Heb ik recht om alles te weten?

06-10-2015 07:00 167 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Mijn man is een halfjaar vreemd gegaan. In dat halfjaar heeft hij haar een paar keer ontmoet en sex gehad. Na lange gesprekken (hij heeft veel spijt) heb Ik het hem vergeven maar zal dit nooit vergeten. Het enige waar ik mee zit is dat hij niets wil zeggen over haar. Ik wil echter alles weten om de puzzel voor mijzelf op te lossen. Is dit raar? Hij zegt dat hij mij niet nog meer pijn wilt doen door in details te treden. Ik zelf heb het gevoel dat ik dan toch blijf malen over wat er precies gebeurd is. Wat vinden jullie, heb ik er recht op om alles te weten? Of moet ik het hierbij laten, temeer daar we besloten hebben ons huwelijk een tweede kans te geven?
Eens met mama2015 en TheJoker. Jij zit er duidelijk mee dat je niet alles weet wat je wil weten, en dat zorgt ervoor dat je het maar niet kunt loslaten. Dan is het zaak voor jouw man dat hij dit oplost door open en eerlijk te zijn. Dat lijkt me sowieso geen overbodige luxe aangezien hij je vertrouwen al heeft beschaamd. Als hij echt voor jou kiest zou hij gewoon alles moeten vertellen wat jij graag wil weten vind ik.
quote:strike schreef op 06 oktober 2015 @ 17:20:

Hoe minder hij vertelt, des te abstracter het is. Hij bekent feitelijk maar half daar te weigeren in detail te treden. Het is nogal een makkelijke manier om de boel onder het tapijt te vegen.

Het argument dat hij jou anders meer pijn doet door in detail te treden hoort daar ook bij. Abstracties doen nu eenmaal minder pijn dan de realiteit. De vraag is alleen of jullie wel een echte doorstart maken nu. Omdat hij feitelijk niet bekent heeft dus.



Daarnaast kan hij van de avontuurtjes met haar nu ook makkelijker nagenieten. Zodra hij in detail treedt en jouw echt en 100% deelgenoot maakt van zijn affaire wordt dat lastiger.

Wat een flauwekul. Natuurlijk heeft hij wel bekend. En waarom zou hij na het delen van meer details minder makkelijk kunnen nagenieten dan nu?

TO, wat weet je allemaal al wel, buiten het feit dat het een half jaar duurde, en dat hij haar een paar keer ontmoet heeft?
Ik vind het een beetje slappe hap hoor, die vent van jou. Hij is vreemd gegaan, voelde wroeging, heeft het aan jou vertelt en nu is hij de last van zijn schouders kwijt. Alsof hij het daarmee heeft opgelost. Dat is een misvatting. Nu ligt de last op jouw schouders en jij moet ermee om leren gaan. Maar je zit nog met veel te veel vragen om iets te gaan verwerken.

Waarom, met wie, hoe vaak, al die open vragen zal hij moeten beantwoorden, net zolang tot jouw behoefte om te weten bevredigd is. Het is niet aan hem om de spelregels te bepalen. Het verleden heeft immers bewezen dat hij vals speelt.
Alle reacties Link kopieren
quote:marana schreef op 06 oktober 2015 @ 17:28:

[...]



Wat een flauwekul. Natuurlijk heeft hij wel bekend. En waarom zou hij na het delen van meer details minder makkelijk kunnen nagenieten dan nu?

TO, wat weet je allemaal al wel, buiten het feit dat het een half jaar duurde, en dat hij haar een paar keer ontmoet heeft?Het is nu nog steeds zijn geheim.
quote:Carmen1967 schreef op 06 oktober 2015 @ 14:21:

Ik heb er thuis niets van gemerkt. Ik zag geen vreemd gedrag, niets.Hoe ben je er dan achter gekomen? Heeft hij het uit zichzelf verteld?
Alle reacties Link kopieren
Stel dat hij je zou vertellen dat zij een mooie vrouw is of juist heel jong, zodat jij het gevoel krijgt dat je daar nooit tegen op kan boxen, en hopeloos onzeker wordt?
jij hebt het duidelijk nog niet achter je gelaten. het is makkelijk om snel te zeggen; je hebt spijt dus ik vergeef je. maar pas in de toekomst moet blijken of het echt nog werkt. het moet ook nog maar blijken of je vertrouwen te herstellen is. ik denk dat je er zeker recht op hebt om te weten wie het is en hoe vaak deze flauwekul heeft plaatsgevonden en waar. als je man dat niet wil zeggen dan zou ik er geen vertrouwen in hebben.
quote:Carmen1967 schreef op 06 oktober 2015 @ 14:21:

Dank voor de reacties. Ik zie dat er veel mensen zijn die vragen of en waarom ik het mijn man heb vergeven. Hier kan ik duidelijk in zijn: ik weet dat hij van mij houdt en dit alles waarschijnlijk heeft gedaan omdat hij in een midlifecrisis zit. De laatste jaren heb ik hem (voor mijn doen) niet zo goed behandeld. Ik was teveel met mijzelf en de kinderen bezig en we leefden eigenlijk een beetje langs elkaar heen. Daarbij komt dat ik het gevoel heb dat hij echt mijn maatje is... Ik weet het, het klinkt stom maar we hebben ook momenten dat we gewoon met elkaar kunnen lachen. We hebben al 30 jaar een relatie.. Dit neemt niet weg dat ik verschrikkelijk teleurgesteld en boos op hem ben. Niet altijd, maar ik merk dat het ineens weer naar boven komt en dat ik dan ineens weer in huilen kan uitbarsten. Ik zie dat dit hem ontzettend veel pijn doet en hem opbreekt. Bij mij gaat het erom dat ik met de vraag blijf lopen hoe het kan dat een andere vrouw mijn man een halfjaar lang aan zich heeft kunnen binden? Wat trok hem zo aan in haar? Ik heb er thuis niets van gemerkt. Ik zag geen vreemd gedrag, niets. Hij beweert dat hij zelf ook niet weet waarom hij dit gedaan heeft. Hij was totaal niet verliefd op haar. Bij hem ging het om de sex die ik hem een tijd niet gegeven heb. Ik weet het stom dat ik dacht dat hij dit wel goed vond en er vrede mee had..... Het is geen collega, niet iemand die ik ken... Zij wil niets meer met hem te maken hebben nu uit is gekomen dat hij getrouwd is.dus het is eigenlijk je eigen schuld?
Alle reacties Link kopieren
quote:MarindaH schreef op 06 oktober 2015 @ 08:27:

Ik weet nog heel goed een gesprek op de radio met een ouder stel. Hij was ooit vreemdgegaan, affaire geloof ik, en hoe ze daar bovenop gekomen waren. Hij zei: door elke vraag die mijn vrouw had, te bantwoorden. En op elk moment dat ze daar behoefte aan had, erover te praten. Omdat ze daar recht op had.



Dus ja, ik vind dat je daar recht op hebt. Als hij je vertrouwen terug wil, moet hij met de billen bloot.Dat zeg ik, gamma!,
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
Alle reacties Link kopieren
Je hebt hem een tijdje geen seks gegeven..............



Hij had er ook voor kunnen kiezen om moeite te doen om jullie ingezakte seksleven weer wat leuker te maken.

Weekendje samen weg, wijntje, kaarsje enz, vul maar in.



Verder is het "langs elkaar heen leven" ook zijn schuld niet alleen de jouwe.



Maar in plaats dat hij praat, moeite doet, gaat hij een half jaar lang op een vreemde mevrouw liggen.

En hij kon zo goed verbloemen dat hij vreemd ging, dat jij er totaal niets van gemerkt hebt.

Dus hoe moet jij nou weten wanneer hij "het" weer doet??



Lijkt me ontzettend rot voor je.

Misschien komt het vertrouwen ooit nog terug, maar dan zal die man meer moeite moeten doen dan hij nu doet.

Vindt hij niet leuk misschien, maar hij heeft het er zelf naar gemaakt.



Heel veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Is het iemand die je kent? Dan kan ik me het voorstellen dat hij niets wil vertellen. Het lijkt me belangrijk om te weten hoe het kon gebeuren, wat er in hem om ging dat hij hier voor koos, maar echte details zoals standjes etc hoef je niet te weten.

(Ik heb niet alle reacties gelezen)
Hope for the best, plan for the worst - Jack Reacher
Alle reacties Link kopieren
Ik geef geen oordeel over zijn vreemdgaan. Het gaat ook niet erom hoe ik er mee om zou gaan. Jij hebt het hem vergeven maar je lijdt er nog wel onder.



En dat heeft heel veel tijd nodig. Hij ziet dat jij er onder lijdt, hij ziet dat het jou heel erg beschadigd heeft. En hij denkt dat het jou nog meer zal schaden als jij weet met wie hij vreemd ging en daar zal hij zijn redenen voor hebben. Misschien moet je daar op vertrouwen.



Of misschien is het nog harder geschaad worden wel waard, als je maar weet met wie hij samen is geweest. Is dat zo? Heb je daar al over nagedacht?
Ik denk dat je het hem wel wil vergeven maar het (nog) niet kan.
Een man die wel een tweede kans vraagt, maar mij niet alles wil vertellen ...

Die kon toch echt wel fluiten naar zijn tweede kans.



Ik zou dus zelf ook echt alles willen weten.

Zelfs al zou dat nog 10 keer meer pijn doen dan het nu al doet.

Ik zou anders toch echt voor de rest van mijn leven met vraagtekens blijven zitten.



Bij ons zou er overigens geen tweede kans komen.

Die heeft hij verspeeld op 't moment dat hij in bed dook met een ander.

Maar dan nog zou ik echt wel elk detail willen weten.

Maar de helft vertellen zou hier dus ook gevolgen hebben qua hoe proper de scheiding loopt.
Grote kans dat het iemand is die je goed kent [buurvrouw of je beste vriendin] en dat hij het daarom niet durft te vertellen. Ik zou hem alsnog de deur wijzen, de lafaard. En na 30 jaar had ik zelf ook wel weer zin in vers vlees!
quote:sabbaticalmeds schreef op 06 oktober 2015 @ 17:56:

jij hebt het duidelijk nog niet achter je gelaten. het is makkelijk om snel te zeggen; je hebt spijt dus ik vergeef je. maar pas in de toekomst moet blijken of het echt nog werkt. het moet ook nog maar blijken of je vertrouwen te herstellen is. ik denk dat je er zeker recht op hebt om te weten wie het is en hoe vaak deze flauwekul heeft plaatsgevonden en waar. als je man dat niet wil zeggen dan zou ik er geen vertrouwen in hebben.



Eens.

Of de doorstart van jullie huwelijk gaat lukken is nog helemaal niet zeker.

Een affaire, zeker een die niet eenmalig was maar een substantiele tijd geduurd heeft, zal nog lang doordreunen in jullie leven.



Jij wil graag details weten.

Hij wil ze niet met je delen.

Een hele moeilijke situatie want reken maar dat dit aan je blijft vreten. En logisch ook. Jij hebt behoefte aan uitleg, aan verklaringen, aan horen wie, wat, waar, wanneer etc.

Zelf zou ik dat niet hebben maar dat ben ik. Jij bent daar anders in. Voor jou is alles weten een manier om te dealen met de situatie. Pas dan kun je je oordeel vellen, écht weten wat je er van vindt. Jij wil het complete plaatje.



Of je er 'recht' op hebt is een lastige vraag.

Je wil je huwelijk nog een kans geven en stelt het (blijkbaar) niet als voorwaarde óm door te kunnen gaan. Je bent in ieder geval (wederom blijkbaar) bereid om ook zonder alles te weten door te gaan met je man. Terwijl je er dus éigenlijk niet mee kunt leven.



Een recht vind ik het niet.

Ik vind dat je man het je zou moeten gunnen.

Omdat jij behoefte hebt aan meer informatie. Daarom zou het van respect voor jouw gevoelens getuigen als je man je antwoord geeft op je vragen.

Nu blijf jij je van alles afvragen en er blijven allerlei zaken aan je knagen.



Ieder stel dat zoiets meemaakt en samen verder wil bepaalt zelf hoe ze er samen mee omgaan.

Met de nadruk op samen dus.

En dat zie ik bij jou niet.

Spijt is prachtig maar het lost niets op als het daar bij blijft.

Met slechts spijt van hem en vergeving van jou is jullie huwelijk niet gered.

Beiden betekenen namelijk niets en niemendal als er bij in ieder geval één van de twee zulke grote zwarte gaten blijven bestaan.

Dan zijn het uiteindelijk loze kreten.
Mooie post Leo
Als jij deze informatie nodig hebt om het te verwerken dan moet hij die geven. Anders blijft het sluimeren en zorgt het er toch voor dat je huwelijk stuk gaat. Dan kun je er beter meteen uit stappen als hij niet mee wil werken. Je vertrouwen is immers al beschaamd en dat hij stiekem wil doen maakt het alleen maar erger.



Daarnaast is hij vreemd gegaan en helemaal niet in de positie om iets te willen.
Hij wilt er niet over praten want dan moet hij met zijn billen bloot.

Het is al heel lastig om te vertellen dat je iets fout hebt gedaan laat staan dat je een half jaar liegt tegen je partner.

Maar het lijkt mij het enigste redmiddel, je vult het nu zelf allemaal in.

Laat je man je nou vertellen waarom en met wie hij de keuze heeft gemaakt om in zijn huwelijk ontrouw te zijn.

Ik weet zeker dat zij, het een en ander van jou afweet, en dat zal niet louter positief zijn.



Je man komt er nu makkelijk mee weg over een aantal jaar zal die weer op de kruispunt staan en wat zou die dan doen? Hij weet nu niet zeker waarom die het heeft gedaan, ja hij zegt midlife crisis maar klopt dat wel?



Ik zou het gesprek aangaan met hem en hij hoort zijn verantwoordelijkheid te nemen ten opzichte van jou, dat is hij jou wel verplicht, vind ik.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou het ook allemaal willen weten. Anders blijft het door je hoofd spoken en die dingen zijn misschien erger dan de realiteit.
Je hebt recht om te weten wat, en met wie hij het heeft geflikt, weten is wat mij betreft namelijk vrijheid, vrijheid om te kiezen.

Als je weet hoe en wat, kun je eigenlijk pas echt voor hem kiezen of niet, zolang hij jouw niet de rest vertelt, zul je het denk ik nog zwaarder krijgen met het terugkrijgen van het vertrouwen...dus als hij jouw vertrouwen weer wil winnen, zal hij met de billen bloot moeten, en moeten erkennen wat hij heeft gedaan.

En erger dan dit kan hij je toch al niet meer kwetsen, dus de "ik wil je niet kwetsen smoes" is volgens mij gewoon een manier van hem, om er niet meer mee geconfronteerd hoeven worden, want hij zal zich echt wel schuldig voelen, of misschien schamen, maar daar schiet jij helaas geen moer mee op, als jij het nodig hebt om zo verder te kunnen, moet hij zich daar maar overheen zetten.



En je afvragen of zij beter dan jou is, of iets in die trend, moet je niet doen...dat is ze namelijk niet, ze is gewoon iemand anders, en het had iedereen die daarvoor openstaat, kunnen zijn..

Vreemdgangers gaan volgens mij, ook zelden vreemd omdat die ander beter of leuker, of mooier, zou zijn, ze gaan vaak vreemd omdat ze iets missen, en dat op een of andere manier thuis niet duidelijk kunnen of willen aangeven, of iets in die geest., en vaak begint het dan met praten en je hart luchten, herkenning bij de ander, en vervolgens gaan er meer dingen spelen, en de basis voor een affaire is dan snel gelegd.

Het was waarschijnlijk hoe dan ook gebeurd, al had je op je kop gestaan, dus daar hoef jij geen verantwoording voor te nemen.

Niemand verdient het om bedrogen te worden.



Probeer, als je echt wil weten wie ze is, en wat er precies is gebeurd, het niet op jezelf te betrekken, het vreemdgaan ging niet om jou, het ging om wat er mis is bij je man,

Vreemdgaan is een hele egocentrische activiteit, en daarbij heeft hij niet aan jou gedacht...waarschijnlijk ook niet eens aan haar, alleen aan zichzelf.

En als je dat beseft, kun je het misschien voorkomen dat jouw zelfvertrouwen helemaal naar z'n grootje gaat.

je zult nu op jezelf moeten vertrouwen, en leg de verantwoordelijkheid van zijn vreemdgaan bij hem terug, hij zal jouw vertrouwen moeten terugverdienen, en dat betekent dat als jij dat nodig hebt, dat hij rekening met je gaat houden, en hij je echt wel wat meer mag vertellen dan hij heeft gedaan, anders kun je niet verder...



Veel sterkte
anoniem_131314 wijzigde dit bericht op 06-10-2015 19:15
Reden: toevoeging
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Heftig. Ik zou er geen vertrouwen in hebben. Als jij volledig open kaart wil en hij wil je die informatie niet geven zal dat altijd tussen jullie in blijven staan. Ik had geen relatie van 30 jaar maar wel een kind met ex. Ik kon hem niet vergeven. Ik hoop voor jou dat het alleen bij deze dame is gebleven. Dat hoop ik echt.
Alle reacties Link kopieren
hahaha, midlifecrisis is een goed excuus. Hij hoeft niks te doen he met die gevoelens. Ben je echt zo goedgelovig?

(trouwens ze zeggen dat een-motor-kopen ook helpt!)



En als het goed is zou ie dat ook niet doen, als het hem kon schelen dat hij je pijn doet ermee of zelfs kan verliezen.

Wat beteken je eigenlijk voor hem?



Blijf maar in de bubble zitten, TO.



Denk dat die midlifecrisis nog wel een tijdje zal duren. Want zoals iemand al zei: die zal niet over zijn nu zijn affaire uitkwam.

Brace yourself voor nog een keer door dezelfde hel gaan. Nee, niet nu. Hij zal slim genoeg zijn te wachten tot de gemoederen weer zijn bedaard. Dan zal er weer iemand voorbij komen, en oeps, dan heeft ie weer niet de controle over die verd*mde midlifecrises!!



Jij liever dan ik



Haha, jij zou het kunnen gooien op de overgang, meis. Dus misschien moest je ook maar vreemdgaan! Vergeet niet het te verzwijgen voor hem, en ervan uit te gaan dat ie het wel zal pikken als je hem uitlegt dat het de overgang is (en natuurlijk het feit dat hij je niet zo heel goed behandelde, de laatste tijd). He'll stay around.



.
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
Ik zie veel mensen schrijven dat ze vinden dat Carmen het recht heeft op het hele verhaal.

Maar wat nou als hij het niet wil vertellen?

Moet daar dan een consequentie aan verbonden worden?



Mijn ervaring met dit soort dingen is dat de bedrogen partij vaak ontzettend schrikt, de wereld stort zo'n beetje in, gevoelens van grote onzekerheid, verdriet, ongeloof en angst tuimelen over elkaar heen.

In dat pandemonium van gevoelens is het nemen van een beslissing heel moeilijk.

Persoonlijk zie ik Carmen ook de schuld bij zichzelf zoeken en excuses opvoeren om het vreemdgaan te verklaren.

Ze was met zichzelf bezig, er was niet genoeg seks, hij zat in een midlifecrisis, allemaal zaken die er toe geleid hebben dat haar man het nodig had om geluk te zoeken op en romdom de schaamheuvel van een andere vrouw.



Mij zegt dat dat je gewoon sowieso door wil gaan met je huwelijk Carmen.

Of je man nou vertelt hoe en wat of niet.

En dat begrijp ik.

Want loslaten, uit elkaar gaan, een nieuw leven beginnen, noem het allemaal maar op, is nóg enger dan doorgaan met iemand die je bedroog en vervolgens weigert je vragen te beantwoorden.

Dat bedoel ik niet rot, ik begrijp het serieus. Want dat ís ook doodeng.



Je wil niks liever dan dat alles weer 'gewoon' is nu. Leuker, beter, natuurlijk, maar wel zo normaal mogelijk. Mensen zijn gewoontedieren en als je in een achtbaan terecht komt als waar jij nu in zit dan wil je maar één ding en dat is dat de rit in die achtbaan afgelopen is.

Om dat te bewerkstelligen neem je nu genoegen met spijt, excuses en de geruststelling dat je man met jou door wil en dat de maîtresse slechts goed was voor seks die hij miste.



Als dat zo is, voor jou, nu, dan is dat prima.

Dat is wat Meds en ik bedoelen met dat de tijd het je zal leren of je verder kunt samen.

Het gaat om wat jíj wil en als jij door wil met je man, zelfs als hij jou dat ene niet gunt wat je hem vraagt: het hele verhaal, dan is dat jouw goed recht.



Ook al vind iedereen dat jij alles móet weten, het gaat om waar jíj en jij alleen mee kunt leven.

Wie weet gaat je man je nog alles vertellen als er wat tijd verstreken is.

Misschien wordt het voor jou minder een must om alles te weten.

Jullie zouden samen in therapie kunnen gaan. Confronterend, zwaar maar het kan heel verhelderend werken.

Jij zou alleen kunnen gaan als je man niet wil. Om er achter te komen wat je echt wil, om je kracht te geven, je gevoelens op een rijtje te krijgen.



Wat je ook gaat doen, het zal tijd kosten wil ik maar zeggen.

Neem die tijd en je moet niks. Je mag het helemaal doen zoals je zelf wil en met het doel wat jij wil bereiken.
Alle reacties Link kopieren
"Je mag het helemaal doen zoals je zelf wil en met het doel wat jij wil bereiken."



Daar is iedereen t mee eens denk ik.

Maar ja, wat is je uitgangspositie: een man die zijn vreemdgaan gooit op de midlifecrisis, wat dat ook mag zijn, behalve altijd een goed excuus.



Zij liever dan ik.
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven