Relaties
alle pijlers
Gewend aan verwend?
zaterdag 7 juli 2012 19:11
Ik weet niet echt wat mijn probleem is, maar het neerzetten helpt me misschien het wat duidelijker te krijgen.
Mijn vriend en ik zijn naar het buitenland verhuisd. Ik wil nu mijn auto meenemen, zodat ik meer banen kan aannemen, ook op het platteland, want met het OV is niet echt een optie. Het probleem is de kosten die ermee gemoeid zijn. Ik betaal nu ook belasting, verzekering en brandstof, maar hier had ik een baan en daar dus nog niet en ik weet ook niet of ik er snel een vind. In mijn ogen zou ik een tijdelijke baan kunnen zoeken of kan mijn vriend een paar maanden betalen totdat ik een gewone baan vind.
Nu heeft mijn vriend gezegd dat hij niet wil betalen voor mijn auto. Op zich snap ik het ergens wel, want het is misschien wat decadent om perse een auto te willen hebben. Ook wil hij me wel afzetten bij stations in de buurt en kan ik ook zijn auto gebruiken, maar ik vind de zijne een onding. Maar hij vindt het vooral niet nodig omdat hij voorheen ook geen auto had en ook alles met het OV moest doen. Het verschil is alleen dat hij geen geldig rijbewijs had, hij nergens dagelijks heen moest maar alleen af en toe en daarnaast is het OV in nederland gewoon goed in vergelijking met daar. Hij maakt wel geld naar me over, maar hij houdt het in mijn ogen iets te veel bij. Hij heeft een aantal jaar een minimaal inkomen gehad en met zijn inkomen bekostigden we de extras. Ik betaalde bijvoorbeeld zijn ziektekostenverzekering. Nu lijkt hij me wel terug te willen betalen voor geld dat ik hem geleend heb, maar de andere kosten die ik jarenlang gemaakt heb vergeet hij even (huur, eten, verzekeringen etc). Hij betaalt nu voor eten en huur, maar dat is drie maanden ipv drie jaar en daarnaast verdient hij veel meer dan mij.
Ik baal er ook van omdat ikde onredelijke gedachte heb dat juist omdat we niet getrouwd zijn of kinderen hebben, hij best mag laten zien dat het serieus tussen ons is. En het delen van geld, jouw geld is mijn geld, geeft me dat gevoel.
Voorheen hielpen mijn ouders me ook vaak. Hoewel ze nu veel meer zijn gaan verdienen, is dat nu ook niet het geval. Zij zouden me makkelijk een jaar kunnen helpen, zodat ik mijn leven daar met auto (mijn ouders vinden nl dat ik die moet meenemen) goed zou kunnen beginnen. Nu mag ik dat niet van ze verwachten want het is hun geld. Maar wat ik raar vind is dat ze zien dat we het financieel best moeilijk is geweest, eigenlijk de laatste vier jaar al, en ze helpen eigenlijk niet. Behalve dan met wat auto kosten. Toen ik ze vertelde dat mijn vriend wil dat ik de auto verkoop en dat hij vindt dat als ik een baan heb ik maar een nieuwe moet kopen, was het eerste dat ze zeiden dat ze er wel net geld in hadden gestopt (apk en beurt). En dat terwijl dat voor hun niet veel is en zeer mij veel mee hebben geholpen en ik daardoor juist makkelijker mijn auto kan verkopen. Een buurvrouw zag dat ik op bezoek bij mijn ouders was en vertelde over hoe fijn het moest zijn, moeder die het eten koopt en klaarmaakt, samen shoppen en moeders die de leuke dingen voor dochter koopt. Maar ik kook dus en als we shoppen koop ik dus alles zelf. Niet vreemd zou je zeggen voor een volwassen dochter, maar wel als je het vergelijkt met hoe ik ben opgevoed, want ik kreeg alles. Ik heb het idee dat het komt door mijn vriend. Mijn ouders denken dus dat het een profiteur is en alles wat ze mij geven, daar profiteert hij ook van. Als ik ouder was, dan zou me dat dus niet uitmaken, zolang mijn kind het maar goed had. Ze doen ooknet alsof ik nu dat ik oud genoeg ben alles maar zelf moet kunnen oplossen. Maar hulp zou soms ook wel eens fijn zijn.
Zoals gezegd weet ik niet echt wat ik hiermee wil, ik voel me alleen een beetje ongeliefd op het moment
Alsof ik steeds iedereen maar aan het helpen ben, door de lieve vriendin en perfecte dochter te spelen, en daar niets voor terug krijg ofzo? Ik heb momenteel echt geen energie meer over, herken mezelf niet goed. Ik moet toch meer aan mezelf gaan denken. Maar ja, hoe he? Ik weet amper wat ik nu zelf van het auto issue vind: ik wil mijn auto en wil zelf de kosten dragen met de bijbaan, maar wat als ik faal en geen bijbaan vind/niet genoeg verdien etc.
Mijn vriend en ik zijn naar het buitenland verhuisd. Ik wil nu mijn auto meenemen, zodat ik meer banen kan aannemen, ook op het platteland, want met het OV is niet echt een optie. Het probleem is de kosten die ermee gemoeid zijn. Ik betaal nu ook belasting, verzekering en brandstof, maar hier had ik een baan en daar dus nog niet en ik weet ook niet of ik er snel een vind. In mijn ogen zou ik een tijdelijke baan kunnen zoeken of kan mijn vriend een paar maanden betalen totdat ik een gewone baan vind.
Nu heeft mijn vriend gezegd dat hij niet wil betalen voor mijn auto. Op zich snap ik het ergens wel, want het is misschien wat decadent om perse een auto te willen hebben. Ook wil hij me wel afzetten bij stations in de buurt en kan ik ook zijn auto gebruiken, maar ik vind de zijne een onding. Maar hij vindt het vooral niet nodig omdat hij voorheen ook geen auto had en ook alles met het OV moest doen. Het verschil is alleen dat hij geen geldig rijbewijs had, hij nergens dagelijks heen moest maar alleen af en toe en daarnaast is het OV in nederland gewoon goed in vergelijking met daar. Hij maakt wel geld naar me over, maar hij houdt het in mijn ogen iets te veel bij. Hij heeft een aantal jaar een minimaal inkomen gehad en met zijn inkomen bekostigden we de extras. Ik betaalde bijvoorbeeld zijn ziektekostenverzekering. Nu lijkt hij me wel terug te willen betalen voor geld dat ik hem geleend heb, maar de andere kosten die ik jarenlang gemaakt heb vergeet hij even (huur, eten, verzekeringen etc). Hij betaalt nu voor eten en huur, maar dat is drie maanden ipv drie jaar en daarnaast verdient hij veel meer dan mij.
Ik baal er ook van omdat ikde onredelijke gedachte heb dat juist omdat we niet getrouwd zijn of kinderen hebben, hij best mag laten zien dat het serieus tussen ons is. En het delen van geld, jouw geld is mijn geld, geeft me dat gevoel.
Voorheen hielpen mijn ouders me ook vaak. Hoewel ze nu veel meer zijn gaan verdienen, is dat nu ook niet het geval. Zij zouden me makkelijk een jaar kunnen helpen, zodat ik mijn leven daar met auto (mijn ouders vinden nl dat ik die moet meenemen) goed zou kunnen beginnen. Nu mag ik dat niet van ze verwachten want het is hun geld. Maar wat ik raar vind is dat ze zien dat we het financieel best moeilijk is geweest, eigenlijk de laatste vier jaar al, en ze helpen eigenlijk niet. Behalve dan met wat auto kosten. Toen ik ze vertelde dat mijn vriend wil dat ik de auto verkoop en dat hij vindt dat als ik een baan heb ik maar een nieuwe moet kopen, was het eerste dat ze zeiden dat ze er wel net geld in hadden gestopt (apk en beurt). En dat terwijl dat voor hun niet veel is en zeer mij veel mee hebben geholpen en ik daardoor juist makkelijker mijn auto kan verkopen. Een buurvrouw zag dat ik op bezoek bij mijn ouders was en vertelde over hoe fijn het moest zijn, moeder die het eten koopt en klaarmaakt, samen shoppen en moeders die de leuke dingen voor dochter koopt. Maar ik kook dus en als we shoppen koop ik dus alles zelf. Niet vreemd zou je zeggen voor een volwassen dochter, maar wel als je het vergelijkt met hoe ik ben opgevoed, want ik kreeg alles. Ik heb het idee dat het komt door mijn vriend. Mijn ouders denken dus dat het een profiteur is en alles wat ze mij geven, daar profiteert hij ook van. Als ik ouder was, dan zou me dat dus niet uitmaken, zolang mijn kind het maar goed had. Ze doen ooknet alsof ik nu dat ik oud genoeg ben alles maar zelf moet kunnen oplossen. Maar hulp zou soms ook wel eens fijn zijn.
Zoals gezegd weet ik niet echt wat ik hiermee wil, ik voel me alleen een beetje ongeliefd op het moment
Alsof ik steeds iedereen maar aan het helpen ben, door de lieve vriendin en perfecte dochter te spelen, en daar niets voor terug krijg ofzo? Ik heb momenteel echt geen energie meer over, herken mezelf niet goed. Ik moet toch meer aan mezelf gaan denken. Maar ja, hoe he? Ik weet amper wat ik nu zelf van het auto issue vind: ik wil mijn auto en wil zelf de kosten dragen met de bijbaan, maar wat als ik faal en geen bijbaan vind/niet genoeg verdien etc.
zaterdag 7 juli 2012 22:15
Kaet, precies. Maar stel, jouw man doet heel veel terwijl jij zwanger bent en even niet zoveel kan. En dan is hij ziek/druk/iets en moet jij eigenlijk een stapje harder doen. Dat doe je ook, maar niet zo hard als hij zou willen, want toen-en-toen deed hij ook zoveel voor jou.
Je hebt gelijk hoor, in een relatie doe je nu eenmaal dingen voor elkaar, of dat nu financieel is of iets anders. Maar hier klinkt alles zo ontzettend scheef en vooral verwijtend vanuit TO, dat ik ook niets leuks zie in deze relatie. Voorgaande topics gingen hier ook over.
Je hebt gelijk hoor, in een relatie doe je nu eenmaal dingen voor elkaar, of dat nu financieel is of iets anders. Maar hier klinkt alles zo ontzettend scheef en vooral verwijtend vanuit TO, dat ik ook niets leuks zie in deze relatie. Voorgaande topics gingen hier ook over.
zaterdag 7 juli 2012 22:18
Dat is leuk voor je kaetje
Zoals jij het beschrijft zo wil ik het ook. Ik moet wel zeggen dat vriend het nu niet zo breed heeft dat het echt makkelijk te betalen is, een tweede auto. Maar het is waar wij wonen niet echt een overbodige luxe, tenzij ik zeker weten een baan vindt in die ene stad en niet ergens anders, want dan kan ik daar gewoon niet komen. En het OV is duurder dan in Nederland. Dus in mijn ogen is het logisch bepaalde dingen te laten, zodat ik meer keuze heb in banen (vooral een baan die hij wil dat ik neem!).
Maar ik moet wel zeggen dat ik een soort van angst heb dat hij niet echt voor altijd bij me wilt zijn. Ik wil dat wel, want hoewel ik hier veel over de (vooral financiele) problemen schrijf, is hij erg lief. Maar om terug te komen op de angst: ik denk dat ik me als getrouwde vrouw veel zekerder zou voelen en ook meer een eenheid tov de buitenwereld. Alsof het dan wel ok zou zijn niet langer naar mijn ouders te luisteren.
Ik zou graag als mijn ouders zijn, om hun goedkeuring te krijgen, maar ik ben heel anders. Zij zijn nuchter, ik een dromer. Zij zijn pessimistisch en ik niet. Zij zijn doeners ik een denker. Ik wil niet zijn als mijn ouders, maar wil wel graag hun goedkeuring. Als ik getrouwd ben dan zou ik me zekerder voelen over mijn keuzes en mijn leven en dan is het een voldongen feit. Nu denken mijn ouders nog dat mijn vriend elk moment mijn ex kan worden. Dat ben ik een beetje zat.
Zoals jij het beschrijft zo wil ik het ook. Ik moet wel zeggen dat vriend het nu niet zo breed heeft dat het echt makkelijk te betalen is, een tweede auto. Maar het is waar wij wonen niet echt een overbodige luxe, tenzij ik zeker weten een baan vindt in die ene stad en niet ergens anders, want dan kan ik daar gewoon niet komen. En het OV is duurder dan in Nederland. Dus in mijn ogen is het logisch bepaalde dingen te laten, zodat ik meer keuze heb in banen (vooral een baan die hij wil dat ik neem!).
Maar ik moet wel zeggen dat ik een soort van angst heb dat hij niet echt voor altijd bij me wilt zijn. Ik wil dat wel, want hoewel ik hier veel over de (vooral financiele) problemen schrijf, is hij erg lief. Maar om terug te komen op de angst: ik denk dat ik me als getrouwde vrouw veel zekerder zou voelen en ook meer een eenheid tov de buitenwereld. Alsof het dan wel ok zou zijn niet langer naar mijn ouders te luisteren.
Ik zou graag als mijn ouders zijn, om hun goedkeuring te krijgen, maar ik ben heel anders. Zij zijn nuchter, ik een dromer. Zij zijn pessimistisch en ik niet. Zij zijn doeners ik een denker. Ik wil niet zijn als mijn ouders, maar wil wel graag hun goedkeuring. Als ik getrouwd ben dan zou ik me zekerder voelen over mijn keuzes en mijn leven en dan is het een voldongen feit. Nu denken mijn ouders nog dat mijn vriend elk moment mijn ex kan worden. Dat ben ik een beetje zat.
zaterdag 7 juli 2012 22:22
Dit is een gebed zonder eind.
Wil je met je vriend zijn, omdat je van hem houdt, je compleet haske gek op hem bent, je hem niet meer zou willen missen om wie hij is? Of omdat hij op dit moment de enige potentiele huwelijkskandidaat is die in de buurt is?
Mij lijkt het nl meer op het laatste.
Als je maar getrouwd bent, is het oké, maakt niet uit met wie. Geloof me, dat werkt niet. Een voldongen feit is het nl nooit, je zult er hoe dan ook voor moeten werken.
Hoe is jullie relatie verder?
Wil je met je vriend zijn, omdat je van hem houdt, je compleet haske gek op hem bent, je hem niet meer zou willen missen om wie hij is? Of omdat hij op dit moment de enige potentiele huwelijkskandidaat is die in de buurt is?
Mij lijkt het nl meer op het laatste.
Als je maar getrouwd bent, is het oké, maakt niet uit met wie. Geloof me, dat werkt niet. Een voldongen feit is het nl nooit, je zult er hoe dan ook voor moeten werken.
Hoe is jullie relatie verder?
zaterdag 7 juli 2012 22:24
@vosje: ok
Hoeveel kost het om je huidige auto te importeren in het land waar je nu woont.
Dat kost niks (vrijstelling).
Wat betaal je vervolgens voor die auto aan belasting en verzekering?
350 belasting, 350/400 verzekering per jaar.
Hoeveel zou je voor je huidige auto in nederland ongeveer kunnen krijgen?
750-1500 euro.
Hoeveel kost een auto in het land waar je nu woont die aan je eisen zo voldoen?
Zelfde type kost 1500-2000, maar dat is dus een redelijk oud model zonder dat ik de historie weet.
Hoeveel banen zijn er te vinden in die ene stad waar je met ov zou kunnen komen?
Het is de grootste stad met de meeste bedrijven en buitenlanders, dus op zich betere kansen dan platteland. Alleen op het platteland zijn minder gegadigden, dus op die manier meer kans.
Hoeveel betaal je op dit moment aan je auto in nederland die werkloos staat te wezen?
Te veel. Verzekering is veel hoger, denk wel 800?
Hoeveel kost het om je huidige auto te importeren in het land waar je nu woont.
Dat kost niks (vrijstelling).
Wat betaal je vervolgens voor die auto aan belasting en verzekering?
350 belasting, 350/400 verzekering per jaar.
Hoeveel zou je voor je huidige auto in nederland ongeveer kunnen krijgen?
750-1500 euro.
Hoeveel kost een auto in het land waar je nu woont die aan je eisen zo voldoen?
Zelfde type kost 1500-2000, maar dat is dus een redelijk oud model zonder dat ik de historie weet.
Hoeveel banen zijn er te vinden in die ene stad waar je met ov zou kunnen komen?
Het is de grootste stad met de meeste bedrijven en buitenlanders, dus op zich betere kansen dan platteland. Alleen op het platteland zijn minder gegadigden, dus op die manier meer kans.
Hoeveel betaal je op dit moment aan je auto in nederland die werkloos staat te wezen?
Te veel. Verzekering is veel hoger, denk wel 800?
zaterdag 7 juli 2012 22:31
quote:madille schreef op 07 juli 2012 @ 22:18:
Dat is leuk voor je kaetje
Zoals jij het beschrijft zo wil ik het ook. Ik moet wel zeggen dat vriend het nu niet zo breed heeft dat het echt makkelijk te betalen is, een tweede auto. Maar het is waar wij wonen niet echt een overbodige luxe, tenzij ik zeker weten een baan vindt in die ene stad en niet ergens anders, want dan kan ik daar gewoon niet komen. En het OV is duurder dan in Nederland. Dus in mijn ogen is het logisch bepaalde dingen te laten, zodat ik meer keuze heb in banen (vooral een baan die hij wil dat ik neem!).
Maar ik moet wel zeggen dat ik een soort van angst heb dat hij niet echt voor altijd bij me wilt zijn. Ik wil dat wel, want hoewel ik hier veel over de (vooral financiele) problemen schrijf, is hij erg lief. Maar om terug te komen op de angst: ik denk dat ik me als getrouwde vrouw veel zekerder zou voelen en ook meer een eenheid tov de buitenwereld. Alsof het dan wel ok zou zijn niet langer naar mijn ouders te luisteren.
Ik zou graag als mijn ouders zijn, om hun goedkeuring te krijgen, maar ik ben heel anders. Zij zijn nuchter, ik een dromer. Zij zijn pessimistisch en ik niet. Zij zijn doeners ik een denker. Ik wil niet zijn als mijn ouders, maar wil wel graag hun goedkeuring. Als ik getrouwd ben dan zou ik me zekerder voelen over mijn keuzes en mijn leven en dan is het een voldongen feit. Nu denken mijn ouders nog dat mijn vriend elk moment mijn ex kan worden. Dat ben ik een beetje zat.
Ik vind je echt heel onzeker overkomen. Je wilt goedkeuring van je ouders, je hebt een man nodig om voor jezelf op te komen t.o.v. je ouders...
En daaraan gekoppeld leg je ook veel verantwoordelijkheid bij andere. Je doet niet wat je zelf wilt en neemt zelf de verantwoordelijkheid, nee je probeert het andere naar de zin te maken en vervolgens zeg, ja maar ik moest van hunnie...Ja, sorry zo werkt het niet.
Dat is leuk voor je kaetje
Zoals jij het beschrijft zo wil ik het ook. Ik moet wel zeggen dat vriend het nu niet zo breed heeft dat het echt makkelijk te betalen is, een tweede auto. Maar het is waar wij wonen niet echt een overbodige luxe, tenzij ik zeker weten een baan vindt in die ene stad en niet ergens anders, want dan kan ik daar gewoon niet komen. En het OV is duurder dan in Nederland. Dus in mijn ogen is het logisch bepaalde dingen te laten, zodat ik meer keuze heb in banen (vooral een baan die hij wil dat ik neem!).
Maar ik moet wel zeggen dat ik een soort van angst heb dat hij niet echt voor altijd bij me wilt zijn. Ik wil dat wel, want hoewel ik hier veel over de (vooral financiele) problemen schrijf, is hij erg lief. Maar om terug te komen op de angst: ik denk dat ik me als getrouwde vrouw veel zekerder zou voelen en ook meer een eenheid tov de buitenwereld. Alsof het dan wel ok zou zijn niet langer naar mijn ouders te luisteren.
Ik zou graag als mijn ouders zijn, om hun goedkeuring te krijgen, maar ik ben heel anders. Zij zijn nuchter, ik een dromer. Zij zijn pessimistisch en ik niet. Zij zijn doeners ik een denker. Ik wil niet zijn als mijn ouders, maar wil wel graag hun goedkeuring. Als ik getrouwd ben dan zou ik me zekerder voelen over mijn keuzes en mijn leven en dan is het een voldongen feit. Nu denken mijn ouders nog dat mijn vriend elk moment mijn ex kan worden. Dat ben ik een beetje zat.
Ik vind je echt heel onzeker overkomen. Je wilt goedkeuring van je ouders, je hebt een man nodig om voor jezelf op te komen t.o.v. je ouders...
En daaraan gekoppeld leg je ook veel verantwoordelijkheid bij andere. Je doet niet wat je zelf wilt en neemt zelf de verantwoordelijkheid, nee je probeert het andere naar de zin te maken en vervolgens zeg, ja maar ik moest van hunnie...Ja, sorry zo werkt het niet.
zaterdag 7 juli 2012 22:33
"Wil je met je vriend zijn, omdat je van hem houdt, je compleet haske gek op hem bent, je hem niet meer zou willen missen om wie hij is?"
Ja dus. Hij is heel lief, sexy, slim, avontuurlijk, er loopt niemand rond die ook maar beetje in de buurt komt.
"Of omdat hij op dit moment de enige potentiele huwelijkskandidaat is die in de buurt is?"
Nee dus. Maar trouwen met hem is wel erg belangrijk. Het doet me pijn dat het voor hem schijnbaar niet zo belangrijk is, of in ieder geval geen haast heeft.
"Een voldongen feit is het nl nooit, je zult er hoe dan ook voor moeten werken."
Dat snap ik. Maar voor de buitenwereld zou het voor mij makkelijker worden om te zeggen: jullie mening doet er niet toe.
"Hoe is jullie relatie verder?"
Leuk, we knuffelen veel, zijn elkaars beste vrienden, praten graag over belevenissen, hij praat met mij over zijn zaken, ik met hem over vrouwendingen. Hetgeen mij dwars zit is het huwelijksissue, bij hem het feit dat ik niet genoeg opruim, dat ik vergeet hoe hij zijn ei eet. En een probleem is ook dat ik het moeilijk vind over gevoelens te praten of over waar ik mee zit, omdat ik het zelf niet goed snap of omdat ik bang ben hem weg te jagen (wat dus nooit is gebeurd). Mijn familie is niet zo open over gevoelens en andere zaken.
Ja dus. Hij is heel lief, sexy, slim, avontuurlijk, er loopt niemand rond die ook maar beetje in de buurt komt.
"Of omdat hij op dit moment de enige potentiele huwelijkskandidaat is die in de buurt is?"
Nee dus. Maar trouwen met hem is wel erg belangrijk. Het doet me pijn dat het voor hem schijnbaar niet zo belangrijk is, of in ieder geval geen haast heeft.
"Een voldongen feit is het nl nooit, je zult er hoe dan ook voor moeten werken."
Dat snap ik. Maar voor de buitenwereld zou het voor mij makkelijker worden om te zeggen: jullie mening doet er niet toe.
"Hoe is jullie relatie verder?"
Leuk, we knuffelen veel, zijn elkaars beste vrienden, praten graag over belevenissen, hij praat met mij over zijn zaken, ik met hem over vrouwendingen. Hetgeen mij dwars zit is het huwelijksissue, bij hem het feit dat ik niet genoeg opruim, dat ik vergeet hoe hij zijn ei eet. En een probleem is ook dat ik het moeilijk vind over gevoelens te praten of over waar ik mee zit, omdat ik het zelf niet goed snap of omdat ik bang ben hem weg te jagen (wat dus nooit is gebeurd). Mijn familie is niet zo open over gevoelens en andere zaken.
zaterdag 7 juli 2012 22:34
quote:madille schreef op 07 juli 2012 @ 22:24:
@vosje: ok
Hoeveel kost het om je huidige auto te importeren in het land waar je nu woont.
Dat kost niks (vrijstelling).
Wat betaal je vervolgens voor die auto aan belasting en verzekering?
350 belasting, 350/400 verzekering per jaar.
Hoeveel zou je voor je huidige auto in nederland ongeveer kunnen krijgen?
750-1500 euro.
Hoeveel kost een auto in het land waar je nu woont die aan je eisen zo voldoen?
Zelfde type kost 1500-2000, maar dat is dus een redelijk oud model zonder dat ik de historie weet.
Hoeveel banen zijn er te vinden in die ene stad waar je met ov zou kunnen komen?
Het is de grootste stad met de meeste bedrijven en buitenlanders, dus op zich betere kansen dan platteland. Alleen op het platteland zijn minder gegadigden, dus op die manier meer kans.
Hoeveel betaal je op dit moment aan je auto in nederland die werkloos staat te wezen?
Te veel. Verzekering is veel hoger, denk wel 800?
Kun je dat betalen op dit moment?
In dat geval lijkt importeren de meest aantrekkelijke optie.
@vosje: ok
Hoeveel kost het om je huidige auto te importeren in het land waar je nu woont.
Dat kost niks (vrijstelling).
Wat betaal je vervolgens voor die auto aan belasting en verzekering?
350 belasting, 350/400 verzekering per jaar.
Hoeveel zou je voor je huidige auto in nederland ongeveer kunnen krijgen?
750-1500 euro.
Hoeveel kost een auto in het land waar je nu woont die aan je eisen zo voldoen?
Zelfde type kost 1500-2000, maar dat is dus een redelijk oud model zonder dat ik de historie weet.
Hoeveel banen zijn er te vinden in die ene stad waar je met ov zou kunnen komen?
Het is de grootste stad met de meeste bedrijven en buitenlanders, dus op zich betere kansen dan platteland. Alleen op het platteland zijn minder gegadigden, dus op die manier meer kans.
Hoeveel betaal je op dit moment aan je auto in nederland die werkloos staat te wezen?
Te veel. Verzekering is veel hoger, denk wel 800?
Kun je dat betalen op dit moment?
In dat geval lijkt importeren de meest aantrekkelijke optie.
zaterdag 7 juli 2012 22:35
zaterdag 7 juli 2012 22:38
quote:noppies schreef op 07 juli 2012 @ 22:15:
Kaet, precies. Maar stel, jouw man doet heel veel terwijl jij zwanger bent en even niet zoveel kan. En dan is hij ziek/druk/iets en moet jij eigenlijk een stapje harder doen. Dat doe je ook, maar niet zo hard als hij zou willen, want toen-en-toen deed hij ook zoveel voor jou.
Je hebt gelijk hoor, in een relatie doe je nu eenmaal dingen voor elkaar, of dat nu financieel is of iets anders. Maar hier klinkt alles zo ontzettend scheef en vooral verwijtend vanuit TO, dat ik ook niets leuks zie in deze relatie. Voorgaande topics gingen hier ook over.
Als we in een puinhoop zouden zitten ondanks dat ik wel mijn best doe zou mijn man wel kunnen vinden dat ik niet genoeg doe denk ik. En als horrorzwangere heb ik veel ervaring in "ik kan het niet doen dus moet jij het doen maar wel op mijn manier en snel een beetje." En dat slikte hij ook nog, de schat! Mag hem wel een dikke kus geven als hij zo thuis komt, haha!
Ik vind het hier scheef klinken vanuit de andere kant. Vriend van TO gaat 5 keer per week uit eten maar 70 euro per maand kan er niet af. Dat zou ik echt moeilijk vinden.
Aan de andere kant mag TO wat mij betreft wel wat steviger in haar schoenen staan tegenover iedereen.
Kaet, precies. Maar stel, jouw man doet heel veel terwijl jij zwanger bent en even niet zoveel kan. En dan is hij ziek/druk/iets en moet jij eigenlijk een stapje harder doen. Dat doe je ook, maar niet zo hard als hij zou willen, want toen-en-toen deed hij ook zoveel voor jou.
Je hebt gelijk hoor, in een relatie doe je nu eenmaal dingen voor elkaar, of dat nu financieel is of iets anders. Maar hier klinkt alles zo ontzettend scheef en vooral verwijtend vanuit TO, dat ik ook niets leuks zie in deze relatie. Voorgaande topics gingen hier ook over.
Als we in een puinhoop zouden zitten ondanks dat ik wel mijn best doe zou mijn man wel kunnen vinden dat ik niet genoeg doe denk ik. En als horrorzwangere heb ik veel ervaring in "ik kan het niet doen dus moet jij het doen maar wel op mijn manier en snel een beetje." En dat slikte hij ook nog, de schat! Mag hem wel een dikke kus geven als hij zo thuis komt, haha!
Ik vind het hier scheef klinken vanuit de andere kant. Vriend van TO gaat 5 keer per week uit eten maar 70 euro per maand kan er niet af. Dat zou ik echt moeilijk vinden.
Aan de andere kant mag TO wat mij betreft wel wat steviger in haar schoenen staan tegenover iedereen.
zaterdag 7 juli 2012 22:42
zaterdag 7 juli 2012 22:49
zaterdag 7 juli 2012 22:51
quote:madille schreef op 07 juli 2012 @ 22:45:
@kaetje: ik moet schijnbaar het hele jaar vooruitbetalen.Alles? En waarom? Ligt het aan de verzekeringsmaatschappij? Dan zou ik een ander zoeken. En anders het hele bedrag lenen en zo snel mogelijk terug betalen. Als je de auto persé wilt houden natuurlijk.
@kaetje: ik moet schijnbaar het hele jaar vooruitbetalen.Alles? En waarom? Ligt het aan de verzekeringsmaatschappij? Dan zou ik een ander zoeken. En anders het hele bedrag lenen en zo snel mogelijk terug betalen. Als je de auto persé wilt houden natuurlijk.
zaterdag 7 juli 2012 22:52
En de auto eerst afgemeld, onverzekerd in NL laten staan?
ja, ik weet het niet, Kaet. Ergens klopt er iets niet in het verhaal. Volgens mij is Madille niet zo afhankelijk als ze schrijft, maar past dat bij de prinsessenstatus die ze zo graag wil.
Drie jaar heeft zij haar best gedaan en dat is nu genoeg geweest en nu mag zij 'genieten'. Daarom heeft ze nu ook haar baan opgezegd en die afspraak gemaakt dat zij een tijd niets hoefde te doen. Kan me voorstellen dat als vriend het al niet zo breed heeft en TO ook nogal allerlei dure, miss onnodige dingen, zoals die auto gaat organiseren, dat hij daar zijn twijfels over uit. Er is immers een auto en hij kan haar brengen, maar er is ook OV. Onmogelijk is het dus allemaal niet.
Er zijn toch meer gezinnen waar een tweede auto er niet in zit? Het is hier niet een levensbehoefte en ik denk dat die vriend eerst wil zien of ze wel werk gaat zoeken.
Wat dat eten betreft, waar eet hij dan en wat? Is dat een broodje ergens tussen de middag? Of een luxe diner?
Uit eten kan in een buitenland ook iets gebruikelijks zijn, wat helemaal niet zoveel hoeft te kosten. En waarom zou hij dat moeten laten voor een auto van TO die helemaal niet per direct nodig is?
ja, ik weet het niet, Kaet. Ergens klopt er iets niet in het verhaal. Volgens mij is Madille niet zo afhankelijk als ze schrijft, maar past dat bij de prinsessenstatus die ze zo graag wil.
Drie jaar heeft zij haar best gedaan en dat is nu genoeg geweest en nu mag zij 'genieten'. Daarom heeft ze nu ook haar baan opgezegd en die afspraak gemaakt dat zij een tijd niets hoefde te doen. Kan me voorstellen dat als vriend het al niet zo breed heeft en TO ook nogal allerlei dure, miss onnodige dingen, zoals die auto gaat organiseren, dat hij daar zijn twijfels over uit. Er is immers een auto en hij kan haar brengen, maar er is ook OV. Onmogelijk is het dus allemaal niet.
Er zijn toch meer gezinnen waar een tweede auto er niet in zit? Het is hier niet een levensbehoefte en ik denk dat die vriend eerst wil zien of ze wel werk gaat zoeken.
Wat dat eten betreft, waar eet hij dan en wat? Is dat een broodje ergens tussen de middag? Of een luxe diner?
Uit eten kan in een buitenland ook iets gebruikelijks zijn, wat helemaal niet zoveel hoeft te kosten. En waarom zou hij dat moeten laten voor een auto van TO die helemaal niet per direct nodig is?
zaterdag 7 juli 2012 22:57
Alles ophangen aan een huwelijk is ook een soort afschuiven, net als dat je veel afschuift op je ouders (opvoeding is nu eenmaal zo geweest, dus moeten ze dat zomdoor blijven zetten, zij willen dat die auto meegaat, moeten ze er ook maar voor betalen) en je vriend (hij wil dat ik een baan zoek die echt bij me past, tot die tijd hoef ik me niet druk te maken, hij wil me niet de kosten vergoeden voor die auto).
Je leven is nu eenmaal zoals het is en het helpt niet om dingen af te schuiven of om overal een excuus voor te bedenken. De wereld ziet er niet anders uit als je getrouwd bent, je blijft je eigen ik, ook dan. Alleen een baan aannemen die bij je past, dat kan eeuwen duren, want overal is wel iets.
Neem eens gewoon je eigen leven in je eigen hand. Word eens volwassen.
Je leven is nu eenmaal zoals het is en het helpt niet om dingen af te schuiven of om overal een excuus voor te bedenken. De wereld ziet er niet anders uit als je getrouwd bent, je blijft je eigen ik, ook dan. Alleen een baan aannemen die bij je past, dat kan eeuwen duren, want overal is wel iets.
Neem eens gewoon je eigen leven in je eigen hand. Word eens volwassen.
zaterdag 7 juli 2012 23:00
Dat is idd ook zonde. Stel dat het TO niet bevalt daar, dan is de auto in NL ook veel waard, mocht ze terug willen komen. Eenmaal verkocht is vekocht.
Daarom is afmelden etc, helemaal niet zo gek, volgens mij. Scheelt de onkosten en geeft toch nog de zekerheid dat de auto er gewoon is, mocht hij nodig zijn.
Afgaande op het verhaal van de kosten, lijkt mij dat die auto niet verscheept hoeft te worden, dus die is ook makkelijk alsnog op te halen.
Daarom is afmelden etc, helemaal niet zo gek, volgens mij. Scheelt de onkosten en geeft toch nog de zekerheid dat de auto er gewoon is, mocht hij nodig zijn.
Afgaande op het verhaal van de kosten, lijkt mij dat die auto niet verscheept hoeft te worden, dus die is ook makkelijk alsnog op te halen.
zaterdag 7 juli 2012 23:15
Ik lees alleen maar wat een ander wil, zelfs met dit topic te openen wil je nog steeds dat een ander jou op een briefje geeft wat je moet doen. Is niet erg zolang je het zelf ook maar herkent.
Dusja, je komt onzeker over, ook heel erg gemakzuchtig en onverantwoordelijk want je wil dat een ander de moeilijke beslissingen voor jou maakt. Tjah, als dit jou stoort dan moet je daar iets mee doen, maar dat kan een ander niet voor jou doen dus ik ben benieuwd of je nu zelf die stap gaat zetten.
Dusja, je komt onzeker over, ook heel erg gemakzuchtig en onverantwoordelijk want je wil dat een ander de moeilijke beslissingen voor jou maakt. Tjah, als dit jou stoort dan moet je daar iets mee doen, maar dat kan een ander niet voor jou doen dus ik ben benieuwd of je nu zelf die stap gaat zetten.
zaterdag 7 juli 2012 23:18
quote:fru1t3lla schreef op 07 juli 2012 @ 23:15:
Ik lees alleen maar wat een ander wil, zelfs met dit topic te openen wil je nog steeds dat een ander jou op een briefje geeft wat je moet doen. Is niet erg zolang je het zelf ook maar herkent.
Dusja, je komt onzeker over, ook heel erg gemakzuchtig en onverantwoordelijk want je wil dat een ander de moeilijke beslissingen voor jou maakt. Tjah, als dit jou stoort dan moet je daar iets mee doen, maar dat kan een ander niet voor jou doen dus ik ben benieuwd of je nu zelf die stap gaat zetten. Ja, dit dus. Iets beter verwoord dan ik het eerder heb gedaan
Ik lees alleen maar wat een ander wil, zelfs met dit topic te openen wil je nog steeds dat een ander jou op een briefje geeft wat je moet doen. Is niet erg zolang je het zelf ook maar herkent.
Dusja, je komt onzeker over, ook heel erg gemakzuchtig en onverantwoordelijk want je wil dat een ander de moeilijke beslissingen voor jou maakt. Tjah, als dit jou stoort dan moet je daar iets mee doen, maar dat kan een ander niet voor jou doen dus ik ben benieuwd of je nu zelf die stap gaat zetten. Ja, dit dus. Iets beter verwoord dan ik het eerder heb gedaan
zaterdag 7 juli 2012 23:24
zaterdag 7 juli 2012 23:32
"Ik lees alleen maar wat een ander wil, zelfs met dit topic te openen wil je nog steeds dat een ander jou op een briefje geeft wat je moet doen. Is niet erg zolang je het zelf ook maar herkent.
Dusja, je komt onzeker over, ook heel erg gemakzuchtig en onverantwoordelijk want je wil dat een ander de moeilijke beslissingen voor jou maakt. Tjah, als dit jou stoort dan moet je daar iets mee doen, maar dat kan een ander niet voor jou doen dus ik ben benieuwd of je nu zelf die stap gaat zetten."
Ja ik weet niet waar het is mis gegaan. Ik had altijd een sterke mening, deed ook dingen waar mijn ouders niet achter stonden. Maar het verschil was dat ik ze toen kon overhalen. En nu zijn ze het gewoon echt niet eens. Waarom vind ik dat nu zo erg? Ik denk wel steeds dat zij uiteindelijk toch wel gelijk zullen hebben, zelfs nu ik weet dat ze niet zo almachtig zijn als ik als kind dacht. Dat is gewoon fout gedacht.
Maar wat doe ik dan? Mediteren om te bedenken wat ik wil? Tegen mezelf in de spiegel zeggen dat mijn stem telt?
Dusja, je komt onzeker over, ook heel erg gemakzuchtig en onverantwoordelijk want je wil dat een ander de moeilijke beslissingen voor jou maakt. Tjah, als dit jou stoort dan moet je daar iets mee doen, maar dat kan een ander niet voor jou doen dus ik ben benieuwd of je nu zelf die stap gaat zetten."
Ja ik weet niet waar het is mis gegaan. Ik had altijd een sterke mening, deed ook dingen waar mijn ouders niet achter stonden. Maar het verschil was dat ik ze toen kon overhalen. En nu zijn ze het gewoon echt niet eens. Waarom vind ik dat nu zo erg? Ik denk wel steeds dat zij uiteindelijk toch wel gelijk zullen hebben, zelfs nu ik weet dat ze niet zo almachtig zijn als ik als kind dacht. Dat is gewoon fout gedacht.
Maar wat doe ik dan? Mediteren om te bedenken wat ik wil? Tegen mezelf in de spiegel zeggen dat mijn stem telt?
zaterdag 7 juli 2012 23:38
"Als zo iets simpels al moeilijk te regelen is, hoe moet dat dan straks met het kopen van een huis, krijgen en opvoeden van kinderen etc.?"
Ik hoop dat we dan allebei een baan hebben, we niet met ongelijkheden te maken hebben, elkaar nog beter kennen door de financiele problemen en verhuizingen die we hebben doorstaan. We hebben het ook nu wel over opvoeden en lijken daarbij op een lijn te zitten. Huis kopen doe ik liever op 1 inkomen en ook op 1 naam.
Ik hoop dat we dan allebei een baan hebben, we niet met ongelijkheden te maken hebben, elkaar nog beter kennen door de financiele problemen en verhuizingen die we hebben doorstaan. We hebben het ook nu wel over opvoeden en lijken daarbij op een lijn te zitten. Huis kopen doe ik liever op 1 inkomen en ook op 1 naam.
