Relaties
alle pijlers
Daar gaan we.. Het leven na een relatiebreuk
donderdag 20 oktober 2016 11:28
Mijn eerste topic op het Viva-forum en ik val direct maar met de spreekwoordelijke deur in huis... Mijn relatie is uit. En dat doet pijn. Heel veel pijn. Maar dat komt met name omdat ik mijzelf nu heel zielig vind. Zielig omdat ik mijn ex-partner moet missen, niet meer kan rekenen op zijn steun en toeverlaat, niet meer tegen hem aan kan kruipen 's avonds op de bank, niet meer samen boodschappen doen, niet meer samen koken en samen eten.. Vanaf nu moet ik het alleen doen. Ik verhuis naar een nieuwe woonplaats, waar ik werk maar zo goed als niemand ken, en start volledig opnieuw. Ik vind het doodeng.
En nu ben ik bang. Bang dat ik niemand zal vinden in mijn nieuwe omgeving, dat ik geen vriendschappen ga sluiten en de weekenden alleen moet gaan doorbrengen met huisdier op schoot en netflix aan. Natuurlijk mag dat in het begin best, ik moet even weer op adem komen. Wennen aan het idee dat ik mijzelf alleen moet redden en vermaken. Af en toe naar familie en vrienden rijden kan ik natuurlijk doen, maar dat zijn tijdelijke oplossingen. Bovendien is iedereen druk met zijn eigen leven. En ondertussen start ik opnieuw.
Ik ben benieuwd naar jullie verhalen. Hebben jullie iets soortgelijks meegemaakt en willen jullie dit met mij delen? Ik merk dat ik veel behoefte heb om dit van mij af te schrijven en ik kan wel wat tips gebruiken om weer helemaal opnieuw een leven te starten.
Liefs, een hoopje ellende dat langzaam aan het opkrabbelen is
En nu ben ik bang. Bang dat ik niemand zal vinden in mijn nieuwe omgeving, dat ik geen vriendschappen ga sluiten en de weekenden alleen moet gaan doorbrengen met huisdier op schoot en netflix aan. Natuurlijk mag dat in het begin best, ik moet even weer op adem komen. Wennen aan het idee dat ik mijzelf alleen moet redden en vermaken. Af en toe naar familie en vrienden rijden kan ik natuurlijk doen, maar dat zijn tijdelijke oplossingen. Bovendien is iedereen druk met zijn eigen leven. En ondertussen start ik opnieuw.
Ik ben benieuwd naar jullie verhalen. Hebben jullie iets soortgelijks meegemaakt en willen jullie dit met mij delen? Ik merk dat ik veel behoefte heb om dit van mij af te schrijven en ik kan wel wat tips gebruiken om weer helemaal opnieuw een leven te starten.
Liefs, een hoopje ellende dat langzaam aan het opkrabbelen is
donderdag 20 oktober 2016 11:37
Wat naar! En dat je bang bent is niet zo gek, dat mag ook!!
Ik heb dit een jaar geleden meegemaakt. Ben weliswaar niet naar een andere woonplaats verhuisd, maar moest na bijna 14 jaar wel weer "opnieuw" beginnen.
Probeer nieuwe mensen te leren kennen, ga bij een sportclub, toneelvereniging, scouting, andere hobby's die je leuk vindt. Sta open voor nieuwe mensen en trek zelf de wereld in, ze staan niet ineens bij je voor de deur
Wat mij heel veel nieuwe vrienden/kennissen heeft opgeleverd zijn singlereizen- en weekenden. Geef het tijd, als je zelf wilt (en dat idee krijg ik wel) dan komt het uiteindelijk allemaal echt goed!
donderdag 20 oktober 2016 11:42
Een jaar of 7 geleden eindigde mijn relatie, onze vrienden kozen "zijn kant" en ik verhuisde naar een stad 30km verderop. Ik had niemand meer, de relatie met mijn ouders was op dat moment niet aanwezig en de steun etc die ik had tijdens mijn (ongezonde) relatie viel helemaal weg. Helaas geen positief verhaal, ik raakte in een depresssie, heb een jaar studievertraging opgelopen en voelde mezelf onwijs zielig en eenzaam.
Feit is dat je niks kunt veranderen als je zelf niets doet. Achteraf gezien had ik hulp moeten zoeken voor mijn depressie, me in moeten schrijven bij een sportschool, erop uit moeten gaan en mensen ontmoeten.
Je hebt het allemaal zelf in de hand, je moet er alleen wel iets voor doen.
Feit is dat je niks kunt veranderen als je zelf niets doet. Achteraf gezien had ik hulp moeten zoeken voor mijn depressie, me in moeten schrijven bij een sportschool, erop uit moeten gaan en mensen ontmoeten.
Je hebt het allemaal zelf in de hand, je moet er alleen wel iets voor doen.
donderdag 20 oktober 2016 11:52
Heel herkenbaar.
Ik ben begin juni (na scheiding) naar een nieuwe woonplaats verhuisd en moest ook helemaal opnieuw beginnen. Wat mij heeft geholpen was allereerst het in orde maken van mijn appartement; alles zelf schoonmaken, schilderen, inrichten, en merken dat dat allemaal lukt. Zo wordt nieuwe woonruimte ook meteen iets van jezelf. Met allerlei gekregen spullen en later ook wat nieuwe dingen is het nu een plek waar ik me echt thuisvoel. Maak het fijn voor jezelf zou mijn tip 1 zijn.
Verder is er in mijn nieuwe woonplaats heel veel meer te doen dan in mijn oude woonplaats. Waar ik in geïnteresseerd ben, is hier allemaal te vinden. Dus al gelijkgestemde mensen ontmoet. Dat is fijn. Ik maak met iedereen een praatje, ook met buren hier in het gebouw. Niemand weet hier iets van mijn achtergrond dus ik kan zijn wie ik wil. Dat is bevrijdend. Vrienden heb ik hier nog niet gevonden, maar ik heb natuurlijk ook nog contact met mijn eigen vriendinnen van eerder.
Het komt wel goed. Er was een leven voor hem, er zal ook een leven zijn na hem.
Neem de tijd om te voelen wat je voelt, afscheid ervan te nemen - maar intussen gaat het leven ook gewoon door, dus in beweging blijven en openstaan voor nieuwe kansen en mogelijkheden zou mijn tip 2 zijn. Succes!
Ik ben begin juni (na scheiding) naar een nieuwe woonplaats verhuisd en moest ook helemaal opnieuw beginnen. Wat mij heeft geholpen was allereerst het in orde maken van mijn appartement; alles zelf schoonmaken, schilderen, inrichten, en merken dat dat allemaal lukt. Zo wordt nieuwe woonruimte ook meteen iets van jezelf. Met allerlei gekregen spullen en later ook wat nieuwe dingen is het nu een plek waar ik me echt thuisvoel. Maak het fijn voor jezelf zou mijn tip 1 zijn.
Verder is er in mijn nieuwe woonplaats heel veel meer te doen dan in mijn oude woonplaats. Waar ik in geïnteresseerd ben, is hier allemaal te vinden. Dus al gelijkgestemde mensen ontmoet. Dat is fijn. Ik maak met iedereen een praatje, ook met buren hier in het gebouw. Niemand weet hier iets van mijn achtergrond dus ik kan zijn wie ik wil. Dat is bevrijdend. Vrienden heb ik hier nog niet gevonden, maar ik heb natuurlijk ook nog contact met mijn eigen vriendinnen van eerder.
Het komt wel goed. Er was een leven voor hem, er zal ook een leven zijn na hem.
Neem de tijd om te voelen wat je voelt, afscheid ervan te nemen - maar intussen gaat het leven ook gewoon door, dus in beweging blijven en openstaan voor nieuwe kansen en mogelijkheden zou mijn tip 2 zijn. Succes!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 20 oktober 2016 11:58
Niet in verband met het verbreken van een relatie, maar vroeger ben ik heel vaak van land naar land verhuisd. De beste manier, maar mijn mening, om mensen te leren kennen is door bij te dragen aan de gemeenschap. Vrijwilligerswerk in een buurthuis, helpen met organiseren van evenementen in de buurt, als er een wandelgroep is of zo, je daarbij aansluiten, dat soort dingen. En dan leer je via via wel weer mensen kennen.
donderdag 20 oktober 2016 12:08
Ik ben inderdaad alvast aan het kijken naar vrijwilligerswerk. Ik zie veel voorbij komen m.b.t. een verzorgingstehuis, waar eenzame mensen zitten te wachten op iemand die iets leuks met ze gaat doen. Dat spreekt mij wel aan! Ik heb ook zitten denken om ergens in een bestuur te gaan, maar daarmee maak ik het mijzelf te druk vrees ik aangezien ik ook nog een opleiding ga volgen naast mijn werk. Maar iets goeds doen voor een ander, die wellicht ook eenzaam is, dat lijkt me wel wat 
En inderdaad, lokale evenementen, wandelclubjes.. Ik moet me maar eens goed gaan verdiepen in dergelijke activiteiten. Ik wil voorkomen dat ik mijzelf straks opsluit, de deur niet meer uit wil en me alleen maar thuis veilig voel.. Ik ken mijzelf en weet dat ik daar gevoelig voor ben en daar de neiging toe heb... Niet vervallen in verkeerde gewoontes dus.
Mijn huis wil ik zo fijn en gezellig mogelijk gaan inrichten, zodat het helemaal bij mij past en ik me er zo thuis mogelijk kan gaan voelen. Ik denk inderdaad dat dat al veel gaat schelen! Alleen moet ik op dat eigen plekje nog eventjes wachten, eerst tijdelijk logeren. Zucht, het was zo fijn geweest om in een keer over te kunnen naar een eigen plek. Maar ik moet al lang blij zijn dat ik waarschijnlijk iets geregeld heb, nog even geduld
En inderdaad, lokale evenementen, wandelclubjes.. Ik moet me maar eens goed gaan verdiepen in dergelijke activiteiten. Ik wil voorkomen dat ik mijzelf straks opsluit, de deur niet meer uit wil en me alleen maar thuis veilig voel.. Ik ken mijzelf en weet dat ik daar gevoelig voor ben en daar de neiging toe heb... Niet vervallen in verkeerde gewoontes dus.
Mijn huis wil ik zo fijn en gezellig mogelijk gaan inrichten, zodat het helemaal bij mij past en ik me er zo thuis mogelijk kan gaan voelen. Ik denk inderdaad dat dat al veel gaat schelen! Alleen moet ik op dat eigen plekje nog eventjes wachten, eerst tijdelijk logeren. Zucht, het was zo fijn geweest om in een keer over te kunnen naar een eigen plek. Maar ik moet al lang blij zijn dat ik waarschijnlijk iets geregeld heb, nog even geduld
donderdag 20 oktober 2016 12:08
Erg die pijn van een verbroken relatie.
Ik ben zelf boos op mezelf geweest dat ik zo lang om die ex zat te treuren.
Gelukkig gaat het over.
Familie en vrienden zijn juist niet voor tijdelijk en koester dat, meestal een partner is juist voor tijdelijk zoals je om je heen leest en nu ook zelf meemaakt (uitzonderingen zijn er natuurlijk).
Veel sterkte en liefs!
Ik ben zelf boos op mezelf geweest dat ik zo lang om die ex zat te treuren.
Gelukkig gaat het over.
Familie en vrienden zijn juist niet voor tijdelijk en koester dat, meestal een partner is juist voor tijdelijk zoals je om je heen leest en nu ook zelf meemaakt (uitzonderingen zijn er natuurlijk).
Veel sterkte en liefs!
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
donderdag 20 oktober 2016 12:15
donderdag 20 oktober 2016 12:16
quote:Clueless_ schreef op 20 oktober 2016 @ 12:01:
@ Springtouw: gaat nu alles weer goed met je? Ben je over je depressie inmiddels?Het gaat redelijk, depressie is niet weg maar er wordt aan gewerkt. Ik heb de afgelopen jaren een aantal mensen om me heen verzameld waarvan ik weet dat ik ze dag en nacht kan bellen. Ook al woon ik niet direct in de buurt. Mijn vriend steunt me onvoorwaardelijk, zelfs in lastige periode. Het komt allemaal wel goed, maar er moet vanuit je zelf een sh*tload aan energie in gestoken worden.
@ Springtouw: gaat nu alles weer goed met je? Ben je over je depressie inmiddels?Het gaat redelijk, depressie is niet weg maar er wordt aan gewerkt. Ik heb de afgelopen jaren een aantal mensen om me heen verzameld waarvan ik weet dat ik ze dag en nacht kan bellen. Ook al woon ik niet direct in de buurt. Mijn vriend steunt me onvoorwaardelijk, zelfs in lastige periode. Het komt allemaal wel goed, maar er moet vanuit je zelf een sh*tload aan energie in gestoken worden.
donderdag 20 oktober 2016 12:21
@ Springtouw: Ik heb vorig jaar zelf ook in een dergelijke situatie gezeten. Ik stortte helemaal in en wist niet meer waar ik het zoeken moest. Ik ben toen ook hulp gaan zoeken en langzaam ging het wel weer iets beter met me. Maar toen kreeg ik een relatie en ben ik minder aan mezelf gaan werken, omdat ik me wel prettig en veilig begon te voelen en niet meer zo goed wist waarom het nou eigenlijk slecht met me ging. Ik heb die hulp wel altijd aangehouden en ga er straks in mijn nieuwe woonplaats ook gewoon mee verder.
Wat fijn om te horen dat je zoveel steun hebt Inderdaad, het kost heel veel energie, ik weet er alles van. Maar volgens mij ben jij best sterk en komt dat wel goed!
Wat fijn om te horen dat je zoveel steun hebt
Inderdaad, het kost heel veel energie, ik weet er alles van. Maar volgens mij ben jij best sterk en komt dat wel goed!
donderdag 20 oktober 2016 12:29
@Clueless_ Het komt met jou ook zeker weten goed, jezelf gewoon even de tijd gunnen om je rot te voelen. Dan even alle zaakjes bij elkaar te rapen en met opgeheven hoofd verder gaan.
Jezelf lekker inschrijven bij verenigingen en lekker even op jezelf zijn.
Ik ben aangemeld bij een psycholoog, wachttijd is rot, maar ik vind wel een manier om die door te komen Juist door mijn vriend besefte ik me dat het niet lekker ging.
En tijdelijk logeren is voor jou misschien wel even fijn, uitzuchten op een plekje en bedenken wat je straks met je eigen stulpje wilt gaan doen even een kleine break en dan ertegenaan!
Jezelf lekker inschrijven bij verenigingen en lekker even op jezelf zijn.
Ik ben aangemeld bij een psycholoog, wachttijd is rot, maar ik vind wel een manier om die door te komen
Juist door mijn vriend besefte ik me dat het niet lekker ging. En tijdelijk logeren is voor jou misschien wel even fijn, uitzuchten op een plekje en bedenken wat je straks met je eigen stulpje wilt gaan doen even een kleine break en dan ertegenaan!
donderdag 20 oktober 2016 13:03
@Springtouw: zo had ik het nog niet eens naar gekeken, als een kleine break.. Ik zie het alleen maar als oponthoud.. Het liefst verhuis ik morgen al naar een eigen plek. Maar nu ga ik het zien als een break, je hebt ook helemaal gelijk! Lekker netflixen, thee drinken, boeken lezen en af en toe er even uit, alleen als ik zin heb, klinkt ook eigenlijk wel goed!
En ik loop ook bij een psych hoor Het is enorm fijn om je hart te luchten bij iemand die je vaak direct begrijpt en weer op het juiste pad zet. Goed zo!
En ik loop ook bij een psych hoor
Het is enorm fijn om je hart te luchten bij iemand die je vaak direct begrijpt en weer op het juiste pad zet. Goed zo!
donderdag 20 oktober 2016 13:29
@Clueless_ je verhaal sprak mij direct aan. Allereerst heel veel sterkte in deze vervelende periode. Blijf in jezelf geloven en vertrouw op jezelf want het komt echt weer goed.
Ik zit in een soortgelijke situatie. Mijn relatie is net 3 maanden over en ik heb het er erg moeilijk meegehad. Nog steeds heb ik momenten dat ik weer dat "lege" gevoel heb, het gevoel dat je weer in een zwart gat valt. Voornamelijk op de momenten als ik thuis kom van het werk en de weekenden. De gewenningen mis ik heel erg, het samen zijn, je dag vertellen aan de eettafel en het samen slapen. Wat mij de afgelopen weken heeft geholpen is dingen van mij af te schrijven. Stil te staan bij het gevoel. Soms draaide ik ook muziek en werd ik emotioneel van, maar dan is het in ieder geval eruit. En proberen altijd minimaal 1 leuk ding te plannen in je vrije weekend. Zodat je ergens naar kan toekijken. Probeer een balans te vinden in afleiding zoeken en tijd voor jezelf.
Is je relatie al lang over? Heb je het idee dat het stapje voor stapje wel beter gaat?
In ieder geval heel veel sterkte!
Ik zit in een soortgelijke situatie. Mijn relatie is net 3 maanden over en ik heb het er erg moeilijk meegehad. Nog steeds heb ik momenten dat ik weer dat "lege" gevoel heb, het gevoel dat je weer in een zwart gat valt. Voornamelijk op de momenten als ik thuis kom van het werk en de weekenden. De gewenningen mis ik heel erg, het samen zijn, je dag vertellen aan de eettafel en het samen slapen. Wat mij de afgelopen weken heeft geholpen is dingen van mij af te schrijven. Stil te staan bij het gevoel. Soms draaide ik ook muziek en werd ik emotioneel van, maar dan is het in ieder geval eruit. En proberen altijd minimaal 1 leuk ding te plannen in je vrije weekend. Zodat je ergens naar kan toekijken. Probeer een balans te vinden in afleiding zoeken en tijd voor jezelf.
Is je relatie al lang over? Heb je het idee dat het stapje voor stapje wel beter gaat?
In ieder geval heel veel sterkte!
donderdag 20 oktober 2016 13:45
@juliet04 Nee niet lang, het is heel vers.. Vanaf morgen een week. Ik heb nog een complete rouwperiode te gaan. De dramaqueen huilbuien lijken al iets af te nemen, maar ze zijn er nog zeker Het besef dat we domweg niet goed genoeg bij elkaar passen en daardoor voortdurend in de clinch liggen met elkaar, maakt dat ik het wel kan accepteren. Maar ja, er was ook liefde in het spel natuurlijk, en dat laat je niet zomaar even los..
Dat lege gevoel is iets waar ik enorm bang voor ben. En dan met name in de weekenden, waarin je normaal gesproken samen uitslaapt, ontbijtje maakt en koffie zet.. Daarna eens kijken wat je wilt gaan doen die dag, samen.. Of juist helemaal niet, beetje hangen op de bank, allebei apart (n)iets doen maar wel in elkaars bijzijn.. Blaaah, dat is er allemaal niet meer bij. Ik probeer mezelf gerust te stellen dat ook hierna er weer een leven zal zijn, ooit zal er iemand zijn bij wie je je weer fijn en veilig voelt, maar ik moet daar zooooo nog niet aan denken. Ik duw de gedachte steeds weer weg, alsof ik dan vreemd ga terwijl ik helemaal niet meer gebonden ben. Zo raar.
Dat lege gevoel is iets waar ik enorm bang voor ben. En dan met name in de weekenden, waarin je normaal gesproken samen uitslaapt, ontbijtje maakt en koffie zet.. Daarna eens kijken wat je wilt gaan doen die dag, samen.. Of juist helemaal niet, beetje hangen op de bank, allebei apart (n)iets doen maar wel in elkaars bijzijn.. Blaaah, dat is er allemaal niet meer bij. Ik probeer mezelf gerust te stellen dat ook hierna er weer een leven zal zijn, ooit zal er iemand zijn bij wie je je weer fijn en veilig voelt, maar ik moet daar zooooo nog niet aan denken. Ik duw de gedachte steeds weer weg, alsof ik dan vreemd ga terwijl ik helemaal niet meer gebonden ben. Zo raar.
donderdag 20 oktober 2016 13:47
Even een praktische tip, doe het stap voor stap, tree voor tree.
Als we naar tien willen..wat niet eens hoeft , maar goed..dan beginnen we bij tree een...langzaam een ladder op.
Vertel de mensen die je tegenkomt, wat je mee hebt gemaakt, mensen luisteren graag, zo maak je en vrienden, geef je jezelf bloot, ..en waarachtig, opeens merk je dat een ander dat ook gaat doen.
Jij bent immers te vertrouwen....iemand die wat van zichzelf laat zien.
Schrijf drie dingen op, die je die dag wilt gaan doen, bv..begin laag!...ik moet afwassen.
En dat doe je dan.
Ik ga de tuin doen....en dat doe je dan. Ect ect...zo word je ook langzaam trots op jezelf.
Werkt als een trein!..is het je gelukt?, beloon jezelf dan!...schrijf ook dat op.
De weg naar de grote hoogte, gaat vaak gepaard met enigheid aan trots, en eigenwaarde.
Maak je eigen boekje.
Je eigen hoofdstuk.
Niet voor een ander, maar puur en zuiver voor jou.
.
Luister naar een lied, waar je tranen bij laat, wat je zo raakt, zo diep...dat je rat gaat draaien, van verwerking.
Ook dat is de snelste bron van inspiratie.
Maar ook van achter je laten..
Om door te gaan, moeten we de dingen achter ons laten...daar werd muziek voor gemaakt.
Maar zoals jij ook weet, ook om te dansen, de mooiste muziek laten we een traan, maar ook een lach.
Net als het leven he?
Stap voor stap.
.
als je je arm kwijt bent, maken we hem er weer langzaam weer aan.
Dat hoeft gelukkig niet snel.
Eerst je trots weer vinden...want met trots, creëren we een rots...
Ons eigen rots.
Als we naar tien willen..wat niet eens hoeft , maar goed..dan beginnen we bij tree een...langzaam een ladder op.
Vertel de mensen die je tegenkomt, wat je mee hebt gemaakt, mensen luisteren graag, zo maak je en vrienden, geef je jezelf bloot, ..en waarachtig, opeens merk je dat een ander dat ook gaat doen.
Jij bent immers te vertrouwen....iemand die wat van zichzelf laat zien.
Schrijf drie dingen op, die je die dag wilt gaan doen, bv..begin laag!...ik moet afwassen.
En dat doe je dan.
Ik ga de tuin doen....en dat doe je dan. Ect ect...zo word je ook langzaam trots op jezelf.
Werkt als een trein!..is het je gelukt?, beloon jezelf dan!...schrijf ook dat op.
De weg naar de grote hoogte, gaat vaak gepaard met enigheid aan trots, en eigenwaarde.
Maak je eigen boekje.
Je eigen hoofdstuk.
Niet voor een ander, maar puur en zuiver voor jou.
.
Luister naar een lied, waar je tranen bij laat, wat je zo raakt, zo diep...dat je rat gaat draaien, van verwerking.
Ook dat is de snelste bron van inspiratie.
Maar ook van achter je laten..
Om door te gaan, moeten we de dingen achter ons laten...daar werd muziek voor gemaakt.
Maar zoals jij ook weet, ook om te dansen, de mooiste muziek laten we een traan, maar ook een lach.
Net als het leven he?
Stap voor stap.
.
als je je arm kwijt bent, maken we hem er weer langzaam weer aan.
Dat hoeft gelukkig niet snel.
Eerst je trots weer vinden...want met trots, creëren we een rots...
Ons eigen rots.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
donderdag 20 oktober 2016 13:50
donderdag 20 oktober 2016 13:51
quote:Clueless_ schreef op 20 oktober 2016 @ 12:15:
@ Eslarealidad - Ik ben nu al boos op mezelf dat ik de hele tijd zit te janken. Get over it, denk ik dan. Ik red me wel alleen. En op een dag, ooit, zal er weer iemand in mijn leven komen die het waard is om weer energie in te steken. Al moet ik daar nu nog lang niet aan denken.Wees nu niet al te erg boos op jezelf, je moet het ook verwerken. Boosheid helpt ook wel. Dan kun je het verdriet meer aan. Was het maar waar dat we er zo snel overheen kunnen komen he? Over liefdesverdriet. Ik bleef er lang in hangen en moest mezelf vaak weer in de realiteit terugzetten. Ik zal het nodig hebben gehad maar toen op een dag was het genoeg geweest. Krijg jij ook vast en zeker wel.
@ Eslarealidad - Ik ben nu al boos op mezelf dat ik de hele tijd zit te janken. Get over it, denk ik dan. Ik red me wel alleen. En op een dag, ooit, zal er weer iemand in mijn leven komen die het waard is om weer energie in te steken. Al moet ik daar nu nog lang niet aan denken.Wees nu niet al te erg boos op jezelf, je moet het ook verwerken. Boosheid helpt ook wel. Dan kun je het verdriet meer aan. Was het maar waar dat we er zo snel overheen kunnen komen he? Over liefdesverdriet. Ik bleef er lang in hangen en moest mezelf vaak weer in de realiteit terugzetten. Ik zal het nodig hebben gehad maar toen op een dag was het genoeg geweest. Krijg jij ook vast en zeker wel.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
donderdag 20 oktober 2016 14:38
Mijn relatie is 3 maanden geleden uitgegaan. Dus het is wel herkenbaar. Ik ben ook weer verhuisd naar een andere stad. Maar wel bij familie. Over 2 weken de sleutel van mijn eigen appartementje. Maar ook hier geen vrienden, ik had geen baan. Nu wel weer gelukkig. Maar ik mis hem een soort van. Uiteraard alle dingen die we samen deden, lekker tegen elkaar aan liggen, seks natuurlijk en iemand met wie je alles kan delen. Maar de koek was helaas op. Wel als vrienden uit elkaar gegaan, dus soms ga ik nog naar hem toe. Aangezien we veel gezamelijke interesses hebben waar ik het eigenlijk alleen met hem over kan/wil hebben.
Sterkte ermee! Eerste weken zijn kut, maar het slijt wel.
Sterkte ermee! Eerste weken zijn kut, maar het slijt wel.
donderdag 20 oktober 2016 14:40
@elle5460: Wauw... Dankjewel voor je super bemoedigende woorden.. Ik heb direct muziek opgezet, of jou ja, eigenlijk een stuk van Herman van Veen. Dat heb ik al zo lang niet meer gedaan! Alsof ik weer een beetje terug naar mezelf ga De tranen die ik had verwacht vallen eigenlijk reuze mee, ik voel me fijn en even afgeleid.
Jullie trouwens allemaal bedankt! Het doet me zo goed om jullie reacties te lezen. Ik put hier echt kracht uit!
De tranen die ik had verwacht vallen eigenlijk reuze mee, ik voel me fijn en even afgeleid. Jullie trouwens allemaal bedankt! Het doet me zo goed om jullie reacties te lezen. Ik put hier echt kracht uit!
donderdag 20 oktober 2016 15:03
quote:Clueless_ schreef op 20 oktober 2016 @ 14:40:
@elle5460: Wauw... Dankjewel voor je super bemoedigende woorden.. Ik heb direct muziek opgezet, of jou ja, eigenlijk een stuk van Herman van Veen. Dat heb ik al zo lang niet meer gedaan! Alsof ik weer een beetje terug naar mezelf ga De tranen die ik had verwacht vallen eigenlijk reuze mee, ik voel me fijn en even afgeleid.
Jullie trouwens allemaal bedankt! Het doet me zo goed om jullie reacties te lezen. Ik put hier echt kracht uit!
Herman van veen...och man, wat prachtig.
zulke goede geschreven liedjes heeft hij, moet opeens denken, aan Anne!..Anne, je bent nu nog klein..
.
Ja, Herman doet het goed.
@elle5460: Wauw... Dankjewel voor je super bemoedigende woorden.. Ik heb direct muziek opgezet, of jou ja, eigenlijk een stuk van Herman van Veen. Dat heb ik al zo lang niet meer gedaan! Alsof ik weer een beetje terug naar mezelf ga
De tranen die ik had verwacht vallen eigenlijk reuze mee, ik voel me fijn en even afgeleid. Jullie trouwens allemaal bedankt! Het doet me zo goed om jullie reacties te lezen. Ik put hier echt kracht uit!
Herman van veen...och man, wat prachtig.
zulke goede geschreven liedjes heeft hij, moet opeens denken, aan Anne!..Anne, je bent nu nog klein..
.
Ja, Herman doet het goed.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
donderdag 20 oktober 2016 16:41
Het wordt ook alleen zoals jij omschrijft als je daarnaar gaat gedragen. Je kan ook voor jezelf opschrijven wat je wel graag zou willen. Wil je nieuwe vrienden? Ga zelf op pad. Dat is moeilijk en gek, maar het werkt wel.
En je moet leren alleen te zijn. Ook dat kost tijd, maar iedereen kan het.
Blijf praten met mensen die je lief hebt en werk aan jezelf.
En je moet leren alleen te zijn. Ook dat kost tijd, maar iedereen kan het.
Blijf praten met mensen die je lief hebt en werk aan jezelf.
donderdag 20 oktober 2016 17:24
@Kraplapje: dat is inderdaad ook zo.. Ik moet eerst maar eens leren dat het inderdaad helemaal niet erg is om alleen te zijn. Dat zal inderdaad wel even wennen zijn, ik ben namelijk nooit echt alleen geweest. Dus zal voor het eerst zijn dat ik helemaal alleen ga wonen, in een eigen huis. Maar ik ga me gewoon focussen op de leuke kanten. Uitkijken naar het verhuizen naar een eigen plek, alvast spulletjes kopen die ik zelf mooi vind, dan inrichten, me thuis gaan voelen etc etc.
