Relaties
alle pijlers
Eind 20 en het serieuze leven.
vrijdag 5 september 2014 13:09
Nu ben ik al een weer tijd weer vrijgezel. Waar ik overigens helemaal geen problemen mee heb. Alleen ik erger mij echt aan "de stelletjes" die ook vinden dat je thuis op de bank moet zitten. (het liefst met hond en kat).
Als ik nog op stap ga en ik vertel het aan vriendinnen die ook allemaal 29-30 zijn. Dan vinden ze dat ik dat niet meer moet doen. Ik ben mij er van bewust dat natuurlijk het gemiddelde uitgaanspubliek iets jonger ligt. (afhankelijk waar je naar toe gaat). Maar het is toch echt niet zo gek om nog op stap te gaan?
Elke keer verwijten in mijn omgeving dat ik nu toch wel echt "serieus" moet worden. Nu heb ik een goede baan, alleen ik hou gewoon erg van leuke dingen ondernemen. Waar ik het idee heb in mijn omgeving, dat ik er bijna vreemd op aan wordt gekeken dat ik nog steeds probeer te genieten van het leven.
Ligt nou aan mij, maar ik krijg echt de indruk dat ik als een soort zonderaar door het leven ga. Terwijl ik zelf gewoon het idee heb, dat ik doe waar ik zin in heb.
Ervaren meer mensen deze "druk" rond deze leeftijd, dat je maar constant "serieus" en "weloverwogen" beslissingen moet nemen?
Als ik nog op stap ga en ik vertel het aan vriendinnen die ook allemaal 29-30 zijn. Dan vinden ze dat ik dat niet meer moet doen. Ik ben mij er van bewust dat natuurlijk het gemiddelde uitgaanspubliek iets jonger ligt. (afhankelijk waar je naar toe gaat). Maar het is toch echt niet zo gek om nog op stap te gaan?
Elke keer verwijten in mijn omgeving dat ik nu toch wel echt "serieus" moet worden. Nu heb ik een goede baan, alleen ik hou gewoon erg van leuke dingen ondernemen. Waar ik het idee heb in mijn omgeving, dat ik er bijna vreemd op aan wordt gekeken dat ik nog steeds probeer te genieten van het leven.
Ligt nou aan mij, maar ik krijg echt de indruk dat ik als een soort zonderaar door het leven ga. Terwijl ik zelf gewoon het idee heb, dat ik doe waar ik zin in heb.
Ervaren meer mensen deze "druk" rond deze leeftijd, dat je maar constant "serieus" en "weloverwogen" beslissingen moet nemen?
vrijdag 5 september 2014 13:13
vrijdag 5 september 2014 13:14
Nee, ik heb ongeveer dezelfde leeftijd maar hier gelukkig geen last van. Mijn vriendengroep varieert in leeftijd dan ook van 22 tot 67. En ja, iedereen gaat nog uit en naar festivals e.d.
My mind wanders in the shadows, I can not hear a sound, a zombie screams and a werewolf howls, my world is going down..
vrijdag 5 september 2014 13:14
Dat heb ik nou nog werkelijk nooit meegemaakt. Op mijn 28e ben ik weer gaan studeren, maakte mijn relatie uit en ging weer op kamers wonen en leefde dus opeens weer een studentenleven. Niemand heeft ooit tegen me gezegd dat 'serieus' moest doen.
Weloverwogen was ik sowieso. Misschien is dat het: je kunt natuurlijk weloverwogen beslissingen nemen en toch genieten van het leven, of denken dat je geniet van het leven, maar eigenlijk maar half-half dingen doet en nergens over nadenkt. Weloverwogen heeft natuurlijk helemaal niks met uitgaan of thuis op de bank zitten te maken.
Weloverwogen was ik sowieso. Misschien is dat het: je kunt natuurlijk weloverwogen beslissingen nemen en toch genieten van het leven, of denken dat je geniet van het leven, maar eigenlijk maar half-half dingen doet en nergens over nadenkt. Weloverwogen heeft natuurlijk helemaal niks met uitgaan of thuis op de bank zitten te maken.
vrijdag 5 september 2014 13:15
Hoi TO,
Ik ben 33, al bijna 7 jaar single. Ik krijg juist te horen om mij heen dat ze juist graag (af en toe) de vrijheid zouden willen ervaren die ik voel. Dus geen rekening hoeven te houden met partner of kinderen.
Dat ik spontaan een weekendje in de auto stap naar Parijs of in mijn eentje de stad in ga en in de ochtend pas weer thuis kom. Nu is dat natuurlijk niet elk weekend zo, maar wel als ik zin heb.
En als mensen vinden dat ik meer 'volwassen' zou moeten worden dan denk ik: ik doe wat IK leuk vind, ik ga mij niet aan het denkbeeld van een ander aanpassen. Het duurde wel even voor ik op dit tevreden punt was aangeland trouwens, juist omdat ik eerst wel aan verwachtingen van anderen wilde voldoen. Hierdoor vergat (zag) ik niet wat ikzelf wilde. Het leven is echt nu een stuk leuker.
Ik ben 33, al bijna 7 jaar single. Ik krijg juist te horen om mij heen dat ze juist graag (af en toe) de vrijheid zouden willen ervaren die ik voel. Dus geen rekening hoeven te houden met partner of kinderen.
Dat ik spontaan een weekendje in de auto stap naar Parijs of in mijn eentje de stad in ga en in de ochtend pas weer thuis kom. Nu is dat natuurlijk niet elk weekend zo, maar wel als ik zin heb.
En als mensen vinden dat ik meer 'volwassen' zou moeten worden dan denk ik: ik doe wat IK leuk vind, ik ga mij niet aan het denkbeeld van een ander aanpassen. Het duurde wel even voor ik op dit tevreden punt was aangeland trouwens, juist omdat ik eerst wel aan verwachtingen van anderen wilde voldoen. Hierdoor vergat (zag) ik niet wat ikzelf wilde. Het leven is echt nu een stuk leuker.
vrijdag 5 september 2014 13:17
Wat is uitgaan?
Sta je op je 29ste nog steeds tussen de 16-jarigen shotjes te doen en 'whoohoo' te roepen in diskotheek 'Lucky Joe' te Kutkrabbeveen? Dan dan snap ik dat dat wat triest gevonden wordt.
Maar als je gewoon van stappen houdt, naar een leuke kroeg of club, dan zie ik het gewoon als een hobby, niet anders als vissen.
Ik snap ook niet waarom je 'niet serieus' bent als je lekker gaat stappen ipv een spelletjesavond thuis..
Sta je op je 29ste nog steeds tussen de 16-jarigen shotjes te doen en 'whoohoo' te roepen in diskotheek 'Lucky Joe' te Kutkrabbeveen? Dan dan snap ik dat dat wat triest gevonden wordt.
Maar als je gewoon van stappen houdt, naar een leuke kroeg of club, dan zie ik het gewoon als een hobby, niet anders als vissen.
Ik snap ook niet waarom je 'niet serieus' bent als je lekker gaat stappen ipv een spelletjesavond thuis..
vrijdag 5 september 2014 13:20
quote:Mevrouw75 schreef op 05 september 2014 @ 13:14:
Dat heb ik nou nog werkelijk nooit meegemaakt. Op mijn 28e ben ik weer gaan studeren, maakte mijn relatie uit en ging weer op kamers wonen en leefde dus opeens weer een studentenleven. Niemand heeft ooit tegen me gezegd dat 'serieus' moest doen.
Wow, echt goed dat je dit nog hebt gedaan! Ik denk dat weinig mensen dit zouden doen.
Misschien ligt het aan mijn omgeving, waarin iedereen zich zo vast klampt.
Dat heb ik nou nog werkelijk nooit meegemaakt. Op mijn 28e ben ik weer gaan studeren, maakte mijn relatie uit en ging weer op kamers wonen en leefde dus opeens weer een studentenleven. Niemand heeft ooit tegen me gezegd dat 'serieus' moest doen.
Wow, echt goed dat je dit nog hebt gedaan! Ik denk dat weinig mensen dit zouden doen.
Misschien ligt het aan mijn omgeving, waarin iedereen zich zo vast klampt.
vrijdag 5 september 2014 13:21
Oei... wat moet ik nu dan? Ik ga, begin 30, met vriendinnen lekker naar de kroeg, naar een leuk evenement of iets anders leuks buiten de deur... en ik heb een zoon van bijna 11 maanden...
Ik ben toch nog niet bejaard of zo? En zelfs dan vraag ik me af of ik zo bezadigd zou zijn als jou 'serieuze' saaie vriendinnen...
Ik ben toch nog niet bejaard of zo? En zelfs dan vraag ik me af of ik zo bezadigd zou zijn als jou 'serieuze' saaie vriendinnen...
vrijdag 5 september 2014 13:23
quote:optimaal2014 schreef op 05 september 2014 @ 13:20:
[...]
Wow, echt goed dat je dit nog hebt gedaan! Ik denk dat weinig mensen dit zouden doen.
Misschien ligt het aan mijn omgeving, waarin iedereen zich zo vast klampt.Dat ligt er inderdaad vaak aan in welke kringen of regio's je beweegt. In de grote steden zal dit minder een issue zijn dan ergens anders...
[...]
Wow, echt goed dat je dit nog hebt gedaan! Ik denk dat weinig mensen dit zouden doen.
Misschien ligt het aan mijn omgeving, waarin iedereen zich zo vast klampt.Dat ligt er inderdaad vaak aan in welke kringen of regio's je beweegt. In de grote steden zal dit minder een issue zijn dan ergens anders...
vrijdag 5 september 2014 13:26
quote:optimaal2014 schreef op 05 september 2014 @ 13:09:
Nu ben ik al een weer tijd weer vrijgezel. Waar ik overigens helemaal geen problemen mee heb. Alleen ik erger mij echt aan "de stelletjes" die ook vinden dat je thuis op de bank moet zitten. (het liefst met hond en kat).
Als ik nog op stap ga en ik vertel het aan vriendinnen die ook allemaal 29-30 zijn. Dan vinden ze dat ik dat niet meer moet doen. Ik ben mij er van bewust dat natuurlijk het gemiddelde uitgaanspubliek iets jonger ligt. (afhankelijk waar je naar toe gaat). Maar het is toch echt niet zo gek om nog op stap te gaan?
Elke keer verwijten in mijn omgeving dat ik nu toch wel echt "serieus" moet worden. Nu heb ik een goede baan, alleen ik hou gewoon erg van leuke dingen ondernemen. Waar ik het idee heb in mijn omgeving, dat ik er bijna vreemd op aan wordt gekeken dat ik nog steeds probeer te genieten van het leven.
Ligt nou aan mij, maar ik krijg echt de indruk dat ik als een soort zonderaar door het leven ga. Terwijl ik zelf gewoon het idee heb, dat ik doe waar ik zin in heb.
Ervaren meer mensen deze "druk" rond deze leeftijd, dat je maar constant "serieus" en "weloverwogen" beslissingen moet nemen?
Eh nee. En ik ben in de dertig en heb kinderen. Maar ik ga ook nog uit en ik wil zelf niet eens alleen maar op de bank zitten, laat staan dat ik dat van anderen verwacht.
Beeld je je het niet gewoon in? Of ga je heel ver in het uitgaan? Ik haal idd wel mijn wenkbrauwen op bij sommige kennissen van vroeger die nog steeds zo'n 3 avonden per week uitgaan, ladderzat terugkomen en iets teveel drank gebruiken in het algemeen. Dat wordt op je 34e een beetje triestig ja. Maar gewoon op stap? Niets mis mee.
Nu ben ik al een weer tijd weer vrijgezel. Waar ik overigens helemaal geen problemen mee heb. Alleen ik erger mij echt aan "de stelletjes" die ook vinden dat je thuis op de bank moet zitten. (het liefst met hond en kat).
Als ik nog op stap ga en ik vertel het aan vriendinnen die ook allemaal 29-30 zijn. Dan vinden ze dat ik dat niet meer moet doen. Ik ben mij er van bewust dat natuurlijk het gemiddelde uitgaanspubliek iets jonger ligt. (afhankelijk waar je naar toe gaat). Maar het is toch echt niet zo gek om nog op stap te gaan?
Elke keer verwijten in mijn omgeving dat ik nu toch wel echt "serieus" moet worden. Nu heb ik een goede baan, alleen ik hou gewoon erg van leuke dingen ondernemen. Waar ik het idee heb in mijn omgeving, dat ik er bijna vreemd op aan wordt gekeken dat ik nog steeds probeer te genieten van het leven.
Ligt nou aan mij, maar ik krijg echt de indruk dat ik als een soort zonderaar door het leven ga. Terwijl ik zelf gewoon het idee heb, dat ik doe waar ik zin in heb.
Ervaren meer mensen deze "druk" rond deze leeftijd, dat je maar constant "serieus" en "weloverwogen" beslissingen moet nemen?
Eh nee. En ik ben in de dertig en heb kinderen. Maar ik ga ook nog uit en ik wil zelf niet eens alleen maar op de bank zitten, laat staan dat ik dat van anderen verwacht.
Beeld je je het niet gewoon in? Of ga je heel ver in het uitgaan? Ik haal idd wel mijn wenkbrauwen op bij sommige kennissen van vroeger die nog steeds zo'n 3 avonden per week uitgaan, ladderzat terugkomen en iets teveel drank gebruiken in het algemeen. Dat wordt op je 34e een beetje triestig ja. Maar gewoon op stap? Niets mis mee.
vrijdag 5 september 2014 13:27
quote:optimaal2014 schreef op 05 september 2014 @ 13:20:
[...]
Wow, echt goed dat je dit nog hebt gedaan! Ik denk dat weinig mensen dit zouden doen.
Misschien ligt het aan mijn omgeving, waarin iedereen zich zo vast klampt.Het verschilt per omgeving inderdaad.,
In mijn geboorte stad is het gebruikelijk dat je voor de 30ste al een huisje (vol wit steigerhout) en 2 kinderen hebt.
In mijn eigen vriendenkring is bijna niemand nog 'serieus' in die zin van het woord. Vrienden van ons wonen antikraak, gaan regelmatig liften of naar technofeestjes, en baby's? Dat is iets van een andere planeet
[...]
Wow, echt goed dat je dit nog hebt gedaan! Ik denk dat weinig mensen dit zouden doen.
Misschien ligt het aan mijn omgeving, waarin iedereen zich zo vast klampt.Het verschilt per omgeving inderdaad.,
In mijn geboorte stad is het gebruikelijk dat je voor de 30ste al een huisje (vol wit steigerhout) en 2 kinderen hebt.
In mijn eigen vriendenkring is bijna niemand nog 'serieus' in die zin van het woord. Vrienden van ons wonen antikraak, gaan regelmatig liften of naar technofeestjes, en baby's? Dat is iets van een andere planeet
vrijdag 5 september 2014 13:27
vrijdag 5 september 2014 13:31
Als iemand je zo pusht om 'serieuzer' te worden, vraag je dan stilletjes af of ze werkelijk zo gelukkig zijn. Dat vastklampen klinkt alsof ze medestanders nodig hebben (jij in dit geval) om hun wankele schijnzekerheid vast te houden.
Tip: niets van aantrekken en lekker blijven genieten van je leven.
Tip: niets van aantrekken en lekker blijven genieten van je leven.
vrijdag 5 september 2014 13:39
Weet je, het is eigenlijk nooit goed. Mensen zullen altijd wel een oordeel hebben over hoe jij je leven leidt. Waarom zou je iets moeten doen omdat anderen vinden dat het zo hoort? Je leeft maar 1 keer, doe het lekker op de manier zoals jij het graag wil.
Ik ben 25, heb al lange tijd een relatie, mijn eerste vriend, we hebben een koophuis en hoeveel commentaar we daar al wel niet op hebben gehad.. We moeten genieten van het leven, waarom onszelf nu al zo aan elkaar binden, waarom kopen, terwijl huren zoveel makkelijker is, waarom niet de wereld rondtrekken etc. Ik laat ze lekker kletsen, zolang we samen achter onze keuzes staan en we een leuk leven hebben maakt het me vrij weinig uit hoe andere mensen naar onze situatie kijken. Ik ga met vriendinnen regelmatig op stap, die een zelfde soort leven leiden als ik en ook zij krijgen dezelfde vragen en opmerkingen. Tja.. Echt niet dat we een saai leven hebben!
Lekker genieten van je leven, hoe je het ook inricht.
Ik ben 25, heb al lange tijd een relatie, mijn eerste vriend, we hebben een koophuis en hoeveel commentaar we daar al wel niet op hebben gehad.. We moeten genieten van het leven, waarom onszelf nu al zo aan elkaar binden, waarom kopen, terwijl huren zoveel makkelijker is, waarom niet de wereld rondtrekken etc. Ik laat ze lekker kletsen, zolang we samen achter onze keuzes staan en we een leuk leven hebben maakt het me vrij weinig uit hoe andere mensen naar onze situatie kijken. Ik ga met vriendinnen regelmatig op stap, die een zelfde soort leven leiden als ik en ook zij krijgen dezelfde vragen en opmerkingen. Tja.. Echt niet dat we een saai leven hebben!
Lekker genieten van je leven, hoe je het ook inricht.
vrijdag 5 september 2014 13:50
quote:Thordis schreef op 05 september 2014 @ 13:26:
[...]
Beeld je je het niet gewoon in? Of ga je heel ver in het uitgaan? Ik haal idd wel mijn wenkbrauwen op bij sommige kennissen van vroeger die nog steeds zo'n 3 avonden per week uitgaan, ladderzat terugkomen en iets teveel drank gebruiken in het algemeen. Dat wordt op je 34e een beetje triestig ja. Maar gewoon op stap? Niets mis mee.Ik haal juist mijn wenkbrauwen op van mensen die zich nooit meer eens even laten gaan. Al herken ik mij niet niet in het voorbeeld van 3x per week en ladderzat. Maar als ik op sta ga, doe ik ook niet even 1 wijntje en zit ik om 23:00 in de taxi naar huis.
[...]
Beeld je je het niet gewoon in? Of ga je heel ver in het uitgaan? Ik haal idd wel mijn wenkbrauwen op bij sommige kennissen van vroeger die nog steeds zo'n 3 avonden per week uitgaan, ladderzat terugkomen en iets teveel drank gebruiken in het algemeen. Dat wordt op je 34e een beetje triestig ja. Maar gewoon op stap? Niets mis mee.Ik haal juist mijn wenkbrauwen op van mensen die zich nooit meer eens even laten gaan. Al herken ik mij niet niet in het voorbeeld van 3x per week en ladderzat. Maar als ik op sta ga, doe ik ook niet even 1 wijntje en zit ik om 23:00 in de taxi naar huis.
vrijdag 5 september 2014 13:56
Wat is het definitie van serieus leven?
Serieus??
In mijn omgeving hebben de meeste zo'n 2-3 kids, een stationwagon en boodschappenauto, hond en/of kat, wonen in een vinexwijk.
Zooo burgerlijk, maar saai? Ho maar.
Uitgaan = dagjes/weekend uit. Theater, film, uit eten, nette café, terrasjes, strand, bos enz.
Je gaat verantwoord uit en niet puberachtig comazuipen.
Jammer dat burgerlijk vaak verward wordt met serieus en saai.
Serieus??
In mijn omgeving hebben de meeste zo'n 2-3 kids, een stationwagon en boodschappenauto, hond en/of kat, wonen in een vinexwijk.
Zooo burgerlijk, maar saai? Ho maar.
Uitgaan = dagjes/weekend uit. Theater, film, uit eten, nette café, terrasjes, strand, bos enz.
Je gaat verantwoord uit en niet puberachtig comazuipen.
Jammer dat burgerlijk vaak verward wordt met serieus en saai.
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
vrijdag 5 september 2014 14:06
quote:optimaal2014 schreef op 05 september 2014 @ 13:50:
[...]
Ik haal juist mijn wenkbrauwen op van mensen die zich nooit meer eens even laten gaan. Al herken ik mij niet niet in het voorbeeld van 3x per week en ladderzat. Maar als ik op sta ga, doe ik ook niet even 1 wijntje en zit ik om 23:00 in de taxi naar huis.
Op zich ben je natuurlijk net zo slecht als je zogenaamde vrienden... jij keurt hun leven af en visa versa.
Hier 2 jonge kinderen en no way dat ik me laat gaan op een avond, dat moet ik de volgende dag dubbel en dwars bezuren.
[...]
Ik haal juist mijn wenkbrauwen op van mensen die zich nooit meer eens even laten gaan. Al herken ik mij niet niet in het voorbeeld van 3x per week en ladderzat. Maar als ik op sta ga, doe ik ook niet even 1 wijntje en zit ik om 23:00 in de taxi naar huis.
Op zich ben je natuurlijk net zo slecht als je zogenaamde vrienden... jij keurt hun leven af en visa versa.
Hier 2 jonge kinderen en no way dat ik me laat gaan op een avond, dat moet ik de volgende dag dubbel en dwars bezuren.
vrijdag 5 september 2014 14:08
quote:Jaja007 schreef op 05 september 2014 @ 13:56:
Wat is het definitie van serieus leven?
Serieus??
In mijn omgeving hebben de meeste zo'n 2-3 kids, een stationwagon en boodschappenauto, hond en/of kat, wonen in een vinexwijk.
Zooo burgerlijk, maar saai? Ho maar.
Uitgaan = dagjes/weekend uit. Theater, film, uit eten, nette café, terrasjes, strand, bos enz.
Je gaat verantwoord uit en niet puberachtig comazuipen.
Jammer dat burgerlijk vaak verward wordt met serieus en saai.
Raar dat nu weer drank bij gehaald wordt, de grootste drinkers zijn volgens mij toch echt de 50+. Die dagelijks een wijntje of biertje nodig hebben. Maar goed dat is misschien offtopic.
Maar goed on topic:
Je noemt echt allemaal dingen op waar ik echt niet aan moet denken. Nou kiest natuurlijk ieder zijn eigen leven en moet iedereen ook doen waar die zelf zin in heeft. Ik heb 2x samen gewoond, dus ik ben wel wat gewend met burgerlijkheid. Maar het brak mij persoonlijk elke keer op. Ik heb niet het idee dat ik niet ben en wil zijn, maar dat ik mij wel steeds moet verantwoorden hier over.
Ik ben blij voor mijn vrienden die kinderen hebben en getrouwd zijn. Maar ik heb het idee, dat zei andersom het geluk anders zien. Alsof ze bijna medelijden hebben, terwijl ik mij juist nog nooit zo gelukkig heb gevoeld.
Ik dring hun er toch ook niet op aan om te gaan scheiden, en de hond naar het asiel te brengen. Waarom moet ik dan wel steeds te horen dat ik binnen kort ook maar eens moet gaan "settelen".
Wat is het definitie van serieus leven?
Serieus??
In mijn omgeving hebben de meeste zo'n 2-3 kids, een stationwagon en boodschappenauto, hond en/of kat, wonen in een vinexwijk.
Zooo burgerlijk, maar saai? Ho maar.
Uitgaan = dagjes/weekend uit. Theater, film, uit eten, nette café, terrasjes, strand, bos enz.
Je gaat verantwoord uit en niet puberachtig comazuipen.
Jammer dat burgerlijk vaak verward wordt met serieus en saai.
Raar dat nu weer drank bij gehaald wordt, de grootste drinkers zijn volgens mij toch echt de 50+. Die dagelijks een wijntje of biertje nodig hebben. Maar goed dat is misschien offtopic.
Maar goed on topic:
Je noemt echt allemaal dingen op waar ik echt niet aan moet denken. Nou kiest natuurlijk ieder zijn eigen leven en moet iedereen ook doen waar die zelf zin in heeft. Ik heb 2x samen gewoond, dus ik ben wel wat gewend met burgerlijkheid. Maar het brak mij persoonlijk elke keer op. Ik heb niet het idee dat ik niet ben en wil zijn, maar dat ik mij wel steeds moet verantwoorden hier over.
Ik ben blij voor mijn vrienden die kinderen hebben en getrouwd zijn. Maar ik heb het idee, dat zei andersom het geluk anders zien. Alsof ze bijna medelijden hebben, terwijl ik mij juist nog nooit zo gelukkig heb gevoeld.
Ik dring hun er toch ook niet op aan om te gaan scheiden, en de hond naar het asiel te brengen. Waarom moet ik dan wel steeds te horen dat ik binnen kort ook maar eens moet gaan "settelen".
vrijdag 5 september 2014 14:09
Joh, trek je er niets van aan. Iedereen steekt weer anders in elkaar en wordt van andere dingen blij. en ook die voorkeuren kunnen veranderen met de loop van tijd. En er zullen altijd mensen zijn die jouw keuzes of voorkeuren maar niks vinden. mag toch? Heb jij ongetwijfeld andersom ook wel eens.
Ik ben trouwens 27 en sta op het punt een huis te kopen met mijn vriend en hopelijk een baby te bouwen. De hond en stationwagen hebben we al
Ik ben trouwens 27 en sta op het punt een huis te kopen met mijn vriend en hopelijk een baby te bouwen. De hond en stationwagen hebben we al
