Relaties
alle pijlers
Einde van relatie omwille van kinderwens
donderdag 27 oktober 2016 13:47
Hallo,
Ik schets even kort mijn situatie. Ik ben 28 jaar, mijn vriend nu ex-vriend is 31 jaar. We zijn 7 jaar samen in een relatie met veel plezier maar ook heel wat bergen dat we samen hebben beklommen in onze relatie en steeds hebben overwonnen. Tot deze berg er aan kwam en steeds dichterbij en niet meer beklommen werd. Ik heb al heel snel geweten ik ooit mama wou zijn. Ik heb dat in de relatie ook nooit onder stoelenen banken geschoven. Maar het laatste jaar heb ik zo een drang naar een verdere stap in onze relatie, naar een klein wezentje van ons twee. Tijdens het overwinnen van onze obstakels in onze relatie heb ik hem meredermaals gevraagd of hij kinderen wou: hij zei altijd ja maar het werd altijd wat naar de toekomst verschoven. Nu alles eigenlijk zo goed als effen op ons pad is en er ons niets meer tegenhield wou ik nu een definitief antwoord en er samen volledig voor gaan. Hij begon te twijfel of hij wel een goede papa zou zijn, hij vond het prima zo hoe het is, hij voelt niet dat hij papa wil worden, hij weet niet of hij dat over 2 of 4 jaar of ooit wel zou voelen. En hier staan we dan. We zien elkaar ontzettend graag maar hij durft niet te springen. Hij durft zijn angst niet op zij zetten en er voor gaan en zien dat dingen van zelf wel loslopen.
Hij heeft de relatie beeïndigd omdat hij wil ik gelukkig word en hij mijn droom niet wil afnemen. Wat nu, ik word helemaal verscheurd van binnen. Ik wil mijn grote liefde niet kwijt maar ik wil zo graag de zekerheid dat er meer is dan enkel ons tweetjes.
Ik schets even kort mijn situatie. Ik ben 28 jaar, mijn vriend nu ex-vriend is 31 jaar. We zijn 7 jaar samen in een relatie met veel plezier maar ook heel wat bergen dat we samen hebben beklommen in onze relatie en steeds hebben overwonnen. Tot deze berg er aan kwam en steeds dichterbij en niet meer beklommen werd. Ik heb al heel snel geweten ik ooit mama wou zijn. Ik heb dat in de relatie ook nooit onder stoelenen banken geschoven. Maar het laatste jaar heb ik zo een drang naar een verdere stap in onze relatie, naar een klein wezentje van ons twee. Tijdens het overwinnen van onze obstakels in onze relatie heb ik hem meredermaals gevraagd of hij kinderen wou: hij zei altijd ja maar het werd altijd wat naar de toekomst verschoven. Nu alles eigenlijk zo goed als effen op ons pad is en er ons niets meer tegenhield wou ik nu een definitief antwoord en er samen volledig voor gaan. Hij begon te twijfel of hij wel een goede papa zou zijn, hij vond het prima zo hoe het is, hij voelt niet dat hij papa wil worden, hij weet niet of hij dat over 2 of 4 jaar of ooit wel zou voelen. En hier staan we dan. We zien elkaar ontzettend graag maar hij durft niet te springen. Hij durft zijn angst niet op zij zetten en er voor gaan en zien dat dingen van zelf wel loslopen.
Hij heeft de relatie beeïndigd omdat hij wil ik gelukkig word en hij mijn droom niet wil afnemen. Wat nu, ik word helemaal verscheurd van binnen. Ik wil mijn grote liefde niet kwijt maar ik wil zo graag de zekerheid dat er meer is dan enkel ons tweetjes.
donderdag 27 oktober 2016 13:51
Vader willen worden is ook niet goed als je daarvoor angst aan de kant moet zetten. Je moet vader worden als je dat een verreiking vindt, of zelfs een diepe wens daarvoor hebt.
Wat verdrietig dat het zo gelopen is, maar liever nu dan wanneer je zwanger bent. Of als er al een kind is.
Oh en een dikke knuffel natuurlijk. Dikke reep chocola, kan je met iemand in je omgeving praten? Zoek een vriendin uit die je in vertrouwen kan nemen.
Wat verdrietig dat het zo gelopen is, maar liever nu dan wanneer je zwanger bent. Of als er al een kind is.
Oh en een dikke knuffel natuurlijk. Dikke reep chocola, kan je met iemand in je omgeving praten? Zoek een vriendin uit die je in vertrouwen kan nemen.
anoniem_193615 wijzigde dit bericht op 27-10-2016 13:52
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
% gewijzigd
donderdag 27 oktober 2016 13:52
Hoe pijnlijk ook; lijkt me beter zo. Andere toekomstvisies zijn niet te verenigen. Veel sterkte!
Overigens; 'hij durft niet te zien dat het wel los zal lopen' vind ik een naïeve en gevaarlijke uitspraak. Sowieso al, maar waar het kinderen betreft helemaal.. Het is goed denk ik dat jij nog even de tijd hebt voor dit echt in je leven zal spelen.
Overigens; 'hij durft niet te zien dat het wel los zal lopen' vind ik een naïeve en gevaarlijke uitspraak. Sowieso al, maar waar het kinderen betreft helemaal.. Het is goed denk ik dat jij nog even de tijd hebt voor dit echt in je leven zal spelen.
donderdag 27 oktober 2016 13:55
Als hij de relatie heeft verbroken, dan is het duidelijk, dan wil hij dus echt geen kinderen (met jou).
Hoe dan ook, hoe pijnlijk dit ook is, dit heeft hij ook uit liefde voor jou gedaan, om jou die kans op geluk te laten vinden heeft hij jou dus laten gaan. En ja, dat doet nu pijn. Maar dat is niets vergeleken met het alternatief van een leven lang met spijt leven.
Hoe dan ook, hoe pijnlijk dit ook is, dit heeft hij ook uit liefde voor jou gedaan, om jou die kans op geluk te laten vinden heeft hij jou dus laten gaan. En ja, dat doet nu pijn. Maar dat is niets vergeleken met het alternatief van een leven lang met spijt leven.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
donderdag 27 oktober 2016 14:03
Wat nu? Lekker opkrullen op de bank met een warme choco, zakdoekjes en een reep chocolade met een jankfilm aan. En vervolgens een potje janken. Misschien samen met een goede vriendin erbij.
En dan jezelf bij elkaar rapen en zorgen dat jullie prettig uit elkaar gaan. Kun je daar blijven wonen? Of moet je op zoek naar een andere woning?
Gun jezelf de tijd om te rouwen om het einde van je relatie. Je toekomstbeeld stort nu in. Daar mag je best heel erg verdrietig om zijn.
En dan jezelf bij elkaar rapen en zorgen dat jullie prettig uit elkaar gaan. Kun je daar blijven wonen? Of moet je op zoek naar een andere woning?
Gun jezelf de tijd om te rouwen om het einde van je relatie. Je toekomstbeeld stort nu in. Daar mag je best heel erg verdrietig om zijn.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
donderdag 27 oktober 2016 14:16
Ontzettend verdrietig to!! Het is een onmogelijk lastig dillema.. Ik weet er alles van, een jaar geleden heb ik hetzelfde door gemaakt..
Hier schrijven heeft mij wel geholpen. En afstand nemen van hem ook. Hoe moeilijk dat ook is. En dan wordt het langzaamaan weer beter, echt waar, het gaat voorbij!!
Sterkte, knuffel!
Hier schrijven heeft mij wel geholpen. En afstand nemen van hem ook. Hoe moeilijk dat ook is. En dan wordt het langzaamaan weer beter, echt waar, het gaat voorbij!!
Sterkte, knuffel!
donderdag 27 oktober 2016 14:19
Het is gewoon zo pijnlijk om iemand graag te zien en met heel je hart er voor te willen gaan maar wetende dat ik nu wel dat kinderidee voor een maand of 2 op de achtergrond kan schuiven maar ik ga dat niet kunnen weg schuiven. Stiekem hoop ik steeds nog ergens dat tijd zonder elkaar zorgt voor dat hij er toch voor wil gaan. Al weet ik dat het naïef is om ze denken. Het idee om zonder hem verder te gaan in de toekomst zorgt voor zoveel pijn en verdriet.
donderdag 27 oktober 2016 14:21
quote:meisjen schreef op 27 oktober 2016 @ 14:16:
Ontzettend verdrietig to!! Het is een onmogelijk lastig dillema.. Ik weet er alles van, een jaar geleden heb ik hetzelfde door gemaakt..
Hier schrijven heeft mij wel geholpen. En afstand nemen van hem ook. Hoe moeilijk dat ook is. En dan wordt het langzaamaan weer beter, echt waar, het gaat voorbij!!
Sterkte, knuffel!Hoe dan ook ik verlies heel het toekomstbeeld dat ik voor ogen had. Heel je toekomst wordt herschreven.
Ontzettend verdrietig to!! Het is een onmogelijk lastig dillema.. Ik weet er alles van, een jaar geleden heb ik hetzelfde door gemaakt..
Hier schrijven heeft mij wel geholpen. En afstand nemen van hem ook. Hoe moeilijk dat ook is. En dan wordt het langzaamaan weer beter, echt waar, het gaat voorbij!!
Sterkte, knuffel!Hoe dan ook ik verlies heel het toekomstbeeld dat ik voor ogen had. Heel je toekomst wordt herschreven.
donderdag 27 oktober 2016 14:23
quote:OutOfOrder schreef op 27 oktober 2016 @ 14:19:
Het is gewoon zo pijnlijk om iemand graag te zien en met heel je hart er voor te willen gaan maar wetende dat ik nu wel dat kinderidee voor een maand of 2 op de achtergrond kan schuiven maar ik ga dat niet kunnen weg schuiven. Stiekem hoop ik steeds nog ergens dat tijd zonder elkaar zorgt voor dat hij er toch voor wil gaan. Al weet ik dat het naïef is om ze denken. Het idee om zonder hem verder te gaan in de toekomst zorgt voor zoveel pijn en verdriet.
Je wil toch ook niet dat hij alleen maar een kind wil om zo bij elkaar te kunnen blijven? Dat zal nooit stand houden.
Een kind is geen auto.
Natuurlijk lijkt het nu onoverkomelijk. Je hoeft ook niet morgen verder. Geef jezelf de tijd, het is niet niks.
Het is gewoon zo pijnlijk om iemand graag te zien en met heel je hart er voor te willen gaan maar wetende dat ik nu wel dat kinderidee voor een maand of 2 op de achtergrond kan schuiven maar ik ga dat niet kunnen weg schuiven. Stiekem hoop ik steeds nog ergens dat tijd zonder elkaar zorgt voor dat hij er toch voor wil gaan. Al weet ik dat het naïef is om ze denken. Het idee om zonder hem verder te gaan in de toekomst zorgt voor zoveel pijn en verdriet.
Je wil toch ook niet dat hij alleen maar een kind wil om zo bij elkaar te kunnen blijven? Dat zal nooit stand houden.
Een kind is geen auto.
Natuurlijk lijkt het nu onoverkomelijk. Je hoeft ook niet morgen verder. Geef jezelf de tijd, het is niet niks.
donderdag 27 oktober 2016 14:25
donderdag 27 oktober 2016 14:42
Wat rot meid! Ik weet hoe het voelt, zestien jaar geleden, ik was 29, stond ik daar ook. Heel veel pijn heb ik er van gehad en ook lang, want ik was echt gelukkig met die man.
Vier jaar later had ik mijn oudste kind voor het eerst in mijn armen en wist ik dat ik dat nooit en voor niemand niet had willen missen. Inmiddels een gezin met vier kinderen en ik voel me nog iedere dag rijk.
Ik weet niet wat er was gebeurd als hij de knoop niet had doorgehakt. Ik voelde me er in ieder geval niet toe in staat. Nu ben ik hem dankbaar dat hij toen toen heeft gedaan. Uiteindelijk zou onze relatie er waarschijnlijk toch op stuk gelopen zijn, mijn wens zat heel diep, zijn wens ook. Maar als dat nog jaren geduurd zou hebben was de kans een stuk kleiner geweest om mijn kinderwens in vervulling te laten gaan.
Sterkte meid. Ik hoop ontzettend dat je je wens in vervulling kan laten gaan. Neem de tijd om te rouwen, een goede relatie verliezen is heel heftig.
Vier jaar later had ik mijn oudste kind voor het eerst in mijn armen en wist ik dat ik dat nooit en voor niemand niet had willen missen. Inmiddels een gezin met vier kinderen en ik voel me nog iedere dag rijk.
Ik weet niet wat er was gebeurd als hij de knoop niet had doorgehakt. Ik voelde me er in ieder geval niet toe in staat. Nu ben ik hem dankbaar dat hij toen toen heeft gedaan. Uiteindelijk zou onze relatie er waarschijnlijk toch op stuk gelopen zijn, mijn wens zat heel diep, zijn wens ook. Maar als dat nog jaren geduurd zou hebben was de kans een stuk kleiner geweest om mijn kinderwens in vervulling te laten gaan.
Sterkte meid. Ik hoop ontzettend dat je je wens in vervulling kan laten gaan. Neem de tijd om te rouwen, een goede relatie verliezen is heel heftig.
donderdag 27 oktober 2016 14:42
Hoe verdrietig dit ook is voor TO, ik word ook een beetje iebel als ik dit lees. Inderdaad, die metaforen.
Het loopt niet wel los, een kind krijgen is een grote, levensbepalende stap waar je op z'n minst allebei enigszins achter moet staan.
En kan ook geen kwaad om een beetje nuchter en volwassen tegen de situatie aan te kijken. Je wordt moeder, geen 'mama', je krijgt een baby, geen 'wezentje' en je partner wordt vader, niet 'papa'. Wat een jeuktaal, mannen slaan wel voor minder op de vlucht.
Jammer dat het niet gelopen is zoals je wilt, maar het is wel beter zo denk ik.
Het loopt niet wel los, een kind krijgen is een grote, levensbepalende stap waar je op z'n minst allebei enigszins achter moet staan.
En kan ook geen kwaad om een beetje nuchter en volwassen tegen de situatie aan te kijken. Je wordt moeder, geen 'mama', je krijgt een baby, geen 'wezentje' en je partner wordt vader, niet 'papa'. Wat een jeuktaal, mannen slaan wel voor minder op de vlucht.
Jammer dat het niet gelopen is zoals je wilt, maar het is wel beter zo denk ik.
donderdag 27 oktober 2016 14:43
Het doet pijn al wat je wilt dat hij me 7 jaar lang sust en een ja geeft en dan toch komt met een nee maar ik haat hem niet. Ik zie hem graag en alles in mij roept en trekt ik hem terug wil.
Hij stuurt nu ook berichten dat hij me mist en dat hij niet weet wat te doen zonder me... En ik weet niet wat zeggen. Ik weet niet of het verstandig is of ik nu zelf wat stuur naar hem al is het liefste dat ik wil gewoon de klok terug draaien naar ons fijne samen zijn.
Hij stuurt nu ook berichten dat hij me mist en dat hij niet weet wat te doen zonder me... En ik weet niet wat zeggen. Ik weet niet of het verstandig is of ik nu zelf wat stuur naar hem al is het liefste dat ik wil gewoon de klok terug draaien naar ons fijne samen zijn.
donderdag 27 oktober 2016 14:44
quote:Crique schreef op 27 oktober 2016 @ 14:42:
Hoe verdrietig dit ook is voor TO, ik word ook een beetje iebel als ik dit lees. Inderdaad, die metaforen.
Het loopt niet wel los, een kind krijgen is een grote, levensbepalende stap waar je op z'n minst allebei enigszins achter moet staan.
En kan ook geen kwaad om een beetje nuchter en volwassen tegen de situatie aan te kijken. Je wordt moeder, geen 'mama', je krijgt een baby, geen 'wezentje' en je partner wordt vader, niet 'papa'. Wat een jeuktaal, mannen slaan wel voor minder op de vlucht.
Jammer dat het niet gelopen is zoals je wilt, maar het is wel beter zo denk ik.
Hoe verdrietig dit ook is voor TO, ik word ook een beetje iebel als ik dit lees. Inderdaad, die metaforen.
Het loopt niet wel los, een kind krijgen is een grote, levensbepalende stap waar je op z'n minst allebei enigszins achter moet staan.
En kan ook geen kwaad om een beetje nuchter en volwassen tegen de situatie aan te kijken. Je wordt moeder, geen 'mama', je krijgt een baby, geen 'wezentje' en je partner wordt vader, niet 'papa'. Wat een jeuktaal, mannen slaan wel voor minder op de vlucht.
Jammer dat het niet gelopen is zoals je wilt, maar het is wel beter zo denk ik.
