Relaties
alle pijlers
Een maand om mijn huwelijk te redden
maandag 17 november 2014 19:51
quote:Aarde4 schreef op 17 november 2014 @ 19:46:
[...]
Dat klopt. Ik hoop voor hem dat hij niet zo hard is. Ik hoop dat hij naar een tijdje bij zich zelf ten rade gaat. En dat het hem wat gaat opleveren. Misschien niet meer met mij, maar dan in de toekomst met een andere vrouw.
Hoop er maar niet op. Mijn ex is geen spat verandert. Niets, nul, nada... 8 jaar na dato.
Zorg er liever voor dat JIJ hiervan leert. Dat je leert nooit meer jezelf zo te verliezen dat je denkt dat je toestemming van een ander nodig hebt om je grenzen te mogen bewaken.
[...]
Dat klopt. Ik hoop voor hem dat hij niet zo hard is. Ik hoop dat hij naar een tijdje bij zich zelf ten rade gaat. En dat het hem wat gaat opleveren. Misschien niet meer met mij, maar dan in de toekomst met een andere vrouw.
Hoop er maar niet op. Mijn ex is geen spat verandert. Niets, nul, nada... 8 jaar na dato.
Zorg er liever voor dat JIJ hiervan leert. Dat je leert nooit meer jezelf zo te verliezen dat je denkt dat je toestemming van een ander nodig hebt om je grenzen te mogen bewaken.
maandag 17 november 2014 19:52
maandag 17 november 2014 19:52
quote:Aarde4 schreef op 17 november 2014 @ 19:47:
[...]
ik begrijp het. Maar hoe doe ik dat dan. Ik boek een enkele reis en deel hem het mee.
Je pakt alle spullen die van belang zijn eerst bij elkaar.
Vergeet alsjeblieft foto's, kleine zaken die je dierbaar zijn, belangrijke papieren (kopieer ze anders) zoals je ID/paspoort/rijbewijs, bankbewijzen, hypotheekbewijzen, eigendomsbewijzen, stick met computerdocumenten, externe harde schijf, medicijnen, etc. niet.
Als je alles waaraan je kan denken bij elkaar hebt gepakt breng je de hele zaak naar een kluisje op het station. Daarna ga je terug en plan je een moment waarop je hem meldt dat je weggaat en direct daarna ga je ook. Zo hoef jij geen angst te hebben over dat hij wellicht zijn macht gaat laten gelden. Dan loop je de deur uit zonder dat je hem reden geeft om te strijden over spullen óf hem de gelegenheid biedt om jou bij zich te willen houden doordat jij jouw spullen nog niet bijeen verzameld had. Ook heb je dan alle nodige bewijzen bij je mocht je later (God verhoede) in een juridische strijd verwikkeld raken.
[...]
ik begrijp het. Maar hoe doe ik dat dan. Ik boek een enkele reis en deel hem het mee.
Je pakt alle spullen die van belang zijn eerst bij elkaar.
Vergeet alsjeblieft foto's, kleine zaken die je dierbaar zijn, belangrijke papieren (kopieer ze anders) zoals je ID/paspoort/rijbewijs, bankbewijzen, hypotheekbewijzen, eigendomsbewijzen, stick met computerdocumenten, externe harde schijf, medicijnen, etc. niet.
Als je alles waaraan je kan denken bij elkaar hebt gepakt breng je de hele zaak naar een kluisje op het station. Daarna ga je terug en plan je een moment waarop je hem meldt dat je weggaat en direct daarna ga je ook. Zo hoef jij geen angst te hebben over dat hij wellicht zijn macht gaat laten gelden. Dan loop je de deur uit zonder dat je hem reden geeft om te strijden over spullen óf hem de gelegenheid biedt om jou bij zich te willen houden doordat jij jouw spullen nog niet bijeen verzameld had. Ook heb je dan alle nodige bewijzen bij je mocht je later (God verhoede) in een juridische strijd verwikkeld raken.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 17 november 2014 19:57
Wees alsjeblieft zo wijs om het wél zo aan te pakken. Mensen met flink ego en geldingsdrang kunnen zich zeer akelig opstellen als er tegen hen 'nee' wordt gezegd. Mocht ik volkomen ongelijk krijgen dan zal ik de eerste zijn om je te melden dat mijn ideeen overdreven waren. Géén probleem en dat doe ik dan ook graag.
Mocht de pleuris wel uitbreken dan zijn al jouw eigendommen etc. gewaarborgd doordat je overdacht het afscheid hebt gepland. Neem de tijd en maak een plan en houd je vervolgens aan jouw eigen plan.
Better safe than sorry.
Mocht de pleuris wel uitbreken dan zijn al jouw eigendommen etc. gewaarborgd doordat je overdacht het afscheid hebt gepland. Neem de tijd en maak een plan en houd je vervolgens aan jouw eigen plan.
Better safe than sorry.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 17 november 2014 19:59
quote:Doreia schreef op 17 november 2014 @ 19:58:
Doe wat Enn zegt.
Echt.
Kijk, nou de kinderen op mijn werk nog.
Ben je morgen misschien vrij?
(geintje)
Doe wat Enn zegt.
Echt.
Kijk, nou de kinderen op mijn werk nog.
Ben je morgen misschien vrij?
(geintje)
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 17 november 2014 21:39
quote:Enn schreef op 17 november 2014 @ 19:57:
Wees alsjeblieft zo wijs om het wél zo aan te pakken. Mensen met flink ego en geldingsdrang kunnen zich zeer akelig opstellen als er tegen hen 'nee' wordt gezegd. Mocht ik volkomen ongelijk krijgen dan zal ik de eerste zijn om je te melden dat mijn ideeen overdreven waren. Géén probleem en dat doe ik dan ook graag.
Mocht de pleuris wel uitbreken dan zijn al jouw eigendommen etc. gewaarborgd doordat je overdacht het afscheid hebt gepland. Neem de tijd en maak een plan en houd je vervolgens aan jouw eigen plan.
Better safe than sorry.
En als je bang bent voor zijn 'ik wil dit niet' dan zeg je niks maar ga je stiekem weg, uiteraard nadat je alles hebt gedaan wat Enn hierboven vertelt.
Het is niet de meeste elegante manier, maar voor mij was het destijds de enige manier om uit mijn huwelijk waar ik fysiek en geestelijk werd mishandeld te stappen.
Als je ook maar een seconde heel diep vanbinnen de mogelijkheid ziet dat hij fysiek agressief kan worden/jou opsluiten, dan licht je hem niet van tevoren in.
Wees alsjeblieft zo wijs om het wél zo aan te pakken. Mensen met flink ego en geldingsdrang kunnen zich zeer akelig opstellen als er tegen hen 'nee' wordt gezegd. Mocht ik volkomen ongelijk krijgen dan zal ik de eerste zijn om je te melden dat mijn ideeen overdreven waren. Géén probleem en dat doe ik dan ook graag.
Mocht de pleuris wel uitbreken dan zijn al jouw eigendommen etc. gewaarborgd doordat je overdacht het afscheid hebt gepland. Neem de tijd en maak een plan en houd je vervolgens aan jouw eigen plan.
Better safe than sorry.
En als je bang bent voor zijn 'ik wil dit niet' dan zeg je niks maar ga je stiekem weg, uiteraard nadat je alles hebt gedaan wat Enn hierboven vertelt.
Het is niet de meeste elegante manier, maar voor mij was het destijds de enige manier om uit mijn huwelijk waar ik fysiek en geestelijk werd mishandeld te stappen.
Als je ook maar een seconde heel diep vanbinnen de mogelijkheid ziet dat hij fysiek agressief kan worden/jou opsluiten, dan licht je hem niet van tevoren in.
maandag 17 november 2014 22:47
Ga alleen niet weg zonder al jouw belangrijke spullen.
Doe het alsjeblieft niet en neem mee wat voor jou van juridisch en persoonlijk belang is mocht je eenmaal in Nederland toch moeten of gaan besluiten om niet meer terug te keren. Niet dat ik zeg dat het zal gebeuren maar ben nu alsjeblieft gewoon verstandig en houdt alle opties voor ogen.
Doe het alsjeblieft niet en neem mee wat voor jou van juridisch en persoonlijk belang is mocht je eenmaal in Nederland toch moeten of gaan besluiten om niet meer terug te keren. Niet dat ik zeg dat het zal gebeuren maar ben nu alsjeblieft gewoon verstandig en houdt alle opties voor ogen.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 17 november 2014 22:51
quote:Enn schreef op 17 november 2014 @ 22:47:
Ga alleen niet weg zonder al jouw belangrijke spullen.
Doe het alsjeblieft niet en neem mee wat voor jou van juridisch en persoonlijk belang is mocht je eenmaal in Nederland toch moeten of gaan besluiten om niet meer terug te keren. Niet dat ik zeg dat het zal gebeuren maar ben nu alsjeblieft gewoon verstandig en houdt alle opties voor ogen.Ik neem mijn papieren mee. Ik heb er niet zoveel . Dat komt goed. Ik heb ook alles in mijn mail staan.
Ga alleen niet weg zonder al jouw belangrijke spullen.
Doe het alsjeblieft niet en neem mee wat voor jou van juridisch en persoonlijk belang is mocht je eenmaal in Nederland toch moeten of gaan besluiten om niet meer terug te keren. Niet dat ik zeg dat het zal gebeuren maar ben nu alsjeblieft gewoon verstandig en houdt alle opties voor ogen.Ik neem mijn papieren mee. Ik heb er niet zoveel . Dat komt goed. Ik heb ook alles in mijn mail staan.
maandag 17 november 2014 22:53
Want helaas zal hij ook niet de eerste of laatste zijn die jou nu mogelijk met een bezwaard hart en dikke tranen afzet op het vliegveld om jou vervolgens over drie maanden financieel uit te kleden tot op jouw laatste cent. Zonder enige scrupules en gewoon omdat de liefde over is en zijn nieuwe liefde alweer in jullie keuken staat.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 17 november 2014 22:55
Nogmaals : als ik het mis heb zal ik de eerste zijn die dat hier bevestigt. Ik zou het oprecht graag mis hebben en dan gewoon omdat jij dan wel krijgt wat jij verdient.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 17 november 2014 22:56
quote:Aarde4 schreef op 17 november 2014 @ 19:22:
[...]
Hij vertikt het inderdaad om naar zichzelf te kijken. Ik begrijp niet waarom hij dat niet zou doen. Hij wil zich wat dat betreft helemaal niet kwetsbaar opstellen.
Daar lijkt het wel op ja en zolang alles koek en ei is, heb je daar misschien niet zo'n last van, maar als er problemen/hobbels komen, en die komen er altijd wel in elke relatie, kom je daar niet uit als je niet alle twee bereid bent om naar je eigen aandeel te kijken. Tenzij je het accepteert dat alles ten aller tijden aan jou ligt en jouw wensen/verlangens/ behoeften altijd ondergeschikt zijn aan die van hem.
Waarom hij niet naar zichzelf kijkt, zichzelf niet kwetsbaar op wil stellen kan denk ik verschillende redenen hebben (angst, gemakzucht, etc), maar weet je, het heeft echt geen zin om daar je hersens over te breken, daar kan hij alleen zelf achterkomen en iets aan doen. Stap ook niet in de valkuil dat je het op jezelf gaat betrekken, door te denken 'waarom heeft hij het niet voor onze relatie, voor mij, over?' Het heeft niets met jou te maken, dus laat de verantwoordelijkheid daarvoor daar waar het hoort, op zijn bordje.
[...]
Hij vertikt het inderdaad om naar zichzelf te kijken. Ik begrijp niet waarom hij dat niet zou doen. Hij wil zich wat dat betreft helemaal niet kwetsbaar opstellen.
Daar lijkt het wel op ja en zolang alles koek en ei is, heb je daar misschien niet zo'n last van, maar als er problemen/hobbels komen, en die komen er altijd wel in elke relatie, kom je daar niet uit als je niet alle twee bereid bent om naar je eigen aandeel te kijken. Tenzij je het accepteert dat alles ten aller tijden aan jou ligt en jouw wensen/verlangens/ behoeften altijd ondergeschikt zijn aan die van hem.
Waarom hij niet naar zichzelf kijkt, zichzelf niet kwetsbaar op wil stellen kan denk ik verschillende redenen hebben (angst, gemakzucht, etc), maar weet je, het heeft echt geen zin om daar je hersens over te breken, daar kan hij alleen zelf achterkomen en iets aan doen. Stap ook niet in de valkuil dat je het op jezelf gaat betrekken, door te denken 'waarom heeft hij het niet voor onze relatie, voor mij, over?' Het heeft niets met jou te maken, dus laat de verantwoordelijkheid daarvoor daar waar het hoort, op zijn bordje.
maandag 17 november 2014 23:11
quote:isa_isa_ schreef op 17 november 2014 @ 22:56:
[...]
Daar lijkt het wel op ja en zolang alles koek en ei is, heb je daar misschien niet zo'n last van, maar als er problemen/hobbels komen, en die komen er altijd wel in elke relatie, kom je daar niet uit als je niet alle twee bereid bent om naar je eigen aandeel te kijken. Tenzij je het accepteert dat alles ten aller tijden aan jou ligt en jouw wensen/verlangens/ behoeften altijd ondergeschikt zijn aan die van hem.
Waarom hij niet naar zichzelf kijkt, zichzelf niet kwetsbaar op wil stellen kan denk ik verschillende redenen hebben (angst, gemakzucht, etc), maar weet je, het heeft echt geen zin om daar je hersens over te breken, daar kan hij alleen zelf achterkomen en iets aan doen. Stap ook niet in de valkuil dat je het op jezelf gaat betrekken, door te denken 'waarom heeft hij het niet voor onze relatie, voor mij, over?' Het heeft niets met jou te maken, dus laat de verantwoordelijkheid daarvoor daar waar het hoort, op zijn bordje.Het heeft ook inderdaad geen zin. Ik ga het ook niet doen. Morgen hebben we samen een afspraak. We gaan het over zijn verantwoordelijkheid hebben. Ik ga zien wat hij daar op zegt. Ik hoop dat vreemde ogen nog iets kunnen dwingen, want ik krijg geen contact.
[...]
Daar lijkt het wel op ja en zolang alles koek en ei is, heb je daar misschien niet zo'n last van, maar als er problemen/hobbels komen, en die komen er altijd wel in elke relatie, kom je daar niet uit als je niet alle twee bereid bent om naar je eigen aandeel te kijken. Tenzij je het accepteert dat alles ten aller tijden aan jou ligt en jouw wensen/verlangens/ behoeften altijd ondergeschikt zijn aan die van hem.
Waarom hij niet naar zichzelf kijkt, zichzelf niet kwetsbaar op wil stellen kan denk ik verschillende redenen hebben (angst, gemakzucht, etc), maar weet je, het heeft echt geen zin om daar je hersens over te breken, daar kan hij alleen zelf achterkomen en iets aan doen. Stap ook niet in de valkuil dat je het op jezelf gaat betrekken, door te denken 'waarom heeft hij het niet voor onze relatie, voor mij, over?' Het heeft niets met jou te maken, dus laat de verantwoordelijkheid daarvoor daar waar het hoort, op zijn bordje.Het heeft ook inderdaad geen zin. Ik ga het ook niet doen. Morgen hebben we samen een afspraak. We gaan het over zijn verantwoordelijkheid hebben. Ik ga zien wat hij daar op zegt. Ik hoop dat vreemde ogen nog iets kunnen dwingen, want ik krijg geen contact.
dinsdag 18 november 2014 09:55
Aarde, ik heb gisteren je hele topic gelezen. Heb geen ander advies dan al gegeven is, maar leef met je mee. Je gaat door een zware periode en soms is het verlies van een droom moeilijk en pijnlijk. Het verlies van jezelf is echter nog erger, en als je dat kunt voorkomen ben je uiteindelijk het beste af.
Sterkte!
Sterkte!
dinsdag 18 november 2014 10:10
Lieve Aarde, ik heb een soortgelijk huwelijk gehad. Wij verhuisden alleen niet naar het buitenland maar hadden (hebben!) 2 kinderen.
Man weinig betrokken bij de kinderen, bij mij, gezinsleven was hem teveel. Succesvol zakenman, maar thuis veelal niet sympathiek (begon bij ons toen er eenmaal kinderen waren) Als ik daarover wilde praten kreeg ik hetzelfde te horen als jij: 'rot toch op', 'loop je nou te huilen, dan zout je toch op' 'hou je mond' en veel meer van dat soort dingen. Nooit lag iets aan hem, alles lag aan mij. Heel lang heb ik dat geloofd.
Ik was vooral bang dat de kinderen zich bij hem niet zouden redden als we zouden scheiden, dat maakte dat ik het nog heb volgehouden. Tot dé druppel.
Nog steeds vindt hij dat niets aan hem ligt trouwens. Heel bijzonder. Als mensen relatieproblemen hebben zou je toch denken dat er 2 voor nodig zijn :-s
Inmiddels zijn we 1,5 jaar gescheiden. Ondanks dat ik het niet makkelijk heb (bijna fulltime de kids, maar werk voor 1,5 dag, solliciteer me gek, financieel moeilijk. Hij leeft een heerlijk leven daarentegen) heb ik geen moment spijt gehad. Ja de stap was heel moeilijk, maar ik red me. Dat kun jij ook!
Niemand is het waard om zo uitgekafferd te worden!
Overigens als je kinderen hebt, kom je er nooit meer vanaf natuurlijk. Als ik nu iets over de opvoeding wil bespreken en het zint hem niet, hoor ik nog steeds dat ik mijn bek moet houden of op moet rotten :-s
Als jij alles af hebt gewikkeld, kun jij je eigen leven weer opbouwen en tzt weer openstaan voor iemand die héél anders met je omgaat.
Man weinig betrokken bij de kinderen, bij mij, gezinsleven was hem teveel. Succesvol zakenman, maar thuis veelal niet sympathiek (begon bij ons toen er eenmaal kinderen waren) Als ik daarover wilde praten kreeg ik hetzelfde te horen als jij: 'rot toch op', 'loop je nou te huilen, dan zout je toch op' 'hou je mond' en veel meer van dat soort dingen. Nooit lag iets aan hem, alles lag aan mij. Heel lang heb ik dat geloofd.
Ik was vooral bang dat de kinderen zich bij hem niet zouden redden als we zouden scheiden, dat maakte dat ik het nog heb volgehouden. Tot dé druppel.
Nog steeds vindt hij dat niets aan hem ligt trouwens. Heel bijzonder. Als mensen relatieproblemen hebben zou je toch denken dat er 2 voor nodig zijn :-s
Inmiddels zijn we 1,5 jaar gescheiden. Ondanks dat ik het niet makkelijk heb (bijna fulltime de kids, maar werk voor 1,5 dag, solliciteer me gek, financieel moeilijk. Hij leeft een heerlijk leven daarentegen) heb ik geen moment spijt gehad. Ja de stap was heel moeilijk, maar ik red me. Dat kun jij ook!
Niemand is het waard om zo uitgekafferd te worden!
Overigens als je kinderen hebt, kom je er nooit meer vanaf natuurlijk. Als ik nu iets over de opvoeding wil bespreken en het zint hem niet, hoor ik nog steeds dat ik mijn bek moet houden of op moet rotten :-s
Als jij alles af hebt gewikkeld, kun jij je eigen leven weer opbouwen en tzt weer openstaan voor iemand die héél anders met je omgaat.
dinsdag 18 november 2014 14:15
Ik had ook zo'n vriend. We waren vijf jaar samen. Alles lag aan mij en ik moest ook binnen 3 maand veranderen. Ik veranderde in een stille teruggetrokken angstige vrouw, want ik mocht geen ruziemaken. Niks lag aan hem en het was mijn schuld dat de relatie stukging. Ik was namelijk ook discussie. Als ik eraan terugdenk krijg ik het nog steeds koud. Het heeft even geduurd maar ik heb mezelf gevonden en ben al jaren heel gelukkig getrouwd met iemand die me niet zulke streken flikt. Want dat is het: HIJ is onredelijk. Zeg dan ik wil je niet meer en ik wil scheiden. Maar het willens en wetens opblazen van de relatie en jou er de schuld van geven dat is echt een rotstreek.
dinsdag 18 november 2014 15:44
dinsdag 18 november 2014 17:20
Aarde je kan het ook allemaal gelijk via de post opsturen (hopelijk) in het land waar je bent? Dat je spullen incl foto's als die je dierbaar zijn, bij een familielid aankomen ofzo? Of een vriend/kennis in NL?
De spullen die belangrijke documenten uiteraard in een kluisje, maar dat je zo min mogelijk naar een andere locatie moet gaan en hij de mogelijkheid krijgt jou te volgen.
Mannen in een scheiding kunnen veranderen in monsters die uit zijn op het ruïneren van het leven van de ex vrouw.
Fraude met de belastingdienst, toeslagen, paspoort en bestellingen puur om wraak.
De spullen die belangrijke documenten uiteraard in een kluisje, maar dat je zo min mogelijk naar een andere locatie moet gaan en hij de mogelijkheid krijgt jou te volgen.
Mannen in een scheiding kunnen veranderen in monsters die uit zijn op het ruïneren van het leven van de ex vrouw.
Fraude met de belastingdienst, toeslagen, paspoort en bestellingen puur om wraak.
De vastheid die je zoekt is even groot als de veranderlijkheid waar jij naar verlangt
dinsdag 18 november 2014 19:02
quote:lutha schreef op 18 november 2014 @ 14:15:
Ik had ook zo'n vriend. We waren vijf jaar samen. Alles lag aan mij en ik moest ook binnen 3 maand veranderen. Ik veranderde in een stille teruggetrokken angstige vrouw, want ik mocht geen ruziemaken. Niks lag aan hem en het was mijn schuld dat de relatie stukging. Ik was namelijk ook discussie. Als ik eraan terugdenk krijg ik het nog steeds koud. Het heeft even geduurd maar ik heb mezelf gevonden en ben al jaren heel gelukkig getrouwd met iemand die me niet zulke streken flikt. Want dat is het: HIJ is onredelijk. Zeg dan ik wil je niet meer en ik wil scheiden. Maar het willens en wetens opblazen van de relatie en jou er de schuld van geven dat is echt een rotstreek.
Mee eens, maar ik denk niet dat die persoon het ook zo ziet of willens en wetens zo doet. Het is wel een soort geijkte manier om zelf buiten schot te blijven en zichzelf wijs te kunnen maken dat ie de kans gegeven heeft en alles de eigen schuld van die ander is. Soms denken ze ook werkelijk dat ze diegene een kans hebben gegeven.
Tot zo iemand kan je nauwelijks doordringen: het is zo'n kromme redenatie dat je niet eens aan zo iemand kan uitleggen wat er precies zo krom aan is. Ik denk dat op zo'n moment diegene er zo van overtuigd is dat niks helpt. De ander wordt verantwoordelijk gesteld voor irritaties en het niet-gelukkig zijn en dan nog de overtuiging dat een relatie je gelukkig moet maken >>> dus als je niet gelukkig bent, dat aan je partner moet liggen. Dat je daar recht op hebt of zo in een relatie. Als iemand helemaal niet naar zichzelf kijkt en puur naar "fouten" van die ander, en daar de focus van beiden op komt te liggen, is dat een rotsituatie en zet aan tot grote zelftwijfel, zeker als er een tijdslimiet aan verbonden wordt (het feit al dat 1 zich daartoe geroepen of gerechtvaardigd voelt!!).
Dat houdt altijd in dat diegene zich "beter" of "hoger" voelt dan degene aan wie hij dat oplegt. Ongelijkwaardig, soort opvoeder-kind, leraar-leerling, en dat houdt automatisch in dat degene die gehoorzaamd wil worden denkt het gelijk aan zijn kant te hebben, het beter te weten, hogere normen heeft dan jij. (en vaak blijkt niets minder waar te zijn, helaas! Is het omdat hij zelf ergens mee zit en dat niet in zichzelf aan wil gaan. Dikke kans dat hij zich zelf in zijn schaduwkant bevindt, door welke oorzaak ook. Opgeblazen ego, gewetensvragen, verwend, behoeftig, respectloos naar anderen? Ergens zit iets waar hij zelf niet bepaald trots op is en wegdrukt voor zichzelf..
En dat kan juist een enorme eyeopener zijn voor jezelf, een groot gevoel van eigenwaarde oproepen, als je niet meegaat in zijn overtuiging, en niet in het feit dat hij je meetrekt naar ook jouw schaduwkant (door angst, dreiging van verlies, enz kom jij namelijk ook in je schaduwkant: vechten, vluchten of verlammen). Dat is geen teken van liefde, maar van frustratie en angst.
Zoek de weg van liefde, eigenliefde en eigenwaarde: hoe wil je behandeld worden? Eigen normen, waarden en eisen/voorwaarden stellen aan wat je zelf een gezonde omgang vindt, jouw normaalwaardes zijn, je eigen kracht zoeken en blijven geloven in je eigen overtuigingen en gevoelens (en intuitie).
TO: heel goed dat je die knoop hebt doorgehakt en naar Nederland gaat. Goed dat je afstand neemt, vanuit hier kan je eea weer in een ander perspectief zien. Ik weet dat het ontzettend rot is, maar dat het je ook zal opluchten als je uit die situatie weg bent. Dan helderder kan kijken ernaar, en wat jou nu te doen staat komende tijd.
Veel sterkte!
Ik had ook zo'n vriend. We waren vijf jaar samen. Alles lag aan mij en ik moest ook binnen 3 maand veranderen. Ik veranderde in een stille teruggetrokken angstige vrouw, want ik mocht geen ruziemaken. Niks lag aan hem en het was mijn schuld dat de relatie stukging. Ik was namelijk ook discussie. Als ik eraan terugdenk krijg ik het nog steeds koud. Het heeft even geduurd maar ik heb mezelf gevonden en ben al jaren heel gelukkig getrouwd met iemand die me niet zulke streken flikt. Want dat is het: HIJ is onredelijk. Zeg dan ik wil je niet meer en ik wil scheiden. Maar het willens en wetens opblazen van de relatie en jou er de schuld van geven dat is echt een rotstreek.
Mee eens, maar ik denk niet dat die persoon het ook zo ziet of willens en wetens zo doet. Het is wel een soort geijkte manier om zelf buiten schot te blijven en zichzelf wijs te kunnen maken dat ie de kans gegeven heeft en alles de eigen schuld van die ander is. Soms denken ze ook werkelijk dat ze diegene een kans hebben gegeven.
Tot zo iemand kan je nauwelijks doordringen: het is zo'n kromme redenatie dat je niet eens aan zo iemand kan uitleggen wat er precies zo krom aan is. Ik denk dat op zo'n moment diegene er zo van overtuigd is dat niks helpt. De ander wordt verantwoordelijk gesteld voor irritaties en het niet-gelukkig zijn en dan nog de overtuiging dat een relatie je gelukkig moet maken >>> dus als je niet gelukkig bent, dat aan je partner moet liggen. Dat je daar recht op hebt of zo in een relatie. Als iemand helemaal niet naar zichzelf kijkt en puur naar "fouten" van die ander, en daar de focus van beiden op komt te liggen, is dat een rotsituatie en zet aan tot grote zelftwijfel, zeker als er een tijdslimiet aan verbonden wordt (het feit al dat 1 zich daartoe geroepen of gerechtvaardigd voelt!!).
Dat houdt altijd in dat diegene zich "beter" of "hoger" voelt dan degene aan wie hij dat oplegt. Ongelijkwaardig, soort opvoeder-kind, leraar-leerling, en dat houdt automatisch in dat degene die gehoorzaamd wil worden denkt het gelijk aan zijn kant te hebben, het beter te weten, hogere normen heeft dan jij. (en vaak blijkt niets minder waar te zijn, helaas! Is het omdat hij zelf ergens mee zit en dat niet in zichzelf aan wil gaan. Dikke kans dat hij zich zelf in zijn schaduwkant bevindt, door welke oorzaak ook. Opgeblazen ego, gewetensvragen, verwend, behoeftig, respectloos naar anderen? Ergens zit iets waar hij zelf niet bepaald trots op is en wegdrukt voor zichzelf..
En dat kan juist een enorme eyeopener zijn voor jezelf, een groot gevoel van eigenwaarde oproepen, als je niet meegaat in zijn overtuiging, en niet in het feit dat hij je meetrekt naar ook jouw schaduwkant (door angst, dreiging van verlies, enz kom jij namelijk ook in je schaduwkant: vechten, vluchten of verlammen). Dat is geen teken van liefde, maar van frustratie en angst.
Zoek de weg van liefde, eigenliefde en eigenwaarde: hoe wil je behandeld worden? Eigen normen, waarden en eisen/voorwaarden stellen aan wat je zelf een gezonde omgang vindt, jouw normaalwaardes zijn, je eigen kracht zoeken en blijven geloven in je eigen overtuigingen en gevoelens (en intuitie).
TO: heel goed dat je die knoop hebt doorgehakt en naar Nederland gaat. Goed dat je afstand neemt, vanuit hier kan je eea weer in een ander perspectief zien. Ik weet dat het ontzettend rot is, maar dat het je ook zal opluchten als je uit die situatie weg bent. Dan helderder kan kijken ernaar, en wat jou nu te doen staat komende tijd.
Veel sterkte!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
