Relaties
alle pijlers
een relatie met een pedo, verkrachter, moordenaar etc
woensdag 15 oktober 2014 22:24
dat vraag ik me dus steeds af; welke vrouw wil dat nou? en waarom? het schijnt dat heel veel vrouwen (sorry, geen bronnen en getallen paraat, van horen zeggen) bij hun man blijven na kindermisbruik, dutroux krijgt fanmail, joran van der sloot .. wat bezielt vrouwen? waarom begin je willens en wetens een relatie met iemand die zoiets ergs heeft gedaan? of waarom blijf je bij je man als hij tot zoiets in staat is? ik kan er met mijn verstand niet bij, iemand een verklaring hiervoor?
donderdag 16 oktober 2014 00:10
quote:gladoortje74 schreef op 16 oktober 2014 @ 00:07:
Mijn
moeder is nog steeds getrouwd met de man die mij jarenlang sexueel
heeft misbruikt. Mijn broer heeft het haar verteld toen we al volwassen
waren. Niet zo lang daarna heb ik besloten om aangifte te doen. Dat had
te maken met het feit dat iedereen in ontkenning was over wat hij had
gedaan. Hij heeft nota bene bekend en is ervoor veroordeeld. Ik heb
chronisch ptss door hem. En nog wil iedereen liever met hem omgaan.
Ik heb aangifte gedaan omdat ik de samenleving wilde waarschuwen voor
hem. Mijn moeder gaat dat zeker niet doen. Volgens mij is het zelfs zo
dat ze het wel gelooft, maar hem heeft vergeven en gelooft dat ie het
niet nog eens zal doen. Mijn leed zegt haar niks, blijkbaar. Ik heb niet
eens kunnen vertellen wat er precies gebeurd is want dat wilden ze niet
weten. Hij heeft zelfs zelfmoord proberen te plegen en mij mee te
nemen. Zeven jaar lang heeft ie me misbruikt tot verkrachting aan toe en
mijn familie heeft mij verstoten, niet hem. Is toch onbegrijpelijk?Wat afschuwelijk. Ik kan me dat echt niet voorstellen.
Mijn
moeder is nog steeds getrouwd met de man die mij jarenlang sexueel
heeft misbruikt. Mijn broer heeft het haar verteld toen we al volwassen
waren. Niet zo lang daarna heb ik besloten om aangifte te doen. Dat had
te maken met het feit dat iedereen in ontkenning was over wat hij had
gedaan. Hij heeft nota bene bekend en is ervoor veroordeeld. Ik heb
chronisch ptss door hem. En nog wil iedereen liever met hem omgaan.
Ik heb aangifte gedaan omdat ik de samenleving wilde waarschuwen voor
hem. Mijn moeder gaat dat zeker niet doen. Volgens mij is het zelfs zo
dat ze het wel gelooft, maar hem heeft vergeven en gelooft dat ie het
niet nog eens zal doen. Mijn leed zegt haar niks, blijkbaar. Ik heb niet
eens kunnen vertellen wat er precies gebeurd is want dat wilden ze niet
weten. Hij heeft zelfs zelfmoord proberen te plegen en mij mee te
nemen. Zeven jaar lang heeft ie me misbruikt tot verkrachting aan toe en
mijn familie heeft mij verstoten, niet hem. Is toch onbegrijpelijk?Wat afschuwelijk. Ik kan me dat echt niet voorstellen.
donderdag 16 oktober 2014 00:17
quote:ik snap eerlijk gezegd niet waarom je die relativerende toon van praten aanneemt als het om strafbare vergrijpen van pure agressie en machtsvertoon gaat.
Omdat het niet altijd pure machtsvertoon en agressie is
Verkrachting is afschuwelijk. Ben ik met je eens en dat relativeer ik ook niet. Vooral niet als het gaat om gewelddadige zaken jegens kinderen.
Maar ik reageerde op de opmerking "dat normale mannen dit soort dingen kunnen doen". Die tweedeling bestaat alleen maar als je lieve bakfietsvaders zet tegenover Dutroux-engerds.
Als je IRL kijkt dan zie je dat lieve, normale mannen en vrouwen, de ideale buren, soms rare dingen doen. Zonder dat ze daarmee gelijkgesteld kunnen worden aan Fritzl of van der Sloot of Dutroux.
Omdat het niet altijd pure machtsvertoon en agressie is
Verkrachting is afschuwelijk. Ben ik met je eens en dat relativeer ik ook niet. Vooral niet als het gaat om gewelddadige zaken jegens kinderen.
Maar ik reageerde op de opmerking "dat normale mannen dit soort dingen kunnen doen". Die tweedeling bestaat alleen maar als je lieve bakfietsvaders zet tegenover Dutroux-engerds.
Als je IRL kijkt dan zie je dat lieve, normale mannen en vrouwen, de ideale buren, soms rare dingen doen. Zonder dat ze daarmee gelijkgesteld kunnen worden aan Fritzl of van der Sloot of Dutroux.
donderdag 16 oktober 2014 00:22
Oh aha op die wijze dan las ik je verkeerd want (strafbare feiten die voortvloeien uit) agressie en machtswellust zijn in mijn ogen niet te vergoelijken.
Echt niet.
Echt niet.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 16 oktober 2014 00:26
quote:Ginevra schreef op 16 oktober 2014 @ 00:17:
Als je IRL kijkt dan zie je dat lieve, normale mannen en vrouwen, de ideale buren, soms rare dingen doen. Zonder dat ze daarmee gelijkgesteld kunnen worden aan Fritzl of van der Sloot of Dutroux.Dat weet je niet want ze zouden namelijk ook alleen maar veel eerder kunnen zijn ontdekt. Ik weet het ook niet. Grenzen stellen werkt volgens mij het meest helder bij mensen met agressie en machtsmisbruik issues.
Als je IRL kijkt dan zie je dat lieve, normale mannen en vrouwen, de ideale buren, soms rare dingen doen. Zonder dat ze daarmee gelijkgesteld kunnen worden aan Fritzl of van der Sloot of Dutroux.Dat weet je niet want ze zouden namelijk ook alleen maar veel eerder kunnen zijn ontdekt. Ik weet het ook niet. Grenzen stellen werkt volgens mij het meest helder bij mensen met agressie en machtsmisbruik issues.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 16 oktober 2014 00:33
Ik weet niet wat ik zou doen. Dat weet ik pas als het daadwerkelijk zover komt.
Ik heb vaak geroepen dat ik zus zou doen als zo zou gebeuren maar toen zo gebeurde reageerde ik totaal anders.
Betrof andere zaken dan hier naar voren gebracht zijn, maar mijn ervaringen hebben me dus doen inzien dat ik domweg niet weet wat ik echt zal doen in zo'n geval.
Kort gezegd, ik weet het niet.
Ik heb vaak geroepen dat ik zus zou doen als zo zou gebeuren maar toen zo gebeurde reageerde ik totaal anders.
Betrof andere zaken dan hier naar voren gebracht zijn, maar mijn ervaringen hebben me dus doen inzien dat ik domweg niet weet wat ik echt zal doen in zo'n geval.
Kort gezegd, ik weet het niet.
Ja ja, nu weet ik het wel!
donderdag 16 oktober 2014 00:35
En stellen/weten dat de eenzaamheid na het uitzitten van een straf voor bijvoorbeeld kindermisbruik recidive aanwakkert is in mijn ogen een omgeving een verantwoordelijkheid opdringen. Een verantwoordelijkheid waarop die omgeving misschien wel helemaal niet zit te wachten. Niemand heeft de (voormalig en volwassen) daders ooit gevraagd om zich zo te gaan gedragen. Dus vraag niet aan mij of ik vervolgens daarna voor hen zou willen zorgen want dat wil ik gewoonweg niet.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 16 oktober 2014 00:39
donderdag 16 oktober 2014 00:41
Pedofilie en kinderen misbruiken zouden zo maar verschillende zaken kunnen zijn. Dat weet ik niet precies en ik eerlijk gezegd wil ik dat ook niet weten. Ze mogen van mij een aandoening, ziekte, een afwijking en het gevolg van een rot karakter genoemd worden. Ook dat verplicht mij niet om voor iemand te zorgen en/of met iemand samen te blijven als ik dat niet wil.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 16 oktober 2014 00:43
donderdag 16 oktober 2014 00:45
quote:asma schreef op 16 oktober 2014 @ 00:39:
Maar is pedofilie niet een ziekte? (Zonder het goed te willen praten hoor!)
En heb je niet beloofd in voor en tegenspoed elkaar trouw te blijven?
Een vraag, terwijl ik gruwel bij de gedachte terwijl ik dit schrijf....
het is een sexuele afwijking of voorkeur.. denk ik..
en de sexuele gevoelens, daar zal iemand misschien niets aan kunnen doen.. er naar handelen is mij een grens te ver.. daar houdt mijn "voor en tegenspoed" op
Maar is pedofilie niet een ziekte? (Zonder het goed te willen praten hoor!)
En heb je niet beloofd in voor en tegenspoed elkaar trouw te blijven?
Een vraag, terwijl ik gruwel bij de gedachte terwijl ik dit schrijf....
het is een sexuele afwijking of voorkeur.. denk ik..
en de sexuele gevoelens, daar zal iemand misschien niets aan kunnen doen.. er naar handelen is mij een grens te ver.. daar houdt mijn "voor en tegenspoed" op
donderdag 16 oktober 2014 00:48
donderdag 16 oktober 2014 00:58
Bedankt
allemaal. Ik weet ook wel dat de meeste mensen met hun oren staan te
klapperen als ik dit vertel. Daarom doe ik het ook niet, alleen anoniem
online. Ik heb niemand verteld dat ik werd mishandeld en sexueel
misbruikt als kind omdat ik bang was dat mijn moeder dan zelfmoord zou
plegen. Ze heeft een keer een bijna geslaagde poging gedaan namelijk en
ze vertelde mij en mijn broer vaak dat ze zelfmoord wilde plegen. Nou,
dat deed ze duidelijk niet toen ze erachter kwam. Integendeel, het
wakkerde alleen haar afhankelijkheid naar mijn stiefvader aan. Ze heeft
ook gezegd dat ze niet weer opnieuw wilde beginnen want dan zou ze weer
in de bijstand komen in een klein flatje. Nu woont ze in een mooi huis.
Ik snap niks van mijn moeder. Onze levenspaden hebben zich gescheiden
iig en dat blijft zo. Ze was ook afhankelijk van mij omdat ik het
huishouden vaak deed als zij in bed lag. Het is meer haar verlies dan de
mijne. Ik heb ergens medelijden met haar. Zo bang om op eigen benen te
staan.
allemaal. Ik weet ook wel dat de meeste mensen met hun oren staan te
klapperen als ik dit vertel. Daarom doe ik het ook niet, alleen anoniem
online. Ik heb niemand verteld dat ik werd mishandeld en sexueel
misbruikt als kind omdat ik bang was dat mijn moeder dan zelfmoord zou
plegen. Ze heeft een keer een bijna geslaagde poging gedaan namelijk en
ze vertelde mij en mijn broer vaak dat ze zelfmoord wilde plegen. Nou,
dat deed ze duidelijk niet toen ze erachter kwam. Integendeel, het
wakkerde alleen haar afhankelijkheid naar mijn stiefvader aan. Ze heeft
ook gezegd dat ze niet weer opnieuw wilde beginnen want dan zou ze weer
in de bijstand komen in een klein flatje. Nu woont ze in een mooi huis.
Ik snap niks van mijn moeder. Onze levenspaden hebben zich gescheiden
iig en dat blijft zo. Ze was ook afhankelijk van mij omdat ik het
huishouden vaak deed als zij in bed lag. Het is meer haar verlies dan de
mijne. Ik heb ergens medelijden met haar. Zo bang om op eigen benen te
staan.
Mensen kunnen alleen zichzelf redden.
donderdag 16 oktober 2014 01:41
Jeetje, Gladoor, wat een verhaal. Goed dat je aangifte hebt gedaan. Persoonlijk vind ik het onbegrijpelijk wat jouw moeder doet. Ze vindt haar huis belangrijker dan de gevoelens van en relatie met haar dochter? Heel veel sterkte!
Nu ik dit verhaal hoor: jaren geleden was er een uitzending van "Probleemwijken" in Den Bosch. Hierin zat ook een vent die zijn stiefdochter misbruikt had. Vrouw bleef ook gewoon bij hem. Waarom is me een raadsel want hij sloeg haar regelmatig in elkaar, ze hadden constant ruzie en er waren geldproblemen. Zij gooide dat misbruik wel steeds voor zijn voeten en zei dat het zijn schuld was dat zij geen contact meer had met haar dochter. Echt waar, wat doe je dan nog bij zo'n kerel????
Nu ik dit verhaal hoor: jaren geleden was er een uitzending van "Probleemwijken" in Den Bosch. Hierin zat ook een vent die zijn stiefdochter misbruikt had. Vrouw bleef ook gewoon bij hem. Waarom is me een raadsel want hij sloeg haar regelmatig in elkaar, ze hadden constant ruzie en er waren geldproblemen. Zij gooide dat misbruik wel steeds voor zijn voeten en zei dat het zijn schuld was dat zij geen contact meer had met haar dochter. Echt waar, wat doe je dan nog bij zo'n kerel????
donderdag 16 oktober 2014 02:52
Ik
snap het ook niet. Wat heb je nou aan een mooi huis en financiele
zekerheid als je je leven moet delen met een man die kleine kinderen
slaat? Met zijn vlakke hand in mijn gezicht. En dan omdat ik niet snel
genoeg antwoord gaf. Maar ik mocht niet zeggen dat dat mishandeling was.
Dat was wel eens gebeurd maar daar moest ik niet zo gevoelig over doen.
Het is zo vaak gebeurd dat ik een 'swoesj' geluid niet kan verdragen.
Ze ziet alleen wat ze wil zien en hoort alleen wat ze wil horen. Zal wel
een psychische stoornis zijn, denk ik zelf. Welke weet ik niet maar
normaal kun je dat niet noemen. Ze wordt door mijn stiefvader behandeld
als een kind. Veel plezier daarmee idd, doegie!
Ik mis niet veel aan mijn familie iig, liefde of respect kan ik toch
niet van ze verwachten. Ik sta al vanaf mijn 18e op eigen benen, het
geeft ook een sterk gevoel dat ik het ook wel redt zonder ze. Maar ik
had graag ergens anders geboren willen worden.
snap het ook niet. Wat heb je nou aan een mooi huis en financiele
zekerheid als je je leven moet delen met een man die kleine kinderen
slaat? Met zijn vlakke hand in mijn gezicht. En dan omdat ik niet snel
genoeg antwoord gaf. Maar ik mocht niet zeggen dat dat mishandeling was.
Dat was wel eens gebeurd maar daar moest ik niet zo gevoelig over doen.
Het is zo vaak gebeurd dat ik een 'swoesj' geluid niet kan verdragen.
Ze ziet alleen wat ze wil zien en hoort alleen wat ze wil horen. Zal wel
een psychische stoornis zijn, denk ik zelf. Welke weet ik niet maar
normaal kun je dat niet noemen. Ze wordt door mijn stiefvader behandeld
als een kind. Veel plezier daarmee idd, doegie!
Ik mis niet veel aan mijn familie iig, liefde of respect kan ik toch
niet van ze verwachten. Ik sta al vanaf mijn 18e op eigen benen, het
geeft ook een sterk gevoel dat ik het ook wel redt zonder ze. Maar ik
had graag ergens anders geboren willen worden.
Mensen kunnen alleen zichzelf redden.
donderdag 16 oktober 2014 06:52
donderdag 16 oktober 2014 07:55
Maar wat ik me eigenlijk afvraag is; begint het niet al veel eerder?
Ik denk serieus dat als het om mij gaat, of om toekomstige kinderen, dat mijn man dan tot véél meer in staat is dan dat je zou zeggen zoals je hem nu ziet. Daar heb ik geen enkele aanleiding toe, want hij wordt nooit agressief, maar dat denk ik.
Maar dat is juist wel 1 van de eigenschappen die ik het meest in hem waardeer; dat totale gebrek aan machogedrag en agressie.
Als ik dan naar sommige andere relaties kijk, waarbij zo'n vent soms in vechtpartijen verzeild raakt of een lamp stukgooit als 'ie boos is of wat dan ook; dan zou ik al denken: jo deze man kan echt niet z'n eigen gevoelens handelen. Zou hem daar best mee willen helpen hoor, maar dan bedoel ik dat hij een soort anger management therapie zou gaan doen ofzo. Want ik vind dat echt compleet onaantrekkelijk.
En toch hebben vriendinnen van mij wél zo'n vriend en doen er niks mee. En dan denk ik: wat moet je toch met zo iemand? Het voelt voor mij als emotioneel heel onvolwassen. En in zo'n geval zou ik ook minder verbaasd zijn als iemand een delict pleegt.
Ik weet overigens niet eens of 'van nature gewelddadiger' meer kans heeft op strafbare feiten, dat neem ik aan.
Ik denk serieus dat als het om mij gaat, of om toekomstige kinderen, dat mijn man dan tot véél meer in staat is dan dat je zou zeggen zoals je hem nu ziet. Daar heb ik geen enkele aanleiding toe, want hij wordt nooit agressief, maar dat denk ik.
Maar dat is juist wel 1 van de eigenschappen die ik het meest in hem waardeer; dat totale gebrek aan machogedrag en agressie.
Als ik dan naar sommige andere relaties kijk, waarbij zo'n vent soms in vechtpartijen verzeild raakt of een lamp stukgooit als 'ie boos is of wat dan ook; dan zou ik al denken: jo deze man kan echt niet z'n eigen gevoelens handelen. Zou hem daar best mee willen helpen hoor, maar dan bedoel ik dat hij een soort anger management therapie zou gaan doen ofzo. Want ik vind dat echt compleet onaantrekkelijk.
En toch hebben vriendinnen van mij wél zo'n vriend en doen er niks mee. En dan denk ik: wat moet je toch met zo iemand? Het voelt voor mij als emotioneel heel onvolwassen. En in zo'n geval zou ik ook minder verbaasd zijn als iemand een delict pleegt.
Ik weet overigens niet eens of 'van nature gewelddadiger' meer kans heeft op strafbare feiten, dat neem ik aan.
donderdag 16 oktober 2014 08:24
