Afweging; kinderen of man?

05-11-2012 10:14 512 berichten
Alle reacties Link kopieren
Normaal post ik onder een andere naam, maar ik weet dat ik daar herkend ben, dus daarom een nieuwe anonieme account.



Ik ben al 13 jaar gelukkig met mijn man. We zijn 3 jaar geleden getrouwd. Hebben het regelmatig over de toekomst, maar meestal op een 'grappige manier'. Over later, dat wij onze kinderen heel anders op gaan voeden, dat wij 'zo niet worden' als we een verschrikkelijk stel ontmoeten bijvoorbeeld.



Mijn man weet dat ik kinderen wil. Op mijn 18de stond dat al vast. Hij zag het ook wel zitten, maar in de toekomst. Alle jaren heb ik duidelijk aangegeven dat ik moeder wil worden. Nu hadden we gisteren wel een serieus gesprek omdat ik wil stoppen met de pil.



Man gaf gisteren dus aan dat hij helemaal niet weet of hij überhaupt wel een kind wil. In ieder geval niet nu. Ik ben ontzettend kwaad geworden. Heb gezegd dat ik het niet begrijp. Ik ben hier zo duidelijk in geweest. Dan had hij gewoon niet met mij moeten trouwen.



Hij zegt dat ik er teveel mee bezig ben, dat het voor hem niet zo leeft. Ik heb gevraagd hoe hij ons dan over 10 jaar ziet. Dan geeft hij aan dat hij het niet weet, maar dat we altijd gelukkig zullen blijven. Ik voel me nu in ieder geval alles behalve gelukkig.



Ik kan hem niet dwingen om een kind 'leuk te vinden' ik kan hem ook niet dwingen vader te worden. Maar ik kan mezelf ook niet dwingen om mijn kinderwens op te geven.



Nu sta ik voor mijn gevoel voor zo'n dilemma. Een fijne relatie opgeven of mijn kinderwens opgeven. Ik ben nu 31 en de tijd om af te wachten raakt een beetje op.



edit; Omdat mijn reacties een beetje ondergesneeuwd zijn even een update. Mijn man is de volgende avond op het onderwerp teruggekomen. Zowel zijn reactie als mijn reactie waren achteraf wat overtrokken. Hij heeft aangegeven wél kinderen te willen maar schrok van mijn 'aanval' dat het wel in de zeer nabije toekomst moest gebeuren. Hij heeft aangegeven dat hij praktisch gezien nog wat wil aanpassen (huis en de chaos die er regelmatig heerst). Het onderwerp is in ieder geval nu goed bespreekbaar en we zitten ongeveer op dezelfde bladzijde.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind trouwens wel redelijk respectloos hoe je over haar kinderwens praat alszijnde oerdrift waar jij in mee gemanipuleerd wordt. Wanneer stap je uit de slachtofferrol?

En met keuzes aanvaart je consequenties. Dat geldt voor iedere keuze.
quote:rozenstruikje schreef op 06 november 2012 @ 15:05:

Verplaats het is in seks? Ze heeft seks met jou omdat ze jou niet kwijt wil, maar ze deelt dezelfde behoefte niet. Net zoiets.

Als ze er zo over nadenkt dan heeft ze een probleem.

Los van wat ik denk en hier opschrijf kun je iemand niet dwingen om zich ergens over te verheugen. Ik kan me er hoogstens toe zetten om er met plezier aan mee te werken.
Alle reacties Link kopieren
quote:rozenstruikje schreef op 06 november 2012 @ 15:07:

Ik vind trouwens wel redelijk respectloos hoe je over haar kinderwens praat alszijnde oerdrift waar jij in mee gemanipuleerd wordt. Wanneer stap je uit de slachtofferrol?



Ja vind ik ook. Ook het feit dat hij haar naar redenen vraagt om en kind te willen en dan alle redenen afwijst als 'niet valide'.

Terwijl hij in die zin waarschijnlijk ook geen 'valide' redenen heeft om met haar te zijn en zij met hem.

En zijn moeder dus ook geen valide reden had om hém op de wereld te zetten, maar het tóch gedaan heeft. Hoe durf je dan zo arrogant te zijn?

Door de redenen van zijn vriendin om een kind te willen ongeldig te verklaren, verklaart hij in feite zichzelf ongeldig.
quote:rozenstruikje schreef op 06 november 2012 @ 15:07:

Ik vind trouwens wel redelijk respectloos hoe je over haar kinderwens praat alszijnde oerdrift waar jij in mee gemanipuleerd wordt. Wanneer stap je uit de slachtofferrol?

En met keuzes aanvaart je consequenties. Dat geldt voor iedere keuze.So be it. Ik denk dat ik het één en ander toch aardig gerelativeerd heb. Maar ik kan het helaas niet mooier maken dan het is. Zij confronteert mij nu met de eis om kinderen terwijl ik er nu niet echt aan denk.



Weet je wat een positieve energie het kost om dat om te buigen in 'ik werk er aan mee omdat ik het haar gun, omdat ik van haar hou', niet omdat ik bang ben dat ze anders van me weggaat? Terwijl dat laatste toch echt is waar ZIJ aan denkt.



Waar is die erkenning?



ik maak 'm effe bold omdat dit de crux is van het wat ik probeer over te brengen.
Alle reacties Link kopieren
quote:kadanz schreef op 06 november 2012 @ 15:09:

[...]



Als ze er zo over nadenkt dan heeft ze een probleem.

Los van wat ik denk en hier opschrijf kun je iemand niet dwingen om zich ergens over te verheugen. Ik kan me er hoogstens toe zetten om er met plezier aan mee te werken.



Waarom heeft ze dan een probleem? Omdat ze je anders kwijt raakt? Inderdaad. Zo belangrijk is die oerdrift voor jou. En zo belangrijk is een kind voor haar. Dat is de reden dat jij haar anders kwijt raakt. Zelfde principe. Maar net als jij haar niet kan dwingen seks met jou leuk te vinden, kan zij jou ook niet dwingen een kind te willen.



Je bent een vrij man, met vrije keuzes. Door te leren lopen in je leven, val je soms hard. Als je studie A kiest, loop je baan B mss mis. Studeer je niet, heb je beperktere keus op de arbeidsmarkt. Doe je dit, heb je A als voordeel en B als nadeel. Zo werkt dat ook met kinderen. Wil jij geen kinderen, dan vallen er een hoop vrouwen af. Wil een vrouw geen seks, dan vallen een hoop mannen af.



Dat is geen slachtoffer positie, dat is weloverwogen keuzes maken. Nu doe je alsof het allemaal van haar afhangt en leg je jouw lot in haar handen. En dat is niet fair. Zo ontneem je jezelf alle verantwoording en duw je die in haar handen. Om vervolgens te gaan klagen dat ze dat doet.
Alle reacties Link kopieren
quote:kadanz schreef op 06 november 2012 @ 15:13:

[...]



So be it. Ik denk dat ik het één en ander toch aardig gerelativeerd heb. Maar ik kan het helaas niet mooier maken dan het is. Zij confronteert mij nu met de eis om kinderen terwijl ik er nu niet echt aan denk.



Weet je wat een positieve energie het kost om dat om te buigen in 'ik werk er aan mee omdat ik het haar gun, omdat ik van haar hou', niet omdat ik bang ben dat ze anders van me weggaat? Terwijl dat laatste toch echt is waar ZIJ aan denkt.



Waar is die erkenning?



Omdat het een primair iets is voor haar. Net als jouw seks behoeften. Als het zo voelt bij jou, dan kan ik je echt beter aanraden hier niet aan te beginnen. Je wil eigenlijk niet en geeft een levensbeslissing van jou over aan een ander. Dat is NOOIT wijs. Een consequentie kan zijn dat je haar kwijt raakt en dat doet zeer. Maar vader worden tegen jouw wil in met deze gevoelens die je nu hebt, zal cultiveren tot een hoop schuld richting haar.



Aan alle kanten niet fair. Niet tov jezelf en niet tov haar, toch?
Alle reacties Link kopieren
Daarnaast kan je beter niet blijven hangen in schuld naar een ander of jezelf bij een zelf gemaakte beslissing. Deal dan met de beslissing op een zo goed mogelijke manier. Wil je toch een kind vanwege je vriendin, ga dan voor het kind en verdiep je er in, ga jezelf toe zetten er wel op te verheugen, laat je in met de dingen die het leuker maken ipv alle twijfels op te zoeken. Je hebt daar zelf heel veel invloed op. En kijk niet terug, dat is zinloos. Verwijt haar niets, dat is zinloos. Je kiest zelf.



En als je dat echt niet kan, doe het dan niet.
Alle reacties Link kopieren
geheel eens met de laatste 2 posts van rozenstruikje.
quote:rozenstruikje schreef op 06 november 2012 @ 15:16:

[...]





Omdat het een primair iets is voor haar. Net als jouw seks behoeften. Als het zo voelt bij jou, dan kan ik je echt beter aanraden hier niet aan te beginnen. Je wil eigenlijk niet en geeft een levensbeslissing van jou over aan een ander. Dat is NOOIT wijs. Een consequentie kan zijn dat je haar kwijt raakt en dat doet zeer. Maar vader worden tegen jouw wil in met deze gevoelens die je nu hebt, zal cultiveren tot een hoop schuld richting haar.



Aan alle kanten niet fair. Niet tov jezelf en niet tov haar, toch?

Nee, dat is te simpel. Zoals ik al schreef, IK kies er voor. Ik had ook die liefde niet op kunnen brengen en dan waren we nu uit elkaar. Ik heb overwogen dat ik zoveel van haar hou dan we er samen voor gaan, ook al is het krijgen van kinderen niet iets wat me NU bezig houdt.



Zie je de tegenstelling? Ik werk mee waar zij bereid is om alles op te geven. Mag daar niet bij stil worden gestaan?
quote:rozenstruikje schreef op 06 november 2012 @ 15:20:

Daarnaast kan je beter niet blijven hangen in schuld naar een ander of jezelf bij een zelf gemaakte beslissing. .





Ik verwijt haar niets, ik discussieer op Viva. Groot verschil!





En nu moet ik ook verder. Tot later, dames!
Alle reacties Link kopieren
Mannen die geen kinderen willen moeten gewoon geen relatie beginnen met vrouwen die wel kinderen willen. En dat geldt andersom net zo goed.
Alle reacties Link kopieren
quote:kadanz schreef op 06 november 2012 @ 15:23:

[...]



Nee, dat is te simpel. Zoals ik al schreef, IK kies er voor. Ik had ook die liefde niet op kunnen brengen en dan waren we nu uit elkaar. Ik heb overwogen dat ik zoveel van haar hou dan we er samen voor gaan, ook al is het krijgen van kinderen niet iets wat me NU bezig houdt.



Zie je de tegenstelling? Ik werk mee waar zij bereid is om alles op te geven. Mag daar niet bij stil worden gestaan?Draai het weer eens om en vul het eens in met seks. Dat is voor jou de dealbreaker, kinderen voor haar. Het is niet anders. Dan ben jij ook niet meer in de meewerkende modus.
Alle reacties Link kopieren
quote:kadanz schreef op 06 november 2012 @ 15:24:

[...]







Ik verwijt haar niets, ik discussieer op Viva. Groot verschil!





En nu moet ik ook verder. Tot later, dames!En terecht, haar valt ook niets te verwijten. Net als jou niet te verwijten valt dat je behoefte hebt aan jouw oerdriften. Tot later!
Alle reacties Link kopieren
quote:Olivia1975 schreef op 06 november 2012 @ 15:26:

Mannen die geen kinderen willen moeten gewoon geen relatie beginnen met vrouwen die wel kinderen willen. En dat geldt andersom net zo goed.Slotje
quote:Olivia1975 schreef op 06 november 2012 @ 15:26:

Mannen die geen kinderen willen moeten gewoon geen relatie beginnen met vrouwen die wel kinderen willen. En dat geldt andersom net zo goed.

Ja, dat zou het allerhandigst zijn...!!!



Maar soms, hè, dan kom je iemand tegen waar je gewoon stapelverliefd op wordt... En om dan meteen samen om de tafel te gaan zitten en al je wensen te uiten alvorens een relatie te beginnen, vind ik ook al zo wat.
Alle reacties Link kopieren
Oh, hoe erg is dit. Ben ik goed bezig, was hangt al in de kast. WC is schoon, afwas gedaan.....blaas ik de stofzuiger op! Hangt hier toch een gore brandlucht. Gatver.

Daar sta ik dan met m'n goede gedrag. Vanavond toch nog maar even met man om de tafel. Misschien moeten we toch een andere oplossing verzinnen voordat we de volgende stap zetten!
Stap voor stap neeltje!
quote:kadanz schreef op 06 november 2012 @ 14:49:

Oh en begrijp me niet verkeerd, ik werk mee aan haar kinderwens omdat ik van haar hou, omdat ik haar dit plezier wil doen. Niet omdat ik bang ben dat ik haar kwijt raak. Maar ik blijf me verbazen dat ze van me weg zou lopen als ik die keuze niet had gemaakt.

Ik heb zelf geen kinderwens (en ook geen relatie trouwens)maar ik begrijp het wel heel goed eigenlijk.

Want natuurlijk is een relatie heel erg leuk, er zijn een heleboel redenen te verzinnen om bij elkaar te blijven.

Maar als het er echt op aankomt kun je het meeste van die dingen ook wel alleen.

Sterker nog: je kunt alleen ook gewoon hardstikke gelukkig zijn.

En ik weet dat het (zeker tegenwoordig) best mogelijk is om alleen een kind te krijgen, maar dit is voor mij op dit moment het enige wat ik nooit zonder relatie zou doen:

Een kind op de wereld zetten.



To wil al zolang deze relatie bestaat een kind, het was mischien niet de hoofdreden dat ze de relatie is aangegaan, maar samen een kind krijgen was wel waar ze naar toe wilde.



En nu wil hij niet, en is eigenlijk het fundament onder de relatie weggeslagen.

Zeker omdat het is omdat hij niet wil (en niet omdat 1 van beide onvruchtbaar zou zijn)



Ik kan mij voorstellen dat het mischien nog wel makkelijker zal zijn om in een nieuwe relatie (die vanuit een nieuw uitgangspunt is begonnen) de kinderloosheid te accepteren dan in deze relatie, juist omdat die (gezamelijke, dacht TO) kinderwens er zo'n groot deel van uitmaakt.
quote:neeltje31 schreef op 06 november 2012 @ 16:25:

Oh, hoe erg is dit. Ben ik goed bezig, was hangt al in de kast. WC is schoon, afwas gedaan.....blaas ik de stofzuiger op! Hangt hier toch een gore brandlucht. Gatver.

Daar sta ik dan met m'n goede gedrag. Vanavond toch nog maar even met man om de tafel. Misschien moeten we toch een andere oplossing verzinnen voordat we de volgende stap zetten!Huur voor een paar uur per week een huishoudelijke hulp in. Ik heb er ook eentje sinds een maand ongeveer en dat had ik veel eerder moeten doen. Houd veel meer tijd over voor andere, nuttigere en leukere zaken. Ik zit niet meer in de babymaak-fase (5 kinderen is wel genoeg ) maar ik kan me zo voorstellen wat jullie met die vrijgekomen tijd wel raad weten.
Alle reacties Link kopieren
quote:kadanz schreef op 06 november 2012 @ 15:23:

[...]



Nee, dat is te simpel. Zoals ik al schreef, IK kies er voor. Ik had ook die liefde niet op kunnen brengen en dan waren we nu uit elkaar. Ik heb overwogen dat ik zoveel van haar hou dan we er samen voor gaan, ook al is het krijgen van kinderen niet iets wat me NU bezig houdt.



Zie je de tegenstelling? Ik werk mee waar zij bereid is om alles op te geven. Mag daar niet bij stil worden gestaan?Kijk, maar jij hebt natuurlijk ook de luxe om te zeggen "IK houd mij er NU niet mee bezig" Je vriendin heeft die luxe een stuk minder. Die heeft gewoon een deadline en al ver voor die deadline wordt de kans op een (gezond) kind kleiner. Had zij tot haar 60e de tijd, dan had ze misschien ook minder het 'NUNUNU' gevoel, net als jij.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
OHja en een stuk onbelangrijker, maar wel een feit: je vriendin zal er ook op aangekeken worden dat ze 'zo laat' aan kinderen 'begint'. Er worden maar steeds resultaten van onderzoeken gepubliceerd 'moeders worden steeds ouder' 'gemiddelde leeftijd van moeders in NL hoog' .. nooit hoor je over de leeftijd van de man, die in veel gevallen evenredig mee gestegen zal zijn.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
quote:Dreamer schreef op 06 november 2012 @ 17:26:

OHja en een stuk onbelangrijker, maar wel een feit: je vriendin zal er ook op aangekeken worden dat ze 'zo laat' aan kinderen 'begint'. Er worden maar steeds resultaten van onderzoeken gepubliceerd 'moeders worden steeds ouder' 'gemiddelde leeftijd van moeders in NL hoog' .. nooit hoor je over de leeftijd van de man, die in veel gevallen evenredig mee gestegen zal zijn.Maar dat komt ook gewoon door de deadline van vrouwen en de daarbij komende verhoogde risico's naarmate je dichter bij die deadline komt. Mijn grootvader kreeg op zijn 50e nog 2 kerngezonde (nja, 1 autist maar dat heeft niks met zijn leeftijd te maken) kinderen. Ik durf zomaar te wedden dat mij dat niet gaat lukken!
Alle reacties Link kopieren
quote:neeltje31 schreef op 06 november 2012 @ 16:25:

Oh, hoe erg is dit. Ben ik goed bezig, was hangt al in de kast. WC is schoon, afwas gedaan.....blaas ik de stofzuiger op! Hangt hier toch een gore brandlucht. Gatver.

Daar sta ik dan met m'n goede gedrag. Vanavond toch nog maar even met man om de tafel. Misschien moeten we toch een andere oplossing verzinnen voordat we de volgende stap zetten!

Alle begin is moeilijk Maar ik kan me ergens serieus niet voorstellen dat iemand voorlopig nee zegt tegen kinderen om wat rotzooi.



Zodra je kind gaat kruipen en alles in zijn/haar mond stopt ga je vanzelf wel stofzuigen. Meestal dan.
Alle reacties Link kopieren
Of je leert het je kind gelijk



Leren lopen aan de stofzuigerslang
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
quote:Orzoo schreef op 06 november 2012 @ 17:55:

[...]



Maar dat komt ook gewoon door de deadline van vrouwen en de daarbij komende verhoogde risico's naarmate je dichter bij die deadline komt. Mijn grootvader kreeg op zijn 50e nog 2 kerngezonde (nja, 1 autist maar dat heeft niks met zijn leeftijd te maken) kinderen. Ik durf zomaar te wedden dat mij dat niet gaat lukken!Tuurlijk, maar TO bijvoorbeeld is met haar 31 jaar al zo'n "oudere moeder" Haar man is vermoedelijk net zo oud, maar niemand zal hem er op aanspreken dat hij zo laat vader wordt, terwijl hij wel de reden kan zijn dat zij later moeder wordt. Want 'hij is er nog niet aan toe'. Zo ook bij Kadanz.
Later is nu

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven