Geen kinderen op bruiloft? Familie boos

14-06-2013 01:18 1138 berichten
Mijn vriend en ik trouwen dit jaar en we hebben aangegeven geen kinderen op onze bruiloft te willen.



We willen zelf geen kinderen en willen een feestje bouwen tijdens de bruiloft. Dat betekent: luxe restaurant (geen 'kindermenu' dus) en lang doorfeesten. We willen geen rekening houden met een kind dat moe is/geen zin meer heeft/friet met frikadel wil. Plus: we vinden de ceremonie een zeer serieuze aangelegenheid! Op een krijsend kind tussendoor zitten we niet te wachten.



Nu heeft familie hier niet leuk op gereageerd. Nichtje (dochter van zus) 'mag' dus ook niet komen. Nu wil mijn zus zelf ook niet komen!



Wat vinden jullie hiervan?
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het juist leuk als er kinderen bij zijn op feestjes. Dus aan mij heb je niks.
Tis jullie feestje en mag je zelf bepalen wie je er wel en niet wil.

Misschien de kinderen alleen overdag?
Alle reacties Link kopieren
Aan de andere kant. Het is jullie feestje, dus jullie bepalen hoe je het wilt hebben en wie de gasten zijn.
Alle reacties Link kopieren
Weer een andere kant. Het is vervolgens aan de gasten om te bepalen of ze wel of niet komen om welke reden dan ook.
Tja, er zullen mensen zijn die vinden dat het jullie feestje is en dat jullie dus mogen bepalen. En er zullen mensen zijn die vinden dat kinderen van familie/vrienden evengoed tot jullie kringetje behoren en er dus bijhoren.

En dan is er nog een derde categorie die vindt dat kinderen sowieso nooit ergens zouden moeten komen, maar dat is geloof ik maar één persoon
Ik wil ook geen kinderen op mijn bruiloft dus ik begrijp je helemaal. Consequentie is wel dat er mensen kunnen zijn die niet willen komen zonder hun kinderen.
Oei....



Snap je deels, hou zelf ook niet van krijsende kinderen. Ben zelf ook niet omringd door veel kinderen, maar het begint wel te komen. Moet zeggen dat kinderen die ik ken omdat ze van mijn vriendinnen zijn, heel wat milder beoordeel dan die van anderen, maar dat is wat off-topic.



Wat ik ervan vind is het volgende, en ik zal er geen doekjes om winden: ik vind het belachelijk. Sowieso stoor ik me steeds meer aan de trend in de maatschappij waarin alles maar gescheiden moet zijn en ieder voor zijn eigen genot gaat. Kinderen zijn vervelend, oudjes zijn imbeciel, weg ermee. Vreselijk.



Een bruiloft is een 'rite de passage', een belangrijke gebeurtenis in het leven. Kan me voorstellen dat je iedereen die belangrijk voor je is daarbij wil hebben. Gezellig, alles door elkaar. Als je vriendin je gestoorde buurvrouw maar irritant vindt dat kijkt ze maar de andere kant op. Ik zou gaan voor een gezellige chaos waar iedereen is die me lief is, er is. Oma kan zitten, de kinderen kunnen kleuren en de rest kan drinken en dansen: voor ieder wat wils en er rekening gehouden met iedereen. Niet dat ik trouwplannen heb, maar mochten die er zijn, dan doe ik het ook groots voor mij, mijn partner en iedereen die me lief is. Met 'gebreken' dus, wie grossiert daar niet in?



Als een dierbare mij zou uitnodigen voor een bruiloft waar ik alleen mag zijn zoals zij wil, dan zou ik het daar wel moeilijk mee hebben. Moet ik meedoen aan een farce dan?



Waarom zou het trouwens geen knallend feest kunnen zijn met kinderen erbij? Als mensen weten dat dat het wordt, zullen ze in veel gevallen heus opvang regelen. En ja, een ceremonie kan verstoord worden. Dat heb je gewoon niet altijd in de hand. Ook zonder kinderen niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap je helemaal, ik vind het ook bepaald niet schattig als kinderen door het ja-woord heen brabbelen of janken en zou ook niet willen dat ouders drukker zijn met hun kinderen stil houden ipv te genieten van een goed diner. Of nog erger, een goed diner hebben terwijl de kinderen door de zaal rennen omdat zij na hun kindermenu wel weer klaar zijn.



Maar ja, er zijn ook mensen die vinden dat hun kind het recht heeft om overal bij te zijn. Er zijn ook mensen die beweren dat hun kinderen bovenstaande dingen allemaal niet doen (en die kinderen zullen er vast zijn), maar het is aan jou om dat te geloven. En het kan je dus gedoe opleveren, maar ik denk dat je dit zelf mag bepalen en daarom ook tegen je zus kunt zeggen dat je haar keuze jammer vindt, maar dat je het zult respecteren. Geen ruzie om maken, geen discussie over aan gaan, zoals jullie het recht hebben om een feestje te geven op jullie manier, heeft je zus het recht de uitnodiging af te slaan omdat zij hier niet aan wil of kan meewerken.
Life is too short to waste time matching socks
Alle reacties Link kopieren
En om te reageren op wat er net nog niet stond, het lijkt mij heel erg als mensen vroeg naar huis gaan omdat de kinderen naar bed moeten, of het diner missen omdat ze druk zijn met de friet in stukjes snijden voor de prinsjes en prinsesjes. Nog erger is het als de kinderen van vermoeidheid gaan lopen jammeren en janken en de ouders toch door willen blijven feesten.



En vroeger ging je als kind gewoon niet mee naar een bruiloft, dan bleef je thuis met een oppas en mocht je prik en een bakje chips. Dus ik zie juist een maatschappij waarbij kinderen overal bij moeten zijn en waar continu omheen geleefd moet worden. Sommige feestjes zijn voor kinderen, sommige voor grote mensen. Kan ook samengaan, maar is geen must.
Life is too short to waste time matching socks
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het niet heel gek.

Maar je had ook aan de mensen met kinderen kunnen uitleggen wat voor feest het is en op wat voor locaties, en dat ze dan zelf kunnen beslissen of ze hun daar mee naar toe nemen.

Ik vind wel dat je zus een beetje overdreven reageert
Im the root of all thats evil but you can call me cookie
Maar waarom moet het gezinsleven waar iedereen deel vanuit maakt, en in vele gevallen na het huwelijk zal gaan stichten op zo'n belangrijke dag weggepoetst worden? Ik snap dat echt niet.



Natuurlijk zijn krijsende kinderen vervelend, maar goed, die ouders zullen niet weten hoe hard ze zullen moeten wegrennen van de ceremonie. Ik vind dat gewoon onderdeel van het leven hoor. Net als wachten in de rij voor oma met rollator.
Maar is het dan mét kinderen en een suf feest, of zonder kinderen met een knalfeest?



Als ik nu ga trouwens zijn de kinderen van mijn dierbaren daar echt wel bij. Natuurlijk, ze zijn immers ook mijn dierbaren. Oppas tijdens het wordt wel geregeld hoor. Degenen die dat niet doen, zouden ook zonder niet tot de echte feestbeesten gehoord hebben. Wat dat betreft zie ik niet zoveel in verschil in kinderen hebben of niet.
In mijn ogen is het niet het wegpoetsen van het gezinsleven. Het is kiezen wie je op je bruiloft wil hebben. Ik hoef de ouders van vrienden ook niet op mijn bruiloft te hebben, daar heb ik niks mee. Dus waarom wel kinderen uitnodigen waar ik niks mee heb, die ik niet belangrijk genoeg vind voor op mijn bruiloft?
Alle reacties Link kopieren
Sorry, maar de kinderen van mijn broers maken geen deel uit van mijn gezinsleven. Ze zijn onderdeel van mijn familie, maar soms is er gewoon een gelegenheid waarbij je ze er niet bij wilt hebben.

Overigens hebben wij alle kinderen tussen de 6 en 12 voor het diner laten eten en na hun kindermenu laten ophalen door de verschillende oppassen, er waren geen jongere kinderen toen, dus er is misschien wel een compromis mogelijk, maar als TO dat niet wil, dan is dat ook haar goed recht.

Zus heeft echter ook een punt, dus ik raad TO aan er geen ruzie om te maken.



En Lupine, ik heb al meermaals bruiloften meegemaakt waar de ouders dus niet wegrenden met huilende baby's. Heb ooit een jawoord hierdoor niet eens verstaan en zelfs meegemaakt dat een kind in de zaal keihard 'Nee' riep toen de gom 'Ja' moest zeggen. En een lol dat iedereen had. Zou ik echt vreselijk vinden, hoe schattig dat kind ook zou zijn op een ander tijdstip..
Life is too short to waste time matching socks
Dat vind ik anders Annelure. Ik hou ook geen rekening met ouders van vriendinnen in die zin, maar wel met partners en kinderen. Dat is hun eigen gezin en niet het gezin waar ze uit komen.



Het gaat ook niet om de kinderen an sich, maar om de kinderen die bij je vriendin/zus/gast horen. Het totaalplaatje dus. Ik heb ook niet niks met kinderen van mijn dierbaren. Ken ze inmiddels van de geboorte totdat wat ze nu zijn, ze zijn ook wezenlijk onderdeel van het leven de ouders. Vind het nogal wat om ze daaruit weg te cijferen.
Alle reacties Link kopieren
Dat collega's/kennissen/vriendinnen geen 'aanhang' kinderen uitnodigen, soit (van vriendinnen nog nooit meegemaakt). Als ik tot de aanhang behoor van de a.s. bruid en daggast, is zoon tot nog toe altijd tot bruidjongetje gebombardeerd. Collega's en kennissen: enkel avondfeest, dus avondgasten nemen de kinderen niet mee.



Maar ik zou van mijn stoel vallen als mijn kind niet mag komen op het huwelijk van zijn bloedeigen oom/zus. Zeker als de reden zou zijn dat hij/zij 'er niets mee heeft' of in de waan verkeert dat het merendeel der gasten opgaat in de ceremonie/voorgekauwd diner. Dan snijd ik idd liever de frietjes van mijn 'prinsje' dan dat ik als klapvee dien van een grote prinses.



Ook 'vroeger', kan mij niet heugen dat ik niet op een bruiloft mocht komen van een oom of tante. Dan werd ik echt niet met een bakje chips en een cola geparkeerd bij een babysitter. Heb het ook nog nooit gehoord van leeftijdsgenoten.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het nogal wat om kinderen onlosmakelijk van je vrienden/familie te zien. Mijn broers zijn in eerste plaats vader, dat begrijp ik, maar voor mij zijn ze primair mijn broers. Mijn vriendin is moeder, maar voor mij primair mijn vriendin. Dat zij ouders zijn geworden maakte hun leven anders (en daar heb ik alle begrip voor) en als zij daardoor nooit meer zonder kinderen weg zouden willen (kiezen zij gelukkig niet voor) is hun keuze, maar niet de mijne.

Dat we hierdoor dus ook soms verschillende keuzes maken doet niets af aan de band die we hebben. Tenminste, dat zou niet uit moeten maken. Daarom zou ik er ook geen ruzie om maken.
Life is too short to waste time matching socks
Alle reacties Link kopieren
En ik vind het een wereld van verschil of het om de kinderen van vrienden gaat, of je bloedeigen zus.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Ben het niet met je eens Annasophia. Je kan mensen helemaal niet los zien van omstandigheden als huis, werk, gezin, psychische status, gezin etc. Mensen zijn wat dat betreft ook hoe ze leven. Wat blijft erover als je alles weghaalt? Mijn broertje blijft mijn broertje natuurlijk, maar hij is niet meer dan ventje van zes die met zijn vriendjes op z'n racefiets de buurt onveilig maakte. De band die hebben en hadden is wel degelijk beïnvloed door alle omstandigheden. Het leven zeg maar.



Ik volg hem (even als exemplarisch voorbeeld) en mijn vriendinnen ook. Ik weet ook dat dat altijd zo zal gaan, maar in de tussentijd hou ik wel rekening met veranderende omstandigheden. Hun keuze is de hunne, de mijne de mijne, dat neem ik wel degelijk mee ja.
quote:lemoos2 schreef op 14 juni 2013 @ 02:14:

En ik vind het een wereld van verschil of het om de kinderen van vrienden gaat, of je bloedeigen zus.Ik heb nog niet eens kinderen, maar word nu al boos bij de gedachte dat m'n broertje of zusje ze zouden weigeren bij hun bruiloft.
Nou inderdaad lemoos, bij je eigen zus je kind niet mogen meenemen. Wauw.



Maar goed ik ben stapelgek op kinderen en heb er het liefst hordes van op mijn bruiloft. Op mijn top10lijstje staan 4 kinderen



Liever een bruiloft met alleen maar kinderen dan zonder kinderen. Maar ja iedereen vindt mij altijd zwaar gestoord maar ik vind kinderen meestal leuker, aardiger en makkelijker in de omgang dan volwassenen.

En dan lallen ze door mijn jawoord heen. En dan lusten ze het eten niet. En dan maken ze vieze vingers op mijn jurk. Heerlijk! Alle huilende kinderen mogen bij de bruid op schoot



Goed, ik ga weliswaar niet trouwen en zou niet zo snel een groot trouwfeest organiseren, want dat vind ik gewoon weg zonde van het geld, maar als ik ga trouwen zullen er, hoe klein het gezelschap ook is, kinderen bij zijn.



Overigens heb ik ooit eens bij een afhuur in een sterrenrestaurant gedineerd met een alleraardigst stel uitgelaten kinderen, waarvoor kok en bediening werkelijk alles uit de kast trokken om het voor hen ook leuk te maken, zodat de overige gasten rustig konden eten. Ik was echter stiekem naar de kindertafel geslopen want daar hadden ze zulke leuke dingen (mochten in de keuken helpen hun eigen toetje maken etc).



Maar goed TO. Ik vind dat iedereen zelf moet weten wie hij/zij uitnodigt, maar het kind van je zus niet uitnodigen vind ik wel een beetje raar. Ik ben heel makkelijk in vragen aanhang thuis te laten, maar mijn eigen zuster. Nee zij en haar vriend horen bij mij en hun kinderen zouden ook bij mij horen.
Met een zus had ik dit van te voren gewoon even rustig besproken en uitgelegd. Een uitnodiging met de mededeling 'geen kinderen' er in zou ik niet gedaan hebben. Bij mijn (in mijn geval) broer dan.

Of heb je het live gezegd tegen je zus?



Zelf, als gast, zou ik het prima vinden als men er geen kinderen bij wil hebben. Dan niet. No problem.

Maar van mijn broer zou ik dat dan wél graag persoonlijk hebben gehoord. Dat is alles.



Overigens vind ik de meeste bruiloften veel te saai om mijn kind mee naar toe te nemen. Ik had die van mij dus sowieso thuis gelaten óf, indien aanwezigheid gewenst, alleen bij de receptie even langs laten komen.
Alle reacties Link kopieren
Lupine, natuurlijk kan ik mensen niet volledig loszien, hun prioriteit ligt altijd bij hun kinderen en dat is maar goed ook. Maar ik zie mijn vriendin wel graag ook een aantal keren per jaar zonder haar kinderen. Dat is misschien heel egoïstisch, maar gelukkig kennen we elkaar goed genoeg om toen er kinderen kwamen hier ook gewoon met z'n tweeën over te kunnen praten. En gelukkig bleek zij ook een moeder te zijn die zo nu en dan graag zonder haar kinderen is. Niet alle vriendschappen tussen min of meer bewust kindvrijen (zoals ik dus) en ouders blijven bestaan, wat dat betreft is familie simpel, die blijven altijd familie.



Daarnaast vraag ik me serieus af wat een klein kind heeft aan een sjieke bruiloft met tig gangen diner en druk feest, denk dat kind liever met tante en verse oom iets leuks gaat doen om met een iets kindvriendelijker diner af te sluiten.



Maar ik besef me wel dat dit een discussie is waar mensen niet makkelijk uitkomen, het is namelijk zo gevoelsmatig allemaal. En wat voor mij in mijn familie en vriendschappen werkt, hoeft voor een ander natuurlijk helemaal niet goed te zijn.
Life is too short to waste time matching socks
Ik zou ook geen rennende en krijsende kinderen op mijn bruiloft willen, begrijp jou helemaal. Tja jammer van de reactie van je familie (sommigen denken dat kinderen altijd en overal maar mee moeten) maar vind het ontzettend flauw als ze daarom niet zouden komen!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven