Relaties
alle pijlers
Eind 20 en het serieuze leven.
vrijdag 5 september 2014 13:09
Nu ben ik al een weer tijd weer vrijgezel. Waar ik overigens helemaal geen problemen mee heb. Alleen ik erger mij echt aan "de stelletjes" die ook vinden dat je thuis op de bank moet zitten. (het liefst met hond en kat).
Als ik nog op stap ga en ik vertel het aan vriendinnen die ook allemaal 29-30 zijn. Dan vinden ze dat ik dat niet meer moet doen. Ik ben mij er van bewust dat natuurlijk het gemiddelde uitgaanspubliek iets jonger ligt. (afhankelijk waar je naar toe gaat). Maar het is toch echt niet zo gek om nog op stap te gaan?
Elke keer verwijten in mijn omgeving dat ik nu toch wel echt "serieus" moet worden. Nu heb ik een goede baan, alleen ik hou gewoon erg van leuke dingen ondernemen. Waar ik het idee heb in mijn omgeving, dat ik er bijna vreemd op aan wordt gekeken dat ik nog steeds probeer te genieten van het leven.
Ligt nou aan mij, maar ik krijg echt de indruk dat ik als een soort zonderaar door het leven ga. Terwijl ik zelf gewoon het idee heb, dat ik doe waar ik zin in heb.
Ervaren meer mensen deze "druk" rond deze leeftijd, dat je maar constant "serieus" en "weloverwogen" beslissingen moet nemen?
Als ik nog op stap ga en ik vertel het aan vriendinnen die ook allemaal 29-30 zijn. Dan vinden ze dat ik dat niet meer moet doen. Ik ben mij er van bewust dat natuurlijk het gemiddelde uitgaanspubliek iets jonger ligt. (afhankelijk waar je naar toe gaat). Maar het is toch echt niet zo gek om nog op stap te gaan?
Elke keer verwijten in mijn omgeving dat ik nu toch wel echt "serieus" moet worden. Nu heb ik een goede baan, alleen ik hou gewoon erg van leuke dingen ondernemen. Waar ik het idee heb in mijn omgeving, dat ik er bijna vreemd op aan wordt gekeken dat ik nog steeds probeer te genieten van het leven.
Ligt nou aan mij, maar ik krijg echt de indruk dat ik als een soort zonderaar door het leven ga. Terwijl ik zelf gewoon het idee heb, dat ik doe waar ik zin in heb.
Ervaren meer mensen deze "druk" rond deze leeftijd, dat je maar constant "serieus" en "weloverwogen" beslissingen moet nemen?
zaterdag 6 september 2014 20:04
@Valderievaldera: maar Thordis zegt niet dat je nooit meer iets leuks kan doen. Maar niet meer zo makkelijk, en dat mensen die zeggen dat ze dolgraag oppassen, bijvoorbeeld, dat toch niet zo graag meer blijken te doen omdat ze - ik noem maar wat - net een bedrijf zijn gestart.
En ik zou mijn kinderen prima toevertrouwen aan mijn 22-jarige vriendinnen, dat zijn toch geen kleine kinderen? Het zijn gewoon volwassen vrouwen die vaak genoeg hebben opgepast op kinderen hoor, 't is een van de lievelingsbijbanen van studentes. Ik zou mijn vrienden niet vragen om op te passen omdat ík een kind krijg en niet zij. Dus ik zou gewoon een oppas inhuren. Van mijn leeftijd. Dat je geen 16-jarige bij een baby wil, soit, maar mijn vriendinnen zouden stuk voor stuk prima in staat zijn voor een kind te zorgen. Ook die van - schrik niet - SHOCK: 20, 21 en 22.
En ik zou mijn kinderen prima toevertrouwen aan mijn 22-jarige vriendinnen, dat zijn toch geen kleine kinderen? Het zijn gewoon volwassen vrouwen die vaak genoeg hebben opgepast op kinderen hoor, 't is een van de lievelingsbijbanen van studentes. Ik zou mijn vrienden niet vragen om op te passen omdat ík een kind krijg en niet zij. Dus ik zou gewoon een oppas inhuren. Van mijn leeftijd. Dat je geen 16-jarige bij een baby wil, soit, maar mijn vriendinnen zouden stuk voor stuk prima in staat zijn voor een kind te zorgen. Ook die van - schrik niet - SHOCK: 20, 21 en 22.
zaterdag 6 september 2014 20:05
zaterdag 6 september 2014 20:08
quote:valerievaldera schreef op 06 september 2014 @ 19:40:
Je kan inderdaad niet voorspellen hoe je zal reageren als het kind er eenmaal is, dat klopt. Maar om nu te beweren dat je nooit meer eens op een terras kan zitten, of nooit meer naar een festival kan gaan als moeder, dat vind ik nogal ver gezocht.
De moeders in mijn omgeving doen nog regelmatig gezellige dingen met hun vrienden, met en zonder kind. Een paar maanden geleden ben ik bijvoorbeeld nog een heel weekend weggeweest met mijn beste vriendin en schrik niet: Zij is ook moeder. *Huiver, Huiver.*Oh, maar volgens mij beweert Thordis dat helemaal niet. Of ik heb het helemaal verkeerd begrepen.
Je kan inderdaad niet voorspellen hoe je zal reageren als het kind er eenmaal is, dat klopt. Maar om nu te beweren dat je nooit meer eens op een terras kan zitten, of nooit meer naar een festival kan gaan als moeder, dat vind ik nogal ver gezocht.
De moeders in mijn omgeving doen nog regelmatig gezellige dingen met hun vrienden, met en zonder kind. Een paar maanden geleden ben ik bijvoorbeeld nog een heel weekend weggeweest met mijn beste vriendin en schrik niet: Zij is ook moeder. *Huiver, Huiver.*Oh, maar volgens mij beweert Thordis dat helemaal niet. Of ik heb het helemaal verkeerd begrepen.
zaterdag 6 september 2014 20:25
zaterdag 6 september 2014 20:27
quote:Thordis schreef op 05 september 2014 @ 22:22:
Ach, mijn beste vriendin is single en kinderloos. En ik geloof niet dat iemand in onze omgeving daar iets over zegt. Ze is er zelf een hele tijd blij mee geweest, en sinds kort zegt ze weer 'het zou wel weer eens leuk zijn, een relatie'. En soms lijkt het mij wel lekker, gaan en staan waar je wilt. En soms lijkt het haar wel lekker om een man en kinderen te hebben om bij thuis te komen. Zo denk je allemaal wel eens dat de ander ook best een fijn leven heeft.
Alleen ernstig gefrustreerde mensen roepen 'dat burgerlijke op de bank zitten, dat zou ik nooit willen! Ik doe lekker wat ik zelf wil!' Of het tegenovergestelde daarvan. En dat zijn ook de mensen die vinden dat íedereen commentaar op ze heeft. De meeste mensen die tevreden zijn met hun eigen leven zien de voor- en nadelen van hun eigen en andermans leven.En zo is het.
Ach, mijn beste vriendin is single en kinderloos. En ik geloof niet dat iemand in onze omgeving daar iets over zegt. Ze is er zelf een hele tijd blij mee geweest, en sinds kort zegt ze weer 'het zou wel weer eens leuk zijn, een relatie'. En soms lijkt het mij wel lekker, gaan en staan waar je wilt. En soms lijkt het haar wel lekker om een man en kinderen te hebben om bij thuis te komen. Zo denk je allemaal wel eens dat de ander ook best een fijn leven heeft.
Alleen ernstig gefrustreerde mensen roepen 'dat burgerlijke op de bank zitten, dat zou ik nooit willen! Ik doe lekker wat ik zelf wil!' Of het tegenovergestelde daarvan. En dat zijn ook de mensen die vinden dat íedereen commentaar op ze heeft. De meeste mensen die tevreden zijn met hun eigen leven zien de voor- en nadelen van hun eigen en andermans leven.En zo is het.
.
zaterdag 6 september 2014 20:29
quote:valerievaldera schreef op 06 september 2014 @ 20:25:
Nee, maar ik reageerde op Thordis die zei dat aanstaande moeders Altijd het idee hebben dat ze Alles nog kunnen doen. Zo'n onzin. Ik heb juist heel duidelijk in mijn eerdere posts al aangegeven dat ik me prima realiseer veel thuis te zullen zijn, maar dat ik dit ook fijn vind juist.Euhh, nee hoor, ze probeert te nuanceren wat sommige dames denken. Althans, zo staat het letterlijk in haar post.
Nee, maar ik reageerde op Thordis die zei dat aanstaande moeders Altijd het idee hebben dat ze Alles nog kunnen doen. Zo'n onzin. Ik heb juist heel duidelijk in mijn eerdere posts al aangegeven dat ik me prima realiseer veel thuis te zullen zijn, maar dat ik dit ook fijn vind juist.Euhh, nee hoor, ze probeert te nuanceren wat sommige dames denken. Althans, zo staat het letterlijk in haar post.
zaterdag 6 september 2014 20:31
zaterdag 6 september 2014 21:55
quote:valerievaldera schreef op 06 september 2014 @ 19:44:
Ik bedoelde trouwens niet dat je op je 22e geen goede moeder kunt zijn. Wel dat het anders is. Thordis zei bijvoorbeeld dat ze haar kind destijds niet toevertrouwde aan haar jonge vrienden. Dit zou ik destijds ook zo hebben gevoeld, aangezien iedereen toen nog in een heel andere fase zat.
Nu op mijn 29e is dat wel anders.
Dat zei ik niet. Zij waren nog volop aan het uitgaan en gingen er, net als sommigen op dit topic, van uit dat ik niet meer mee zou willen. Plus, zij hadden niets met baby's, dus ze wílden echt niet oppassen. Ik kreeg vooral te horen hoe blij ze waren dat zij geen kinderen hadden overigens ben ik allang geen 22 meer, en op zich is het qua oppas niet makkelijker geworden. Er is heus oppas, maar niet voor elke maand 2 weekenden én dat zouden mijn kinderen ook echt niet leuk vinden. Af en toe logeren vinden ze hartstikke leuk,maar niet twee keer in de maand. Lijkt me logisch ook. Ik heb nooit moeite gehad met dingen als kinderdagverblijf enzo, ik ben niet zo'n moeder die nooit zonder haar kinderen kan, maar er zit wel een grens aan hoe vaak ik ze ergens anders wil onderbrengen.
Jammer dat ik alle opmerkingen van Fiona heb gemist. Die heeft duidelijk issues
Ik bedoelde trouwens niet dat je op je 22e geen goede moeder kunt zijn. Wel dat het anders is. Thordis zei bijvoorbeeld dat ze haar kind destijds niet toevertrouwde aan haar jonge vrienden. Dit zou ik destijds ook zo hebben gevoeld, aangezien iedereen toen nog in een heel andere fase zat.
Nu op mijn 29e is dat wel anders.
Dat zei ik niet. Zij waren nog volop aan het uitgaan en gingen er, net als sommigen op dit topic, van uit dat ik niet meer mee zou willen. Plus, zij hadden niets met baby's, dus ze wílden echt niet oppassen. Ik kreeg vooral te horen hoe blij ze waren dat zij geen kinderen hadden overigens ben ik allang geen 22 meer, en op zich is het qua oppas niet makkelijker geworden. Er is heus oppas, maar niet voor elke maand 2 weekenden én dat zouden mijn kinderen ook echt niet leuk vinden. Af en toe logeren vinden ze hartstikke leuk,maar niet twee keer in de maand. Lijkt me logisch ook. Ik heb nooit moeite gehad met dingen als kinderdagverblijf enzo, ik ben niet zo'n moeder die nooit zonder haar kinderen kan, maar er zit wel een grens aan hoe vaak ik ze ergens anders wil onderbrengen.
Jammer dat ik alle opmerkingen van Fiona heb gemist. Die heeft duidelijk issues
zaterdag 6 september 2014 23:36
quote:Thordis schreef op 06 september 2014 @ 21:55:
[...]
Dat zei ik niet. Zij waren nog volop aan het uitgaan en gingen er, net als sommigen op dit topic, van uit dat ik niet meer mee zou willen. Plus, zij hadden niets met baby's, dus ze wílden echt niet oppassen. Ik kreeg vooral te horen hoe blij ze waren dat zij geen kinderen hadden overigens ben ik allang geen 22 meer, en op zich is het qua oppas niet makkelijker geworden. Er is heus oppas, maar niet voor elke maand 2 weekenden én dat zouden mijn kinderen ook echt niet leuk vinden. Af en toe logeren vinden ze hartstikke leuk,maar niet twee keer in de maand. Lijkt me logisch ook. Ik heb nooit moeite gehad met dingen als kinderdagverblijf enzo, ik ben niet zo'n moeder die nooit zonder haar kinderen kan, maar er zit wel een grens aan hoe vaak ik ze ergens anders wil onderbrengen.
Jammer dat ik alle opmerkingen van Fiona heb gemist. Die heeft duidelijk issues 1 quote staat er nog iig, heb de rest (nog) niet gelezen
[...]
Dat zei ik niet. Zij waren nog volop aan het uitgaan en gingen er, net als sommigen op dit topic, van uit dat ik niet meer mee zou willen. Plus, zij hadden niets met baby's, dus ze wílden echt niet oppassen. Ik kreeg vooral te horen hoe blij ze waren dat zij geen kinderen hadden overigens ben ik allang geen 22 meer, en op zich is het qua oppas niet makkelijker geworden. Er is heus oppas, maar niet voor elke maand 2 weekenden én dat zouden mijn kinderen ook echt niet leuk vinden. Af en toe logeren vinden ze hartstikke leuk,maar niet twee keer in de maand. Lijkt me logisch ook. Ik heb nooit moeite gehad met dingen als kinderdagverblijf enzo, ik ben niet zo'n moeder die nooit zonder haar kinderen kan, maar er zit wel een grens aan hoe vaak ik ze ergens anders wil onderbrengen.
Jammer dat ik alle opmerkingen van Fiona heb gemist. Die heeft duidelijk issues 1 quote staat er nog iig, heb de rest (nog) niet gelezen
zondag 7 september 2014 09:37
quote:Thordis schreef op 06 september 2014 @ 21:55:
[...]
Dat zei ik niet. Zij waren nog volop aan het uitgaan en gingen er, net als sommigen op dit topic, van uit dat ik niet meer mee zou willen. Plus, zij hadden niets met baby's, dus ze wílden echt niet oppassen. Ik kreeg vooral te horen hoe blij ze waren dat zij geen kinderen hadden overigens ben ik allang geen 22 meer, en op zich is het qua oppas niet makkelijker geworden. Er is heus oppas, maar niet voor elke maand 2 weekenden én dat zouden mijn kinderen ook echt niet leuk vinden. Af en toe logeren vinden ze hartstikke leuk,maar niet twee keer in de maand. Lijkt me logisch ook. Ik heb nooit moeite gehad met dingen als kinderdagverblijf enzo, ik ben niet zo'n moeder die nooit zonder haar kinderen kan, maar er zit wel een grens aan hoe vaak ik ze ergens anders wil onderbrengen.
Jammer dat ik alle opmerkingen van Fiona heb gemist. Die heeft duidelijk issues
Maar je kan toch ook wel begrijpen dat iedere situatie anders is? Onze baby wordt het eerste kleinkind in beide families. En dan zijn er ook nog ouders gescheiden, waardoor er als het ware 6 opa's en oma's klaarstaan. Onze ouders zijn deels al met pensioen, dus zij hebben ook best wat tijd en vinden het fantastisch om een rol te mogen spelen in het leven van hun kleinkind.
Daarnaast is iemand als mijn zus (33), zo goed met kinderen, ze heeft zelf geen kinderen, maar werkt er wel mee. Ze vindt het fantastisch om tante te worden en woont bij ons om de hoek. Ik zou mijn kind zeker wel aan haar toevertrouwen.
En hiermee bedoel ik dus niet dat ik mijn kind overal maar ga 'dumpen' constant, maar wel dat mijn zus bijvoorbeeld eens in de maand doordeweeks een avondje kan oppassen en dat wij dan samen uit eten kunnen gaan. Dit lijken me niet zulke irreële ideeën eigenlijk.
[...]
Dat zei ik niet. Zij waren nog volop aan het uitgaan en gingen er, net als sommigen op dit topic, van uit dat ik niet meer mee zou willen. Plus, zij hadden niets met baby's, dus ze wílden echt niet oppassen. Ik kreeg vooral te horen hoe blij ze waren dat zij geen kinderen hadden overigens ben ik allang geen 22 meer, en op zich is het qua oppas niet makkelijker geworden. Er is heus oppas, maar niet voor elke maand 2 weekenden én dat zouden mijn kinderen ook echt niet leuk vinden. Af en toe logeren vinden ze hartstikke leuk,maar niet twee keer in de maand. Lijkt me logisch ook. Ik heb nooit moeite gehad met dingen als kinderdagverblijf enzo, ik ben niet zo'n moeder die nooit zonder haar kinderen kan, maar er zit wel een grens aan hoe vaak ik ze ergens anders wil onderbrengen.
Jammer dat ik alle opmerkingen van Fiona heb gemist. Die heeft duidelijk issues
Maar je kan toch ook wel begrijpen dat iedere situatie anders is? Onze baby wordt het eerste kleinkind in beide families. En dan zijn er ook nog ouders gescheiden, waardoor er als het ware 6 opa's en oma's klaarstaan. Onze ouders zijn deels al met pensioen, dus zij hebben ook best wat tijd en vinden het fantastisch om een rol te mogen spelen in het leven van hun kleinkind.
Daarnaast is iemand als mijn zus (33), zo goed met kinderen, ze heeft zelf geen kinderen, maar werkt er wel mee. Ze vindt het fantastisch om tante te worden en woont bij ons om de hoek. Ik zou mijn kind zeker wel aan haar toevertrouwen.
En hiermee bedoel ik dus niet dat ik mijn kind overal maar ga 'dumpen' constant, maar wel dat mijn zus bijvoorbeeld eens in de maand doordeweeks een avondje kan oppassen en dat wij dan samen uit eten kunnen gaan. Dit lijken me niet zulke irreële ideeën eigenlijk.
zondag 7 september 2014 11:52
quote:valerievaldera schreef op 07 september 2014 @ 09:37:
[...]
Maar je kan toch ook wel begrijpen dat iedere situatie anders is? Onze baby wordt het eerste kleinkind in beide families. En dan zijn er ook nog ouders gescheiden, waardoor er als het ware 6 opa's en oma's klaarstaan. Onze ouders zijn deels al met pensioen, dus zij hebben ook best wat tijd en vinden het fantastisch om een rol te mogen spelen in het leven van hun kleinkind.
Daarnaast is iemand als mijn zus (33), zo goed met kinderen, ze heeft zelf geen kinderen, maar werkt er wel mee. Ze vindt het fantastisch om tante te worden en woont bij ons om de hoek. Ik zou mijn kind zeker wel aan haar toevertrouwen.
En hiermee bedoel ik dus niet dat ik mijn kind overal maar ga 'dumpen' constant, maar wel dat mijn zus bijvoorbeeld eens in de maand doordeweeks een avondje kan oppassen en dat wij dan samen uit eten kunnen gaan. Dit lijken me niet zulke irreële ideeën eigenlijk.
Je begrijpt geloof ik nog steeds niet wat Thordis wil zeggen: 1x per maand lukt vast best wel, maar 3x per week niet.
En je kan ook gewoon betalen voor oppas hè. Maar misschien ben je zelfs wel liever thuis met je kind dan op een druk festival met een kind, ook al hou je van festivals en ook al vind je kind het prima op het festival. Gewoon, omdat je prioriteiten elders liggen en het al helemaal geweldig is met je kind in de speeltuin. Misschien ook niet, maar moederschap gaat je veranderen, en je weet nog niet hoe. Dus ik denk wat Thordis eigenlijk wil zegggen: heb niet teveel plannen en zie gewoon hoe het gaat.
[...]
Maar je kan toch ook wel begrijpen dat iedere situatie anders is? Onze baby wordt het eerste kleinkind in beide families. En dan zijn er ook nog ouders gescheiden, waardoor er als het ware 6 opa's en oma's klaarstaan. Onze ouders zijn deels al met pensioen, dus zij hebben ook best wat tijd en vinden het fantastisch om een rol te mogen spelen in het leven van hun kleinkind.
Daarnaast is iemand als mijn zus (33), zo goed met kinderen, ze heeft zelf geen kinderen, maar werkt er wel mee. Ze vindt het fantastisch om tante te worden en woont bij ons om de hoek. Ik zou mijn kind zeker wel aan haar toevertrouwen.
En hiermee bedoel ik dus niet dat ik mijn kind overal maar ga 'dumpen' constant, maar wel dat mijn zus bijvoorbeeld eens in de maand doordeweeks een avondje kan oppassen en dat wij dan samen uit eten kunnen gaan. Dit lijken me niet zulke irreële ideeën eigenlijk.
Je begrijpt geloof ik nog steeds niet wat Thordis wil zeggen: 1x per maand lukt vast best wel, maar 3x per week niet.
En je kan ook gewoon betalen voor oppas hè. Maar misschien ben je zelfs wel liever thuis met je kind dan op een druk festival met een kind, ook al hou je van festivals en ook al vind je kind het prima op het festival. Gewoon, omdat je prioriteiten elders liggen en het al helemaal geweldig is met je kind in de speeltuin. Misschien ook niet, maar moederschap gaat je veranderen, en je weet nog niet hoe. Dus ik denk wat Thordis eigenlijk wil zegggen: heb niet teveel plannen en zie gewoon hoe het gaat.
zondag 7 september 2014 12:26
quote:voetjesinhetzand schreef op 07 september 2014 @ 11:52:
[...]
Je begrijpt geloof ik nog steeds niet wat Thordis wil zeggen: 1x per maand lukt vast best wel, maar 3x per week niet.
En je kan ook gewoon betalen voor oppas hè. Maar misschien ben je zelfs wel liever thuis met je kind dan op een druk festival met een kind, ook al hou je van festivals en ook al vind je kind het prima op het festival. Gewoon, omdat je prioriteiten elders liggen en het al helemaal geweldig is met je kind in de speeltuin. Misschien ook niet, maar moederschap gaat je veranderen, en je weet nog niet hoe. Dus ik denk wat Thordis eigenlijk wil zegggen: heb niet teveel plannen en zie gewoon hoe het gaat.Het is ook nogal een overgang, van een hippe elke avond weg yup, naar een kind en veel minder flexibel. En nagenoeg iedereen die een kind krijgt denkt dat zijn leven wel verder zal gaan met minimale aanpassingen....
[...]
Je begrijpt geloof ik nog steeds niet wat Thordis wil zeggen: 1x per maand lukt vast best wel, maar 3x per week niet.
En je kan ook gewoon betalen voor oppas hè. Maar misschien ben je zelfs wel liever thuis met je kind dan op een druk festival met een kind, ook al hou je van festivals en ook al vind je kind het prima op het festival. Gewoon, omdat je prioriteiten elders liggen en het al helemaal geweldig is met je kind in de speeltuin. Misschien ook niet, maar moederschap gaat je veranderen, en je weet nog niet hoe. Dus ik denk wat Thordis eigenlijk wil zegggen: heb niet teveel plannen en zie gewoon hoe het gaat.Het is ook nogal een overgang, van een hippe elke avond weg yup, naar een kind en veel minder flexibel. En nagenoeg iedereen die een kind krijgt denkt dat zijn leven wel verder zal gaan met minimale aanpassingen....
zondag 7 september 2014 12:37
quote:spectral schreef op 07 september 2014 @ 12:26:
[...]
Het is ook nogal een overgang, van een hippe elke avond weg yup, naar een kind en veel minder flexibel. En nagenoeg iedereen die een kind krijgt denkt dat zijn leven wel verder zal gaan met minimale aanpassingen....
Het is zeker een overgang. Ik ben ook heel benieuwd hoe ons leven eruit zal gaan zien met kind maar ik heb gewoon geen idee. Mijn oppaskindjes van het ene adres waren van jongs af aan heel relaxt, van de andere zijn het echt enorme pieperts die van het minste of geringste van slag zijn, terwijl ze allebei (superleuke) hippe yuppenouders hebben met carrières en die helemaal niet van het 'mijn wondertje is het enige in mijn leven' zijn. Mijn broertje (veel jonger dan ik) is de eerste 2 jaar van zijn leven veel ziek geweest (nu overigens kerngezond). Dat was mijn moeder ook niet gewend.
Wat ik van al die 'scenes uit andermans ouderschap' heb geleerd is dat alleen de tijd zal leren hoe ons leven met kind eruit zal gaan zien en dat dat ook goed is. Life is what happens to you while you're busy making other plans toch?
[...]
Het is ook nogal een overgang, van een hippe elke avond weg yup, naar een kind en veel minder flexibel. En nagenoeg iedereen die een kind krijgt denkt dat zijn leven wel verder zal gaan met minimale aanpassingen....
Het is zeker een overgang. Ik ben ook heel benieuwd hoe ons leven eruit zal gaan zien met kind maar ik heb gewoon geen idee. Mijn oppaskindjes van het ene adres waren van jongs af aan heel relaxt, van de andere zijn het echt enorme pieperts die van het minste of geringste van slag zijn, terwijl ze allebei (superleuke) hippe yuppenouders hebben met carrières en die helemaal niet van het 'mijn wondertje is het enige in mijn leven' zijn. Mijn broertje (veel jonger dan ik) is de eerste 2 jaar van zijn leven veel ziek geweest (nu overigens kerngezond). Dat was mijn moeder ook niet gewend.
Wat ik van al die 'scenes uit andermans ouderschap' heb geleerd is dat alleen de tijd zal leren hoe ons leven met kind eruit zal gaan zien en dat dat ook goed is. Life is what happens to you while you're busy making other plans toch?
zondag 7 september 2014 12:49
Het zal zeker een overgang zijn, daar stel ik me ook al op in. Het scheelt wel dat ik de laatste jaren sowieso al wat rustiger ben geworden. Iedere avond weg? Alsjeblieft niet zeg! Ik denk dat ik gemiddeld zo'n twee avonden per week met vrienden afspreek.
De rest ben ik ook gewoon moe van werk, of vind ik het wel prima om even rustig thuis te zijn met mijn man. Op mijn werk zit ik ook al midden tussen de mensen/drukte, dus ik heb dan echt mijn rust nodig. Iedereen heeft het zo tegen de 30 ook gewoon druk. De meeste van mijn vriendinnen werken 40-50 uur per week, dan ben je gewoon moe 's avonds.
Ik verwacht dat ik met kind ook nog wel af en toe kan afspreken met vrienden, dat zal wat vaker overdag zijn, lekker lunchen/koffie drinken, of eens een keer 's avonds als mijn man gewoon thuis is.
De rest ben ik ook gewoon moe van werk, of vind ik het wel prima om even rustig thuis te zijn met mijn man. Op mijn werk zit ik ook al midden tussen de mensen/drukte, dus ik heb dan echt mijn rust nodig. Iedereen heeft het zo tegen de 30 ook gewoon druk. De meeste van mijn vriendinnen werken 40-50 uur per week, dan ben je gewoon moe 's avonds.
Ik verwacht dat ik met kind ook nog wel af en toe kan afspreken met vrienden, dat zal wat vaker overdag zijn, lekker lunchen/koffie drinken, of eens een keer 's avonds als mijn man gewoon thuis is.
zondag 7 september 2014 13:08
Net zoiets als (begin) 20 zijn en helemaal niet of amper uitgaan, dan word je ook voor gek uitgemaakt.
Ik zou zeggen: leven en laten leven.
Dat mijn baas van halverwege de 30 nog elk weekend compleet de festivalscene induikt en nachten doorhaalt is voor mij niet voor te stellen, maar als hij dat leuk vindt en zijn werk lijdt er niet onder, dan moet ie dat vooral doen lijkt me. En als ik dat allemaal niet wil, hoop ik dat andere mensen dat ook respecteren.
Ik zou zeggen: leven en laten leven.
Dat mijn baas van halverwege de 30 nog elk weekend compleet de festivalscene induikt en nachten doorhaalt is voor mij niet voor te stellen, maar als hij dat leuk vindt en zijn werk lijdt er niet onder, dan moet ie dat vooral doen lijkt me. En als ik dat allemaal niet wil, hoop ik dat andere mensen dat ook respecteren.
If we don't get lost, we'll never find a new route
zondag 7 september 2014 14:00
quote:valerievaldera schreef op 07 september 2014 @ 12:49:
Het zal zeker een overgang zijn, daar stel ik me ook al op in. Het scheelt wel dat ik de laatste jaren sowieso al wat rustiger ben geworden. Iedere avond weg? Alsjeblieft niet zeg! Ik denk dat ik gemiddeld zo'n twee avonden per week met vrienden afspreek.
De rest ben ik ook gewoon moe van werk, of vind ik het wel prima om even rustig thuis te zijn met mijn man. Op mijn werk zit ik ook al midden tussen de mensen/drukte, dus ik heb dan echt mijn rust nodig. Iedereen heeft het zo tegen de 30 ook gewoon druk. De meeste van mijn vriendinnen werken 40-50 uur per week, dan ben je gewoon moe 's avonds.
Ik verwacht dat ik met kind ook nog wel af en toe kan afspreken met vrienden, dat zal wat vaker overdag zijn, lekker lunchen/koffie drinken, of eens een keer 's avonds als mijn man gewoon thuis is.
Dat rustig lunchen/koffiedrinken is al lastig genoeg... zeker met een kind wat net op dat moment niet wil slapen
Wij hebben gisteren wat dingen ondernomen met kleuter en baby. Baby veel te weinig slaap gehad (slaapt weinig als we op pad zijn), en dat moeten we dan snachts en de volgende dag bezuren met een extreem boos en onrustig kind. Dus helaas is rustig thuis blijven vaak het beste....
Het zal zeker een overgang zijn, daar stel ik me ook al op in. Het scheelt wel dat ik de laatste jaren sowieso al wat rustiger ben geworden. Iedere avond weg? Alsjeblieft niet zeg! Ik denk dat ik gemiddeld zo'n twee avonden per week met vrienden afspreek.
De rest ben ik ook gewoon moe van werk, of vind ik het wel prima om even rustig thuis te zijn met mijn man. Op mijn werk zit ik ook al midden tussen de mensen/drukte, dus ik heb dan echt mijn rust nodig. Iedereen heeft het zo tegen de 30 ook gewoon druk. De meeste van mijn vriendinnen werken 40-50 uur per week, dan ben je gewoon moe 's avonds.
Ik verwacht dat ik met kind ook nog wel af en toe kan afspreken met vrienden, dat zal wat vaker overdag zijn, lekker lunchen/koffie drinken, of eens een keer 's avonds als mijn man gewoon thuis is.
Dat rustig lunchen/koffiedrinken is al lastig genoeg... zeker met een kind wat net op dat moment niet wil slapen
Wij hebben gisteren wat dingen ondernomen met kleuter en baby. Baby veel te weinig slaap gehad (slaapt weinig als we op pad zijn), en dat moeten we dan snachts en de volgende dag bezuren met een extreem boos en onrustig kind. Dus helaas is rustig thuis blijven vaak het beste....
woensdag 10 september 2014 13:06
quote:Thordis schreef op 06 september 2014 @ 18:48:
[...]
En voor wat Natahsa betreft: waar schrijf ik toch dat je leven ophoudt met een kind? Leest iedereen er gewoon overheen dat ik juist vindt dat dat niet het geval is? Dat ik alleen probeer te nuanceren door uit te leggen dat je niet meer álles áltijd kunt, zoals sommige pas zwangere dames schijnen te denken. .Dat heeft niks met pas zwanger zijn te maken, maar met tig mensen om je heen zien, die kinderen kregen, en niet ineens van de aardbodem verdwenen maar dingen blijven ondernemen en niet vastgeplakt aan huis zitten. Als dat niet de aard van het beestje is, word je niet ineens een huismus. En altijd alles kunnen heb ik nooit gekund. Als ik zeeen van tijd had, zat ik krapper met geld, als ik goed verdiende, was er weer minder vrije tijd. Als ik kies voor vakantie a, kon vakantie b,c of d het tegelijkertijd niet worden. Enzovoorts. Keuzes moet je altijd maken, in ieder geval is dat in mijn leven altijd zo geweest.quote:Er gaan namelijk andere dingen meespelen: dat je ook graag bij je kind bent en dat het niet prettig voelt om hem elk weekend uit logeren te doen. .Tuurlijk, maar daarmee zit je dan niet vast thuis op de bank. In parken en op terrassen stikt het van de kinderwagens en buggies.quote:Daarbij is vaak de oppas wél beperkt. Ik was 22 toen ik een kind kreeg. De meeste van mijn vriendinnen wisten bij god niet wat ze met zo'n baby moesten. Die gingen echt niet oppassen. En nu is iedereen gewoon druk met z'n eigen gezin..Dat is toch echt specifiek jouw ervaring, en ik zou oppas ook niet in een privenetwerk zoeken, maar via een georganiseerd network. Kost wel wat, maar dan heb je goed gescreende mensen. Mijn broer maakt daar naar alle tevredenheid regelmatig gebruikt van.quote:Sinds wanneer is het een verdienste om je leven te blijven leiden alsof er niets veranderd is wanneer je kinderen hebt gekregen? .Het is geen verdienste, maar niet meer dan normaal om een kind in te passen in je leven. Als je standpunt is: alles moet om het kind heen georganiseerd worden, dan krijgt het meteen zo'n koninkrijk. Zo werkte het vroeger niet, en zo zou het nu ook niet moeten zijn.quote:Er veranderen nou eenmaal dingen..
Tuurlijk, maar de mate waarin bepaal je toch echt zelf.
.quote:Wat echt niet inhoudt dat je op de bank zit en niets meer doet, maar wél dat je meer in huis bent dan voorheen. .
Ik zie dit echt bij niemand zo gaan, slechts in het begin als de baby nog maar een paar weken is. Vanaf een maand of 6 kun je wel weer ondernemen wat je altijd deed. Of je moet ieder weekend bungeejumpen, parasailen en parachute springen, savonds zwaar op stap en aan de coke, en alleen maar naar erotische clubs. Dat is een wat onhandig programma voor een baby.
.quote:Dat kan ook in huis zijn met vrienden, heus niet alleen met je man. En je kunt ook heus met je kind dingen ondernemen. Maar in praktijk kun je ook zomaar een kind hebben die zo'n festival echt niet trekt (en nee, dat heb je niet zelf in de hand) en dan blijf je dus thuis..Dan blijft het kind thuis bij partner of oppas, en ga je zelf. Ik zou een baby niet meenemen naar een festival.quote:En dat is heel gezond lijkt me. .Nee niet gaan, vanwege een kind vind ik ongezond. Ieder weekend een festival is wat overdreven. Maar een vriendin van mij stond toch echt een maand na de bevalling op Mysteryland. Waarom niet?quote:Maar dat krampachtige vasthouden aan 'alles blijft zoals het vroeger was' is niet zo reeel.Niks krampachtig, gewoon een gezonde levensinstelling. Kinderen draaien gewoon mee in het geheel, dat werkt prima met de juiste instelling als ouder. Godzijdank leven vrienden om me heen zo, anders zou ik echt nooit aan een kind begonnen zijn.
[...]
En voor wat Natahsa betreft: waar schrijf ik toch dat je leven ophoudt met een kind? Leest iedereen er gewoon overheen dat ik juist vindt dat dat niet het geval is? Dat ik alleen probeer te nuanceren door uit te leggen dat je niet meer álles áltijd kunt, zoals sommige pas zwangere dames schijnen te denken. .Dat heeft niks met pas zwanger zijn te maken, maar met tig mensen om je heen zien, die kinderen kregen, en niet ineens van de aardbodem verdwenen maar dingen blijven ondernemen en niet vastgeplakt aan huis zitten. Als dat niet de aard van het beestje is, word je niet ineens een huismus. En altijd alles kunnen heb ik nooit gekund. Als ik zeeen van tijd had, zat ik krapper met geld, als ik goed verdiende, was er weer minder vrije tijd. Als ik kies voor vakantie a, kon vakantie b,c of d het tegelijkertijd niet worden. Enzovoorts. Keuzes moet je altijd maken, in ieder geval is dat in mijn leven altijd zo geweest.quote:Er gaan namelijk andere dingen meespelen: dat je ook graag bij je kind bent en dat het niet prettig voelt om hem elk weekend uit logeren te doen. .Tuurlijk, maar daarmee zit je dan niet vast thuis op de bank. In parken en op terrassen stikt het van de kinderwagens en buggies.quote:Daarbij is vaak de oppas wél beperkt. Ik was 22 toen ik een kind kreeg. De meeste van mijn vriendinnen wisten bij god niet wat ze met zo'n baby moesten. Die gingen echt niet oppassen. En nu is iedereen gewoon druk met z'n eigen gezin..Dat is toch echt specifiek jouw ervaring, en ik zou oppas ook niet in een privenetwerk zoeken, maar via een georganiseerd network. Kost wel wat, maar dan heb je goed gescreende mensen. Mijn broer maakt daar naar alle tevredenheid regelmatig gebruikt van.quote:Sinds wanneer is het een verdienste om je leven te blijven leiden alsof er niets veranderd is wanneer je kinderen hebt gekregen? .Het is geen verdienste, maar niet meer dan normaal om een kind in te passen in je leven. Als je standpunt is: alles moet om het kind heen georganiseerd worden, dan krijgt het meteen zo'n koninkrijk. Zo werkte het vroeger niet, en zo zou het nu ook niet moeten zijn.quote:Er veranderen nou eenmaal dingen..
Tuurlijk, maar de mate waarin bepaal je toch echt zelf.
.quote:Wat echt niet inhoudt dat je op de bank zit en niets meer doet, maar wél dat je meer in huis bent dan voorheen. .
Ik zie dit echt bij niemand zo gaan, slechts in het begin als de baby nog maar een paar weken is. Vanaf een maand of 6 kun je wel weer ondernemen wat je altijd deed. Of je moet ieder weekend bungeejumpen, parasailen en parachute springen, savonds zwaar op stap en aan de coke, en alleen maar naar erotische clubs. Dat is een wat onhandig programma voor een baby.
.quote:Dat kan ook in huis zijn met vrienden, heus niet alleen met je man. En je kunt ook heus met je kind dingen ondernemen. Maar in praktijk kun je ook zomaar een kind hebben die zo'n festival echt niet trekt (en nee, dat heb je niet zelf in de hand) en dan blijf je dus thuis..Dan blijft het kind thuis bij partner of oppas, en ga je zelf. Ik zou een baby niet meenemen naar een festival.quote:En dat is heel gezond lijkt me. .Nee niet gaan, vanwege een kind vind ik ongezond. Ieder weekend een festival is wat overdreven. Maar een vriendin van mij stond toch echt een maand na de bevalling op Mysteryland. Waarom niet?quote:Maar dat krampachtige vasthouden aan 'alles blijft zoals het vroeger was' is niet zo reeel.Niks krampachtig, gewoon een gezonde levensinstelling. Kinderen draaien gewoon mee in het geheel, dat werkt prima met de juiste instelling als ouder. Godzijdank leven vrienden om me heen zo, anders zou ik echt nooit aan een kind begonnen zijn.
woensdag 10 september 2014 13:08
quote:spectral schreef op 07 september 2014 @ 14:00:
[...]
Dat rustig lunchen/koffiedrinken is al lastig genoeg... zeker met een kind wat net op dat moment niet wil slapen
Wij hebben gisteren wat dingen ondernomen met kleuter en baby. Baby veel te weinig slaap gehad (slaapt weinig als we op pad zijn), en dat moeten we dan snachts en de volgende dag bezuren met een extreem boos en onrustig kind. Dus helaas is rustig thuis blijven vaak het beste....Godzijdank herken ik dit totaal niet.
[...]
Dat rustig lunchen/koffiedrinken is al lastig genoeg... zeker met een kind wat net op dat moment niet wil slapen
Wij hebben gisteren wat dingen ondernomen met kleuter en baby. Baby veel te weinig slaap gehad (slaapt weinig als we op pad zijn), en dat moeten we dan snachts en de volgende dag bezuren met een extreem boos en onrustig kind. Dus helaas is rustig thuis blijven vaak het beste....Godzijdank herken ik dit totaal niet.
woensdag 10 september 2014 17:22
quote:natasha_poet schreef op 10 september 2014 @ 13:08:
[...]
Godzijdank herken ik dit totaal niet.
Je hebt nog geen kinderen, en wat er thuis gebeurd bij vrienden zie je ook niet altijd.... dus echt herkennen of over oordelen is dan nogal lastig vind je niet.
Wij zien ook vrienden die de kinderen overal mee naartoe slepen, en die heel makkelijk en relaxt lijken. Maar de verhalen dat ze thuis 3x per nacht wakker worden, extreem boos uit het kdv komen en niet meer willen eten, etc... die vertellen ze voor het gemak maar even niet.
Met een baby van 5/6/7/8/9 maanden valt gewoon nog niet zoveel aan te vangen. Het eerste jaar ben je gewoon vrij beperkt in je doen en laten.
[...]
Godzijdank herken ik dit totaal niet.
Je hebt nog geen kinderen, en wat er thuis gebeurd bij vrienden zie je ook niet altijd.... dus echt herkennen of over oordelen is dan nogal lastig vind je niet.
Wij zien ook vrienden die de kinderen overal mee naartoe slepen, en die heel makkelijk en relaxt lijken. Maar de verhalen dat ze thuis 3x per nacht wakker worden, extreem boos uit het kdv komen en niet meer willen eten, etc... die vertellen ze voor het gemak maar even niet.
Met een baby van 5/6/7/8/9 maanden valt gewoon nog niet zoveel aan te vangen. Het eerste jaar ben je gewoon vrij beperkt in je doen en laten.
woensdag 10 september 2014 18:27
quote:spectral schreef op 10 september 2014 @ 17:22:
[...]
Je hebt nog geen kinderen, en wat er thuis gebeurd bij vrienden zie je ook niet altijd.... dus echt herkennen of over oordelen is dan nogal lastig vind je niet..Nee, gezien mijn vorige woonsituatie zat ik er te dicht op (maakte het mee in huis). En ik hoef niet bij alle vrienden thuis te zitten, om te merken dat ze nog gewoon naar alle borrels, picknicks en andere sociale dingen komen. Ik zie ze, ze zijn er en met kind of zonder kind. Leven gaat door.quote:Wij zien ook vrienden die de kinderen overal mee naartoe slepen, en die heel makkelijk en relaxt lijken. Maar de verhalen dat ze thuis 3x per nacht wakker worden, extreem boos uit het kdv komen en niet meer willen eten, etc... die vertellen ze voor het gemak maar even niet..Waarom niet? Vind ik raar als mensen dat achter houden.quote:Met een baby van 5/6/7/8/9 maanden valt gewoon nog niet zoveel aan te vangen. Het eerste jaar ben je gewoon vrij beperkt in je doen en laten.Dat ligt toch echt aan je eigen instelling. Als je in een extreem geval met een niet-gezond kind zit, of ernstige huilbaby dan zal het lastig zijn. Maar vrij beperkt? Nee, gelukkig niet. Mijn neefje van 5 maanden ging zoals we elk jaar deden, gewoon mee op vliegreis en gewoon overal mee naar toe in de draagzak. Daar hoef je echt niet thuis voor te blijven.
[...]
Je hebt nog geen kinderen, en wat er thuis gebeurd bij vrienden zie je ook niet altijd.... dus echt herkennen of over oordelen is dan nogal lastig vind je niet..Nee, gezien mijn vorige woonsituatie zat ik er te dicht op (maakte het mee in huis). En ik hoef niet bij alle vrienden thuis te zitten, om te merken dat ze nog gewoon naar alle borrels, picknicks en andere sociale dingen komen. Ik zie ze, ze zijn er en met kind of zonder kind. Leven gaat door.quote:Wij zien ook vrienden die de kinderen overal mee naartoe slepen, en die heel makkelijk en relaxt lijken. Maar de verhalen dat ze thuis 3x per nacht wakker worden, extreem boos uit het kdv komen en niet meer willen eten, etc... die vertellen ze voor het gemak maar even niet..Waarom niet? Vind ik raar als mensen dat achter houden.quote:Met een baby van 5/6/7/8/9 maanden valt gewoon nog niet zoveel aan te vangen. Het eerste jaar ben je gewoon vrij beperkt in je doen en laten.Dat ligt toch echt aan je eigen instelling. Als je in een extreem geval met een niet-gezond kind zit, of ernstige huilbaby dan zal het lastig zijn. Maar vrij beperkt? Nee, gelukkig niet. Mijn neefje van 5 maanden ging zoals we elk jaar deden, gewoon mee op vliegreis en gewoon overal mee naar toe in de draagzak. Daar hoef je echt niet thuis voor te blijven.
woensdag 10 september 2014 19:03
quote:natasha_poet schreef op 10 september 2014 @ 18:27:
[...]
Nee, gezien mijn vorige woonsituatie zat ik er te dicht op (maakte het mee in huis). En ik hoef niet bij alle vrienden thuis te zitten, om te merken dat ze nog gewoon naar alle borrels, picknicks en andere sociale dingen komen. Ik zie ze, ze zijn er en met kind of zonder kind. Leven gaat door.
[...]
Waarom niet? Vind ik raar als mensen dat achter houden.
[...]
Dat ligt toch echt aan je eigen instelling. Als je in een extreem geval met een niet-gezond kind zit, of ernstige huilbaby dan zal het lastig zijn. Maar vrij beperkt? Nee, gelukkig niet. Mijn neefje van 5 maanden ging zoals we elk jaar deden, gewoon mee op vliegreis en gewoon overal mee naar toe in de draagzak. Daar hoef je echt niet thuis voor te blijven.
En dan gewoon mee en de hele dag niet slapen? Dat kan natuurlijk... of ze maken hazenslaapjes, kan ook. Niet heel goed voor het kind, maar dat is natuurlijk bijzaak.
Uiteraard neem je het wel eens niet zo nauw, in een weekend bijvoorbeeld als je plannen hebt, maar dat krijg je dubbel en dwars terug..... zoals wij dus na afgelopen weekend. En dat vertellen de meeste ouders dan even niet voor het gemak.
Wij hebben met de oudste ook al 2 verre reizen gemaakt, vaak uiteten en de jongste gaat straks ook mee voor een maand Azie als ze 9 maanden is..... Maar slapen doen we over het algemeen gewoon thuis in bed, dat werkt het beste en zijn de kinderen het leukst. De oudste heeft zelfs tot 3.5 smiddags 2u geslapen, er was geen land mee te bezeilen als ze dat niet deed. Dus dat kinderen zich maar moeten aanpassen klinkt leuk, werkt vaak niet.
[...]
Nee, gezien mijn vorige woonsituatie zat ik er te dicht op (maakte het mee in huis). En ik hoef niet bij alle vrienden thuis te zitten, om te merken dat ze nog gewoon naar alle borrels, picknicks en andere sociale dingen komen. Ik zie ze, ze zijn er en met kind of zonder kind. Leven gaat door.
[...]
Waarom niet? Vind ik raar als mensen dat achter houden.
[...]
Dat ligt toch echt aan je eigen instelling. Als je in een extreem geval met een niet-gezond kind zit, of ernstige huilbaby dan zal het lastig zijn. Maar vrij beperkt? Nee, gelukkig niet. Mijn neefje van 5 maanden ging zoals we elk jaar deden, gewoon mee op vliegreis en gewoon overal mee naar toe in de draagzak. Daar hoef je echt niet thuis voor te blijven.
En dan gewoon mee en de hele dag niet slapen? Dat kan natuurlijk... of ze maken hazenslaapjes, kan ook. Niet heel goed voor het kind, maar dat is natuurlijk bijzaak.
Uiteraard neem je het wel eens niet zo nauw, in een weekend bijvoorbeeld als je plannen hebt, maar dat krijg je dubbel en dwars terug..... zoals wij dus na afgelopen weekend. En dat vertellen de meeste ouders dan even niet voor het gemak.
Wij hebben met de oudste ook al 2 verre reizen gemaakt, vaak uiteten en de jongste gaat straks ook mee voor een maand Azie als ze 9 maanden is..... Maar slapen doen we over het algemeen gewoon thuis in bed, dat werkt het beste en zijn de kinderen het leukst. De oudste heeft zelfs tot 3.5 smiddags 2u geslapen, er was geen land mee te bezeilen als ze dat niet deed. Dus dat kinderen zich maar moeten aanpassen klinkt leuk, werkt vaak niet.
