en toen was het over........

16-01-2013 16:31 439 berichten
Mijn man heeft me gisteren verteld dat we gaan scheiden, hij voelt niks meer voor me en wil er ook niet meer aan werken.

Hij heeft het meteen aan zijn familie en de kinderen verteld, alleen de jongste weet het nog niet, die hoort het vanavond.

Ze is 6 en ik ben zo bang voor haar reactie, je is helemaal gek met haar vader.

Ik wil dit helemaal niet , ik hou nog zo veel van hem en kan me een leven zonder hem helemaal niet voorstellen.

Wie heeft dit ook een keer bij de hand gehad en hoe reageerde jou dochtertje??

En wat moet ik nu in godsnaam doen???, uitkering aanvragen , huis regelen???

Ik weet het niet meer, help!!!!
Alle reacties Link kopieren
Aha okee. Waar moet je eigenlijk 'nee' tegen zeggen (laatste zin van je vorige reactie).
tegen de toenaderingen die hij geheid gaat doen op het moment dat ik alleen woon.

En tegen de neiging om heel hard naar hem toe te rennen en hem te smeken om bij me terug te komen omdat ik niet zonder hem kan......
Alle reacties Link kopieren
Het is allemaal nog zo vers. Het gemis slijt, echt. Probeer ook een beetje naar de positieve dingen te kijken en vooral naar hoe hij het aangepakt heeft (= niet positief).
dat probeer ik ook , maar soms zie ik dat even niet meer en dan wil ik alleen nog dat ie terug komt
mis die schouder om op uit te huilen, mis het idee van iemand hebben bij iemand horen, mis zijn gezelschap sávonds, iemand om tegen aan te kruipen .Al die dingen die bij een relatie horen.

Ik heb het op dit moment bijna moeilijker dan ik in het begin had

Misschien was het toen mijn boosheid of de schok die me overeind hielden.

De boosheid begint nu te zakken en dus komt er verdriet, ik doe het allemaal volgens het boekje zegt iedereen ,maar wanneer komt nu het je beter voelen en weer gelukkig zijn???
waarom voel ik me nu al de hele week ronduit kut!

mooi weer buiten en ik wil er niks van weten, lijkt wel of ik me door dat mooie weer alleen nog maar beroerder ga voelen.

Er wordt hier ook niet zoveel meer gereageerd en dat vind ik jammer want ik heb er echt iets aan, ik kijk er ook elke dag even naar.

mis yash die op vakantie is en hunniebunnie waar ben je??

ritmo ook al een tijdje niet gezien.
Alle reacties Link kopieren
Fases van rouwverwerking:



http://mens-en-gezondheid ... n-van-rouwverwerking.html



Sterkte!
We zijn er nog hoor, bordie, maar ik kom er niet elke dag aan toe om op het forum te kijken. Nu het stof is gedaald, komt de pijn weer hard op je af. Bel vrienden, famie, schrijf hier... Maar laat het niet aan je ex zien. Hij kan er niets mee, is de laatste die je troost kan bieden. Hoe zwaar ook, je moet accepteren dat het over. Hij is de vader van je dochter en in dat verband heb je contact, verder zijn jullie elkaar over en weer geen verantwoording schuldig. Jij hoeft niets te zeggen over je (weekend)plannnen en hij ook niet. Alleen als het betrekking heeft op jullie dochter. Heel menselijk dat het je wat doet als hij je plannen met een vrind niet ziet zitten, maar probeer uit die modus te komen. Het levert je niets op. Je moet zelf bedenken of het handig is het gezelschap te zoeken van iemand die meer wil dan vriendschap. Bedenk wat goed is, of in ieder geval het beste, voor je kinderen en voor jou. Accepteer dat je je ex mist, verwar het niet met deze man weer als partner willen. Lees je OP als je twijfelt! En dat je nog wat leuke kanten van hem ziet, dat geeft hoop voor een normale omgang m.b.t. je dochter! Elke dag een stapje bordie, blijf schrijven hoor?
vanmorgen belde dochter naar papa, papa nam niet op en belde terug toen dochter al naar school was.

Heb de telefoon eerst laten rinkelen maar hij bleef bellen , dus toen maar opgenomen.

Hem verteld dat dochterlief al naar school was en dat die gebeld had en toen hij een heel verhaal op wou hangen , doeg gezegd en op gehangen.

Ik heb geen behoefte aan een vrolijk gesprek, en geen behoefte aan zijn bezoek.

Hij komt om de haverklap onaangekondigd langs en dat is tegen de afspraak.

bovendien komt ie steeds omstreeks de bedtijd van dochter , die daar vervolgens zo stuiterig van wordt dat ze na zijn vertrek nog meerdere keren uit haar bed komt om te vertellen dat ze papa zo mist.

Het moet beter worden zeggen ze, maar kan ik hem vragen om alleen op afspraak langs te komen???
Alle reacties Link kopieren
Ja, dat vind ik zeker wel. Hij hoeft niet zomaar binnen te stappen als hem het blieft en als de tijd onhandig is dan verander je dat. Juist goed, doen wat voor jou beter is.
Hij belt wel netjes aan hoor, voor ie binnenkomt,

hij gebruikt nooit zijn sleutel zonder toestemming



Soms lijkt het wel of ie me wil controleren door onverwachts langs te komen, kijken of er niet een ander bij me is.

Hij wil bij me weg en als ik dan mijn leven weer dreig op te nemen gaat ie zo spastisch lopen doen.



Waarom laat ie me niet gewoon met rust???
Alle reacties Link kopieren
Hi bordie, heb nogal problemen met gezondheid dus kan niet alles op het forum meer bijhouden. Jouw verdriet na boosheid lijkt me heel normaal. Wat ik afwijkend vind is zijn gedrag. Er was iets wat hem niet beviel, hij denkt de controle te nemen door weg te gaan bij je en heeft die controle onverwacht niet meer. Om dat alsnog te proberen geeft een bepaalde afhankelijkheid aan, die me eerlijk gezegd niet gezond lijkt.
Natuurlijk afspreken dat hij niet zomaar langskomt! Tenzij de boel in de fik staat, heeft hij nix meer ongevraagd te zoeken in jouw huis. Je weet niet waarom hij langskomt. Dat hij dat doet om je te controleren, is jouw invulling. Voor jullie beiden is het nog zoeken naar een manier om contact te hebben vanwege jullie dochter. Ik vind dat je een heel goed punt hebt wat betreft dochter. Leg je ex uit dat het haar op deze manier geen goed doet, als hij zo onverwacht voor het slapengaan langskomt. Benadruk dat jullie beiden moeten denken en handelen vanuit je dochters belang, dat zou toch moeten helpen?
ritmo niet gezond in wat voor opzicht??

in de trant van hij is niet los van je?? of in de trant van potentiele stalker........

Ik ben nog lang niet los van hem , das me wel heel duidelijk.

Mijn vriendschap gaat niet verder dan vriendschap en daar gaat die vriend in kwestie mee accoord hunnie, ik heb het er eerlijk met hem over gehad.

Het gekke is dat ik mijn ex eigenlijk niet mis, tot ik hem weer zien, dan komt het weer terug.

En met dit mooie weer zou het beter moeten zijn toch?? ik kan lekker weer naar buiten, zon op mijn huid voelen, maar op een of andere manier maakt dat alles alleen nog maar treuriger voor mij.

overMorgen zie ik hem noodgedwongen weer, als ie dochterlief komt halen, ik kijk er nu al tegenop.....
Alle reacties Link kopieren
quote:bordie2 schreef op 06 maart 2013 @ 16:46:

ritmo niet gezond in wat voor opzicht??

in de trant van hij is niet los van je?? of in de trant van potentiele stalker........

Ik ben nog lang niet los van hem , das me wel heel duidelijk.

Mijn vriendschap gaat niet verder dan vriendschap en daar gaat die vriend in kwestie mee accoord hunnie, ik heb het er eerlijk met hem over gehad.

Het gekke is dat ik mijn ex eigenlijk niet mis, tot ik hem weer zien, dan komt het weer terug.

En met dit mooie weer zou het beter moeten zijn toch?? ik kan lekker weer naar buiten, zon op mijn huid voelen, maar op een of andere manier maakt dat alles alleen nog maar treuriger voor mij.

overMorgen zie ik hem noodgedwongen weer, als ie dochterlief komt halen, ik kijk er nu al tegenop.....Probeer eens los te laten dat je je goed moet voellen omdat de zon schijnt, zolang jij probeerd om je gevoellens te omzeilen door het te beredeneren kom je niet aan verwerking toe.
Alle reacties Link kopieren
Vraag toch niet zoveel van jezelf Bordie, het is amper 2 maanden geleden na de plotselinge breuk!

Je doet het fantastisch, je bent dapper en ziet mogelijkheden om "je leven alleen" al een beetje in te vullen.

Het is logisch dat áls je hem ziet, het verlangen toeneemt.

Doe dit dus voor de komende tijd zakelijk/functioneel en ga even niet bij elkaar op de koffie voordat jij je gevoel een beetje op orde hebt en trek daar gerust een jaar voor uit.
Is het ook normaal dat ik ergens in mijn achterhoofd nog steeds de hoop heb dat ie op en dag voor de deur staat en zegt dat het allemaal de vergissing van de eeuw is??

Ik weet niet eens of ik dan streng genoeg en sterk genoeg ben om hem te zeggen dat ie kan ophoepelen.

Ik weet zeker dat ie vroeg of laat weer voor mijn deur staat , dat heeft ie voor we gingen trouwen nl al 7 keer eerder gedaan!

En elke keer was ik zwak en weer zo dom om hem terug te nemen omdat ik toch echt van hem hou.

Iedereen om me heen zegt ook , ach die komt wel weer terug, maar aan de andere kant hoop ik echt dat ie dit keer weg blijft, ook al krijgt ie spijt.

Ik heb een afspraak gemaakt met een goede vriend van me, die komt in maart langs om een paar mooie foto's te maken van ons gezin in de huidige opstelling, dus dochter zoons en ik.

Die komen ipv de foto's waar ex nog bij stond, weer een stapje in de goede richting.

Misschien vraag ik ook idd wel te veel te snel van mezelf en moet ik mezelf gewoon meer tijd geven.

Maar misschien wil ik mijn ex ook wel gewoon bewijzen dat ik het zonder hem kan , en dat ik absoluut niet zielig zit te wachten tot ie terug komt.

Ik heb zoveel steun aan jullie, jullie zijn zo lief , dank jullie echt!
Bordie, als jouw ex al 7x!! eerder is opgestapt, dan ligt het een beetje in de lijn der verwachting dan 8,9 en 10x ook gaat gebeuren. Omdat jij hem telkens weer terugnam, kan hij gerust hiermee doorgaan omdat hij weet dat hij elke keer de kans krijgt om terug te komen. Dus ja, ik denk dan ook dat hij weer terugkomt als zijn nieuwe leventje wat tegenvalt. Maar de vraag is, wil jij dat dan nog? Ik denk dat je dat wel wil, maar vraag je af waarom. Weet je voor jezelf de reden dat je hem terug zou nemen, want je weet ook dat hij er weer vandoor zal gaan. Elke keer die pijn, voor iemand die komt en gaat wanneer hij daar zin in heeft...het totale disrespect naar jou toe...het egoisme wat daaruit blijkt...ik vind het nogal wat. Wat is er precies leuk aan een relatie met hem, dat je niet alleen bent?



Gewoon wat dingen om over na te denken, als je wil.
jules bedankt voor je reactie

Ja dat is idd iets om over na te denken en dat ben ik nu dus al weken aan het doen.

De vorige keren was het na een paar maanden dat ie opstapte de laatste keer was na 7 jaar, dat is toch wel een verschilletje< toch???

Maar ik wil hem eigenlijk niet terug nemen als het zover komt, hij kwetst mij en de kinderen keer op keer, maar op het moment dat het dan zover is ben ik niet sterk genoeg om nee te zeggen.

Misschien idd wel het niet alleen willen zijn , ik weet het niet.

Ik prakkiseer me gek maar ik kom er niet uit.
Bordie, dat is zeker een verschil. Enige wat je eigenlijk zeker weet (eerlijk is eerlijk, hij is wel consequent haha) is dat hij op een bepaald moment weer opstapt. Zolang hij niet weet waarom hij dat gedrag vertoont, kan hij er niks aan veranderen. Daar zou een sleutel kunnen liggen, maar moet hij wel zijn probleem willen inzien. Dan ben jij er ook nog, en daarvoor moet je bij jezelf nagaan waarom je hem telkens terugnam.



Als je aan hem denkt, wat is dan het eerste wat er bij jou naar boven komt, nu hij er niet is? Gaan die gedachten echt over hem, of meer over praktische zaken? Wat mis je nu bijv?
Wat ik nu mis is zijn armen om me heen , sávonds uitstrekken en hem naast me voelen, de wetenschap dat ie weer thuis is , het gevoel bij hem te horen , trots op hem zijn als ik hem zie want die is lekker van mij!, genieten van het gestoei tussen hem en mijn dochter, eten om de tafel en de dag bespreken, weten dat hij er is om me op te vangen, zijn ik hou van je.......

Ik weet dat het probleem bij hem ligt en dat weet hij ook , hij is alleen niet van plan om er iets aan te doen, hij heeft er geen last van.

Zijn reactie toen ie wegging was ook we hoeven geen therapie te volgen want mijn gevoel komt er toch niet van terug.

ondertussen is mijn bed koud zonder hem, de avonden saai en moet ik elk weekend mijn dochter missen omdat ze bij pap is.
Alle reacties Link kopieren
quote:bordie2 schreef op 06 maart 2013 @ 16:46:

ritmo niet gezond in wat voor opzicht??

in de trant van hij is niet los van je?? of in de trant van potentiele stalker........

Ik ben nog lang niet los van hem , das me wel heel duidelijk.

Mijn vriendschap gaat niet verder dan vriendschap en daar gaat die vriend in kwestie mee accoord hunnie, ik heb het er eerlijk met hem over gehad.

Het gekke is dat ik mijn ex eigenlijk niet mis, tot ik hem weer zien, dan komt het weer terug.

En met dit mooie weer zou het beter moeten zijn toch?? ik kan lekker weer naar buiten, zon op mijn huid voelen, maar op een of andere manier maakt dat alles alleen nog maar treuriger voor mij.

overMorgen zie ik hem noodgedwongen weer, als ie dochterlief komt halen, ik kijk er nu al tegenop.....

hi, ik reageer even kort en op je eerste vraag: een stapeltje chronische ziektes waardoor het altijd al behelpen is, maar daarbij een dosis pech (oa zwaar ongeluk vorig jaar), nu alles erger plus extra klachten, dat soort dingen. Ben al maanden verschrikkelijk moe, slap en ziek gevoel, bah.



Wel even benieuwd naar of je zeker weet dat je hem mist. Of mis je iemand waarmee je vertrouwd bent en die warmte geeft ea dingen die je nu eenmaal mist als je alleen bent? Ik heb ook jaren gedacht dat ik mijn ex miste, maar ik zie nu dat het niet om hem te doen was, maar om het knuffelen enzo, de nekmassage elke nacht voor het slapen gaan, hm, afleiding van sores en dagelijkse sleur. Maarr, hij was ook een groot deel oorzaak van sores en sleur. Niet dat dit je helpt beter te voelen, maar wat ik geleerd heb is de warmte uit vriendschappen te halen. Ook groet ik anderen met knuffels. Alleen de echte lichamelijk intimiteit, tja, da's soms wel een gemis.
Alle reacties Link kopieren
quote:bordie2 schreef op 06 maart 2013 @ 18:31:

Wat ik nu mis is zijn armen om me heen , sávonds uitstrekken en hem naast me voelen, de wetenschap dat ie weer thuis is , het gevoel bij hem te horen , trots op hem zijn als ik hem zie want die is lekker van mij!, genieten van het gestoei tussen hem en mijn dochter, eten om de tafel en de dag bespreken, weten dat hij er is om me op te vangen, zijn ik hou van je........



Hoe herkenbaar...



Ik hoop dat we dat geborgen gevoel ooit weer bij iemand gaan vinden Bordie2, maar het loskomen is moeilijk he? De eerste weken was er zoveel afleiding. Ik werd vaak gebeld of uitgenodigd, mensen leefden enorm mee. Inmiddels gaat het dagelijks leven weer verder en voel ik me super alleen. Heb echt het gevoel dat iedereen gelukkig getrouwd is behalve ik. Is onzin natuurlijk!



Wat doe jij op doordeweekse avonden?
Alle reacties Link kopieren
quote:bordie2 schreef op 06 maart 2013 @ 17:36:

Is het ook normaal dat ik ergens in mijn achterhoofd nog steeds de hoop heb dat ie op en dag voor de deur staat en zegt dat het allemaal de vergissing van de eeuw is??

Ik weet niet eens of ik dan streng genoeg en sterk genoeg ben om hem te zeggen dat ie kan ophoepelen.







Die angst is herkenbaar, dat had ik ook, ik wist dat ik mijn ex niet zo kunnen weerstaan bij een charmeoffensief.

Maaaaaaaaaaaaaar ik wist ook dat ze me niet gelukkig ging maken.



Ik heb een ander nummer genomen en heel veel afstand genomen, na een half jaar merkte ik dat ik redelijk los was.



Daarna hebben we weer wat meer conatct gekregen, ze heeft het nog wel eens geprobeerd maar ik was gelukkig zo sterk dat ik NEE kon zeggen en geloof me, dat voelde zoooooooo goed



Maar nogmaals, dat duurt wel even hoor.



Daarom, neem desnoods een ander nummer en vraag hem alles per mail af te handelen, werkte bij mij perfect.

Gewoon niet die onrust bij iedere sms of rinkel.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zo ben ik weer even.

Uitslag van mijn darmonderzoek gehad, wel een beetje van geschrokken eerlijk gezegd.

Mijn grote poliep was een poliep die de potentie had om darmkanker te worden, ik was er dus op tijd bij.

Dat geeft je wel even een realitycheck, ik moet vooruit en niet blijven hangen in het hier en nu.

Vanavond ga ik bij een vriend op visite, voor het eerst bij hem en dat vind ik best wel een beetje spannend.

Dochter is bij papa dus ik heb de tijd voor mezelf.



Gister weer een enorme dip gehad, ik begin mijn ex nu zo te missen.

Laat hem niks merken , ben nogal kortaf aan de telefoon en dat vind ie alles behalve leuk.

Voel me moe en uitgewrongen en ik heb zo ontzettend de balen van het me kut voelen.

Ben ondertussen zo ver dat ik me er bij neer kan leggen dat ik waarschijnlijk altijd van hem zal blijven houden en dat ik dus maar de rest van mijn leven alleen blijf.

Ik leer er wel mee leven, hoop ik, ik zal wel moeten.

Gister mijn zwager gezien, die was erg lief voor me, en weet je , heel gek , maar dan ben ik daarna weer zo van slag.

Soms snap ik helemaal niks van mezelf!!!!!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven