dochter 16 met man 27

07-06-2008 10:20 312 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Ik ben nieuw op het forum maar lees al een tijdje mee



Ik heb een serieus probleem en wil graag weten hoe jullie hierover denken.



Bij toeval ben ik erachter gekomen dat mijn dochter van 16 iets heeft met een man van 27. Korte profielschets dochter: ze is dus 16 en klein en te zwaar, erg onzeker (vind ik dan). Ze heeft diverse vriendjes gehad maar het gaat altijd uit omdat ze die jongens te kinderachtig vind en ze ook vlug benauwd raakt als ze te serieus worden. De eerste keer dat ze met een oudere kwam, zij toen 15 hij 20, moest ik al over mijn grens heengaan, maar omdat ze erg volwassenen is voor haar leeftijd en jongetjes van haar leeftijd gewoon kinderachtig vind, ben ik hierover heen gestapt. Maar die jongen was ook weer te serieus. Ze heeft nog iemand van 22 gehad, maar toen die sex wou is ze afgehaakt. Ze is dus nog niet sexueel actief, tenminste niet all the way.



Nu is er die dus van 27! pfffff moeilijk hoor. Ik denk dat als ze 5 jaar ouder was en ze had iemand die dan 11 jaar ouder was, ik er geen probleem mee zou hebben. Maar ze is nu pas 16, vind ik nog wat jong.



Haar vader die hertrouwd is, kent die man goed en hij komt ook bij haar vader en zijn vrouw over de vloer. Zij weten hiervan af, en staan hierachter.



Graag wil ik jullie mening horen......
Alle reacties Link kopieren
Ik ben er niet zozeer positief over, ik probeer alleen duidelijk te maken dat niet alle pubers van je goede bedoelingen gediend zijn,(wat betreft het verbieden van zo'n relatie) om het nog maar zwak uit te drukken. Ongeacht de goede band en de zorgvuldige opvoeding.

Bij een aantal pubers zal idd een lampje gaan branden na een goed gesprek en beseffen dat dit geen gelijkwaardige relatie is, een aantal zal ook vinden dat ze oud en wijs genoeg zijn om dat zelf te bepalen. Ga je daar (fel) tegenin dan loop je het risico dat ze hun kont tegen de krib gooien. En zoals ik en anderen aangegeven hebben kan dat heel ver gaan.



Ik snap heel goed dat mensen hun dochters willen behoeden voor pijn, angst en ongelukkig zijn, of dat nu met een oudere man is of met een jongen van hun eigen leeftijd. Ik zie mijn dochter over 15 jaar liever ook niet met een kerel van 27 verschijnen en zal het dan ook zeker uit haar hoofd proberen te praten. Maar ik ben wel bereid om de man in kwestie te ontmoeten om te zien wat voor vlees ik in de kuip heb. Als ze hetzelfde karakter heeft als ik(en ik vrees met grote vreze) zal domweg verbieden niet helpen en zal ik een andere oplossing moeten zoeken om ze te ontmoedigen. En als dat ook niet lukt, tsja, dan zal ik me erbij neer moeten leggen om niet van haar te vervreemden zoals bij mij en mijn ouders gebeurd is.
Alle reacties Link kopieren
Love2dance, mooi dat jij het zo beleefd hebt.



Maar het gaat hier niet om een paar uitzonderingen...ik kan hier ook wel mijn ( niet zo leuke) ervaring neerzetten. Ter illustratie. Maar dat doe ik niet. Wat heeft 1 zo'n ervaring nou zin.



Valt me trouwens wel op dat niemand over Prada's post valt. In de omgekeerde situatie is het blijkbaar nog steeds not done.
Wat bedoel je precies, met omgekeerde situatie?

Een vrouw van 27 met een jongen van 16? Dat vind ik ook niet kunnen. Een man van 40 met een vrouw van 20, dat snap ik niet, maar die zijn tenminste volwassen - dus moeten ze doen wat ze zelf willen. Een vrouw van 40 met een man van 20? Hetzelfde verhaal.
Alle reacties Link kopieren
Ik bedoel, wanneer de vrouw ouder is, maar dan natuurlijk wel als beiden volwassen zijn. Uiteraard.



Een man van 20 met een vrouw van 40 snap ik ook niet, hoewel ikzelf een minnaar van 25 heb. Nou geef ik eerlijk toe, dat we geestelijk te veel schelen, qua ontwikkeling.
Alle reacties Link kopieren
Heb ik als eerder aangegeven zamirah: als de vrouw 40 is en de man 20 geen probleem, als ze idd maar volwassen zijn.

Zij 27, hij 16 vind ik net zo verwerpelijk.
Alle reacties Link kopieren
ik ken iemand van 25 jaar, en ik zou willen dat ik zo verstandig was als dat zij is. Ze is haar leeftijd ver vooruit zegmaar.



ik ben 38, en ik ben nog steeds niet volwassen, in welke leeftijdsgroep moet ik het dan zoeken. Help!!

kan iemand mij helpen
Alle reacties Link kopieren
Reiger100 schreef op 09 juni 2008 @ 15:02:

Ik heb alleen maar je openingspost gelezen maar omdat ik zelf op 16-jarige leeftijd een relatie had met een 26-jarige man, wil ik toch even reageren.

Ik denk niet dat je er algemene dingen over kunt zeggen.

Zelf was ik op 16-jarige leeftijd erg zeker van mezelf, ik wist wat ik wilde en niets of niemand kon me daarvan afbrengen. Mijn ouders waren tegen de relatie, niet vanwege de leeftijd, maar vanwege het karakter van die man. Ze hebben echter 'toegegeven' omdat ik, als ik echt iets wilde waarvan ik vond dat het me geen schade toebracht, niet van plan was om me daar van af te laten brengen. Ik zou bijvoorbeeld weggelopen zijn of in hongerstaking gegaan zijn. Op andere vlakken was ik erg makkelijk en meegaand, maar niet als het iets belangrijks betrof, zoals de 'liefde'.

Ik ben met die man 22 jaar getrouwd geweest. Het is op een scheiding uitgelopen omdat het een moeilijke man was, niet omdat er een leeftijdsverschil was of omdat ik zogezegd te jong was toen de relatie begon. Als mijn ex een gewone, lieve man geweest was, zou ik met hem een gelukkig huwelijk gehad hebben.

Dat is mijn persoonlijke ervaring, verder kan ik je geen raad geven.




Omdat je pas 16 jaar was, heb je het karakter van je partner niet goed in kunnen schatten, evenmin als de - bepalende - consequenties van een dergelijk karakter voor dat huwelijk.



Mooi voorbeeld waarom een 16-jarige niet in staat is om de situatie goed in te schatten.
Alle reacties Link kopieren
Amen!
Alle reacties Link kopieren
Even afgaande op je openingspost wil ik hier graag mijn mening over geven aangezien ik 9 jaar lang een relatie heb gehad met een man die 8 jaar ouder is (het feit dat onze relatie gestrand is heeft niets met dat leeftijdsverschil te maken).

Ik was 16 toen ik mijn ex leerde kennen en hij 24. Op die leeftijd had ik genoeg meegemaakt om volwassener in het leven te staan dan menig leeftijdsgenoot. Ik had daarom ook niks met 'jongetjes' van mijn leeftijd omdat ze in mijn ogen gewoon niet serieus genoeg waren. Mijn ex en ik zaten qua denken gewoon op hetzelfde niveau. Ik was 19 toen ik met hem ging samenwonen en op die leeftijd al volwassen genoeg om een volwassen leven te leiden.

Ik denk dat je goed moet kijken (en luisteren) naar hoe je dochter in het leven staat. Is ze misschien al verder dan haar leeftijdsgenoten? Zoals ik het lees weet ze goed waar voor haar de grens ligt maar dat is geen garantie dat ze met deze man ook geen sex zal willen. En om eerlijk te zijn (en pedagogisch misschien zeer onverantwoord): ik denk dat sex met een volwassen man heel anders (niet per definitie beter) is dan sex met een 16-jarige waarvan doorgaans de hormonen op topsnelheid door het lijf gieren. Ik weet niet goed hoe ik dat onder woorden moet brengen maar ik denk dat volwassen mannen minder op hun eigen gerief uit zijn en beter weten hoe ze een vrouw moeten behandelen. Mijn ex heeft het bij mij iig heel goed aangepakt en ondanks dat we nu uit elkaar zijn blijf ik hem daar eeuwig dankbaar voor.

Ik zou zeggen: geef die man het voordeel van de twijfel. Het feit dat hij aan je dochter vraagt of jij het al weet vind ik voor hem spreken. Ik geloof niet dat hij er geheimzinnig over wil doen en daarmee laat hij m.i. zien dat hij niets slechts in de zin heeft.

Het blijft natuurlijk jouw dochter en anderen hebben makkelijk praten omdat zij jouw zorg niet voelen maar ik wens je veel sterkte hiermee.
Dat is altijd zo frappant. Elke tiener dénkt dat hij/zij volwassen(er) is dan de rest van de leeftijdsgenoten. Ook al heb je al veel meegemaakt, dan nog ben je als 16-jarige niet volwassen, bij lange na niet. Al was het alleen al vanwege het biologische feit dat de hersenen pas tegen het 25ste levensjaar volgroeid zijn, en juist dát deel waarmee mensen dingen en situaties inschatten en de consequenties overzien, niet volgroeid is.



Iemand hier zei het al treffend: een tiener die veel (negatieve) dingen meegemaakt heeft is geen vroeg volwassene, maar slechts een beschadigde tiener.
Alle reacties Link kopieren
Ik was 17 en kreeg een vriend van 28. Hij was de buurman van mijn ouders, zij kenden hem wat langer dan ik en vonden hem een lueke kerel. Vonden het leeftijdverschil wat groot maar vertrouwden het wel.



Knullige is dat ik me er nu nog boos over kan maken dat hij als oudere 'volwassen' vent mij zo gebruikt heeft, ik had echt het idee dat ik gewoon een sekspopje voor hem was. Ik dacht toen dat we een echte relatie hadden, maar nu wet ik wel beter. Mijn ouders zagen het alleen van buitenaf, die hebben geen idee en kunnen nog weleens roepen wat een goeie kerel hij was.



Zorg dat je goed blijft praten met je dochter, want jij hebt meer levenservaring dan zij, hoe volwassen ze ook zal zijn, misschien ziet ze het wel allemaal teveel door een roze bril?
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



Pff dat was heel wat leesvoer hier.

In beide kanten zit wat, maar het blijft een feit: als ik haar wat ga verbieden wat pa goedkeurt, dan gaat ze het huis uit. Wij hebben een hele goede relatie hoor, daar niet van, maar pubers en hormonen.....

Ik liet me ook niks verbieden met die leeftijd, had ook een ouder vriendje, mijn ouders zagen dat helemaal niet zitten, hele discussies (lees: ruzies) en uiteindelijk ben ik weggelopen. Een dagje maar hoor. En ik was ook nog eens 18!!! Maar vroeger is niet te vergelijken met nu!



En ik las over iemand die zei dat dochter van 11 zo goed luisterde, samen dingen deed.

Oh maar dat deed de mijne ook hoor.

Maar een kind van 11 is TOTAAL NIET TE VERGELIJKEN met een jonge vrouw van 16. Een hele grote wereld verschil...



Ik heb afgelopen week met twee kennissen gesproken. Een meid van nu 24 die op haar 17de een relatie kreeg met een 30-jarige, nu 2 kids en gaat prima.

En een meid van nu 23 die op haar 16 een relatie kreeg met een 32-jarige, nu 1 kid samen en gaat ook prima. Ik heb hun "andere" kant gehoord, waarom ze niet op jongens van hun leeftijd vielen etc. Ik kijk er ietwat anders tegenaan nu....



Maar oke, het probleem heeft zich inmiddels zelf opgelost.

Dochterlief is erachter gekomen dat hij vreemd is gegaan. Ze heeft het uitgemaakt. Hem geblokt op DG2, MSN, hyves en op haar mobiele telefoon. Zo is zij, uit is uit, geen communicatie meer mogelijk.



Maar....het begon bij haar vorig jaar met een 20-jarige, toen 23 en nu 27. Ik denk dat mijn dochter gewoon op oudere valt. Ik hoop dat ze wel weer wat terugzakt in leeftijden....
Alle reacties Link kopieren
Branwen76 schreef op 15 juni 2008 @ 10:28:

Dat is altijd zo frappant. Elke tiener dénkt dat hij/zij volwassen(er) is dan de rest van de leeftijdsgenoten. Ook al heb je al veel meegemaakt, dan nog ben je als 16-jarige niet volwassen, bij lange na niet. Al was het alleen al vanwege het biologische feit dat de hersenen pas tegen het 25ste levensjaar volgroeid zijn, en juist dát deel waarmee mensen dingen en situaties inschatten en de consequenties overzien, niet volgroeid is.



Iemand hier zei het al treffend: een tiener die veel (negatieve) dingen meegemaakt heeft is geen vroeg volwassene, maar slechts een beschadigde tiener.




Als je als tiener beslissingen moet nemen die normaal een volwassene hoort te nemen en waarvan je de gevolgen moet kunnen overzien op lange termijn, ben je in mijn ogen volwassener dan je leeftijdsgenoten. Dat heeft niets te maken met beschadigd zijn of niet.

Maar als ik deze reactie zo lees heb ik dus verkeerde keuzes in mijn jonge leven gemaakt omdat ik dácht dat ik volwassener was en het niet werkelijk was.
Alle reacties Link kopieren
Omen schreef op 14 juni 2008 @ 16:23:

[...]





Omdat je pas 16 jaar was, heb je het karakter van je partner niet goed in kunnen schatten, evenmin als de - bepalende - consequenties van een dergelijk karakter voor dat huwelijk.



Mooi voorbeeld waarom een 16-jarige niet in staat is om de situatie goed in te schatten.
Goh, Omen, wat dan met al die volwassen vrouwen die het karakter van hun partner niet goed konden inschatten? Als dat wat je zegt waar is, zullen er dus geen scheidingen meer zijn bij mensen die op meer dan 18-jarige leeftijd hun partner vinden.
Je kunt het ook omdraaien, als het veel volwassenen al niet lukt, is he tnog véél ingewikkelder voor een kind.
Ik vraag me af waar meneer haar voor ingeruild heeft, welke leeftijd zou de nieuwe vlam hebben?
Alle reacties Link kopieren
misschicken schreef op 16 juni 2008 @ 11:25:

Ik vraag me af waar meneer haar voor ingeruild heeft, welke leeftijd zou de nieuwe vlam hebben?
Wie bedoel je met 'haar', misschicken?
Alle reacties Link kopieren
tangerine schreef op 16 juni 2008 @ 11:21:

Je kunt het ook omdraaien, als het veel volwassenen al niet lukt, is he tnog véél ingewikkelder voor een kind.




Maar datzelfde geldt ook voor relaties tussen twee zestienjarigen, moet je die dan ook maar gaan verbieden?

En of ik nu 16 of 25 geweest was, zou in mijn geval niet uitgemaakt hebben. Ik was op mijn 25e niet fundamenteel wijzer dan op mijn 16e. Moet je dan maar wachten tot je veertig of vijftig bent om een relatie aan te gaan?
Reiger100 schreef op 16 juni 2008 @ 13:06:

[...]





Wie bedoel je met 'haar', misschicken?
De dochter van TO uiteraard.
Alle reacties Link kopieren
Ik had niet begrepen dat hij haar ingeruild had, alleen dat hij vreemdgegaan was en dat zij het vervolgens uitgemaakt had.
Alle reacties Link kopieren
TO, sterkte voor je dochter!
Fel schreef op 15 juni 2008 @ 16:20:

[...]





Als je als tiener beslissingen moet nemen die normaal een volwassene hoort te nemen en waarvan je de gevolgen moet kunnen overzien op lange termijn, ben je in mijn ogen volwassener dan je leeftijdsgenoten. Dat heeft niets te maken met beschadigd zijn of niet.

Maar als ik deze reactie zo lees heb ik dus verkeerde keuzes in mijn jonge leven gemaakt omdat ik dácht dat ik volwassener was en het niet werkelijk was.
Dat je als tiener bepaalde beslissingen neemt, betekent nog niet dat je in staat bent om de juíste beslissing te nemen. Bij een tiener is juist het analytisch vermogen nog niet goed ontwikkeld. Ze zien dingen daarbij in een beperkter perspectief dan volwassenen. Dan leidt dan m.i. idd tot het minder goed keuzes kunnen maken dan een volwassene dat zou kunnen.
Alle reacties Link kopieren
Gelukkig heb ik van al mijn keuzes geen spijt. Niemand heeft de wijsheid in pacht, ook volwassenen niet.
Alle reacties Link kopieren
Zie je wel, het is een loser.
Alle reacties Link kopieren
Precies

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven