Relaties
alle pijlers
Een maand om mijn huwelijk te redden
zondag 16 november 2014 21:54
quote:Aarde4 schreef op 16 november 2014 @ 21:48:
Ik ga er bijna in geloven dat ik daadwerkelijk alles fout doe en dat geen mens met mij kan samenleven. Die twijfel aan mezelf is echt zwaar bagger.
Dat is natuurlijk niét waar.
Heeft hij je gaat wijsgemaakt?
Dit is exact wat ik bedoelde in mijn vorige post.
Raak jezelf niet kwijt!
Ik ga er bijna in geloven dat ik daadwerkelijk alles fout doe en dat geen mens met mij kan samenleven. Die twijfel aan mezelf is echt zwaar bagger.
Dat is natuurlijk niét waar.
Heeft hij je gaat wijsgemaakt?
Dit is exact wat ik bedoelde in mijn vorige post.
Raak jezelf niet kwijt!
Trouwe onderdaan van Zijne Majesteiten Kater I en II
zondag 16 november 2014 21:56
quote:Aarde4 schreef op 16 november 2014 @ 21:48:
Ik ga er bijna in geloven dat ik daadwerkelijk alles fout doe en dat geen mens met mij kan samenleven. Die twijfel aan mezelf is echt zwaar bagger.
Hoe kom je opeens bij deze conclusie?
Hier helpen wij je inzien dat de strategie om je huwelijk te willen redden niet zal werken. Dat het nodig is dat je man ook echt aan de slag gaat. En niet 1 uurtje per week bij een psych mooi weer spelen.
Jij wil alles juist TE GOED doen, en daar maakt je man in mijn optiek op dit moment schandalig misbruik van. En persoonlijk wil ik jou daar dan weer voor behoeden.
Ik ga er bijna in geloven dat ik daadwerkelijk alles fout doe en dat geen mens met mij kan samenleven. Die twijfel aan mezelf is echt zwaar bagger.
Hoe kom je opeens bij deze conclusie?
Hier helpen wij je inzien dat de strategie om je huwelijk te willen redden niet zal werken. Dat het nodig is dat je man ook echt aan de slag gaat. En niet 1 uurtje per week bij een psych mooi weer spelen.
Jij wil alles juist TE GOED doen, en daar maakt je man in mijn optiek op dit moment schandalig misbruik van. En persoonlijk wil ik jou daar dan weer voor behoeden.
zondag 16 november 2014 22:03
quote:Aarde4 schreef op 16 november 2014 @ 21:16:
[...]
We hebben nu geen ruzie over de deadline, dat hebben we vanmorgen wel rustig besproken. Ik vroeg hem wat hij er dan aan doet. Hij antwoorde niet, ik werd daardoor geïrriteerd, waardoor hij weer geïrriteerd werd en hups daar vliegen me de woorden naar het hoofd.
Vanmiddag zei ik beste man ik moet doelen hebben, ik ga niet hier afwachten op een bankje terwijl jij over een maand kunt zeggen..toedeloe, dat accepteer ik niet. Toen kwam er als doel, geen discussies meer hebben, maar jij bent discussie aarde. Daar ben ik niet op ingegaan omdat hij gedronken heeft. Nu is het hier rustig...hij ligt op de bank en ik hier.
Jouw man zorgt dat jij geïrriteerd raakt (doordat je tegen het behang staat te kletsen, want meer dan dat is het niet als jij wat vraagt en hij gewoon geen antwoord geeft) en vaart vervolgens uit vanwege jouw irritatie. Want dan ben jíj ineensd de bitch/haaibaai/ongeduldige/strijdzoekende/whatsoever. Dat kun je dus omdraaien door als jij je man iets vraagt of zegt en hij niet reageert, je dan gewoon je eigen zin doet. Zegt hij daar iets van, dan zeg je (niet strijdvaardig, maar vriendelijk) dat je dit toch met hem besproken hebt en hij niet reageerde, dus jij daaruit opmerkte dat hij het met jou eens is (wie zwijgt stemt toe-principe).
Probeert hij je uit je tent te lokken met denigrerende opmerkingen of dwingelandij, dan zeg je rustig: "Ik zie het anders," of "Je bent niet redelijk nu, we hebben het er op een ander moment over." Op die manier smoor jij elke discussie de kiem in, want voor een discussie heb je er twee nodig. Het is een patroon waar jullie inzitten, en daar wil je uit.
Zie het als een kindje dat in de supermarkt gaat stampvoeten en krijsen dat je een rotmama bent. Hoe meer aandacht je dat kindje geeft, hoe harder het gaat krijsen totdat het compleet overstuur op de grond ligt te gillen. Zoiets doet jouw man ook, alleen geeft hij jou daarna de schuld van zijn gedrag. Ontneem hem die gelegenheid. Hij mag op de grond gillen tot 'ie er blauw van ziet, maar als jij drie gangpaden verderop de groente aan het uitzoeken bent kan hij jou er moeilijk de schuld van geven. Snap je wat ik bedoel?
[...]
We hebben nu geen ruzie over de deadline, dat hebben we vanmorgen wel rustig besproken. Ik vroeg hem wat hij er dan aan doet. Hij antwoorde niet, ik werd daardoor geïrriteerd, waardoor hij weer geïrriteerd werd en hups daar vliegen me de woorden naar het hoofd.
Vanmiddag zei ik beste man ik moet doelen hebben, ik ga niet hier afwachten op een bankje terwijl jij over een maand kunt zeggen..toedeloe, dat accepteer ik niet. Toen kwam er als doel, geen discussies meer hebben, maar jij bent discussie aarde. Daar ben ik niet op ingegaan omdat hij gedronken heeft. Nu is het hier rustig...hij ligt op de bank en ik hier.
Jouw man zorgt dat jij geïrriteerd raakt (doordat je tegen het behang staat te kletsen, want meer dan dat is het niet als jij wat vraagt en hij gewoon geen antwoord geeft) en vaart vervolgens uit vanwege jouw irritatie. Want dan ben jíj ineensd de bitch/haaibaai/ongeduldige/strijdzoekende/whatsoever. Dat kun je dus omdraaien door als jij je man iets vraagt of zegt en hij niet reageert, je dan gewoon je eigen zin doet. Zegt hij daar iets van, dan zeg je (niet strijdvaardig, maar vriendelijk) dat je dit toch met hem besproken hebt en hij niet reageerde, dus jij daaruit opmerkte dat hij het met jou eens is (wie zwijgt stemt toe-principe).
Probeert hij je uit je tent te lokken met denigrerende opmerkingen of dwingelandij, dan zeg je rustig: "Ik zie het anders," of "Je bent niet redelijk nu, we hebben het er op een ander moment over." Op die manier smoor jij elke discussie de kiem in, want voor een discussie heb je er twee nodig. Het is een patroon waar jullie inzitten, en daar wil je uit.
Zie het als een kindje dat in de supermarkt gaat stampvoeten en krijsen dat je een rotmama bent. Hoe meer aandacht je dat kindje geeft, hoe harder het gaat krijsen totdat het compleet overstuur op de grond ligt te gillen. Zoiets doet jouw man ook, alleen geeft hij jou daarna de schuld van zijn gedrag. Ontneem hem die gelegenheid. Hij mag op de grond gillen tot 'ie er blauw van ziet, maar als jij drie gangpaden verderop de groente aan het uitzoeken bent kan hij jou er moeilijk de schuld van geven. Snap je wat ik bedoel?
zondag 16 november 2014 22:05
zondag 16 november 2014 22:06
quote:Aarde4 schreef op 16 november 2014 @ 21:48:
Ik ga er bijna in geloven dat ik daadwerkelijk alles fout doe en dat geen mens met mij kan samenleven. Die twijfel aan mezelf is echt zwaar bagger.
Jawel maar ook wel lekker. Die twijfel verschaft namelijk de de ruimte waarover je net schreef dat je het nodig hebt om te voelen. Maar daarom is het dus ook een verleidelijke twijfel, verleidelijk om in te blijven zitten waardoor je voor jezelf verantwoordt dat je dus niets hoeft te beslissen en/of hoeft te doen.
Neem je tijd want jij kan niet harder lopen dan je doet maar overdenk dit ook.
Ik ga er bijna in geloven dat ik daadwerkelijk alles fout doe en dat geen mens met mij kan samenleven. Die twijfel aan mezelf is echt zwaar bagger.
Jawel maar ook wel lekker. Die twijfel verschaft namelijk de de ruimte waarover je net schreef dat je het nodig hebt om te voelen. Maar daarom is het dus ook een verleidelijke twijfel, verleidelijk om in te blijven zitten waardoor je voor jezelf verantwoordt dat je dus niets hoeft te beslissen en/of hoeft te doen.
Neem je tijd want jij kan niet harder lopen dan je doet maar overdenk dit ook.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 16 november 2014 22:07
quote:mater_matuta schreef op 16 november 2014 @ 22:03:
[...]
Jouw man zorgt dat jij geïrriteerd raakt (doordat je tegen het behang staat te kletsen, want meer dan dat is het niet als jij wat vraagt en hij gewoon geen antwoord geeft) en vaart vervolgens uit vanwege jouw irritatie. Want dan ben jíj ineensd de bitch/haaibaai/ongeduldige/strijdzoekende/whatsoever. Dat kun je dus omdraaien door als jij je man iets vraagt of zegt en hij niet reageert, je dan gewoon je eigen zin doet. Zegt hij daar iets van, dan zeg je (niet strijdvaardig, maar vriendelijk) dat je dit toch met hem besproken hebt en hij niet reageerde, dus jij daaruit opmerkte dat hij het met jou eens is (wie zwijgt stemt toe-principe).
Probeert hij je uit je tent te lokken met denigrerende opmerkingen of dwingelandij, dan zeg je rustig: "Ik zie het anders," of "Je bent niet redelijk nu, we hebben het er op een ander moment over." Op die manier smoor jij elke discussie de kiem in, want voor een discussie heb je er twee nodig. Het is een patroon waar jullie inzitten, en daar wil je uit.
Zie het als een kindje dat in de supermarkt gaat stampvoeten en krijsen dat je een rotmama bent. Hoe meer aandacht je dat kindje geeft, hoe harder het gaat krijsen totdat het compleet overstuur op de grond ligt te gillen. Zoiets doet jouw man ook, alleen geeft hij jou daarna de schuld van zijn gedrag. Ontneem hem die gelegenheid. Hij mag op de grond gillen tot 'ie er blauw van ziet, maar als jij drie gangpaden verderop de groente aan het uitzoeken bent kan hij jou er moeilijk de schuld van geven. Snap je wat ik bedoel?En dan? Heeft TO dan "gewonnen"? De strijd aangaan lost niets op. TO moet de realiteit onder ogen gaan zien, en dat is moeilijk als je daar niet op gerekend had. Gelukkig zijn er hier geen kinderen in het spel, zodat To op het moment dat ze voor zichzelf gaat kiezen haar spullen kan pakken en weggaan.
[...]
Jouw man zorgt dat jij geïrriteerd raakt (doordat je tegen het behang staat te kletsen, want meer dan dat is het niet als jij wat vraagt en hij gewoon geen antwoord geeft) en vaart vervolgens uit vanwege jouw irritatie. Want dan ben jíj ineensd de bitch/haaibaai/ongeduldige/strijdzoekende/whatsoever. Dat kun je dus omdraaien door als jij je man iets vraagt of zegt en hij niet reageert, je dan gewoon je eigen zin doet. Zegt hij daar iets van, dan zeg je (niet strijdvaardig, maar vriendelijk) dat je dit toch met hem besproken hebt en hij niet reageerde, dus jij daaruit opmerkte dat hij het met jou eens is (wie zwijgt stemt toe-principe).
Probeert hij je uit je tent te lokken met denigrerende opmerkingen of dwingelandij, dan zeg je rustig: "Ik zie het anders," of "Je bent niet redelijk nu, we hebben het er op een ander moment over." Op die manier smoor jij elke discussie de kiem in, want voor een discussie heb je er twee nodig. Het is een patroon waar jullie inzitten, en daar wil je uit.
Zie het als een kindje dat in de supermarkt gaat stampvoeten en krijsen dat je een rotmama bent. Hoe meer aandacht je dat kindje geeft, hoe harder het gaat krijsen totdat het compleet overstuur op de grond ligt te gillen. Zoiets doet jouw man ook, alleen geeft hij jou daarna de schuld van zijn gedrag. Ontneem hem die gelegenheid. Hij mag op de grond gillen tot 'ie er blauw van ziet, maar als jij drie gangpaden verderop de groente aan het uitzoeken bent kan hij jou er moeilijk de schuld van geven. Snap je wat ik bedoel?En dan? Heeft TO dan "gewonnen"? De strijd aangaan lost niets op. TO moet de realiteit onder ogen gaan zien, en dat is moeilijk als je daar niet op gerekend had. Gelukkig zijn er hier geen kinderen in het spel, zodat To op het moment dat ze voor zichzelf gaat kiezen haar spullen kan pakken en weggaan.
zondag 16 november 2014 22:07
Mensen die iets aan zichzelf willen veranderen doen dat vaak mbv een coach of psych en dan nog kost dat maanden (zo niet jaren) en dat is dan mbv die sessies en tools die ze aangereikt krijgen om nieuwe patronen en gewoontes aan te leren. En jullie denken dat dat in 1 maand kan, zonder hulp, gewoon tot 100 tellen? Was het maar zo simpel!
Nieuwe gewoontes hebben sowieso al 3 maanden consequente oefening nodig om in te slijten en te "automatiseren" (Zie oa Daniel Goleman: "Het brein en emotionele intelligentie" en "Sociale intelligentie").
Zelfs als jullie die deadline samen verzonnen hebben (wat ik niet geloof, het was toch zijn idee?) dat is dat niet "haalbare doelen stellen".
Jullie doen nu aan symptoombestrijding, trucjes aanleren, boosheid danwel irritaties leren inhouden, ipv kijken waar die vandaan komen en gezondere manieren leren om te communiceren met elkaar. Of veel eerder grenzen leren aangeven, ruim voordat ergernis ontstaat. Zomaar in het wilde weg een maande proberen is zinloos, nog afgezien van de druk erop, de dreiging van uit elkaar gaan, waardoor elk mens in de stress en angst zou schieten. En dat wekt bewezen niet bepaald positieve gevoelens of veranderingen op.
De enige manier waarop je echt een kans zou hebben is relatietherapie. En ook als dat niet meer zou werken, dan heb je iig geleerd op eerlijke basis tegenover elkaar te staan en te communiceren en dat komt ook de evt "exrelatie" van pas.
Jullie doelen zijn veel te vaag en onhaalbaar qua deadline. Je komt niet zomaar binnen 1 maand uit jarenlange patronen, sfeertjes en sleur/ onvrede.
Zo lang jij vasthoudt aan deze tijdslimiet ga je in zijn nukken mee. Stel je je afhankelijk van hem op, want hij is dan aan zet om op vage gronden te kunnen beoordelen of hij er nog iets in ziet om door te gaan?! Je levert jezelf daarmee over aan criteria waarvan je niet eens weet waar je aan moet voldoen om bij hem nog/ opnieuw positieve liefdesgevoelens op te wekken.
Ga svp ook eens bedenken wat jij nodig hebt van een partner en relatie en in hoeverre hij daaraan (nog) voldoet. En gooi die deadline van tafel, neem zelf het heft in eigen handen wat jij wil (en dan specifieker zijn dan "ik wil hem gewoon niet kwijt"). Hoe zie jij de ideale omgang met elkaar, betrouwbaarheid, op elkaar kunnen rekenen in goede en minder goede tijden, wat zou je met hem samen willen doen en wat in je eentje, hoe ziet je ideale dag, week, maand, toekomst eruit? Waarin zou jij je gesteund willen voelen door een partner iha? Wat doe je zelf en kan je meer gaan doen om zelf voldoening uit en (zelf)vertrouwen in je leven te halen?
Nieuwe gewoontes hebben sowieso al 3 maanden consequente oefening nodig om in te slijten en te "automatiseren" (Zie oa Daniel Goleman: "Het brein en emotionele intelligentie" en "Sociale intelligentie").
Zelfs als jullie die deadline samen verzonnen hebben (wat ik niet geloof, het was toch zijn idee?) dat is dat niet "haalbare doelen stellen".
Jullie doen nu aan symptoombestrijding, trucjes aanleren, boosheid danwel irritaties leren inhouden, ipv kijken waar die vandaan komen en gezondere manieren leren om te communiceren met elkaar. Of veel eerder grenzen leren aangeven, ruim voordat ergernis ontstaat. Zomaar in het wilde weg een maande proberen is zinloos, nog afgezien van de druk erop, de dreiging van uit elkaar gaan, waardoor elk mens in de stress en angst zou schieten. En dat wekt bewezen niet bepaald positieve gevoelens of veranderingen op.
De enige manier waarop je echt een kans zou hebben is relatietherapie. En ook als dat niet meer zou werken, dan heb je iig geleerd op eerlijke basis tegenover elkaar te staan en te communiceren en dat komt ook de evt "exrelatie" van pas.
Jullie doelen zijn veel te vaag en onhaalbaar qua deadline. Je komt niet zomaar binnen 1 maand uit jarenlange patronen, sfeertjes en sleur/ onvrede.
Zo lang jij vasthoudt aan deze tijdslimiet ga je in zijn nukken mee. Stel je je afhankelijk van hem op, want hij is dan aan zet om op vage gronden te kunnen beoordelen of hij er nog iets in ziet om door te gaan?! Je levert jezelf daarmee over aan criteria waarvan je niet eens weet waar je aan moet voldoen om bij hem nog/ opnieuw positieve liefdesgevoelens op te wekken.
Ga svp ook eens bedenken wat jij nodig hebt van een partner en relatie en in hoeverre hij daaraan (nog) voldoet. En gooi die deadline van tafel, neem zelf het heft in eigen handen wat jij wil (en dan specifieker zijn dan "ik wil hem gewoon niet kwijt"). Hoe zie jij de ideale omgang met elkaar, betrouwbaarheid, op elkaar kunnen rekenen in goede en minder goede tijden, wat zou je met hem samen willen doen en wat in je eentje, hoe ziet je ideale dag, week, maand, toekomst eruit? Waarin zou jij je gesteund willen voelen door een partner iha? Wat doe je zelf en kan je meer gaan doen om zelf voldoening uit en (zelf)vertrouwen in je leven te halen?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 16 november 2014 22:17
quote:Aarde4 schreef op 16 november 2014 @ 22:06:
[...]
Ik ook, ik waardeer het echt
Kom nou, het is jouw leven, jouw keuze en jouw tijd hè? Het zal me wat worden als mensen zich door het VF gedwongen voelen.
Ik ben best heel aardig enzo maar het gaat hier toch echt om jou, ok?
[...]
Ik ook, ik waardeer het echt
Kom nou, het is jouw leven, jouw keuze en jouw tijd hè? Het zal me wat worden als mensen zich door het VF gedwongen voelen.
Ik ben best heel aardig enzo maar het gaat hier toch echt om jou, ok?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 16 november 2014 22:19
quote:Enn schreef op 16 november 2014 @ 22:17:
[...]
Kom nou, het is jouw leven, jouw keuze en jouw tijd hè? Het zal me wat worden als mensen zich door het VF gedwongen voelen.
Ik ben best heel aardig enzo maar het gaat hier toch echt om jou, ok? Ohw ik zit je niet op te hemelen hoor. Ik voel me ook zeker niet gedwongen, maar ik waardeer wel dat er gereageerd wordt en geprobeerd wordt om mij wat te laten inzien.
[...]
Kom nou, het is jouw leven, jouw keuze en jouw tijd hè? Het zal me wat worden als mensen zich door het VF gedwongen voelen.
Ik ben best heel aardig enzo maar het gaat hier toch echt om jou, ok? Ohw ik zit je niet op te hemelen hoor. Ik voel me ook zeker niet gedwongen, maar ik waardeer wel dat er gereageerd wordt en geprobeerd wordt om mij wat te laten inzien.
zondag 16 november 2014 22:24
quote:Aarde4 schreef op 16 november 2014 @ 22:21:
[...]
Dat ga ik mij bedenken. De man waar we heen gaan is een gz psycholoog/ relatietherapeut.
Misschien heeft dat in die maand inderdaad geen zin meer. Het zou wel een eerste verbetering kunnen zijn, een stap in de goede richting, als mijn man ook gaat inzien dat hij ook wat moet veranderen.Hoe groot acht jij zelf de kans dat dat gaat gebeuren?
[...]
Dat ga ik mij bedenken. De man waar we heen gaan is een gz psycholoog/ relatietherapeut.
Misschien heeft dat in die maand inderdaad geen zin meer. Het zou wel een eerste verbetering kunnen zijn, een stap in de goede richting, als mijn man ook gaat inzien dat hij ook wat moet veranderen.Hoe groot acht jij zelf de kans dat dat gaat gebeuren?
zondag 16 november 2014 22:33
Hoe bedoelt je man die maand eigenlijk precies? Als in 'ik wil verbetering zien, zodat ik het gevoel heb dat het op langere termijn weer helemaal goed wordt'? Of bedoelt hij ' over een maand moet alles helemaal 180 graden gedraaid zijn en alles moet koek en ei zijn'? Tussen die twee zit nl wel verschil. En hoe jij het in je openingspost formuleert, komt het op mij over als het eerste.
zondag 16 november 2014 22:35
quote:Aarde4 schreef op 16 november 2014 @ 22:19:
[...]
Ohw ik zit je niet op te hemelen hoor. Ik voel me ook zeker niet gedwongen, maar ik waardeer wel dat er gereageerd wordt en geprobeerd wordt om mij wat te laten inzien.Ok ! En mooi!
[...]
Ohw ik zit je niet op te hemelen hoor. Ik voel me ook zeker niet gedwongen, maar ik waardeer wel dat er gereageerd wordt en geprobeerd wordt om mij wat te laten inzien.Ok ! En mooi!
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 16 november 2014 23:07
zondag 16 november 2014 23:09
quote:theamuts schreef op 16 november 2014 @ 22:24:
[...]
Hoe groot acht jij zelf de kans dat dat gaat gebeuren?Weet ik niet, wil je een percentage horen. Ik denk wel of hoop dat je wel in een maand een begin kunt maken. Samen weer dezelfde richting in kunt gaan. Niet dat het 100% goed kan zijn, maar misschien wel dat we door stappen weer wat vertrouwen kunnen krijgen om ervoor te gaan.
[...]
Hoe groot acht jij zelf de kans dat dat gaat gebeuren?Weet ik niet, wil je een percentage horen. Ik denk wel of hoop dat je wel in een maand een begin kunt maken. Samen weer dezelfde richting in kunt gaan. Niet dat het 100% goed kan zijn, maar misschien wel dat we door stappen weer wat vertrouwen kunnen krijgen om ervoor te gaan.
zondag 16 november 2014 23:13
quote:Aarde4 schreef op 16 november 2014 @ 23:07:
[...]
Ja en dat heb ik hem net verteld. Wordt vervolgd.Oh ja? Net alsin echt net? Of doel je op het gesprek eerder deze avond?
[...]
Ja en dat heb ik hem net verteld. Wordt vervolgd.Oh ja? Net alsin echt net? Of doel je op het gesprek eerder deze avond?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 16 november 2014 23:16
Jij hecht heel veel waarde aan het principe niet scheiden en hij weet dat zoals een leeuw de zwakke plek van zijn prooi kent.
Dit is de reden dat hij zelf wéét dat hij eisen aan jou kan stellen. Hij kent je goed genoeg om te weten dat jij koste wat het kost niet wilt scheiden en er alles voor over hebt. Misbruik van macht heet dat.
Een huwelijk is iets waar 2 partijen deel van uitmaken en samen de vruchten van horen te plukken.
Als alleen 1 partij de kar moet trekken en vullen, is die nog niet eens halfvol uiteindelijk.
Moraal van het verhaal: houd je rug recht en laat hem niet de regie over JOUW leven nemen. Die heb je altijd nog zelf.
Dit is de reden dat hij zelf wéét dat hij eisen aan jou kan stellen. Hij kent je goed genoeg om te weten dat jij koste wat het kost niet wilt scheiden en er alles voor over hebt. Misbruik van macht heet dat.
Een huwelijk is iets waar 2 partijen deel van uitmaken en samen de vruchten van horen te plukken.
Als alleen 1 partij de kar moet trekken en vullen, is die nog niet eens halfvol uiteindelijk.
Moraal van het verhaal: houd je rug recht en laat hem niet de regie over JOUW leven nemen. Die heb je altijd nog zelf.
De vastheid die je zoekt is even groot als de veranderlijkheid waar jij naar verlangt
zondag 16 november 2014 23:23
quote:Aarde4 schreef op 16 november 2014 @ 21:54:
[...]
Nee dat heeft hij niet. We maken samen soep hij geeft mij dat gevoel dat het aan mij ligt en daar peins ik dan over.
Dat is wat het gedrag van je man met jou doet. Mannen die elke verantwoordelijkheid afschuiven, veroorzaken zulke gevoelens. En bij jouw man.zal dat best onbewust zijn, maar dit patroon is destructief voor jou en jouw relatie.
In een relatie zit je met zijn 2-en en ieder heeft zijn aandeel erin. Hij ook.
[...]
Nee dat heeft hij niet. We maken samen soep hij geeft mij dat gevoel dat het aan mij ligt en daar peins ik dan over.
Dat is wat het gedrag van je man met jou doet. Mannen die elke verantwoordelijkheid afschuiven, veroorzaken zulke gevoelens. En bij jouw man.zal dat best onbewust zijn, maar dit patroon is destructief voor jou en jouw relatie.
In een relatie zit je met zijn 2-en en ieder heeft zijn aandeel erin. Hij ook.
