Relaties
alle pijlers
Breken met moeder als je kinderen hebt?
maandag 25 maart 2013 09:30
Al jaren worstel ik enorm met de relatie met mijn moeder. Dit weekend is de bom weer gebarsten en ik wil heel graag het contact verbreken. Ik heb het vermoeden dat mijn moeder een narcistischepersoonlijkheidsstoornis heeft. Ik heb in het verleden al vaker een tijd geen contact gehad en dat beviel toen prima. Inmiddels heb ik echter een zoontje van bijna 2. Mijn moeder zegt dol op hem te zijn en hij lijkt haar ook lief te vinden. Eigenlijk vind ik dat mijn zoontje recht heeft op contact met zijn oma, maar normaal contact met haar is nauwelijks mogelijk. Moet ik voor mijzelf kiezen? Moet ik er voor mijn zoontje overheen stappen? Moet ik hem zelfs voor haar beschermen? Ik ben heel benieuwd of andere ervaring hebben met iets dergelijks.
maandag 25 maart 2013 09:36
Nee, gelukkig geen ervaring. Maar ik kan ook niet zomaar beoordelen of iemand een stoornis heeft!
Als jij moeite hebt met de omgang met haar kun je het contact beperken maar jou zoontje heeft wel recht op haar als oma.
Als zij verder goed is voor hem dan laat je ze alleen tijd met elkaar doorbrengen.
Dat kan toch ook een mogelijkheid zijn?
Als jij moeite hebt met de omgang met haar kun je het contact beperken maar jou zoontje heeft wel recht op haar als oma.
Als zij verder goed is voor hem dan laat je ze alleen tijd met elkaar doorbrengen.
Dat kan toch ook een mogelijkheid zijn?
maandag 25 maart 2013 09:42
Je kunt niet zomaar zeggen dat iemand een stoornis heeft.
Als jij in je jeugd verwaarloost en / of mishandeld bent door je moeder dan heb je een goede reden om te breken met haar en dan moet je ook je zoontje tegen haar beschermen.
Noem je je moeder narcistisch omdat ze veel over zich zelf praat dan zie ik geen reden om met haar te breken en je zoontje het contact met zijn oma te ontzeggen.
Als jij in je jeugd verwaarloost en / of mishandeld bent door je moeder dan heb je een goede reden om te breken met haar en dan moet je ook je zoontje tegen haar beschermen.
Noem je je moeder narcistisch omdat ze veel over zich zelf praat dan zie ik geen reden om met haar te breken en je zoontje het contact met zijn oma te ontzeggen.
maandag 25 maart 2013 09:44
Waarom zou je moeder recht hebben op je zoon?
Heeft ze dat recht niet verspeelt op het moment dat ze niet normaal met haar dochter om kan gaan?
Een kind is toch geen eigendom waar je recht op hebt?
als jij je beter voelt bij contact verbreken moet je dat doen. Je zoon kun je later als hij groter is altijd op zijn niveau uitleggen waarom er geen contact is en kan hij kiezen of hij er naar toe wil gaan.
Heeft ze dat recht niet verspeelt op het moment dat ze niet normaal met haar dochter om kan gaan?
Een kind is toch geen eigendom waar je recht op hebt?
als jij je beter voelt bij contact verbreken moet je dat doen. Je zoon kun je later als hij groter is altijd op zijn niveau uitleggen waarom er geen contact is en kan hij kiezen of hij er naar toe wil gaan.
maandag 25 maart 2013 09:46
Jij bent verantwoordelijk voor dat kind. Niet voor je moeder. Als jij van mening bent dat contact met je moeder niet in het belang is van je kind verbreek je het contact met haar.
En dan ontzeg je je kind dus niet het contact met oma, nee, dan bescherm je hem tegen haar.
En voor de duidelijkheid: als contact verbreken voor jou beter is is dat dus ook het beste voor je kind. Hij heeft namelijk recht op een fijne moeder.
En dan ontzeg je je kind dus niet het contact met oma, nee, dan bescherm je hem tegen haar.
En voor de duidelijkheid: als contact verbreken voor jou beter is is dat dus ook het beste voor je kind. Hij heeft namelijk recht op een fijne moeder.
maandag 25 maart 2013 09:47
quote:tjongetjonge schreef op 25 maart 2013 @ 09:44:
Waarom zou je moeder recht hebben op je zoon?
Heeft ze dat recht niet verspeelt op het moment dat ze niet normaal met haar dochter om kan gaan?
Een kind is toch geen eigendom waar je recht op hebt?
.
Maar zoon heeft zijn rechten niet verspeeld.
Hij heeft niets gedaan waardoor hij geen recht zou hebben op een oma. Voor een kind is het wel fijn om een liefhebbende oma te hebben. Dan moet oma zich natuurlijk wel liefdevol gedragen richting kind.
Waarom zou je moeder recht hebben op je zoon?
Heeft ze dat recht niet verspeelt op het moment dat ze niet normaal met haar dochter om kan gaan?
Een kind is toch geen eigendom waar je recht op hebt?
.
Maar zoon heeft zijn rechten niet verspeeld.
Hij heeft niets gedaan waardoor hij geen recht zou hebben op een oma. Voor een kind is het wel fijn om een liefhebbende oma te hebben. Dan moet oma zich natuurlijk wel liefdevol gedragen richting kind.
maandag 25 maart 2013 09:50
Of je wel of niet je moeder een stoornis opplakt is niet aan de orde in deze discussie. Het gaat er om dat je eerder contact hebt verbroken en je daarbij beter voelt. Nu denk je dat je kind recht heeft op een oma. En helemaal terecht. Heb je al eens eerder geprobeerd goede afspraken te maken? De zus van een vriendin van mij heeft laatst met haar moeder een gesprek gehad en ze is voor de eerste keer eerlijk geweest dat ze alleen contact met haar heeft omdat ze dit haar kinderen gunt maar dat ze graag de bezoeken kort wil houden. Haar moeder reageerde daar wonderwel goed op ( het was voor haar fijn eens een keer duidelijkheid te hebben alhoewel het moeilijk is om te horen als moeder) en het gaat inmiddels een stuk beter. Als ze langs komt blijft ze niet eten maar gaat na een uur of 2 weer naar huis. Succes met alles.
maandag 25 maart 2013 09:56
Twee vragen.
Je hebt vaker het contact verbroken maar je bent blijkbaar het contact weer aangegaan. Herhaaldelijk. Waarom?
Is het mogelijk dat het contact tussen jullie twee niet goed loopt, maar dat je moeder met haar kleinzoon wel een normale oma-kleinkind relatie op kan bouwen? Zo ja, is dat voldoende om het contact te behouden?
Je hebt vaker het contact verbroken maar je bent blijkbaar het contact weer aangegaan. Herhaaldelijk. Waarom?
Is het mogelijk dat het contact tussen jullie twee niet goed loopt, maar dat je moeder met haar kleinzoon wel een normale oma-kleinkind relatie op kan bouwen? Zo ja, is dat voldoende om het contact te behouden?
maandag 25 maart 2013 09:56
quote:sugarmiss schreef op 25 maart 2013 @ 09:42:
Je kunt niet zomaar zeggen dat iemand een stoornis heeft.
.
Ik zeg ook niet zomaar daar iemand een persoonlijkheidsstoornis heeft, ik zeg dat ik denk dat mijn moeder die heeft. Daar gaat een pijnlijke geschiedenis aan vooraf. Dat heeft niets te maken met dat ze veel over zichzelf praat, maar met een bepaalde kijk op de wereld die ze heeft en het handelen wat daaruit voortkomt. Op een paar afranselingen na kan ik niet zeggen dat ze me echt mishandeld heeft, dus in die zin heb ik niet het gevoel mijn zoon te moeten beschermen, al heb ik haar nooit lang met hem alleen gelaten. Wat mij betreft mag hij wel leren dat er ook 'rare' mensen bestaan in de wereld met vreemde ideeen, wie weet leert hij er wat van. Wat ik echt moeilijk te bepalen vind echter is of het wel of niet goed voor hem is om contact met haar te hebben.
Mijn eigen moeder heeft ons namelijk altijd opgevoed met het idee dat haar moeder een slecht mens was, mijn eigen ervaringen met haar waren echter volledig anders want ik zelf vond oma lief. Het liefst wil ik mijn zoon ook de kans geven een eigen mening over haar te ontwikkelen, maar ik weet niet hoe.
Je kunt niet zomaar zeggen dat iemand een stoornis heeft.
.
Ik zeg ook niet zomaar daar iemand een persoonlijkheidsstoornis heeft, ik zeg dat ik denk dat mijn moeder die heeft. Daar gaat een pijnlijke geschiedenis aan vooraf. Dat heeft niets te maken met dat ze veel over zichzelf praat, maar met een bepaalde kijk op de wereld die ze heeft en het handelen wat daaruit voortkomt. Op een paar afranselingen na kan ik niet zeggen dat ze me echt mishandeld heeft, dus in die zin heb ik niet het gevoel mijn zoon te moeten beschermen, al heb ik haar nooit lang met hem alleen gelaten. Wat mij betreft mag hij wel leren dat er ook 'rare' mensen bestaan in de wereld met vreemde ideeen, wie weet leert hij er wat van. Wat ik echt moeilijk te bepalen vind echter is of het wel of niet goed voor hem is om contact met haar te hebben.
Mijn eigen moeder heeft ons namelijk altijd opgevoed met het idee dat haar moeder een slecht mens was, mijn eigen ervaringen met haar waren echter volledig anders want ik zelf vond oma lief. Het liefst wil ik mijn zoon ook de kans geven een eigen mening over haar te ontwikkelen, maar ik weet niet hoe.
maandag 25 maart 2013 09:58
Ik zou toch over nadenken, om andere oplossing te vinden. het is namelijk wel heel erg definitief. Wij hebben geen contact met schoonouders. Dat doet ons verdriet, maar weten dat t niet anders kan. De kinderen weten niet meer wie ze zijn. (waren toen baby en 2 jaar) Ze vragen weleens naar de papa en mama van hun vader, en dan geven we gewoon antwoord, praten niet negatief over ze. Ze staan natuurlijk ook op de foto in hun fotoalbums. Als ze zelf later contact willen zoeken mogen ze dat van ons. Maar toen was het wel belangrijk voor de rust in ons gezin, mijn man heeft er veel verdriet van gehad, die moeilijke relatie met zijn ouders. Maar ik vind het wel jammer dat mijn kinderen een opa en oma moeten missen, al zijn ze met gebruiksaanwijzing. Onze familie is namelijk al niet zo groot.
maandag 25 maart 2013 09:59
quote:tjongetjonge schreef op 25 maart 2013 @ 09:44:
Waarom zou je moeder recht hebben op je zoon?
Heeft ze dat recht niet verspeelt op het moment dat ze niet normaal met haar dochter om kan gaan?
Een kind is toch geen eigendom waar je recht op hebt?
Ik vind met name dat hij recht op oma heeft en niet andersom, wat mijn moeder wil laat me op het moment koud.
Waarom zou je moeder recht hebben op je zoon?
Heeft ze dat recht niet verspeelt op het moment dat ze niet normaal met haar dochter om kan gaan?
Een kind is toch geen eigendom waar je recht op hebt?
Ik vind met name dat hij recht op oma heeft en niet andersom, wat mijn moeder wil laat me op het moment koud.
maandag 25 maart 2013 10:02
Voorbeeldje;
Oma van mijn kinderen (mijn schoonmoeder) ziet haar kleinkinderen omdat wij vinden dat ze daar goed mee omgaat zoals het hoort. Man en ik hebben het contact met haar op een laag pitje staan om verschillende redenen wat met 'ons' te maken heeft. De kinderen mogen, mits ze goed behandeld worden natuurlijk, daar niet de dupe van zijn. Dus regelmatig logeren bijvoorbeeld of een middag de kinderen daar naar toe brengen kan allemaal.
Op die manier is de spanning tussen 'ons volwassenen' weg en we hebben er vrede mee.
Oma kan mooi doen waar ze goed in is en dat is oma zijn.
Oma van mijn kinderen (mijn schoonmoeder) ziet haar kleinkinderen omdat wij vinden dat ze daar goed mee omgaat zoals het hoort. Man en ik hebben het contact met haar op een laag pitje staan om verschillende redenen wat met 'ons' te maken heeft. De kinderen mogen, mits ze goed behandeld worden natuurlijk, daar niet de dupe van zijn. Dus regelmatig logeren bijvoorbeeld of een middag de kinderen daar naar toe brengen kan allemaal.
Op die manier is de spanning tussen 'ons volwassenen' weg en we hebben er vrede mee.
Oma kan mooi doen waar ze goed in is en dat is oma zijn.
maandag 25 maart 2013 10:02
Als je je zoon de kans wil geven om een eigen mening over haar te ontwikkelen dan moet je hem gewoon met haar om laten gaan. Dan ontwikkelt hij vanzelf een eigen mening over haar. Daar hoef je verder dan niet veel voor te doen.
Kijk naar je eigen jeugd. Je had ook een andere mening over je oma dan je moeder.
Je schrijft dat je vind dat je zoon ook best mag leren dat er rare mensen bestaan met rare meningen.
Ga er maar vanuit dat als je zoon zijn oma vaak ziet dat hij haar dan niet raar gaat vinden en haar meningen ook niet.
Voor hem is ze dan gewoon normaal met normale meningen want hij weet immers niet beter of een oma is zo.
Wil je niet dat jouw zoon de in jouw ogen rare meningen van je moeder overneemt dan zal je dus het contact tussen je moeder en hem moeten beperken.
Het gezegde is immers niet voor niets goed voorbeeld doet goed volgen. Als hij oma vaak ziet is oma gewoon een rolmodel voor hem wiens voorbeeld hij zal volgen.
Kijk naar je eigen jeugd. Je had ook een andere mening over je oma dan je moeder.
Je schrijft dat je vind dat je zoon ook best mag leren dat er rare mensen bestaan met rare meningen.
Ga er maar vanuit dat als je zoon zijn oma vaak ziet dat hij haar dan niet raar gaat vinden en haar meningen ook niet.
Voor hem is ze dan gewoon normaal met normale meningen want hij weet immers niet beter of een oma is zo.
Wil je niet dat jouw zoon de in jouw ogen rare meningen van je moeder overneemt dan zal je dus het contact tussen je moeder en hem moeten beperken.
Het gezegde is immers niet voor niets goed voorbeeld doet goed volgen. Als hij oma vaak ziet is oma gewoon een rolmodel voor hem wiens voorbeeld hij zal volgen.
maandag 25 maart 2013 10:03
quote:Sjonnery schreef op 25 maart 2013 @ 09:50:
Of je wel of niet je moeder een stoornis opplakt is niet aan de orde in deze discussie. Het gaat er om dat je eerder contact hebt verbroken en je daarbij beter voelt. Nu denk je dat je kind recht heeft op een oma. En helemaal terecht. Heb je al eens eerder geprobeerd goede afspraken te maken? De zus van een vriendin van mij heeft laatst met haar moeder een gesprek gehad en ze is voor de eerste keer eerlijk geweest dat ze alleen contact met haar heeft omdat ze dit haar kinderen gunt maar dat ze graag de bezoeken kort wil houden. Haar moeder reageerde daar wonderwel goed op ( het was voor haar fijn eens een keer duidelijkheid te hebben alhoewel het moeilijk is om te horen als moeder) en het gaat inmiddels een stuk beter. Als ze langs komt blijft ze niet eten maar gaat na een uur of 2 weer naar huis. Succes met alles.Dit is herkenbaar, ik heb namelijk de afgelopen twee jaar op deze geringe manier contact gehad voor mijn zoon. Vooraf een tijd afspreken en een kort bezoek puur om met mijn zoon te kunnen spelen. Helaas kan mijn moeder niet over haar eigen ego heenstappen, maar wellicht kan ik het nog eens proberen op deze manier.
Of je wel of niet je moeder een stoornis opplakt is niet aan de orde in deze discussie. Het gaat er om dat je eerder contact hebt verbroken en je daarbij beter voelt. Nu denk je dat je kind recht heeft op een oma. En helemaal terecht. Heb je al eens eerder geprobeerd goede afspraken te maken? De zus van een vriendin van mij heeft laatst met haar moeder een gesprek gehad en ze is voor de eerste keer eerlijk geweest dat ze alleen contact met haar heeft omdat ze dit haar kinderen gunt maar dat ze graag de bezoeken kort wil houden. Haar moeder reageerde daar wonderwel goed op ( het was voor haar fijn eens een keer duidelijkheid te hebben alhoewel het moeilijk is om te horen als moeder) en het gaat inmiddels een stuk beter. Als ze langs komt blijft ze niet eten maar gaat na een uur of 2 weer naar huis. Succes met alles.Dit is herkenbaar, ik heb namelijk de afgelopen twee jaar op deze geringe manier contact gehad voor mijn zoon. Vooraf een tijd afspreken en een kort bezoek puur om met mijn zoon te kunnen spelen. Helaas kan mijn moeder niet over haar eigen ego heenstappen, maar wellicht kan ik het nog eens proberen op deze manier.
maandag 25 maart 2013 10:04
Ik zou mijn kind niet achterlaten bij iemand waar ik zelf niet bij in de buurt wil zijn en niet mee kan communiceren.. Zeker niet als hij niet mondig is. Hoe gek hij ook op zijn oma is, oma is niet zo gek op haar eigen dochter dus helaas voor oma. Hoe weet je wat er is gebeurd als je niet kunt communiceren met je moeder?Hoe weet je dan wat ze gedaan hebben, of hij misschien gevallen is, of verdrietig is geweest, of juist heel blij omdat ze leuke dingen hebben gedaan?
maandag 25 maart 2013 10:04
Ik heb in het verleden al vaker een tijd geen contact gehad en dat beviel toen prima
dan doe je toch weer..
Inmiddels heb ik echter een zoontje van bijna 2. Mijn moeder zegt dol op hem te zijn en hij lijkt haar ook lief te vinden
hij is pas 2 wat weet je dan van goede/slechte familie relaties???
Hij zal nu nog niets doen wat zij irritant vind, maar straks als hij 5 of 6 is wat dan??
Waar staat er dan dat iemand recht heeft op een oma/kleinkind??
Het lijkt mij dat hij meer heeft aan een gezellige moeder. Hij zal het echt wel aanvoelen als je met tegen zin naar je moeder moet.
En voor je moeder geld je kind is geen bezit!
Of jij je kind moet beschermen weet alleen jij, als je vroeger b.v. klappen gehad heb en je denkt dat je zoon die ook zal gaan krijgen.
Ik zou dan ook echt voor mijn eigen gezin kiezen, wat vind je man/vriend ervan?
dan doe je toch weer..
Inmiddels heb ik echter een zoontje van bijna 2. Mijn moeder zegt dol op hem te zijn en hij lijkt haar ook lief te vinden
hij is pas 2 wat weet je dan van goede/slechte familie relaties???
Hij zal nu nog niets doen wat zij irritant vind, maar straks als hij 5 of 6 is wat dan??
Waar staat er dan dat iemand recht heeft op een oma/kleinkind??
Het lijkt mij dat hij meer heeft aan een gezellige moeder. Hij zal het echt wel aanvoelen als je met tegen zin naar je moeder moet.
En voor je moeder geld je kind is geen bezit!
Of jij je kind moet beschermen weet alleen jij, als je vroeger b.v. klappen gehad heb en je denkt dat je zoon die ook zal gaan krijgen.
Ik zou dan ook echt voor mijn eigen gezin kiezen, wat vind je man/vriend ervan?
maandag 25 maart 2013 10:04
Het contact verbreken is wel heel drastisch, kun je het niet beter beperken tot een paar keer per jaar? En dan het liefst in een setting dat jij en je moeder elkaar niet zo op de lip zitten en geen diepe gesprekken hoeven te voeren? Samen naar een dierentuin bijvoorbeeld rond je zoontjes verjaardag? Of naar een circusvoorstelling? Door contact met oma te combineren met leuke uitjes, wordt het luchtiger en positiever voor jullie alledrie.
maandag 25 maart 2013 10:04
quote:kadanz schreef op 25 maart 2013 @ 09:56:
Twee vragen.
Je hebt vaker het contact verbroken maar je bent blijkbaar het contact weer aangegaan. Herhaaldelijk. Waarom?
Is het mogelijk dat het contact tussen jullie twee niet goed loopt, maar dat je moeder met haar kleinzoon wel een normale oma-kleinkind relatie op kan bouwen? Zo ja, is dat voldoende om het contact te behouden?
Ik ben het toch weer aangegaan omdat ze mijn moeder is en er diep in mij toch een verlangen blijft bestaan om een relatie met haar te hebben, hoe verwrongen ook.
Ik hoop dat het mogelijjk blijkt, daar zou ik me wel voor willen inzetten.
Twee vragen.
Je hebt vaker het contact verbroken maar je bent blijkbaar het contact weer aangegaan. Herhaaldelijk. Waarom?
Is het mogelijk dat het contact tussen jullie twee niet goed loopt, maar dat je moeder met haar kleinzoon wel een normale oma-kleinkind relatie op kan bouwen? Zo ja, is dat voldoende om het contact te behouden?
Ik ben het toch weer aangegaan omdat ze mijn moeder is en er diep in mij toch een verlangen blijft bestaan om een relatie met haar te hebben, hoe verwrongen ook.
Ik hoop dat het mogelijjk blijkt, daar zou ik me wel voor willen inzetten.
maandag 25 maart 2013 10:07
quote:cenco schreef op 25 maart 2013 @ 09:50:
Dat vind ik ook. Als oma op een goede manier met kleinkind omgaat en die jongen vind oma ook geweldig zou ik dat niet verbreken.
In die zin heeft het kind recht op een oma.Wat me aan het twijfelen gezet heeft is dat ze gisteren ruzie met mij kreeg en me vervolgens negeerde. Daarna negeerde ze echter ook mijn zoon en liep hem zowat omver toen ze de kamer weer inliep. Dat zaait bij mij toch grote twijfel over de vraag of ze wel 'normaal' met hem zou kunnen omgaan.
Dat vind ik ook. Als oma op een goede manier met kleinkind omgaat en die jongen vind oma ook geweldig zou ik dat niet verbreken.
In die zin heeft het kind recht op een oma.Wat me aan het twijfelen gezet heeft is dat ze gisteren ruzie met mij kreeg en me vervolgens negeerde. Daarna negeerde ze echter ook mijn zoon en liep hem zowat omver toen ze de kamer weer inliep. Dat zaait bij mij toch grote twijfel over de vraag of ze wel 'normaal' met hem zou kunnen omgaan.
maandag 25 maart 2013 10:09
quote:cenco schreef op 25 maart 2013 @ 09:50:
Dat vind ik ook. Als oma op een goede manier met kleinkind omgaat en die jongen vind oma ook geweldig zou ik dat niet verbreken.
In die zin heeft het kind recht op een oma.
Eens.
Als je het zelf maar moeilijk trekt is het misschien een idee om zoon af en toe een middag bij oma te laten spelen. Zou hebben zij contact, zonder dat je er zelf onder lijdt.
Dat vind ik ook. Als oma op een goede manier met kleinkind omgaat en die jongen vind oma ook geweldig zou ik dat niet verbreken.
In die zin heeft het kind recht op een oma.
Eens.
Als je het zelf maar moeilijk trekt is het misschien een idee om zoon af en toe een middag bij oma te laten spelen. Zou hebben zij contact, zonder dat je er zelf onder lijdt.
The time is now
maandag 25 maart 2013 10:10
quote:newkitten schreef op 25 maart 2013 @ 10:04:
Ik zou mijn kind niet achterlaten bij iemand waar ik zelf niet bij in de buurt wil zijn en niet mee kan communiceren.. Zeker niet als hij niet mondig is. Hoe gek hij ook op zijn oma is, oma is niet zo gek op haar eigen dochter dus helaas voor oma. Hoe weet je wat er is gebeurd als je niet kunt communiceren met je moeder?Hoe weet je dan wat ze gedaan hebben, of hij misschien gevallen is, of verdrietig is geweest, of juist heel blij omdat ze leuke dingen hebben gedaan?Ik laat haar nu ook meestal niet alleen met hem en na dit weekend zou ik dat ook zeker niet doen, daar vertrouw ik haar onvoldoende voor.
Ik zou mijn kind niet achterlaten bij iemand waar ik zelf niet bij in de buurt wil zijn en niet mee kan communiceren.. Zeker niet als hij niet mondig is. Hoe gek hij ook op zijn oma is, oma is niet zo gek op haar eigen dochter dus helaas voor oma. Hoe weet je wat er is gebeurd als je niet kunt communiceren met je moeder?Hoe weet je dan wat ze gedaan hebben, of hij misschien gevallen is, of verdrietig is geweest, of juist heel blij omdat ze leuke dingen hebben gedaan?Ik laat haar nu ook meestal niet alleen met hem en na dit weekend zou ik dat ook zeker niet doen, daar vertrouw ik haar onvoldoende voor.
maandag 25 maart 2013 10:12
quote:waterplant schreef op 25 maart 2013 @ 10:05:
Heeft je kind nog een opa en oma? Ooms en tantes? In dat geval zou ik voor jezelf kiezen. Je kind is echt niet minder gelukkig als ie één oma niet leert kennen.Hij heeft nog een hele lieve opa en oma en mijn vader en zijn nieuwe vrouw, dus hij had eigenlijk 5 grootouders.
Heeft je kind nog een opa en oma? Ooms en tantes? In dat geval zou ik voor jezelf kiezen. Je kind is echt niet minder gelukkig als ie één oma niet leert kennen.Hij heeft nog een hele lieve opa en oma en mijn vader en zijn nieuwe vrouw, dus hij had eigenlijk 5 grootouders.
