Bewust minder contact met familie?

31-08-2016 14:52 7 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb thuis geleerd dat familie belangrijk is, dat je altijd bij elkaar terecht kan en voor elkaar klaar staat.



Mijn ouders werken samen in hun bedrijf, mijn zus is daar ook komen werken. Ondanks alle verzoeken heb ik mijn stages deels buiten de deur gelopen en ben ik daarna ook elders gaan werken. Dat bevalt goed, en ondanks dat ik goed met ouders/zus op kan schieten (ik kan er heerlijk mee praten en filosoferen) ga ik niet bij mijn ouders werken. Ik kom er vier, vijf dagen per week langs en meestal wordt mijn professionele mening over zaken gevraagd en daar wil ik best over meedenken. Ik ken inmiddels veel dossiers van hun klanten.
anoniem_277813 wijzigde dit bericht op 06-09-2016 09:36
Reden: herkenbaarheid
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Wat let je om het in gesprek te brengen dat je, door wat je zelf hebt meegemaakt, veel gevoeliger bent geworden voor negatieve zaken en prikkels. Je hebt een zware tijd gehad, bent daar uit gekomen en ik kan me heel goed voorstellen dat bakken negativiteit niet goed voor je zijn. Zoals ik je OP lees, zijn je ouders prima mensen om een goed gesprek mee te voeren.
Well behaved women rarely make history.
Alle reacties Link kopieren
Goed duidelijk maken dat je niet zozeer afstand (lucht!!) nodig hebt van je familie als personen maar dat je zelf nog herstellend bent en hun problemen er niet continu bij kan hebben. Niemand heeft er iets aan als jij niet meer op de been kan blijven.



Maak havens in de tijd waarin je niet bereikbaar bent. (En leg die telefoon ook weg dan!) En neem 1 dag per weekend familie vrij. Je moet (veel meer) kunnen bijtanken dan je nu doet. Veel sterkte!
denkmetjehart
Wow, jullie zitten (zaten) ook wel heel erg op elkaar lip zeg.

Zeg eerlijk dat je nog aan het herstellen bent van je burn-out. Dat je andermans sores er nu even niet bij kunt hebben. Dat je lucht en ruimte nodig hebt. Dat je onverminderd van hen houdt, maar nu echt ruimte moet maken voor jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor jullie reacties
anoniem_277813 wijzigde dit bericht op 06-09-2016 09:39
Reden: herkenbaarheid
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Hoewel je vast ook heel blij met ze zult zijn ben ik nog blijer dat ik niet uit een dergelijk gezin kom. Ik zou echt knettergek worden als ik in die ene week vrij met de uitdrukkelijk uitgesproken wens tijd voor mezelf te hebben nog steeds lastig gevallen zou worden door mijn ouders. Ik zou denken ga lekker zelf in n bootje varen zeg!



En tja ik denk als ik het zo lees dat je het zelf in stand houdt door nooit duidelijk voor jezelf te kiezen. Het klinkt mij ongezond en energie vretend in de oren en ik zou juist eens contact zoeken met die broer van je, hij zal niet voor niets zich zo gedragen. Wie weet wat hij je kan leren. Ook n therapeut die werkt met familieopstellingen zou volgens mij goed voor je zijn. Tenzij je niets veranderen wil....
denkmetjehart
Je kan prima nee zeggen als je vader aktiviteiten gaat zitten regelen terwijl je duidelijk aan hebt gegeven dat je rust wilde.



Ik denk dat jij gewoon moet leren je grenzen te bewaken ( bij familie maar ook daar buiten, je hebt niets voor niks een burnout) en dat kost tijd ( ze moeten wennen net als jij) en soms ook gedoe bij familie. Ik zou daar anders professionele hulp bij vragen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven