Doorgaan of stoppen?

25-05-2014 00:15 2943 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Ik ben nieuw op dit forum. Ik moet echt even wat van me afschrijven. Gedachtes ordenen en durven om eerlijk te zijn tegen mijn vriend en mezelf.



Ik heb al bijna 2 jaar een relatie met iemand die tot mijn vriendenclub behoort. Niemand weet dat. In het begin wilde we onze relatie niet openbaar maken, omdat we echt zeker wilde zijn over onze gevoelens voor elkaar. We zijn nl. echt naar elkaar toegegroeid. Eerst gewoon vrienden en toen steeds meer. We hadden even geen zin in goedbedoelde adviezen e.d. van vrienden. (Tien jaar geleden hebben we ook al een relatie gehad).



Nu vindt mijn vriend het wel eens tijd worden dat we de relatie naar de buitenwereld bekend maken. Natuurlijk heeft hij gelijk. Echter, ik twijfel: ik vind het eigenlijk wel fijn zo. Onze relatie is nl. heel vrij: we zijn zo'n 2 avonden/nachten per week samen. Verder doen we alles alleen. Die twijfel van mij legt mijn vriend uit als twijfel over onze relatie. Hij wil duidelijkheid: bekendmaken van relatie of stoppen.



Waar ben ik bang voor? Waarom wil ik geen keuze maken? Ik hou toch van 'm? Gevalletje bindingsangst? Of durf ik mijn echte gevoelens niet toe te laten?



Ik heb al heel wat relaties gehad. Ik ben bang dat ook dit uiteindelijk weer uitgaat. Dat wil ik niet, maar ik wil wel vrijheid zoals ik die nu heb. Natuurlijk heeft mijn vriend recht op duidelijkheid, maar ik weet 't gewoon eventjes niet....
quote:millennial schreef op 12 december 2014 @ 12:25:

Wow, Klokje... Nu wel in de openheid, neem ik aan?



ik hoop dat jullie er goed aan doen om het nu al weer te gaan proberen. Veel succes gewenst in ieder geval.+1
Alle reacties Link kopieren
Ik lees wat twijfel in een aantal van jullie reacties: twijfel of het niet te snel is?



Ik heb er alle vertrouwen in. Ja, er zullen moeilijke momenten komen, maar het gaat ons vast lukken. Natuurlijk weet je 't nooit zeker, maar we praten nu. Ik heb ook wel getwijfeld hoor. Want zolang ik nog niet goed weet hoe of wat, hoe eerlijk is het dan? Maar we blijven elkaar opzoeken, de aantrekkingskracht is van beide kanten zo groot. Wat moeten we dan? De kaarten liggen open, we praten veel. Dat kost mij nog steeds veel meer moeite dan vriend, maar ik doe het wel. Een mooi uitgangspunt lijkt me.



Hij is zo leuk! Zit hier een beetje zenuwachtig te zijn voor zondagavond, lekkere kriebels.



En oja, mijn ouders vinden hem onwijs leuk. Da's toch ook mooi meegenomen :)!
Alle reacties Link kopieren
Je hebt eerder niet zulke verstandige beslissingen genomen omdat je je zo naar voelde over de breuk (het niet kunnen uitzitten van negatieve periodes, afleiding zoeken in drank en mannen), en aangezien je nog steeds veel moet leren over jezelf uiten... Ja, dan twijfel ik of het niet te vroeg is. Maar dat betekent niet dat ik het jullie niet gun! Het is heel fijn om een speciaal iemand in je leven te hebben, iemand die goed voor je is, die je begrijpt, bij wie je je geborgen voelt. Dat is niet voor iedereen weggelegd, dus ik snap je wel;).



Hopelijk pakken jullie het nu anders aan en staan de neuzen in dezelfde richting. Misschien helpt het om af en toe dit topic terug te lezen om niet in dezelfde valkuilen te stappen? En blijf naar therapie gaan! Zo te horen heb je er al veel aan gehad, dat wordt alleen maar meer.
Alle reacties Link kopieren
De twijfel is logisch. Tijd zal het leren. Geniet ervan!
Alle reacties Link kopieren
Ik ga er zeker van genieten! Voel me de gelukkigste mens op aarde. Ik kan bijna niet wachten tot hij weer thuis is.



We hebben bijna direct de vuurdoop met kerst en oud & nieuw: familiebezoekjes en uit met vrienden. Gaan we allemaal samen doen! Vind het best een beetje spannend.
Alle reacties Link kopieren
.
anoniem_198672 wijzigde dit bericht op 31-03-2018 11:47
99.32% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Zelf in de liefdesverdriet-fase zittende heb ik dit hele topic doorgeworsteld in de afgelopen dagen. Alle 70 pagina's, soms snellezend en soms uitgebreid. Zoveel nuttige adviezen, geweldige inzichten (ook van toepassing op mijn eigen situatie) en TS, wat ben jij dapper. Ik zou me nooit zo open kunnen stellen als jij hier hebt gedaan.



Ik ben razendblij voor je dat je intense zoektocht naar jezelf en verandering van je gedrag nu lijkt te gaan brengen waar je zo naar verlangde... een relatie met de man die je niet los kon laten. In veel andere gevallen (zoals de mijne...) zal het een heel wat minder ''happy end'' worden... maar jullie hebben het dit toch mooi samen gekozen en ik ga jullie heeeeel veel geluk en liefde samen wensen!!!
Alle reacties Link kopieren
Dank voor jullie lieve woorden. Ik gun het jullie, cila en Woofy, en ieder ander ook om zo'n match te vinden als mijn vriend en ik. We kennen elkaar denk al een jaar of 25. Het voelt zo vertrouwd: we kennen elkaars geschiedenis, we hebben dezelfde vrienden. Tegelijkertijd die idiote kriebels van verliefdheid.



Ik probeer mezelf niet gek te maken: we hebben nog een lange weg te gaan. Ik zal toch echt moeten veranderen en dat in 1ste instantie voor mezelf en niet voor vriend. Dat vriend daar ook de vruchten van gaat plukken is natuurlijk wel heel fijn. Vriend zelf heeft ook aangegeven geduld te hebben.



Ik had deze, voor mij toch wel onverwachte, wending niet verwacht. En ik maar denken dat ik alleen die kriebels voelde....Vriend dus ook!
Alle reacties Link kopieren
Soms kunnen twee mensen elkaar niet loslaten en kennelijk moet het dan echt zo zijn!!



Ik heb hetzelfde gevoel bij mijn huidige ex. Hij beweert hetzelfde, beloofd me de wereld, maar de laatste weken is zijn gedrag tegenovergesteld (hij breekt elke belofte) en kan ik het dus niet meer geloven. Ik besef dus dat dit nu nog maar van 1 kant komt.. de mijne.



Jij en jou ex is een volledig andere situatie. Jullie hebben al die tijd om elkaar heen gedraaid en jullie willen allebei niets liever dan toch samen zijn. Dan is er hoop en zijn er kansen! Nu word het jullie grote missie om samen eruit te komen. Gaat het samen verbinden lukken? Kunnen jullie compromissen vinden en elkaar gelukkig gaan maken zoals jullie beiden willen?

Ik duim voor jullie!!
Alle reacties Link kopieren
Pfff, duurt nog wel even voordat vriend aankomt. Raar, ben zenuwachtig, opgewonden, kan geen rust vinden. Ben al de hele dag ter afleiding van huis geweest. Naar vrienden gegaan.



Maar nu, gewoon maar zitten wachten.
Alle reacties Link kopieren
YES!!! Over half uurtje is vriend hier!!! Eerder dan verwacht (hij had gezegd 2.00 uur).
Alle reacties Link kopieren
Helemaal blij. Voelt heel goed tussen vriend en mij. We hebben afgesproken om sowieso 4 à 5 keer per week samen te eten, in de weekends samen wat te ondernemen en samen naar verjaardagen enzo te gaan. Oja, natuurlijk ook wat avonden/ nachten bij elkaar.



Vanavond naar psych. Best raar, maar ik heb het gevoel dat ik haar wat moet opbiechten. Dat is natuurlijk onzin, maar ik heb het gevoel dat ze het niet zo'n goed idee vind om het weer samen te proberen. En in de afgelopen maanden ben ik haar mening (nou ja, mening geeft ze niet echt, laat ik zeggen haar visie) erg op prijs gaan stellen.
Alle reacties Link kopieren
Fijn voor jullie! Wees voorzichtig met elkaar, he?
Alle reacties Link kopieren
Tuurlijk! Ik ga dit nu echt niet meer verknallen hoor!
Ik vroeg me al af wat psych ervan vindt, maar dat horen we dan wellicht nog wel.



Maar ehh poeh, jullie gaan wel meteen hard, of ligt dat aan mij? Ik krijg het al lichtelijk benauwd als ik het lees, die frequentie... Zelf weten hoor, maar ik vind het nogal een ommezwaai.
Alle reacties Link kopieren
Vriend en ik zijn wat de 'afspraken' een beetje in het midden gaan zitten: Vriend wil mij het liefst elke dag zien.



We zagen elkaar in onze relatie 2 avonden/nachten. Ik begrijp best dat, wil onze relatie een kans van slagen hebben, dat nu te weinig is. Vandaar dat eten: we wonen bij elkaar in de buurt. Als we samen eten en daarna gewoon weer onze eigen gang gaan, leek mij een mooie tegemoetkoming. En samen wat leuks doen in het weekend (wat mij betreft geen hele dag), wil ik proberen. Ik geef toe: best pittig.



Dan mijn psych: zij heeft mij op het hart gedrukt om geen afspraken te maken die over mijn grenzen gaan. Of als dat nu goed voelt, maar over een week niet, dat dan aan te geven aan vriend. Voor vriend geldt uiteraard hetzelfde. Hij stelt zich weer geduldig op. Dat heeft hij al 2 jaar gedaan.



Twee dingen in de gaten houden: 1. Beiden onze grenzen bewaken en 2. Niet in oude patronen vervallen.



En, zo benadrukte psych terecht, ik weet zelf nog niet hoe of wat ik precies wil qua relatie. Wil ik uiteindelijk samenwonen?



Maar voor nu: vriend en ik kennen elkaars twijfels, weten dat het kan stuklopen op uiteenlopende relatiewensen, maar sterker: we willen zo graag!!!
anoniem_201120 wijzigde dit bericht op 15-12-2014 20:12
Reden: Foutje
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het super leuk voor jullie dat jullie het weer gaan proberen! Het klinkt mij ook heerlijk in de oren allemaal. Veel contact maar ook tijd voor jezelf.



Hoe ervaar je het dat iedereen het weet van jullie? Want het is nu geen geheim meer toch?
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren
quote:Youk79 schreef op 15 december 2014 @ 20:11:

Ik vind het super leuk voor jullie dat jullie het weer gaan proberen! Het klinkt mij ook heerlijk in de oren allemaal. Veel contact maar ook tijd voor jezelf.



Hoe ervaar je het dat iedereen het weet van jullie? Want het is nu geen geheim meer toch?



We hebben nog niet iedereen van de vriendenclub gesproken, maar ik denk dat iedereen het inmiddels wel weet. Ik heb het zelf aan een paar vrienden verteld en vriend ook.



Tja, hoe dat voelt? Laat ik beginnen met dat het wennen is. Enerzijds voelt het (gek genoeg) kwetsbaar: als je 'officieel' een relatie hebt, kan het ook ' officieel' fout gaan. Anderzijds voelt het sterk: vriend en ik tegen de rest van de wereld of zoiets. En een zoen, een knuffel en gearmd lopen in het openbaar is ook wel héél fijn!
Alle reacties Link kopieren
Vriend wil heel graag bovenaan mijn 'zorglijst' staan. Dat betekent (ongeveer) dat hij in principe als eerste opgeroepen wordt als ik last heb van lb. Maar dat wil ik echt niet. Ik denk dat ik dat nooit zou willen. Nu doet betaalde hulp dat (aangevuld met mantelzorg).
Alle reacties Link kopieren
quote:sneeuwklokje74 schreef op 15 december 2014 @ 20:48:

[...]



kan het ook ' officieel' fout gaan. Maar zou het dan ook meer pijn doen dan het de vorige keren deed? Dat kan alleen als jullie relatie hechter wordt, niet omdat het nu een naampje heeft.
Alle reacties Link kopieren
quote:sneeuwklokje74 schreef op 15 december 2014 @ 20:53:

Vriend wil heel graag bovenaan mijn 'zorglijst' staan. Dat betekent (ongeveer) dat hij in principe als eerste opgeroepen wordt als ik last heb van lb. Maar dat wil ik echt niet. Ik denk dat ik dat nooit zou willen. Nu doet betaalde hulp dat (aangevuld met mantelzorg).Logisch toch? Zeg hem dat je het voor nu niet wilt, en dat je er over een jaar misschien anders over denkt, maar misschien ook niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:millennial schreef op 15 december 2014 @ 22:53:

[...]





Maar zou het dan ook meer pijn doen dan het de vorige keren deed? Dat kan alleen als jullie relatie hechter wordt, niet omdat het nu een naampje heeft.



Ik denk dat de pijn nu groter zou zijn, maar de acceptatie sneller zal gaan. Maar waar ik op doelde is dat als het 'officieel' uit is, iedereen het weet en dan moet praten/vragen beantwoorden van je omgeving.



Maar ik wil ook niet over dat scenario nadenken. We zijn (puberaal) verliefd en daar geniet ik van!
Alle reacties Link kopieren
quote:millennial schreef op 15 december 2014 @ 22:54:

[...]





Logisch toch? Zeg hem dat je het voor nu niet wilt, en dat je er over een jaar misschien anders over denkt, maar misschien ook niet.Ik heb het hem ook verteld en ook eerlijk gezegd dat ik denk dat ik dat nooit wil. Dat vond hij niet leuk. Maar dat moet dan maar.
Alle reacties Link kopieren
Stomme vraag misschien... maar waarom wil je dat eigenlijk niet?



Het voelt goed om iets voor een ander te doen. Zeker als dat degene is van wie je zielsveel houd... zoals jou vriend van jou houd.

Voor hem is het iets wat hem een goed gevoel geeft, zorgen voor zijn geliefde.

En voor jou? Jij krijgt je hulp van degene die het allerdichtst bij je staat.

Zou het het overwegen niet waard zijn? Niet ineens, pats boem, maar geleidelijk eens proberen? Zien of het gaat en of je het prettig vind?

Een ding is wel duidelijk; hem doe je er een plezier mee. Hij wil dicht bij je staan... wijs die intimiteit niet te snel af.
Alle reacties Link kopieren
Niet gelijk nee zeggen Sneeuwklokje, geef het tijd.



Lijk veel op jou, heb ook altijd mega-moeite gehad met dat soort dingen. Bijna een jaar tegen hem over iets volgehouden ‘nee, nee, nee’. En toen was er die nacht waarin hij me zo getroost heeft en al mijn weerstand opeens was verdwenen. Zo maar, had ik nooit van mezelf gedacht, echt nooit. Zo dichtbij hem opeens, zo beangstigend, maar ook zo geweldig.



Never say never, doe nu geen uitspraken, let it be (hoe moeilijk ook), want je weet maar nooit hoe dingen lopen. En dan sta je versteld over jezelf .

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven