Relaties
alle pijlers
Alweer een samenwoontopic (sorry!)
zaterdag 3 oktober 2015 15:55
De titel zegt het al.
Volgend jaar zomer zijn er plannen om bij mijn vriend in te trekken, een baan te vinden in zijn stad en mijn leven daar samen met hem op te bouwen. Hij woont ruim een uur rijden bij mij vandaan, maar ik heb mijn rijbewijs en onlangs een auto dus dat is heel fijn. Ik woon nu nog bij mijn ouders en werk 30 uur voor mezelf als ZZP'er in mijn eigen stad. Dit is overigens iets wat ik overal kan doen en ook veel vraag naar is. Voordat mensen het gaan vragen: Ik ben 21 jaar en heb nu 1 jaar een relatie met mijn vriend. Als we willen gaan samenwonen zijn we net geen 2 jaar samen.
Ik weet dat het nog vroeg is, maar ik (wij) denken er nu al regelmatig over na. Als ik zou willen zou ik nu al bij hem in kunnen trekken, maar omdat ik liever nog even wil wachten en hier mijn werk nog heb is het zo goed als besloten dat het volgend jaar gebeurd, en daarover liggen we op 1 lijn
Vriendlief woont in een mooi huisje en heeft zijn eigen goedlopend bedrijf. Hij dekt alle kosten nu inprincipe alleen met zijn eigen salaris en als ik zou willen zou ik niet hoeven werken. (bij wijze van spreken, ik ga natuurlijk gewoon 4 dagen werken als ik bij hem intrek). Hij heeft het onwijs goed voor elkaar en werkt heel hard.
Maar nu mijn vraag: Ik ben een groentje in samenwoon-land en ik heb er dus ook weinig idee van hoe dingen precies geregeld moeten worden kwa financiën. Het is zo dat zijn huis voorlopig op zijn naam blijft staan en dat hij de vaste lasten zelf blijft betalen. Want dit kan ook gewoon, en door een vervelende ervaring met een ex geeft dit idee hem meer rust. Vind ik prima! Van mijn en de rest van zijn salaris doen we dan de boodschappen en andere dingen. Maar nu een "ding" waar ik zelf tegenaan loop. (misschien kom ik erg gierig over nu).
Ik ga geen dingen in zijn huis samen met hem aanschaffen in de toekomst, zoals er bijv. nieuwe kozijnen moeten komen, of een nieuw bed. Ik zeg maar wat. Want het feit blijft, dat zodra er dan wat gebeurd of het gaat over; dat ik daar dan helemaal niks meer van terug zie wil het slecht aflopen. Omdat ik dan geen "rechten" heb en het huis op zijn naam staat. Ik ga er natuurlijk niet vanuit dat dit gebeurd, maar ik vind het wel een belangrijk iets om over na te denken! Met andere woorden: ik ga niet veel van mijn geld investeren in een huis waarvan het officieel niet van mij is, want als het dan over gaat zit ik straks bij mijn ouders op de bank en zit hij in een huisje waar ik ook geld in heb geïnvesteerd.
Is het daarom fair om tegen hem te zeggen dat ik meer van mijn eigen salaris ga sparen, omdat het huis niet op mijn naam staat en ik daardoor een groter vangnet moet hebben? Dit kan tenslotte wel. Maar ik heb geen idee hoe ik dit moet brengen en hoe hij hierop zou reageren. Vandaar dat ik hier wat tips aan jullie vraag.
Misschien is het wel erg asociaal hoor, of juist niet. Maar dat bedoel ik: ik heb geen idee wat wel en niet hoort!
Liefs
Volgend jaar zomer zijn er plannen om bij mijn vriend in te trekken, een baan te vinden in zijn stad en mijn leven daar samen met hem op te bouwen. Hij woont ruim een uur rijden bij mij vandaan, maar ik heb mijn rijbewijs en onlangs een auto dus dat is heel fijn. Ik woon nu nog bij mijn ouders en werk 30 uur voor mezelf als ZZP'er in mijn eigen stad. Dit is overigens iets wat ik overal kan doen en ook veel vraag naar is. Voordat mensen het gaan vragen: Ik ben 21 jaar en heb nu 1 jaar een relatie met mijn vriend. Als we willen gaan samenwonen zijn we net geen 2 jaar samen.
Ik weet dat het nog vroeg is, maar ik (wij) denken er nu al regelmatig over na. Als ik zou willen zou ik nu al bij hem in kunnen trekken, maar omdat ik liever nog even wil wachten en hier mijn werk nog heb is het zo goed als besloten dat het volgend jaar gebeurd, en daarover liggen we op 1 lijn
Vriendlief woont in een mooi huisje en heeft zijn eigen goedlopend bedrijf. Hij dekt alle kosten nu inprincipe alleen met zijn eigen salaris en als ik zou willen zou ik niet hoeven werken. (bij wijze van spreken, ik ga natuurlijk gewoon 4 dagen werken als ik bij hem intrek). Hij heeft het onwijs goed voor elkaar en werkt heel hard.
Maar nu mijn vraag: Ik ben een groentje in samenwoon-land en ik heb er dus ook weinig idee van hoe dingen precies geregeld moeten worden kwa financiën. Het is zo dat zijn huis voorlopig op zijn naam blijft staan en dat hij de vaste lasten zelf blijft betalen. Want dit kan ook gewoon, en door een vervelende ervaring met een ex geeft dit idee hem meer rust. Vind ik prima! Van mijn en de rest van zijn salaris doen we dan de boodschappen en andere dingen. Maar nu een "ding" waar ik zelf tegenaan loop. (misschien kom ik erg gierig over nu).
Ik ga geen dingen in zijn huis samen met hem aanschaffen in de toekomst, zoals er bijv. nieuwe kozijnen moeten komen, of een nieuw bed. Ik zeg maar wat. Want het feit blijft, dat zodra er dan wat gebeurd of het gaat over; dat ik daar dan helemaal niks meer van terug zie wil het slecht aflopen. Omdat ik dan geen "rechten" heb en het huis op zijn naam staat. Ik ga er natuurlijk niet vanuit dat dit gebeurd, maar ik vind het wel een belangrijk iets om over na te denken! Met andere woorden: ik ga niet veel van mijn geld investeren in een huis waarvan het officieel niet van mij is, want als het dan over gaat zit ik straks bij mijn ouders op de bank en zit hij in een huisje waar ik ook geld in heb geïnvesteerd.
Is het daarom fair om tegen hem te zeggen dat ik meer van mijn eigen salaris ga sparen, omdat het huis niet op mijn naam staat en ik daardoor een groter vangnet moet hebben? Dit kan tenslotte wel. Maar ik heb geen idee hoe ik dit moet brengen en hoe hij hierop zou reageren. Vandaar dat ik hier wat tips aan jullie vraag.
Misschien is het wel erg asociaal hoor, of juist niet. Maar dat bedoel ik: ik heb geen idee wat wel en niet hoort!
Liefs
zaterdag 3 oktober 2015 16:06
Waarom zou jij het bed niet mee kunnen nemen als jullie relatie zou eindigen?
Maar ik snap je punt wel. Bij ons is het eigenlijk hetzelfde. Huis staat op vriend zijn naam. Ik betaal dus ook niet mee aan zijn huis, en als er iets aan het huis moet gebeuren is dat voor zijn rekening.
Wel schaf ik meubels etc aan als dat nodig is, of als ik gewoon iets anders wil. Daar komen we uiteindelijk altijd wel uit en de bonnen bewaar ik natuurlijk voor de garantie, maar daar zou je eventueel later ook mee kunnen bewijzen wie het heeft aangeschaft. Mocht dat nodig zijn.
En je kan natuurlijk genoeg sparen omdat je geen huur betaald.
Maar ik snap je punt wel. Bij ons is het eigenlijk hetzelfde. Huis staat op vriend zijn naam. Ik betaal dus ook niet mee aan zijn huis, en als er iets aan het huis moet gebeuren is dat voor zijn rekening.
Wel schaf ik meubels etc aan als dat nodig is, of als ik gewoon iets anders wil. Daar komen we uiteindelijk altijd wel uit en de bonnen bewaar ik natuurlijk voor de garantie, maar daar zou je eventueel later ook mee kunnen bewijzen wie het heeft aangeschaft. Mocht dat nodig zijn.
En je kan natuurlijk genoeg sparen omdat je geen huur betaald.
zaterdag 3 oktober 2015 16:09
Er hoort helemaal niks, je moet samen kijken wat voor jullie het beste werkt.
Je kunt in elk geval bijdragen aan de vaste lasten en een vast bedrag per maand ´betalen´ als een soort huur. Maar je kunt ook een spaarrekening openen waar je maandelijks dat bedrag op zet en daar afspraken over maken. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen; als er iets aan het huis gedaan moet worden, is dat bedrag te gebruiken. Dan denk ik aan dingen waar jij ook je voordeel van hebt, bijvoorbeeld de cv ketel. Gaat er niks kapot en willen jullie later trouwen, kinderen of op wereldreis, kun je het daarvoor gebruiken.
En er bestaat nog zoiets als een samenlevingscontract. Af te sluiten bij een notaris. Dan leg je precies vast wat van wie is. Als je dan jouw bed meeneemt blijft dat bed van jou, ook als je weer vertrekt.
Maar nogmaals, er zijn geen vaste regels.
Je kunt in elk geval bijdragen aan de vaste lasten en een vast bedrag per maand ´betalen´ als een soort huur. Maar je kunt ook een spaarrekening openen waar je maandelijks dat bedrag op zet en daar afspraken over maken. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen; als er iets aan het huis gedaan moet worden, is dat bedrag te gebruiken. Dan denk ik aan dingen waar jij ook je voordeel van hebt, bijvoorbeeld de cv ketel. Gaat er niks kapot en willen jullie later trouwen, kinderen of op wereldreis, kun je het daarvoor gebruiken.
En er bestaat nog zoiets als een samenlevingscontract. Af te sluiten bij een notaris. Dan leg je precies vast wat van wie is. Als je dan jouw bed meeneemt blijft dat bed van jou, ook als je weer vertrekt.
Maar nogmaals, er zijn geen vaste regels.
zaterdag 3 oktober 2015 16:09
Sowieso een samenlevingscontract op laten stellen omtrent jullie spullen, dat als jullie uit elkaar zouden gaan om wat voor reden dan ook, dat je je eigen spullen weer mee kan nemen, dat is sowieso altijd heel erg verstandig.
Daarbij geef ik je groot gelijk dat je niet in die woning wilt investeren als het niet ook van jou is, zou ik ook zeker niet doen!
Denk wel dat je dat op een rustig moment eventjes met je vriend moet bespreken, gewoon aangeven dat je het niet erg vindt dat de woning op zijn naam blijft staan maar dat je daar ooit wel graag verandering in ziet aangezien je het fijner vindt als de woning van jullie beiden is. Zal hij toch ook wel begrijpen?
Daarbij geef ik je groot gelijk dat je niet in die woning wilt investeren als het niet ook van jou is, zou ik ook zeker niet doen!
Denk wel dat je dat op een rustig moment eventjes met je vriend moet bespreken, gewoon aangeven dat je het niet erg vindt dat de woning op zijn naam blijft staan maar dat je daar ooit wel graag verandering in ziet aangezien je het fijner vindt als de woning van jullie beiden is. Zal hij toch ook wel begrijpen?
zaterdag 3 oktober 2015 16:10
In de onroerende dingen moet je inderdaad niet investeren, maar meubelen is natuurlijk iets anders. Die kan je gerust meenemen, of hij kan je de helft terugbetalen als de relatie overgaat.
In eenzelfde situatie vroeger betaalde ik mijn partner een soort van huur, laag bedrag, 200-300euro, los van de gemeenschappelijke kosten. Een stuk minder dan iets voor mezelf huren, dus liet me toe om zelf goed te kunnen sparen. Zo gingen we er beiden op vooruit.
In eenzelfde situatie vroeger betaalde ik mijn partner een soort van huur, laag bedrag, 200-300euro, los van de gemeenschappelijke kosten. Een stuk minder dan iets voor mezelf huren, dus liet me toe om zelf goed te kunnen sparen. Zo gingen we er beiden op vooruit.
zaterdag 3 oktober 2015 16:11
Ja ik zal uiteraard bijdragen, maar het gaat mij meer om de investeringen zoals de tuin en het huis vernieuwen (wat in de planning zit). Dit heeft nog wel een tijdsbestek van zeker 2 jaar, als het goed is gaan we rond januari hiermee beginnen. Maar is het dan normaal als ik zeg dat hij hier het meeste geld aan moet besteden omdat het nog steeds zijn huis is? Ik bedoel, ik vind het prima dat het huis op zijn naam blijft staan maar dan kan hij ook niet verwachten dat ik groot bijdraag, toch?
(Hij verdiend 3 keer zoveel als ik, wat voor mij "veel" is valt voor hem best wel mee. Hij weet gelukkig wel de waarde van geld en hij werkt er dan ook wel ruim 70 uur voor in de week dus dat scheelt).
(Hij verdiend 3 keer zoveel als ik, wat voor mij "veel" is valt voor hem best wel mee. Hij weet gelukkig wel de waarde van geld en hij werkt er dan ook wel ruim 70 uur voor in de week dus dat scheelt).
zaterdag 3 oktober 2015 16:13
Ja, zoals jij bwschrijft zou ik het ook doen.
Sterker nog: ik zou een relatief groot bedrag als 'vaste last' voor jezelf aan je spaarrekening betalen dat als het misgaat je een eigen plek kan inrichten. Hij heeft immers al een stek en meer financiele ruimte in de nieuwe situatie omdat jij erbij komt (en dus kosten als boodschappen ed voor hem minder worden). Terwijl jij als het overgaat alleen maar betaald hebt maar wel op straat staat.
Dus grote spaarpot voor inrichting eigen woning en jezelf inschrijven bij een woningstichting zodat je je jaren gaan tellen.
Gewoon voor de zekerheid. Goed voor jezelf zorgen. Doet hij ook, door jou erbuiten te laten.
Sterker nog: ik zou een relatief groot bedrag als 'vaste last' voor jezelf aan je spaarrekening betalen dat als het misgaat je een eigen plek kan inrichten. Hij heeft immers al een stek en meer financiele ruimte in de nieuwe situatie omdat jij erbij komt (en dus kosten als boodschappen ed voor hem minder worden). Terwijl jij als het overgaat alleen maar betaald hebt maar wel op straat staat.
Dus grote spaarpot voor inrichting eigen woning en jezelf inschrijven bij een woningstichting zodat je je jaren gaan tellen.
Gewoon voor de zekerheid. Goed voor jezelf zorgen. Doet hij ook, door jou erbuiten te laten.
zaterdag 3 oktober 2015 16:13
quote:Dalfx schreef op 03 oktober 2015 @ 16:11:
Ja ik zal uiteraard bijdragen, maar het gaat mij meer om de investeringen zoals de tuin en het huis vernieuwen (wat in de planning zit). Dit heeft nog wel een tijdsbestek van zeker 2 jaar, als het goed is gaan we rond januari hiermee beginnen. Maar is het dan normaal als ik zeg dat hij hier het meeste geld aan moet besteden omdat het nog steeds zijn huis is? Ik bedoel, ik vind het prima dat het huis op zijn naam blijft staan maar dan kan hij ook niet verwachten dat ik groot bijdraag, toch?
(Hij verdiend 3 keer zoveel als ik, wat voor mij "veel" is valt voor hem best wel mee. Hij weet gelukkig wel de waarde van geld en hij werkt er dan ook wel ruim 70 uur voor in de week dus dat scheelt).
Hij kan niet verwachten dat jij bedraagt aan renovaties. Als je het toch zou willen, zou je kunnen laten vastleggen dat jij xxxx bedrag mee hebt geïnvesteerd, dat hij ofwel terugbetaald op einde relatie, of in rekening brengt als jullie ooit samen iets aankopen.
Maar als jij een soort van huur betaalt, kan hij dit natuurlijk gebruiken als extra input voor renovatie.
Ja ik zal uiteraard bijdragen, maar het gaat mij meer om de investeringen zoals de tuin en het huis vernieuwen (wat in de planning zit). Dit heeft nog wel een tijdsbestek van zeker 2 jaar, als het goed is gaan we rond januari hiermee beginnen. Maar is het dan normaal als ik zeg dat hij hier het meeste geld aan moet besteden omdat het nog steeds zijn huis is? Ik bedoel, ik vind het prima dat het huis op zijn naam blijft staan maar dan kan hij ook niet verwachten dat ik groot bijdraag, toch?
(Hij verdiend 3 keer zoveel als ik, wat voor mij "veel" is valt voor hem best wel mee. Hij weet gelukkig wel de waarde van geld en hij werkt er dan ook wel ruim 70 uur voor in de week dus dat scheelt).
Hij kan niet verwachten dat jij bedraagt aan renovaties. Als je het toch zou willen, zou je kunnen laten vastleggen dat jij xxxx bedrag mee hebt geïnvesteerd, dat hij ofwel terugbetaald op einde relatie, of in rekening brengt als jullie ooit samen iets aankopen.
Maar als jij een soort van huur betaalt, kan hij dit natuurlijk gebruiken als extra input voor renovatie.
zaterdag 3 oktober 2015 16:14
Je kunt gewoon samen spullen kopen voor de inrichting. Desnoods zet je bij de notaris op papier wat van jou is en blijft/wordt.
Je kunt dit bv door aankoopbonnen aantonen. En ik vind het ook heel normaal dat je een soort van "huur" betaalt. Dus niet alleen de boodschappen maar ook een stukje woonlasten. Die zou je immers ook hebben als je alleen gaat wonen.
Je kunt dit bv door aankoopbonnen aantonen. En ik vind het ook heel normaal dat je een soort van "huur" betaalt. Dus niet alleen de boodschappen maar ook een stukje woonlasten. Die zou je immers ook hebben als je alleen gaat wonen.
zaterdag 3 oktober 2015 16:14
Hij mag niet van jou verwachten dat je bijdraagt aan grote kostbare veranderingen aan het huis als jij er aan het eind van de rit niets van terugziet. Even een vraag; is dit wat hij van jou verwacht en heeft hij dit zo uitgesproken of is het je angst dat hij veronderstelt dat je 'gewoon' bijdraagt ongeacht de kosten?
zaterdag 3 oktober 2015 16:15
quote:Dalfx schreef op 03 oktober 2015 @ 16:11:
. Maar is het dan normaal als ik zeg dat hij hier het meeste geld aan moet besteden omdat het nog steeds zijn huis is? Ik bedoel, ik vind het prima dat het huis op zijn naam blijft staan maar dan kan hij ook niet verwachten dat ik groot bijdraag. Absoluut! Sterker nog. Zelfs niet 'klein' bijdragen aan zaken die zijn voor zijn huis.
. Maar is het dan normaal als ik zeg dat hij hier het meeste geld aan moet besteden omdat het nog steeds zijn huis is? Ik bedoel, ik vind het prima dat het huis op zijn naam blijft staan maar dan kan hij ook niet verwachten dat ik groot bijdraag. Absoluut! Sterker nog. Zelfs niet 'klein' bijdragen aan zaken die zijn voor zijn huis.
zaterdag 3 oktober 2015 16:16
We hebben wel toekomstplannen, en het huis zal dan ook niet voor altijd op zijn naam blijven staan. (lange termijn doel is namelijk om over ong. 5 jaar iets samen te kopen). Dit zijn dingen waar we het wel over hebben en over fantaseren, maar omdat dat nog zo ver weg is en we pas 1 jaar iets hebben nu vind ik dat nog veel te vroeg om überhaupt over na te denken.
Maar een samenlevingscontract waar onze eigen eigendommen in worden vastgelegd kan gewoon? want ik bedoelde meer dat mijn vriend het nog niet ziet zitten om 50/50 te doen zodra het uit zou gaan omdat het meeste toch nog van hem is. Ja, logisch!
Maar een samenlevingscontract waar onze eigen eigendommen in worden vastgelegd kan gewoon? want ik bedoelde meer dat mijn vriend het nog niet ziet zitten om 50/50 te doen zodra het uit zou gaan omdat het meeste toch nog van hem is. Ja, logisch!
zaterdag 3 oktober 2015 16:17
Ik zit in vrijwel dezelfde situatie. Ik betaal de helft van de vaste lasten. Voor het echte onderhoud van het huis betaal ik niet mee. Onlangs is er in de tuin veel gedaan, het grote werk betaald mijn vriend maar de planten die we volgend jaar gaan kopen delen we samen. Onlangs ging de trapleuning kapot en dat doen we ook samsam.
De boodschappen doen we afwisselend daar kijken we verder niet naar, en vriend betaald voor alle kosten incl. benzine ook als er veel ritten zijn op mijn verzoek.
De boodschappen doen we afwisselend daar kijken we verder niet naar, en vriend betaald voor alle kosten incl. benzine ook als er veel ritten zijn op mijn verzoek.
zaterdag 3 oktober 2015 16:18
Ik zou, denk ik, me niet prettig voelen als ik niet de helft van de vaste lasten bij zou dragen. Maar investeren in een huis dat niet van mij is, zou ik ook niet willen. Misschien toch ergens op zoek naar een gulden middenweg: hoe hoog zijn zijn vaste lasten (dus verzekeringen, internet, energie) en daar de helft van. En gratis een dak boven je hoofd is ook niet reeel, maar misschien kunnen jullie je vinden in een bijdrage van jouw kant van de netto-rentelasten?
En als het op investeringen voor het huis aankomt, dat jij wel nieuwe tuinmeubels betaalt, maar niet de terrastegels. Wel voor een fijn vloerkleed, maar niet de openhaard. Zo zou ik het doen. Dan wordt het toch ook jouw huis. Want anders blijf je toch een logee.
En als het op investeringen voor het huis aankomt, dat jij wel nieuwe tuinmeubels betaalt, maar niet de terrastegels. Wel voor een fijn vloerkleed, maar niet de openhaard. Zo zou ik het doen. Dan wordt het toch ook jouw huis. Want anders blijf je toch een logee.
zaterdag 3 oktober 2015 16:19
Ik zou inderdaad niet mee betalen aan de kozijnen en de cv ketel, niet aan groot onderhoud zeg maar. Wel aan meubels en inrichting, meubels kun je meenemen als je onverhoopt vertrekt, en van een stukkie behang kun je niet zo heel veel armer worden maar draagt wel bij aan je woonplezier. Immers in een huurwoning moet je ook zelf behangen of schilderen.
zaterdag 3 oktober 2015 16:20
Ik ben meer nuchter hierin.
Toen mijn vriend en ik een relatie kregen trok hij direct bij mijn huurhuisje in. Hij had zelf een koopwoning. Hij nam wat spullen mee om het voor hem ook wat eigen te maken.
Hij betaalde zijn koopwoning en ik mijn huurwoning. Naar een jaar bleek het allemaal super te gaan en trokken we naar zijn woning en heb ik de mijne opgezegd.
Het huis staat op zijn naam nog steeds. Hij betaald de hypotheek en ik de boodschappen. Moet er wat opgeknapt worden dan betalen we dit samen. Ik denk dan niet het is ZIJN woning dus ik betaal niets. Hij vind het ook niet leuk als ik het zijn huis noem, het huis is van ons beide zegt hij. Daar tegenover is het ook zo dat ik bijv droomde van een grote dure voiliere in de tuin. Had ik het geld niet voor. Deze heeft hij voor me gekocht. Hier kijken we dus niet naar dit is van jou dus dat betaal jezelf.
Wel staat het huis nu te koop om samen een mooier huisje te kunnen kopen.
Ik zou doen waar jij je prettig bij voelt. Ik voel me niet prettig bij het 'gescheiden' houden van het betalen van dingen. Kan me goed voorstellen dat anderen dat dan weer niks vinden..
Toen mijn vriend en ik een relatie kregen trok hij direct bij mijn huurhuisje in. Hij had zelf een koopwoning. Hij nam wat spullen mee om het voor hem ook wat eigen te maken.
Hij betaalde zijn koopwoning en ik mijn huurwoning. Naar een jaar bleek het allemaal super te gaan en trokken we naar zijn woning en heb ik de mijne opgezegd.
Het huis staat op zijn naam nog steeds. Hij betaald de hypotheek en ik de boodschappen. Moet er wat opgeknapt worden dan betalen we dit samen. Ik denk dan niet het is ZIJN woning dus ik betaal niets. Hij vind het ook niet leuk als ik het zijn huis noem, het huis is van ons beide zegt hij. Daar tegenover is het ook zo dat ik bijv droomde van een grote dure voiliere in de tuin. Had ik het geld niet voor. Deze heeft hij voor me gekocht. Hier kijken we dus niet naar dit is van jou dus dat betaal jezelf.
Wel staat het huis nu te koop om samen een mooier huisje te kunnen kopen.
Ik zou doen waar jij je prettig bij voelt. Ik voel me niet prettig bij het 'gescheiden' houden van het betalen van dingen. Kan me goed voorstellen dat anderen dat dan weer niks vinden..
zaterdag 3 oktober 2015 16:22
quote:Dalfx schreef op 03 oktober 2015 @ 16:16:
We hebben wel toekomstplannen, en het huis zal dan ook niet voor altijd op zijn naam blijven staan. (lange termijn doel is namelijk om over ong. 5 jaar iets samen te kopen). Dit zijn dingen waar we het wel over hebben en over fantaseren, maar omdat dat nog zo ver weg is en we pas 1 jaar iets hebben nu vind ik dat nog veel te vroeg om überhaupt over na te denken.
Maar een samenlevingscontract waar onze eigen eigendommen in worden vastgelegd kan gewoon? want ik bedoelde meer dat mijn vriend het nog niet ziet zitten om 50/50 te doen zodra het uit zou gaan omdat het meeste toch nog van hem is. Ja, logisch!Dan is het toch simpel? Jij betaalt mee aan de woonlasten en niet aan renovaties e.d. Op het moment dat jullie echt samen iets gaan kopen komt het voor beide rekeningen. Of zeg ik nu iets raars?
We hebben wel toekomstplannen, en het huis zal dan ook niet voor altijd op zijn naam blijven staan. (lange termijn doel is namelijk om over ong. 5 jaar iets samen te kopen). Dit zijn dingen waar we het wel over hebben en over fantaseren, maar omdat dat nog zo ver weg is en we pas 1 jaar iets hebben nu vind ik dat nog veel te vroeg om überhaupt over na te denken.
Maar een samenlevingscontract waar onze eigen eigendommen in worden vastgelegd kan gewoon? want ik bedoelde meer dat mijn vriend het nog niet ziet zitten om 50/50 te doen zodra het uit zou gaan omdat het meeste toch nog van hem is. Ja, logisch!Dan is het toch simpel? Jij betaalt mee aan de woonlasten en niet aan renovaties e.d. Op het moment dat jullie echt samen iets gaan kopen komt het voor beide rekeningen. Of zeg ik nu iets raars?
zaterdag 3 oktober 2015 16:22
