Relaties
alle pijlers
Grens bereikt
donderdag 20 november 2014 17:42
Ik hoop dat er hier iemand is die mij rustig kan krijgen want ik ben echt op het moment blind van woede.
Ik ben 44 jaar en ik heb een dochter van 15. Toen mijn dochter 5 was is mijn man en dus haar vader overleden. Zeer plotseling zeker voor mijn dochter. De laatste herinnering die ze aan hem heeft is ook geen fijne. Hij ging ik de ochtend naar zijn werk, was al laat en opgefokt en mompelde dat onze dochter alles kwijtraakte (autosleutels) en weg was hij. Vervolgens is hij verongelukt. Jullie kunnen je voorstellen hoe de jaren daarna waren. Wij hebben het gered met zijn beiden en veel steun van mijn vrienden en familie (kleine familie) mijn dochter heeft het er altijd moeilijk mee gehad al ging het jaren beter. Tot ongeveer twee jaar terug. De puberteit begon en ze werd depressief ze begon zich af te vragen hoe haar leven gelopen zou zijn als haar vader er nog was. Een zware tijd waar ze nog deels inzit.
Maar dit is niet eens het onderwerp van mijn topic enkel de achtergrond.
Zes jaar geleden ontmoette ik mijn huidige man. Hij was twee jaar daarvoor gescheiden en heeft twee kinderen die nu 14 en 17 zijn. En een ex een hele boze ex. Vanaf dag 1 heeft hij mij aangegeven dat ze boos is en blijft (is zelf ook opnieuw getrouwd) wij hebben toen samen besloten dat ik zoveel als mogelijk op de achtergrond blijf wat de kinderen en zeker wat haar betreft. En toen begon het jarenlang heb ik van alles naar mijn hoofd gekregen heeft ze overal in mijn leven zitten wroeten en de grootste leugens rondverteld. Maar ik deed niets. Ik reageerde niet, schold niet terug. Niets want dan zou ze misschien wel ophouden. De kinderen wilden op een gegeven moment daar niet meer heen omdat het alleen ging over hoe slecht ik en hun vader wel niet was. Pijnlijk, mijn man heeft hemel en aarde bewogen ze er weer naar toe te krijgen maar het is niet gelukt. De jongste gaat af en toe nog wel langs maar is meestal met een half uur weer weg.
En nog gaat alles door dag in dag uit. Gelukkig heb ik hele goede vriendinnen en een hele lieve familie dat hield mij op de been. Maar nu. Nu is er iets gebeurt waardoor alle woede van de afgelopen zes jaar er uit komt en ik amper nog controle heb over mijn gedachten.
Zij heeft al eerder sneren en opmerkingen richting mijn dochter gemaakt maar ik kon haar altijd nog weghouden door zelf ook overal weg te blijven (bij activiteiten waar zij ook was) maar ze heeft iets gevonden om haar toch te raken. Ze heeft een brief geschreven naar haar (wij maken haar post niet open herkende het handschrift ook niet) waarin staat dat ze uitgebreid onderzoek gedaan heeft en er achter is gekomen dat haat moeder (ik dus) tijdens mijn eerste huwelijk met haar vader meerdere mannen tegelijk had en dat wie zij denkt dat haar vader is dus helemaal haar vader niet is hoogstwaarschijnlijk. Wel @¤%# en daar sta je dan. Mijn dochter kwam met tranen in haar ogen met deze brief aanlopen en vroeg of het waar was. Ik heb haar eerlijk verteld dat er maar twee mannen geweest zijn. Mijn eerste liefde dat was haar vader en mijn huidige man. Maar mijn god zeg dat ik dit überhaupt moet vertellen. Zr gelooft mij wel maar is wel weer twee jaar terug in de tijd qua emoties en wij wonen in een klein dorp en de boze ex heeft het ook overal rondgeroepen dus mijn dochter hoort de mensen er gewoon over praten.
Ik ben zo boos zo verschrikkelijk boos iedereen roept al jaren reageer maar niet dan houdt ze vanzelf op maar wat blijkt ze gaat door en door. Pfff kan iemand mij tot rust brengen ik ben er zo klaar mee. Wat kan ik nog.
Ik ben 44 jaar en ik heb een dochter van 15. Toen mijn dochter 5 was is mijn man en dus haar vader overleden. Zeer plotseling zeker voor mijn dochter. De laatste herinnering die ze aan hem heeft is ook geen fijne. Hij ging ik de ochtend naar zijn werk, was al laat en opgefokt en mompelde dat onze dochter alles kwijtraakte (autosleutels) en weg was hij. Vervolgens is hij verongelukt. Jullie kunnen je voorstellen hoe de jaren daarna waren. Wij hebben het gered met zijn beiden en veel steun van mijn vrienden en familie (kleine familie) mijn dochter heeft het er altijd moeilijk mee gehad al ging het jaren beter. Tot ongeveer twee jaar terug. De puberteit begon en ze werd depressief ze begon zich af te vragen hoe haar leven gelopen zou zijn als haar vader er nog was. Een zware tijd waar ze nog deels inzit.
Maar dit is niet eens het onderwerp van mijn topic enkel de achtergrond.
Zes jaar geleden ontmoette ik mijn huidige man. Hij was twee jaar daarvoor gescheiden en heeft twee kinderen die nu 14 en 17 zijn. En een ex een hele boze ex. Vanaf dag 1 heeft hij mij aangegeven dat ze boos is en blijft (is zelf ook opnieuw getrouwd) wij hebben toen samen besloten dat ik zoveel als mogelijk op de achtergrond blijf wat de kinderen en zeker wat haar betreft. En toen begon het jarenlang heb ik van alles naar mijn hoofd gekregen heeft ze overal in mijn leven zitten wroeten en de grootste leugens rondverteld. Maar ik deed niets. Ik reageerde niet, schold niet terug. Niets want dan zou ze misschien wel ophouden. De kinderen wilden op een gegeven moment daar niet meer heen omdat het alleen ging over hoe slecht ik en hun vader wel niet was. Pijnlijk, mijn man heeft hemel en aarde bewogen ze er weer naar toe te krijgen maar het is niet gelukt. De jongste gaat af en toe nog wel langs maar is meestal met een half uur weer weg.
En nog gaat alles door dag in dag uit. Gelukkig heb ik hele goede vriendinnen en een hele lieve familie dat hield mij op de been. Maar nu. Nu is er iets gebeurt waardoor alle woede van de afgelopen zes jaar er uit komt en ik amper nog controle heb over mijn gedachten.
Zij heeft al eerder sneren en opmerkingen richting mijn dochter gemaakt maar ik kon haar altijd nog weghouden door zelf ook overal weg te blijven (bij activiteiten waar zij ook was) maar ze heeft iets gevonden om haar toch te raken. Ze heeft een brief geschreven naar haar (wij maken haar post niet open herkende het handschrift ook niet) waarin staat dat ze uitgebreid onderzoek gedaan heeft en er achter is gekomen dat haat moeder (ik dus) tijdens mijn eerste huwelijk met haar vader meerdere mannen tegelijk had en dat wie zij denkt dat haar vader is dus helemaal haar vader niet is hoogstwaarschijnlijk. Wel @¤%# en daar sta je dan. Mijn dochter kwam met tranen in haar ogen met deze brief aanlopen en vroeg of het waar was. Ik heb haar eerlijk verteld dat er maar twee mannen geweest zijn. Mijn eerste liefde dat was haar vader en mijn huidige man. Maar mijn god zeg dat ik dit überhaupt moet vertellen. Zr gelooft mij wel maar is wel weer twee jaar terug in de tijd qua emoties en wij wonen in een klein dorp en de boze ex heeft het ook overal rondgeroepen dus mijn dochter hoort de mensen er gewoon over praten.
Ik ben zo boos zo verschrikkelijk boos iedereen roept al jaren reageer maar niet dan houdt ze vanzelf op maar wat blijkt ze gaat door en door. Pfff kan iemand mij tot rust brengen ik ben er zo klaar mee. Wat kan ik nog.
donderdag 20 november 2014 18:35
Ik denk niet dat haar man invloed heeft op zijn ex, Miss.I. Veel meer als zoveel mogelijk uit de weggaan kan je niet doen helaas en dat hebben ze gedaan. Echt zo jammer dat je eigenlijk gewoon geen stok hebt om mee terug te slaan. Misschien verhuizen naar de andere kant van het land, maar ik zou me ook niet weg willen laten jagen.
You know how I know? Because I reeaally think so!
donderdag 20 november 2014 18:43
Jemig, wat moet je daar nou mee? Die vrouw is ziek en knettergek.
Het enige wat ik kan bedenken is dat je haar de aandacht niet moet gunnen. Dat je je tijd en energie aan je dochter moet besteden en niet aan dat gekke wijf. Maar dat is makkelijk praten vanaf de zijlijn.
Toch denk ik dat ze aandacht wil. Die moet je haar dus vooral niet geven want daarmee beloon je haar en die lol gun je haar natuurlijk niet. Bah, wat een misselijke vrouw.
Het enige wat ik kan bedenken is dat je haar de aandacht niet moet gunnen. Dat je je tijd en energie aan je dochter moet besteden en niet aan dat gekke wijf. Maar dat is makkelijk praten vanaf de zijlijn.
Toch denk ik dat ze aandacht wil. Die moet je haar dus vooral niet geven want daarmee beloon je haar en die lol gun je haar natuurlijk niet. Bah, wat een misselijke vrouw.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
donderdag 20 november 2014 18:56
Respect voor je geduld en je wens "the right thing" te doen. Genoeg daarvan. Tijd voor actie.
Wat betreft aangifte doen, ja, dat leidt hoogstwaarschijnlijk richting de wijkagent. En die gaat een praatje maken met de één, vervolgens met de ander. Heb ik zelf van dichtbij meegemaakt.
De enige taal die deze vrouw verstaat is de taal van reputatie. Ze probeert je via je dochter te pakken en jullie zwart te maken bij het gehele dorp. Aanpakken bij de bron. Met dochter (als ze wil) én brief rond etenstijd even bij haar (en vooral) man en kinderen langsgaan. Je richten tot manlief en aangeven dat zijn vrouw niet voor rede vatbaar is. Brief laten lezen. Open vizier. Vertel over de afgelopen zes jaar, alles wat je aangedaan is. Vraag haar desnoods wat haar doel is. Jouw man terugwinnen? Maak duidelijk dat dat nooit zal gebeuren.
Wie weet snapt ze het niet, helpt het voor geen meter. Maar stil blijven zitten is inderdaad geen optie meer. Het maakt ook niet uit of jouw man hier voor of tegen is. Hij vormt met zijn gedrag eigenlijk nog steeds een stuk bescherming voor een vrouw die al lang niet meer de zijne is. Wie weet is het zelfs dit gedrag dat zijn ex sterkt in haar strijd. ("Er is nog hoop.")
Ik vind dat je hier heel sterk en redelijk onder blijft. Veel succes.
P.S. Het aanspreken van de omgeving/familie heb ik zelf goede ervaringen mee, als de persoon in kwestie niet (meer) voor rede vatbaar is. Vaak zijn deze personen niet bang voor jouw reactie (daar kicken ze juist op), maar wel voor die van man/moeder/zus/zoon etc.
Wat betreft aangifte doen, ja, dat leidt hoogstwaarschijnlijk richting de wijkagent. En die gaat een praatje maken met de één, vervolgens met de ander. Heb ik zelf van dichtbij meegemaakt.
De enige taal die deze vrouw verstaat is de taal van reputatie. Ze probeert je via je dochter te pakken en jullie zwart te maken bij het gehele dorp. Aanpakken bij de bron. Met dochter (als ze wil) én brief rond etenstijd even bij haar (en vooral) man en kinderen langsgaan. Je richten tot manlief en aangeven dat zijn vrouw niet voor rede vatbaar is. Brief laten lezen. Open vizier. Vertel over de afgelopen zes jaar, alles wat je aangedaan is. Vraag haar desnoods wat haar doel is. Jouw man terugwinnen? Maak duidelijk dat dat nooit zal gebeuren.
Wie weet snapt ze het niet, helpt het voor geen meter. Maar stil blijven zitten is inderdaad geen optie meer. Het maakt ook niet uit of jouw man hier voor of tegen is. Hij vormt met zijn gedrag eigenlijk nog steeds een stuk bescherming voor een vrouw die al lang niet meer de zijne is. Wie weet is het zelfs dit gedrag dat zijn ex sterkt in haar strijd. ("Er is nog hoop.")
Ik vind dat je hier heel sterk en redelijk onder blijft. Veel succes.
P.S. Het aanspreken van de omgeving/familie heb ik zelf goede ervaringen mee, als de persoon in kwestie niet (meer) voor rede vatbaar is. Vaak zijn deze personen niet bang voor jouw reactie (daar kicken ze juist op), maar wel voor die van man/moeder/zus/zoon etc.
donderdag 20 november 2014 19:12
Hmmmm, ben ik nou de enige die niet zo heel veel vertrouwen heeft in de politie hier? Ik vermoed dat die zullen zeggen dat ze echt niks kunnen doen. Hooguit gaat de wijkagent een praatje maken bij haar. "Foei, niet netjes, niet meer doen hoor." Kan ze daar ook weer heisa over maken.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
donderdag 20 november 2014 19:13
Wat misschien wel zou kunnen helpen is haar civielrechtelijk aanpakken en aansprakelijk stellen voor de schade die ze aanricht (behandeling van je dochter, etc etc.). Misschien moet je toch een keer een advocaat raadplegen. Beetje grof geschut, maar misschien de moeite waard. Mocht het niet zo zijn kan je altijd besluiten om dat niet door te zetten.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
donderdag 20 november 2014 19:22
Ik zou je dochter aangifte laten doen! En waarom je dochter? Omdat een volwassene het naar een minderjarige stuurt, dan kan er vaak wel wat mee gedaan worden!
Wat een gestoord w**f zeg! Dan moet je toch een leuk leven hebben om zulke dingen uit te vreten! #sarcasme modus uit#
Diep respect hoe jij je die af gelopen jaar kalm en koel heb weten te houden! Heel veel sterkte in ieder geval!
Wat een gestoord w**f zeg! Dan moet je toch een leuk leven hebben om zulke dingen uit te vreten! #sarcasme modus uit#
Diep respect hoe jij je die af gelopen jaar kalm en koel heb weten te houden! Heel veel sterkte in ieder geval!
donderdag 20 november 2014 19:25
Wat een ongelofelijk nare vrouw om dit te doen.
Echt ik lees stomverbaasd wat je schrijft en kan me niet eens indenken dat een volwassene zulke akelige dingen kan schrijven naar een jong meisje.
Echt ik lees stomverbaasd wat je schrijft en kan me niet eens indenken dat een volwassene zulke akelige dingen kan schrijven naar een jong meisje.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 20 november 2014 19:27
Ik zou er inderdaad ook politie bijhalen en er een zaak van maken.
Er moet voor dit akelige exemplaar een contactverbod met jouw dochter worden afgedwongen
Er moet voor dit akelige exemplaar een contactverbod met jouw dochter worden afgedwongen
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 20 november 2014 19:30
Wat erg voor jullie.
Wat een vreselijke vrouw. Dat ze zomaar een onschuldig kind in de kern van haar wezen wil kwetsen.
Ik zou moeite hebben me in te houden geen verhaal te gaan houden, maar ik zou mijn mond ook niet meer houden en het hele dorp vertellen wat deze vrouw heeft gedaan. Ik geloof niet dat er iemand begrip voor op kan brengen dat ze ene kind zo heeft willen schaden over het "lijk" van haar eigen overleden vader. ( sorry voor de uitdrukking )
Wat een vreselijke vrouw. Dat ze zomaar een onschuldig kind in de kern van haar wezen wil kwetsen.
Ik zou moeite hebben me in te houden geen verhaal te gaan houden, maar ik zou mijn mond ook niet meer houden en het hele dorp vertellen wat deze vrouw heeft gedaan. Ik geloof niet dat er iemand begrip voor op kan brengen dat ze ene kind zo heeft willen schaden over het "lijk" van haar eigen overleden vader. ( sorry voor de uitdrukking )
..popcorn?
donderdag 20 november 2014 20:59
Het enige dat telt, TO, is dat je jouw relatie met je dochter koestert en onderhoudt. Je kunt de ex van je man niet veranderen; aangifte doen verandert ook niets.
Zijn ex dwingt jouw dochter om vroeg volwassen te worden; tot het besef te komen dat er mensen op deze aardbol rondlopen die niet deugen.
Nooit vergeten: de wereld is zoals jij hem(haar?) maakt. Hoe meer aandacht je aan die brief geeft, hoe rotter de wereld lijkt. Maak er een prop van, flikker hem weg en ga door met je leven. En dan het moeilijkste: breng je dochter aan haar verstand dat het zo werkt.
Zijn ex dwingt jouw dochter om vroeg volwassen te worden; tot het besef te komen dat er mensen op deze aardbol rondlopen die niet deugen.
Nooit vergeten: de wereld is zoals jij hem(haar?) maakt. Hoe meer aandacht je aan die brief geeft, hoe rotter de wereld lijkt. Maak er een prop van, flikker hem weg en ga door met je leven. En dan het moeilijkste: breng je dochter aan haar verstand dat het zo werkt.
donderdag 20 november 2014 21:13
Wat ziek....
Maar het zegt wel veel over haar... want waarschijnlijk is zij iemand die veel geeft om haar reputatie..
Dus zorg dat dit bekend wordt... dat ze een kind heeft proberen te beschadigen..
Dan lijdt ze zelf reputatieschade.
Neem dan contact op met haar vrienden en familie. Misschien helpt het om met hen te praten en kunnen zij iets doen om haar te stoppen. Waarschijnlijk weten die niet dat ze dit gedaan heeft en doet ze dit stiekem. Dan zou ze best nog weleens kunnen schrikken als blijkt dat het uitkomt..
Zeker ook aangifte doen, maar dat haalt misschien niks uit.
Maar het zegt wel veel over haar... want waarschijnlijk is zij iemand die veel geeft om haar reputatie..
Dus zorg dat dit bekend wordt... dat ze een kind heeft proberen te beschadigen..
Dan lijdt ze zelf reputatieschade.
Neem dan contact op met haar vrienden en familie. Misschien helpt het om met hen te praten en kunnen zij iets doen om haar te stoppen. Waarschijnlijk weten die niet dat ze dit gedaan heeft en doet ze dit stiekem. Dan zou ze best nog weleens kunnen schrikken als blijkt dat het uitkomt..
Zeker ook aangifte doen, maar dat haalt misschien niks uit.
donderdag 20 november 2014 22:34
Ongelooflijk, dat sommigen zo laag zakken om hun gal via het kind van een ander te willen spuwen. Wat vind ik dit enorm sneu, lullig en zielig voor je dochter ook.
Ik zou alles wat je (op schrift) hebt, (blijven) verzamelen en hier zeker aangifte van doen. Deze vrouw mag echt wel dringend gestopt worden met dit haatdragende gedrag vind ik.
Ik kan me ook best vinden in wat Amand aangeeft: koester de relatie met je dochter. Mijn kanttekening daarbij is, is dat je je niet álles hoeft te laten welgevallen en wat TO beschrijft, vind ik behoorlijk grensoverschrijdend. Je mag gerust je kind leren om voor zichzelf goed op te (leren) komen en als dat voor nu betekent dat jij diegene bent om het voortouw daarin te nemen, vooral doen. Niet alles hoeft maar onder het tapijt te worden geveegd omwille van de 'lieve vrede'.
Sterkte, niet makkelijk om hier mee om te gaan, al helemaal niet omdat je dochter hier nu bij betrokken wordt.
Ik zou alles wat je (op schrift) hebt, (blijven) verzamelen en hier zeker aangifte van doen. Deze vrouw mag echt wel dringend gestopt worden met dit haatdragende gedrag vind ik.
Ik kan me ook best vinden in wat Amand aangeeft: koester de relatie met je dochter. Mijn kanttekening daarbij is, is dat je je niet álles hoeft te laten welgevallen en wat TO beschrijft, vind ik behoorlijk grensoverschrijdend. Je mag gerust je kind leren om voor zichzelf goed op te (leren) komen en als dat voor nu betekent dat jij diegene bent om het voortouw daarin te nemen, vooral doen. Niet alles hoeft maar onder het tapijt te worden geveegd omwille van de 'lieve vrede'.
Sterkte, niet makkelijk om hier mee om te gaan, al helemaal niet omdat je dochter hier nu bij betrokken wordt.
wij slapen nooit.
