Relaties
alle pijlers
Beladen verlovingsring
zondag 2 augustus 2015 20:11
Hallo lieve vrouwen, ik wil jullie iets voorleggen waarvan ik niet goed weet wat ik ermee moet. Mijn vriend heeft me onlangs ten huwelijk gevraagd. Leuk natuurlijk, en ik ben echt heel gelukkig. Maar er is iets wat me, na de aanvankelijke euforie, toch niet helemaal lekker zit.
Het was heel romantisch; na een etentje vroeg hij of ik met hem wilde trouwen en hij schoof een doosje met een ring naar me toe. Het is een gouden ring met een blauwe saffier met daaromheen een rand diamantjes. Mooie ring, maar niet helemaal nieuw. Wat bleek, de ring is de verlovingsring van zijn moeder geweest.
Ik heb hier eigenlijk wat bedenkingen bij. Zijn ouders zijn al heel lang gescheiden, ze zijn niet op een prettige manier uit elkaar gegaan. Ik vind het lastig om de ring te dragen. Niet alleen vanwege de beladenheid van de scheiding, maar ook omdat ik vind dat zijn zus, als dochter uit het huwelijk van hun ouders, de ring eigenlijk toekomt. Ik ben niet materialistisch, ik ben dol op mijn vriend, maar ik had liever geen ring gehad dan deze. Ergens vind ik het ook wel een klein beetje gemakzuchtig of goedkoop ofzo.
Stel ik me aan? En, wat nu?
Het was heel romantisch; na een etentje vroeg hij of ik met hem wilde trouwen en hij schoof een doosje met een ring naar me toe. Het is een gouden ring met een blauwe saffier met daaromheen een rand diamantjes. Mooie ring, maar niet helemaal nieuw. Wat bleek, de ring is de verlovingsring van zijn moeder geweest.
Ik heb hier eigenlijk wat bedenkingen bij. Zijn ouders zijn al heel lang gescheiden, ze zijn niet op een prettige manier uit elkaar gegaan. Ik vind het lastig om de ring te dragen. Niet alleen vanwege de beladenheid van de scheiding, maar ook omdat ik vind dat zijn zus, als dochter uit het huwelijk van hun ouders, de ring eigenlijk toekomt. Ik ben niet materialistisch, ik ben dol op mijn vriend, maar ik had liever geen ring gehad dan deze. Ergens vind ik het ook wel een klein beetje gemakzuchtig of goedkoop ofzo.
Stel ik me aan? En, wat nu?
zondag 2 augustus 2015 23:27
Ben ik nu raar als ik zeg dat het mij zou ontroeren als hij zo'n gebaar maakt?
Maar ik ben ook een sjankie hoor wat dat betreft: hier ook al dweil nodig bij het kermis ringetje. Maar wederom: dat terzijde...
Er heerst ook geen vloek op de ring hè. Alleen op de mensen die niet bij elkaar bleken te passen. Maar ben dan ook behoorlijk nuchter in dit soort dingen.
Maar ik ben ook een sjankie hoor wat dat betreft: hier ook al dweil nodig bij het kermis ringetje. Maar wederom: dat terzijde...
Er heerst ook geen vloek op de ring hè. Alleen op de mensen die niet bij elkaar bleken te passen. Maar ben dan ook behoorlijk nuchter in dit soort dingen.
Only dead fish go with the flow
zondag 2 augustus 2015 23:38
quote:zenica schreef op 02 augustus 2015 @ 23:05:
[...]
Ik baal eigenlijk een beetje van de situatie waar hij me in heeft gebracht. De ring teruggeven zal hem kwetsen. Maar ik wil zeker weten dat die ring niet nu of in de toekomst scheve ogen gaat geven. Ik kan wel vragen of schoonzus er problemen mee heeft, maar kan ik daar een eerlijk antwoord op verwachten? Is het eigenlijk uberhaupt wel een eerlijke vraag? In haar plaats zou ik waarschijnlijk liever mijn tong afbijten dan de feestvreugde van een aanstaand huwelijk bederven.
Ja?
Mijn schoonzus heeft van mijn moeder een sieraad gekregen wat zij van haar moeder kreeg. Ik vond het leuk voor haar. Oprecht.
En zij vroeg mij wat ik er van vond.
Toen zei ik dat ik het oprecht leuk voor haar vond.
Je kunt toch om te beginnen je vriend toch uitleggen wat je voelt?
Niet zo krampachtig doen en vertel hem waar je mee zit, misschien heeft hij er in zijn enthousiasme niet over nagedacht dat er ook (voor jou) een downside zit aan zijn ongetwijfeld lief bedoelde gebaar.
Doe dat eerst voordat je verder gaat piekeren en speculeren over hoe je bijvoorbeeld schoonzus zich voelt.
Het komt helemaal goed dit. Ik voel het aan alles!
[...]
Ik baal eigenlijk een beetje van de situatie waar hij me in heeft gebracht. De ring teruggeven zal hem kwetsen. Maar ik wil zeker weten dat die ring niet nu of in de toekomst scheve ogen gaat geven. Ik kan wel vragen of schoonzus er problemen mee heeft, maar kan ik daar een eerlijk antwoord op verwachten? Is het eigenlijk uberhaupt wel een eerlijke vraag? In haar plaats zou ik waarschijnlijk liever mijn tong afbijten dan de feestvreugde van een aanstaand huwelijk bederven.
Ja?
Mijn schoonzus heeft van mijn moeder een sieraad gekregen wat zij van haar moeder kreeg. Ik vond het leuk voor haar. Oprecht.
En zij vroeg mij wat ik er van vond.
Toen zei ik dat ik het oprecht leuk voor haar vond.
Je kunt toch om te beginnen je vriend toch uitleggen wat je voelt?
Niet zo krampachtig doen en vertel hem waar je mee zit, misschien heeft hij er in zijn enthousiasme niet over nagedacht dat er ook (voor jou) een downside zit aan zijn ongetwijfeld lief bedoelde gebaar.
Doe dat eerst voordat je verder gaat piekeren en speculeren over hoe je bijvoorbeeld schoonzus zich voelt.
Het komt helemaal goed dit. Ik voel het aan alles!
zondag 2 augustus 2015 23:45
Ik vind trouwen sowieso ouderwets
Maar je kan zelf beslissen welke symboliek je aan die ring hangt. Als je het negatief uit wil leggen, dan wordt het een vervelende ring, geef je er een positieve draai aan, dan is het veel leuker.
Maar je kan zelf beslissen welke symboliek je aan die ring hangt. Als je het negatief uit wil leggen, dan wordt het een vervelende ring, geef je er een positieve draai aan, dan is het veel leuker.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
zondag 2 augustus 2015 23:51
quote:zenica schreef op 02 augustus 2015 @ 23:05:
[...]
Ik baal eigenlijk een beetje van de situatie waar hij me in heeft gebracht. De ring teruggeven zal hem kwetsen. Maar ik wil zeker weten dat die ring niet nu of in de toekomst scheve ogen gaat geven. Ik kan wel vragen of schoonzus er problemen mee heeft, maar kan ik daar een eerlijk antwoord op verwachten? Is het eigenlijk uberhaupt wel een eerlijke vraag? In haar plaats zou ik waarschijnlijk liever mijn tong afbijten dan de feestvreugde van een aanstaand huwelijk bederven.
Nee, aan de schoonzus kan je het beter niet vragen, maar misschien heel terloops aan de schoonmoeder? Of bespreken met je vriend. Je kan ook aangeven dat voor jou die ring ook emotionele waarde heeft en dat je om die reden de ring liever niet dagelijks draagt. Het is echt niet vreemd dat je een tweede wat meer draagbare ring krijgt. En als je de originele ring toch niet draagt kan die net zo goed terug naar je schoonmoeder. Niet gelijk, maar na verloop van tijd.
Na de trouwdag doorgeven vind ik ook wel een goede optie.
[...]
Ik baal eigenlijk een beetje van de situatie waar hij me in heeft gebracht. De ring teruggeven zal hem kwetsen. Maar ik wil zeker weten dat die ring niet nu of in de toekomst scheve ogen gaat geven. Ik kan wel vragen of schoonzus er problemen mee heeft, maar kan ik daar een eerlijk antwoord op verwachten? Is het eigenlijk uberhaupt wel een eerlijke vraag? In haar plaats zou ik waarschijnlijk liever mijn tong afbijten dan de feestvreugde van een aanstaand huwelijk bederven.
Nee, aan de schoonzus kan je het beter niet vragen, maar misschien heel terloops aan de schoonmoeder? Of bespreken met je vriend. Je kan ook aangeven dat voor jou die ring ook emotionele waarde heeft en dat je om die reden de ring liever niet dagelijks draagt. Het is echt niet vreemd dat je een tweede wat meer draagbare ring krijgt. En als je de originele ring toch niet draagt kan die net zo goed terug naar je schoonmoeder. Niet gelijk, maar na verloop van tijd.
Na de trouwdag doorgeven vind ik ook wel een goede optie.
maandag 3 augustus 2015 05:44
maandag 3 augustus 2015 06:10
quote:BWitched schreef op 03 augustus 2015 @ 05:44:
Helemaal niemand iets vragen. Hij heeft die ring van zijn moeder gekregen om jou ten huwelijk te vragen. Punt. Houd op met zeuren over die ring. Het is een mooi en liefdevol gebaar. Houd die ring om en houd erover op.Idd zeg, de golddiggers onderscheiden zich wel in dit topic. Dit is een prachtig romantisch gebaar en dan die ondankbare reacties.
Helemaal niemand iets vragen. Hij heeft die ring van zijn moeder gekregen om jou ten huwelijk te vragen. Punt. Houd op met zeuren over die ring. Het is een mooi en liefdevol gebaar. Houd die ring om en houd erover op.Idd zeg, de golddiggers onderscheiden zich wel in dit topic. Dit is een prachtig romantisch gebaar en dan die ondankbare reacties.
maandag 3 augustus 2015 06:37
Ik zou het een lief en mooi gebaar vinden. Je zou eventueel kunnen kijken of je hem kunt omsmelten naar iets dat meer bij jouw stijl past, dat heb ik in een soortgelijke situatie gedaan (ring was echt heel, eh... ouderwets). Maar een erfstuk, jeetje, dat is toch mooi en fijn? Wat een onzin dat het een bruto maandsalaris moet zijn (en dan zeker ook alleen diamant?). Het is schokkend wat een succesvolle campagne de sieraden industrie wat dat betreft gevoerd heeft. Want die hebben dat gewoon bedacht om meer te verkopen.
maandag 3 augustus 2015 06:56
quote:safrat schreef op 02 augustus 2015 @ 22:43:
[...]
En dan een gezamenlijk tripje naar een goede juwelier. Volgens de etiquette hoort een verlovingsring een maandsalaris te zijn. Bruto.
Zo duur??? Ik zou zeggen steek die ring maar in je reet, we gaan van dat bedrag lekker op reis!
(ben geen ringendrager, dus bij mij zou zo'n ding ongebruikt in de la belanden)
[...]
En dan een gezamenlijk tripje naar een goede juwelier. Volgens de etiquette hoort een verlovingsring een maandsalaris te zijn. Bruto.
Zo duur??? Ik zou zeggen steek die ring maar in je reet, we gaan van dat bedrag lekker op reis!
(ben geen ringendrager, dus bij mij zou zo'n ding ongebruikt in de la belanden)
Shoot first, ask questions later!
maandag 3 augustus 2015 08:32
quote:minnim schreef op 03 augustus 2015 @ 06:37:
Ik zou het een lief en mooi gebaar vinden. Je zou eventueel kunnen kijken of je hem kunt omsmelten naar iets dat meer bij jouw stijl past, dat heb ik in een soortgelijke situatie gedaan (ring was echt heel, eh... ouderwets). Maar een erfstuk, jeetje, dat is toch mooi en fijn? Wat een onzin dat het een bruto maandsalaris moet zijn (en dan zeker ook alleen diamant?). Het is schokkend wat een succesvolle campagne de sieraden industrie wat dat betreft gevoerd heeft. Want die hebben dat gewoon bedacht om meer te verkopen.
De ring is geen erfstuk. Hij heeft de ring aan de moeder gevraagd. TO is deels bang dat zij nu de ring heeft die misschien voor zijn zus bedoeld was.
Dat een ring volgens de etiquette een maandsalaris mag kosten is juist van heel lang geleden toen nog werd verondersteld dat een man de vrouw moest onderhouden. De waarde van de ring liet zien hoeveel er maandelijks binnen zou komen. Maar dat dat vroeger zo hoorde wil nog niet zeggen dat ik vind dat TO zo'n dure ring mag vragen of hoort te krijgen he.
Ik zou het een lief en mooi gebaar vinden. Je zou eventueel kunnen kijken of je hem kunt omsmelten naar iets dat meer bij jouw stijl past, dat heb ik in een soortgelijke situatie gedaan (ring was echt heel, eh... ouderwets). Maar een erfstuk, jeetje, dat is toch mooi en fijn? Wat een onzin dat het een bruto maandsalaris moet zijn (en dan zeker ook alleen diamant?). Het is schokkend wat een succesvolle campagne de sieraden industrie wat dat betreft gevoerd heeft. Want die hebben dat gewoon bedacht om meer te verkopen.
De ring is geen erfstuk. Hij heeft de ring aan de moeder gevraagd. TO is deels bang dat zij nu de ring heeft die misschien voor zijn zus bedoeld was.
Dat een ring volgens de etiquette een maandsalaris mag kosten is juist van heel lang geleden toen nog werd verondersteld dat een man de vrouw moest onderhouden. De waarde van de ring liet zien hoeveel er maandelijks binnen zou komen. Maar dat dat vroeger zo hoorde wil nog niet zeggen dat ik vind dat TO zo'n dure ring mag vragen of hoort te krijgen he.
maandag 3 augustus 2015 08:42
Mijn vrouw draagt de ring die m'n moeder kreeg toen ik werd geboren.
Het is nooit in m'n hoofd opgekomen dat ze dat vervelend zou vinden.
Het is een mooie ring.
Bizar alles wat er hier bijgehaald wordt.
Je aanstaande zal het aan zijn moeder hebben gevraagd. Die vond het een goed idee. Anders had ze de ring niet gegeven.
Wees er blij mee.
Gefeliciteerd met je verloving en maak je leven niet onnodig ingewikkeld.
Het is nooit in m'n hoofd opgekomen dat ze dat vervelend zou vinden.
Het is een mooie ring.
Bizar alles wat er hier bijgehaald wordt.
Je aanstaande zal het aan zijn moeder hebben gevraagd. Die vond het een goed idee. Anders had ze de ring niet gegeven.
Wees er blij mee.
Gefeliciteerd met je verloving en maak je leven niet onnodig ingewikkeld.
maandag 3 augustus 2015 09:39
Blijf je de ring dragen na je huwelijk? Dus samen met je verlovingsring?
Zo ja, dan zou ik nu aan de bel trekken.
Ik zelf zou zowiezo aan de bel trekken (heb ik ook gedaan met mijn verlovingsring - type je haalt jezelf, je panty en al je truien eraan open- binnen een week zaten we bij de juwelier om de ring om te ruilen voor een (veel) goedkopere en veiligere variant).
Mijn man vond dat overigens geen probleem, ik moest ermee rondlopen.
De omschrijving van jouw ring klinkt naar mijn smaak ook best opzichtig, kan me voorstellen dat als je bijvoorbeeld blauwe safieren niet mooi vind zo'n ring dan gewoon niet leuk is voor jou.
Ook vind ik de mensen die deze ring omschrijven als een romantisch erfstuk een beetje grappig. Degene van wie de ring origineel was leeft gewoon nog en de enige reden dat de ring in de handen van TO terecht is gekomen is vanwege een nare scheiding. Romantisch hoor.
Nee TO, een goed huwelijk begint bij jezelf, en ik zou zeggen "pick your battles". Als dit niet jouw ring is dan zou ik dit gewoon rustig met je partner bespreken en het niet opkroppen.
Of het zoals jij zegt "gemakzuchtig en goedkoop is" van je partner weet ik niet, misschien vind hij dit het meest romantische gebaar ooit, maar ik was er om heel eerlijk te zijn ook niet blij mee geweest - zeker omdat ik dus beide ringen ben blijven dragen.
Zo ja, dan zou ik nu aan de bel trekken.
Ik zelf zou zowiezo aan de bel trekken (heb ik ook gedaan met mijn verlovingsring - type je haalt jezelf, je panty en al je truien eraan open- binnen een week zaten we bij de juwelier om de ring om te ruilen voor een (veel) goedkopere en veiligere variant).
Mijn man vond dat overigens geen probleem, ik moest ermee rondlopen.
De omschrijving van jouw ring klinkt naar mijn smaak ook best opzichtig, kan me voorstellen dat als je bijvoorbeeld blauwe safieren niet mooi vind zo'n ring dan gewoon niet leuk is voor jou.
Ook vind ik de mensen die deze ring omschrijven als een romantisch erfstuk een beetje grappig. Degene van wie de ring origineel was leeft gewoon nog en de enige reden dat de ring in de handen van TO terecht is gekomen is vanwege een nare scheiding. Romantisch hoor.
Nee TO, een goed huwelijk begint bij jezelf, en ik zou zeggen "pick your battles". Als dit niet jouw ring is dan zou ik dit gewoon rustig met je partner bespreken en het niet opkroppen.
Of het zoals jij zegt "gemakzuchtig en goedkoop is" van je partner weet ik niet, misschien vind hij dit het meest romantische gebaar ooit, maar ik was er om heel eerlijk te zijn ook niet blij mee geweest - zeker omdat ik dus beide ringen ben blijven dragen.
Correct me if I am wrong! (Nederlands is niet mijn moedertaal)
maandag 3 augustus 2015 10:04
quote:safrat schreef op 03 augustus 2015 @ 08:32:
[...]
De ring is geen erfstuk. Hij heeft de ring aan de moeder gevraagd. TO is deels bang dat zij nu de ring heeft die misschien voor zijn zus bedoeld was.
.To schrijft anders wel dit hè
Ergens vind ik het ook wel een klein beetje gemakzuchtig of goedkoop ofzo.
[...]
De ring is geen erfstuk. Hij heeft de ring aan de moeder gevraagd. TO is deels bang dat zij nu de ring heeft die misschien voor zijn zus bedoeld was.
.To schrijft anders wel dit hè
Ergens vind ik het ook wel een klein beetje gemakzuchtig of goedkoop ofzo.
maandag 3 augustus 2015 10:05
quote:parbleumondieu schreef op 03 augustus 2015 @ 09:50:
Als ik een gouden ring met saffier en zirkonen/diamanten in mijn bezit zou hebben, zou ik die niet aan een schoondochter schenken uit gemakzucht. Als ik ervan af wilde, zou ik hem verkopen en van de opbrengst op vakantie gaan.
Zirkonen nog wel...
Als schoonmoeder zelf de ring had geschonken was er niets aan de hand geweest, lijkt mij.
Als ik een gouden ring met saffier en zirkonen/diamanten in mijn bezit zou hebben, zou ik die niet aan een schoondochter schenken uit gemakzucht. Als ik ervan af wilde, zou ik hem verkopen en van de opbrengst op vakantie gaan.
Zirkonen nog wel...
Als schoonmoeder zelf de ring had geschonken was er niets aan de hand geweest, lijkt mij.
maandag 3 augustus 2015 10:40
quote:Budhababe schreef op 03 augustus 2015 @ 09:39:
Blijf je de ring dragen na je huwelijk? Dus samen met je verlovingsring?
Zo ja, dan zou ik nu aan de bel trekken.
Ik zelf zou zowiezo aan de bel trekken (heb ik ook gedaan met mijn verlovingsring - type je haalt jezelf, je panty en al je truien eraan open- binnen een week zaten we bij de juwelier om de ring om te ruilen voor een (veel) goedkopere en veiligere variant).
Mijn man vond dat overigens geen probleem, ik moest ermee rondlopen.
De omschrijving van jouw ring klinkt naar mijn smaak ook best opzichtig, kan me voorstellen dat als je bijvoorbeeld blauwe safieren niet mooi vind zo'n ring dan gewoon niet leuk is voor jou.
Ook vind ik de mensen die deze ring omschrijven als een romantisch erfstuk een beetje grappig. Degene van wie de ring origineel was leeft gewoon nog en de enige reden dat de ring in de handen van TO terecht is gekomen is vanwege een nare scheiding. Romantisch hoor.
Nee TO, een goed huwelijk begint bij jezelf, en ik zou zeggen "pick your battles". Als dit niet jouw ring is dan zou ik dit gewoon rustig met je partner bespreken en het niet opkroppen.
Of het zoals jij zegt "gemakzuchtig en goedkoop is" van je partner weet ik niet, misschien vind hij dit het meest romantische gebaar ooit, maar ik was er om heel eerlijk te zijn ook niet blij mee geweest - zeker omdat ik dus beide ringen ben blijven dragen.
Ik vind het dan weer grappig en een beetje overdreven om er zo'n punt van te maken dat het geen nieuwe ring is maar een met een geschiedenis.
Draag die ring tot de bruiloft en geef 'm dan eventueel door aan de zus en draag zelf de trouwring.
De verloofde heeft het vast allemaal heel lief bedoeld en daar gaat het toch om.
Het gaat om een ring.
Niet om een nier of iets anders onontbeerlijks.
Meteen dat ondankbare, half wantrouwige redenen zoeken om een gekregen voorwerp een negatieve lading te geven. Inderdaad, zoals Noreservations zegt, een emotioneel mijnenveld.
Arme man.
En als blijkt dat hij te cheap is om een nieuwe, een maandsalaris kostende, ring te kopen voor zijn verloofde en dát is een issue dan weet TO meteen wat voor vlees ze in de kuip heeft.
Ook weer geregeld.
Blijf je de ring dragen na je huwelijk? Dus samen met je verlovingsring?
Zo ja, dan zou ik nu aan de bel trekken.
Ik zelf zou zowiezo aan de bel trekken (heb ik ook gedaan met mijn verlovingsring - type je haalt jezelf, je panty en al je truien eraan open- binnen een week zaten we bij de juwelier om de ring om te ruilen voor een (veel) goedkopere en veiligere variant).
Mijn man vond dat overigens geen probleem, ik moest ermee rondlopen.
De omschrijving van jouw ring klinkt naar mijn smaak ook best opzichtig, kan me voorstellen dat als je bijvoorbeeld blauwe safieren niet mooi vind zo'n ring dan gewoon niet leuk is voor jou.
Ook vind ik de mensen die deze ring omschrijven als een romantisch erfstuk een beetje grappig. Degene van wie de ring origineel was leeft gewoon nog en de enige reden dat de ring in de handen van TO terecht is gekomen is vanwege een nare scheiding. Romantisch hoor.
Nee TO, een goed huwelijk begint bij jezelf, en ik zou zeggen "pick your battles". Als dit niet jouw ring is dan zou ik dit gewoon rustig met je partner bespreken en het niet opkroppen.
Of het zoals jij zegt "gemakzuchtig en goedkoop is" van je partner weet ik niet, misschien vind hij dit het meest romantische gebaar ooit, maar ik was er om heel eerlijk te zijn ook niet blij mee geweest - zeker omdat ik dus beide ringen ben blijven dragen.
Ik vind het dan weer grappig en een beetje overdreven om er zo'n punt van te maken dat het geen nieuwe ring is maar een met een geschiedenis.
Draag die ring tot de bruiloft en geef 'm dan eventueel door aan de zus en draag zelf de trouwring.
De verloofde heeft het vast allemaal heel lief bedoeld en daar gaat het toch om.
Het gaat om een ring.
Niet om een nier of iets anders onontbeerlijks.
Meteen dat ondankbare, half wantrouwige redenen zoeken om een gekregen voorwerp een negatieve lading te geven. Inderdaad, zoals Noreservations zegt, een emotioneel mijnenveld.
Arme man.
En als blijkt dat hij te cheap is om een nieuwe, een maandsalaris kostende, ring te kopen voor zijn verloofde en dát is een issue dan weet TO meteen wat voor vlees ze in de kuip heeft.
Ook weer geregeld.
maandag 3 augustus 2015 11:23
Wat een meten met 2 maten gedoe zeg.
TO zegt dat ze de ring mooi vind, dol is op haar vriend maar dat ze na de aanvankelijke euforie het haar toch niet helemaal lekker zit.
De ring is van de moeder van de vriend die op een nare manier is gescheiden, er is een zus van vriend in het spel, en ze vind het een beetje gemakzuchtig en goedkoop. Dit vind ik allemaal gewoon begrijpelijk.
Ze zegt zelf dat ze liever geen ring had gehad dan deze. Ik kan me niet voorstellen dat de vriend van TO dit zou willen, dan praat je daar toch gewoon over?
Ik ben zelf niet Nederlands maar dat hele "Een gegeven paard mag je niet in de bek kijken" gedoe vind ik soms zo moeilijk te begrijpen.
Je wil toch dat iemand blij is met je cadeau? Zeker als het gaat om zoiets belangrijks als een ring die je je hele leven blijft dragen (ga ervan uit dat TO dat doet).
Mijn verloofde deed een aanzoek met zoiets als dit:
http://www.femilove.com/w ... aire-Engagement-Rings.jpg
Nou hardstikke leuk hoor, maar niets voor mij.
Hup, samen naar de juwelier en samen zoiets als dit uitgezocht:
http://www.jewellrie.com/ ... Anniversary-Gift-Non2.jpg
Nogal een verschil, ook qua prijs, ik zou er echt niet aan moeten denken dat ik mijn hele leven met dat eerste exemplaar had moeten lopen omdat het anders niet romantisch is ofzo? Bizar.
TO zegt dat ze de ring mooi vind, dol is op haar vriend maar dat ze na de aanvankelijke euforie het haar toch niet helemaal lekker zit.
De ring is van de moeder van de vriend die op een nare manier is gescheiden, er is een zus van vriend in het spel, en ze vind het een beetje gemakzuchtig en goedkoop. Dit vind ik allemaal gewoon begrijpelijk.
Ze zegt zelf dat ze liever geen ring had gehad dan deze. Ik kan me niet voorstellen dat de vriend van TO dit zou willen, dan praat je daar toch gewoon over?
Ik ben zelf niet Nederlands maar dat hele "Een gegeven paard mag je niet in de bek kijken" gedoe vind ik soms zo moeilijk te begrijpen.
Je wil toch dat iemand blij is met je cadeau? Zeker als het gaat om zoiets belangrijks als een ring die je je hele leven blijft dragen (ga ervan uit dat TO dat doet).
Mijn verloofde deed een aanzoek met zoiets als dit:
http://www.femilove.com/w ... aire-Engagement-Rings.jpg
Nou hardstikke leuk hoor, maar niets voor mij.
Hup, samen naar de juwelier en samen zoiets als dit uitgezocht:
http://www.jewellrie.com/ ... Anniversary-Gift-Non2.jpg
Nogal een verschil, ook qua prijs, ik zou er echt niet aan moeten denken dat ik mijn hele leven met dat eerste exemplaar had moeten lopen omdat het anders niet romantisch is ofzo? Bizar.
Correct me if I am wrong! (Nederlands is niet mijn moedertaal)
maandag 3 augustus 2015 11:24
Als ik TO was zou ik gewoon eerlijk tegen haar verloofde zeggen dat de ring haar een ongemakkelijk gevoel geeft omdat het huwelijk van zijn ouders is geëindigd in een scheiding. Alsof de ring ongeluk brengt. De rest (zus, goedkoop of makkelijk) helemaal buiten beschouwing laten, ook niet vissen naar een andere ring. Als dit onderwerp niet bespreekbaar is of verloofde geen begrip kan opbrengen voor haar gevoel lijkt me dat meteen een goede aanleiding om de verloving te heroverwegen.
maandag 3 augustus 2015 11:29
Ik vind het een prachtig gebaar. Een familiestuk op deze wijze doorgeven doe je niet aan de eerste de beste.
Ik mag aannemen dat zijn moeder het ermee eens is en ik zou me niet al te veel zorgen maken over die schoonzus. Ik neem aan dat haar moeder haar heeft gevraagd of ze die ring wilde hebben, of in elk geval zal hebben verteld dat hij nu naar jou gaat. Hooguit zou je aan je verloofde kunnen vragen of het geen scheve gezichten oplevert, voor de zekerheid.
Nogmaals, een prachtig gebaar, waar veel liefde en vertrouwen uit spreekt. Koester het, en koester die man! En geniet. Gefeliciteerd!
Ik mag aannemen dat zijn moeder het ermee eens is en ik zou me niet al te veel zorgen maken over die schoonzus. Ik neem aan dat haar moeder haar heeft gevraagd of ze die ring wilde hebben, of in elk geval zal hebben verteld dat hij nu naar jou gaat. Hooguit zou je aan je verloofde kunnen vragen of het geen scheve gezichten oplevert, voor de zekerheid.
Nogmaals, een prachtig gebaar, waar veel liefde en vertrouwen uit spreekt. Koester het, en koester die man! En geniet. Gefeliciteerd!
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 3 augustus 2015 11:32
quote:safrat schreef op 02 augustus 2015 @ 22:43:
[...]
Dus evengoed had de moeder de ring haar dochter toebedacht.
Ik zou de ring teruggeven zodat de moeder zelf kan beslissen wat ze ermee doet.
En dan een gezamenlijk tripje naar een goede juwelier. Volgens de etiquette hoort een verlovingsring een maandsalaris te zijn. Bruto.
Maar serieus, ik zou wel even vragen of je aanstaande schoonfamilie geen problemen heeft met het weggeven van de ring. Voor schoonzus lijkt me dat niet fijn.
Dan hoop ik dat mijn vriend t.z.t. zich niet aan de etiquette houdt. Ik hou niet van die dure dingen.
Pasgeleden heb ik van hem een ring gekregen die nog geen ¤ 70,00 gekost heeft (weet ik omdat we hem moesten ruilen voor een andere maat), maar ik ben er heel blij mee. Puur omdat hij eraan gedacht heeft om voor mij een ring te kopen.
[...]
Dus evengoed had de moeder de ring haar dochter toebedacht.
Ik zou de ring teruggeven zodat de moeder zelf kan beslissen wat ze ermee doet.
En dan een gezamenlijk tripje naar een goede juwelier. Volgens de etiquette hoort een verlovingsring een maandsalaris te zijn. Bruto.
Maar serieus, ik zou wel even vragen of je aanstaande schoonfamilie geen problemen heeft met het weggeven van de ring. Voor schoonzus lijkt me dat niet fijn.
Dan hoop ik dat mijn vriend t.z.t. zich niet aan de etiquette houdt. Ik hou niet van die dure dingen.
Pasgeleden heb ik van hem een ring gekregen die nog geen ¤ 70,00 gekost heeft (weet ik omdat we hem moesten ruilen voor een andere maat), maar ik ben er heel blij mee. Puur omdat hij eraan gedacht heeft om voor mij een ring te kopen.
maandag 3 augustus 2015 11:35
Een verlovingsring is nog geen trouwring.
Mij komt het over dat je aanstaande man zoveel van je houdt dat hij je zelfs de verlovingsring van zijn moeder aan je geeft.Die verlovingsring zal hij zien als de liefde van zijn vader voor zijn moeder destijds (en daar heeft de scheiding niets mee te doen het is niet de trouwring).Ik vind het juist romantisch.
De trouwringen kunnen jullie samen uitzoeken dus wat is het probleem eigenlijk?
Mij komt het over dat je aanstaande man zoveel van je houdt dat hij je zelfs de verlovingsring van zijn moeder aan je geeft.Die verlovingsring zal hij zien als de liefde van zijn vader voor zijn moeder destijds (en daar heeft de scheiding niets mee te doen het is niet de trouwring).Ik vind het juist romantisch.
De trouwringen kunnen jullie samen uitzoeken dus wat is het probleem eigenlijk?
