Eind 20 en het serieuze leven.

05-09-2014 13:09 228 berichten
Alle reacties Link kopieren
Nu ben ik al een weer tijd weer vrijgezel. Waar ik overigens helemaal geen problemen mee heb. Alleen ik erger mij echt aan "de stelletjes" die ook vinden dat je thuis op de bank moet zitten. (het liefst met hond en kat).



Als ik nog op stap ga en ik vertel het aan vriendinnen die ook allemaal 29-30 zijn. Dan vinden ze dat ik dat niet meer moet doen. Ik ben mij er van bewust dat natuurlijk het gemiddelde uitgaanspubliek iets jonger ligt. (afhankelijk waar je naar toe gaat). Maar het is toch echt niet zo gek om nog op stap te gaan?



Elke keer verwijten in mijn omgeving dat ik nu toch wel echt "serieus" moet worden. Nu heb ik een goede baan, alleen ik hou gewoon erg van leuke dingen ondernemen. Waar ik het idee heb in mijn omgeving, dat ik er bijna vreemd op aan wordt gekeken dat ik nog steeds probeer te genieten van het leven.



Ligt nou aan mij, maar ik krijg echt de indruk dat ik als een soort zonderaar door het leven ga. Terwijl ik zelf gewoon het idee heb, dat ik doe waar ik zin in heb.



Ervaren meer mensen deze "druk" rond deze leeftijd, dat je maar constant "serieus" en "weloverwogen" beslissingen moet nemen?
Alle reacties Link kopieren
Weet je Natasha_poet, ik heb net met mijn 3 oppaskinderen nadat ik ze uit school gehaald had pianoles, hockey en een vriendje langsgeracet, toen boodschappen gedaan, gekookt, met 3 kinderen gegeten, daarna alle 3 in bad, huiswerk maken, tanden poetsen en de oudste is nu nog op, jongste slaapt net.



Als de oudste zo ook in bed ligt moet ik nog de keuken opruimen, wat administratie doen en dan ben ik er wel weer klaar mee.. Dan plof ik lekker voor de tv. Een baby gaat nog wel mee in een wagen, maar kinderen in de basisschoolleeftijd gaan écht niet gezellig op een terrasje zitten hoor.
quote:voetjesinhetzand schreef op 10 september 2014 @ 20:08:

Weet je Natasha_poet, ik heb net met mijn 3 oppaskinderen nadat ik ze uit school gehaald had pianoles, hockey en een vriendje langsgeracet, toen boodschappen gedaan, gekookt, met 3 kinderen gegeten, daarna alle 3 in bad, huiswerk maken, tanden poetsen en de oudste is nu nog op, jongste slaapt net.



Als de oudste zo ook in bed ligt moet ik nog de keuken opruimen, wat administratie doen en dan ben ik er wel weer klaar mee.. Dan plof ik lekker voor de tv. Een baby gaat nog wel mee in een wagen, maar kinderen in de basisschoolleeftijd gaan écht niet gezellig op een terrasje zitten hoor.Pff. En sommige kinderen weer wel. Waarom moet iedereen hier steeds z'n gelijk hebben? Thordis haar ervaringen+situatie is zo en zo en is het daarom de algemene waarheid, Natascha haar situatie+ervaring is zo en zo en daarom is het de algemene waarheid en jouw situatie+ervaring is zo en zo en dáárom is het de algemene waarheid. Het zal bij iedereen anders zijn, klaar.
Alle reacties Link kopieren
quote:voetjesinhetzand schreef op 10 september 2014 @ 20:08:

Weet je Natasha_poet, ik heb net met mijn 3 oppaskinderen nadat ik ze uit school gehaald had pianoles, hockey en een vriendje langsgeracet, toen boodschappen gedaan, gekookt, met 3 kinderen gegeten, daarna alle 3 in bad, huiswerk maken, tanden poetsen en de oudste is nu nog op, jongste slaapt net.



Als de oudste zo ook in bed ligt moet ik nog de keuken opruimen, wat administratie doen en dan ben ik er wel weer klaar mee.. Dan plof ik lekker voor de tv. Een baby gaat nog wel mee in een wagen, maar kinderen in de basisschoolleeftijd gaan écht niet gezellig op een terrasje zitten hoor.Ten eerste zou ik niet 3 kinderen op mijn nek nemen, ten tweede: mijn nichtje zit graag op terrasjes. Middagje lunchen in de stad? Graag, je kan haar zo bellen voor een afspraak. Je leven laten verwoesten door een hele roedel oppaskinderen, en er zelf ook nog meerdere hebben, tja dan raak je dus een uitgewoonde moeke van. Maar dat is toch echt je eigen keuze.
Alle reacties Link kopieren
quote:rdvv schreef op 10 september 2014 @ 20:34:

[...]



Pff. En sommige kinderen weer wel. Waarom moet iedereen hier steeds z'n gelijk hebben? Thordis haar ervaringen+situatie is zo en zo en is het daarom de algemene waarheid, Natascha haar situatie+ervaring is zo en zo en daarom is het de algemene waarheid en jouw situatie+ervaring is zo en zo en dáárom is het de algemene waarheid. Het zal bij iedereen anders zijn, klaar.Precies, en daarin heb je zelf genoeg keuze en mogelijkheden, en je kan het jezelf enorm moeilijk maken lees ik hier.
Alle reacties Link kopieren
quote:rdvv schreef op 10 september 2014 @ 20:34:

[...]



Pff. En sommige kinderen weer wel. Waarom moet iedereen hier steeds z'n gelijk hebben? Thordis haar ervaringen+situatie is zo en zo en is het daarom de algemene waarheid, Natascha haar situatie+ervaring is zo en zo en daarom is het de algemene waarheid en jouw situatie+ervaring is zo en zo en dáárom is het de algemene waarheid. Het zal bij iedereen anders zijn, klaar.Ok sorry. Alle kinderen die IK ken vinden er geen fuck aan om op een terrasje te zitten en IK vind het wel weer mooi geweest na zo'n middag en avond. Volgens mij zei ik de hele tijd al dat de ene moeder de andere niet is en dat ik niet teveel op de zaken vooruit zou lopen met wat je allemaal gaat doen als de baby er is omdat je het niet kan weten van tevoren.
Alle reacties Link kopieren
quote:natasha_poet schreef op 10 september 2014 @ 20:52:

[...]



Ten eerste zou ik niet 3 kinderen op mijn nek nemen, ten tweede: mijn nichtje zit graag op terrasjes. Middagje lunchen in de stad? Graag, je kan haar zo bellen voor een afspraak. Je leven laten verwoesten door een hele roedel oppaskinderen, en er zelf ook nog meerdere hebben, tja dan raak je dus een uitgewoonde moeke van. Maar dat is toch echt je eigen keuze.Ik heb geen eigen kinderen en het oppassen doe ik gewoon voor de lol, niet voor het geld. Want OMG er bestaan mensen die kinderen en je in hún belevingswereld verplaatsen en dingen doen die zíj helemaal het einde vinden, echt oprecht super leuk vinden. Dan maar een 'uitgewoonde moeke'.
quote:natasha_poet schreef op 10 september 2014 @ 20:52:

[...]



Ten eerste zou ik niet 3 kinderen op mijn nek nemen, ten tweede: mijn nichtje zit graag op terrasjes. Middagje lunchen in de stad? Graag, je kan haar zo bellen voor een afspraak. Je leven laten verwoesten door een hele roedel oppaskinderen, en er zelf ook nog meerdere hebben, tja dan raak je dus een uitgewoonde moeke van. Maar dat is toch echt je eigen keuze.Hahahaha leuke woordkeuze enzo!
Alle reacties Link kopieren
Jongens.. Leven ennlaten leven. Kids onder de 5 zijn nu eenmaal handenbinders, met dien verstande dat sommige kids makkelijker zijn dan andere en sommige ouders en makkelijker mee omgaan dan andere... Met 1 kind is een andere wereld dan met 2.



Hoe dan ook het hoeft je niet te beperken maar je moet wel keuzes maken. Uitgaan kan, ff lekker kletsen met vriendin gaat echt beter zonder de kids. Mits je oppas hebt en het niet erg vindt om af en toe eens voor jezelf te kiezen. Alhoewel sommige moeders het alleen nog maar over hun kids kunnen hebben, maar dat is weer n ander verhaal...
Alle reacties Link kopieren
Wat mij vooral zo tegen de borst stuit is dat niemand kinderen leuk lijkt te vinden. Waaróm wil je dan een kind, vraag ik me af, als je het hebt over 'je leven laten verwoesten'. In een tijd dat kinderen voor de meesten een keuze zijn snap ik niet waarom je voor kinderen kiest als je een leven met kinderen niet leuk lijkt te vinden.



Want niemand met kinderen hier gaat nóóít uit en niemand met een ft baan heeft nog elke avond fut voor een ondernemend programma. Maar een kind lijkt bij sommige mensen 'ff tussendoor' te moeten ofzo. En dan denk ik: je mag het ook gewoon leuk vinden met je kinderen, maar ook vermoeiend, en daardoor andere dingen willen. Ik word iig al moe als ik eraan denk dus petje af voor dames die er echt zo'n druk leven op nahouden.



Ik ga nu 45 uur per week werken (eerste week en nee oppassen telt niet mee haha dat doe ik echt omdat ik het gezellig vind) en ik kijk daarvan al echt scheel van vermoeidheid, laat staan dat ik nog naar allerlei uitstapjes moest. Nou ja 1 uitstapje misschien, als ik niet was gaan oppassen vanavond. Maar vrijdag feestje en zaterdag etentje en ik weet wel waar ik zondag ben: in BED! Al moet ik eigenlijk studeren dan maar ik ken mezelf, na zo'n week ben ik gewoon op
Alle reacties Link kopieren
Natuurlijk vind ik mijn kinderen leuk, behalve als ze moe zijn of te weinig slaap hebben gehad (zoals nagenoeg alle kinderen).



En ja onze oudste dochter van 4 vindt uiteten of op een terras zitten ook een geweldig concept, maar in de praktijk is ze er na 10 minuten wel klaar mee en moet ze geëntertaind worden (lezen, spelletjes doen, kleuren, etc). Wat ik overigens nagenoeg altijd zie als ouders met kinderen uiteten gaan....



Daarnaast doe je je kinderen er niet zomaar even bij. Onze tweede is nu 5 maanden en ik ben voorlopig gestopt met werken (zzp'er) en doe nog wat kleine klusjes af en toe. De oudste gaat net naar school en het is een behoorlijke verandering voor haar. Direct 5 volle dagen naar school en BSO zou van haar geen leuker kind maken, dus hebben we voor nu anders gekozen (plus dat ik de jongste nu wat langer thuis kan houden).
Alle reacties Link kopieren
quote:voetjesinhetzand schreef op 10 september 2014 @ 20:54:

[...]

Ok sorry. Alle kinderen die IK ken vinden er geen fuck aan om op een terrasje te zitten en IK vind het wel weer mooi geweest na zo'n middag en avond.Loop jij wel eens rond in een grotere stad, en zie je dan wel eens wie er op terrasjes zitten? Valt het je dan niet op hoeveel mensen hun kinderen/babies gewoon meenemen?
Alle reacties Link kopieren
quote:natasha_poet schreef op 11 september 2014 @ 09:54:

[...]



Loop jij wel eens rond in een grotere stad, en zie je dan wel eens wie er op terrasjes zitten? Valt het je dan niet op hoeveel mensen hun kinderen/babies gewoon meenemen?

Genoeg... maar ook weer niet overdreven veel. Maar dan nog, denk je dat die kinderen dat (lang) leuk vinden? En denk je dat je dan als ouders relaxt zit en kan kletsen?



Als wij dat doen nemen we genoeg entertainment mee voor de oudste, of zorgen voor een rustig terras (niet aan een weg, genoeg ruimte) waar ze kan klooien.
Alle reacties Link kopieren
quote:voetjesinhetzand schreef op 10 september 2014 @ 23:37:

Wat mij vooral zo tegen de borst stuit is dat niemand kinderen leuk lijkt te vinden. Waaróm wil je dan een kind, vraag ik me af, als je het hebt over 'je leven laten verwoesten'. In een tijd dat kinderen voor de meesten een keuze zijn snap ik niet waarom je voor kinderen kiest als je een leven met kinderen niet leuk lijkt te vinden.Het gaat niet om kinderen niet leuk vinden, en spreken in termen van je leven laten verwoesten. Het gaat om kinderen van begin af aan mee laten draaien in je leven, in plaats van alles richten op een kind en jouw leven compleet daar aanpassen. Mijn overgrootmoeder met 9 kinderen was niet bezig met zich aanpassen aan ieder kind, maar draaide mee in het grote huishouden. En ze werkte toen ook nog! Die houding is verandert, en ik vind het goed om te zien dat mensen om mij heen daar niet aan mee doen. Als je leven bestaat uit 5 dagen in de week uitgaan, ieder concert en festival afgaan, dan ga je met een kind dat niet redden. Maar je gewone dingen blijven doen, erop uitgaan en kind mee, terrasje pakken en kind mee, kind mee naar museum, festival etc. In plaats van iedere activiteit af te stemmen op het kind, en vooral thuis te blijven omdat het zo lekker makkelijk is.quote:Want niemand met kinderen hier gaat nóóít uit en niemand met een ft baan heeft nog elke avond fut voor een ondernemend programma. Maar een kind lijkt bij sommige mensen 'ff tussendoor' te moeten ofzo. En dan denk ik: je mag het ook gewoon leuk vinden met je kinderen, maar ook vermoeiend, en daardoor andere dingen willen. Ik word iig al moe als ik eraan denk dus petje af voor dames die er echt zo'n druk leven op nahouden.Niks tussendoor, maar gewoon erbij horen. En zoals met alles zijn sommige dingen wel leuk, niet leuk, vermoeiend, grappig, stom, verschrikkelijk en verschrikkelijk leuk. Maar beperkend zoals sommigen hier omschrijven, dat doe je zelf, niet dat kind.
Alle reacties Link kopieren
quote:spectral schreef op 11 september 2014 @ 10:06:

[...]



Genoeg... maar ook weer niet overdreven veel. Maar dan nog, denk je dat die kinderen dat (lang) leuk vinden? En denk je dat je dan als ouders relaxt zit en kan kletsen?



Als wij dat doen nemen we genoeg entertainment mee voor de oudste, of zorgen voor een rustig terras (niet aan een weg, genoeg ruimte) waar ze kan klooien.Als ik daar een hele middag naast zit maak je dat wel mee, en dat gaat prima. Gewoon slapend in de kinderwagen, of ze lopen als ze ouder zijn zelf een speelhoek of speeltuin in. Klaar, geen kind aan. Mijn nichtje is een teutebel en kan lang blijven zitten beppen. Niet 'het is binnen 10 min. wel klaar'. Maar als je vanuit het principe denkt: ik moet ze bezig houden en entertainen, dan is het niet leuk meer, en krijg je ook kinderen die verwachten dat jij ze wel bezig houdt. Misschien is het omdat ik in 020 woon, en kinderen horen daar gewoon bij dat sociale leven, geen getrut en gedoe. En er is overal ook genoeg te doen voor een kind, dus daar hoef je je van tevoren niet druk over te maken.
Alle reacties Link kopieren
quote:natasha_poet schreef op 11 september 2014 @ 10:44:

[...]



Als ik daar een hele middag naast zit maak je dat wel mee, en dat gaat prima. Gewoon slapend in de kinderwagen, of ze lopen als ze ouder zijn zelf een speelhoek of speeltuin in. Klaar, geen kind aan. Mijn nichtje is een teutebel en kan lang blijven zitten beppen. Niet 'het is binnen 10 min. wel klaar'. Maar als je vanuit het principe denkt: ik moet ze bezig houden en entertainen, dan is het niet leuk meer, en krijg je ook kinderen die verwachten dat jij ze wel bezig houdt. Misschien is het omdat ik in 020 woon, en kinderen horen daar gewoon bij dat sociale leven, geen getrut en gedoe. En er is overal ook genoeg te doen voor een kind, dus daar hoef je je van tevoren niet druk over te maken.

Wij wonen ook in Amsterdam, en die speel mogelijkheden zijn redelijk beperkt in restaurants of bij terrassen (ja het melkhuisje bijvoorbeeld, jeuh...).



Slapend in de kinderwagen moet je maar net geluk mee hebben ook, die van ons hebben dat altijd verdomd. En zichzelf vermaken doen ze pas een beetje vanaf 3-4 jaar, daarvoor is dat gewoon lastiger.



Maar je komt het wel tegen, en misschien heb je een makkelijk kind. Ik heb veel vriendinnen met kinderen in de leeftijd van 0 tot 5 binnen Amsterdam, en ze ervaren allemaal (heel gek) dezelfde dingen.
Alle reacties Link kopieren
quote:natasha_poet schreef op 11 september 2014 @ 10:33:

[...]



Het gaat niet om kinderen niet leuk vinden, en spreken in termen van je leven laten verwoesten. Het gaat om kinderen van begin af aan mee laten draaien in je leven, in plaats van alles richten op een kind en jouw leven compleet daar aanpassen. Mijn overgrootmoeder met 9 kinderen was niet bezig met zich aanpassen aan ieder kind, maar draaide mee in het grote huishouden. En ze werkte toen ook nog! Die houding is verandert, en ik vind het goed om te zien dat mensen om mij heen daar niet aan mee doen. Als je leven bestaat uit 5 dagen in de week uitgaan, ieder concert en festival afgaan, dan ga je met een kind dat niet redden. Maar je gewone dingen blijven doen, erop uitgaan en kind mee, terrasje pakken en kind mee, kind mee naar museum, festival etc. In plaats van iedere activiteit af te stemmen op het kind, en vooral thuis te blijven omdat het zo lekker makkelijk is.



[...]

Niks tussendoor, maar gewoon erbij horen. En zoals met alles zijn sommige dingen wel leuk, niet leuk, vermoeiend, grappig, stom, verschrikkelijk en verschrikkelijk leuk. Maar beperkend zoals sommigen hier omschrijven, dat doe je zelf, niet dat kind.

Dat laatste is gewoon weg echt kul.... het is echt niet zo dat je kind per definitie maar makkelijk mee draait met wat jij wil. Dat klinkt leuk en ideaal, maar de praktijk is echt anders.



Hoe denk je dat te gaan doen met een peuter die smiddags moet slapen? Of een druk jongetje wat echt niet stil kan zitten? Een middag winkelen met een kind wat er geen zin in heeft?



Musea doen wij ook nog wel, winkel is vaak een ramp met en kind erbij. Een stuk wandelen ook niet meer... naar strand vaak een ochtend of middag. Uiteten doen we vroeg, en in "kindvriendelijke" restaurants.



Je zal zelf merken dat de dingen die je kind niet leuk vind, jij ze op den duur ook niet meer leuk vindt (iig met het kind erbij).
Alle reacties Link kopieren
quote:natasha_poet schreef op 11 september 2014 @ 09:54:

[...]



Loop jij wel eens rond in een grotere stad, en zie je dan wel eens wie er op terrasjes zitten? Valt het je dan niet op hoeveel mensen hun kinderen/babies gewoon meenemen?Ik woon in Amsterdam centrum.
Whoeha! En je bent eind 20???

Jemig, dus eigenlijk zou ik volgens jouw vrienden nu ik half 40 ben achter de geraniums moeten gaan zitten??

No way!

Nu de kinderen al groter zijn, kan ik ein-de-lijk weer eens wat makkelijker van huis.



Doe ff normaal zeg!
Alle reacties Link kopieren
Oh ik zie zeer zelden kinderen op het terras overigens.



Mijn oppaskindjes wonen ook in A'dam centrum trouwens, allemaal. En die hebben ook een hekel aan terrasjes.



Maar goed, ik ben hier wel over uitgepraat. Fijn dat jij super hip gaat blijven en je kind al vroeg leert hoe het zich aan moet passen. Dat heb je zelf kennelijk niet erg meegekregen.
Alle reacties Link kopieren
quote:voetjesinhetzand schreef op 11 september 2014 @ 11:15:

Oh ik zie zeer zelden kinderen op het terras overigens.



Mijn oppaskindjes wonen ook in A'dam centrum trouwens, allemaal. En die hebben ook een hekel aan terrasjes.



Maar goed, ik ben hier wel over uitgepraat. Fijn dat jij super hip gaat blijven en je kind al vroeg leert hoe het zich aan moet passen. Dat heb je zelf kennelijk niet erg meegekregen.Juist wel meegekregen, ik ging overal mee naar toe. Veel gereisd met mijn ouders, en veel verschillende landen gewoon voor het werk van mijn vader. Aanpassen aanpassen aanpassen, niet gepamperd worden. Het heeft niks met superhip te maken, en centrum Amsterdam stikt het van de kinderen. Dan wil je het niet zien.
Alle reacties Link kopieren
quote:spectral schreef op 11 september 2014 @ 10:53:

[...]



Wij wonen ook in Amsterdam, en die speel mogelijkheden zijn redelijk beperkt in restaurants of bij terrassen (ja het melkhuisje bijvoorbeeld, jeuh...).Ik kan er dan weer geen een opnoemen zonder mogelijkheden. Zelfs de brakke grond in hartje centrum heeft dat. Melkhuisje ken ik niet, je hoeft ook niet naar speciale kindermeuk.quote:Slapend in de kinderwagen moet je maar net geluk mee hebben ook, die van ons hebben dat altijd verdomd. En zichzelf vermaken doen ze pas een beetje vanaf 3-4 jaar, daarvoor is dat gewoon lastiger.Dus mijn familie en vrienden hebben toevalligerwijs allemaal geluk? Gister nog bij Dapper, drie kinderwagens geteld en twee peuters. Geen probleem. Allemaal maar toeval en mazzel, of gewoon doen en niet zeiken.quote:Maar je komt het wel tegen, en misschien heb je een makkelijk kind. Ik heb veel vriendinnen met kinderen in de leeftijd van 0 tot 5 binnen Amsterdam, en ze ervaren allemaal (heel gek) dezelfde dingen.Dan verzamel je mensen om je heen die net als jij moeilijk denken. Ik kom het idd wel tegen, ik kom het niet anders tegen. Ik ben namelijk de allerlaatste die een kind krijgt in mijn omgeving, ik heb het 10 jaar aangekeken hoe alles en iedereen het om me heen doet. En blijkbaar doen ze het een stuk makkelijker dan jij en je vriendinnen. Ik was er waarschijnlijk niet aan begonnen als dat mijn voorbeeld was geweest.
Alle reacties Link kopieren
quote:natasha_poet schreef op 11 september 2014 @ 11:46:

[...]

Ik kan er dan weer geen een opnoemen zonder mogelijkheden. Zelfs de brakke grond in hartje centrum heeft dat. Melkhuisje ken ik niet, je hoeft ook niet naar speciale kindermeuk.



[...]



Dus mijn familie en vrienden hebben toevalligerwijs allemaal geluk? Gister nog bij Dapper, drie kinderwagens geteld en twee peuters. Geen probleem. Allemaal maar toeval en mazzel, of gewoon doen en niet zeiken.



[...]

Dan verzamel je mensen om je heen die net als jij moeilijk denken. Ik kom het idd wel tegen, ik kom het niet anders tegen. Ik ben namelijk de allerlaatste die een kind krijgt in mijn omgeving, ik heb het 10 jaar aangekeken hoe alles en iedereen het om me heen doet. En blijkbaar doen ze het een stuk makkelijker dan jij en je vriendinnen. Ik was er waarschijnlijk niet aan begonnen als dat mijn voorbeeld was geweest.

Heeft niets met moeilijk denken te maken, maar met het afstemmen van het leven op de kinderen (binnen bepaalde grenzen) en niet andersom. Jouw denkbeelden passen perfect binnen het plaatje centrum/oud-zuid mensen, we nemen kinderen omdat het hoort en verder moeten ze zich maar lekker aanpassen aan wat wij doen en willen.



En ik denk werkelijk dat de mensen met kinderen binnen jouw vriendengroep extreem geluk hebben. Een klein kind kun je nu eenmaal niet dwingen te slapen of te spelen als het daar geen zin in heeft, maar daar kom je nog wel achter als je er zelf één hebt.



Grappig genoeg hadden onze onderburen (beide net 40, relatie van amper een jaar, altijd vrijgezel geweest met hele drukke levens) exact dezelfde ideeën als jij, kind is nu 6 maanden en ze kunnen geen kant op.... als ze op pad zijn zijn er zoveel prikkels dat het kind niet wil eten en slapen.... maar nogmaals misschien heb jij ook geluk, je zal er op termijn achter gaan komen.
Alle reacties Link kopieren
quote:spectral schreef op 11 september 2014 @ 12:01:

[...]



Heeft niets met moeilijk denken te maken, maar met het afstemmen van het leven op de kinderen (binnen bepaalde grenzen) en niet andersom. Jouw denkbeelden passen perfect binnen het plaatje centrum/oud-zuid mensen, we nemen kinderen omdat het hoort en verder moeten ze zich maar lekker aanpassen aan wat wij doen en willen.Ik ben niet van centrum/oud-zuid. West, geboren en getogen, daar waar je struikelt over de moskeeen en de mocro's met bontkraagjes. Je neemt geen kinderen, al helemaal niet omdat het hoort, maar ze draaien wel mee in het leven en je vouwt jezelf niet er omheen.quote:En ik denk werkelijk dat de mensen met kinderen binnen jouw vriendengroep extreem geluk hebben. Een klein kind kun je nu eenmaal niet dwingen te slapen of te spelen als het daar geen zin in heeft, maar daar kom je nog wel achter als je er zelf één hebt.Ik heb zoveel kinderen om me heen, dat er weinig nog aan ze te ontdekken valt. Ik heb alle plussen en minnen wel gezien. Ik denk niet dat ze mazzel hebben, dan zouden er wel heel veel geluk hebben. Kwestie van instelling.quote:Grappig genoeg hadden onze onderburen (beide net 40, relatie van amper een jaar, altijd vrijgezel geweest met hele drukke levens) exact dezelfde ideeën als jij, kind is nu 6 maanden en ze kunnen geen kant op.... als ze op pad zijn zijn er zoveel prikkels dat het kind niet wil eten en slapen.... maar nogmaals misschien heb jij ook geluk, je zal er op termijn achter gaan komen.Net 40 en een relatie van amper een jaar, daar ga je al, het zal eerder aan hun liggen dan het kind. Ik gaf als voorbeeld dat vrienden gereis hebben met hun 2 jarige, in Linda's zomergasten was Waldemar, die heeft met zijn vriendin en 2 kinderen onder de 4 jaar met een camper door Afrika gereisd. Je doet dat niet ff, maar als je wilt kun je dat soort dingen aangaan en ondernemen. Een kind blijft niet eeuwig 6 maanden, op je tanden bijten en doorgaan, zo zie ik dat werken om me heen. De familie van mijn vriend is Frans, als je ziet hoe daar kinderen gewoon meedraaien in alles. Babies, peuters, kleuters, gewoon mee uit eten en dat is wel uren tafelen daar. Je kan hoog een laag blijven springen, een groot deel is toch echt hoe je zelf in het leven staat en wat je gewend bent. En ook of je het aandurft, want ja, het is altijd makkelijker om thuis te blijven hangen met een kind, of in de speeltuin te gaan zitten.
Alle reacties Link kopieren
quote:natasha_poet schreef op 11 september 2014 @ 16:53:

[...]

Ik ben niet van centrum/oud-zuid. West, geboren en getogen, daar waar je struikelt over de moskeeen en de mocro's met bontkraagjes. Je neemt geen kinderen, al helemaal niet omdat het hoort, maar ze draaien wel mee in het leven en je vouwt jezelf niet er omheen.



[...]

Ik heb zoveel kinderen om me heen, dat er weinig nog aan ze te ontdekken valt. Ik heb alle plussen en minnen wel gezien. Ik denk niet dat ze mazzel hebben, dan zouden er wel heel veel geluk hebben. Kwestie van instelling.



[...]



Net 40 en een relatie van amper een jaar, daar ga je al, het zal eerder aan hun liggen dan het kind. Ik gaf als voorbeeld dat vrienden gereis hebben met hun 2 jarige, in Linda's zomergasten was Waldemar, die heeft met zijn vriendin en 2 kinderen onder de 4 jaar met een camper door Afrika gereisd. Je doet dat niet ff, maar als je wilt kun je dat soort dingen aangaan en ondernemen. Een kind blijft niet eeuwig 6 maanden, op je tanden bijten en doorgaan, zo zie ik dat werken om me heen. De familie van mijn vriend is Frans, als je ziet hoe daar kinderen gewoon meedraaien in alles. Babies, peuters, kleuters, gewoon mee uit eten en dat is wel uren tafelen daar. Je kan hoog een laag blijven springen, een groot deel is toch echt hoe je zelf in het leven staat en wat je gewend bent. En ook of je het aandurft, want ja, het is altijd makkelijker om thuis te blijven hangen met een kind, of in de speeltuin te gaan zitten.

Dus omdat ze 40 zijn en niet lang samen is het hun eigen schuld dat het kind op pad niet drinkt en slaapt? Ik zie het verband niet helemaal.... sommige kinderen zijn snel geprikkeld of zelfs overprikkeld, daar doe je als ouders echt niets aan.



Wij reizen ook, maar wel afgestemd op de kinderen, daar ontkom je nu eenmaal niet aan. Ik doe ze bijvoorbeeld geen plezier door elke 2 dagen ergens anders heen te reizen, omdat wij dat zo leuk vinden.



Ik zeg het nog 1x... je klinkt namelijk behoorlijk naief.... kinderen vallen lang niet altijd te sturen, maar jij denkt van wel. Prima, succes ermee.
Alle reacties Link kopieren
quote:spectral schreef op 11 september 2014 @ 17:05:

[...]



Dus omdat ze 40 zijn en niet lang samen is het hun eigen schuld dat het kind op pad niet drinkt en slaapt? Ik zie het verband niet helemaal.... sommige kinderen zijn snel geprikkeld of zelfs overprikkeld, daar doe je als ouders echt niets aan..Te kort samen, laat in het leven aan kinderen beginnen, geen stevige basis samen, te hoge verwachtingen van kinderen hebben.quote:



Wij reizen ook, maar wel afgestemd op de kinderen, daar ontkom je nu eenmaal niet aan. Ik doe ze bijvoorbeeld geen plezier door elke 2 dagen ergens anders heen te reizen, omdat wij dat zo leuk vinden.



Ik zeg het nog 1x... je klinkt namelijk behoorlijk naief.... kinderen vallen lang niet altijd te sturen, maar jij denkt van wel. Prima, succes ermee.Niks naief, maar ervaren en wijzer geworden door de vele voorbeelden om me heen de afgelopen ruim 10 jaar. Wat denk je dat ze met die camper deden? Een hele week op dezelfde plaats blijven alleen voor de kindjes? Tuurlijk niet, iedere dag verder rijden. Dus tja, als mensen dat doen met kinderen onder de 4 jaar, en jij niet omdat je denkt dat ze dit niet aankunnen, daar kies je echt zelf voor. Zoals ik al tig keer heb gezegd, je bent deels afhankelijk van je kind, maar grotendeels is het je instelling. Daar wil jij niet aan, dus leid jij je leven met kinderen wat je nu leidt. Maar daarmee kun je niet verwachten, dat anderen het ook wel zo doen, omdat ze denken dat je zo beperkt bent met kinderen. Voorbeeld 100 enzoveel, zegt iemand op mijn werk net gedag en tot januari, gaat met 2 kinderen onder de 5 reizen door Amerika en Zuid-Amerika. Kan niet!! Volgens jou dan. Of toch wel..... Gewoon een kwestie van doen, dit weekend stappen ze op het vliegtuig :-)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven