Relaties
alle pijlers
binnen 2,5 jaar wil hij scheiden
zaterdag 1 november 2014 20:26
Hoi,
Ik moet mijn verhaal gewoon even kwijt. Weet niet wat ik van jullie verwacht, maar misschien tips of steun.
Mijn man en ik zijn 12 jaar samen waarvan bijna 2,5 jaar getrouwd. Mijn man heeft 2 maanden geleden verteld dat hij verliefd is op een ander en dat hij ook al langer niets meer voor mij voelt. Volgens hem staan deze 2 zaken los van elkaar. Hij is eerst op zichzelf gaan wonen en heeft nu aangegeven dat het mooi geweest is en dat hij wil scheiden. Ik voel me wanhopig en ben perplex. Ik wist niet dat er iets niet goed was aan onze relatie en ik kan die verliefdheid niet los zien van het niets meer voelen voor mij. Ik heb het gevoel dat hij overhaast beslist. Hij zegt dat hij het zeker weet, maar hij zegt ook dat hij nu niet meer verder wil met ons samen, maar objectief gezien niet weet of hij er over een half jaar anders over denkt. Is het stom dat ik daardoor toch hoop blijf houden? Hij heeft duidelijk gezegd dat hij wil scheiden. Ik vind dat hij ons geen kans heeft gegeven en dat hij iets najaagt wat uiteindelijk hoogstens even goed als onze relatie zal zijn. Hij zegt dat hij zich belemmerd voelde in onze relatie. Ik zou zo graag willen laten zien dat ik kan veranderen (niet alleen voor hem, maar juist ook voor mijzelf). Maar hij wil mij deze kans niet geven. Hij wil vrij zijn en alles nog eens anders doen, want hij is nu nog jong.
Ik moet mijn verhaal gewoon even kwijt. Weet niet wat ik van jullie verwacht, maar misschien tips of steun.
Mijn man en ik zijn 12 jaar samen waarvan bijna 2,5 jaar getrouwd. Mijn man heeft 2 maanden geleden verteld dat hij verliefd is op een ander en dat hij ook al langer niets meer voor mij voelt. Volgens hem staan deze 2 zaken los van elkaar. Hij is eerst op zichzelf gaan wonen en heeft nu aangegeven dat het mooi geweest is en dat hij wil scheiden. Ik voel me wanhopig en ben perplex. Ik wist niet dat er iets niet goed was aan onze relatie en ik kan die verliefdheid niet los zien van het niets meer voelen voor mij. Ik heb het gevoel dat hij overhaast beslist. Hij zegt dat hij het zeker weet, maar hij zegt ook dat hij nu niet meer verder wil met ons samen, maar objectief gezien niet weet of hij er over een half jaar anders over denkt. Is het stom dat ik daardoor toch hoop blijf houden? Hij heeft duidelijk gezegd dat hij wil scheiden. Ik vind dat hij ons geen kans heeft gegeven en dat hij iets najaagt wat uiteindelijk hoogstens even goed als onze relatie zal zijn. Hij zegt dat hij zich belemmerd voelde in onze relatie. Ik zou zo graag willen laten zien dat ik kan veranderen (niet alleen voor hem, maar juist ook voor mijzelf). Maar hij wil mij deze kans niet geven. Hij wil vrij zijn en alles nog eens anders doen, want hij is nu nog jong.
zondag 23 november 2014 17:16
Kerst overslaan is geen optie, mijn familie gaat daar niet mee akkoord en dat snap ik ook wel. Mijn moeder wil dat we allemaal samen zijn, dus was altijd hele afstemming met schoonfamilies zodat alke kinderen op dezelfde dag kunnen komen. Aan de ene kant vind ik het overdreven om daar zo aan vast te houden, want zorgde voor problemen met schoonfamilie die dit bijvoorbeeld pas op het laatst wilde beslissen op welke dag wij welkom waren terwijl mijn moeder het al een maand van tevoren wilde weten. Aan de andere kant waardeer ik ook wel dat ze zo haar best doet om iedereen samen te brengen.
zondag 23 november 2014 17:31
Het is niet teleurgesteld. Ze zal het zo brengen dat ik het voor iedereen verpest door niet te komen en ze zal opmerken (terecht) dat door Kerst niet te vieren hij heus niet terug komt, dus dat ik het dan gewoon wel moet doen.
Ja, ik heb het niet van een vreemde. Maar door die sterke meningen thuis weet ik ook niet altijd wat ik zelf wil. Iedereen probeert je in een bepaalde richting te duwen en komt met argumenten (ja, zo zal hij zich ook gevoeld hebben). Neem nou vandaag: mijn moeder zegt dat ik een magnetron moet kopen, want dat is handig als je in je eentje bent. Ik wilde altijd wel een magnetron, maar man niet. Nu weet ik het niet meer. Hij zei altijd dat we er geen plek voor hadden te weinig stopcontacten en we hebben geen aardlekschakelaar (allemaal waar). Dan het gevoel dat het wel handig is. Maar daarbij ook het gevoel: als ik er nu 1 koop zou het net zijn of ik het doe om 'lekker puh' richting hem te zeggen en ook als is dat niet de reden, toch voelt het dan niet goed en net of ik hem dan al vergeten ben.
Ja, ik heb het niet van een vreemde. Maar door die sterke meningen thuis weet ik ook niet altijd wat ik zelf wil. Iedereen probeert je in een bepaalde richting te duwen en komt met argumenten (ja, zo zal hij zich ook gevoeld hebben). Neem nou vandaag: mijn moeder zegt dat ik een magnetron moet kopen, want dat is handig als je in je eentje bent. Ik wilde altijd wel een magnetron, maar man niet. Nu weet ik het niet meer. Hij zei altijd dat we er geen plek voor hadden te weinig stopcontacten en we hebben geen aardlekschakelaar (allemaal waar). Dan het gevoel dat het wel handig is. Maar daarbij ook het gevoel: als ik er nu 1 koop zou het net zijn of ik het doe om 'lekker puh' richting hem te zeggen en ook als is dat niet de reden, toch voelt het dan niet goed en net of ik hem dan al vergeten ben.
zondag 23 november 2014 17:38
En wat denk jij zelf?
Vind jij een magnetron handig?
Zo ja dan koop je er eentje zo nee dan doe je het niet.!
En hoezo heb je geen geaard stopcontact in wat voor aftands huis woon je dan in vredesnaam?
Een huurhuis toch als ik het goed heb en dan kun je toch elk willekeurig stopcontact in de keuken gebruiken?
Vind jij een magnetron handig?
Zo ja dan koop je er eentje zo nee dan doe je het niet.!
En hoezo heb je geen geaard stopcontact in wat voor aftands huis woon je dan in vredesnaam?
Een huurhuis toch als ik het goed heb en dan kun je toch elk willekeurig stopcontact in de keuken gebruiken?
zondag 23 november 2014 17:45
Het husis is van 1970, toen waren aardlekschakelaars nog niet verplicht. Ik heb 2 dubbele stopcontacten in de keuken; 1 van de 2 is wel geaard, maar daar heb je niets aan als er geen aardlekschakelaar is Op 1 dubbel stopcontact zit al koelkast, afwasmachine, koffiezetapparaat en waterkoker. Daar zou de magnetron dan nog bijkomen. Dat zou denk ik wel kunnen, maar gevaar dat er teveel stroom op komt is dan nog groter en dit icm het feit dat er geen aardlekschakelaar is, zit me niet lekker. Aardlekschakelaar laten aanbrengen kost ¤ 1000,-.
zondag 23 november 2014 17:49
Tja, problemen kun je hebben
Maar waar het mij eigenlijk om gaat is, hoe ga je in tegen mensen die argumenten hebben waar op het eerste gezicht niets mis mee is, maar niet strookt met jouw gevoel waardoor je toch bij je eigen mening wilt blijven ook al kun je het niet zo goed verwoorden als de ander.
Maar waar het mij eigenlijk om gaat is, hoe ga je in tegen mensen die argumenten hebben waar op het eerste gezicht niets mis mee is, maar niet strookt met jouw gevoel waardoor je toch bij je eigen mening wilt blijven ook al kun je het niet zo goed verwoorden als de ander.
zondag 23 november 2014 17:58
quote:shehot schreef op 23 november 2014 @ 17:52:
Hoe je altijd gelijk krijgt?
Niet.
Wordt ook hoog tijd om dat te leren.Ik hoef geen gelijk te krijgen, maar ik wil mijn leven niet laten sturen door anderen die telkens zeggen dat ik iets moet (zie maar dat man en ik op elkaar lijken) en wil dus op een beleefde manier aangeven dat ik het meedenken waardeer, maar de dingen toch op mijn eigen manier blijf doen, zolang een ander er geen last van heeft.
Hoe je altijd gelijk krijgt?
Niet.
Wordt ook hoog tijd om dat te leren.Ik hoef geen gelijk te krijgen, maar ik wil mijn leven niet laten sturen door anderen die telkens zeggen dat ik iets moet (zie maar dat man en ik op elkaar lijken) en wil dus op een beleefde manier aangeven dat ik het meedenken waardeer, maar de dingen toch op mijn eigen manier blijf doen, zolang een ander er geen last van heeft.
zondag 23 november 2014 18:00
zondag 23 november 2014 21:14
quote:maria30 schreef op 23 november 2014 @ 17:58:
[...]
Ik hoef geen gelijk te krijgen, maar ik wil mijn leven niet laten sturen door anderen die telkens zeggen dat ik iets moet (zie maar dat man en ik op elkaar lijken) en wil dus op een beleefde manier aangeven dat ik het meedenken waardeer, maar de dingen toch op mijn eigen manier blijf doen, zolang een ander er geen last van heeft.Bij mij gaan dat soort zaken altijd het ene oor in en het andere oor uit. En van wie moet je beleefd zijn eigenlijk?
[...]
Ik hoef geen gelijk te krijgen, maar ik wil mijn leven niet laten sturen door anderen die telkens zeggen dat ik iets moet (zie maar dat man en ik op elkaar lijken) en wil dus op een beleefde manier aangeven dat ik het meedenken waardeer, maar de dingen toch op mijn eigen manier blijf doen, zolang een ander er geen last van heeft.Bij mij gaan dat soort zaken altijd het ene oor in en het andere oor uit. En van wie moet je beleefd zijn eigenlijk?
zondag 23 november 2014 21:26
Van mezelf meestal bedoelen mensen het namelijk wel goed. Ik word alleen een beetje allergisch als ik een aantal keer achter elkaar hoor "moet je ook eens doen". En vaak vragen ze later ook nog "heb je dat nou al gedaan?" Vandaar dat niet reageren ook niet echt een optie is, want men verwacht dus wel dat ik reageer.
zondag 23 november 2014 21:28
quote:maria30 schreef op 23 november 2014 @ 21:26:
Van mezelf meestal bedoelen mensen het namelijk wel goed. Ik word alleen een beetje allergisch als ik een aantal keer achter elkaar hoor "moet je ook eens doen". En vaak vragen ze later ook nog "heb je dat nou al gedaan?" Vandaar dat niet reageren ook niet echt een optie is, want men verwacht dus wel dat ik reageer.je kan toch zeggen, nee dat doe ik niet? Ik vind dat niks, of ik hou daar niet van. Wat is daar moeilijk aan.
Van mezelf meestal bedoelen mensen het namelijk wel goed. Ik word alleen een beetje allergisch als ik een aantal keer achter elkaar hoor "moet je ook eens doen". En vaak vragen ze later ook nog "heb je dat nou al gedaan?" Vandaar dat niet reageren ook niet echt een optie is, want men verwacht dus wel dat ik reageer.je kan toch zeggen, nee dat doe ik niet? Ik vind dat niks, of ik hou daar niet van. Wat is daar moeilijk aan.
zondag 23 november 2014 21:45
Ben een stuk rustiger dan vanochtend. Hele ochtend gehuild. Toen wilde ik met de auto op stap en bleek daarvan de accu leeg te zijn. Kon ik er niet bij hebben. Gelukkig heeft zus het voor mij opgelost. Voor nu accepteer ik nog maar even dat ik veel te veel op anderen leun. Met kleine stapjes wordt dit vast beter. Daarna even uit huis geweest en met de auto geoefend. Voelde me daarna een stuk beter. Thuis zit ik zoveel te denken dat ik aan praktische dingen gewoon niet toekom. Dit ga ik opschrijven om te bespreken met psycholoog. Net ook de oma's van mijn man gemaild. Had van beiden een kaartje gehad. Ben er goed voor gaan zitten. Wilde ervoor waken dat ik bij hun mijn hart zou uitstorten dus heb het bij een zin gehouden: ik ben erg verdrietig over de scheiding, ik had het zo graag anders gezien. En verder gewoon geschreven over mijn autorijervaringen en hoe het met hun gaat enzo.
zondag 23 november 2014 21:58
Hai To,
Ik ben psycholoog. Net als ik zijn velen in een praktijk, vergoed door de verzekering, GZ-psycholoog of vergelijkbaar. 6 jaar opleiding en mensen die hun titel echt niet bij een pakje boter hebben gekregen, dus doe niet zo idioot en ga je gedachten en gedragingen delen, want meid, jij hebt echt werk te verrichten.
HBO-psychologen mogen jou niet in hun eentje behandelen. Dit gezegd hebbende, goed van je dat je ondanks een kritisch publiek blijft schrijven. Ik maak me wel wat zorgen om je echt wat extreme behoefte aan controle en goedkeuring. Mag iets in jouw leven (of in je huis) imperfect zijn? Dit is een oprechte vraag.
Ik ben psycholoog. Net als ik zijn velen in een praktijk, vergoed door de verzekering, GZ-psycholoog of vergelijkbaar. 6 jaar opleiding en mensen die hun titel echt niet bij een pakje boter hebben gekregen, dus doe niet zo idioot en ga je gedachten en gedragingen delen, want meid, jij hebt echt werk te verrichten.
HBO-psychologen mogen jou niet in hun eentje behandelen. Dit gezegd hebbende, goed van je dat je ondanks een kritisch publiek blijft schrijven. Ik maak me wel wat zorgen om je echt wat extreme behoefte aan controle en goedkeuring. Mag iets in jouw leven (of in je huis) imperfect zijn? Dit is een oprechte vraag.
zondag 23 november 2014 22:14
Zo was het ook echt niet bedoeld (refererend aan je opmerking van het pakje boter). Ik ging uit van een 3-jarige bachelor en een 1-jarige master. Is dat veranderd dan of is dat altijd al zo geweest?
Je vraag vind ik moeilijk. Ik denk dat ik vind dat andere mensen wel fouten mogen maken maar ik niet. Mijn huis is overigens niet superopgeruimd en op veel plekken ligt stof. Als iets kapot gaat of tegenzit (zoals vanochtend met de auto) dan reageer ik daar denk ik wel extremer op dan de gemiddelde mens.
Je vraag vind ik moeilijk. Ik denk dat ik vind dat andere mensen wel fouten mogen maken maar ik niet. Mijn huis is overigens niet superopgeruimd en op veel plekken ligt stof. Als iets kapot gaat of tegenzit (zoals vanochtend met de auto) dan reageer ik daar denk ik wel extremer op dan de gemiddelde mens.