Emotioneel verwaarloosd...en hopelijk snel vervuld!

13-04-2016 19:18 415 berichten
Alle reacties Link kopieren
Een half jaartje geleden poste ik hier over een doorbraak tijdens therapie waarin ik tot het besef kwam dat ik me emotioneel niet kan verbinden met anderen. Het topic startte ik toen om het onderwerp niet langer meer voor mezelf uit de weg te gaan en hoopte op steun. Dat kwam in grote getale. Nog mooier was dat meer mensen zich herkenden in het emotioneel verwaarloosd zijn en in dat topic behalve herkenning ook steun vonden. Emotionele verwaarlozing is geen leuk onderwerp maar wel iets dat aangepakt moet worden wil je de kans op fijne relaties vergroten. In eerste instantie de relatie met jezelf. Hier het oude topic als je geïnteresseerd bent en/of mee wilt schrijven: KLIK HIER
Alle reacties Link kopieren
blond, ik vind het lastig om je hierin te adviseren. We kunnen allemaal roepen 'luister naar je gevoel' maar ik vind dat eerlijk gezegd gevaarlijk. Ik ben geen therapeut en de rest van ons ook niet. Enige wat je kunt doen is wat je denkt en voelt (hoe warrig ook) bespreken met je therapeut en de mensen van de groepstherapie. Wat je hier schrijft, daar neerleggen.



Ik zou de rest op dit topic ook heel graag willen vragen om niet te snel een ander te sturen in wat te doen. Nogmaals, we zijn geen professionals.
Is ook zo hoor sensy, maar t is wel fijn om het even 'weg' te kunnen schrijven en er feedback bij te krijgen, maar uiteindelijk moet ik t zelf doen. Iedereen btw.

En luisteren naar m'n gevoel is iets wat gevaarlijk kan zijn, omdat ik absoluut niet daarop kan bouwen
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar blond! Ik voelde van alles en wilde van alles. Ik weigerde groepstherapie want mijn "gevoel" zei dat huppeldepup therapie veel beter was. Ik zeg niet dat je hier niet van je af moet schrijven of je gedachten delen, doe dat juist wel. Je gaat er echt komen, stap voor stap.
Alle reacties Link kopieren
Blond ik vind het ook iets moois hebben dat je je therapeut in vertrouwen hebt durven nemen. Als je het bij deze kunt dan kun je dat vaker ( bij de juiste ).

Ik weet dat ik het ook erg jammer vond toen mijn eerste therapeut met verlof ging en ik naar een ander moest gaan. Maar het feit dat ik een ander in vertrouwen kon nemen lag niet zozeer aan therapeut maar veel meer aan iets in mezelf dat graag mijn gevoel wilde delen. Het ging erom dat ik die behoefte echt begon te voelen om te delen en het aandurfde om mijn gevoel bloot te stellen aan reacties.

Voor mij was het in ieder geval het begin om te kijken bij wie ik me nog meer prettig kon voelen wanneer ik mijn gevoel kon delen. En dat bleken er steeds meer te worden. Ben ook rotte appels tegen gekomen maar ook die hebben me geholpen om te leren bij wie wel en wie niet.

Wat Sensy ook zegt bespreek het met hen en bespreek bijvoorbeeld of je terug zou kunnen naar je huidige therapeut als de groepstherapie niet goed voor je blijkt te werken. Er zijn maar weinig beslissingen definitief, vaak heb je de vrijheid om iets uit te proberen en terug te komen als het niet is wat je nodig hebt.
Doubt kills more dreams than failure ever will
Alle reacties Link kopieren
Mooi gezegd Fleur, dat is ook mijn ervaring. Vertrouwen gaat vaker wel dan niet over kunnen vertrouwen op jezelf. En dat begint hoe gek ook, met leren vertrouwen op het professionele oordeel van therapeut. Daarin kun je nog schakelen, overdenken, voelen etc. En dat in samenwerking met degene bij wie je in behandeling bent. Het heeft mij meer dan een jaar gekost om te leren wat ik voelde en waarom ik dat voelde. Met iedere aha-moment kreeg ik meer zelfvertrouwen en kon ik wel oprecht luisteren naar wat mijn gevoel zei.



Dit hele 'vertrouw op je gevoel' hebben we toevallig ook in de groepstherapie besproken en de therapeut beaamde hoe tricky dat is. We roepen snel 'luister naar je gevoel!' maar wie zegt dat het gevoel niet voortkomt angstige gedachten?



Belangrijkste is dat je aan het begin staat van een herstel/ontdekkingsproces. Dat is al een hele stap vooruit in de goede richting. Beetje vertrouwen in de professionals, beetje vertrouwen in jezelf. Soms weet je iets wel en soms weet je iets niet. Hoort er bij en is onderdeel van jezelf leren kennen.
quote:Sensy12 schreef op 12 mei 2016 @ 10:32:

Ik zou de rest op dit topic ook heel graag willen vragen om niet te snel een ander te sturen in wat te doen. Nogmaals, we zijn geen professionals.

Aansturen doe ik na mijn idee ook niet. Alleen ideeën opperen. Lijkt mij juist prettig als je het zelf even niet weet.

Is dat ook niet een reden om hier te schrijven?

Uiteindelijk maak je toch zelf keuzes.
Alle reacties Link kopieren
Nee Eva, dat deed je ook niet Het was naar aanleiding van de post van misia. Ik kon het negeren of er wat van zeggen. Het topic wil ik veilig houden en daar hoort wat mij betreft bij dat we niet interfereren met de behandelingen/gesprekken die we afzonderlijk hebben. Ervaringen delen, gevoelens, gedachten zijn juist welkom.
Dat bedoel ik ook idd, het kan zo tricky zijn... Als ik een half jaar geleden naar m'n gevoel geluisterd had, had ik al tegen een boom aangezeten. Dus niet altijd is dat de beste optie.



Merk wel dat sinds ik bij m'n huidige psych ben heel veel dingen zoveel helderder geworden zijn. In situaties zeg ik tegen mezelf, blond probeer bij je eigen gevoel te blijven. Wat vind ik, waarom? Moet ik even over de situatie nadenken?



Situatie met ex, (papa van m'n kinderen) ook niet meteen gereageerd nadat ik me naar voelde over een gebeurtenis, maar een dikke week later kwam een gesprek op gang waarin ik heel duidelijk heb aangegeven hoe ik in bepaalde situaties sta. En ben er niet van afgeweken. Ben niet boos geworden, maar wel heel duidelijk laten merken hoe of wat. En dat voelde ok. Terwijl ik het liefste meteen heel boos geworden was om hem maar te laten merken hoe ik erover dacht.

Al doende leer ik het wel, 2 stappen vooruit, en eentje achteruit...
Alle reacties Link kopieren
blond, dat bedoel ik. Dat vind ik dus een mega vooruitgang
quote:Sensy12 schreef op 12 mei 2016 @ 11:36:

Nee Eva, dat deed je ook niet Het was naar aanleiding van de post van misia. Ik kon het negeren of er wat van zeggen. Het topic wil ik veilig houden en daar hoort wat mij betreft bij dat we niet interfereren met de behandelingen/gesprekken die we afzonderlijk hebben. Ervaringen delen, gevoelens, gedachten zijn juist welkom.Ok duidelijk en begrijpelijk.
Goed bezig Ibb! En zeer herkenbaar. Reageren vanuit een primair gevoel. Ikzelf heb daar ook een handje van en laat het nu heel vaak op z'n beloop en dat werkt zoveel beter. Tijd nemen om emoties te ordenen. Ook in een gesprek neem ik nu af en toe een pauze en zeg de ander, dat ik even na denk ipv meteen hup er op in.



Brengt je dichter bij jezelf inderdaad. Fijn om te ervaren en heel fijn voor je dat je dit besef hebt en vooruitgang boekt. Wat je kan doen met therapie, dat antwoord komt vanzelf. Zeker ook als je het volgende week bespreekbaar hebt gemaakt met hem. Wie weet zijn er mogelijkheden waar je nu niet aan denkt.
Alle reacties Link kopieren
Apart is dat hé Eva? Ik snap en voel beter het verschil tussen reageren vanuit emoties en reageren vanuit gevoel. Emoties zijn tijdelijke wervelwinden, gevoel is meer wie ik echt ben. En weet je blond, wat Eva zegt klopt ook; dat antwoord komt wel, wat het beste bij je past. En door er over te praten met je huidige peut komen er misschien mogelijkheden die je nu niet weet/ziet.



Ik had aan het begin van mijn zoektocht naar de juiste hulp niet kunnen voorspellen dat ik de therapie zou volgen die ik nu volg. Als ik me had laten meevoeren door mijn emoties dan had ik zeker weten een keuze gemaakt die het veiligst en het meest comfortabel voelde en waar ik verder van huis mee zou raken. En door mijn angsten en twijfels bespreekbaar te maken, kreeg ik de feedback van de professionals waar ik het meest aan heb gehad.
Ik heb het vorige topic pas kortgeleden ontdekt en ben er zo vaak als ik kan in het aan het lezen. Wat een herkenning, en wat worden er veel mooie dingen gezegd. Ik heb intensieve therapie gehad om mijn verleden te 'verwerken' en oude ongezonde patronen te vervangen door nieuwe gezonde. Daar kan ik van alles over schrijven, maar ik beperk me nu even tot dit korte berichtje en duik de mee-lees-stand weer in. Heb nog heel wat pagina's te gaan voor ik bij ben.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou het heel tof vinden stokstaartje als je het een en ander zou willen delen over je nieuwe gezonde patronen. Lees mee of schrijf mee, je bent hoe dan ook welkom!
quote:Sensy12 schreef op 12 mei 2016 @ 10:32:



Ik zou de rest op dit topic ook heel graag willen vragen om niet te snel een ander te sturen in wat te doen. Nogmaals, we zijn geen professionals.

Je hebt gelijk.

Ik herkende het juist als iets positiefs, als in dat Blond haar gevoel laat spreken. Echt advies beter aan de profs overlaten.
Alle reacties Link kopieren
Jeetje zeg. Mijn post sturend? Ik schrijf niet wat ze moet doen, als je goed leest.

Er staat bij dat ze de gevoelens niet hoeft te zien als leidend, en dat ze Ondanks haar angst de meerwaarde van groepstherapie kan kiezen.

Maar dat zij bepaalt

Dus wat voor advies geef ik?



Daar eindig ik NB mee, en dat schreven anderen precies zo.kreeg t gevoel dat ze niet voor zichzelf op durfde te komen, tereijl ze zelf bepaalt wat goed voelt en wat niet.



k schrik hier zo van dat ik n moderator zal laten bekijken of mijn post onveilig is want sturend. Want wil voorkomen dat ik hier vaker iets post wat bv met behandeltrajecten zou 'interfereren'



Never mijn intentie iig. Sorry
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
Misia, ik ervaar het niet dusdanig sturend dat ik erdoor laat bepalen wat ik ga doen hoor. Ik weet niet hoe de anderen erover denken maar je hoeft wat mij betreft je post niet aan te laten passen.



Vind het zoals gezegd wel fijn om feedback te krijgen, en andere inzichten zijn bij mij welkom. Soms opent het me mn ogen, en soms doet het me niks. En heb jouw post zelf niet als negatief (want sturend) ervaren. Weet ook niet zo goed of dat bedoeld word?
Alle reacties Link kopieren
Van mij hoeft post aanpassen ook niet. Mijn reactie was meer bedoeld om als het om behandelingen gaat het niet handig is om te adviseren dat je je gevoel moet volgen. Heb ik verderop ook uitgelegd. Jammer dat je dat niet hebt gelezen misia of er voor hebt gekozen dat te negeren. Mijn reactie was geen aanval op jou en ook niet zo bedoeld.
quote:stokst@@rtje schreef op 12 mei 2016 @ 12:23:





Voel je welkom
Over de discussie van sturend of niet. Ik vind het een lastige discussie, want de lijn is dun en een grijs gebied ook nog eens. Ik ben ermee eens dat het verstandig/veilig is dat we geen harde, sturende berichten/opmerkingen/ed plaatsen.Maar wanneer is nu iets sturends. En dan heb je ook nog eens de ontvanger, die iets sturends kan lezen in van alles.



Naast het bespreken wat we beter niet kunnen doen, misschien ook de andere kant. Wat wel prettig ervaren wordt en 'toegestaan' is.

Wat ik in de situatie met Blond probeer te doen is 'prikken'. Ik heb zo mijn eigen gedachtes, dus die schrijf ik ook. Ik hoop hiermee Blond (of wie dan ook) aan het denken te zetten. Kan het kloppen, zo ja, waarom. Zo nee, waarom niet en 'wat is het dan wel'. Ik geloof erin dat een dialoog altijd helpt om 'verder' te komen met wat dan ook. In je eentje nadenken/piekeren is vaak niet beter dan met anderen vanwege de spiegel en inzichten.



Het is een lastig gebied
Klopt hoor, het is ook net hoe de 'ontvanger' het opneemt. Maar goed als ik met een vriendin praat of wie dan ook, er zijn altijd verschillende perspectieven. En niemand die hier iemand tot iets verplicht toch?
Alle reacties Link kopieren
Het ging mij alleen om het therapie gedeelte. En nee, niemand verplicht de ander tot iets zou wat zijn zeg maar wel fijn als dit topic zo zuiver mogelijk blijft. Het geworstel delen, de gevoelens, de vooruitgang, mijmeringen etc. echt allemaal welkom. Als het op therapie aankomt en welke het beste is, dan voel ik wel de verantwoordelijkheid om dat gebied in ieder geval bij de therapeut te laten en me niet uit te laten over wat het beste zou zijn voor degene die er mee worstelt. Ongeacht wat de ontvanger er mee doet, ik voel me wel verantwoordelijk voor wat ik schrijf. Er lezen ook andere mensen mee
Je hebt gelijk! En ik vind mijmeren zo'n mooi woord, grappig dat je dat gebruikt...
Dat mee lezen, soms vergeet ik dat een beetje. Dat geeft wel een gevoel van onveiligheid voor mij.

Laatst kwam er een topic: "partner biecht op" voor op de viva pagina. Vond ik echt naar.

Hopelijk laten ze deze met rust. Dacht hier meteen aan en dat ik toch wat bewuster moet zijn met wat ik wel en niet deel.
Klop wel Eva, ik vergeet dat eigenlijk ook heel vaak. Misschien maar beter ook. En ik deel alleen wat mij niet kan 'ontmaskeren' zeg maar. Mijn gevoelens en gedachten hier zijn echt, maar m'n naam natuurlijk niet en wat kleine details over mezelf heb ik verdraaid zeg maar zodat niemand me kan herkennen haha... Althans dat hoop ik

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven