Emotioneel verwaarloosd...en hopelijk snel vervuld!

13-04-2016 19:18 415 berichten
Alle reacties Link kopieren
Een half jaartje geleden poste ik hier over een doorbraak tijdens therapie waarin ik tot het besef kwam dat ik me emotioneel niet kan verbinden met anderen. Het topic startte ik toen om het onderwerp niet langer meer voor mezelf uit de weg te gaan en hoopte op steun. Dat kwam in grote getale. Nog mooier was dat meer mensen zich herkenden in het emotioneel verwaarloosd zijn en in dat topic behalve herkenning ook steun vonden. Emotionele verwaarlozing is geen leuk onderwerp maar wel iets dat aangepakt moet worden wil je de kans op fijne relaties vergroten. In eerste instantie de relatie met jezelf. Hier het oude topic als je geïnteresseerd bent en/of mee wilt schrijven: KLIK HIER
quote:Crazyinlovee schreef op 14 mei 2016 @ 18:37:
quote:Eva- schreef op 15 mei 2016 @ 10:31:



Wat ik mij af vraag, heeft iemand een tip of ervaring hoe je kan ontdekken wat gevoelens vanuit gedachten losmaakt, of wat echt jouw gevoel is.





Dit vind ik zelf nog steeds moeilijk. Wat je denkt, voelt en dat terug koppelen aan eerdere ervaringen en wat je werkelijk behoefte is. Wat bij mij helpt is in het gevoel blijven. Het echt voelen. En dan vervolgens een Socratisch gesprek met mijzelf aangaan en dan wordt het meestal beetje bij beetje duidelijk wat er aan de hand is.



Misschien denk je teveel na. En volgens mij gaat dat vanzelf over met de tijd, ervaringen die je opdoet en persoonlijke groei. Wat helpt is mindful ermee om te gaan. Het is zoals het is. Je hebt die gedachtes en je voelt de onrust. Prima. Gaat ook weer over. Ga even lekker naar buiten of rommelen in huis.



Ik bewonder mensen die veel nadenken, evenals mensen die veel bezig zijn met gevoel. Tot een zekere hoogte maakt het ook jij. Maar begrijpelijk dat je ook een beetje rust wil als het teveel wordt. Bij mij helpt het dan om dat ik teveel aan het denken ben en dat het goed is. En dat ik voor de afleiding wat anders ga doen. En dan staat het vanzelf uit. Ik kan namelijk niet koken en denken aan iets tegelijk.
quote:Eva- schreef op 15 mei 2016 @ 11:00:



Ach lieve Eva. Maar je mag gewoon emotioneel worden en ervan huilen als het je raakt (wat het zo te horen ook deed). Wat prachtig dat je er zo ontroerd door raakte. Daar mag je best van genieten. Het is helemaal niet slecht dat je emotioneel werd daarvan en dat je ervan moest huilen.

Waarom mocht je het niet toelaten? En waarom moest je alle gedachten aan je ex verbannen? Je probeerde echt de muziek te voelen en dat is ook gelukt toch?



En ja, ik denk dat dat een moment was om dichter bij je emoties te komen. Volgende keer ben je weer een stapje verder. Nu ben ik vooral trots en blij voor je dat je het nu inzag dat toen het een kans was. Bewustwording is altijd stap 1. Hopelijk zie je het ook zo en kan je ook trots zijn op jezelf.



Stop met je gedachten af te wegen in goede of slechte Hierdoor doe je jezelf tekort. Want gedachten zijn niet per se goed of slecht. Je hebt ze en je hoeft er niet altijd iets mee te doen. Je mag denken en je mag voelen, wat je ook denkt of voelt.
quote:Sensy12 schreef op 15 mei 2016 @ 11:20:

Gedachten over je ex hé, gaan die over verdriet, rouw, gemiste kansen, verraad, teleurstelling? Ik zag een tijdje terug een foto van een ex met zijn nieuwe liefde. Relatie met ex is echt al eeuwen uit dus zo recent is het allemaal niet. En toch voelde ik een steek. Ben toen naar dat gevoel gegaan en wat bleek? Onzekerheid en angst dat ik niet de moeite waard ben. Een naar laag gevoel over mezelf omdat de trigger (foto ex met nieuwe liefde) mijn minderwaardigheidswondje raakte. Zij wel en ik niet. Dát gevoel zit er al langer dan ik me kan herinneren en zo kan ik toch het gevoel loskoppelen van de foto van ex met zijn nieuwe liefde.



Gedachten kunnen ook een gevoel versterken. Soms word ik wakker met het onzekere gevoel wat jij omschreef en dan ga ik "bewijzen" zoeken in mijn gedachten dat het gevoel klopt. Ik hoor mezelf dan denken:"Waarom voel ik me zo naar, ik doe vast iets niet goed, ik moet meer dit, ik moet meer zo, ben ik het allemaal wel waard bla bla bla." Dat uitschakelen van gedachten gaat bij mij iets makkelijker als ik volledig mijn lichaam voel. Dan "zak" ik vanuit mijn hoofd met mijn aandacht naar mijn lijf. Ik maak er een gewoonte van om dat te doen, want anders nemen alle gedachten een loopje met me en dat is geen fijne manier om te leven haha!



Wat er dan overblijft is gevoel/emotie en vaker wel dan niet is het altijd oud zeer. In de realiteit is er weinig tot niets aan de hand.Dit had ik dus vandaag. Niet een foto maar wen appje van een vriendin dat (niet meer)-vriend bij haar in de kroeg was, met z'n vriendin. En echt, hij kan van mij de rambam krijgen, toch stak het wel en moet ik er steeds aan denken. Waarom zij wel en ik niet? Terwijl ik heus wel beter weet. Onzeker tot aan het bot hier.
Dag, ik zou ook graag mee willen schrijven hier. Ik slaap inmiddels zo'n 8 jaar niet door onzekerheid, stress, dingen die mijn hoofd niet los wil laten (al is het een liedje dat ik eergisteren gehoord heb) e.d.

Ik heb in mijn verleden veel meegemaakt, vaak therapie gehad, maar op dit moment zit ik sinds een maand of 2 weer in therapie, en het klinkt wat ik hier lees allemaal heel herkenbaar. Ik ga door mijn verleden moeilijk contacten aan, blijf op een afstand van mensen en tegenwoordig ben ik sowieso te moe dus ja. EMDR ga ik ook krijgen, ik heb het in het verleden ook gehad en toen hielp het heel goed, maar eerst hebben we een aantal gesprekken om te kijken wat er allemaal is dat ik moet verwerken, om actief naar mijn slapen en gedachtes en onzekerheid en stress te kijken en dan is het de bedoeling dat ik daarna ook EMDR krijg. Maar ik herken een hoop in dit topic.
Sensy ik heb dat ook als kind gedaan, veiligheid creëren. Ik probeer ook met mijn gedachtes situaties onder controle te krijgen, of mezelf. Heel lastig. In schema therapie heb ik geleerd dat piekeren of veel denken vermijding is. Vermijding van wat er werkelijk speelt, alleen begrijp ik het nu allemaal niet meer haha. Misschien ligt daar mijn probleem, er weer controle/grip op willen hebben.



Lovestar, dat denken is iets wat ik al vanaf dat ik klein ben doe. Het is vrijwel nooit uit, zelfs niet met koken of iets waar mijn hele focus bij nodig is. Sommige momenten wel, als iets heel fijn is kan ik weleens denken (jaja) ik heb niet gedacht al een tijd, jeej ;)



Ik mocht overigens mijn emoties zeker toelaten, alleen wilde ik die dit keer niet laten beïnvloeden door gedachten. Gedachten maken bij mij emoties, terwijl ik liever heb dat een emotie gedachten opwekt, situaties, waar je dan aan terug denkt doordat het gevoel dat in je oproept. Niet andersom. Bij mij gebeurt dat 90% van de keren andersom.

Lief bericht van je! Je hebt gelijk, ik hoef er ook niks mee. Ik denk dat de sleutel daar ook wel ligt, er niks mee hoeven doen.Ze gewoon aanschouwen en er laten zijn.



Ibnb Wat rot dat je je zo onzeker voelt! Hoe is het vandaag met je?



Mavelle, welkom! Heel herkenbaar wat je zegt over liedjes in je hoofd. Pfff die vind ik het meest irritant. Dagenlang een liedje op repeat in je hoofd.

Er heet hier een forummer mallebabbe. Mijn god Die lees ik niet graag. Dan gaat dat liedje als een langspeelplaat daaaagenlang door mijn hoofd.

EMDR werkt goed he? Fijn dat je wederom EMDR gaat krijgen, hopelijk brengt het nog dichter bij jezelf.
Ik heb gisteren trouwens zo'n leuke date gehad! Ik ben vier jaar vrijgezel geweest voor mijn laatste kortdurende relatie en nu out of the blue heb ik weer iemand ontmoet. Drie keer gezien inmiddels en gisteren sloeg er toch wel een leuke vonk over.

Zie hem zo weer

Ben benieuwd waar dit heen gaat. Relaties aan gaan is mijn grootste trigger voor patronen en in mijn laatste relatie heb ik onwijs veel geleerd. Hopelijk pluk ik er nu de vruchten van
Mavelle, voel je welkom om mee te schrijven!



Eva, wat leuk!! Spannend ook! Probeer er van te genieten!

Hoe ik me vandaag voel? Mwoah, toch nog wel afdwalende gedachtes richting hem. Balen hoor want ging net zo goed. Komt mss ook omdat ik een enorm vermoeiend weekend heb gehad met weinig slaap, alcohol en wat drugs. Laat dat nou niet de perfecte combi zijn



Piekeren is vermijding? Dat moet ik even laten bezinken. Dat doe ik dus ook alleen vind ik het meer overdenken. In mijn geval dan.
Hmm drugsdippie nu? Die zijn klote Inderdaad geen perfecte combi. Als het zo goed ging gaat dat over een paar dagen vast weer. Een terugval hoort erbij. Zeker als je net een foto hebt gezien met een andere dame, dat is gewoon pijnlijk. Jouw breuk is ook nog best vers toch?



Piekeren kan inderdaad vermijding zijn, vermijding van je gevoelens. Wist ik ook nooit. Klopt wel in mijn geval. Dus ga nu meer met bewuste aandacht naar mijn gevoel als ik opmerk dat ik pieker.

Alleen schaar ik niet al mijn denken onder piekeren. Ik denk ook veel om controle te willen houden/veiligheid te creëren voor mijzelf. Overdenken, denk ik dat dat is. Analyseren etc.
Ja drugsalcoholweinigslaap-dipje. Ach is morgen wel weer over hoor! Eigen schuld ook gewoon, weet heus wel dat ik me even kak voel na een super weekend. Leuke festivals zijn altijd te snel voorbij...



Analyseren doe ik ook veel. Veel te veel. Moet mezelf af en toe echt een stop toe zetten daarmee.
Alle reacties Link kopieren
Mag ik hier even uithuilen en balen van mezelf?

Mijn ex is voor mij nog altijd een heel belangrijk persoon in mijn leven.En daarmee heeft hij nog altijd veel te veel invloed op hoe ik mezelf zie en hoe ik me voel.

En laat hij nou de laatste tijd een heel negatief beeld over mijn gevormd hebben voor zichzelf.

En dat steekt hij niet onder stoelen of banken.Ruim 25 jaar wordt zo even in een negatief daglicht geplaatst.Er is niks positiefs meer om op terug te kijken.En dat doet me zo zeer....

Ik zou willen dat ik het van me af kon laten glijden en op zijn minst mijn zelfbeeld er niet zo door laat bepalen.Waarom kan ik dat niet??

Ik ben al zo ver gekomen,maar dit blijft iets waar ik telkens tegen aan loop....



Eva,dat constante denken heb ik ook altijd gedaan,als kind al.

Het wordt wel steeds minder met het ouder worden,kan steeds beter 'in het moment' blijven.
Alle reacties Link kopieren
quote:Eva- schreef op 16 mei 2016 @ 14:17:

Ik heb gisteren trouwens zo'n leuke date gehad! Ik ben vier jaar vrijgezel geweest voor mijn laatste kortdurende relatie en nu out of the blue heb ik weer iemand ontmoet. Drie keer gezien inmiddels en gisteren sloeg er toch wel een leuke vonk over.

Zie hem zo weer

Ben benieuwd waar dit heen gaat. Relaties aan gaan is mijn grootste trigger voor patronen en in mijn laatste relatie heb ik onwijs veel geleerd. Hopelijk pluk ik er nu de vruchten van





O, spannend, Eva! (ik lees nu en dan mee hier)..

Ik hoop dat het doorzet en dat dit een leukerd is die bij je past!

Rustig aan doen, blijf relaxt, en wie weet waar het heen leidt..

Ik hoop dat je een leuke avond hebt vanavond!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
Alle reacties Link kopieren
Geurtz heeft ook een boek geschreven over "Verslaafd aan denken".

Heb ik niet gelezen, uitgeleend aan iemand, maar ik durf te wedden dat het denken zelf niet het probleem is, maar jezelf vereenzelvigen met die gedachten (of ze juist verwerpen, tegen strijden, afwijzen, waardoor ze juist sterker worden).



Ik ben ook een "denker', (en zelfreflecteerder) en dat vind ik niet een "probleem" waar je vanaf moet zien te komen.

Het heeft zijn functie, heeft me ook ver gebracht, alleen is er nu al jaren gelukkig ook plaats voor voelen/gevoelens en identificeer ik mezelf niet meer met wat zich in mijn hoofd afspeelt.

Oa door niet alles serieus te nemen wat mijn hoofd verzint of "zegt" en door bewust plaats te maken voor voelen.

Het denken als het ware ff uit te schakelen, en dat oa door te concentreren op lijf, ademhaling, stilte opzoeken, even een relaxmoment in te lassen (in bad of op bed of in de zon oid) en bewust tijd voor uit te trekken.



Dat kan mediterend zijn, of mindfull of hoe je het ook noemt, ik noem het "me-time" en "bij/met mezelf zijn".

Dat is te leren imo.

Dan mogen je gedachten er nog altijd zijn, maar niet altijd maar de overhand hebben, dus zelf soort van sturing aanbrengen, je hébt gevoelens en gedachten (en instinct, intuitie), maar je bént niet die gevoelens en gedachten, instinct en intuitie.

Je hebt daar de beschikking over, en kunt ze zelf als het ware inzetten.

Je hoéft niet alles te geloven of serieus te nemen wat je denkt of voelt, jij hebt daar inspraak in als het ware.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
quote:Eva- schreef op 15 mei 2016 @ 10:31:

Hi Eva, je hebt het over zaadjes die je plant. Dan zou je eigenlijk zaadjes moeten planten van mooie gedachten. Net zoals wij in de tuin mooie bloemen of nuttige groentes willen zien groeien ipv van onkruid.

Gedachten kan je dus planten en daar groeien gevoelens en weer nieuwe gedachtes uit. Net zoals in de aarde groeit wat er geplant wordt. De natuur maakt het niet uit of er nu paardebloemen of andere woekeraars groeien of juist mooie rozenstruiken....de natuur blijft altijd al zn energie stoppen in het laten groeien en die zal geen onderscheid maken. Ik vind het een mooie gedachte dat onze brein net zo in elkaar steekt. Dat je ergens zelf in de hand hebt wat je wil laten groeien in je gedachten. Dan maar beter fijne gedachtes planten.

Misschien is het wel zo simpel en hoeft het niet zo complex te werken in ons brein?
quote:mavelle schreef op 15 mei 2016 @ 19:49:

. hi mavelle,

Wat vervelend dat je al zo lang kampt met slapeloosheid, als je slaaptekort hebt is het leven veel zwaarder he. Je hebt dus ook al veel voor je kiezen gehad.

Fijn dat je mee wil schrijven.
Truud, klinkt heftig... Is het voor hem niet ook een manier van liefdesverdriet verwerken? Dat hij nu in de fase van boosheid zit?
Hoe was de date eva?
Nog even over gevoelens en gedachtes.

Ik heb ook 2 dagen een beetje een naar gevoel over mij heen. Een onbehaaglijk gevoel. Dat komt omdat ik hier mijn verhaaltje heb gepost en dan ga je onbewust toch weer terug naar die tijden in je gedachten en in mijn gevoel.

Zo heb ik ook best diepe en zware gesprekken gehad met mijn broertje en mijn vriend. Vriend is echt een lieverd maar denkt er dan wel heel veel over na. Dat is ook weer wat ik dan altijd wou voorkomen vroeger. Dat men veel met mij bezig was. Op een hele lieve manier doet hij dat dan. Maar toch voel ik mij daar dan weer ongemakkelijk door. Wil geen ingewikkelde vriendin zijn. Maarja waarschijnlijk ben ik dat wel hihi. Broertje ligt in het ziekenhuis dus veel met hem bezig geweest. En zo hoor ik mijzelf ineens over onze zware jeugd praten tegen zijn begeleider en tegen een jeugdvriend van hem. En dan kan ik daar ook wel weer over piekeren, dat ik toch dit weekend tegen 3 personen zware verhalen heb zitten vertellen. Wat moeten andere mensen met deze info? Geen idee niks eigenlijk.
Suzy ik weet dat jij mee leest en af en toe reageert, fijn!

Mijn avond was heel leuk! Al komen nu de twijfels. Ik focus vaak op het negatieve. Doe ik bij mezelf ook omdat ik vind dat ik daarvan kan groeien. Ik probeer nu zoveel mogelijk vast te houden aan het leuke.



Het boek van Jan Geurtz ben ik aan het lezen. Eerste stuk is behoorlijk taai, dus heb hem nu al wat dagen aan de kant gelegd.

Moet er goed bij zijn met mijn hoofd om daar doorheen te komen en alles een plek te geven.

Niet meer identificeren met gedachten lukt mij ook steeds beter, zeker de kritische.

De gedachten vanuit controle daar heb ik nu nog moeite mee.

Ik denk dat mindfulness mij goed zou kunnen helpen. Toch eens meer gaan doen.



Crazy, zaadjes inderdaad, doe ik nu ook over mijn date. Ik gooi er hele boel positieve zaadjes achteraan. Alleen is dat toch lastiger.

Ik heb het ook in gesprekken, ik kan heel goed verbeterpunten naar boven halen. Of het negatieve horen ipv wat er werkelijk gezegd wordt.

Gelukkig weet ik dit allemaal inmiddels, ik ben nu heel erg bezig met een positieve mindset.

Mezelf lief toespreken, elke dag bedenken wat ik leuk vond en lekker liep. Meer stil staan bij het leuke.

Zou fijn zijn als het zo simpel zou kunnen inderdaad. Ik denk als iets een jarenlang patroon is, er echt een keer een aha moment moet komen. Een puzzelstukje dat valt. Dan komt de ommezwaai.



De date was leuk, kort omdat hij even een kusje kwam brengen. Schattig. We hebben een film gekeken en toen ging hij eten bij een vriend. Krijg net alweer een lief berichtje
Alle reacties Link kopieren
quote:Crazyinlovee schreef op 17 mei 2016 @ 07:21:

Truud, klinkt heftig... Is het voor hem niet ook een manier van liefdesverdriet verwerken? Dat hij nu in de fase van boosheid zit?

Dat denk ik wel.

Ik wil niet dat hij boos op mij is,ik trek me dat heel erg aan.

Ik zal dat los moeten laten.
Truud, welkom!

Wat rot dat je ex zo negatief is, waarschijnlijk omdat hij het ook niet kan loslaten. Boosheid is een makkelijkere emotie om te voelen dan verdriet. Dat hij het niet onder stoelen of banken steekt, dat zegt wat over hem. Mensen die jullie beide kennen weten dat echt wel in de goede context te plaatsen. Hij gooit daar naar mijn idee zijn eigen glazen mee in.

Dat jouw zelfbeeld nog zo verweven zit in die 25jaar vind ik wel logisch. Je hebt zolang met iemand gedeeld, jezelf hervinden en weer iemand alleen worden kost heel veel tijd.

Hoelang is jullie relatie over?

Wees niet te hard voor jezelf, het komt echt goed. Uiteindelijk heb je je ex en hoe hij over jou denkt niet meer nodig.

Doe nu vooral dingen die jou maken tot wie jij bent en waar jij plezier uit haalt.

Sterkte
Alle reacties Link kopieren
Klinkt goed Eva

Ik heb 'verslaafd aan liefde ' van Jan Geurtz liggen,maar heb ook moeite om er door te komen.

Mediteren helpt ook goed om meer uit je hoofd te komen.Op youtube staan heel veel geleiden mediaties,oa van Hayhouse.Daar staan wel fijne tussen.



Crazyinlove ; je bent geen ingewikkelde vriendin,maar een met diepgang & inhoud.Iemand met levenservaring.Misschien helpt het om er zo naar te kijken? Het leven is niet alleen maar leuk en luchtig

Vervelend dat jouw broer in het ziekenhuis ligt
Alle reacties Link kopieren
Dankjewel voor je fijne bericht Eva.

Ik denk dat je gelijk hebt,evenals Crazyinlove.

Hij is zijn manier om er mee om te gaan en te verwerken.

We zijn ook niet uit elkaar gegaan omdat we niet van elkaar hielden,maar omdat het niet meer ging.Soms is liefde niet genoeg,hoe graag je ook wilt.

We hebben kinderen,dus even helemaal afstand is ook niet echt mogelijk.

We zijn een half jaar uit elkaar nu.
Crazy, wat jij nu doet is ook giftige zaadjes planten. Jezelf een ingewikkelde vriendin vinden. Dat ben je echt niet.



Dat je nu er mee bezig bent is logisch. Het delen en er erkenning, steun voor krijgen, maakt iets weer heel echt.

Dat je het deelt is alleen maar mooi toch? Het moet er blijkbaar uit. Door te delen ga je voelen en dat is wat nu gebeurt. Mooi! Rot dat wel, want er doorheen gaan is gewoon niet makkelijk.



Rot van je broertje, sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Ik volg deze topic al een tijdje en ik moet zeggen dat ik mij heel goed kan vinden in de reacties die jullie plaatsen. Zelf ben ik momenteel in therapie voor EMDR. Ben er nog niet aan begonnen omdat we nu aan het praten zijn over de dingen die ik heb meegemaakt en wat ik nu nog meemaak.



Ik heb al best vaak last gehad van negatieve gedachtes en heb ze zovaak geprobeerd op te lossen door meerdere manieren, veel positieve boodschappen en ervaringen lezen op internet, boeken lezen, mediteren met mensen praten maar alles werkt tijdelijk. Paar maanden geleden heb ik een breakdown gehad werd gepest op werk, ik had een manager rol op mij en ik werd letterlijk naar beneden gehaald door mijn mede collega's (niet door allemaal). Dat heeft veel impact op mij self esteem gehad waar ik zelf al jaren mee aan het vechten ben. Ik merk dat mijn sociaal leven de ene keer leuk is en de andere keer niet. Mijn vertrouwen in de mens is zodanig achteruit gegaan dat ik me voor 2 maanden had terug getrokken van alles en iedereen. Geen social media, geen telefoon niks, ik moest mezelf weer terug vinden. Er is veel dat ik nog moet afsluiten in mijn leven want het bepaald nog steeds mijn leven op mijn 30ste en dat breekt me. Relaties is altijd moeizaam geweest bij mij, je ontmoet iemands leuk, je hebt het leuk met elkaar en ineens is hij weg, dat heb ik ook met vriendschappen die bij vaak komen en gaan, wat ik juist mooi vind om te zien is als mensen nog contact hebben met hun jeugdvrienden. Nou ik heb dat niet.



Gister had ik een gesprek met een kennis en hij vroeg aan mij of ik het ook zo lastig vind om een goeie huisgenoot te vinden. Omdat ik hem verteld heb hoe de relatie tussen mij en mn huisgenooit is, we zien elkaar niet heel vaak, spreken elkaar nauwelijks. Hij maakte de opmerking dat hij het verschrikkelijk zou vinden om met iemand te wonen waar je geen band geen band mee hebt. Op dat moment merkt ik aan mezelf dat het me echt koud laat. We zijn allebei bezig met ons eigen bedrijf of tja ik nog wel hij is ermee gestopt omdat hij het niet alleen wilt doen omdat hij het gezelliger vind met iemand anders. Ik heb dat gevoel totaal niet als ik er aan moet denken dat ik dit met iemand anders moet doen dan wordt ik er al depri van. Ik vertrouw mensen ook niet en dat komt voornamelijk door slechte ervaringen. naahhh ja ik ben er nu achter dat mijn gevoel voor liefde, warmte al een langere tijd weg is. Ik denk dat ik de laatste puzzels gevonden heb, van alle gesprekken die ik met mensen heb gehad over samenwonen met vrienden bijv. wat ik ook nooit heb gewild omdat je dan ruzie krijgt en dan is de vriendschap over, mensen die mij vragen waarom ik geen bedrijf begin met iemand die ik al ken (nou dat heb ik liever niet omdat er zeker ruzie komt). Bij elk antwoord dat ik gaf werd ik altijd heel vreemd aangekeken alsof ik geen hart heb, ik werd ook vaak met rust gelaten en vroeg me altijd af waarom iedereen mij zo buiten sluit want gezellig met mensen kletsen vind ik heerlijk. Alleen heb ik mij nooit kwetsbaar genoeg opgesteld of open gestaan voor een diepere band, ik vraag me al jaren af waarom andere uitgenodigd worden naar feestjes maar ik nooit of nauwelijks. Heb vriendschappen waar mijn vrienden onderling met elkaar omgaan en mij uitsluiten, het is heel apart maar de vrienden die ik had zijn allemaal vrienden met elkaar maar niet meer met mij. Dat doet pijn. Mijn liefde voor mannen is al jaren weg ook al probeer ik het wel met daten maar als iets weer misgaat dan stop ik ermee.



Ik ben waarschijnlijk gaan wennen aan het alleen zijn, mijn focus ligt nu op mijn eigen bedrijf en het gaat goed. Het gaat beter dan verwacht, ik heb dan nauwelijks tot geen sociaal contact maar ik denk dat het goed gaat omdat ik niet meer vastzit in de gevoelens van andere. Andere kunnen mij niet meer raken met hun woorden of daden, of het aanzien hoe mijn vrienden het gezellig met elkaar hebben en niet met mij, de mannen die mij gedate hebben en zeggen dat ze geen relatie willen na een aantal maanden een relatie hebben, getrouwd zijn. Ik voel me gebruikt door veel mensen om me heen en dat wil ik niet meer. Mijn psycholoog geeft aan dat er een patroon is voor mensen die gepest zijn, je straalt iets uit dat men jou altijd moet hebben, je straalt iets uit dat mannen denken hee ik ga haar eens verleiden en haar hart breken en dumpen, je straalt iets uit dat jou vrienden niet jou vrienden zijn en je als een baksteen laten vallen, je straalt iets uit dat mensen je behandelen zoals je behandelt wordt. Hier gaan we dus aan werken. Ik heb mezelf altijd de schuld gegeven als ik gepeinigd werd en dat was terecht denk ik.



Langere tekst dan verwacht sorry.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven