Relaties
alle pijlers
Facepalm momentjes met je eigen vent...
vrijdag 14 februari 2014 02:01
15 minuten geleden;
"Door, Door! Er ligt iets in de keuken!" Roept hij midden in de nacht naar boven.
Vanuit mijn REM slaap probeer ik te reageren.
Met een oog pijnlijk dichtgeplakt roep ik: "wat dan?!?!!"
Hij roept terug; "een Ding!"
Ik roep -een oogdrup in mijn vastgeplakte rechteroog druppend- "wat voor een ding dan R!?
"Het kan een soort van beest zijn!" zegt R.
Ik ken mijn vent dus stap ik slaapdronken uit bed om het 'ding' te aanschouwen. Ik tref R. in het pikkedonker aan beneden op dik drie meter van het 'ding' midden in de woonkamer.
Misschien is het een 'vrouwending' hoor, maar ik doe dan gewoon het licht aan. Zo zien we meteen dat R. in zijn onderbroek op 3 meter afstand staat van 'het afschuwelijke ding', dat uiteindelijk een propje keukenpapier blijkt te zijn.... van een centimeter of 4. Blijkbaar heen en weer gebowled door het vierkoppige huisvee.
Als er ook nog maar een vrouw het idee heeft dat ze 'veilig' is met een boom van een vent van 98 kilo schoon aan de haak in huis.... Wake up call.
Met alle moed, en mijn hele 58 kilo die ik in de flikker had op dat tijdstip, heb ik me in de kansloze strijd gegooid en heb ik als 'superwoman' uiteindelijk het 'ding' geëlimineerd!!! Ik moet zeggen; dat was geen eenvoudige opgaaf! Zo'n prop keukenpapier is reuze onvoorspelbaar op dat tijdstip en dus enorm gevaarlijk!
Ik hoop toch maar zo dat ie er geen enge droom van krijgt zometeen!!!... :-S
Het is dat ie zo verschrikkelijk lief is........ Ook van die facepalm zaken met je eigen vriend, hoe leuk hij ook is?
"Door, Door! Er ligt iets in de keuken!" Roept hij midden in de nacht naar boven.
Vanuit mijn REM slaap probeer ik te reageren.
Met een oog pijnlijk dichtgeplakt roep ik: "wat dan?!?!!"
Hij roept terug; "een Ding!"
Ik roep -een oogdrup in mijn vastgeplakte rechteroog druppend- "wat voor een ding dan R!?
"Het kan een soort van beest zijn!" zegt R.
Ik ken mijn vent dus stap ik slaapdronken uit bed om het 'ding' te aanschouwen. Ik tref R. in het pikkedonker aan beneden op dik drie meter van het 'ding' midden in de woonkamer.
Misschien is het een 'vrouwending' hoor, maar ik doe dan gewoon het licht aan. Zo zien we meteen dat R. in zijn onderbroek op 3 meter afstand staat van 'het afschuwelijke ding', dat uiteindelijk een propje keukenpapier blijkt te zijn.... van een centimeter of 4. Blijkbaar heen en weer gebowled door het vierkoppige huisvee.
Als er ook nog maar een vrouw het idee heeft dat ze 'veilig' is met een boom van een vent van 98 kilo schoon aan de haak in huis.... Wake up call.
Met alle moed, en mijn hele 58 kilo die ik in de flikker had op dat tijdstip, heb ik me in de kansloze strijd gegooid en heb ik als 'superwoman' uiteindelijk het 'ding' geëlimineerd!!! Ik moet zeggen; dat was geen eenvoudige opgaaf! Zo'n prop keukenpapier is reuze onvoorspelbaar op dat tijdstip en dus enorm gevaarlijk!
Ik hoop toch maar zo dat ie er geen enge droom van krijgt zometeen!!!... :-S
Het is dat ie zo verschrikkelijk lief is........ Ook van die facepalm zaken met je eigen vriend, hoe leuk hij ook is?
"As je denk dat je mooi ben dan ben je een embersiel leleike kuthoer"
vrijdag 14 februari 2014 08:43
Mijn vriend begon afgelopen week ineens (in zijn slaap) alle voor- en nadelen te vertellen van het aanleggen van de kabel(s) vanuit de meterkast door het plafond van de kelder, daardoor door de vloer van de overloop, langs twee deurkozijnen naar zijn nieuwe kantoor
Ik heb hem, toen ik doorhad dat hij sliep, verteld dat hij over acht uur mij het hele verhaal opnieuw mocht vertellen; verhuizen vind ik overdag al erg genoeg
Vannacht besloot hij dat we de lekkage in de bijkeuken maar NIET moesten laten maken, want een zwembad, al dan niet in de tuin, wilde hij eigenlijk wel
Ik heb hem, toen ik doorhad dat hij sliep, verteld dat hij over acht uur mij het hele verhaal opnieuw mocht vertellen; verhuizen vind ik overdag al erg genoeg
Vannacht besloot hij dat we de lekkage in de bijkeuken maar NIET moesten laten maken, want een zwembad, al dan niet in de tuin, wilde hij eigenlijk wel
Adem in, adem uit
vrijdag 14 februari 2014 09:11
quote:flexheks schreef op 14 februari 2014 @ 08:43:
Mijn vriend begon afgelopen week ineens (in zijn slaap) alle voor- en nadelen te vertellen van het aanleggen van de kabel(s) vanuit de meterkast door het plafond van de kelder, daardoor door de vloer van de overloop, langs twee deurkozijnen naar zijn nieuwe kantoor
Ik heb hem, toen ik doorhad dat hij sliep, verteld dat hij over acht uur mij het hele verhaal opnieuw mocht vertellen; verhuizen vind ik overdag al erg genoeg
Vannacht besloot hij dat we de lekkage in de bijkeuken maar NIET moesten laten maken, want een zwembad, al dan niet in de tuin, wilde hij eigenlijk wel Haha, da's een goeie!
Mijn vriend begon afgelopen week ineens (in zijn slaap) alle voor- en nadelen te vertellen van het aanleggen van de kabel(s) vanuit de meterkast door het plafond van de kelder, daardoor door de vloer van de overloop, langs twee deurkozijnen naar zijn nieuwe kantoor
Ik heb hem, toen ik doorhad dat hij sliep, verteld dat hij over acht uur mij het hele verhaal opnieuw mocht vertellen; verhuizen vind ik overdag al erg genoeg
Vannacht besloot hij dat we de lekkage in de bijkeuken maar NIET moesten laten maken, want een zwembad, al dan niet in de tuin, wilde hij eigenlijk wel Haha, da's een goeie!
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
vrijdag 14 februari 2014 09:26
quote:vraagnietomjemening schreef op 14 februari 2014 @ 02:16:
OMG !!! Whahahaha....
Wow...
Ik had even een facepalm toen ik vanavond thuiskwam van het zwemmen dat ik niet naar binnen kon omdat meneer zijn sleutel aan de binnenkant erin had zitten & doodleuk was gaan slapen, (en als hij slaapt is hij vd wereld) toen ik hem wakker belde wilde hij beginnen met 'maar baby ik sliep al he?' ...... Zucht... Ja ik bel ook niet voor een gezellig gesprek LET ME IN!!!!
O deze facepalm heb ik ook eens gehad... Maar uiteindelijk een graadje erger.
Ik kwam op een donderdagavond rond elf uur thuis en deed de sleutel in het slot. Dat ging goed, maar vervolgens had mijn vriend de deur van binnenuit op de knip gedaan. Dus ik kon nooit binnenkomen. We hadden geen achterom. Ik wist dat mijn vriend al thuis was, hij had die avond geborreld met een vriend. Hij lag al in bed, onze slaapkamer is aan de voorkant.
Van tig keer de deurbel indrukken werd hij niet wakker. Van zijn telefoon ook niet. Ik had een opvouwbare paraplu bij me, die heb ik een paar keer naar boven tegen het slaapkamerraam gegooid. Maar niets hielp.
Inmiddels waren de buren aan beide zijden al wel even komen kijken en vragen wat er was. Uiteindelijk heb ik de logeerkamer bij de buren gekregen... Dus daar lag ik, twee meter van mijn vriend, maar in het verkeerde huis.
Slecht slapen natuurlijk, en rond vijf uur ging mijn telefoon. Mijn vriend. Ik dacht nog even heel evil: ik laat de telefoon gewoon overgaan zodat mijn vriend ongerust wordt.. maar uiteindelijk wilde ik gewoon naar mijn eigen bed.
Dus ik nam toch maar op. Hij klonk nogal slaperig en zei: "Waar ben je? Je bent nog niet thuis.."
Ik: "Aan de andere kant van de muur, bij de buren."
Het was heel lang stil...
Hij: "ohhhh.... Kutttt..." Toen ging het lampje branden bij hem.
Dit heeft hij nog vaak moeten aanhoren. Achteraf vind ik het wel grappig, maar ohhh... Wat was ik chagrijnig!
OMG !!! Whahahaha....
Wow...
Ik had even een facepalm toen ik vanavond thuiskwam van het zwemmen dat ik niet naar binnen kon omdat meneer zijn sleutel aan de binnenkant erin had zitten & doodleuk was gaan slapen, (en als hij slaapt is hij vd wereld) toen ik hem wakker belde wilde hij beginnen met 'maar baby ik sliep al he?' ...... Zucht... Ja ik bel ook niet voor een gezellig gesprek LET ME IN!!!!
O deze facepalm heb ik ook eens gehad... Maar uiteindelijk een graadje erger.
Ik kwam op een donderdagavond rond elf uur thuis en deed de sleutel in het slot. Dat ging goed, maar vervolgens had mijn vriend de deur van binnenuit op de knip gedaan. Dus ik kon nooit binnenkomen. We hadden geen achterom. Ik wist dat mijn vriend al thuis was, hij had die avond geborreld met een vriend. Hij lag al in bed, onze slaapkamer is aan de voorkant.
Van tig keer de deurbel indrukken werd hij niet wakker. Van zijn telefoon ook niet. Ik had een opvouwbare paraplu bij me, die heb ik een paar keer naar boven tegen het slaapkamerraam gegooid. Maar niets hielp.
Inmiddels waren de buren aan beide zijden al wel even komen kijken en vragen wat er was. Uiteindelijk heb ik de logeerkamer bij de buren gekregen... Dus daar lag ik, twee meter van mijn vriend, maar in het verkeerde huis.
Slecht slapen natuurlijk, en rond vijf uur ging mijn telefoon. Mijn vriend. Ik dacht nog even heel evil: ik laat de telefoon gewoon overgaan zodat mijn vriend ongerust wordt.. maar uiteindelijk wilde ik gewoon naar mijn eigen bed.
Dus ik nam toch maar op. Hij klonk nogal slaperig en zei: "Waar ben je? Je bent nog niet thuis.."
Ik: "Aan de andere kant van de muur, bij de buren."
Het was heel lang stil...
Hij: "ohhhh.... Kutttt..." Toen ging het lampje branden bij hem.
Dit heeft hij nog vaak moeten aanhoren. Achteraf vind ik het wel grappig, maar ohhh... Wat was ik chagrijnig!
vrijdag 14 februari 2014 09:33
Toen wij nog maar net een setje waren woonde ik nog in een studentenhuis, boven een winkel. De gezamelijke voordeur van dat huis (in het centrum van een drukke stad gelegen) ging niet goed dicht als je die hard dicht gooide, hij "stuiterde" dan weer open.
Op een nacht sliep mijn verse verkering bij mij, mijn huisgenoten waren nog op stap of al in coma na terugkomst van het stappen.
In ieder geval had iemand de deur nogal enthousiast dicht gegooid en die stond dus open.
We werden wakker van stemmen.
Mijn verkering zei dat hij dacht dat er inbrekers binnen waren, maar hij durfde niet te gaan kijken.
Het kwam er dus op neer dat ik in mijn nachtjaponneke een paar vreemde mannen die de binnenkant van ons huis stonden te bewonderen heb verzocht te vertrekken.
Verder lukt het mijn verkering om in New York (allemaal rechte straten en ze zijn nog genummerd ook) te verdwalen.
Deze week heeft hij nog een uur door Utrecht gedwaald. Hij had makkelijk de weg kunnen vinden, ware het niet dat hij niet snapt hoe de navigatie-app op zijn smartphone werkt.
En hij is altijd bang voor inbrekers. Gordijnen moeten dicht, spullen uit het zicht. Hoe zich dat laat rijmen met het feit dat ik ooit thuis ben gekomen in de flat waar we woonden waar:
- de balkondeur aan de achterkant open stond
- de balkondeur aan de voorkant open stond
- alle deuren behalve de voordeur open stonden
- de radio, de tv en de computer aan stonden en
- alle lampen brandden.
Hij zelf was uiteraard niet thuis.
Op een nacht sliep mijn verse verkering bij mij, mijn huisgenoten waren nog op stap of al in coma na terugkomst van het stappen.
In ieder geval had iemand de deur nogal enthousiast dicht gegooid en die stond dus open.
We werden wakker van stemmen.
Mijn verkering zei dat hij dacht dat er inbrekers binnen waren, maar hij durfde niet te gaan kijken.
Het kwam er dus op neer dat ik in mijn nachtjaponneke een paar vreemde mannen die de binnenkant van ons huis stonden te bewonderen heb verzocht te vertrekken.
Verder lukt het mijn verkering om in New York (allemaal rechte straten en ze zijn nog genummerd ook) te verdwalen.
Deze week heeft hij nog een uur door Utrecht gedwaald. Hij had makkelijk de weg kunnen vinden, ware het niet dat hij niet snapt hoe de navigatie-app op zijn smartphone werkt.
En hij is altijd bang voor inbrekers. Gordijnen moeten dicht, spullen uit het zicht. Hoe zich dat laat rijmen met het feit dat ik ooit thuis ben gekomen in de flat waar we woonden waar:
- de balkondeur aan de achterkant open stond
- de balkondeur aan de voorkant open stond
- alle deuren behalve de voordeur open stonden
- de radio, de tv en de computer aan stonden en
- alle lampen brandden.
Hij zelf was uiteraard niet thuis.
vrijdag 14 februari 2014 09:45
quote:stokske schreef op 14 februari 2014 @ 08:15:
Die van mij zei een keer zeer verontwaardigd: Nou ja zeg er heeft iemand een drol door onze brievenbus gegooid!!!!!
Ik: volgens mij heeft een van de katten gewoon een drol gedraaid op de mat bij de voordeur, lijkt mij logischer.
Waar haalt hij het vandaan....
Die van mij zei een keer zeer verontwaardigd: Nou ja zeg er heeft iemand een drol door onze brievenbus gegooid!!!!!
Ik: volgens mij heeft een van de katten gewoon een drol gedraaid op de mat bij de voordeur, lijkt mij logischer.
Waar haalt hij het vandaan....
vrijdag 14 februari 2014 09:48
Ooh god wat is dit heerlijk wakker worden! Hahahaha hilarisch!
Ik kan helaas even niets verzinnen van wat mijn vriend gedaan heeft.. Ik heb zelf wel een paar noemenswaardige acties ben ik bang.. --'
Mijn ouders waren net gescheiden, ik woonde bij mijn vader en mijn vriend bleef slapen. Hij moest die dag pas laat naar zijn werk, mijn vader en ik waren de deur al uit. En laat ik nou netjes uit gewoonte de deur op slot hebben gedaan bij het weggaan! Zonder sleutel in huis achter te laten uiteraard
Ik ondertussen al op 2 uur reizen eindelijk op school. Belt hij.. Volledig in de stress omdat hij het huis niet uit kon en hij naar zijn werk moest. Hij heeft uiteindelijk een buurvrouw te pakken gekregen en die heeft hem gelukkig net op tijd bevrijd! Werd me niet echt in dank afgenomen
Ik kan helaas even niets verzinnen van wat mijn vriend gedaan heeft.. Ik heb zelf wel een paar noemenswaardige acties ben ik bang.. --'
Mijn ouders waren net gescheiden, ik woonde bij mijn vader en mijn vriend bleef slapen. Hij moest die dag pas laat naar zijn werk, mijn vader en ik waren de deur al uit. En laat ik nou netjes uit gewoonte de deur op slot hebben gedaan bij het weggaan! Zonder sleutel in huis achter te laten uiteraard
Ik ondertussen al op 2 uur reizen eindelijk op school. Belt hij.. Volledig in de stress omdat hij het huis niet uit kon en hij naar zijn werk moest. Hij heeft uiteindelijk een buurvrouw te pakken gekregen en die heeft hem gelukkig net op tijd bevrijd! Werd me niet echt in dank afgenomen
vrijdag 14 februari 2014 10:00
quote:strandmeisje schreef op 14 februari 2014 @ 06:51:
Zo blijkt maar weer dat iemand met -8 aan beide ogen, zonder bril of lenzen naast je in bed, enorm handig is als je wilt niezen, maar het lukt niet.
(ik heb zelf -6 en ken dat gevoel van leven in een lsd-trip.... ik ga vaak op de tast over de bovenverdieping)Jep, ik weet precies wat waar ligt en hoeveel treden de trap heeft. Op zolder hebben we ook geen licht (beetje luiwammigheid) maar als er dus Heel Noodzakelijk een sok van de waslijn moet en het is donker, dan vind ik hem zo.
Zo blijkt maar weer dat iemand met -8 aan beide ogen, zonder bril of lenzen naast je in bed, enorm handig is als je wilt niezen, maar het lukt niet.
(ik heb zelf -6 en ken dat gevoel van leven in een lsd-trip.... ik ga vaak op de tast over de bovenverdieping)Jep, ik weet precies wat waar ligt en hoeveel treden de trap heeft. Op zolder hebben we ook geen licht (beetje luiwammigheid) maar als er dus Heel Noodzakelijk een sok van de waslijn moet en het is donker, dan vind ik hem zo.
vrijdag 14 februari 2014 10:01
quote:whatcomesaround schreef op 14 februari 2014 @ 09:48:
Ooh god wat is dit heerlijk wakker worden! Hahahaha hilarisch!
Ik kan helaas even niets verzinnen van wat mijn vriend gedaan heeft.. Ik heb zelf wel een paar noemenswaardige acties ben ik bang.. --'
Mijn ouders waren net gescheiden, ik woonde bij mijn vader en mijn vriend bleef slapen. Hij moest die dag pas laat naar zijn werk, mijn vader en ik waren de deur al uit. En laat ik nou netjes uit gewoonte de deur op slot hebben gedaan bij het weggaan! Zonder sleutel in huis achter te laten uiteraard Ik ondertussen al op 2 uur reizen eindelijk op school. Belt hij.. Volledig in de stress omdat hij het huis niet uit kon en hij naar zijn werk moest. Hij heeft uiteindelijk een buurvrouw te pakken gekregen en die heeft hem gelukkig net op tijd bevrijd! Werd me niet echt in dank afgenomen
Ooh god wat is dit heerlijk wakker worden! Hahahaha hilarisch!
Ik kan helaas even niets verzinnen van wat mijn vriend gedaan heeft.. Ik heb zelf wel een paar noemenswaardige acties ben ik bang.. --'
Mijn ouders waren net gescheiden, ik woonde bij mijn vader en mijn vriend bleef slapen. Hij moest die dag pas laat naar zijn werk, mijn vader en ik waren de deur al uit. En laat ik nou netjes uit gewoonte de deur op slot hebben gedaan bij het weggaan! Zonder sleutel in huis achter te laten uiteraard
Ik ondertussen al op 2 uur reizen eindelijk op school. Belt hij.. Volledig in de stress omdat hij het huis niet uit kon en hij naar zijn werk moest. Hij heeft uiteindelijk een buurvrouw te pakken gekregen en die heeft hem gelukkig net op tijd bevrijd! Werd me niet echt in dank afgenomen
vrijdag 14 februari 2014 10:03
quote:Caribou schreef op 14 februari 2014 @ 09:33:
Toen wij nog maar net een setje waren woonde ik nog in een studentenhuis, boven een winkel. De gezamelijke voordeur van dat huis (in het centrum van een drukke stad gelegen) ging niet goed dicht als je die hard dicht gooide, hij "stuiterde" dan weer open.
Op een nacht sliep mijn verse verkering bij mij, mijn huisgenoten waren nog op stap of al in coma na terugkomst van het stappen.
In ieder geval had iemand de deur nogal enthousiast dicht gegooid en die stond dus open.
We werden wakker van stemmen.
Mijn verkering zei dat hij dacht dat er inbrekers binnen waren, maar hij durfde niet te gaan kijken.
Het kwam er dus op neer dat ik in mijn nachtjaponneke een paar vreemde mannen die de binnenkant van ons huis stonden te bewonderen heb verzocht te vertrekken.
Verder lukt het mijn verkering om in New York (allemaal rechte straten en ze zijn nog genummerd ook) te verdwalen.
Deze week heeft hij nog een uur door Utrecht gedwaald. Hij had makkelijk de weg kunnen vinden, ware het niet dat hij niet snapt hoe de navigatie-app op zijn smartphone werkt.
En hij is altijd bang voor inbrekers. Gordijnen moeten dicht, spullen uit het zicht. Hoe zich dat laat rijmen met het feit dat ik ooit thuis ben gekomen in de flat waar we woonden waar:
- de balkondeur aan de achterkant open stond
- de balkondeur aan de voorkant open stond
- alle deuren behalve de voordeur open stonden
- de radio, de tv en de computer aan stonden en
- alle lampen brandden.
Hij zelf was uiteraard niet thuis.
Jaaa! Die van mij ook! Altijd bang voor inbrekers en brand.
En het navigatievermogen van een marmot. We wonen hier al 2 jaar buiten de stad en toch kan hij de weg hier op het platteland nog niet vinden.
Toen wij nog maar net een setje waren woonde ik nog in een studentenhuis, boven een winkel. De gezamelijke voordeur van dat huis (in het centrum van een drukke stad gelegen) ging niet goed dicht als je die hard dicht gooide, hij "stuiterde" dan weer open.
Op een nacht sliep mijn verse verkering bij mij, mijn huisgenoten waren nog op stap of al in coma na terugkomst van het stappen.
In ieder geval had iemand de deur nogal enthousiast dicht gegooid en die stond dus open.
We werden wakker van stemmen.
Mijn verkering zei dat hij dacht dat er inbrekers binnen waren, maar hij durfde niet te gaan kijken.
Het kwam er dus op neer dat ik in mijn nachtjaponneke een paar vreemde mannen die de binnenkant van ons huis stonden te bewonderen heb verzocht te vertrekken.
Verder lukt het mijn verkering om in New York (allemaal rechte straten en ze zijn nog genummerd ook) te verdwalen.
Deze week heeft hij nog een uur door Utrecht gedwaald. Hij had makkelijk de weg kunnen vinden, ware het niet dat hij niet snapt hoe de navigatie-app op zijn smartphone werkt.
En hij is altijd bang voor inbrekers. Gordijnen moeten dicht, spullen uit het zicht. Hoe zich dat laat rijmen met het feit dat ik ooit thuis ben gekomen in de flat waar we woonden waar:
- de balkondeur aan de achterkant open stond
- de balkondeur aan de voorkant open stond
- alle deuren behalve de voordeur open stonden
- de radio, de tv en de computer aan stonden en
- alle lampen brandden.
Hij zelf was uiteraard niet thuis.
Jaaa! Die van mij ook! Altijd bang voor inbrekers en brand.
En het navigatievermogen van een marmot. We wonen hier al 2 jaar buiten de stad en toch kan hij de weg hier op het platteland nog niet vinden.
vrijdag 14 februari 2014 10:09
Zitten we laatst De Politie Op je Hielen te kijken waarin ze met een helikopter gaan vliegen.
Verschijnt er een opgewonden Agent in beeld die de piloot van de helikopter is. Onder zijn hoofd staat " Peter - Vlieger "
Dus ik tegen mijn vriend; " heeeee, das toevallig, die kerel heet Vlieger met zijn achternaam en is ook de piloot!"
Vriend zegt niks, wij lekker verder kijken hoe iedereen achtervolgd wordt. Volgende hoofd in beeld:
Patrick - Navigator
Ik wil dus tegen vriend zeggen, " nooooooou, das helemaal toevallig..." en toen viel het kwartje. Dat "Vlieger" was dus de Pilootaanduiding.
Verschijnt er een opgewonden Agent in beeld die de piloot van de helikopter is. Onder zijn hoofd staat " Peter - Vlieger "
Dus ik tegen mijn vriend; " heeeee, das toevallig, die kerel heet Vlieger met zijn achternaam en is ook de piloot!"
Vriend zegt niks, wij lekker verder kijken hoe iedereen achtervolgd wordt. Volgende hoofd in beeld:
Patrick - Navigator
Ik wil dus tegen vriend zeggen, " nooooooou, das helemaal toevallig..." en toen viel het kwartje. Dat "Vlieger" was dus de Pilootaanduiding.
vrijdag 14 februari 2014 10:12
vrijdag 14 februari 2014 10:14
Haha, wat een grappige verhalen zo op de vrijdagochtend.
Mijn vriend en ik werken docht bij elkaar en fietsen daarom altijd na werk samen naar huis. Hij staat dan op een vast punt op me te wachten. zo ook gisteren. Al bij het naderen zag ik dat hij een grote zwarte veeg over zijn gezicht had zitten. Dat wilde ik hem net vertellen, maar hij moest eerst een heel verhaal vertellen over iets op werk. Hij eindigde met: 'en mijn collega's deden ook al zo raar, ze moesten elke keer lachen als ik de ruimte in kwam'. Dus ik vriendelijk: 'dat zou kunnen komen omdat je een zwarte veeg op je gezicht heb zitten lieverd'. Hij poetsen, maar het ging er niet af. Dus dan maar noodgedwongen met een zwart gezicht door de stad op de fiets. Eenmaal thuis begon ik alvast aan het avondeten en ging mijn vriend onze hond uitlaten. Toen hij terugkwam was hij echt een beetje chagrijnig ‘wat doen de mensen toch raar tegen me vandaag!’. Ik kon me lachen toen ook niet meer inhouden hoor: hij had nog steeds een zwart gezicht en was dat blijkbaar alweer vergeten
Mijn vriend en ik werken docht bij elkaar en fietsen daarom altijd na werk samen naar huis. Hij staat dan op een vast punt op me te wachten. zo ook gisteren. Al bij het naderen zag ik dat hij een grote zwarte veeg over zijn gezicht had zitten. Dat wilde ik hem net vertellen, maar hij moest eerst een heel verhaal vertellen over iets op werk. Hij eindigde met: 'en mijn collega's deden ook al zo raar, ze moesten elke keer lachen als ik de ruimte in kwam'. Dus ik vriendelijk: 'dat zou kunnen komen omdat je een zwarte veeg op je gezicht heb zitten lieverd'. Hij poetsen, maar het ging er niet af. Dus dan maar noodgedwongen met een zwart gezicht door de stad op de fiets. Eenmaal thuis begon ik alvast aan het avondeten en ging mijn vriend onze hond uitlaten. Toen hij terugkwam was hij echt een beetje chagrijnig ‘wat doen de mensen toch raar tegen me vandaag!’. Ik kon me lachen toen ook niet meer inhouden hoor: hij had nog steeds een zwart gezicht en was dat blijkbaar alweer vergeten
vrijdag 14 februari 2014 10:14
vrijdag 14 februari 2014 10:22
Hahaha, leuk.
Mijn vriend kan prima AGVtjes koken, maar hij wil ook wel eens iets anders. Had hij een tijd geleden een blikje smac gekocht. "Aten we vroeger altijd door de macaroni, heerlijk!". Ik het hem subtiel uit z'n hoofd gepraat. Dacht ik. Want een paar weken later kwam ik laat thuis van werk, hij stond uitgebreid te koken. Wat gaan we eten? Verrassing! Ik pak wat drinken en zie tot mijn schrik in de ijskast een half pakje smac staan. Blijkt hij pastasaus gemaakt te hebben met a) smac b) gehakt c) chorizo en d) tonijn uit blik. Toen 'ie de tonijn erdoor roerde zei ik nog "doe nou niet, ik denk niet dat dat er goed bij past", maar hij wilde er niet van weten. "Proef nou eerst maar". Enfin, gelukkig hadden we nog een pizza in de vriezer liggen.
Mijn vriend kan prima AGVtjes koken, maar hij wil ook wel eens iets anders. Had hij een tijd geleden een blikje smac gekocht. "Aten we vroeger altijd door de macaroni, heerlijk!". Ik het hem subtiel uit z'n hoofd gepraat. Dacht ik. Want een paar weken later kwam ik laat thuis van werk, hij stond uitgebreid te koken. Wat gaan we eten? Verrassing! Ik pak wat drinken en zie tot mijn schrik in de ijskast een half pakje smac staan. Blijkt hij pastasaus gemaakt te hebben met a) smac b) gehakt c) chorizo en d) tonijn uit blik. Toen 'ie de tonijn erdoor roerde zei ik nog "doe nou niet, ik denk niet dat dat er goed bij past", maar hij wilde er niet van weten. "Proef nou eerst maar". Enfin, gelukkig hadden we nog een pizza in de vriezer liggen.
