Grootouders die voor baby willen zorgen

08-11-2016 12:25 2750 berichten
Even een topic om wat advies in te winnen.



Wat details vooraf:

- Eind januari krijg ik mijn eerste kindje. De kans zit erin dat dit kindje enig kind zal blijven, daar zijn we nog niet helemaal over uit. Dat speelt helaas ook mee in deze discussie.

- Man en ik wonen in een ruim appartement, maar we hebben maar ruime 2 slaapkamers. De babykamer is dus tevens de logeerkamer.

- Mijn ouders wonen op ruim 2 uur afstand.



Mijn moeder verheugt zich al vanaf het moment dat ze weet dat ik zwanger ben op de kraamtijd. Ze wil hier logeren om te helpen met de baby. Ik ben daar nooit zo op ingegaan, het leek mij een discussie die wel gevoerd kon worden als de tijd daar was. Mijn moeder is zich er echter steeds meer op aan het verheugen, ze ziet al helemaal voor zich hoe zij voor het kindje kan zorgen alsof ze zelf een nieuwe baby krijgt. Feit is dat ze mij eigenlijk gewoon het gevoel geeft dat ik de draagmoeder ben en zij de echte moeder van het kind. Ze keurt ook mijn hele zwangerschap al alles af wat ik doe en laat, zij weet het allemaal beter en zij zal wel even vertellen hoe het moet. Omdat de afstand groot genoeg is ga ik lekker mijn eigen gang tijdens de zwangerschap en schijnbaar doe ik toch iets goed. De baby en ik zijn beide kerngezond.



Inmiddels is de babykamer klaar en man en ik zijn het er over eens dat mijn moeder hier gewoon niet kan logeren, de ruimte is er gewoon niet groot genoeg voor. Ja, we hebben een tweepersoonslogeerbed (opklapbaar) dat we normaal wel kunnen gebruiken, maar met de kraamhulp en ik die waarschijnlijk iets minder mobiel zal zijn, zien we het niet zitten om de helft van de babykamer vol bed te hebben staan. Ik heb dus al eens voorzichtig bij mijn moeder laten vallen dat slapen er gewoon niet inzit als de baby er net is. Zij vindt het geen probleem, de baby slaapt toch in een co-sleeper? Dus zij kan mooi de babykamer inpalmen. Maar, de babykamer bevat natuurlijk wel de commode, het badje, alle spulletjes voor de baby, etc. Ze wilde niet naar me luisteren, zij is al moeder en zij weet wat het beste is voor mij en de baby.



Gisteren vertelde ze me dat ze heel enthousiast is, ze verheugt zich er al helemaal op om een pasgeborene te mogen badderen, verschonen, aankleden, ermee frutselen. Het was zo erg dat ik achteraf tegen mijn man zei dat het me verbaasde dat ze niet opperde dat ik maar moest gaan kolven zodat ze ook de voedingen voor haar rekening kon nemen. Voor mijn man was de maat vol, hij zei dat als ze denkt dat ze de zorg van de baby volledig op zich mag nemen, het beter is als ze gewoon een paar keer per week langskomt en niet blijft slapen. Vooral ook omdat mijn vader inmiddels ook wil blijven slapen, en 2 logees plus een pasgeboren baby is mij gewoon teveel. Ik ga er van uit dat ik een normale bevalling heb en dat ik dus geen weken aan mijn bed gekluisterd zit. Daarbij, ik wil ook gewoon zelf voor mijn baby zorgen. Het is toch ook mijn kind?



Nou moet ik erbij vertellen dat de band tussen mij en mijn ouders op zijn zachtst gezegd gespannen is. Er zijn nogal wat dingen voorgevallen in mijn eigen jeugd waar ik het nu niet over wil hebben, maar die me wel het gevoel geven dat mijn ouders dit kindje zien als een mogelijkheid om goed te maken wat ze toen niet goed gedaan hebben. Alleen denk ik, mijn baby is mijn kans om een goede moeder te worden, niet de herkansing van mijn moeder om aan mij te bewijzen dat ze wel een goede moeder kan zijn.



Om een lang verhaal kort te maken. Ik wil zeker mijn ouders het contact met hun kleinkind niet ontzeggen, ze zijn wat mij betreft ook meer dan welkom om 2 of 3 keer per week langs te komen. Als ze ook maar weer vertrekken na een paar uur. Nu zie ik zelf ook wel in dat de afstand groot is en dat zo'n regeling erg snel naar 1 keer per week zal gaan, om daarna snel nog minder te worden. Ik begrijp de irritatie van mijn moeder dus wel. Maar, is het echt zo egoïstisch van mij om te zeggen dat ik me ook verheug op onze tijd als nieuw gezinnetje? Een kraamtijd met hulp, mijn lieve man, ons kleine kindje, bezoek dat ook weer vertrekt na verloop van tijd?



Als we in een groot huis woonden zou de situatie natuurlijk anders zijn, dan zouden we ook niet zo op elkaars lip zitten. Maar de situatie is niet zo. We hebben niet zo heel veel ruimte over nu alle babyspullen op hun plaats staan en ik heb ook gewoon geen zin in de constante spanning van met teveel mensen in een te kleine ruimte, bovenop de geboorte van de kleine.



Mijn moeder is niet voor rede vatbaar. Zij heeft het zo in haar hoofd en zij zal wel voor de kleine zorgen zodat ik kan herstellen en rusten. Ja, ik weet dat dit goed bedoeld is allemaal. Maar toch zou ik graag advies willen over hoe ik het aan kan pakken om haar duidelijk te maken dat dit niet gaat werken. Een rustig gesprek rond de tafel heb ik al geprobeerd, toen werd mij meteen verweten dat ik altijd alleen maar aan mezelf denk en dat ik haar de rechten op een kleinkind afneem. Wat dus helemaal mijn bedoeling niet is, maar ze is nog steeds boos omdat we niet dichterbij zijn komen wonen toen ze dat van mij vroeg. Dat is een ander lang verhaal en staat ook niet ter discussie, wij voelen ons goed waar we nu wonen en willen hier ook blijven.



Het spijt me voor mijn lange verhaal. Ik wil ook zeker geen ouderruzie uitlokken, ik wil dit gewoon op een volwassen en rustige manier oplossen. Dat lijkt me beter voor zowel mezelf als mijn kindje. Maar hoe blijf ik volwassen en rustig als mijn moeder zich zo onredelijk gedraagt dat ze me alleen maar kan verwijten dat ik haar het enige afneem dat haar leven nu op dit moment een beetje kleur geeft?
Alle reacties Link kopieren
Jouw leven, jouw baby, jouw regels.

Trek je grenzen, doe het NU! voor de baby er is.

Bel haar even, en bespreek verwachtingen: Logeren kan niet, 2x per week langskomen is prima
Alle reacties Link kopieren
Voor jezelf opkomen en dit heel snel afkappen.
Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat
Alle reacties Link kopieren
Geef aan je moeder aan dat je tijd nodig hebt om samen met jouw man en de nieuwe baby een nieuw gezin te vormen. Dat ze van harte welkom is, maar dat ze niet kan blijven slapen.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
Ik ben misschien wat hormonaal (deze week uitgerekend ), maar no way dat mijn moeder of schoonmoeder hier zou komen logeren zodra de kleine er is. Ik heb m'n moeder al voorzichtig laten weten dat het de eerste dag of dagen ook (afhankelijk van mijn conditie en hoe de baby het doet) kan zijn dat we hen na een uur de stad in bonjouren, ook al wonen ze verder weg (1,5-2,5 uur), want wij (man + kind + ik) willen zelf een fijne kraamtijd hebben, en daarbij geldt dus dat zodra wij ons ergens niet fijn bij voelen het niet gaat gebeuren.



Ik zou haar heel vlot laten weten dat ze niet bij jullie kan slapen, dat vader ook niet bij jullie kan slapen, en dat ze zodra de baby er is op gewone kraamvisite kan komen - elke dag, of om de dag, of net zo vaak ze wil, maar ze gaat zodra jullie vinden (en de kraamhulp zegt) dat ze gaat.
''Een rustig gesprek rond de tafel heb ik al geprobeerd, toen werd mij meteen verweten dat ik altijd alleen maar aan mezelf denk en dat ik haar de rechten op een kleinkind afneem''



Een moeder die dit zegt tegen haar eigen dochter, en jou zo onder druk zet en manipuleert.. Daar zou ik mijlenver bij uit de buurt blijven en ze vooral niet te dichtbij laten komen. Dat is het niet waard, en daar kan ze een heleboel van vinden. Jij hebt straks genoeg aan je hoofd. De kraamweek zou een speciale tijd moeten zijn maar zoals ik dit nu lees zal je er straks weinig van kunnen gaan genieten als je nu al zo op eieren loopt



Focus je lekker op je partner + zwangerschap en probeer wat afstand te creëren dus.
Hoe langer jij je mond blijft houden, hoe meer ruimte je moeder zal voelen en pakken. Duidelijk zijn tegen haar over wat je wel/niet wil, zo snel mogelijk!
Alle reacties Link kopieren
Van te voren met je kraamzorgorganisatie dit doorspreken, en vragen om een ervaren kraamzuster. Jullie huis, jullie baby en jouw kraamweek. Een goede kraamverzorgende wijst je ouders na een uur de deur en zorgt er voor dat ze je grenzen bewaakt. Oma is van harte welkom om een paar keer per week de baby te knuffelen en verder niets. Laat je niet gek maken
Zo snel mogelijk duidelijkheid scheppen.

Niet vragend, niet twijfelend....maar pats boem.........dit is hoe wij het voor ons zien, zo zal het gaan!

Geen reden tot discussie geven.



Jullie bepalen.



Ieder ander mag zich aanpassen of vertrekken/wegblijven.
Alle reacties Link kopieren
Normaal zou ik zeggen; verwijs haar door naar een hotel. Maar ik vraag me echt af of je dat wel moet opperen bij haar. Grote kans dat ze geregeld in een hotel gaat zitten en alsnog continu bij jullie op de bank zit.



Ik zou er nu al heel erg duidelijk over zijn; er wordt niet gelogeerd. Drie keer per week langskomen is tot daar aan toe, maar logeren absoluut niet.



Sterkte ermee, ik krijg het gewoon al benauwd als ik je verhaal lees.
Neem aan dat de baby de eerste tijd op jullie kamer slaapt.

Vind dat verder een kul argument.



Als je het niet wil wil je het niet .. dat moet de reden zijn en daar moet ze het mee doen.

En het is lief maar onnodig meestal. Jij en je vriend en kraamzorg kunnen dat prima zelf af als het een redelijk normale bevalling word.
Alle reacties Link kopieren
Jij bepaalt. Ik zou wel het gesprek aangaan voordat de baby is geboren. Het liefst zo snel mogelijk duidelijkheid verschaffen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Wat een vreselijk opdringerige moeder heb jij.



Je kunt niets anders doen dan heel duidelijk zijn. Er wordt niet gelogeerd, ze zijn 2-3 keer per week een paar uur welkom (dat is al heel vaak, maar dat is mijn mening) en je denkt inderdaad nu aan jezelf en je nieuwe gezin, of zij dat nu leuk vindt of niet.



Je wilt rust voor je kind en voor jullie zelf en dat krijg je niet als er telkens logeerpartijen zijn. Of het huis nu 20 m2 of 200 m2 is.
Alle reacties Link kopieren
Toch nog een keer duidelijk om tafel.

Ja oma en opa mogen komen kijken. Nee er wordt niet gelogeerd.

Egoïstisch? Wennen aan je eigen nieuwe situatie! Je krijgt een kindje. Dat is al pittig zat.

Jij moet die week ook groeien in het moeder-zijn he. En alles omtrent je kindje leren. Met kraamhulp.
Alle reacties Link kopieren
Heeeeel snel, heeel duidelijk maken dat logeren er echt niet in zit. Jij wil de kans krijgen om in alle rust kennis te maken met je baby en daar wil je buiten je man en de kraam geen anderen mensen bij hebben. En dan een hele dikke punt er achter. Het gaat om jullie gezin en dan daarin vooral om jou en je baby dus duidelijk je grenzen aangeven.
Alle reacties Link kopieren
Echt laat je kraamtijd niet verpesten door een opdringerige moeder, want daar ga je later nog zo vaak aan terug denken!
Klinkt niet gezond dit. Lijkt mij dat je in de kraamtijd gewoon rust nodig hebt om samen met je man en baby te wennen en hopelijk te genieten van de roze wolk. Wat ik juist merk bij nieuwe ouders is dat zij zich juist in het begin helemaal terugtrekken. En dat begrijp ik goed. Vooral als de band met je moeder al niet super is geeft dat eerder onrust. En zou je haar juist extra op afstand moeten houden. Dan vind ik 2 keer per week een dag al veel te veel. Kies echt voor jezelf hoor.
Alle reacties Link kopieren
Wat vreselijk dat je moeder zich zo gedraagt. Ik heb in iets mindere mate een opdringerige schoonmoeder die ook al de eerste weken na de geboorte vrij wil nemen om zo veel mogelijk hier over de vloer te komen. Echter luistert ze wel als ik zeg dat ik graag zelf wil aangeven hoe vaak ik mensen over de vloer heb, het is namelijk mijn kraamtijd en ik moet me op me prettig voelen.

Maar jouw moeder gaat echt behoorlijk over de schreef. Ze lijkt geen respect te hebben voor jouw gevoelens, jouw ideeën. Ik weet niet wat er in het verleden is voorgevallen maar het lijkt me duidelijk dat dat iets is waar ZIJ mee moet dealen, en zeker niet jij. Je mag best voor jezelf opkomen, zoals je vriend dat ook voor jou doet. Laat je niet gek maken of een schuldgevoel aanpraten door je moeder, ik vind dit eerlijk gezegd echt neigen naar emotionele chantage.



Succes, ik hoop dat jullie eruit komen met elkaar.
Heel snel duidelijkheid scheppen bij voorkeur op papier. Zet exact in een mail wat wel en niet acceptabel is en dat dit jullie baby is niet die van haar. Geef ook consequenties aan namelijk dat als het niet gaat zoals jij dat wenst contact op een lager pitje komt.



Maar eerlijk, je moeder klinkt niet heel leuk en begrijpend. Ik denk dat je hier nog een harde dobber aankrijgt.
Alle reacties Link kopieren
Lastig, je wilt idd geen ruzie, het enige wat je kunt doen is zeggen dat zij door haar gedrag (niet luisteren naar jou en man) heel hard bezig is om ervoor te zorgen dat er straks helemaal geen contact meer is. Ze bedoelt het te goed wat zij wil en dat als jij haar hulp nodig bent dat je dan wel zult bellen. Uiteraard mogen ze komen en als het zo uitkomt en ze kan ergens mee helpen dan mag dat ook gewoon. Maar aan het eind van de dag gaan ze gewoon weer naar huis (of naar een hotel als ze dat graag willen, ik zou het zelf niet noemen)
Alle reacties Link kopieren
Zeg dat ze met dit achterlijke gedrag zichzelf het recht op een kleinkind ontneemt. Je bent prima in staat om samen met je man en kraamhulp de zorg op je te nemen. En dat ze best welkom is om je kindje eens te komen badderen en aan te kleden maar dat jullie bepalen hoe en wat.



Kom op meis, sta sterk in je schoenen en doe dit samen met je man. Wees helder en rustig. En blijf herhalen...
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
Hier ook een oma en opa die liefst in de ochtend binnen wandelden en tegen de avond naar huis vertrokken. Om tussentijds op de bank te zitten.



Ook ik kreeg verwijten dat we dat niet wilden.

Want.........vroegah was dat zo en kon dat zo.



Ook wilden ze bij thuiskomst uit ziekenhuis met baby reeds in huis aanwezig zijn. Om baby meteen te zien. Ook dat heeft heel wat discussies opgeleverd. Man en ik wilden met zijn 3 thuiskomen en baby laten kennismaken met hond, huis en zelf als gezin even diep inademen om de nieuwe situatie in ons op te nemen.



Enige remedie: heel duidelijk en stellig zijn. En daaraan vasthouden.
Alle reacties Link kopieren
Dit ga je niet oplossen zonder boze gezichten. Aan jou dus de keuze; wil jij een boze man en een boze jijzelf, of wil je boze ouders?



Als je kiest voor boze ouders (die heus wel weer bijtrekken hoor) dan zit er niks anders op dan heel duidelijk te zijn. Als je moeder er weer over begint stel je geen vragen, je geeft geen antwoorden, je zegt alleen maar `Vergeet het maar`.



Kort, krachtig, duidelijk.



Op elke want komt een ja maar. Dus bespaar je dat. En je moeder heeft dit nu zo in haar hoofd dat ellenlange verhalen en uitleg het ene oor ingaan en het andere weer uit.



Als ze over je heen blijft walsen heb je nog twee opties.

1) Je dreigt pas te vertellen dat je kindje er is als het al twee maanden oud is.

2) Vragen om een kordate kraamverzorgster, liefst al wat ouder, die erg goed is in mensen buiten zetten.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Ik vind dat je het in je OP heel goed verwoord hebt. Zou je delen hiervan kunnen laten lezen aan je moeder of het op deze manier vertellen?
Alle reacties Link kopieren
Nu je grenzen al stellen. Zelfs twee keer per week zou ik al te vaak vinden. Ze zijn welkom als ze uitgenodigd worden, voor de duur van de uitnodiging. Gelogeerd wordt er niet. Punt. Niet beginnen over onhandig of ruimtegebrek in de babykamer, want voor elk argument dat jij tegen noemt, weet zij vast wel een oplossing. Als je al een argument noemt, vertel dan een keer duidelijk dat je man en jij een kind krijgen en dat jullie in alle privacy aan elkaar willen wennen als gezin. Waarbij een kraambezoekje welkom is, maar de verzorging doen jullie zelf.



Echt nu je grenzen al stellen, straks als de baby er is, komt het allemaal drie keer zo hard binnen, zie je scheel van het slaapgebrek en is het een stuk lastiger om je grenzen te bewaken. Dus nu afremmen en duidelijk jullie grenzen stellen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven