ben ik fout bezig met die man?

19-04-2017 13:57 180 berichten
Alle reacties Link kopieren
Om een lang saai verhaal kort te maken.... Ik zat van mijn 15e tot mijn 30e in normale relaties. Jeugdliefde en daarna de man van wie ik dacht dat ik er oud mee zou worden. Het leven besliste anders en toen ik dus 30 was stond ik er alleen voor. Tot mijn 34ste was ik single. Of beter, ik ging uit, ontmoette mannen met wie ik soms een paar maanden samen was, had een paar kortere toestanden... toen onmoette ik de eerste echt stabiele man in jaren en we begonnen aan iets waarvan ik dacht dat het tot de dood zou duren. Op één ding na ging alles lange tijd goed. En wat er fout liep was het seksuele. Maar ik dacht dacht dat ik daarmee kon leven. Ik had twee relaties gehad waar de sex super was maar ik er me voor de rest niet goed bij voelde. Maar hij was perfect.Heel knappe man, succesvol, zorgzaam en verre van een vrouwenversierder. Ik vond er rust en stabiliteit. Hij zorgde voor me, hielp me met het opruimen van wat rotzooi uit het verleden.... Alleen seksueel was het 'minder'. Hij kwam onvoorstelbaar snel klaar en leek soms niet te weten hoe een vrouwenlijf ineen steekt. Nochtans was hij verre van een maagd. Ook hij had een langere single periode achter de rug en die was zeer vergelijkbaar met de mijne. Dus begonnen we met gelijke wapens bij wijze van spreken. Maar na acht jaar en een kind liep het fout. Moeilijk om te omschrijven waarom. Het seksuele was een echt probleem geworden en hij werd als maar meer bitter naar mij, kreeg problemen op het werk, was totaal overbeschermend naar onze zoon toe die een kastplant dreigde te worden. De ruzies stapelden op en het ongenoegen werd groter. En ik bedroog hem. Een eerste keer met een veel oudere man. De tweede keer met een man van mijn Eigen leeftijd. In het eerste geval ging het om een man die nog net niet op zijn knieën viel om mijn zijn liefde te betuigen, in het tweede geval was het een zeer platonische toestand waarbij we gewoon alletwee op zoek waren naar een minimale fysieke vervulling en vonden die kort bij elkaar. In het eerste geval heb ik er een na de eerste keer sex een einde aan gemaakt omdat ik voelde dat hij verliefd was en ik niet. De situatie was al vies genoeg zonder dat ik ermee zou doorgaan en een ander om de tuin zou leiden. In het tweede geval maakte ik er eeen einde aan omdat het gewoon geen enkele inhoud had. Behalve het even spannend zijn om af te spreken was het letterlijk niets. En ik voelde me er alleen maar leger en eenzamer door.



Een falend huwelijk en een lege affaire. Het maakte me alleen maar meer miserabel en ik verachtte mezelf er alleen maar meer door.

Jaren ervoor, in het begin van mijn huwelijk, had ik een man ontmoet die ik fysiek onweerstaanbaar vond. Maar hij keek niet naar mij om. Niet. Geen blik. Daar doe je dus niets mee. Je wordt ook niet verliefd omdat je toch weet dat zij je maar niets vinden. Wat ook zo was. In zijn ogen was ik gewoon een mollig geval. Wel grappig maar fysiek totaal niet aantrekkelijk. Hij was altijd hoffelijk naar me en vriendelijk. Maar ik wist dat hij me niet zag staan.



Maar mijn uiterlijk veranderde. Door omstandigheden verloor ik gewicht. Veel gewicht. Ondanks mijn mollige figuur had ik nooit moeite gehad om mannelijke aandacht te krijgen. Maar dat had dan meer te maken met mijn ogenschijnlijk vrolijke persoonlijkheid.



Nu was ik afgevallen (door de stress door het aftakelen van mijn vader die uiteindelijk overleed) en ik vond dat wel ok en begon weight watchers te volgen om mijn gewicht op peil te houden. Het resultaat was bizar. Aandacht van mannen, nijd van vrouwen. Niet normaal. Ik ben niet veranderd. Nog steeds dezelfde vrolijke griet van voordien. Maar nu zien mannen mij staan. En dus ook 'hij'.



Tot dan toe was ik een gewone kennis, maar plots begon hij echt naar me te kijken. Stel je voor. De enige man die echt je knieën doet knikken. De enige man van wie je moet zeggen dat je hem te knap voor woorden vindt. De man van wie je dacht dat hij je toch niet zag staan waardoor je er ook geen tijd wou insteken. Laat staan gevoel.



Via facebook nam hij contact op. Hij wist heel goed hoe ik er voordien uitzag. Dus het is niet dat hij niet besefte dat ik een serieuse verandering ondergaan had. Maar het begon met wat complimentjes op mijn 'transitie'. Ik kon het bijna niet geloven. Dat net hij er op lette. Dat net hij zijn tijd er in stak om op mijn foto's te reageren. En er onstond contact. Onschuldig in het begin. Maar heel traag, heeeeeeeeeeeeeel traag, werd het intenser. Tot hij plots voorstelde gewoon eens af te spreken. Hij was single, ik getrouwd. Ik had nog maar een paar weken ervoor mijn man bedrogen met een 'platonische' relatie. Maar ik voelde direct aan dat ik geen seconde nog een ander wou zien of horen. 'hij' was er en ongelofelijk maar waar hij leek geïnteresseerd. Ook toen nog sprak het mollige meisje in mij dat het toch niet kon dat hij me wou zien. Dat hij wou afspreken. Mijn onzekerheden zorgden ervoor dat ik zijn motieven in vraag stelde. Was hij wel eerlijk? Meende hij wel dat hij me wou zien? Was het gewoon een grap voor hem?



Toen ik hem zag viel ik als een blok. Nog harder dan de eerste keer dat ik hem zag maar hij me niet eens zag staan. Honderden keren harder. Hij was nog knapper dan ik het mij herinnerde. Hij had de mooiste blauwe ogen en meest sexy lach ooit. Hij gaf me een knuffel toen we elkaar zagen. En aan zijn blik zag ik dat hij ook niet teleurgesteld was. Als je je hele leven met je uiterlijk in de knoop gelegen hebt en soms pure afschuw gevoeld hebt voor jezelf, is die blik het meest ongelofelijke moment in je leven. Hij ziet je. En hij wil je. En dat is met niets te vergelijken. Het feit dat hij zei dat ik er mooi uitzag. Dat hij zei dat het nerveus van me werd. Dat hij plots opstond en me kuste en zei dat hij het gewoon deed zodat we van de vraag af waren of we nu zouden kussen of niet. Ik kon mijn geluk niet op. Ik werd verliefd als nooit tevoor. En hij leek hetzelfde te voelen.



Een paar weken later liet ik mijn man vallen en trok in bij hem. Het was een enorm risico. We kenden elkaar al jaren maar in feite slechts luttele weken. Maar ik was zo verdomd verliefd. Zo verblind.

Niet dat ik me geen vragen stelde. Niet dat ik niet besefte hoe plots, snel en gevaarlijk het was. Ik ben geen idioot.



Hij was/is het gewoon. Dat is niet veranderd. Nu al die tijd later nog voor geen millimeter. Maar zoals overal zijn er problemen. Vragen. Dingen die we langzamerhand van elkaar leerden kennen. Zo weet hij nu dat ik mijn ex bedrogen heb (ben ondertussen gescheiden) en hij vreest dat dat een soort 'state of mind' is en ik het nog ga doen. Ik weet ondertussen dat hij in die paar jaar dat hij single was een waslijst aan vrouwen versleten heeft. Dat hij in toestanden beland is die ik niet aanvaardbaar vind. Maar mijn standpunt is dat het voor mij was en dat ik het maar moet aanvaarden en slikken. Hij is nu de trouwe, lieve maar verdomd sexy man. Waar kan ik over klagen? Waarom zou ik mijn tijd en emoties verspillen?



Maar hij zit anders ineen. Mijn verleden is een doorn in het oog en leidt tot discussies. Er Kwamen al heel wat verwijten. Het is met ups en downs. Meestal gaat het echt goed tussen ons. Beter dan met om het even wie in het verleden. Af en toe speelt het op en wordt hij echt kwaad.



We zijn beiden jaloerse mensen. Maar ik hou mij bezig met het heden en hou dat in het oog (en ik moet eerlijk zijn...hij is onberispelijk bezig) terwijl hij in een verleden dat ik wil vergeten blijft hangen.



Het maakt soms dingen kapot die zouden moeten overeind blijven. Ik kan niet begrijpen dat hij ons onrecht aandoet door iets waar hij uiteindelijk niets mee te maken heeft.



Ik begrijp wel dat je je 'gewaarschuwd' voelt door het verleden, maar niet dat je je het heden erdoor laat vergallen. Of ben ik fout?
Alle reacties Link kopieren
quote:zairaanne schreef op 19 april 2017 @ 14:55:

[...]





Hij is jaren samen geweest met een vrouw die hij ook bedrogen heeft. Zij het dan dat hij er eerlijk over geweest is en zij hem een tweede kans gegeven heeft. Ze zijn jaren later toch uiteen gegaan. Tijdens zijn single jaren heeft hij uiteraard niemand bedrogen. Tenzij je iemand hoop geven op meer om de tuin leiden noemt. Er zijn heel veel bedpartners gepasseerd in die tijd. En niet elk van hen dacht dat het maar voor kort was terwijl hij wel wist dat hij na het ontbijt zou breken ermee. Is dat een misstap? Bah. Neen zeker. Hoort bij het leven. En tegelijk weet ik dat, had ik gelijkaardige dingen gedaan, hij er misselijk zou van worden.Meten met 2 maten heet dat, zou ik geen trek in hebben.
Alle reacties Link kopieren
quote:Panita_ta schreef op 19 april 2017 @ 14:54:

Ziet je zoon zijn eigen vader nog of heb je vader voor het gemak ook maar uit het leven van je zoon geband?



Is iedereen die uit een ongelukkig huwelijk stapt dan fout? Een miskleun? Iemand die voor het gemak kiest???? Denk dat het allemaal wat complexer ineen zit dan dat.



maar uiteraard ziet hij zijn papa nog. Hij was niet de man voor mij maar is wel de vader van mijn kind en heeft het recht zijn kind te zien net als mijn zoon het recht heeft zijn vader te zien.Daar zou ik me nooit tegen verzetten. Ook niet uit 'gemakzucht'. Zij het dan ik niet inzie wat er 'gemakkelijk' is aan een scheiding.
Alle reacties Link kopieren
inderdaad is alles goed geregeld voor zoon?

ik lees maar een paar regels over je zoon en een heel stuk over twee andere mannem?

heb jij je prioriteiten wel op een rijtje?
Alle reacties Link kopieren
quote:Ginerva schreef op 19 april 2017 @ 14:57:

[...]





Meten met 2 maten heet dat, zou ik geen trek in hebben.Die trek is er vrees ik wel. Maar ik begrijp je reactie compleet
Alle reacties Link kopieren
quote:missbrice schreef op 19 april 2017 @ 14:58:

inderdaad is alles goed geregeld voor zoon?

ik lees maar een paar regels over je zoon en een heel stuk over twee andere mannem?

heb jij je prioriteiten wel op een rijtje?Mijn scheiding is het bewijs dat ik mijn prioriteiten op een rij heb. Blijven had tot heel veel meer lelijks geleid. Maar ja. Alles is prima geregeld en verloopt heel netjes.
Alle reacties Link kopieren
Sowieso klinkt die man niet echt als een lot uit de loterij, meten met 2 maten, jou pas zien staan nu je slank ben, chaggie zijn vanwege het verleden van iemand. Mmmm klinkt niet echt leuk
quote:zairaanne schreef op 19 april 2017 @ 14:59:

[...]





Mijn scheiding is het bewijs dat ik mijn prioriteiten op een rij heb. Blijven had tot heel veel meer lelijks geleid. Maar ja. Alles is prima geregeld en verloopt heel netjes.Nádat je uitgebreid bent vreemdgegaan dan.
Alle reacties Link kopieren
quote:Sensheart schreef op 19 april 2017 @ 14:36:

Dingen lopen zoals ze lopen, ik ben niet zo van goed of fout. Ja, je hebt je man destijds bedrogen en ja, je zou het weer kunnen doen. Hij zou het ook kunnen doen. En mijn buurman ook. Maar dat is een kwestie van vertrouwen. Of hij kiest ervoor je te vertrouwen of niet en dan moet hij gaan. Dit gezeik over dingen die je niet kunt veranderen maar dan wel blijven vind ik laf. Of hij zet zich eroverheen of hij gaat, meer opties zijn er niet. Of wat wil hij nog dat je doet/zegt dan?Nagels met koppen. Het is wat ik moest horen :-)
Alle reacties Link kopieren
quote:zairaanne schreef op 19 april 2017 @ 14:55:

[...]





Hij is jaren samen geweest met een vrouw die hij ook bedrogen heeft. Zij het dan dat hij er eerlijk over geweest is en zij hem een tweede kans gegeven heeft. Ze zijn jaren later toch uiteen gegaan. Tijdens zijn single jaren heeft hij uiteraard niemand bedrogen. Tenzij je iemand hoop geven op meer om de tuin leiden noemt. Er zijn heel veel bedpartners gepasseerd in die tijd. En niet elk van hen dacht dat het maar voor kort was terwijl hij wel wist dat hij na het ontbijt zou breken ermee. Is dat een misstap? Bah. Neen zeker. Hoort bij het leven. En tegelijk weet ik dat, had ik gelijkaardige dingen gedaan, hij er misselijk zou van worden.



Hij is dus zelf ook wel eens vreemdgegaan. En jij vertrouwt hem wel gewoon dus?



Ik ben niet van mening dat je als single maar alles kunt doen en geen 'fouten' kunt maken. Het is altijd lekker makkelijk om te zeggen 'hij was toen single dus hij deed niets verkeerd'. Dat er veel bedpartners zijn gepasseerd dat is natuurlijk geen misstap, maar als hij sommige van hen slecht heeft mishandeld is dat ook niet echt tof nee (misstap klinkt zo 'groot').



Heb je hem wel eens op de man af gevraagd / hem de keuze gesteld : of je dealt er mee of het heeft geen toekomst?

Ik snap dat je dat tweede dan niet wilt horen, maar jullie zijn nu 'pas' tien maanden samen. Beter kom je er dan nu achter dan over een aantal jaar!
My life, my way
quote:zairaanne schreef op 19 april 2017 @ 14:45:

[...]





Uiteraard. Dat hier blijkbaar enkel foutloze mensen zitten.Wel als het gaat over op mijn rug gaan terwijl ik een relatie heb inderdaad.
Alle reacties Link kopieren
[img]null[/img]quote:Hunniebunnie schreef op 19 april 2017 @ 14:41:

Ik mis de liefdesbaby...?yeah...wij ook. Maar gezien ons vergevorderde leeftijd gaan we het de planeet niet aan doen nog een exemplaar van onze verderfelijke soort te produceren.
Alle reacties Link kopieren
quote:zairaanne schreef op 19 april 2017 @ 14:59:

[...]





Mijn scheiding is het bewijs dat ik mijn prioriteiten op een rij heb. Blijven had tot heel veel meer lelijks geleid. Maar ja. Alles is prima geregeld en verloopt heel netjes.Het meteen intrekken bij een andere man bewijst het tegendeel.
quote:zairaanne schreef op 19 april 2017 @ 15:02:

[img]null[/img]

[...]





yeah...wij ook. Maar gezien ons vergevorderde leeftijd gaan we het de planeet niet aan doen nog een exemplaar van onze verderfelijke soort te produceren. Dat vind ik oprecht een toffe reactie!
Alle reacties Link kopieren
Waarom blijf je eigenlijk bij een man die jou zo wantrouwt?
Even oprecht TO... hoe kon je het je man aandoen? Echt hoe
Alle reacties Link kopieren
Mens wat een drama. Ik zou er voor passen. Je bent het ene bed uitgerold, en het volgende ingerold. Je ging vreemd bij het leven, je huidige partner rollebolde langs alle schatjes uit de stad.. Tjezus, ik word er al moe van als ik t lees...



Misschien een optie om met je zoon op jezelf te gaan wonen, en de relatie met huidige partner rustig en kalmpjes op te bouwen? Dan komen dingen als vertrouwen en verdieping van je relatie vanzelf. Jullie hebben jezelf geen tijd gegeven om na te denken over hoe je de relatie wilde vormgeven, maar hopsa, gelijk in het diepe gesprongen. Raar he? Dat het spaak loopt...
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
Wat je partner deed in de tijd dat hij single was zegt niks over hoe hij is in een relatie. Wat jij deed tijdens je relaties zegt alles over hoe jij bent in een relatie, nml dat je ontrouw bent als het je niet zint.

Dus jouw huidige partner heeft wel degelijk een punt al wist hij zelf met wat voor een persoon hij zich inliet. Dat dit een terugkerend iets is in discussies/ruzies zijn de consequenties van je gedrag, zo simpel is het.

Ik snap dat het moeilijk is om te begrijpen voor iemand die zo egoïstisch in het leven staat als jij. Ik heb te doen met je zoon, je zal maar zo'n moeder hebben.
Alle reacties Link kopieren
quote:zairaanne schreef op 19 april 2017 @ 15:02:

[img]null[/img]

[...]





yeah...wij ook. Maar gezien ons vergevorderde leeftijd gaan we het de planeet niet aan doen nog een exemplaar van onze verderfelijke soort te produceren. je hebt i.i.g. humor haha
My life, my way
Alle reacties Link kopieren
quote:Ginerva schreef op 19 april 2017 @ 14:44:

Zowaar het hele verhaal gelezen en kom tot de conclusie dat je een behoorlijk zooiitje van je leven hebt gemaakt.



Maar goed ik vind dat je huidige vriend niet zo moet zeuren, gebeurd is gebeurd en hij kon van te voren bedenken dat je het niet zo nauw neemt tijdens een relatie want je ging tenslotte vreemd met hem tijdens je relatie met je inmiddels ex man.

Jammer dat hij je geen eerlijke kans wil geven.



Het zou inderdaad een zooitje zijn ware het niet dat iedereen die in het verhaal betrokken was heel goed wist hoe de vork in de steel zat en waar ze mee bezig waren; mijn ex mag me verachten, de rest wist waar ze aan begonnen. Maar geen van hen maakt er een probleem van en eigenlijk wensen ze me alleen maar goeds toe. Op mijn ex man na dus. Maar dat is maar normaal.



En ik begrijp het wantrouwen. Ik begrijp de vragen. Ik ben eerlijk geweest en volledig open omdat ik ons alle kansen wou geven; maar hem ook de mogelijkheid wou geven er uit te stappen moest het er teveel aan zijn voor hem. Hij is dan open geweest naar mij toe. Het resultaat is dat we alletwee even hebben moeten slikken maar dat ik vond dat ik niet moest zeuren. wou ik met hem verder dan moest ik er maar mee leren leven. En dat zou ik ook volledig doen. Maar elke keer hij mijn verleden oprakelt komt het duiveltje in mij naar boven dat dan ook wel wat vuil durft te spuwen.



Ondertussen gaat het beter. De voorbije maanden weten we wat we waard zijn en hij zegt vaker dat hij wou dat we er sneller werk van gemaakt hadden en dus al verder stonden. Hij begint te kalmeren. Hij heeft wat gezondheidsproblemen gehad en ik ben er onafgebroken geweest voor hem. Dat sterkt zijn vertrouwen wel. Ik draag zorg voor zijn kinderen. Maar af en toe zijn er de opmerkingen. Ik werk in een milieu waar heel veel testosteron zit en elke keer ik een dienst draai kan hij het niet laten me te vragen me te gedragen. Dat is niet zo erg. Dat klinkt niet ernstig. Maar we komen van ver.
Even serieus: volgens mij moet jij gewoon eens alleen met je zoon wonen. Gewoon jezelf eens leren kennen en onder ogen komen. Leren op jezelf te vertrouwen, jezelf te vermaken, je met je kind bezig te houden. Echt, je maakt jezelf veel te afhankelijk van die gasten.
Alle reacties Link kopieren
quote:stellar schreef op 19 april 2017 @ 15:07:

Wat je partner deed in de tijd dat hij single was zegt niks over hoe hij is in een relatie. Wat jij deed tijdens je relaties zegt alles over hoe jij bent in een relatie, nml dat je ontrouw bent als het je niet zint.

Dus jouw huidige partner heeft wel degelijk een punt al wist hij zelf met wat voor een persoon hij zich inliet. Dat dit een terugkerend iets is in discussies/ruzies zijn de consequenties van je gedrag, zo simpel is het.

Ik snap dat het moeilijk is om te begrijpen voor iemand die zo egoïstisch in het leven staat als jij. Ik heb te doen met je zoon, je zal maar zo'n moeder hebben.Nou nou, die opmerking over haar zoon is wel heel gemeen. Natuurlijk TO is verre van een goed persoon geweest richting haar ex-man en misschien meerdere personen, maar dit zegt niets over haar kwaliteiten als moeder!
My life, my way
Ik ben afgehaakt bij "kastplant" en wegens het vermoeden van de ambities van een romanschrijver en het te lang uitblijven van het 'probleem'. Excuses moi.
Alle reacties Link kopieren
quote:Moniek1234 schreef op 19 april 2017 @ 15:07:

[...]





je hebt i.i.g. humor haha:-) ik probeer overal de humor van in te zien
Alle reacties Link kopieren
quote:Hunniebunnie schreef op 19 april 2017 @ 15:09:

Even serieus: volgens mij moet jij gewoon eens alleen met je zoon wonen. Gewoon jezelf eens leren kennen en onder ogen komen. Leren op jezelf te vertrouwen, jezelf te vermaken, je met je kind bezig te houden. Echt, je maakt jezelf veel te afhankelijk van die gasten.Dat lijkt me ook zeker een goed plan. Is het niet beter om apart van elkaar te gaan wonen? Jullie zijn zo snel samen gaan wonen! Je hoeft niet meteen de relatie te stoppen, maar gewoon een eigen plek en het dan wat rustiger aan doen? Zorgt ook voor wat meer stabiliteit..
My life, my way
quote:zairaanne schreef op 19 april 2017 @ 15:09:

[...]





Het zou inderdaad een zooitje zijn ware het niet dat iedereen die in het verhaal betrokken was heel goed wist hoe de vork in de steel zat en waar ze mee bezig waren; mijn ex mag me verachten, de rest wist waar ze aan begonnen. Maar geen van hen maakt er een probleem van en eigenlijk wensen ze me alleen maar goeds toe. Op mijn ex man na dus. Maar dat is maar normaal.



En ik begrijp het wantrouwen. Ik begrijp de vragen. Ik ben eerlijk geweest en volledig open omdat ik ons alle kansen wou geven; maar hem ook de mogelijkheid wou geven er uit te stappen moest het er teveel aan zijn voor hem. Hij is dan open geweest naar mij toe. Het resultaat is dat we alletwee even hebben moeten slikken maar dat ik vond dat ik niet moest zeuren. wou ik met hem verder dan moest ik er maar mee leren leven. En dat zou ik ook volledig doen. Maar elke keer hij mijn verleden oprakelt komt het duiveltje in mij naar boven dat dan ook wel wat vuil durft te spuwen.



Ondertussen gaat het beter. De voorbije maanden weten we wat we waard zijn en hij zegt vaker dat hij wou dat we er sneller werk van gemaakt hadden en dus al verder stonden. Hij begint te kalmeren. Hij heeft wat gezondheidsproblemen gehad en ik ben er onafgebroken geweest voor hem. Dat sterkt zijn vertrouwen wel. Ik draag zorg voor zijn kinderen. Maar af en toe zijn er de opmerkingen. Ik werk in een milieu waar heel veel testosteron zit en elke keer ik een dienst draai kan hij het niet laten me te vragen me te gedragen. Dat is niet zo erg. Dat klinkt niet ernstig. Maar we komen van ver.



denk je dat dit het enige is wat het gevolg voor jouw ex is? Dat hij je veracht?



Je hebt zijn vertrouwen stuk gemaakt, en zelfs nu (ik kan er echt niet bij) snap je dit niet. Hoe kun je zo in elkaar steken? Bij mij heeft het 3 jaar en therapie gekost voordat ik weer kon vertrouwen in een relatie. Snap je dat? Dat heb jij je ex gegeven.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven