Relaties
alle pijlers
blijven of weggaan uit de relatie?
zondag 26 juni 2016 23:08
(voor de voorgaande informatie even vorig topic bekijken)
Nu maand of anderhalf verder na tweede kans gegeven te hebben aan mijn vriend bouwen de irritaties zich op. Hij verstikt mij nog steeds terwijl hij dat niet meer zou doen. Ik heb geen tijd meer voor mezelf, hij wil de hele tijd bij mij zijn. Ook verplichte etentjes bij schoonfamilie terwijl ik daar soms geen zin in heb.
Hele tijd commentaar op alles heeft hij. De slaapkamer is te warm, het bed is te klein, nieuw bed te hard, bedbodem niet goed, kussens te zacht, en dat gaat zo maar door en ook op andere onderwerpen zelfs over het autorijden.
Ik kan niet uitslapen omdat hij altijd vroeg eruit gaat en wakker is. En ik dus ook maar op moet staan. In de avond kan ik niet eens een lange film kijken want dan wil hij slapen en moet de tv uit. Maar als we samen vroeg een film kijken valt hij in slaap. Maar met uitgaan dan kan hij wel wakker blijven.
Ik wil over een aantal jaar op mezelf gaan wonen maar hij wilt gelijk samenwonen. In een huis van zijn keuze, zijn smaak en in dezelfde woonplaats. Terwijl ik juist graag naar een woonplaats verder wil verhuizen. Hierin verschillen wij dus erg van mening. Ook zou ik het fijner vinden om zelf iets te hebben zonder dat ik afhankelijk van de ander ben. Omdat de ander meer controle heeft, macht om de ander het huis uit te zetten. Ik heb dit al eens meegemaakt toen ik voor een sterfgeval naar huis moest en een ex van mij dag erna op bezoek kwam met al mijn spullen en de relatie beëindigde uit het niets.
Hij is lief en weet dat hij het misschien wel goed bedoeld maar ik irriteer mij er zo aan dat ik ga twijfelen aan de relatie en of ik niet beter kan stoppen ermee.
Ik mag niet mijn deel van het uitgaan betalen want dat wilt hij doen omdat ik werkloos ben en maar een klein bedrag krijg per maand. Ik voel mij daar nog steeds niet prettig bij. Daarom rijd ik altijd als een soort compensatie. Maar nog voel ik mij slecht erbij. Heb het gevoel dat ik hierdoor gebonden ben aan hem.
Als ik de relatie beëindig dan zal ik wel hele hoop ellende over me heen krijgen. Van hem, mijn ouders, zijn familie, gezamenlijke vriendengroep.
Maar zo kan het toch ook niet verder ?
Ik zit zo in de knoop ermee dat ik een hele dag erover nadenk. Ik voel mij soms vervreemd van mezelf omdat ik mij steeds meer probeer aan te passen aan hem terwijl ik daar eigenlijk geen puf voor heb. Ik kan niet voldoen aan zijn verwachtingen. Ook wil ik zelf weer onafhankelijk kunnen zijn. Dat is voor mij ook een belangrijk doel om gelukkig te kunnen zijn.
Wat zouden jullie doen? Verder gaan of stoppen ermee?
Nu maand of anderhalf verder na tweede kans gegeven te hebben aan mijn vriend bouwen de irritaties zich op. Hij verstikt mij nog steeds terwijl hij dat niet meer zou doen. Ik heb geen tijd meer voor mezelf, hij wil de hele tijd bij mij zijn. Ook verplichte etentjes bij schoonfamilie terwijl ik daar soms geen zin in heb.
Hele tijd commentaar op alles heeft hij. De slaapkamer is te warm, het bed is te klein, nieuw bed te hard, bedbodem niet goed, kussens te zacht, en dat gaat zo maar door en ook op andere onderwerpen zelfs over het autorijden.
Ik kan niet uitslapen omdat hij altijd vroeg eruit gaat en wakker is. En ik dus ook maar op moet staan. In de avond kan ik niet eens een lange film kijken want dan wil hij slapen en moet de tv uit. Maar als we samen vroeg een film kijken valt hij in slaap. Maar met uitgaan dan kan hij wel wakker blijven.
Ik wil over een aantal jaar op mezelf gaan wonen maar hij wilt gelijk samenwonen. In een huis van zijn keuze, zijn smaak en in dezelfde woonplaats. Terwijl ik juist graag naar een woonplaats verder wil verhuizen. Hierin verschillen wij dus erg van mening. Ook zou ik het fijner vinden om zelf iets te hebben zonder dat ik afhankelijk van de ander ben. Omdat de ander meer controle heeft, macht om de ander het huis uit te zetten. Ik heb dit al eens meegemaakt toen ik voor een sterfgeval naar huis moest en een ex van mij dag erna op bezoek kwam met al mijn spullen en de relatie beëindigde uit het niets.
Hij is lief en weet dat hij het misschien wel goed bedoeld maar ik irriteer mij er zo aan dat ik ga twijfelen aan de relatie en of ik niet beter kan stoppen ermee.
Ik mag niet mijn deel van het uitgaan betalen want dat wilt hij doen omdat ik werkloos ben en maar een klein bedrag krijg per maand. Ik voel mij daar nog steeds niet prettig bij. Daarom rijd ik altijd als een soort compensatie. Maar nog voel ik mij slecht erbij. Heb het gevoel dat ik hierdoor gebonden ben aan hem.
Als ik de relatie beëindig dan zal ik wel hele hoop ellende over me heen krijgen. Van hem, mijn ouders, zijn familie, gezamenlijke vriendengroep.
Maar zo kan het toch ook niet verder ?
Ik zit zo in de knoop ermee dat ik een hele dag erover nadenk. Ik voel mij soms vervreemd van mezelf omdat ik mij steeds meer probeer aan te passen aan hem terwijl ik daar eigenlijk geen puf voor heb. Ik kan niet voldoen aan zijn verwachtingen. Ook wil ik zelf weer onafhankelijk kunnen zijn. Dat is voor mij ook een belangrijk doel om gelukkig te kunnen zijn.
Wat zouden jullie doen? Verder gaan of stoppen ermee?
zondag 26 juni 2016 23:36
Nee, ik heb niet je voorgaande topic gelezen (Sorry, geen idee welke dat zou moeten zijn)
Dus alleen de OP gelezen, en persoonlijk zou ik heel hard de andere kant op rennen.
Alles draait om hem, en wat hij wil... Ik zou mooi zeggen Dikke Doei...
Krijg het er bijkans gewoon benauwd van, van zo'n type...
Wat de rest van zijn/jouw familie/vriendengroep ervan vind... Dikke pech. Laten zij maar met hem gaan samenwonen/relatie aangaan. Jij moet er wel of niet mee leven/samenleven.
En gek genoeg draait de wereld niet om hem. Als hij daaraan twijfelt, even een balletje tegen hem aangooien. (Nee hoeft niet hard) als dat balletje niet om zijn orbit gaat heen draaien, dan weet je genoeg... Het draait dus allemaal niet om hem.
Succes en/of sterkte.
Dus alleen de OP gelezen, en persoonlijk zou ik heel hard de andere kant op rennen.
Alles draait om hem, en wat hij wil... Ik zou mooi zeggen Dikke Doei...
Krijg het er bijkans gewoon benauwd van, van zo'n type...
Wat de rest van zijn/jouw familie/vriendengroep ervan vind... Dikke pech. Laten zij maar met hem gaan samenwonen/relatie aangaan. Jij moet er wel of niet mee leven/samenleven.
En gek genoeg draait de wereld niet om hem. Als hij daaraan twijfelt, even een balletje tegen hem aangooien. (Nee hoeft niet hard) als dat balletje niet om zijn orbit gaat heen draaien, dan weet je genoeg... Het draait dus allemaal niet om hem.
Succes en/of sterkte.
zondag 26 juni 2016 23:37
zondag 26 juni 2016 23:42
zondag 26 juni 2016 23:49
quote:Hele tijd commentaar op alles heeft hij. De slaapkamer is te warm, het bed is te klein, nieuw bed te hard, bedbodem niet goed, kussens te zacht, en dat gaat zo maar door en ook op andere onderwerpen zelfs over het autorijden.Heb je nooit gezegd: "ik denk dat je niet in de gaten hebt hoe het overkomt, maar wil je nu ophouden met kankeren want ik kan daar niet goed tegen?"
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zondag 26 juni 2016 23:49
(voor iedereen, doe jezelf een lol; loepen)
Dit moet je even naderverklaren. Wat bedoel je met "nog steeds". In je vorige topic gaf je namelijk overduidelijk je vriend er de schuld van dat JIJ was vreemd gegaan omdat hij geen aandacht voor je had en zelfs jullie vrienden niets van jullie relatie wisten. Jullie zagen elkaar nooit, geen intimiteit niets.
En in dit topic is hij ineens "nog steeds" verstikkend en wil hij "steeds bij me zijn".
Ik volg je echt niet meer.
Nu maand of anderhalf verder na tweede kans gegeven te hebben aan mijn vriend bouwen de irritaties zich op. Hij verstikt mij nog steeds terwijl hij dat niet meer zou doen. Ik heb geen tijd meer voor mezelf, hij wil de hele tijd bij mij zijn. Ook verplichte etentjes bij schoonfamilie terwijl ik daar soms geen zin in heb
Dit moet je even naderverklaren. Wat bedoel je met "nog steeds". In je vorige topic gaf je namelijk overduidelijk je vriend er de schuld van dat JIJ was vreemd gegaan omdat hij geen aandacht voor je had en zelfs jullie vrienden niets van jullie relatie wisten. Jullie zagen elkaar nooit, geen intimiteit niets.
En in dit topic is hij ineens "nog steeds" verstikkend en wil hij "steeds bij me zijn".
Ik volg je echt niet meer.
Nu maand of anderhalf verder na tweede kans gegeven te hebben aan mijn vriend bouwen de irritaties zich op. Hij verstikt mij nog steeds terwijl hij dat niet meer zou doen. Ik heb geen tijd meer voor mezelf, hij wil de hele tijd bij mij zijn. Ook verplichte etentjes bij schoonfamilie terwijl ik daar soms geen zin in heb
zondag 26 juni 2016 23:56
quote:Dragisa schreef op 26 juni 2016 @ 23:49:
(voor iedereen, doe jezelf een lol; loepen)
Dit moet je even naderverklaren. Wat bedoel je met "nog steeds". In je vorige topic gaf je namelijk overduidelijk je vriend er de schuld van dat JIJ was vreemd gegaan omdat hij geen aandacht voor je had en zelfs jullie vrienden niets van jullie relatie wisten. Jullie zagen elkaar nooit, geen intimiteit niets.
En in dit topic is hij ineens "nog steeds" verstikkend en wil hij "steeds bij me zijn".
Ik volg je echt niet meer.
Nu maand of anderhalf verder na tweede kans gegeven te hebben aan mijn vriend bouwen de irritaties zich op. Hij verstikt mij nog steeds terwijl hij dat niet meer zou doen. Ik heb geen tijd meer voor mezelf, hij wil de hele tijd bij mij zijn. Ook verplichte etentjes bij schoonfamilie terwijl ik daar soms geen zin in hebDat haar vriend TO nog wil.
(voor iedereen, doe jezelf een lol; loepen)
Dit moet je even naderverklaren. Wat bedoel je met "nog steeds". In je vorige topic gaf je namelijk overduidelijk je vriend er de schuld van dat JIJ was vreemd gegaan omdat hij geen aandacht voor je had en zelfs jullie vrienden niets van jullie relatie wisten. Jullie zagen elkaar nooit, geen intimiteit niets.
En in dit topic is hij ineens "nog steeds" verstikkend en wil hij "steeds bij me zijn".
Ik volg je echt niet meer.
Nu maand of anderhalf verder na tweede kans gegeven te hebben aan mijn vriend bouwen de irritaties zich op. Hij verstikt mij nog steeds terwijl hij dat niet meer zou doen. Ik heb geen tijd meer voor mezelf, hij wil de hele tijd bij mij zijn. Ook verplichte etentjes bij schoonfamilie terwijl ik daar soms geen zin in hebDat haar vriend TO nog wil.
Only dead fish go with the flow