Relaties
alle pijlers
Geloof en hoop kwijt
woensdag 22 juli 2015 12:06
Oke dit zal vast misschien overdreven klinken voor vele, maar ik ben mijn hoop en geloof echt volledig kwijt in de liefde, ik hoor echt alleen maar mensen die uit elkaar gaan, net kinderen hebben of net een huis hebben gekocht... Ook ( oke dit klinkt heel stom en sneu, maar veel sterren van wie ik het niet verwacht, opeens uit elkaar gaan)
Ik heb een prima leven, met leuke baan en fijn vrienden, maar ik merk dat ik mij de afgelopen tijd zo ontzettend afsluit voor de liefde, omdat ik gewoon echt niet meer geloof in de eeuwige trouw en het echt kiezen voor elkaar.
Ik heb ook geen zin om steeds weer iemand op nieuw te leren kennen...
We leven in een tijd dat er zo veel verleidingen zijn, zo veel mooie en leuke mensen met een goede carrière, zoveel willen en steeds meer en meer willen... Ook merk ik dat veel mensen gewoon een kortstondige relatie ook wel leuk vinden en dan steeds weer opnieuw een nieuwe man/vrouw willen, omdat dat spannend en leuk is.
Maar kun je wel om de haverklap verliefd zijn, en kun je wel zo veel mensen leuk vinden.
Ik mis de tijd van vroeger, waarin men echt voor elkaar koos. en waarin ze echt gelukkig waren.
Conclusie: Ik wil echt gewoon geen relatie... Wat voor zin heeft het eigenlijk nog?
Ik heb een prima leven, met leuke baan en fijn vrienden, maar ik merk dat ik mij de afgelopen tijd zo ontzettend afsluit voor de liefde, omdat ik gewoon echt niet meer geloof in de eeuwige trouw en het echt kiezen voor elkaar.
Ik heb ook geen zin om steeds weer iemand op nieuw te leren kennen...
We leven in een tijd dat er zo veel verleidingen zijn, zo veel mooie en leuke mensen met een goede carrière, zoveel willen en steeds meer en meer willen... Ook merk ik dat veel mensen gewoon een kortstondige relatie ook wel leuk vinden en dan steeds weer opnieuw een nieuwe man/vrouw willen, omdat dat spannend en leuk is.
Maar kun je wel om de haverklap verliefd zijn, en kun je wel zo veel mensen leuk vinden.
Ik mis de tijd van vroeger, waarin men echt voor elkaar koos. en waarin ze echt gelukkig waren.
Conclusie: Ik wil echt gewoon geen relatie... Wat voor zin heeft het eigenlijk nog?
woensdag 22 juli 2015 12:12
Er zijn ook heel veel mensen die al jaren gelukkig met elkaar zijn. Maar die zie en hoor je niet, omdat die gewoon hun dagelijkse gang gaan.
Wie zegt trouwens dat "'vroeger" mensen die lang bij elkaar waren, echt gelukkig waren? Vaak waren de financiele mogelijkheden er niet om uit elkaar te gaan en zo bleven veel ongelukkige huwelijken in stand.
Wie zegt trouwens dat "'vroeger" mensen die lang bij elkaar waren, echt gelukkig waren? Vaak waren de financiele mogelijkheden er niet om uit elkaar te gaan en zo bleven veel ongelukkige huwelijken in stand.
woensdag 22 juli 2015 12:16
je hebt het alleen over andere mensen als voorbeeld, maar iedereen is toch verschillend?
En wat zou jij je van andere relaties aantrekken, ik heb meerdere relaties gehad en nu denk ik toch echt "de ware" gevonden te hebben.
Je moet doen wat jou gelukkig maakt en niet zo aan de mening van andere mensen hangen
En wat zou jij je van andere relaties aantrekken, ik heb meerdere relaties gehad en nu denk ik toch echt "de ware" gevonden te hebben.
Je moet doen wat jou gelukkig maakt en niet zo aan de mening van andere mensen hangen
woensdag 22 juli 2015 12:20
Het klinkt wel treurig wat je zegt. Ik snap en ervaar en zie wel wat je zegt. Tegenwoordig wisselen mensen partners als smartphones. Nieuwe op de markt: moet ik hebben.
Maar het helpt niet om zo te denken, het is een te treurige gedachte.
Ken je de confirmation bias? Die laat jou alles zien wat jouw ideeën al bevestigen. Jij gelooft niet in langdurige relaties, dus om je heen zie je steeds en alleen maar mensen die uit elkaar gaan. Dus jouw ideeën worden bevestigd.
Als je gelooft in langdurige liefde, kun je eerlijk om je heen kijken en vast ook tig stellen noemen die wél voor elkaar gaan. Probeer daar eens naar te kijken? En dan los van de moeite die al die stellen moeten doen voor hun relatie...
Maar het helpt niet om zo te denken, het is een te treurige gedachte.
Ken je de confirmation bias? Die laat jou alles zien wat jouw ideeën al bevestigen. Jij gelooft niet in langdurige relaties, dus om je heen zie je steeds en alleen maar mensen die uit elkaar gaan. Dus jouw ideeën worden bevestigd.
Als je gelooft in langdurige liefde, kun je eerlijk om je heen kijken en vast ook tig stellen noemen die wél voor elkaar gaan. Probeer daar eens naar te kijken? En dan los van de moeite die al die stellen moeten doen voor hun relatie...
woensdag 22 juli 2015 12:21
Nouja laat ik het zo zeggen, dit is natuurlijk gebaseerd op mijn ervaringen, niemand in mijn familie of gezin is gescheiden. Terwijl mijn buren, collega's, vrienden, hun families etc, echt om de haverklap weer een scheiding of wat ever hebben.. vind dat gewoon bizar, als je kijkt naar de oudere generatie dus echt de opas en de oma zeg maar, dan zag je dat gewoon veel minder, dat is volgens mij ook eens onderzocht.. Toen gebeurde dat gewoon niet.
woensdag 22 juli 2015 12:23
Er zijn nog altijd meer mensen die wel langdurig getrouwd blijven dan mensen die scheiden, dus je blik is verkeerd gericht denk ik.
En ook al geloof je niet in eeuwige liefde, dan kun je toch nog wel genieten van de relatie die je op dat moment hebt? Stel dat dat een jaar of tien duurt, dan accepteer je dat je een aantal jaren gelukkig bent samen en dat je dan weer ieder je eigen weg gaat. Die tien jaar zijn dan niet weggegooid of zo. Mocht je het ivm kinderen niet wenselijk vinden om uit elkaar te gaan dan zorg je ervoor geen kinderen te krijgen. Als single krijg je die waarschijnlijk toch al niet.
En ook al geloof je niet in eeuwige liefde, dan kun je toch nog wel genieten van de relatie die je op dat moment hebt? Stel dat dat een jaar of tien duurt, dan accepteer je dat je een aantal jaren gelukkig bent samen en dat je dan weer ieder je eigen weg gaat. Die tien jaar zijn dan niet weggegooid of zo. Mocht je het ivm kinderen niet wenselijk vinden om uit elkaar te gaan dan zorg je ervoor geen kinderen te krijgen. Als single krijg je die waarschijnlijk toch al niet.
woensdag 22 juli 2015 12:23
Ik ben het met je eens dat het wat zielig klinkt, maar ik kan er niks aan doen. Misschien heb ik een totaal verkeerd beeld van de liefde ofzo.. Maar ook hier op een forum lees ik soms echt verhalen van relaties dat ik echt denk: WTF.. Net een baby man gaat vreemd, of de vrouw. Misschien ben ik nog heel naïef en heb ik een heel ander kijk van liefde, ik weet het niet,
woensdag 22 juli 2015 12:24
Niets zo saai als mensen die gewoon gelukkig met elkaar leven. Negatieve situaties vallen vaak op omdat ze overbelicht worden en je kan natuurlijk zelf ook nog alles doodredeneren.
Daarnaast is niets zo onaantrekkelijk als mensen die altijd het maar hebben over het halfvolle glas. Dat geld niet alleen tijdens de relatie maar ook tijdens het daten. Door de hele mensheid heen heb je nu eenmaal mensen die nooit genoeg hebben of te onrustig zijn om in een relatie te blijven. Ben je een verliezer als je dat niet hebt of ben je een winnaar omdat je daar zelf geen last van hebt? Als jij geen relatie durft aan te gaan ui angst voor verdriet, ben je dan een winnaar of een verliezer want garanties ga je nooit krijgen.
Verlangen naar de jaren '70 zou ik niet doen met al die ongelukkige huwelijken, bedenk voor je zelf wat je wil.
Daarnaast is niets zo onaantrekkelijk als mensen die altijd het maar hebben over het halfvolle glas. Dat geld niet alleen tijdens de relatie maar ook tijdens het daten. Door de hele mensheid heen heb je nu eenmaal mensen die nooit genoeg hebben of te onrustig zijn om in een relatie te blijven. Ben je een verliezer als je dat niet hebt of ben je een winnaar omdat je daar zelf geen last van hebt? Als jij geen relatie durft aan te gaan ui angst voor verdriet, ben je dan een winnaar of een verliezer want garanties ga je nooit krijgen.
Verlangen naar de jaren '70 zou ik niet doen met al die ongelukkige huwelijken, bedenk voor je zelf wat je wil.
woensdag 22 juli 2015 12:25
quote:mwa schreef op 22 juli 2015 @ 12:21:
Nouja laat ik het zo zeggen, dit is natuurlijk gebaseerd op mijn ervaringen, niemand in mijn familie of gezin is gescheiden. Terwijl mijn buren, collega's, vrienden, hun families etc, echt om de haverklap weer een scheiding of wat ever hebben.. vind dat gewoon bizar, als je kijkt naar de oudere generatie dus echt de opas en de oma zeg maar, dan zag je dat gewoon veel minder, dat is volgens mij ook eens onderzocht.. Toen gebeurde dat gewoon niet.Nee, maar daarmee waren ze per definitie niet gelukkiger. In de jaren 70 was het voor vrouwen erg moeilijk om te scheiden, aangezien ze vaak geen eigen inkomen hadden. Het is juist een groot goed dat vrouwen tegenwoordig zelfstandiger zijn en niet zo opgesloten in hun huwelijk.
Nouja laat ik het zo zeggen, dit is natuurlijk gebaseerd op mijn ervaringen, niemand in mijn familie of gezin is gescheiden. Terwijl mijn buren, collega's, vrienden, hun families etc, echt om de haverklap weer een scheiding of wat ever hebben.. vind dat gewoon bizar, als je kijkt naar de oudere generatie dus echt de opas en de oma zeg maar, dan zag je dat gewoon veel minder, dat is volgens mij ook eens onderzocht.. Toen gebeurde dat gewoon niet.Nee, maar daarmee waren ze per definitie niet gelukkiger. In de jaren 70 was het voor vrouwen erg moeilijk om te scheiden, aangezien ze vaak geen eigen inkomen hadden. Het is juist een groot goed dat vrouwen tegenwoordig zelfstandiger zijn en niet zo opgesloten in hun huwelijk.
woensdag 22 juli 2015 12:26
quote:marana schreef op 22 juli 2015 @ 12:23:
Er zijn nog altijd meer mensen die wel langdurig getrouwd blijven dan mensen die scheiden, dus je blik is verkeerd gericht denk ik.
En ook al geloof je niet in eeuwige liefde, dan kun je toch nog wel genieten van de relatie die je op dat moment hebt? Stel dat dat een jaar of tien duurt, dan accepteer je dat je een aantal jaren gelukkig bent samen en dat je dan weer ieder je eigen weg gaat. Die tien jaar zijn dan niet weggegooid of zo. Mocht je het ivm kinderen niet wenselijk vinden om uit elkaar te gaan dan zorg je ervoor geen kinderen te krijgen. Als single krijg je die waarschijnlijk toch al niet.Ik geloof er wel in denk ik, maar wil er niet aan beginnen omdat ik dan bang ben dat ik ook zo eindig... Ja en dat wil ik dus niet haha ik wil gewoon echt een liefde waarmee je oud wordt, zekerheid ofzo en dat kan natuurlijk niet, dus alleen al de gedachte dat het evt uit kan gaan, vind ik dus een hele nare gedachte. Je bent dan toch 10jr samen geweest en ik zou dan echt niet weten hoe ik dan verder moet. Ik bedoel je hecht je toch aan iemand, bouw samen dingen op. Ik kan mij daar nu al zo druk over maken haha, het is heel raar ik weet het... Misschien soort bindings/verlatings angst ofzo..
Er zijn nog altijd meer mensen die wel langdurig getrouwd blijven dan mensen die scheiden, dus je blik is verkeerd gericht denk ik.
En ook al geloof je niet in eeuwige liefde, dan kun je toch nog wel genieten van de relatie die je op dat moment hebt? Stel dat dat een jaar of tien duurt, dan accepteer je dat je een aantal jaren gelukkig bent samen en dat je dan weer ieder je eigen weg gaat. Die tien jaar zijn dan niet weggegooid of zo. Mocht je het ivm kinderen niet wenselijk vinden om uit elkaar te gaan dan zorg je ervoor geen kinderen te krijgen. Als single krijg je die waarschijnlijk toch al niet.Ik geloof er wel in denk ik, maar wil er niet aan beginnen omdat ik dan bang ben dat ik ook zo eindig... Ja en dat wil ik dus niet haha ik wil gewoon echt een liefde waarmee je oud wordt, zekerheid ofzo en dat kan natuurlijk niet, dus alleen al de gedachte dat het evt uit kan gaan, vind ik dus een hele nare gedachte. Je bent dan toch 10jr samen geweest en ik zou dan echt niet weten hoe ik dan verder moet. Ik bedoel je hecht je toch aan iemand, bouw samen dingen op. Ik kan mij daar nu al zo druk over maken haha, het is heel raar ik weet het... Misschien soort bindings/verlatings angst ofzo..
woensdag 22 juli 2015 12:26
quote:mwa schreef op 22 juli 2015 @ 12:23:
Ik ben het met je eens dat het wat zielig klinkt, maar ik kan er niks aan doen. Misschien heb ik een totaal verkeerd beeld van de liefde ofzo.. Maar ook hier op een forum lees ik soms echt verhalen van relaties dat ik echt denk: WTF.. Net een baby man gaat vreemd, of de vrouw. Misschien ben ik nog heel naïef en heb ik een heel ander kijk van liefde, ik weet het niet,Maar als jij iemand leuk vindt, kap je dat af omdat je denkt 'het is toch niet voor eeuwig'? Wat zonde! Je kunt toch ook denken 'nu is het fijn samen, en daar ga ik gewoon van genieten, en hopelijk duurt dat heel erg lang'.
Ik ben het met je eens dat het wat zielig klinkt, maar ik kan er niks aan doen. Misschien heb ik een totaal verkeerd beeld van de liefde ofzo.. Maar ook hier op een forum lees ik soms echt verhalen van relaties dat ik echt denk: WTF.. Net een baby man gaat vreemd, of de vrouw. Misschien ben ik nog heel naïef en heb ik een heel ander kijk van liefde, ik weet het niet,Maar als jij iemand leuk vindt, kap je dat af omdat je denkt 'het is toch niet voor eeuwig'? Wat zonde! Je kunt toch ook denken 'nu is het fijn samen, en daar ga ik gewoon van genieten, en hopelijk duurt dat heel erg lang'.
woensdag 22 juli 2015 12:27
quote:mwa schreef op 22 juli 2015 @ 12:26:
[...]
Ik geloof er wel in denk ik, maar wil er niet aan beginnen omdat ik dan bang ben dat ik ook zo eindig... Ja en dat wil ik dus niet haha ik wil gewoon echt een liefde waarmee je oud wordt, zekerheid ofzo en dat kan natuurlijk niet, dus alleen al de gedachte dat het evt uit kan gaan, vind ik dus een hele nare gedachte. Je bent dan toch 10jr samen geweest en ik zou dan echt niet weten hoe ik dan verder moet. Ik bedoel je hecht je toch aan iemand, bouw samen dingen op. Ik kan mij daar nu al zo druk over maken haha, het is heel raar ik weet het... Misschien soort bindings/verlatings angst ofzo..Weet je, ik vond het heerlijk om na zoveel jaar weer alleen te zijn, mijn ding te kunnen doen. Ja ik moest dat grote huis opgeven, en wat we dan verder eventueel opgebouwd hadden. Maar ik kreeg er zoveel vrijheid voor terug.
[...]
Ik geloof er wel in denk ik, maar wil er niet aan beginnen omdat ik dan bang ben dat ik ook zo eindig... Ja en dat wil ik dus niet haha ik wil gewoon echt een liefde waarmee je oud wordt, zekerheid ofzo en dat kan natuurlijk niet, dus alleen al de gedachte dat het evt uit kan gaan, vind ik dus een hele nare gedachte. Je bent dan toch 10jr samen geweest en ik zou dan echt niet weten hoe ik dan verder moet. Ik bedoel je hecht je toch aan iemand, bouw samen dingen op. Ik kan mij daar nu al zo druk over maken haha, het is heel raar ik weet het... Misschien soort bindings/verlatings angst ofzo..Weet je, ik vond het heerlijk om na zoveel jaar weer alleen te zijn, mijn ding te kunnen doen. Ja ik moest dat grote huis opgeven, en wat we dan verder eventueel opgebouwd hadden. Maar ik kreeg er zoveel vrijheid voor terug.
woensdag 22 juli 2015 12:38
Neem eerst jezelf eens kritisch onder de loep en hoe jij met relaties omgaat. Pas als je een goede partner kunt en wil zijn, zul je potentiële partners tegen gaan komen die er ook zo in staan.
En over vroeger: scheiden was vroeger niet geaccepteerd en dus deden mensen het niet. Wel waren er veel meer huwelijken waarin mensen zich doodongelukkig voelden.
En over vroeger: scheiden was vroeger niet geaccepteerd en dus deden mensen het niet. Wel waren er veel meer huwelijken waarin mensen zich doodongelukkig voelden.
woensdag 22 juli 2015 12:39
De huidige langdurige relaties, zijn vaak beter dan die relaties van vroeger. Men heeft nu de keus om voor elkaar te kiezen.
Vroeger koos men niet voor elkaar, men koos voor een partner die voor je kon zorgen, qua financiën of qua huishouden. Het was meegenomen als je flink verliefd was. Je bleef bij elkaar omdat dat zo hoorde, want wat zouden de buren en meneer pastoor wel niet zeggen!
Om over de praktische kant van uit elkaar gaan nog maar te zwijgen. Tegenwoordig heb je als vrouw zijnde een eigen inkomen en kun je je ook alleen redden. Vroeger was dat stukken moeilijker. Maar geloof maar dat er werd vreemdgegaan bij het leven
.
Ik denk dat je een beetje een te romantisch beeld hebt van wat "echte liefde" zou zijn, waarschijnlijk ook mede veroorzaakt door televisieseries en Hollywood-films. Maar ik denk dat veel van die ex-stellen die jij benoemt dit onrealistische beeld ook in hun hoofd hebben!
Tegenwoordig stelt men fikse eisen aan het persoonlijk geluk. Dat moet hoog zijn. Gewoon 'content' zijn, lijkt vaak niet meer genoeg. Men denkt: als je ineens verliefd wordt op een ander, dan moet dát wel ware liefde zijn, toch? Of als het een poos wat minder is, je niet meer verliefd bent maar nog wel van elkaar houdt, dan is de koek toch gewoon op? Dat dit gewoon het huwelijk is, dat verliefd worden op een ander ook in goede relaties gebeurt (er iets mee doen is wel onverstandig), dat mindere periodes worden afgewisseld door betere, dat hebben ze vaak niet door. Door dat té romantische beeld.
Ja, er zijn nu veel meer afleidingen en het lijkt ook alsof mensen wel heel makkelijk bij elkaar weggaan. Dat zal in sommige gevallen ook zeker zo zijn (daar staan net zoveel stellen tegenover die beter af zijn zonder elkaar, maar maar niet uit elkaar gaan), maar vaak speelt er al meer. Mensen kijken door hun roze bril en niet óók met hun verstand naar of ze wel bij elkaar passen. Als na een paar jaar de roze bril afgaat, zien ze dat pas.
Vroeger koos men niet voor elkaar, men koos voor een partner die voor je kon zorgen, qua financiën of qua huishouden. Het was meegenomen als je flink verliefd was. Je bleef bij elkaar omdat dat zo hoorde, want wat zouden de buren en meneer pastoor wel niet zeggen!
Om over de praktische kant van uit elkaar gaan nog maar te zwijgen. Tegenwoordig heb je als vrouw zijnde een eigen inkomen en kun je je ook alleen redden. Vroeger was dat stukken moeilijker. Maar geloof maar dat er werd vreemdgegaan bij het leven
.Ik denk dat je een beetje een te romantisch beeld hebt van wat "echte liefde" zou zijn, waarschijnlijk ook mede veroorzaakt door televisieseries en Hollywood-films. Maar ik denk dat veel van die ex-stellen die jij benoemt dit onrealistische beeld ook in hun hoofd hebben!
Tegenwoordig stelt men fikse eisen aan het persoonlijk geluk. Dat moet hoog zijn. Gewoon 'content' zijn, lijkt vaak niet meer genoeg. Men denkt: als je ineens verliefd wordt op een ander, dan moet dát wel ware liefde zijn, toch? Of als het een poos wat minder is, je niet meer verliefd bent maar nog wel van elkaar houdt, dan is de koek toch gewoon op? Dat dit gewoon het huwelijk is, dat verliefd worden op een ander ook in goede relaties gebeurt (er iets mee doen is wel onverstandig), dat mindere periodes worden afgewisseld door betere, dat hebben ze vaak niet door. Door dat té romantische beeld.
Ja, er zijn nu veel meer afleidingen en het lijkt ook alsof mensen wel heel makkelijk bij elkaar weggaan. Dat zal in sommige gevallen ook zeker zo zijn (daar staan net zoveel stellen tegenover die beter af zijn zonder elkaar, maar maar niet uit elkaar gaan), maar vaak speelt er al meer. Mensen kijken door hun roze bril en niet óók met hun verstand naar of ze wel bij elkaar passen. Als na een paar jaar de roze bril afgaat, zien ze dat pas.
woensdag 22 juli 2015 12:41
Bij mij om me heen is juist iedereen gelukkig met elkaar, echt iedereen. Ligt aan toeval en met wie je omgaat. Ik ben ook wel heel erg teleurgesteld meerdere malen maar toch blijf ik geloven in echte liefde. Op ieder potje past een deksel en de ene komt hem of haar snel tegen en de ander moet lang wachten. maar snap je frustratie heel erg goed hoor.
woensdag 22 juli 2015 12:42
quote:marana schreef op 22 juli 2015 @ 12:27:
[...]
Weet je, ik vond het heerlijk om na zoveel jaar weer alleen te zijn, mijn ding te kunnen doen. Ja ik moest dat grote huis opgeven, en wat we dan verder eventueel opgebouwd hadden. Maar ik kreeg er zoveel vrijheid voor terug.Ja ik snap je wel, en ik geniet ook wel van single zijn, maar voel ook dat ik gewoon echt beetje bang ben geworden voor de liefde...
[...]
Weet je, ik vond het heerlijk om na zoveel jaar weer alleen te zijn, mijn ding te kunnen doen. Ja ik moest dat grote huis opgeven, en wat we dan verder eventueel opgebouwd hadden. Maar ik kreeg er zoveel vrijheid voor terug.Ja ik snap je wel, en ik geniet ook wel van single zijn, maar voel ook dat ik gewoon echt beetje bang ben geworden voor de liefde...
woensdag 22 juli 2015 12:42
quote:rabarbara schreef op 22 juli 2015 @ 12:41:
Bij mij om me heen is juist iedereen gelukkig met elkaar, echt iedereen. Ligt aan toeval en met wie je omgaat. Ik ben ook wel heel erg teleurgesteld meerdere malen maar toch blijf ik geloven in echte liefde. Op ieder potje past een deksel en de ene komt hem of haar snel tegen en de ander moet lang wachten. maar snap je frustratie heel erg goed hoor.Lief dank je wel, soms voelt dat zo eenzaam.. omdat ik dan echt denk, heb ik nu zn vreemde kijk op de liefde. Maar ik vind het fijn te horen dat het dus ook anders kan.
Bij mij om me heen is juist iedereen gelukkig met elkaar, echt iedereen. Ligt aan toeval en met wie je omgaat. Ik ben ook wel heel erg teleurgesteld meerdere malen maar toch blijf ik geloven in echte liefde. Op ieder potje past een deksel en de ene komt hem of haar snel tegen en de ander moet lang wachten. maar snap je frustratie heel erg goed hoor.Lief dank je wel, soms voelt dat zo eenzaam.. omdat ik dan echt denk, heb ik nu zn vreemde kijk op de liefde. Maar ik vind het fijn te horen dat het dus ook anders kan.
woensdag 22 juli 2015 12:46
quote:millennial schreef op 22 juli 2015 @ 12:39:
De huidige langdurige relaties, zijn vaak beter dan die relaties van vroeger. Men heeft nu de keus om voor elkaar te kiezen.
Vroeger koos men niet voor elkaar, men koos voor een partner die voor je kon zorgen, qua financiën of qua huishouden. Het was meegenomen als je flink verliefd was. Je bleef bij elkaar omdat dat zo hoorde, want wat zouden de buren en meneer pastoor wel niet zeggen!
Om over de praktische kant van uit elkaar gaan nog maar te zwijgen. Tegenwoordig heb je als vrouw zijnde een eigen inkomen en kun je je ook alleen redden. Vroeger was dat stukken moeilijker. Maar geloof maar dat er werd vreemdgegaan bij het leven.
Ik denk dat je een beetje een te romantisch beeld hebt van wat "echte liefde" zou zijn, waarschijnlijk ook mede veroorzaakt door televisieseries en Hollywood-films. Maar ik denk dat veel van die ex-stellen die jij benoemt dit onrealistische beeld ook in hun hoofd hebben!
Tegenwoordig stelt men fikse eisen aan het persoonlijk geluk. Dat moet hoog zijn. Gewoon 'content' zijn, lijkt vaak niet meer genoeg. Men denkt: als je ineens verliefd wordt op een ander, dan moet dát wel ware liefde zijn, toch? Of als het een poos wat minder is, je niet meer verliefd bent maar nog wel van elkaar houdt, dan is de koek toch gewoon op? Dat dit gewoon het huwelijk is, dat verliefd worden op een ander ook in goede relaties gebeurt (er iets mee doen is wel onverstandig), dat mindere periodes worden afgewisseld door betere, dat hebben ze vaak niet door. Door dat té romantische beeld.
Ja, er zijn nu veel meer afleidingen en het lijkt ook alsof mensen wel heel makkelijk bij elkaar weggaan. Dat zal in sommige gevallen ook zeker zo zijn (daar staan net zoveel stellen tegenover die beter af zijn zonder elkaar, maar maar niet uit elkaar gaan), maar vaak speelt er al meer. Mensen kijken door hun roze bril en niet óók met hun verstand naar of ze wel bij elkaar passen. Als na een paar jaar de roze bril afgaat, zien ze dat pas.
Wow mooie reactie, ik denk dat je hier wel een punt hebt ja. Ik ben gewoon heel bang dat ik dat niet vind, en dan maar eindigt met iemand van hij is wel leuk, en dan ga scheiden, misschien maak ik mijzelf wel helemaal gek, met dat het echt ala the notebook liefde moet zijn ( de soetsappige film) maar als ik dan weer hoor dat weer een relatie niet werke, ben ik altijd zo teleurgesteld, het voed mij dan heel erg in mijn eigen angst die ik zelf gecreëerd hebt, eigenlijk is het hartstikke stom want elk huisje zo zijn kruisje, maar denk dat ik gewoon de lat onrealistisch hoog heb liggen, anderzijds zie ik soms ook van die gezinnen waar echt de liefde van afspat en zij al jaren lang samen zijn. Ik kijk ook heel vaak naar Daniele en Reinout Oerllemans, vond dat altijd zn perfecte gezin, onzin natuurlijk.
Misschien moet ik iets minder geforceerd zijn met denken en meteen een soort garantie willen.. achja ppff lastig wel hoor
De huidige langdurige relaties, zijn vaak beter dan die relaties van vroeger. Men heeft nu de keus om voor elkaar te kiezen.
Vroeger koos men niet voor elkaar, men koos voor een partner die voor je kon zorgen, qua financiën of qua huishouden. Het was meegenomen als je flink verliefd was. Je bleef bij elkaar omdat dat zo hoorde, want wat zouden de buren en meneer pastoor wel niet zeggen!
Om over de praktische kant van uit elkaar gaan nog maar te zwijgen. Tegenwoordig heb je als vrouw zijnde een eigen inkomen en kun je je ook alleen redden. Vroeger was dat stukken moeilijker. Maar geloof maar dat er werd vreemdgegaan bij het leven
.Ik denk dat je een beetje een te romantisch beeld hebt van wat "echte liefde" zou zijn, waarschijnlijk ook mede veroorzaakt door televisieseries en Hollywood-films. Maar ik denk dat veel van die ex-stellen die jij benoemt dit onrealistische beeld ook in hun hoofd hebben!
Tegenwoordig stelt men fikse eisen aan het persoonlijk geluk. Dat moet hoog zijn. Gewoon 'content' zijn, lijkt vaak niet meer genoeg. Men denkt: als je ineens verliefd wordt op een ander, dan moet dát wel ware liefde zijn, toch? Of als het een poos wat minder is, je niet meer verliefd bent maar nog wel van elkaar houdt, dan is de koek toch gewoon op? Dat dit gewoon het huwelijk is, dat verliefd worden op een ander ook in goede relaties gebeurt (er iets mee doen is wel onverstandig), dat mindere periodes worden afgewisseld door betere, dat hebben ze vaak niet door. Door dat té romantische beeld.
Ja, er zijn nu veel meer afleidingen en het lijkt ook alsof mensen wel heel makkelijk bij elkaar weggaan. Dat zal in sommige gevallen ook zeker zo zijn (daar staan net zoveel stellen tegenover die beter af zijn zonder elkaar, maar maar niet uit elkaar gaan), maar vaak speelt er al meer. Mensen kijken door hun roze bril en niet óók met hun verstand naar of ze wel bij elkaar passen. Als na een paar jaar de roze bril afgaat, zien ze dat pas.
Wow mooie reactie, ik denk dat je hier wel een punt hebt ja. Ik ben gewoon heel bang dat ik dat niet vind, en dan maar eindigt met iemand van hij is wel leuk, en dan ga scheiden, misschien maak ik mijzelf wel helemaal gek, met dat het echt ala the notebook liefde moet zijn ( de soetsappige film) maar als ik dan weer hoor dat weer een relatie niet werke, ben ik altijd zo teleurgesteld, het voed mij dan heel erg in mijn eigen angst die ik zelf gecreëerd hebt, eigenlijk is het hartstikke stom want elk huisje zo zijn kruisje, maar denk dat ik gewoon de lat onrealistisch hoog heb liggen, anderzijds zie ik soms ook van die gezinnen waar echt de liefde van afspat en zij al jaren lang samen zijn. Ik kijk ook heel vaak naar Daniele en Reinout Oerllemans, vond dat altijd zn perfecte gezin, onzin natuurlijk.
Misschien moet ik iets minder geforceerd zijn met denken en meteen een soort garantie willen.. achja ppff lastig wel hoor
woensdag 22 juli 2015 12:58
quote:mwa schreef op 22 juli 2015 @ 12:21:
Nouja laat ik het zo zeggen, dit is natuurlijk gebaseerd op mijn ervaringen, niemand in mijn familie of gezin is gescheiden.
Daar deden/doen ze in mijn familie ook niet aan, maar er zit ook niet één relatie tussen die ik zelf ooit zou willen. En ik betwijfel of als zij het opnieuw zouden kunnen doen, dat ze, met de wetenschap van nu, weer voor die partner zouden kiezen.
Probeer niet te geloven in 1 Grote Liefde, er kunnen er gewoon meer zijn. Dat is toch ook een veel fijnere gedachte?
En je schrijft ergens dat je niet weet wat je zou moeten doen als je na 10 jaar alleen kwam te staan: zorg dat je altijd zelfstandig blijft en je partner niet tot je hele leven maakt. Blijf een eigen leven houden, met eigen vrienden en hobby's.
Persoonlijk zou ik het ook afraden om meteen vanuit huis te gaan samenwonen. Ga eerst minimaal een paar jaar leren echt voor jezelf te zorgen. Je hebt immers nooit de garantie dat je de rest van jullie leven samen blijven. Naast een scheiding, is er ook nog zoiets als de dood. Als je een eigen leven houdt, waarin je weet hoe je jezelf moet redden en vermaken, zul je na zo'n klap niet alles kwijt zijn.
Nouja laat ik het zo zeggen, dit is natuurlijk gebaseerd op mijn ervaringen, niemand in mijn familie of gezin is gescheiden.
Daar deden/doen ze in mijn familie ook niet aan, maar er zit ook niet één relatie tussen die ik zelf ooit zou willen. En ik betwijfel of als zij het opnieuw zouden kunnen doen, dat ze, met de wetenschap van nu, weer voor die partner zouden kiezen.
Probeer niet te geloven in 1 Grote Liefde, er kunnen er gewoon meer zijn. Dat is toch ook een veel fijnere gedachte?
En je schrijft ergens dat je niet weet wat je zou moeten doen als je na 10 jaar alleen kwam te staan: zorg dat je altijd zelfstandig blijft en je partner niet tot je hele leven maakt. Blijf een eigen leven houden, met eigen vrienden en hobby's.
Persoonlijk zou ik het ook afraden om meteen vanuit huis te gaan samenwonen. Ga eerst minimaal een paar jaar leren echt voor jezelf te zorgen. Je hebt immers nooit de garantie dat je de rest van jullie leven samen blijven. Naast een scheiding, is er ook nog zoiets als de dood. Als je een eigen leven houdt, waarin je weet hoe je jezelf moet redden en vermaken, zul je na zo'n klap niet alles kwijt zijn.
woensdag 22 juli 2015 13:01
quote:mwa schreef op 22 juli 2015 @ 12:42:
[...]
Ja ik snap je wel, en ik geniet ook wel van single zijn, maar voel ook dat ik gewoon echt beetje bang ben geworden voor de liefde...Even voor de duidelijkheid: ik vond de vrijheid na mijn huwelijk heerlijk, maar ik geniet nu ook heel erg van mijn nieuwe liefde. Juist omdat we allebei weten dat liefdes niet per definitie voor eeuwig zijn, omdat we dat allebei hebben ervaren, gaan we nu heel anders een nieuwe liefde aan, en is het zoveel fijner en mooier. We beseffen dat we allebei ons best moeten doen om deze liefde zo lang mogelijk te laten bestaan.
[...]
Ja ik snap je wel, en ik geniet ook wel van single zijn, maar voel ook dat ik gewoon echt beetje bang ben geworden voor de liefde...Even voor de duidelijkheid: ik vond de vrijheid na mijn huwelijk heerlijk, maar ik geniet nu ook heel erg van mijn nieuwe liefde. Juist omdat we allebei weten dat liefdes niet per definitie voor eeuwig zijn, omdat we dat allebei hebben ervaren, gaan we nu heel anders een nieuwe liefde aan, en is het zoveel fijner en mooier. We beseffen dat we allebei ons best moeten doen om deze liefde zo lang mogelijk te laten bestaan.
woensdag 22 juli 2015 13:04
quote:mwa schreef op 22 juli 2015 @ 12:42:
[...]
Lief dank je wel, soms voelt dat zo eenzaam.. omdat ik dan echt denk, heb ik nu zn vreemde kijk op de liefde. Maar ik vind het fijn te horen dat het dus ook anders kan.nee heb je niet, je moet alleen de JUISTE vinden en die zijn er niet veel. komt echt wel goed. Ik heb soms ook van die buien die jij nu hebt. Eenzaam voelen is klote, ik weet het. Maar probeer positief te blijven
[...]
Lief dank je wel, soms voelt dat zo eenzaam.. omdat ik dan echt denk, heb ik nu zn vreemde kijk op de liefde. Maar ik vind het fijn te horen dat het dus ook anders kan.nee heb je niet, je moet alleen de JUISTE vinden en die zijn er niet veel. komt echt wel goed. Ik heb soms ook van die buien die jij nu hebt. Eenzaam voelen is klote, ik weet het. Maar probeer positief te blijven
