Eind 20 en het serieuze leven.

05-09-2014 13:09 228 berichten
Alle reacties Link kopieren
Nu ben ik al een weer tijd weer vrijgezel. Waar ik overigens helemaal geen problemen mee heb. Alleen ik erger mij echt aan "de stelletjes" die ook vinden dat je thuis op de bank moet zitten. (het liefst met hond en kat).



Als ik nog op stap ga en ik vertel het aan vriendinnen die ook allemaal 29-30 zijn. Dan vinden ze dat ik dat niet meer moet doen. Ik ben mij er van bewust dat natuurlijk het gemiddelde uitgaanspubliek iets jonger ligt. (afhankelijk waar je naar toe gaat). Maar het is toch echt niet zo gek om nog op stap te gaan?



Elke keer verwijten in mijn omgeving dat ik nu toch wel echt "serieus" moet worden. Nu heb ik een goede baan, alleen ik hou gewoon erg van leuke dingen ondernemen. Waar ik het idee heb in mijn omgeving, dat ik er bijna vreemd op aan wordt gekeken dat ik nog steeds probeer te genieten van het leven.



Ligt nou aan mij, maar ik krijg echt de indruk dat ik als een soort zonderaar door het leven ga. Terwijl ik zelf gewoon het idee heb, dat ik doe waar ik zin in heb.



Ervaren meer mensen deze "druk" rond deze leeftijd, dat je maar constant "serieus" en "weloverwogen" beslissingen moet nemen?
Alle reacties Link kopieren
Doe gewoon je ding. Ik ken (single) mensen van in de 50 die nog elk weekend in het café zitten. Met disco's weet ik het niet. Nu ben ik zelf absoluut niet van het uitgaan, dus ik houd het ook niet bij. Een bioscoopje of braderie vind ik nog wel leuk. Maar café en disco's niet. Maar ik ken zat mensen die jong zijn voor hun leeftijd.

Ik word volgend jaar 30 en heb ook het idee dat ik dan serieus moet gaan doen. En dat ben ik niet. Ik zie anderen settelen en kinderen krijgen. Dat benauwt me echt. Ik moet daar niet denken, want ik wil vrijheid. Heb geen zin om me 24/7 aan te moeten passen aan een kind of partner. Vind het heerlijk om te gaan en staan waar ik wil. Hoop ooit wel iemand te vinden. Ik kijk best op tegen leeftijdgenoten die al 10 jaar samenzijn. Hoe houden ze dat toch vol? Ik heb het nog nooit meegemaakt. Ik vraag me af of ik wel zo intens van iemand kan houden en iemand van mij. Mijn denkwereld en gevoelens zijn zo anders dan bij anderen. Als het me ooit overkomt, zal het een LAT-relatie worden. Af en toe samen, maar mijn eigen huis aanhouden.
quote:optimaal2014 schreef op 05 september 2014 @ 14:08:

[...]





Raar dat nu weer drank bij gehaald wordt, de grootste drinkers zijn volgens mij toch echt de 50+. Die dagelijks een wijntje of biertje nodig hebben. Maar goed dat is misschien offtopic.



Maar goed on topic:



Je noemt echt allemaal dingen op waar ik echt niet aan moet denken. Nou kiest natuurlijk ieder zijn eigen leven en moet iedereen ook doen waar die zelf zin in heeft. Ik heb 2x samen gewoond, dus ik ben wel wat gewend met burgerlijkheid. Maar het brak mij persoonlijk elke keer op. Ik heb niet het idee dat ik niet ben en wil zijn, maar dat ik mij wel steeds moet verantwoorden hier over.



Ik ben blij voor mijn vrienden die kinderen hebben en getrouwd zijn. Maar ik heb het idee, dat zei andersom het geluk anders zien. Alsof ze bijna medelijden hebben, terwijl ik mij juist nog nooit zo gelukkig heb gevoeld.



Ik dring hun er toch ook niet op aan om te gaan scheiden, en de hond naar het asiel te brengen. Waarom moet ik dan wel steeds te horen dat ik binnen kort ook maar eens moet gaan "settelen".



Wat stom dat je 'vrienden' zo reageren! Het lijkt er inderdaad op dat ze medestanders zoeken of dat ze denken dat je eenzaam en zielig bent terwijl je je prima vermaakt. Misschien eens aankaarten? Of heb je dat al gedaan? Daarnaast zou ik gewoon lekker mijn gang gaan en m'n leven zo inrichten als het voor mij goed voelt. Je hebt al samengewoond en het beviel je niet. Wie zegt dat jij dat dan persé (a la minute?) weer moet doen?



En mocht je weer willen gaan studeren, zeker doen!! Ik ben op mijn 30e ook weer gaan studeren en het was heerlijk om lekker mee te feesten en borrelen. Ik werd door mijn begin/halverwege 20 studiegenoten iig niet raar aangekeken als ik ook mee wilde. Dus doe wat je wilt!!! En mocht je eventueel twijfelen of nadenken over het volgen van een studie, mijn advies: zeker doen!!
Ik ben begin 30 en ik heb vrienden en vriendinnen in alle leeftijden en situaties. Ik ben ook vrijgezel hang heel vaak in de kroeg en beleef wilde avonturen met mannen, maar nog nooit hebben mijn vrienden 1 waardeoordeel naar mijn hoofd geslingerd.

Zou ook wat zijn, dan zouden het ook mijn vrienden niet zijn....
Als jij het zo goed vindt en je mist niets is het toch prima? Dat 'genieten van het leven' is echter niet voorbehouden aan happy singles, alleen degenen met het huisje-boompje-beestje doen dat op een andere manier.
quote:Jaja007 schreef op 05 september 2014 @ 13:56:



Uitgaan = dagjes/weekend uit. Theater, film, uit eten, nette café, terrasjes, strand, bos enz.

Je gaat verantwoord uit en niet puberachtig comazuipen.



.Verantwoord uitgaan of comazuipen? Nette café? Hier >45 jaar en comazuipen is iets voor pubers maar verder is alles toegestaan hoor. In de randstad is stappen voor alle tijden en ook festivalbezoek en andere feesten. Het ligt er aan wat voor leven je zelf voor ogen hebt. Sommige vinden dat je, zeker als je getrouwd en kinderen hebt, dat het ook is en anderen vinden dan het leven daar niet stopt. Geniet er van, boven je 80ste kun je vaak niets anders meer dan bankhangen en zij verlangen naar een leven vol muziek en gezelligheid.
Ik herken het helemaal niet. Ik ben 29 jaar, nu bijna 7 jaar samen met mijn vriend die ik inmiddels al bijna 2 1/2 jaar mijn man mag noemen. We staan nu op het punt een huis te kopen en ik ben bijna 8 weken zwanger.



Maarrrr (en nu komt 'ie): ik ga nog steeds gewoon uit met mijn vrienden, doe leuke dingen, ga regelmatig alleen op reis, heb een leuke baan waarin ik mezelf ontwikkel, sport veel en sta (voor mijn gevoel) midden in het leven. Natuurlijk zit ik ook regelmatig een avondje met mijn man op de bank. Heerlijk kan dat zijn, filmpje of spannende serie op, lekker eten op tafel en dan kunnen we zo uren blijven zitten! Heel burgerlijk en kneuterig inderdaad, maar wat is het fijn.



Ik vind dat je het heel zwart/wit benaderd. OF je bent single, een uitgaanstype en vindt het leuk dingen te ondernemen. OF je zit thuis op de bank. Ik denk dat ik het levende voorbeeld ben van het feit dat er grijstinten zijn.



Niks van aantrekken hoor. Lekker doen waar je zelf zin in hebt! OOK als je straks eventueel een relatie krijgt, een huis koopt, of zwanger raakt!
quote:optimaal2014 schreef op 05 september 2014 @ 13:50:

[...]





Ik haal juist mijn wenkbrauwen op van mensen die zich nooit meer eens even laten gaan. Al herken ik mij niet niet in het voorbeeld van 3x per week en ladderzat. Maar als ik op sta ga, doe ik ook niet even 1 wijntje en zit ik om 23:00 in de taxi naar huis.Oh, dus jij oordeelt andersom net zo hard? Dan moet je eigenlijk niet zo piepen.
Alle reacties Link kopieren
quote:valerievaldera schreef op 05 september 2014 @ 15:15:

Ik herken het helemaal niet. Ik ben 29 jaar, nu bijna 7 jaar samen met mijn vriend die ik inmiddels al bijna 2 1/2 jaar mijn man mag noemen. We staan nu op het punt een huis te kopen en ik ben bijna 8 weken zwanger.



Maarrrr (en nu komt 'ie): ik ga nog steeds gewoon uit met mijn vrienden, doe leuke dingen, ga regelmatig alleen op reis, heb een leuke baan waarin ik mezelf ontwikkel, sport veel en sta (voor mijn gevoel) midden in het leven. Natuurlijk zit ik ook regelmatig een avondje met mijn man op de bank. Heerlijk kan dat zijn, filmpje of spannende serie op, lekker eten op tafel en dan kunnen we zo uren blijven zitten! Heel burgerlijk en kneuterig inderdaad, maar wat is het fijn.



Ik vind dat je het heel zwart/wit benaderd. OF je bent single, een uitgaanstype en vindt het leuk dingen te ondernemen. OF je zit thuis op de bank. Ik denk dat ik het levende voorbeeld ben van het feit dat er grijstinten zijn.



Niks van aantrekken hoor. Lekker doen waar je zelf zin in hebt! OOK als je straks eventueel een relatie krijgt, een huis koopt, of zwanger raakt!

Maar hoe ga je dat inrichten als je een kind hebt? Ga je dan nog steeds alleen op vakantie, uitgaan, veel sporten?



Ik doe ook graag dingen zonder man, maar vakanties is lastig, omdat er al zo weinig vakantiedagen zijn. En met kinderen erbij wordt het nog 10x zo ingewikkeld om dat goed af te stemmen.
quote:Sensy12 schreef op 05 september 2014 @ 13:51:

Serieuze leven klinkt zo triest eerlijk gezegd. Alsof je langzaam aan het doodgaan bent. Zo, nu gaan we SERIEUS leven. Serieus klinkt zo gespeend van alle lol, spontaniteit, leven.Dat wordt vooral geroepen door mensen die ouder worden en bang zijn de boot te missen en dus krampachtig vasthouden aan het leven zoals het was toen ze 18 waren
quote:valerievaldera schreef op 05 september 2014 @ 15:15:

Ik herken het helemaal niet. Ik ben 29 jaar, nu bijna 7 jaar samen met mijn vriend die ik inmiddels al bijna 2 1/2 jaar mijn man mag noemen. We staan nu op het punt een huis te kopen en ik ben bijna 8 weken zwanger.



Maarrrr (en nu komt 'ie): ik ga nog steeds gewoon uit met mijn vrienden, doe leuke dingen, ga regelmatig alleen op reis, heb een leuke baan waarin ik mezelf ontwikkel, sport veel en sta (voor mijn gevoel) midden in het leven. Natuurlijk zit ik ook regelmatig een avondje met mijn man op de bank. Heerlijk kan dat zijn, filmpje of spannende serie op, lekker eten op tafel en dan kunnen we zo uren blijven zitten! Heel burgerlijk en kneuterig inderdaad, maar wat is het fijn.



Ik vind dat je het heel zwart/wit benaderd. OF je bent single, een uitgaanstype en vindt het leuk dingen te ondernemen. OF je zit thuis op de bank. Ik denk dat ik het levende voorbeeld ben van het feit dat er grijstinten zijn.



Niks van aantrekken hoor. Lekker doen waar je zelf zin in hebt! OOK als je straks eventueel een relatie krijgt, een huis koopt, of zwanger raakt!

Ja, maar jij hebt nog geen kind. En hoe goed je de taken ook verdeelt, je zult moeten inleveren op bepaalde dingen. 3x per week sporten én elk weekend uit én wekelijks meerdere keren met vriendinnen afspreken en dan ook nog samen dingen ondernemen, dat gaat gewoon niet meer als je een kind en een baan en een relatie moet combineren. Niet dat je dan niets meer kunt, ik ga ook uit, doe genoeg leuke dingen, man ook, en samen ook, maar niet meer wekelijks, dat gaat domweg niet. Want je gaat niet elk weekend tot 5 uur stappen om de hele dag in je nest te liggen of je kind om 8 uur 's ochtends met een alcoholwalm uit bed te plukken.



Dus doen alsof jouw huidige situatie is zoals het blijft is natuurlijk onzin. Je bent 8 weken zwanger. En niet dat niets meer mogelijk is, er is alleen wel minder mogelijk dan jij zegt. Tenzij je tijd met je kind en als gezin niet zo belangrijk vindt.
@Thordis: Natuurlijk gaan er dingen veranderen, maar dat vind ik ook helemaal niet erg. Ik merk nu al dat ik het meer naar mijn zin heb op een kleinschalig cultureel festivalletje, of tijdens een etentje met vriendinnen, dan om 6 uur 's ochtends in een of andere kelder van een house feestje.



Je hoeft jezelf niet perse onder de tafel te drinken en door te gaan tot de zon weer opkomt, om een leuke tijd te hebben. Ik vind het ook niet erg om wat minder vaak met vriendinnen af te spreken. Naarmate je ouder wordt draait het vaker om kwaliteit i.p.v. kwaliteit.
Alle reacties Link kopieren
optimaal, het kan zijn dat je diep van binnen ook denkt dat je serieus moet gaan leven en dat het daarom steekt als iemand dat tegen je zegt. Ik zie anders geen reden waarom je het je aan zou trekken wat de omgeving te melden heeft over jouw levensstijl.
Alle reacties Link kopieren
quote:valerievaldera schreef op 05 september 2014 @ 15:42:

@Thordis: Natuurlijk gaan er dingen veranderen, maar dat vind ik ook helemaal niet erg. Ik merk nu al dat ik het meer naar mijn zin heb op een kleinschalig cultureel festivalletje, of tijdens een etentje met vriendinnen, dan om 6 uur 's ochtends in een of andere kelder van een house feestje.



Je hoeft jezelf niet perse onder de tafel te drinken en door te gaan tot de zon weer opkomt, om een leuke tijd te hebben. Ik vind het ook niet erg om wat minder vaak met vriendinnen af te spreken. Naarmate je ouder wordt draait het vaker om kwaliteit i.p.v. kwaliteit.

Maar dat betekent in jouw geval wel extra goed afstemmen met je man... ik lees dat jullie nu maar wat doen, vaak weg, amper samen eten, veel buitenland... succes met regelen als je ook zelf dingen wil blijven ondernemen.



Zelfs dat kleine culturele festivalletje valt lastig te regelen als hij ook wat wil doen. Maar aan de andere kant kennen wij ook genoeg Amsterdam-Zuid stellen die hun kinderen met grote regelmaat ergens parkeren zodat zij lekker hun eigen leven kunnen leiden.
quote:spectral schreef op 05 september 2014 @ 15:49:

[...]



Maar dat betekent in jouw geval wel extra goed afstemmen met je man... ik lees dat jullie nu maar wat doen, vaak weg, amper samen eten, veel buitenland... succes met regelen als je ook zelf dingen wil blijven ondernemen.



Zelfs dat kleine culturele festivalletje valt lastig te regelen als hij mee ook wat wil doen. Maar aan de andere kant kennen wij ook genoeg Amsterdam-Zuid stellen die hun kinderen met grote regelmaat ergens parkeren zodat zij lekker hun eigen leven kunnen leiden.

Gelukkig kunnen we het daar goed over hebben samen. En nauwelijks samen eten? Waar haal je dat vandaan? We hebben beide flexibel werk, dus het kan zijn dat we op maandagmiddag aan een uitgebreid ontbijt/brunch zitten en 's avonds allebei aan het werk zijn. Dat ons leven niet is ingericht op de 9 tot 5 mentaliteit, betekent niet dat we elkaar nooit zien.



En ja, straks zullen we het weer anders gaan indelen, want dan hebben we een kind, dus hebben we rekening te houden met een derde partij, maar ook daar zullen we onze weg wel weer in vinden.



Ik was trouwens laatst nog op een heel gezellig festival hier in de stad en daar wemelde het van de kinderen, dus zo zie ik mezelf over een jaartje ook wel lopen. Dat wordt ook weer hartstikke gezellig, op net even een andere manier dan toen ik 20 was, maar eerlijk gezegd ben ik daar ook wel aan toe.
Alle reacties Link kopieren
quote:valerievaldera schreef op 05 september 2014 @ 15:55:

[...]



Gelukkig kunnen we het daar goed over hebben samen. En nauwelijks samen eten? Waar haal je dat vandaan? We hebben beide flexibel werk, dus het kan zijn dat we op maandagmiddag aan een uitgebreid ontbijt/brunch zitten en 's avonds allebei aan het werk zijn. Dat ons leven niet is ingericht op de 9 tot 5 mentaliteit, betekent niet dat we elkaar nooit zien.



En ja, straks zullen we het weer anders gaan indelen, want dan hebben we een kind, dus hebben we rekening te houden met een derde partij, maar ook daar zullen we onze weg wel weer in vinden.



Ik was trouwens laatst nog op een heel gezellig festival hier in de stad en daar wemelde het van de kinderen, dus zo zie ik mezelf over een jaartje ook wel lopen. Dat wordt ook weer hartstikke gezellig, op net even een andere manier dan toen ik 20 was, maar eerlijk gezegd ben ik daar ook wel aan toe.Ik ga er vanuit dat je de parade bedoelt.... en ik denk dat je een iets te makkelijk en rooskleurig beeld hebt van wat je allemaal met kinderen kunt doen
Nee, ik bedoel niet de Parade. En ik begrijp niet goed waarom je denkt dat ik een te rooskleurig beeld heb, kun je dat uitleggen?
Alle reacties Link kopieren
quote:valerievaldera schreef op 05 september 2014 @ 16:02:

Nee, ik bedoel niet de Parade. En ik begrijp niet goed waarom je denkt dat ik een te rooskleurig beeld heb, kun je dat uitleggen?

Kleine kinderen is hard werken, gezellig met een baby naar een festival klinkt leuk... is het niet. Je hebt als ze klein zijn en tot 2x per dag slapen eigenlijk maar een actieradius van hooguit 2 uur. En geloof me, daarin kun je niet bijster veel ondernemen.



Zie het om ons heen ook bij alle stellen, de eerste 1.5/2jaar zien die allemaal hun vrienden een stuk minder.
In mijn omgeving zie ik dat toch anders gaan. Mijn beste vriendin heeft nu een kind van 3 en is gewoon naar festivals gegaan en naar feestjes. Ja, wel wat minder dan toen ze nog geen kind had, maar is dat zo erg? Eerder zag ik haar misschien eens per week, nu is dat eens per twee weken geworden. Ze is er geen minder leuk mens, of minder goede vriendin van geworden.



Je bent ook met z'n tweeën hè, dus als de ene iets wil ondernemen, blijft de ander een keer thuis en andersom.
Als sommige mensen nou wel is een keer met die luie reet van hun bank af komen, zijn ze misschien is wat meer te genieten.



Leven bestaat uit meer dan tv kijken.



Jij moet later kunnen terug kijken op je leven en kunnen zeggen; ik heb er alles uitgehaald toen het kon, en ik heb genoten.

Nog genoeg jaren om op die bank te gaan zitten.
Alle reacties Link kopieren
quote:valerievaldera schreef op 05 september 2014 @ 16:09:

In mijn omgeving zie ik dat toch anders gaan. Mijn beste vriendin heeft nu een kind van 3 en is gewoon naar festivals gegaan en naar feestjes. Ja, wel wat minder dan toen ze nog geen kind had, maar is dat zo erg? Eerder zag ik haar misschien eens per week, nu is dat eens per twee weken geworden. Ze is er geen minder leuk mens, of minder goede vriendin van geworden.



Je bent ook met z'n tweeën hè, dus als de ene iets wil ondernemen, blijft de ander een keer thuis en andersom.

Een kind van 3 is al redelijk mobiel en slaapt wellicht niet meer overdag....



Maar je hebt gelijk, je moet de taken verdelen en 1x in de twee weken kan prima. Maar als je veel vriendinnen hebt dan wordt het alweer een stuk lastiger.



Wij namen de oudste ook overal mee naar toe, maar het moet ook wel leuk zijn voor haar anders is ze heel snel verveeld. En wij proberen hooguit 1 avond in de week weg te zijn, voor ons meer dan genoeg.



Als anekdote, de eerste vakantie met dochter was een drama. Uiteten ging amper, dingen zien idem dito, strand was een ramp....
Alle reacties Link kopieren
quote:n93 schreef op 05 september 2014 @ 16:10:

Als sommige mensen nou wel is een keer met die luie reet van hun bank af komen, zijn ze misschien is wat meer te genieten.



Leven bestaat uit meer dan tv kijken.



Jij moet later kunnen terug kijken op je leven en kunnen zeggen; ik heb er alles uitgehaald toen het kon, en ik heb genoten.

Nog genoeg jaren om op die bank te gaan zitten.Je moet niets... sommige hebben daar nu eenmaal geen behoefte aan.
Alle reacties Link kopieren
Nee, ik ervaar niet echt de druk om "serieus" of wat dan ook te worden. Wij zijn getrouwd en doen nog steeds wat we leuk vinden: hobby's, vrienden, uitgaan, vakanties... ik zou ook niet zo goed weten wanneer iemands leven wel of niet "serieus" is. Dat ligt toch niet zo zwartwit? Laat iedereen lekker kletsen en doe ook waar je zelf zin in hebt. Net als wij.
quote:spectral schreef op 05 september 2014 @ 16:05:

[...]



Kleine kinderen is hard werken, gezellig met een baby naar een festival klinkt leuk... is het niet. Je hebt als ze klein zijn en tot 2x per dag slapen eigenlijk maar een actieradius van hooguit 2 uur. En geloof me, daarin kun je niet bijster veel ondernemen.



Zie het om ons heen ook bij alle stellen, de eerste 1.5/2jaar zien die allemaal hun vrienden een stuk minder.Dan laat je het kind even achter bij opa's en oma's ofzo.
Alle reacties Link kopieren
quote:rdvv schreef op 05 september 2014 @ 16:19:

[...]



Dan laat je het kind even achter bij opa's en oma's ofzo.Die al één keer in de week oppassen? En wat als je dit 2x in de maand wil doen? Lekker je kind iedere keer wegbrengen?
quote:spectral schreef op 05 september 2014 @ 16:17:

[...]



Je moet niets... sommige hebben daar nu eenmaal geen behoefte aan.Helemaal prima. Maar dan niet gaan mopperen dat mensen te weinig op de bank zitten. Sowieso vind ik dat ieder het voor zichzelf mag bepalen. Maar ik heb zelf echt een gruwelijke hekel aan mensen die de hele dag mopperen en dan wel gaan zeuren dat jij een avondje de deur uit bent terwijl je op de bank hoort te zitten.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven