Relaties
alle pijlers
Doorgaan of stoppen?
zondag 25 mei 2014 00:15
Hoi,
Ik ben nieuw op dit forum. Ik moet echt even wat van me afschrijven. Gedachtes ordenen en durven om eerlijk te zijn tegen mijn vriend en mezelf.
Ik heb al bijna 2 jaar een relatie met iemand die tot mijn vriendenclub behoort. Niemand weet dat. In het begin wilde we onze relatie niet openbaar maken, omdat we echt zeker wilde zijn over onze gevoelens voor elkaar. We zijn nl. echt naar elkaar toegegroeid. Eerst gewoon vrienden en toen steeds meer. We hadden even geen zin in goedbedoelde adviezen e.d. van vrienden. (Tien jaar geleden hebben we ook al een relatie gehad).
Nu vindt mijn vriend het wel eens tijd worden dat we de relatie naar de buitenwereld bekend maken. Natuurlijk heeft hij gelijk. Echter, ik twijfel: ik vind het eigenlijk wel fijn zo. Onze relatie is nl. heel vrij: we zijn zo'n 2 avonden/nachten per week samen. Verder doen we alles alleen. Die twijfel van mij legt mijn vriend uit als twijfel over onze relatie. Hij wil duidelijkheid: bekendmaken van relatie of stoppen.
Waar ben ik bang voor? Waarom wil ik geen keuze maken? Ik hou toch van 'm? Gevalletje bindingsangst? Of durf ik mijn echte gevoelens niet toe te laten?
Ik heb al heel wat relaties gehad. Ik ben bang dat ook dit uiteindelijk weer uitgaat. Dat wil ik niet, maar ik wil wel vrijheid zoals ik die nu heb. Natuurlijk heeft mijn vriend recht op duidelijkheid, maar ik weet 't gewoon eventjes niet....
Ik ben nieuw op dit forum. Ik moet echt even wat van me afschrijven. Gedachtes ordenen en durven om eerlijk te zijn tegen mijn vriend en mezelf.
Ik heb al bijna 2 jaar een relatie met iemand die tot mijn vriendenclub behoort. Niemand weet dat. In het begin wilde we onze relatie niet openbaar maken, omdat we echt zeker wilde zijn over onze gevoelens voor elkaar. We zijn nl. echt naar elkaar toegegroeid. Eerst gewoon vrienden en toen steeds meer. We hadden even geen zin in goedbedoelde adviezen e.d. van vrienden. (Tien jaar geleden hebben we ook al een relatie gehad).
Nu vindt mijn vriend het wel eens tijd worden dat we de relatie naar de buitenwereld bekend maken. Natuurlijk heeft hij gelijk. Echter, ik twijfel: ik vind het eigenlijk wel fijn zo. Onze relatie is nl. heel vrij: we zijn zo'n 2 avonden/nachten per week samen. Verder doen we alles alleen. Die twijfel van mij legt mijn vriend uit als twijfel over onze relatie. Hij wil duidelijkheid: bekendmaken van relatie of stoppen.
Waar ben ik bang voor? Waarom wil ik geen keuze maken? Ik hou toch van 'm? Gevalletje bindingsangst? Of durf ik mijn echte gevoelens niet toe te laten?
Ik heb al heel wat relaties gehad. Ik ben bang dat ook dit uiteindelijk weer uitgaat. Dat wil ik niet, maar ik wil wel vrijheid zoals ik die nu heb. Natuurlijk heeft mijn vriend recht op duidelijkheid, maar ik weet 't gewoon eventjes niet....
zondag 26 oktober 2014 22:18
quote:Doreia schreef op 26 oktober 2014 @ 22:07:
Je vertelt mensen niet alles over wat je precies wel en niet kan. Omdat je geen medelijden wil, niet zielig gevonden wil worden, uit angst om ontslagen te worden, om voor vol aangezien te worden. Niemand mag weten wat voor impact het op je heeft, want dan gebeurt er iets Heel Ergs. En als je maar gewoon normaal bent, ten koste van je lichaam, waarvan de dokter ook al zegt dat je roofbouw pleegt, dan komt alles wel goed.
Ja, ik heb een olifantengeheugen.
Heb hier geen weerwoord op. Heb de neiging om elke opmerking die je hier zegt verdedigend te antwoorden.
Gatver, ik baal van jouw post. Het raakt, irriteert, is waar....
En dan wil ik nog stampvoetend zeggen: je begrijpt het niet. Ik heb gelijk.... Maar dan lieg ik....
Je vertelt mensen niet alles over wat je precies wel en niet kan. Omdat je geen medelijden wil, niet zielig gevonden wil worden, uit angst om ontslagen te worden, om voor vol aangezien te worden. Niemand mag weten wat voor impact het op je heeft, want dan gebeurt er iets Heel Ergs. En als je maar gewoon normaal bent, ten koste van je lichaam, waarvan de dokter ook al zegt dat je roofbouw pleegt, dan komt alles wel goed.
Ja, ik heb een olifantengeheugen.
Heb hier geen weerwoord op. Heb de neiging om elke opmerking die je hier zegt verdedigend te antwoorden.
Gatver, ik baal van jouw post. Het raakt, irriteert, is waar....
En dan wil ik nog stampvoetend zeggen: je begrijpt het niet. Ik heb gelijk.... Maar dan lieg ik....
zondag 26 oktober 2014 22:22
Het is al heel mooi om te weten van jezelf dat je direct in de verdediging schiet. Dat weten is al vooruitgang.
Laat dit soort invalshoeken eens in je omgaan. In plaats van direct te antwoorden, denk er eens langer dan 9 minuten over na. Sommige dingen moeten ook even landen voor je kan zien of het waar is, deels waar is, of helemaal niet waar.
Je hoeft niet direct te antwoorden. Je mag ook zeggen: wat een andere invalshoek. Zo heb ik het niet bekeken. Daar ga ik even over nadenken. Dat zou ik helemaal niet raar vinden. Het zijn megagrote veranderingen die jij wilt gaan doormaken en die kun je niet binnen 9 minuten doordacht hebben.
Laat dit soort invalshoeken eens in je omgaan. In plaats van direct te antwoorden, denk er eens langer dan 9 minuten over na. Sommige dingen moeten ook even landen voor je kan zien of het waar is, deels waar is, of helemaal niet waar.
Je hoeft niet direct te antwoorden. Je mag ook zeggen: wat een andere invalshoek. Zo heb ik het niet bekeken. Daar ga ik even over nadenken. Dat zou ik helemaal niet raar vinden. Het zijn megagrote veranderingen die jij wilt gaan doormaken en die kun je niet binnen 9 minuten doordacht hebben.
zondag 26 oktober 2014 22:52
Wat een prachtig topic is dit toch. De bereidheid van TO om naar zichzelf te kijken, de groei die ze doormaakt. Maar ook de rake en wijze woorden van de dames die reageren. Ook als meelezer heb ik hier heel veel aan, en met mij vast vele anderen.
Ooh als ik echt wil doe ik het hoor ik laat me niet afkaken yoe
maandag 27 oktober 2014 10:45
Sneeuwklokje: maar praat je ook met hem als hij langskomt? Vraag je ook hoe het met hem gaat nu? Zeg je bepaalde dingen ook die je afgelopen tijd duidelijk zijn geworden? Of iig dat je tzt graag met hem verder zou willen, maar nu ff druk bent met jezelf onder de loep te nemen, aan het uitvinden bent wie je bent en wat je denkt & voelt, en wat je wel en niet zou willen met en te bieden hebt aan een partner?
Of trekken jullie elkaar zo het bed in als hij bij jou is? Heb je hem gebeld of hij jou?
Want als dit is hoe het gaat kan hij idd de indruk krijgen dat het jou alleen om seks te doen is, op het moment dat jij hem nodig hebt? En ervan balen dat hij is komen opdraven, dat ie niet "sterk" genoeg was en zo niet loskomt van jou?
Of trekken jullie elkaar zo het bed in als hij bij jou is? Heb je hem gebeld of hij jou?
Want als dit is hoe het gaat kan hij idd de indruk krijgen dat het jou alleen om seks te doen is, op het moment dat jij hem nodig hebt? En ervan balen dat hij is komen opdraven, dat ie niet "sterk" genoeg was en zo niet loskomt van jou?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 27 oktober 2014 10:53
Wat heb je met die boosheid uiteindelijk gedaan, Sneeuwklokje? En was je boos op jezelf? En waarop, wat raakte zo in die post? Als je dat weet kom je denk ik bij een belangrijke kern uit, die Doreia daar raakte.
En hoe ging het daarna? Heb je zelf met die boosheid gedeald of heb je hem gebeld om je beter te voelen? Omdat je hem nodig had om jou op te peppen of gerust te stellen/ kalmeren? Bevestiging dat hij nog steeds klaarstaat en je nog niet vergeten is?
Voelt hij zich nu aan het lijntje gehouden of zo?
En hoe ging het daarna? Heb je zelf met die boosheid gedeald of heb je hem gebeld om je beter te voelen? Omdat je hem nodig had om jou op te peppen of gerust te stellen/ kalmeren? Bevestiging dat hij nog steeds klaarstaat en je nog niet vergeten is?
Voelt hij zich nu aan het lijntje gehouden of zo?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 27 oktober 2014 11:06
Ik weet niet ik of ik keihard in lachen moet uibarsten of je een veeg uit de pan moet geven.
In sommige opzichten vind ik je steeds lolliger worden. Wat ik absoluut leuk aan je vind is dat jij nog altijd zelf bepaalt wat je doet. Je eigenwijsheid en tegen elke stroom invaren heeft je gebracht waar je bent. Schijt aan de wereld, lb of niet, ik heb werk, vrienden, lol en ben zelfstandig. Een psych en 62 pagina's op het VF vol goede raad en je als het er op aan komt doe je precies wat je zelf wil. Ik mag dat wel. Wat ik ook super van je vindt dat je het hier ook rustig neer plempt, inclusief baal gevoelens ook al weet je dat je iedereen over je heen krijg maar eerlijkheid staat bij jou nog vooraan. Dus eerlijk gezegd, ik moest echt vreselijk lachen toen ik las dat je met ex in bed gedoken bent.
Maar nu ik uitgelachen ben, wel even het volgende. Toen ik poste dat je stiekem diep in je hart echt wel weet wat je wil bedoelde ik dat je zelf echt wel weet of je eigenlijk een relatiemens wil zijn of dat je dat eigenlijk helemaal niet wil omdat je liever voor je zelf leeft. En je weet het ook wel maar je bent bang voor je eigen antwoord omdat welk antwoord het ook is je je huidige houding zal moeten aanpassen en daar heb je helemaal geen zin in. Jij leeft nog steeds in de illusie dat je het leen naar je hand kan zetten als je er maar helemaal voor gaat.
Dat doe je door een mix van eerlijkheid en manipulatie wat heel vertederend is voor anderen maar wat op de lange termijn niet werkt als het zich tegen je keert.
Bij ex is het na 2 jaar opgehouden dat je met die houding wegkomt en nu zit je met de gebakken peren. (ik zit echt nog na te gniffelen). Je hebt echt geen idee meer wat je moet doen als blijkt dat je gewoonlijke houding niet werkt. Je bent gek op je ex (dat geloof ik echt wel) maar je blijft maar hangen in het idee dat jij zo bijzonder bent voor hem dat hij van zelf wel over de brug komt.
We kunnen het hier 100 keer hebben over hoe egoïstisch het is om met de gevoelens van je ex een spelletje te spelen maar uiteindelijk ben je zelf elke keer de verliezer. Er komt hoop ik een moment dat je er achter komt dat je zelf destructief bezig bent want heel eerlijk, hoe blij ben je nu? Je ex wijst je weer af, jij weet dat je fout bezig ben geweest en je hebt zo juist een stap dichter gezet naar een punt dat je ex je verschrikkelijk zat is en je gewoon niet eens meer een leuk mens vindt.
Nog even en je belt hem in een zwak moment en hij verteld je met droge ogen dat hij nooit heeft geweten dat je zo'n egoïste bent die mensen behandeld alsof ze bezit zijn. En God verhoede wanner je vrienden die mening gaan delen.
Je kan hardleers blijven en deze houding zal je veel gebracht hebben in je leven maar je zit wel op een keerpunt. Nu ben je verdrietig en onzeker in wat je wil en waar je bang voor bent maar ga zo door, en je ze zal je achter af afvragen waarom die houding van je zo belangrijk voor je was want je hebt er meer mee verloren dan gewonnen.
De tijd is voorbij dat je moest knokken voor je plekje op deze wereld, nu moet je knokken om hem te behouden. Wordt volwassen en neem een beslissing. Of je stopt met doordrammen omdat jij vindt dat je het prima doet of je gaat echt even nadenken waar je in godsnaam mee bezig bent en je wordt wat meer menselijk.
Ik ben geen Doreia(dat zal je al lang begrepen hebben) en hoewel ik het allemaal helemaal begrijp maar eigenlijk verdien je een pak slaag om je weer even met beide benen op de grond te zetten.
In sommige opzichten vind ik je steeds lolliger worden. Wat ik absoluut leuk aan je vind is dat jij nog altijd zelf bepaalt wat je doet. Je eigenwijsheid en tegen elke stroom invaren heeft je gebracht waar je bent. Schijt aan de wereld, lb of niet, ik heb werk, vrienden, lol en ben zelfstandig. Een psych en 62 pagina's op het VF vol goede raad en je als het er op aan komt doe je precies wat je zelf wil. Ik mag dat wel. Wat ik ook super van je vindt dat je het hier ook rustig neer plempt, inclusief baal gevoelens ook al weet je dat je iedereen over je heen krijg maar eerlijkheid staat bij jou nog vooraan. Dus eerlijk gezegd, ik moest echt vreselijk lachen toen ik las dat je met ex in bed gedoken bent.
Maar nu ik uitgelachen ben, wel even het volgende. Toen ik poste dat je stiekem diep in je hart echt wel weet wat je wil bedoelde ik dat je zelf echt wel weet of je eigenlijk een relatiemens wil zijn of dat je dat eigenlijk helemaal niet wil omdat je liever voor je zelf leeft. En je weet het ook wel maar je bent bang voor je eigen antwoord omdat welk antwoord het ook is je je huidige houding zal moeten aanpassen en daar heb je helemaal geen zin in. Jij leeft nog steeds in de illusie dat je het leen naar je hand kan zetten als je er maar helemaal voor gaat.
Dat doe je door een mix van eerlijkheid en manipulatie wat heel vertederend is voor anderen maar wat op de lange termijn niet werkt als het zich tegen je keert.
Bij ex is het na 2 jaar opgehouden dat je met die houding wegkomt en nu zit je met de gebakken peren. (ik zit echt nog na te gniffelen). Je hebt echt geen idee meer wat je moet doen als blijkt dat je gewoonlijke houding niet werkt. Je bent gek op je ex (dat geloof ik echt wel) maar je blijft maar hangen in het idee dat jij zo bijzonder bent voor hem dat hij van zelf wel over de brug komt.
We kunnen het hier 100 keer hebben over hoe egoïstisch het is om met de gevoelens van je ex een spelletje te spelen maar uiteindelijk ben je zelf elke keer de verliezer. Er komt hoop ik een moment dat je er achter komt dat je zelf destructief bezig bent want heel eerlijk, hoe blij ben je nu? Je ex wijst je weer af, jij weet dat je fout bezig ben geweest en je hebt zo juist een stap dichter gezet naar een punt dat je ex je verschrikkelijk zat is en je gewoon niet eens meer een leuk mens vindt.
Nog even en je belt hem in een zwak moment en hij verteld je met droge ogen dat hij nooit heeft geweten dat je zo'n egoïste bent die mensen behandeld alsof ze bezit zijn. En God verhoede wanner je vrienden die mening gaan delen.
Je kan hardleers blijven en deze houding zal je veel gebracht hebben in je leven maar je zit wel op een keerpunt. Nu ben je verdrietig en onzeker in wat je wil en waar je bang voor bent maar ga zo door, en je ze zal je achter af afvragen waarom die houding van je zo belangrijk voor je was want je hebt er meer mee verloren dan gewonnen.
De tijd is voorbij dat je moest knokken voor je plekje op deze wereld, nu moet je knokken om hem te behouden. Wordt volwassen en neem een beslissing. Of je stopt met doordrammen omdat jij vindt dat je het prima doet of je gaat echt even nadenken waar je in godsnaam mee bezig bent en je wordt wat meer menselijk.
Ik ben geen Doreia(dat zal je al lang begrepen hebben) en hoewel ik het allemaal helemaal begrijp maar eigenlijk verdien je een pak slaag om je weer even met beide benen op de grond te zetten.
maandag 27 oktober 2014 11:25
Eigenlijk was ik na de post van Doreia en je reactie er op wel bang dat er een tegen reactie ging komen.
Zo ging dat ook altijd met mijn zwager die alcoholist is. Dip of kritiek, kon hij niet mee dealen en de kont ging tegen de krib. Dat was dan het moment om naar de fles te grijpen. In het begin had ik nog medelijden met hem, maar nu komt hij mij de strot uit.
Je blijft in dezelfde rondjes lopen. Of het een dip is of euforie "Ik vind dat ik aardig op de goede weg ben, toch?", dat zijn weer net de momenten dat je grijpt naar ex of zoenman.
Het zou fijn zijn als je ex zou willen om liefde, niet een drang die gekleurd is door pijn, angst of eenzaamheid.
Ik ben het eens met waterplant. Ik denk dat je hem hier eerder mee verliest dan voor je wint.
Zo ging dat ook altijd met mijn zwager die alcoholist is. Dip of kritiek, kon hij niet mee dealen en de kont ging tegen de krib. Dat was dan het moment om naar de fles te grijpen. In het begin had ik nog medelijden met hem, maar nu komt hij mij de strot uit.
Je blijft in dezelfde rondjes lopen. Of het een dip is of euforie "Ik vind dat ik aardig op de goede weg ben, toch?", dat zijn weer net de momenten dat je grijpt naar ex of zoenman.
Het zou fijn zijn als je ex zou willen om liefde, niet een drang die gekleurd is door pijn, angst of eenzaamheid.
Ik ben het eens met waterplant. Ik denk dat je hem hier eerder mee verliest dan voor je wint.
maandag 27 oktober 2014 13:14
Waterplant: We kunnen het hier 100 keer hebben over hoe egoïstisch het is om met de gevoelens van je ex een spelletje te spelen maar uiteindelijk ben je zelf elke keer de verliezer. Er komt hoop ik een moment dat je er achter komt dat je zelf destructief bezig bent want heel eerlijk, hoe blij ben je nu? Je ex wijst je weer af, jij weet dat je fout bezig ben geweest en je hebt zo juist een stap dichter gezet naar een punt dat je ex je verschrikkelijk zat is en je gewoon niet eens meer een leuk mens vindt.
Ik denk ook dat we nu alles wel gezegd en geschreven hebben. Wat Waterplant zegt is zó raak. jij weet het echt wel. Ik schreef al eerder: ben je nu zo dom, of doe je nu zo dom. Ik denk dat jij je veel dommer voordoet dan je bent. Zolang jij het namelijk (zogenaamd) niet snapt, hoef jij je gedrag ook niet aan te passen. En daarom geef jij geen antwoorden, échte antwoorden, op vragen. Want zodra jij het antwoord geeft, erken je het openlijk (ja daar is ie weer!) en zul je er iets mee moeten. En ik vraag me af of jij daar genoeg durf, lef en bereidheid voor hebt.
Ik denk ook dat we nu alles wel gezegd en geschreven hebben. Wat Waterplant zegt is zó raak. jij weet het echt wel. Ik schreef al eerder: ben je nu zo dom, of doe je nu zo dom. Ik denk dat jij je veel dommer voordoet dan je bent. Zolang jij het namelijk (zogenaamd) niet snapt, hoef jij je gedrag ook niet aan te passen. En daarom geef jij geen antwoorden, échte antwoorden, op vragen. Want zodra jij het antwoord geeft, erken je het openlijk (ja daar is ie weer!) en zul je er iets mee moeten. En ik vraag me af of jij daar genoeg durf, lef en bereidheid voor hebt.
maandag 27 oktober 2014 13:33
quote:sneeuwklokje74 schreef op 27 oktober 2014 @ 09:57:
Ik ben stom geweest. Tenminste dat weet ik, maar zo voelt het niet. Alsof er een last van mijn schouders is gevallen. Ex is blijven slapen.
Wil even niet denken aan de gevolgen.
Niet alleen jij, ook je ex is stom geweest.
Jij hebt weer even een paar uur rust gehad, maar je snapt dat er tegenover staat dat je ex zich steeds meer van je verwijderd zal voelen? Want er is nu weer een negatieve ervaring bijgekomen...
Op een gegeven moment overstemt dat de positieve gevoelens over jullie en zijn die negatieve ervaringen niet meer te wissen uit iemands geheugen. Wil je dat? Dat wanneer hij je straks tegenkomt, hij alleen nog maar aan alle pijnlijke momenten kan denken en je dus liever niet meer ziet?
Je moet echt proberen te leren negatieve gevoelens uit te zitten of om er op een andere manier mee om te gaan. Want hoeveel is die paar uur rust van vannacht je nu waard?
Ik ben stom geweest. Tenminste dat weet ik, maar zo voelt het niet. Alsof er een last van mijn schouders is gevallen. Ex is blijven slapen.
Wil even niet denken aan de gevolgen.
Niet alleen jij, ook je ex is stom geweest.
Jij hebt weer even een paar uur rust gehad, maar je snapt dat er tegenover staat dat je ex zich steeds meer van je verwijderd zal voelen? Want er is nu weer een negatieve ervaring bijgekomen...
Op een gegeven moment overstemt dat de positieve gevoelens over jullie en zijn die negatieve ervaringen niet meer te wissen uit iemands geheugen. Wil je dat? Dat wanneer hij je straks tegenkomt, hij alleen nog maar aan alle pijnlijke momenten kan denken en je dus liever niet meer ziet?
Je moet echt proberen te leren negatieve gevoelens uit te zitten of om er op een andere manier mee om te gaan. Want hoeveel is die paar uur rust van vannacht je nu waard?
maandag 27 oktober 2014 14:07
quote:langelokken schreef op 26 oktober 2014 @ 22:52:
Wat een prachtig topic is dit toch. De bereidheid van TO om naar zichzelf te kijken, de groei die ze doormaakt. Maar ook de rake en wijze woorden van de dames die reageren. Ook als meelezer heb ik hier heel veel aan, en met mij vast vele anderen.
Vind je dat allemaal echt?
Ik volg hetzelfde topic. Al maanden. Het enige dat ik herken uit jouw post zijn de rake en wijze woorden van de dames die reageren.
Voor de rest zie ik het tegenovergestelde van wat jij beschrijft.
Wat een prachtig topic is dit toch. De bereidheid van TO om naar zichzelf te kijken, de groei die ze doormaakt. Maar ook de rake en wijze woorden van de dames die reageren. Ook als meelezer heb ik hier heel veel aan, en met mij vast vele anderen.
Vind je dat allemaal echt?
Ik volg hetzelfde topic. Al maanden. Het enige dat ik herken uit jouw post zijn de rake en wijze woorden van de dames die reageren.
Voor de rest zie ik het tegenovergestelde van wat jij beschrijft.
maandag 27 oktober 2014 14:27
Ik heb gisterenavond ex gebeld. Het bleef maar door mijn hoofd malen dat ik zo weinig (niet?) bij zijn gevoelens heb stilgestaan. Ik had het voornemen om het er met psych over te hebben vanavond. Echter wat schiet ik daar mee op: zegt ze dat het beter is om niet te doen en dan? Dus toch gebeld.
Om even voor elf was hij er. Ik heb gevraagd of hij zijn kant van het verhaal wilde vertellen. Hoe hij zich voelde enz. Het is mij pijnlijk duidelijk geworden dat hij niet wist hoe hij tot mij door moest dringen. Dat hij zag dat ik onbewust hem niet in zijn leven toeliet. Dat hij geprobeerd heeft te praten over relatie, maar ik het afhield. En dat hij de relatie graag openbaar maakte, maar dat voor mij niet heeft gedaan. Dat trok hij uiteindelijk allemaal niet.
Dat was heftig. Ex kon het heel rustig vertellen. Tja en toen seks, gevolgd door ruzie, gevolgd door seks.
Ruzie was omdat ik niet begreep dat we na zo'n open gesprek in bed belanden en seks hebben en mij dan afvraag 'En nu?' Waarop hij antwoord 'Nu niets. Relatie is over'.
Om even voor elf was hij er. Ik heb gevraagd of hij zijn kant van het verhaal wilde vertellen. Hoe hij zich voelde enz. Het is mij pijnlijk duidelijk geworden dat hij niet wist hoe hij tot mij door moest dringen. Dat hij zag dat ik onbewust hem niet in zijn leven toeliet. Dat hij geprobeerd heeft te praten over relatie, maar ik het afhield. En dat hij de relatie graag openbaar maakte, maar dat voor mij niet heeft gedaan. Dat trok hij uiteindelijk allemaal niet.
Dat was heftig. Ex kon het heel rustig vertellen. Tja en toen seks, gevolgd door ruzie, gevolgd door seks.
Ruzie was omdat ik niet begreep dat we na zo'n open gesprek in bed belanden en seks hebben en mij dan afvraag 'En nu?' Waarop hij antwoord 'Nu niets. Relatie is over'.
maandag 27 oktober 2014 14:31
En daarom geef jij geen antwoorden, échte antwoorden, op vragen. Want zodra jij het antwoord geeft, erken je het openlijk (ja daar is ie weer!) en zul je er iets mee moeten. En ik vraag me af of jij daar genoeg durf, lef en bereidheid voor hebt.
Hoe bedoel je echte antwoorden? Je bedoelt echt eerlijke antwoorden? Bedoel je dat ik het hier abstract of emotieloos verwoord? (Dat krijg ik nl. Van psych weleens te horen dat ik mij niet durf te laten gaan, dat ik veel remmingen heb.)
Hoe bedoel je echte antwoorden? Je bedoelt echt eerlijke antwoorden? Bedoel je dat ik het hier abstract of emotieloos verwoord? (Dat krijg ik nl. Van psych weleens te horen dat ik mij niet durf te laten gaan, dat ik veel remmingen heb.)
maandag 27 oktober 2014 15:05
Niet abstract of emotieloos, maar oppervlakkig, defensief of kop in het zand.
- Ik ben bang, heb pijn, ben boos (op wie, waarom, die gedachten laat je voor jezelf niet eens toe).
- Het is zo gelopen, zij vonden het ook goed (je weet nu dat ex dat iig niet allemaal maar prima vond).
- Het gaat nu een stuk beter (zelfde avond met ex in bed of een geplande afspraak met zoenman).
Wat was jouw antwoord op zijn openbaringen gisteren? Of was sex jouw antwoord?
Je wist dat psych het geen goed idee zou vinden en daarom bel je juist wel?
- Ik ben bang, heb pijn, ben boos (op wie, waarom, die gedachten laat je voor jezelf niet eens toe).
- Het is zo gelopen, zij vonden het ook goed (je weet nu dat ex dat iig niet allemaal maar prima vond).
- Het gaat nu een stuk beter (zelfde avond met ex in bed of een geplande afspraak met zoenman).
Wat was jouw antwoord op zijn openbaringen gisteren? Of was sex jouw antwoord?
Je wist dat psych het geen goed idee zou vinden en daarom bel je juist wel?
maandag 27 oktober 2014 15:44
Zimi:
Niet abstract of emotieloos, maar oppervlakkig, defensief of kop in het zand.
- Ik ben bang, heb pijn, ben boos (op wie, waarom, die gedachten laat je voor jezelf niet eens toe).
- Het is zo gelopen, zij vonden het ook goed (je weet nu dat ex dat iig niet allemaal maar prima vond).
- Het gaat nu een stuk beter (zelfde avond met ex in bed of een geplande afspraak met zoenman).
Ehh, dat oppervlakkige en defensieve snap ik. Kop in het zand, begrijp ik minder.
Wat was jouw antwoord op zijn openbaringen gisteren? Of was sex jouw antwoord?
Het eerste gesprek ging best goed. Ik heb geluisterd, heb hem uit laten praten, maar reageren vond ik moeilijk. Ik zit vol met schuldgevoelens. Maar als ik dat uit, lijkt het alsof ik mij als slachtoffer opstel. Mis hier geloof ik wat sociale vaardigheden voor. En tja, antwoord ik met seks? Nooit zo over nagedacht. Gebeurt gewoon.
Het tweede gesprek was eigenlijk ruzie. Een goed gesprek, lekkere seks en dat was het??? Ik had gehoopt dat we dichter bij elkaar zouden komen, dat hij liet blijken misschien in de toekomst nog een mogelijkheid voor ons samen te zien. Tja, en toen weer fantastische seks. Dat gaf mij vanmorgen toch weer een soort hoop.
Je wist dat psych het geen goed idee zou vinden en daarom bel je juist wel?
Nou, ja niet 'juist' omdat psych het zal afraden, maar als iedereen het afraad en ik het toch graag wil. Dan maar direct.
Ik was nog wat bozig. Post over lb maakte erg veel los. Maar ik zat al in mijn hoofd met praten met ex. Dus toen maar gebeld. Bozigheid kon ik wel parkeren.
Niet abstract of emotieloos, maar oppervlakkig, defensief of kop in het zand.
- Ik ben bang, heb pijn, ben boos (op wie, waarom, die gedachten laat je voor jezelf niet eens toe).
- Het is zo gelopen, zij vonden het ook goed (je weet nu dat ex dat iig niet allemaal maar prima vond).
- Het gaat nu een stuk beter (zelfde avond met ex in bed of een geplande afspraak met zoenman).
Ehh, dat oppervlakkige en defensieve snap ik. Kop in het zand, begrijp ik minder.
Wat was jouw antwoord op zijn openbaringen gisteren? Of was sex jouw antwoord?
Het eerste gesprek ging best goed. Ik heb geluisterd, heb hem uit laten praten, maar reageren vond ik moeilijk. Ik zit vol met schuldgevoelens. Maar als ik dat uit, lijkt het alsof ik mij als slachtoffer opstel. Mis hier geloof ik wat sociale vaardigheden voor. En tja, antwoord ik met seks? Nooit zo over nagedacht. Gebeurt gewoon.
Het tweede gesprek was eigenlijk ruzie. Een goed gesprek, lekkere seks en dat was het??? Ik had gehoopt dat we dichter bij elkaar zouden komen, dat hij liet blijken misschien in de toekomst nog een mogelijkheid voor ons samen te zien. Tja, en toen weer fantastische seks. Dat gaf mij vanmorgen toch weer een soort hoop.
Je wist dat psych het geen goed idee zou vinden en daarom bel je juist wel?
Nou, ja niet 'juist' omdat psych het zal afraden, maar als iedereen het afraad en ik het toch graag wil. Dan maar direct.
Ik was nog wat bozig. Post over lb maakte erg veel los. Maar ik zat al in mijn hoofd met praten met ex. Dus toen maar gebeld. Bozigheid kon ik wel parkeren.
maandag 27 oktober 2014 15:57
Noah, vind je echt van niet? Ten opzichte van haar eerste post zie ik zeker wel groei. Bovendien blijft TO eerlijk, ze kan ook de makkelijke weg kiezen en het hier niet schrijven. Wij zullen er nooit achter komen. En dat het soms met terugvallen en fouten gaat lijkt me logisch, niemand groeit toch zonder hobbels? Succes is geen rechte lijn omhoog maar een bevochten weg vol kuilen. Tuurlijk is het als buitenstaander makkelijk en soms zelfs overduidelijk maar TO zit er middenin. Dit is haar leven, dat maakt het veel troebeler.
Ooh als ik echt wil doe ik het hoor ik laat me niet afkaken yoe
maandag 27 oktober 2014 15:58
Waterplant komt aardig in de buurt met haar voorspelling: Nog even en je belt hem in een zwak moment en hij verteld je met droge ogen dat hij nooit heeft geweten dat je zo'n egoïste bent die mensen behandeld alsof ze bezit zijn. En God verhoede wanner je vrienden die mening gaan delen.
En over échte antwoorden. Nu ook weer: En tja, antwoord ik met seks? Nooit zo over nagedacht. Gebeurt gewoon. Als je er niet verder over nadenkt dan je schouders ophalen en zeggen: tja, gebeurt gewoon, dan is dat ontzettend oppervlakkig. Ik scheld iemand verrot in de trein. Waarom ik dat doe? Tja, weet ik niet meneer de Rechter, dat gebeurt gewoon. Dan neem je jezelf toch niet serieus meer Klokje?
En over échte antwoorden. Nu ook weer: En tja, antwoord ik met seks? Nooit zo over nagedacht. Gebeurt gewoon. Als je er niet verder over nadenkt dan je schouders ophalen en zeggen: tja, gebeurt gewoon, dan is dat ontzettend oppervlakkig. Ik scheld iemand verrot in de trein. Waarom ik dat doe? Tja, weet ik niet meneer de Rechter, dat gebeurt gewoon. Dan neem je jezelf toch niet serieus meer Klokje?
