Relaties
alle pijlers
Heftige ruzie om kattenharen
vrijdag 10 oktober 2014 11:25
Hallo allemaal, (sorry voor onderwerpnaam, ging wat mis)
het zit me heel hoog en moet het even kwijt. Gisteren heftige ruzie gehad omdat man weer ging klagen over de kattenharen. Ik werd heel boos omdat het al de zoveelste keer was dat hij erover ging klagen terwijl ik dagelijks stofzuig en zeker om de dag (ook dagelijks) ons kat brostel. Hij doe niets in de huishouding en weigerd de kat te borstelen omdat het niet zijn kat is! Kat is pas 7 maanden. Ik wilde al lang een kat en de kinderen ook. Hij heeft ingestemd en heeft zelfs geholpen met zoeken.
Toen hij gisteren weer z'n opmerking maakte dat "nu weer z'n zooitje was" werd ik echt woest. Ik zei dat ik zijn gezeur spuugzat was en dat hij of moest helpen of zijn mond moest houden. Hij had het over de kat buiten zetten zodat hij nooit meer terug kon! En pakte hem op om dit ook daadwerkelijk te gaan doen!! Ik deed de achterdeur snel dicht en waarschuwde hem dat als hij dit deed hij het wel zou weten. Toen deed hij ons kat via de voordeur naar buiten (kat is een binnenkat die altijd achter in de tuin gaat maar nooit voor lang). Dochter greep in en pakte hem weer snel om binnen te zetten.
Ik heb in mn boosheid gezegd dat ik hem buiten zal zetten en niet de kat, en heb daar geen spijt van. Man is sinds gisteren boven, heeft de door mij opgeschepte eten van gisteren laten staan en is nu ook wakker maar komt niet naar beneden.
Het gaat mij niet zozeer om de kat, al hou ik heel van onze kat, gaat het mij meer om het niets doen van mijn man maar wel lopen klagen. Huishouding is al jaren punt van discussie geweest en ik heb mij daar zelfs bij neer gelegd. Vraag en verwacht niets meer van hem, en dan nog wel lopen zeuren van hoe en wanneer er wordt schoongemaakt. ...?? Hij zit lekker de hele dag op de bank is te beroerd om iets te doen. Zelf als ik aan het stofzuigen ben..moet ik hem vragen om op te staan. Vorige week heb ik het bewust niet gevraagd en hij bleef languit op de bank liggen!!! Ik heb toen om hem heen moeten stofzuigen.
Ook de dag daarvoor ging ik hardlopen en nam de kids mee...dochter deed mee en zootje ging op fiets. Kwam ik terug en ging gelijk koken. Toen vroeg hij mij vanuit de bank om aardappelen voor hem te brengen zodat hij ze kon schillen. Die kleine dingen erger ik me matteloos aan. Ik zei dat ik het liever zelf deed dan de moeite nemen om het te brengen.
De hele dag op de bank op zn mobiel maar wel lopen klagen over kattenharen en dan weigeren wat te doen!! bah....
het zit me heel hoog en moet het even kwijt. Gisteren heftige ruzie gehad omdat man weer ging klagen over de kattenharen. Ik werd heel boos omdat het al de zoveelste keer was dat hij erover ging klagen terwijl ik dagelijks stofzuig en zeker om de dag (ook dagelijks) ons kat brostel. Hij doe niets in de huishouding en weigerd de kat te borstelen omdat het niet zijn kat is! Kat is pas 7 maanden. Ik wilde al lang een kat en de kinderen ook. Hij heeft ingestemd en heeft zelfs geholpen met zoeken.
Toen hij gisteren weer z'n opmerking maakte dat "nu weer z'n zooitje was" werd ik echt woest. Ik zei dat ik zijn gezeur spuugzat was en dat hij of moest helpen of zijn mond moest houden. Hij had het over de kat buiten zetten zodat hij nooit meer terug kon! En pakte hem op om dit ook daadwerkelijk te gaan doen!! Ik deed de achterdeur snel dicht en waarschuwde hem dat als hij dit deed hij het wel zou weten. Toen deed hij ons kat via de voordeur naar buiten (kat is een binnenkat die altijd achter in de tuin gaat maar nooit voor lang). Dochter greep in en pakte hem weer snel om binnen te zetten.
Ik heb in mn boosheid gezegd dat ik hem buiten zal zetten en niet de kat, en heb daar geen spijt van. Man is sinds gisteren boven, heeft de door mij opgeschepte eten van gisteren laten staan en is nu ook wakker maar komt niet naar beneden.
Het gaat mij niet zozeer om de kat, al hou ik heel van onze kat, gaat het mij meer om het niets doen van mijn man maar wel lopen klagen. Huishouding is al jaren punt van discussie geweest en ik heb mij daar zelfs bij neer gelegd. Vraag en verwacht niets meer van hem, en dan nog wel lopen zeuren van hoe en wanneer er wordt schoongemaakt. ...?? Hij zit lekker de hele dag op de bank is te beroerd om iets te doen. Zelf als ik aan het stofzuigen ben..moet ik hem vragen om op te staan. Vorige week heb ik het bewust niet gevraagd en hij bleef languit op de bank liggen!!! Ik heb toen om hem heen moeten stofzuigen.
Ook de dag daarvoor ging ik hardlopen en nam de kids mee...dochter deed mee en zootje ging op fiets. Kwam ik terug en ging gelijk koken. Toen vroeg hij mij vanuit de bank om aardappelen voor hem te brengen zodat hij ze kon schillen. Die kleine dingen erger ik me matteloos aan. Ik zei dat ik het liever zelf deed dan de moeite nemen om het te brengen.
De hele dag op de bank op zn mobiel maar wel lopen klagen over kattenharen en dan weigeren wat te doen!! bah....
zaterdag 8 november 2014 18:59
Wat is dan je punt nu Pejeka??
Als je hem zo graag wil steunen mag je contact met hem opnemen. Ik ben niet hier om zielig gevonden te worden of wat dan ook. Dat ik steken heb laten vallen in mijn relatie / huwelijk is al lang bekend en dat hij nu ook inzien te ver te zijn gegaan en spijt van te hebben kan ook allemaal. Hij heeft ook verdriet en dat vind ik ook erg. Ik heb hier en bij vriendin steun en advies gevraagd en denk dat hij ook op zijn eigen manier ergens steun en advies zoekt (heeft gezocht), daar zullen ze waarschijnlijk ook hem zielig vinden en zeggen dat ik degene ben die hem geen kans wil geven end. Het zij maar zo.
Als je hem zo graag wil steunen mag je contact met hem opnemen. Ik ben niet hier om zielig gevonden te worden of wat dan ook. Dat ik steken heb laten vallen in mijn relatie / huwelijk is al lang bekend en dat hij nu ook inzien te ver te zijn gegaan en spijt van te hebben kan ook allemaal. Hij heeft ook verdriet en dat vind ik ook erg. Ik heb hier en bij vriendin steun en advies gevraagd en denk dat hij ook op zijn eigen manier ergens steun en advies zoekt (heeft gezocht), daar zullen ze waarschijnlijk ook hem zielig vinden en zeggen dat ik degene ben die hem geen kans wil geven end. Het zij maar zo.
zaterdag 8 november 2014 19:06
quote:meamore schreef op 08 november 2014 @ 18:59:
Wat is dan je punt nu Pejeka??
Als je hem zo graag wil steunen mag je contact met hem opnemen. Ik ben niet hier om zielig gevonden te worden of wat dan ook. Dat ik steken heb laten vallen in mijn relatie / huwelijk is al lang bekend en dat hij nu ook inzien te ver te zijn gegaan en spijt van te hebben kan ook allemaal. Hij heeft ook verdriet en dat vind ik ook erg. Ik heb hier en bij vriendin steun en advies gevraagd en denk dat hij ook op zijn eigen manier ergens steun en advies zoekt (heeft gezocht), daar zullen ze waarschijnlijk ook hem zielig vinden en zeggen dat ik degene ben die hem geen kans wil geven end. Het zij maar zo.
Het gaat niet om jou, Meamore. Ik vind het oprecht jammer dat de zaken zijn gelopen zoals ze gelopen zijn en ook voor jou zal het een moeilijke tijd zijn. En ik wens je ook oprecht sterkte.
Mijn reactie was meer gericht tegen andere forummers hier, die gelijk maar hebben besloten dat jouw man dús een klootzak is die van geen kanten deugt. En dat vond ik niet terecht. In alle eerlijkheid is het zo dat ook hij door deze situatie overdonderd is, misschien moeite heeft zijn houding te bepalen, even niet weet hoe ermee om te moeten gaan, enz. Ik vind hem niet "zieliger" dan jou. Maar ik weiger hem als de boeman te zien die sommige forummers er blijkbaar graag van maken. Hij is gewoon een man die ook zijn wereld in ziet storten nu.
Daar ging het me even om.
Wat is dan je punt nu Pejeka??
Als je hem zo graag wil steunen mag je contact met hem opnemen. Ik ben niet hier om zielig gevonden te worden of wat dan ook. Dat ik steken heb laten vallen in mijn relatie / huwelijk is al lang bekend en dat hij nu ook inzien te ver te zijn gegaan en spijt van te hebben kan ook allemaal. Hij heeft ook verdriet en dat vind ik ook erg. Ik heb hier en bij vriendin steun en advies gevraagd en denk dat hij ook op zijn eigen manier ergens steun en advies zoekt (heeft gezocht), daar zullen ze waarschijnlijk ook hem zielig vinden en zeggen dat ik degene ben die hem geen kans wil geven end. Het zij maar zo.
Het gaat niet om jou, Meamore. Ik vind het oprecht jammer dat de zaken zijn gelopen zoals ze gelopen zijn en ook voor jou zal het een moeilijke tijd zijn. En ik wens je ook oprecht sterkte.
Mijn reactie was meer gericht tegen andere forummers hier, die gelijk maar hebben besloten dat jouw man dús een klootzak is die van geen kanten deugt. En dat vond ik niet terecht. In alle eerlijkheid is het zo dat ook hij door deze situatie overdonderd is, misschien moeite heeft zijn houding te bepalen, even niet weet hoe ermee om te moeten gaan, enz. Ik vind hem niet "zieliger" dan jou. Maar ik weiger hem als de boeman te zien die sommige forummers er blijkbaar graag van maken. Hij is gewoon een man die ook zijn wereld in ziet storten nu.
Daar ging het me even om.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 8 november 2014 19:52
Pejaka, de citaten van Meamore die je geeft, zijn regels waarin ze haar man nog verdedigde en zelf de situatie en zijn gedrag bagatelliseerde. Zoals mishandelde vrouwen in een relatie neigen te doen. Haar man is misschien overdonderd en daarom sneu, maar als ik latere teksten van Meamore lees, de blauwe plekken, het bepalen van hun leven en dergelijke, nou, sorry, dan was hij dus wel een bullebak.
Later is nu
zaterdag 8 november 2014 19:55
zaterdag 8 november 2014 20:01
Pejeka, dat heet voortschrijdend inzicht. Als je in een ongelijkwaardige relatie zit, zie je vaak helemaal niet wat er precies mis is. Ik deed precies hetzelfde. Mijn ex was alcoholverslaafd en misbruikte mij geestelijk, maar ik had het alleen maar over de verdeling van de huishoudelijke taken. Oogkleppen dragen is een symptoom van een dergelijke relatie, en als je die eenmaal afzet, zie je de zaken pas duidelijk. Waar twee kijven, hebben twee schuld gaat niet op in relaties waar (lichamelijke of geestelijke) mishandeling plaatsvindt. Het bagatelliseren daarvan is niet behulpzaam maar drukt de persoon juist terug in de situatie waar ze uit probeert te komen.
Meamore, hij volgt dus inderdaad een patroon. Hij vroeg toen jouw vriendin met jou te praten zodat je naar hem terugging, nu heeft hij waarschijnlijk hetzelfde gedaan. Ze is niet jouw vriendin, waarom zit ze jou al twee keer te bellen? Het bevestigt nog maar een keer dat hij een strategie volgt en dat hier niks toevalligs aan is.
Geef jezelf niet de schuld van het feit dat hij jou geïsoleerd heeft. Jij dacht dat je in een normale relatie zat. Een normale relatie is geen slagveld, liefde is geen oorlog. In een normale relatie hoef je niet defensief te zijn en te denken dat je geliefde bezig is jou te isoleren van je familie en vrienden zodat hij volledige controle over je kan krijgen. Jij hebt het niet "laten" gebeuren, je was niet op je hoede en dat maakt jou alleen maar normaal.
Meamore, hij volgt dus inderdaad een patroon. Hij vroeg toen jouw vriendin met jou te praten zodat je naar hem terugging, nu heeft hij waarschijnlijk hetzelfde gedaan. Ze is niet jouw vriendin, waarom zit ze jou al twee keer te bellen? Het bevestigt nog maar een keer dat hij een strategie volgt en dat hier niks toevalligs aan is.
Geef jezelf niet de schuld van het feit dat hij jou geïsoleerd heeft. Jij dacht dat je in een normale relatie zat. Een normale relatie is geen slagveld, liefde is geen oorlog. In een normale relatie hoef je niet defensief te zijn en te denken dat je geliefde bezig is jou te isoleren van je familie en vrienden zodat hij volledige controle over je kan krijgen. Jij hebt het niet "laten" gebeuren, je was niet op je hoede en dat maakt jou alleen maar normaal.
Ga in therapie!
zaterdag 8 november 2014 21:06
quote:meamore schreef op 08 november 2014 @ 16:27:
[...]
Goed geraden Eendje!
Ik ben toen met 1 van hem samen met mij dochter en haar dochter gaan samenwonen. We hadden saampjes een huurwoning. En ik kreeg heel veel steun van haar toen. Ook bij haar is hij gaan smeken om met mij te praten enzo.
Dubio hij heeft me zeker geïsoleerd ja, dat besef ik, al heb ik het toegelaten en had geen genoeg ruggengraat om nee te zeggen. Ik deed maar wat hij vroeg.
"Eendje"... Ach, ik smelt helemaal!
Kun je bij één van hen terecht?
[...]
Goed geraden Eendje!
Ik ben toen met 1 van hem samen met mij dochter en haar dochter gaan samenwonen. We hadden saampjes een huurwoning. En ik kreeg heel veel steun van haar toen. Ook bij haar is hij gaan smeken om met mij te praten enzo.
Dubio hij heeft me zeker geïsoleerd ja, dat besef ik, al heb ik het toegelaten en had geen genoeg ruggengraat om nee te zeggen. Ik deed maar wat hij vroeg.
"Eendje"... Ach, ik smelt helemaal!
Kun je bij één van hen terecht?
zondag 9 november 2014 21:10
Hai Dubio en Eendje
Vandaag voel ik me stukken beter, minder gestrest. Ik heb gisteren vriendin gesproken en goed gesprek met haar gehad. Zij heeft zelf 5 jaar terug haar relatie beëindigd (haar dochter was toen 2) toen ze achter kwam dat haar vriend een affaire had met een kennis van hun. Ze heeft haar ervaring met me gedeeld en uitgelegd dta het een moeilijke keuze was voor haar, ze hield van hem en is nu nog steeds singel omdat ze amper meer durft zich voor 100% te geven.
Man is ook rustiger, hij stelde gisteren zelfs voor om afspraak te maken met hypotheekadviseur om te bespreken wat het verstandigste is qua hypotheek vrom voordat we het op mijn naam overzetten.
Vandaag voel ik me stukken beter, minder gestrest. Ik heb gisteren vriendin gesproken en goed gesprek met haar gehad. Zij heeft zelf 5 jaar terug haar relatie beëindigd (haar dochter was toen 2) toen ze achter kwam dat haar vriend een affaire had met een kennis van hun. Ze heeft haar ervaring met me gedeeld en uitgelegd dta het een moeilijke keuze was voor haar, ze hield van hem en is nu nog steeds singel omdat ze amper meer durft zich voor 100% te geven.
Man is ook rustiger, hij stelde gisteren zelfs voor om afspraak te maken met hypotheekadviseur om te bespreken wat het verstandigste is qua hypotheek vrom voordat we het op mijn naam overzetten.
maandag 10 november 2014 08:55
Hoi meamore, hoe gaat het nu? Is je ex rustig nu? Ik heb zo het gevoel dat het de stilte voor de storm is. Ik ben er helemaal niet gerust op. Dit soort periodes heb je altijd in dit soort relaties, en ergens voel je zelf ook wel dat er onvermijdelijk weer een uitbarsting aan zit te komen.
Wees alsjeblieft voorzichtig, meamore, en ga vandaag weer de nodige stappen nemen om bij hem weg te komen. Ga naar de huisarts, vraag je vriendinnen om hulp. Vraag advies aan je advocaat. Ga niet wachten tot het weer fout gaat.
Wees alsjeblieft voorzichtig, meamore, en ga vandaag weer de nodige stappen nemen om bij hem weg te komen. Ga naar de huisarts, vraag je vriendinnen om hulp. Vraag advies aan je advocaat. Ga niet wachten tot het weer fout gaat.
Ga in therapie!
maandag 10 november 2014 13:36
maandag 10 november 2014 14:45
Fijn te horen dat alles nog rustig is en dat jullie stappen nemen. Als je de hypotheek kan regelen, is dat natuurlijk heel fijn. Dat is best een grote stap om te nemen. Heb er wel erg in dat je niets ondertekent voordat je het met je advocaat hebt doorgesproken. Jij neemt de restschuld over als je het huis + hypotheek overneemt, dat moet allemaal goed vastgelegd worden.
Op basis waarvan hoop je dat hij rustig blijft? Is het je ervaring dat hij rustig blijft op momenten waarop jij je tegen hem verzet? Is het je ervaring dat hij zich blijvend rustig gedraagt tegen jou?
Op basis waarvan hoop je dat hij rustig blijft? Is het je ervaring dat hij rustig blijft op momenten waarop jij je tegen hem verzet? Is het je ervaring dat hij zich blijvend rustig gedraagt tegen jou?
Ga in therapie!
maandag 10 november 2014 14:49
Ik zal zeker rekening houden met wat ik ga tekenen, het is meer een adviesgesprek.
In het verleden werd hij meer een stalker, maar nu dat het echt menens is weet ik eigenlijk niet hoe het gaat lopen en hoe hij zich gaat reageren. Denk dat hij ook ana het idee moet wennen en toch nog niet echt beseft, maar goed, ik blijf op mn hoede. Zodra hij eerst volgende keer weer raar gaat doen ga ik met kids en al naar mijn vriendin.
In het verleden werd hij meer een stalker, maar nu dat het echt menens is weet ik eigenlijk niet hoe het gaat lopen en hoe hij zich gaat reageren. Denk dat hij ook ana het idee moet wennen en toch nog niet echt beseft, maar goed, ik blijf op mn hoede. Zodra hij eerst volgende keer weer raar gaat doen ga ik met kids en al naar mijn vriendin.
maandag 10 november 2014 15:13
Mag ik vragen waarom je daarop wacht, meamore? Hij is sinds je hebt aangekondigd te gaan scheiden al meerdere keren raar gaan doen. In het verleden is hij je gaan stalken (dan heb ik het nog niet over de keren dat hij je blauwe plekken heeft bezorgd). Je wéét dat het moment weer komt waarop hij raar gaat doen. Je weet alleen niet wát hij dan gaat doen, hoe ver hij zal gaan. Of je kinderen erbij zullen zijn en erdoor beschadigd zullen worden. Waarom wachten? Durf je de stap eigenlijk niet goed te nemen? Voelt het eigenlijk toch best veilig zo (kan hoor, het is tenslotte toch vertrouwd waar je nu zit)?
Ga in therapie!
maandag 10 november 2014 15:35
quote:dubiootje schreef op 10 november 2014 @ 15:13:
Mag ik vragen waarom je daarop wacht, meamore? Hij is sinds je hebt aangekondigd te gaan scheiden al meerdere keren raar gaan doen. In het verleden is hij je gaan stalken (dan heb ik het nog niet over de keren dat hij je blauwe plekken heeft bezorgd). Je wéét dat het moment weer komt waarop hij raar gaat doen. Je weet alleen niet wát hij dan gaat doen, hoe ver hij zal gaan. Of je kinderen erbij zullen zijn en erdoor beschadigd zullen worden. Waarom wachten? Durf je de stap eigenlijk niet goed te nemen? Voelt het eigenlijk toch best veilig zo (kan hoor, het is tenslotte toch vertrouwd waar je nu zit)?Op dit moment voel ik me niet onveilig en wil, als het niet nodig is, niet met de kids gaan slepen. Mijn vriendin woont niet in de buurt en zou betekenen dat ze voor school ook een hele reis zouden moeten maken. Dat wil ik ze niet aandoen, tenzij het thuis niet meer te veilig zou zijn voor hen. Gisteravond en vanavond ben ik alleen met ze (van 15 tot 23) want man is gaan werken. Ja, het voelt uiteindelijk toch vertrouwder in eigen huisje. Ik hoop toch ergens dat ik samen met mijn man dit op een normale manier kan afsluiten of ben ik toch te naïef?
Mag ik vragen waarom je daarop wacht, meamore? Hij is sinds je hebt aangekondigd te gaan scheiden al meerdere keren raar gaan doen. In het verleden is hij je gaan stalken (dan heb ik het nog niet over de keren dat hij je blauwe plekken heeft bezorgd). Je wéét dat het moment weer komt waarop hij raar gaat doen. Je weet alleen niet wát hij dan gaat doen, hoe ver hij zal gaan. Of je kinderen erbij zullen zijn en erdoor beschadigd zullen worden. Waarom wachten? Durf je de stap eigenlijk niet goed te nemen? Voelt het eigenlijk toch best veilig zo (kan hoor, het is tenslotte toch vertrouwd waar je nu zit)?Op dit moment voel ik me niet onveilig en wil, als het niet nodig is, niet met de kids gaan slepen. Mijn vriendin woont niet in de buurt en zou betekenen dat ze voor school ook een hele reis zouden moeten maken. Dat wil ik ze niet aandoen, tenzij het thuis niet meer te veilig zou zijn voor hen. Gisteravond en vanavond ben ik alleen met ze (van 15 tot 23) want man is gaan werken. Ja, het voelt uiteindelijk toch vertrouwder in eigen huisje. Ik hoop toch ergens dat ik samen met mijn man dit op een normale manier kan afsluiten of ben ik toch te naïef?
