat erin zit. En als iets je daarin belemmert dan staat het je vrij om dat aan de kant te zetten. Ook als dat een echtgenoot is.
Ik ontwikkel me ook, maar dat gaat vanzelf. Ik doe wat goed voelt op dat moment, want dat moment is het enige wat ik heb. Ontwikkelen is niet per se een doel op zich en ik hoef niet te stralen of te schitteren. Overigens leidt dat doen wat goed voelt er bij mij toe dat mijn leven verre van gezapig en saai is en dat ik me dus inderdaad ontwikkel. Maar dan wel op een ontspannen manier en niet als doel op zich.
Hier wordt gedaan alsof je zonder doelen om jezelf te ontwikkelen stil staat. En dat is onzin. Je kunt je even ver en misschien zelfs verder ontwikkelen, maar dan zonder de teleurstelling.
Dat is toch mooi zoals jij je ontwikkeld? Ik vind het alleen zo raar dat als je op de top van je kunnen wil leven dat gerelateerd wordt aan teleurstelling en ontevredenheid of dat je dan geen oog meer heb voor de mooie dingen die het leven je gewoon geeft.
Dit is niet voor jou persoonlijk bedoelt maar ik wordt ook wel eens moe van mensen die als credo hebben "doe jij maar gewoon, dan doe je al gek genoeg". In Nederland is de heersende mentaliteit dat je je hoofd niet boven het maaiveld mag steken. Sommige mensen vinden het heerlijk of gewoon al zwaar genoeg om de dag te nemen zoals hij is. Het ligt aan je karakter waar je genoegen meeneemt.
Ik heb altijd heel veel energie gehad, altijd vol plannen en zoek graag de grenzen op van mijn kunnen. Mijn interesses zijn breed en ben dol op reizen. Ik borrel over van enthousiasme. Dat zeg niets over dat ik ontevreden ben met mijn leven, mijn partner of dat ik geen tegenslag ken, ik koppel die dingen gewoon niet aan elkaar. Net als jij ben ik gewoon wie ik ben, niet beter, niet slechter, maar inhoudelijk ga ik anders met mijn tijd om.
Gelukkig ben ik niet de enige maar blijkbaar zit deze groep voor veel mensen op de schopstoel en dat ben ik wel eens zat. De drive zit 'm in mijn karakter maar ik moet ook gewoon keihard werken en ben dan soms ook gewoon bek af, risico's nemen brengt ook bij mij stress met zich mee omdat ook anderen er van eten. Heb ik meer mazzel in het leven dan anderen, nee, ik moet er net zo hard aan trekken. Verdien ik het op basis hiervan om weggezet te worden als wezenlijk ontevreden of oppervlakkig,ik vind dat beledigend.
Zo, dat is er ook weer uit.
Tevreden zijn met wat je hebt staat ontwikkelen niet in de weg.
Alleen is dat ontwikkelen zonder dat je er per se alles uit wilt halen, omdat dat inderdaad altijd en onvermijdelijk leidt tot teleurstelling. Dat gaat namelijk niet.
Ik denk dat die hele houding inderdaad bijdraagt aan een MLC, alles is maakbaar, de nadruk ligt op zelfontplooiing en alles eruit halen, voor falen ben je enkel en alleen zelf verantwoordelijk en geluk is het allerhoogste streven.
Een groter vergif kan een samenleving niet hebben wat mij betreft. Ik las laatst een artikel waarin dit een psychopathische samenleving werd genoemd, op basis van de kenmerken van een dergelijke stoornis en de kenmerken van onze samenleving. En dan doe je idd dingen als huis en haard achter laten omdat JIJ centraal staat, JIJ móet gelukkig zijn en alles er uit halen wat erin zit. En als iets je daarin belemmert dan staat het je vrij om dat aan de kant te zetten. Ook als dat een echtgenoot is.
Ik ontwikkel me ook, maar dat gaat vanzelf. Ik doe wat goed voelt op dat moment, want dat moment is het enige wat ik heb. Ontwikkelen is niet per se een doel op zich en ik hoef niet te stralen of te schitteren. Overigens leidt dat doen wat goed voelt er bij mij toe dat mijn leven verre van gezapig en saai is en dat ik me dus inderdaad ontwikkel. Maar dan wel op een ontspannen manier en niet als doel op zich.
Hier wordt gedaan alsof je zonder doelen om jezelf te ontwikkelen stil staat. En dat is onzin. Je kunt je even ver en misschien zelfs verder ontwikkelen, maar dan zonder de teleurstelling.
Dat is toch mooi zoals jij je ontwikkeld? Ik vind het alleen zo raar dat als je op de top van je kunnen wil leven dat gerelateerd wordt aan teleurstelling en ontevredenheid of dat je dan geen oog meer heb voor de mooie dingen die het leven je gewoon geeft.
Dit is niet voor jou persoonlijk bedoelt maar ik wordt ook wel eens moe van mensen die als credo hebben "doe jij maar gewoon, dan doe je al gek genoeg". In Nederland is de heersende mentaliteit dat je je hoofd niet boven het maaiveld mag steken. Sommige mensen vinden het heerlijk of gewoon al zwaar genoeg om de dag te nemen zoals hij is. Het ligt aan je karakter waar je genoegen meeneemt.
Ik heb altijd heel veel energie gehad, altijd vol plannen en zoek graag de grenzen op van mijn kunnen. Mijn interesses zijn breed en ben dol op reizen. Ik borrel over van enthousiasme. Dat zeg niets over dat ik ontevreden ben met mijn leven, mijn partner of dat ik geen tegenslag ken, ik koppel die dingen gewoon niet aan elkaar. Net als jij ben ik gewoon wie ik ben, niet beter, niet slechter, maar inhoudelijk ga ik anders met mijn tijd om.
Gelukkig ben ik niet de enige maar blijkbaar zit deze groep voor veel mensen op de schopstoel en dat ben ik wel eens zat. De drive zit 'm in mijn karakter maar ik moet ook gewoon keihard werken en ben dan soms ook gewoon bek af, risico's nemen brengt ook bij mij stress met zich mee omdat ook anderen er van eten. Heb ik meer mazzel in het leven dan anderen, nee, ik moet er net zo hard aan trekken. Verdien ik het op basis hiervan om weggezet te worden als wezenlijk ontevreden of oppervlakkig,ik vind dat beledigend.
Zo, dat is er ook weer uit.
vrijdag 27 februari 2015 11:40
En een ander neerzetten als 'kop niet boven het maaiveld durven uitsteken' is niet beledigend?
Alsof jij als enige het licht hebt gezien en de rest gezapig op de bank zit te vegeteren?
Kennelijk is het of het één óf het ander in jouw beleving. En weet je ook nog hoe ik mijn tijd indeel. En dat vind ik een bijzonder kleingeestige opvatting.
Alsof jij als enige het licht hebt gezien en de rest gezapig op de bank zit te vegeteren?
Kennelijk is het of het één óf het ander in jouw beleving. En weet je ook nog hoe ik mijn tijd indeel. En dat vind ik een bijzonder kleingeestige opvatting.
vrijdag 27 februari 2015 11:41
Maar het ging over relaties hé
Tevredenheid is een mooie basis om het leven verder te ontdekken. Iemand schreef dat een paar pagina's terug. En ik denk dat die ontdekkingstocht in relaties mensen dichter bij elkaar kan brengen mits men elkaar betrekt bij wat er in de ander omgaat. Wat BGB ook al aangaf; bij elkaar af en toe checken of alles nog naar wens is en zo nee, wat er anders moet/kan.
Tevredenheid is een mooie basis om het leven verder te ontdekken. Iemand schreef dat een paar pagina's terug. En ik denk dat die ontdekkingstocht in relaties mensen dichter bij elkaar kan brengen mits men elkaar betrekt bij wat er in de ander omgaat. Wat BGB ook al aangaf; bij elkaar af en toe checken of alles nog naar wens is en zo nee, wat er anders moet/kan.
vrijdag 27 februari 2015 11:49
Overigens vind ik qua relaties het nogal gek als de ander jou op de hoogte moet stellen van zijn twijfels pm iemand stelde dat een partner al een tijd twijfelde maar het niet vertelde tot het laatste moment en dat je niet weet wqt de ander denkt.
Nee, ik kan geen gedachten lezen. Maar ik voel de stemming van mijn partner wel erg goed aan, en hij die van mijl echt no way dat één van ons maanden ergens over kan twijfelen zonder dat de ander daarvan op de hoogte is. Ookal doet de ander zijn best om niets te laten merken, dat komt toch wel op tafel.
Daarnaast vind ik het ook opvallend dat veel mensen zeggen ' mijn relatie was echt heel goed, we hadden nooit ruzie, en toen ging hij plotsklaps zomaar weg'. Ik als buitenstaander heb dan volgens mij een andere definitie van goed. Elke avond thuiskomen uit je werk, samen iets doen of apart van elkaar, en een gesmeerd huishouden runnen met kinderen, zonder ruzies, vind ik niet de defintie van een goede relatie. Dat wil namelijk niet zeggen dat je elkaar niet uit het oog verliest.
Nee, ik kan geen gedachten lezen. Maar ik voel de stemming van mijn partner wel erg goed aan, en hij die van mijl echt no way dat één van ons maanden ergens over kan twijfelen zonder dat de ander daarvan op de hoogte is. Ookal doet de ander zijn best om niets te laten merken, dat komt toch wel op tafel.
Daarnaast vind ik het ook opvallend dat veel mensen zeggen ' mijn relatie was echt heel goed, we hadden nooit ruzie, en toen ging hij plotsklaps zomaar weg'. Ik als buitenstaander heb dan volgens mij een andere definitie van goed. Elke avond thuiskomen uit je werk, samen iets doen of apart van elkaar, en een gesmeerd huishouden runnen met kinderen, zonder ruzies, vind ik niet de defintie van een goede relatie. Dat wil namelijk niet zeggen dat je elkaar niet uit het oog verliest.
vrijdag 27 februari 2015 12:41
quote:matroesjka_ schreef op 26 februari 2015 @ 21:41:
[...]
Het kan natuurlijk ook gewoon zinvolle verspilling van je tijd zijn. Ook als het overbodige onzin is, of iemand zijn doelen niet bereikt, kan het iemand wel plezier geven er naar te streven.Mee eens,voor mij was de weg ernaar toe vaak de mooiste periode.Op meerdere gebieden,ook die van relaties (en soms idd andere en vrij zinloze) me jaren intensief gestort.Hoewel het resultaat soms niet onbelangrijk was,gaf vooral het ermee bezig kunnen zijn me enorme voldoening.En het hield me van de straat.
[...]
Het kan natuurlijk ook gewoon zinvolle verspilling van je tijd zijn. Ook als het overbodige onzin is, of iemand zijn doelen niet bereikt, kan het iemand wel plezier geven er naar te streven.Mee eens,voor mij was de weg ernaar toe vaak de mooiste periode.Op meerdere gebieden,ook die van relaties (en soms idd andere en vrij zinloze) me jaren intensief gestort.Hoewel het resultaat soms niet onbelangrijk was,gaf vooral het ermee bezig kunnen zijn me enorme voldoening.En het hield me van de straat.
Vraag blijft,why is the rum gone?
vrijdag 27 februari 2015 13:47
quote:Thordis007 schreef op 27 februari 2015 @ 11:40:
En een ander neerzetten als 'kop niet boven het maaiveld durven uitsteken' is niet beledigend?
Alsof jij als enige het licht hebt gezien en de rest gezapig op de bank zit te vegeteren?
Kennelijk is het of het één óf het ander in jouw beleving. En weet je ook nog hoe ik mijn tijd indeel. En dat vind ik een bijzonder kleingeestige opvatting."De kop niet boven......." was op niemand gericht maar op een algemene tendens in de samenleving en ik heb nergens neer gezet, noch geïnsinueerd, dat de rest gezapig op de bank zit. Je vult dingen in die nergens staan. Jij kan jij kan hier niet genoeg vermelden hoe gelukkig en tevreden je bent met je leven en je partner, waarom dan zo in de verdediging dat je een ander moet aanvallen?
En een ander neerzetten als 'kop niet boven het maaiveld durven uitsteken' is niet beledigend?
Alsof jij als enige het licht hebt gezien en de rest gezapig op de bank zit te vegeteren?
Kennelijk is het of het één óf het ander in jouw beleving. En weet je ook nog hoe ik mijn tijd indeel. En dat vind ik een bijzonder kleingeestige opvatting."De kop niet boven......." was op niemand gericht maar op een algemene tendens in de samenleving en ik heb nergens neer gezet, noch geïnsinueerd, dat de rest gezapig op de bank zit. Je vult dingen in die nergens staan. Jij kan jij kan hier niet genoeg vermelden hoe gelukkig en tevreden je bent met je leven en je partner, waarom dan zo in de verdediging dat je een ander moet aanvallen?
vrijdag 27 februari 2015 17:09
quote:Thordis007 schreef op 27 februari 2015 @ 11:49:
Overigens vind ik qua relaties het nogal gek als de ander jou op de hoogte moet stellen van zijn twijfels pm iemand stelde dat een partner al een tijd twijfelde maar het niet vertelde tot het laatste moment en dat je niet weet wqt de ander denkt.
Nee, ik kan geen gedachten lezen. Maar ik voel de stemming van mijn partner wel erg goed aan, en hij die van mijl echt no way dat één van ons maanden ergens over kan twijfelen zonder dat de ander daarvan op de hoogte is. Ookal doet de ander zijn best om niets te laten merken, dat komt toch wel op tafel.
Daarnaast vind ik het ook opvallend dat veel mensen zeggen ' mijn relatie was echt heel goed, we hadden nooit ruzie, en toen ging hij plotsklaps zomaar weg'. Ik als buitenstaander heb dan volgens mij een andere definitie van goed. Elke avond thuiskomen uit je werk, samen iets doen of apart van elkaar, en een gesmeerd huishouden runnen met kinderen, zonder ruzies, vind ik niet de defintie van een goede relatie. Dat wil namelijk niet zeggen dat je elkaar niet uit het oog verliest.
Je kan heel goed denken dat je elkaar niet uit het oog verliest totdat het wel zo blijkt te zijn. Helaas. Dat betekent niet dat goede relaties allemaal toch niet goed zijn. Het betekent alleen maar dat je nooit zoveel controle over je leven hebt als veel mensen graag denken.
Dat is helemaal niet erg, want het is altijd al zo geweest. En soms is iemand zijn of haar leven volkomen zat. Denkt of denkt te weten dat het gras elders groener is. Soms is dat ook zo, vaak ook niet.
Overigens vind ik qua relaties het nogal gek als de ander jou op de hoogte moet stellen van zijn twijfels pm iemand stelde dat een partner al een tijd twijfelde maar het niet vertelde tot het laatste moment en dat je niet weet wqt de ander denkt.
Nee, ik kan geen gedachten lezen. Maar ik voel de stemming van mijn partner wel erg goed aan, en hij die van mijl echt no way dat één van ons maanden ergens over kan twijfelen zonder dat de ander daarvan op de hoogte is. Ookal doet de ander zijn best om niets te laten merken, dat komt toch wel op tafel.
Daarnaast vind ik het ook opvallend dat veel mensen zeggen ' mijn relatie was echt heel goed, we hadden nooit ruzie, en toen ging hij plotsklaps zomaar weg'. Ik als buitenstaander heb dan volgens mij een andere definitie van goed. Elke avond thuiskomen uit je werk, samen iets doen of apart van elkaar, en een gesmeerd huishouden runnen met kinderen, zonder ruzies, vind ik niet de defintie van een goede relatie. Dat wil namelijk niet zeggen dat je elkaar niet uit het oog verliest.
Je kan heel goed denken dat je elkaar niet uit het oog verliest totdat het wel zo blijkt te zijn. Helaas. Dat betekent niet dat goede relaties allemaal toch niet goed zijn. Het betekent alleen maar dat je nooit zoveel controle over je leven hebt als veel mensen graag denken.
Dat is helemaal niet erg, want het is altijd al zo geweest. En soms is iemand zijn of haar leven volkomen zat. Denkt of denkt te weten dat het gras elders groener is. Soms is dat ook zo, vaak ook niet.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
vrijdag 27 februari 2015 21:00
quote:BWitched schreef op 27 februari 2015 @ 17:09:
[...]
Je kan heel goed denken dat je elkaar niet uit het oog verliest totdat het wel zo blijkt te zijn. Helaas. Dat betekent niet dat goede relaties allemaal toch niet goed zijn. Het betekent alleen maar dat je nooit zoveel controle over je leven hebt als veel mensen graag denken.
Dat is helemaal niet erg, want het is altijd al zo geweest. En soms is iemand zijn of haar leven volkomen zat. Denkt of denkt te weten dat het gras elders groener is. Soms is dat ook zo, vaak ook niet.
Het kan zelfs zijn dat je partner daarover heeft gelogen, of de schone schijn ophangt, daar was die van mij ontzettend goed in...
en ondertussen flirten en joviaal doen etc......ik had vaak wel in de gaten dat er iets niet lekker zat, dan vroeg ik ernaar, wat houdt je bezig? wat is er aan de hand? ik heb zo vaak gevraagd, maar t was nooit ernstig, dit was al jaren zo, en het gaat wennen..
maar hij schoof het altijd op, laat me maar even, heb het druk met werk, het ligt niet aan jou, ik heb gewoon even een rothumeur ik hou van je..komt wel weer goed.etc, en dat was ook altijd zo.
En dan ineens komt de bom, en zelfs die heb ik er toen zelf uit moeten trekken, sommige mensen willen gewoon niet praten.
[...]
Je kan heel goed denken dat je elkaar niet uit het oog verliest totdat het wel zo blijkt te zijn. Helaas. Dat betekent niet dat goede relaties allemaal toch niet goed zijn. Het betekent alleen maar dat je nooit zoveel controle over je leven hebt als veel mensen graag denken.
Dat is helemaal niet erg, want het is altijd al zo geweest. En soms is iemand zijn of haar leven volkomen zat. Denkt of denkt te weten dat het gras elders groener is. Soms is dat ook zo, vaak ook niet.
Het kan zelfs zijn dat je partner daarover heeft gelogen, of de schone schijn ophangt, daar was die van mij ontzettend goed in...
en ondertussen flirten en joviaal doen etc......ik had vaak wel in de gaten dat er iets niet lekker zat, dan vroeg ik ernaar, wat houdt je bezig? wat is er aan de hand? ik heb zo vaak gevraagd, maar t was nooit ernstig, dit was al jaren zo, en het gaat wennen..
maar hij schoof het altijd op, laat me maar even, heb het druk met werk, het ligt niet aan jou, ik heb gewoon even een rothumeur ik hou van je..komt wel weer goed.etc, en dat was ook altijd zo.
En dan ineens komt de bom, en zelfs die heb ik er toen zelf uit moeten trekken, sommige mensen willen gewoon niet praten.
vrijdag 27 februari 2015 21:14
quote:TheHorseWithNoName schreef op 27 februari 2015 @ 07:07:
[...]
Nee hoor. Ik constateer alleen dat wie "alles" uit het leven wil halen altijd ontevreden zal zijn.
Het gaat niet om 'alles uit je leven willen halen', want dat is voor iedereen anders. En ook dat 'alles' is aan verandering onderhevig. Op mijn 16e was 'alles' heel anders dan mijn 'alles' nu op min 46e. Gelukkig maar.
Waar mensen ontevreden en ongelukkig van worden is denken dat ze recht op veel meer dan 'alles'. Niet kunnen accepteren dat het leven soms ronduit kut is en soms vreselijk saai. Dat het altijd Groots en Meeslepend moet zijn, je relatie altijd geweldig en jij altijd gelukkig. Want dat is je recht. Geloof me, dat is geen recht. Dat accepteren maakt je tot n tevreden mens. En dan maakt t niet uit of je de hele wereld over reist met je grote liefde of met je kat op schoot een deken zit te haken.
[...]
Nee hoor. Ik constateer alleen dat wie "alles" uit het leven wil halen altijd ontevreden zal zijn.
Het gaat niet om 'alles uit je leven willen halen', want dat is voor iedereen anders. En ook dat 'alles' is aan verandering onderhevig. Op mijn 16e was 'alles' heel anders dan mijn 'alles' nu op min 46e. Gelukkig maar.
Waar mensen ontevreden en ongelukkig van worden is denken dat ze recht op veel meer dan 'alles'. Niet kunnen accepteren dat het leven soms ronduit kut is en soms vreselijk saai. Dat het altijd Groots en Meeslepend moet zijn, je relatie altijd geweldig en jij altijd gelukkig. Want dat is je recht. Geloof me, dat is geen recht. Dat accepteren maakt je tot n tevreden mens. En dan maakt t niet uit of je de hele wereld over reist met je grote liefde of met je kat op schoot een deken zit te haken.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
vrijdag 27 februari 2015 21:57
quote:lucianne schreef op 27 februari 2015 @ 21:00:
[...]
Het kan zelfs zijn dat je partner daarover heeft gelogen, of de schone schijn ophangt, daar was die van mij ontzettend goed in...
en ondertussen flirten en joviaal doen etc......ik had vaak wel in de gaten dat er iets niet lekker zat, dan vroeg ik ernaar, wat houdt je bezig? wat is er aan de hand? ik heb zo vaak gevraagd, maar t was nooit ernstig, dit was al jaren zo, en het gaat wennen..
maar hij schoof het altijd op, laat me maar even, heb het druk met werk, het ligt niet aan jou, ik heb gewoon even een rothumeur ik hou van je..komt wel weer goed.etc, en dat was ook altijd zo.
En dan ineens komt de bom, en zelfs die heb ik er toen zelf uit moeten trekken, sommige mensen willen gewoon niet praten.Dit dus. En mijn partner zei dat hij zelf niet wist dat hij ongelukkig was met het leven dat hij leidde. Maar dan wel later mij verwijten dat ik het niet gezien heb. Volgens mij is dat juist een kenmerk van een midlifecrisis. Dat de relatie goed was, maar iemand er van de ene op de andere dag anders over gaat denken en dan met terugwerkende kracht zegt dat het al heel lang zo was.
[...]
Het kan zelfs zijn dat je partner daarover heeft gelogen, of de schone schijn ophangt, daar was die van mij ontzettend goed in...
en ondertussen flirten en joviaal doen etc......ik had vaak wel in de gaten dat er iets niet lekker zat, dan vroeg ik ernaar, wat houdt je bezig? wat is er aan de hand? ik heb zo vaak gevraagd, maar t was nooit ernstig, dit was al jaren zo, en het gaat wennen..
maar hij schoof het altijd op, laat me maar even, heb het druk met werk, het ligt niet aan jou, ik heb gewoon even een rothumeur ik hou van je..komt wel weer goed.etc, en dat was ook altijd zo.
En dan ineens komt de bom, en zelfs die heb ik er toen zelf uit moeten trekken, sommige mensen willen gewoon niet praten.Dit dus. En mijn partner zei dat hij zelf niet wist dat hij ongelukkig was met het leven dat hij leidde. Maar dan wel later mij verwijten dat ik het niet gezien heb. Volgens mij is dat juist een kenmerk van een midlifecrisis. Dat de relatie goed was, maar iemand er van de ene op de andere dag anders over gaat denken en dan met terugwerkende kracht zegt dat het al heel lang zo was.
vrijdag 27 februari 2015 22:44
Soms is het ook moeilijk om te geloven dat iemand die je denkt door en door te kennen en waar je al decennia mee samenleeft ook een eigen gedachtewereld heeft die hij/zij met niemand wil en hoeft de delen. Daar zitten de verborgen dromen en wensen, slechte gedachten, jaloezie en hunkeringen.
Dat gedeelte speelt vooral op bij onvrede, die wil je vaak niet delen met anderen, bang voor ruzie, kritiek en verdriet en als je mazzel hebt gaan die gevoelens weer weg. Ik begrijp niet dat mensen denken dat ze precies weten wat er in hun partner om gaat maar dat is niet zo.
Dat gedeelte speelt vooral op bij onvrede, die wil je vaak niet delen met anderen, bang voor ruzie, kritiek en verdriet en als je mazzel hebt gaan die gevoelens weer weg. Ik begrijp niet dat mensen denken dat ze precies weten wat er in hun partner om gaat maar dat is niet zo.
vrijdag 27 februari 2015 22:54
quote:maria30 schreef op 27 februari 2015 @ 21:57:
[...]
Dit dus. En mijn partner zei dat hij zelf niet wist dat hij ongelukkig was met het leven dat hij leidde. Maar dan wel later mij verwijten dat ik het niet gezien heb. Volgens mij is dat juist een kenmerk van een midlifecrisis. Dat de relatie goed was, maar iemand er van de ene op de andere dag anders over gaat denken en dan met terugwerkende kracht zegt dat het al heel lang zo was.Hallooooooooo, Maria,..................... je gaat nu toch echt niet beweren dat jullie relatie helemaal koek en ei was nadat je op je eigen topic hele andere dingen hebt gezegd?
[...]
Dit dus. En mijn partner zei dat hij zelf niet wist dat hij ongelukkig was met het leven dat hij leidde. Maar dan wel later mij verwijten dat ik het niet gezien heb. Volgens mij is dat juist een kenmerk van een midlifecrisis. Dat de relatie goed was, maar iemand er van de ene op de andere dag anders over gaat denken en dan met terugwerkende kracht zegt dat het al heel lang zo was.Hallooooooooo, Maria,..................... je gaat nu toch echt niet beweren dat jullie relatie helemaal koek en ei was nadat je op je eigen topic hele andere dingen hebt gezegd?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 27 februari 2015 22:57
quote:waterplant schreef op 27 februari 2015 @ 22:44:
Soms is het ook moeilijk om te geloven dat iemand die je denkt door en door te kennen en waar je al decennia mee samenleeft ook een eigen gedachtewereld heeft die hij/zij met niemand wil en hoeft de delen. Daar zitten de verborgen dromen en wensen, slechte gedachten, jaloezie en hunkeringen.
Dat gedeelte speelt vooral op bij onvrede, die wil je vaak niet delen met anderen, bang voor ruzie, kritiek en verdriet en als je mazzel hebt gaan die gevoelens weer weg. Ik begrijp niet dat mensen denken dat ze precies weten wat er in hun partner om gaat maar dat is niet zo.Ik begrijp niet dat jij dan weer niet gelooft dat er stellen zijn die - laat ik een gok doen - 95 % delen. Dus ook die onvrede. En die 5 % die dan nog overblijft is de moeite van het verlaten niet eens waard, omdat je nou eenmaal niet alles kunt hebben.
Soms is het ook moeilijk om te geloven dat iemand die je denkt door en door te kennen en waar je al decennia mee samenleeft ook een eigen gedachtewereld heeft die hij/zij met niemand wil en hoeft de delen. Daar zitten de verborgen dromen en wensen, slechte gedachten, jaloezie en hunkeringen.
Dat gedeelte speelt vooral op bij onvrede, die wil je vaak niet delen met anderen, bang voor ruzie, kritiek en verdriet en als je mazzel hebt gaan die gevoelens weer weg. Ik begrijp niet dat mensen denken dat ze precies weten wat er in hun partner om gaat maar dat is niet zo.Ik begrijp niet dat jij dan weer niet gelooft dat er stellen zijn die - laat ik een gok doen - 95 % delen. Dus ook die onvrede. En die 5 % die dan nog overblijft is de moeite van het verlaten niet eens waard, omdat je nou eenmaal niet alles kunt hebben.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 27 februari 2015 23:21
Ik denk, en daar hoorde ik zelf ook bij, dat men vooral hoopt dat je alles met elkaar deelt, dat je echt iemand kent.
Daar leek t altijd wel op, want aan de ene kant voelde t altijd als thuis zijn, ik heb echt veel aan m laten zien, ook m'n genante, domme, donkere en onredelijke kanten, en het was gewoon goed en vertrouwd, zo ben ik ook opgegroeid, veilig.. hij niet..ik heb denk teveel gespiegeld aan m'n eigen manier van delen, en verwacht dat hij er net zo instond.
ik denk dat verwachtingen blind kunnen maken.
Als ik zo terugkijk wist ik eigenlijk de helft nog niet...
best wel schokkend als je al 20 jaar echt met elkaar optrekt en 10 jaar een huwelijk deelt.
Ik denk dat ik in m'n leven nog nooit zo verbaasd ben geweest.
Daar leek t altijd wel op, want aan de ene kant voelde t altijd als thuis zijn, ik heb echt veel aan m laten zien, ook m'n genante, domme, donkere en onredelijke kanten, en het was gewoon goed en vertrouwd, zo ben ik ook opgegroeid, veilig.. hij niet..ik heb denk teveel gespiegeld aan m'n eigen manier van delen, en verwacht dat hij er net zo instond.
ik denk dat verwachtingen blind kunnen maken.
Als ik zo terugkijk wist ik eigenlijk de helft nog niet...
best wel schokkend als je al 20 jaar echt met elkaar optrekt en 10 jaar een huwelijk deelt.
Ik denk dat ik in m'n leven nog nooit zo verbaasd ben geweest.
vrijdag 27 februari 2015 23:23
quote:lucianne schreef op 27 februari 2015 @ 23:21:
Ik denk, en daar hoorde ik zelf ook bij, dat men vooral hoopt dat je alles met elkaar deelt, dat je echt iemand kent.
Daar leek t altijd wel op, want aan de ene kant voelde t altijd als thuis zijn, ik heb echt veel aan m laten zien, ook m'n genante, domme, donkere en onredelijke kanten, en het was gewoon goed en vertrouwd, zo ben ik ook opgegroeid, veilig.. hij niet..ik heb denk teveel gespiegeld aan m'n eigen manier van delen, en verwacht dat hij er net zo instond.
ik denk dat verwachtingen blind kunnen maken.
Als ik zo terugkijk wist ik eigenlijk de helft nog niet...
best wel schokkend als je al 20 jaar echt met elkaar optrekt en 10 jaar een huwelijk deelt.
Ik denk dat ik in m'n leven nog nooit zo verbaasd ben geweest.Is dit ook weer een " pas maar op, je man deelt echt niet met jou wie hij is, wat hij denkt en wat hij doet " ?
Ik denk, en daar hoorde ik zelf ook bij, dat men vooral hoopt dat je alles met elkaar deelt, dat je echt iemand kent.
Daar leek t altijd wel op, want aan de ene kant voelde t altijd als thuis zijn, ik heb echt veel aan m laten zien, ook m'n genante, domme, donkere en onredelijke kanten, en het was gewoon goed en vertrouwd, zo ben ik ook opgegroeid, veilig.. hij niet..ik heb denk teveel gespiegeld aan m'n eigen manier van delen, en verwacht dat hij er net zo instond.
ik denk dat verwachtingen blind kunnen maken.
Als ik zo terugkijk wist ik eigenlijk de helft nog niet...
best wel schokkend als je al 20 jaar echt met elkaar optrekt en 10 jaar een huwelijk deelt.
Ik denk dat ik in m'n leven nog nooit zo verbaasd ben geweest.Is dit ook weer een " pas maar op, je man deelt echt niet met jou wie hij is, wat hij denkt en wat hij doet " ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
