Relaties
alle pijlers
Eis ik teveel?
dinsdag 21 oktober 2014 23:37
Goedenavond!
Lees al een tijdje mee hier maar toch zelf een account aangemaakt omdat ik een beetje met iets zit ..
Ik ben al 1,5 jaar samen met mijn vriend, hij is 22 en ik 18. De liefde zit opzich wel goed, alhoewel we de laatste tijd vaak discussies hebben over vanalles en nog wat.. Daarnaast verschillen we ook in een paar dingen, wat vooral bij mij toch een soort van twijfel oproept maar ik me daar toch soms schuldig om voel want hij is echt heel lief. Dan bedoel ik dingen zoals:
- niveauverschil, ik studeer nu aan de Universiteit en hij is bezig met een mbo-opleiding. Ik ben bijvoorbeeld ook echt een taal-nazi terwijl hij vrijwel altijd met spelfouten schrijft en op whatsapp begrijp ik hem soms ook niet ..
- ambitieverschil. Dit heeft weer te maken met bovenstaande. Ik vind studeren en kennis opdoen heel belangrijk en wil ook -als alles goed gaat- een eigen praktijk oprichten later. Hij leeft meer onder het motto van "nu". Dat is natuurlijk ook wel goed maarja, fantaseren over de toekomst samen gaat moeilijk nu..
- zelfstandigheid. Ik ben al klaar om op mezelf te wonen en al op zoek naar een kamer maar hij woont nog bij zijn moeder en wil pas over een paar jaar uit huis.
- geld. Ik werk naast mijn studie parttime en zorg ervoor dat ik altijd wel wat spaargeld heb. Hij is laatst op vakantie geweest en heeft AL z'n geld opgemaakt.. Wel cadeautjes voor mij gekocht, heel lief natuurlijk! Alleen hij is nu al 3 maanden terug en ik ben degene die betaalt als we uiteten gaan of de popcorn als we naar de bios gaan.. Ik vind dit niet erg en voel me ook een beetje als een zeur maar toch knaagt het wel.. Hij leent nu geld van zijn moeder om met het OV naar school te gaan. Ik heb een maand geleden van mijn spaargeld een scooter gekocht en ik ben dus degene die hem steeds ophaalt, of ik breng hem in de ochtend naar school toe terwijl hij nog nooit iets van benzine voor me heeft betaald omdat hij dus geen geld heeft. Ik ben bijvoorbeeld ook nu bezig met mijn rijbewijs en hij niet.
Soms betrap ik mezelf erop dat ik verlang naar iemand waar ik tegenop kan kijken, waar ik diepe gesprekken mee kan voeren. Maar dan voel ik me weer schuldig tegenover mijn vriend want hij doet echt zijn best en hij zegt ook soms dat hij het gevoel heeft dat ik toch iets anders zoek. We kunnen zo goed lachen samen en krijg vlinders als ik hem zie, maar toch blijft dit gevoel aan me knagen..
Bedankt voor het lezen en tips etc zijn heel erg welkom!
Lees al een tijdje mee hier maar toch zelf een account aangemaakt omdat ik een beetje met iets zit ..
Ik ben al 1,5 jaar samen met mijn vriend, hij is 22 en ik 18. De liefde zit opzich wel goed, alhoewel we de laatste tijd vaak discussies hebben over vanalles en nog wat.. Daarnaast verschillen we ook in een paar dingen, wat vooral bij mij toch een soort van twijfel oproept maar ik me daar toch soms schuldig om voel want hij is echt heel lief. Dan bedoel ik dingen zoals:
- niveauverschil, ik studeer nu aan de Universiteit en hij is bezig met een mbo-opleiding. Ik ben bijvoorbeeld ook echt een taal-nazi terwijl hij vrijwel altijd met spelfouten schrijft en op whatsapp begrijp ik hem soms ook niet ..
- ambitieverschil. Dit heeft weer te maken met bovenstaande. Ik vind studeren en kennis opdoen heel belangrijk en wil ook -als alles goed gaat- een eigen praktijk oprichten later. Hij leeft meer onder het motto van "nu". Dat is natuurlijk ook wel goed maarja, fantaseren over de toekomst samen gaat moeilijk nu..
- zelfstandigheid. Ik ben al klaar om op mezelf te wonen en al op zoek naar een kamer maar hij woont nog bij zijn moeder en wil pas over een paar jaar uit huis.
- geld. Ik werk naast mijn studie parttime en zorg ervoor dat ik altijd wel wat spaargeld heb. Hij is laatst op vakantie geweest en heeft AL z'n geld opgemaakt.. Wel cadeautjes voor mij gekocht, heel lief natuurlijk! Alleen hij is nu al 3 maanden terug en ik ben degene die betaalt als we uiteten gaan of de popcorn als we naar de bios gaan.. Ik vind dit niet erg en voel me ook een beetje als een zeur maar toch knaagt het wel.. Hij leent nu geld van zijn moeder om met het OV naar school te gaan. Ik heb een maand geleden van mijn spaargeld een scooter gekocht en ik ben dus degene die hem steeds ophaalt, of ik breng hem in de ochtend naar school toe terwijl hij nog nooit iets van benzine voor me heeft betaald omdat hij dus geen geld heeft. Ik ben bijvoorbeeld ook nu bezig met mijn rijbewijs en hij niet.
Soms betrap ik mezelf erop dat ik verlang naar iemand waar ik tegenop kan kijken, waar ik diepe gesprekken mee kan voeren. Maar dan voel ik me weer schuldig tegenover mijn vriend want hij doet echt zijn best en hij zegt ook soms dat hij het gevoel heeft dat ik toch iets anders zoek. We kunnen zo goed lachen samen en krijg vlinders als ik hem zie, maar toch blijft dit gevoel aan me knagen..
Bedankt voor het lezen en tips etc zijn heel erg welkom!
woensdag 22 oktober 2014 08:56
My god. Je doet wel erg uit de hoogte zeg! Net alsof iemand die MBO studeert geen ambitie kan hebben. Ambitie heeft niets met niveau te maken maar met je eigen ik. Erg kinderachtig ook om hem gier zo neer te zetten maar het gesprek met hem aangaan doe je dus kennelijk niet.
Wellicht is het idd beter om elkaar los te laten. Jullie moeten beide nog groeien.
Wellicht is het idd beter om elkaar los te laten. Jullie moeten beide nog groeien.
Carpe Diem!
woensdag 22 oktober 2014 09:17
woensdag 22 oktober 2014 09:31
En waarom is dat dan dat mannen daar minder mee zitten?
Zijn wij minder oppervlakkig dan vrouwen en kunnen wij door het 'niveau verschil' heen kijken?
Zien wij ook de mens achter de opleiding waar de vrouw dat minder heeft? Heeft een vrouw meer hang naar status? "Mijn man is Chirurg/Advocaat etc.?!?
Waar zit hem dit nou in, ben wel benieuwd..
Zijn wij minder oppervlakkig dan vrouwen en kunnen wij door het 'niveau verschil' heen kijken?
Zien wij ook de mens achter de opleiding waar de vrouw dat minder heeft? Heeft een vrouw meer hang naar status? "Mijn man is Chirurg/Advocaat etc.?!?
Waar zit hem dit nou in, ben wel benieuwd..
woensdag 22 oktober 2014 09:41
quote:Anthonius schreef op 22 oktober 2014 @ 09:31:
En waarom is dat dan dat mannen daar minder mee zitten?
Zijn wij minder oppervlakkig dan vrouwen en kunnen wij door het 'niveau verschil' heen kijken?
Zien wij ook de mens achter de opleiding waar de vrouw dat minder heeft? Heeft een vrouw meer hang naar status? "Mijn man is Chirurg/Advocaat etc.?!?
Waar zit hem dit nou in, ben wel benieuwd..
Wat ik om mij heen zie en dat is uiteraard niet representatief voor iedereen is dat mannen het geen probleem vinden zolang het 'niveau' van hun partner maar lager is dan hun eigen.
Relaties waarin de vrouw structureel meer inkomsten binnen bracht dan de man heb ik maar zelden lang goed zien gaan.
En waarom is dat dan dat mannen daar minder mee zitten?
Zijn wij minder oppervlakkig dan vrouwen en kunnen wij door het 'niveau verschil' heen kijken?
Zien wij ook de mens achter de opleiding waar de vrouw dat minder heeft? Heeft een vrouw meer hang naar status? "Mijn man is Chirurg/Advocaat etc.?!?
Waar zit hem dit nou in, ben wel benieuwd..
Wat ik om mij heen zie en dat is uiteraard niet representatief voor iedereen is dat mannen het geen probleem vinden zolang het 'niveau' van hun partner maar lager is dan hun eigen.
Relaties waarin de vrouw structureel meer inkomsten binnen bracht dan de man heb ik maar zelden lang goed zien gaan.
woensdag 22 oktober 2014 09:43
woensdag 22 oktober 2014 09:50
Daar waar oorlog is, zijn de mannen...gek op macht, sterke spieren die ze ook graag gebruiken, met hun'' pistooltje''beetje rondschieten...mannen vinden het te gek, grote auto van de baas, open dak, bier en een grote bek, echte mannen laten zich niet kleineren door een vrouw''''zij weten het beter'', mannen verdienen ook nog altijd meer dan vrouwen, emotie is hun niet zo bekend, rationeel!...snelle oplossingen!, en anders niet zeiken, mannen praten niet m elkaar, nee...ze staan naast elkaar, beetje bier te zuipen, en snel te kijken naar dat wat hun lekker afleid[mooie vrouwen]...ik kan nog wel even doorgaan, maar ik heb nu geen tijd.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
woensdag 22 oktober 2014 09:51
woensdag 22 oktober 2014 10:06
woensdag 22 oktober 2014 10:13
Meid op je 18 jaar moet je lekker onbezorgt leven.
En niet de taalnazi uithangen.
Naar woord trouwens.
Als je je zo ergert aan je vriend dan zou ik niet verder gaan met de relatie. JIj bent erg volwassenen voor je leeftijd. Hij doet denkt anders. Als dat voor jouw niet prettig is dan zou ik met de relatie stoppen.
En niet de taalnazi uithangen.
Naar woord trouwens.
Als je je zo ergert aan je vriend dan zou ik niet verder gaan met de relatie. JIj bent erg volwassenen voor je leeftijd. Hij doet denkt anders. Als dat voor jouw niet prettig is dan zou ik met de relatie stoppen.
woensdag 22 oktober 2014 10:17
Effe off topic, ik zag staan op 22 jaroge leeftijd al klaar met wo studie? Op 22 jarige leeftijd al klaar zijn met een complete wo studievind ik erg vroeg. Volgens mij is dat alleen bij studies zoals communicatiewetenschappen enz het geval. 3jr bachelor, 1/2 master.. Bij rechten, geneeskunde, tandheelkunde volgen toch nog meer studies als je wil worden wat je wil worden? En miss nog wel meer studies waar dat het geval is?
woensdag 22 oktober 2014 10:23
quote:twijfelaarstertje schreef op 22 oktober 2014 @ 10:20:
Maar ik doe zelf hbo dus heb er geen verstand van :p
Het klopt inderdaad niet wat je zegt.... een WO bachelor is 3 jaar, veel masters zijn 1 jaar. Dan ben je dus 22 als je afstudeert, als je alles nominaal gedaan hebt (VWO + studie zonder vertraging).
En ja, zoiets als geneeskunde duurt langer, maar dat is echt een uitzondering, het gros der studies is in 4 jaar (of 5 jaar bij een 2-jarige master, zoals aan de TU bijvoorbeeld) af te ronden.
Maar ik doe zelf hbo dus heb er geen verstand van :p
Het klopt inderdaad niet wat je zegt.... een WO bachelor is 3 jaar, veel masters zijn 1 jaar. Dan ben je dus 22 als je afstudeert, als je alles nominaal gedaan hebt (VWO + studie zonder vertraging).
En ja, zoiets als geneeskunde duurt langer, maar dat is echt een uitzondering, het gros der studies is in 4 jaar (of 5 jaar bij een 2-jarige master, zoals aan de TU bijvoorbeeld) af te ronden.
woensdag 22 oktober 2014 10:26
quote:TheQ schreef op 22 oktober 2014 @ 09:53:
@elle5460
Je staat bol van de vooroordelen. Mijn tip: als je steeds dit soort mannen tegenkomt, verander dan van omgeving.
Ja nou bedankt, maar euhh...heel soms wou ik dat ik maar een kwart van de man aan eigenschappen had.
Dan kon ik de dingen ook gauw vergeten, lekker fijn.
Maar goed, ik heb dan ook geen ''schietpistool''....en de mannen die niet zo,n ding hebben, zijn te vrouwelijk, lijken te veel op mij, en daar word ik hoogst zenuwachtig van.
@elle5460
Je staat bol van de vooroordelen. Mijn tip: als je steeds dit soort mannen tegenkomt, verander dan van omgeving.
Ja nou bedankt, maar euhh...heel soms wou ik dat ik maar een kwart van de man aan eigenschappen had.
Dan kon ik de dingen ook gauw vergeten, lekker fijn.
Maar goed, ik heb dan ook geen ''schietpistool''....en de mannen die niet zo,n ding hebben, zijn te vrouwelijk, lijken te veel op mij, en daar word ik hoogst zenuwachtig van.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
woensdag 22 oktober 2014 10:28
Ook mijn eerste liefde was van een ander "niveau". Als ik eraan terug denk had ik vooral het gevoel hem altijd te moeten "helpen". Dat deed ik graag en hij nam graag hulp aan want dan hoefde hij zelf lekker niks te doen.
Gesprekken waren niet van erg hoog niveau.
Kortom, simpele relatie waarbij ik me wel geliefd voelde en kriebels van hem kreeg maar intellectueel bevrediging, nee dat niet.
Uitgemaakt en verder gegaan. Nu ruime tijd gelukkig met iemand die me wel op elk gebied bevredigt (ondanks dat ie niet echt kan spellen).
En m'n ex? Tis en blijft een simpel figuur, pas op z'n 32e t huis uit gegaan....
Gesprekken waren niet van erg hoog niveau.
Kortom, simpele relatie waarbij ik me wel geliefd voelde en kriebels van hem kreeg maar intellectueel bevrediging, nee dat niet.
Uitgemaakt en verder gegaan. Nu ruime tijd gelukkig met iemand die me wel op elk gebied bevredigt (ondanks dat ie niet echt kan spellen).
En m'n ex? Tis en blijft een simpel figuur, pas op z'n 32e t huis uit gegaan....
woensdag 22 oktober 2014 10:49
Hoezo kunnen mannen daar beter tegen? Die kijken heus niet naar 'de persoon achter de opleiding' hoor. Die vinden het vaak wel makkelijk dat ze een vrouw hebben die geen bedreiging is, die zelf weinig ambitie heeft zodat ze zelf veel carriere kunnen maken omdat vrouwlief voor de kinderen zorgt thuis.
Ik zou nooit een relatie willen met iemand met minder ambitie dan ik. Dat zegt niet zo gek veel over niveau of over status of over geld. Ik zou een muzikant die veel ambitie heeft en gedreven is ook prima vinden, al is er geen rooie cent mee te verdienen. Mjin man heeft ook een baan waar geen goud geld mee te verdienen is, maar waar hij wel gedreven in is en dat vind ik wel belangrijk. Dat iemand zich wil blijven ontwikkelen. Een man met een MBO opleiding en een eigen bedrijf die steeds verder wil komen vind ik ok, een man die MBO heeft en zich dagelijks naar zijn baan sleept omdat hij werkt omdat het moet, nee, sorry, daar pas ik voor. Dat heeft niets met status te maken, ik ga niet voor status. Maar ik wel een partner waarmee ik samen dingen kan bereiken, en dat hoeft heus geen dikke bankrekening of een kast van een huis te zijn, dat hebben mijn man en ik niet, maar wel ongeveer dezelfde arbeidsethos, dezelfde drang om te ontwikkelen en blijven nadenken over dingen. En dat heeft heel generaliserend wel te maken met niveau, want dat vind je echt minder bij een bouwvakker dan bij een hoger opgeleid iemand.
Ik zou nooit een relatie willen met iemand met minder ambitie dan ik. Dat zegt niet zo gek veel over niveau of over status of over geld. Ik zou een muzikant die veel ambitie heeft en gedreven is ook prima vinden, al is er geen rooie cent mee te verdienen. Mjin man heeft ook een baan waar geen goud geld mee te verdienen is, maar waar hij wel gedreven in is en dat vind ik wel belangrijk. Dat iemand zich wil blijven ontwikkelen. Een man met een MBO opleiding en een eigen bedrijf die steeds verder wil komen vind ik ok, een man die MBO heeft en zich dagelijks naar zijn baan sleept omdat hij werkt omdat het moet, nee, sorry, daar pas ik voor. Dat heeft niets met status te maken, ik ga niet voor status. Maar ik wel een partner waarmee ik samen dingen kan bereiken, en dat hoeft heus geen dikke bankrekening of een kast van een huis te zijn, dat hebben mijn man en ik niet, maar wel ongeveer dezelfde arbeidsethos, dezelfde drang om te ontwikkelen en blijven nadenken over dingen. En dat heeft heel generaliserend wel te maken met niveau, want dat vind je echt minder bij een bouwvakker dan bij een hoger opgeleid iemand.
woensdag 22 oktober 2014 10:56
"Maar ik wel een partner waarmee ik samen dingen kan bereiken, en dat hoeft heus geen dikke bankrekening of een kast van een huis te zijn, dat hebben mijn man en ik niet, maar wel ongeveer dezelfde arbeidsethos, dezelfde drang om te ontwikkelen en blijven nadenken over dingen. "
En mannen willen dat niet dus?
En mannen willen dat niet dus?
woensdag 22 oktober 2014 10:59
quote:sassafras schreef op 22 oktober 2014 @ 10:23:
[...]
Het klopt inderdaad niet wat je zegt.... een WO bachelor is 3 jaar, veel masters zijn 1 jaar. Dan ben je dus 22 als je afstudeert, als je alles nominaal gedaan hebt (VWO + studie zonder vertraging).
En ja, zoiets als geneeskunde duurt langer, maar dat is echt een uitzondering, het gros der studies is in 4 jaar (of 5 jaar bij een 2-jarige master, zoals aan de TU bijvoorbeeld) af te ronden.Maar ik ken 3 die een bachelor + master doen van 5/6 jaar bij rechtsgeleerdheid en daarna nog van alles (niet dat ik daar veel van begrijp) en ik weet de benamingen niet, maar ik wist niet dat dat uitzonderlijk was want ik weet wel dat dat best lang duurt volgens mij en die mensen doen het gewoon op het normale tempo.. En idd bij geneeskunde en tandheelkunde enz duurt het heel erg lang.
[...]
Het klopt inderdaad niet wat je zegt.... een WO bachelor is 3 jaar, veel masters zijn 1 jaar. Dan ben je dus 22 als je afstudeert, als je alles nominaal gedaan hebt (VWO + studie zonder vertraging).
En ja, zoiets als geneeskunde duurt langer, maar dat is echt een uitzondering, het gros der studies is in 4 jaar (of 5 jaar bij een 2-jarige master, zoals aan de TU bijvoorbeeld) af te ronden.Maar ik ken 3 die een bachelor + master doen van 5/6 jaar bij rechtsgeleerdheid en daarna nog van alles (niet dat ik daar veel van begrijp) en ik weet de benamingen niet, maar ik wist niet dat dat uitzonderlijk was want ik weet wel dat dat best lang duurt volgens mij en die mensen doen het gewoon op het normale tempo.. En idd bij geneeskunde en tandheelkunde enz duurt het heel erg lang.
woensdag 22 oktober 2014 11:51
Generaliserend verschil MBO - WO is niet echt het probleem. Ik ken mensen met MBO die echt ambitieus en ontwikkeld zijn en HBO'ers waarvan ik vermoed dat ze het diploma met zegeltjes gehad hebben.
Punt is persoonlijkheden, ambitie en toekomstvisie. Als je nu al twijfelt op je 18e hoe zie je dan de pakweg komende 60 jaar? Verder vind ik je wel echt volwassen praten voor een 18jarige.
Ik vind zelf heel belangrijk in een relatie dat je kunt praten met elkaar over verschillende onderwerpen en het heerlijk af en toe niet eens zijn en dan leren van elkaars opvattingen. Ook een ambitie bij mijn vriend vind ik belangrijk ongeacht wat hij verdient of welk bedrijf hij werkt en wat de status of functienaam is. Iemand die wil groeien en zich breed interesseert. Andersom is dat overigens net zo.
Punt is persoonlijkheden, ambitie en toekomstvisie. Als je nu al twijfelt op je 18e hoe zie je dan de pakweg komende 60 jaar? Verder vind ik je wel echt volwassen praten voor een 18jarige.
Ik vind zelf heel belangrijk in een relatie dat je kunt praten met elkaar over verschillende onderwerpen en het heerlijk af en toe niet eens zijn en dan leren van elkaars opvattingen. Ook een ambitie bij mijn vriend vind ik belangrijk ongeacht wat hij verdient of welk bedrijf hij werkt en wat de status of functienaam is. Iemand die wil groeien en zich breed interesseert. Andersom is dat overigens net zo.
