Relaties
alle pijlers
Het einde
vrijdag 17 april 2015 11:30
Je beschrijft precies hoe ik me voel, to. Mijn ex heeft het twee weken geleden uitgemaakt en heeft zijn leven weer volledig opgepakt. Alsof ik niet heb bestaan. Dat doet pijn, naast de pijn die ik voel omdat ik hem mis. Hij brak mijn hart en mijn ego.
Ik weet dat er een dag komt dat het over is. Dat ik hem niet meer mis en dat ik 's nachts niet meer wakker word en mijn lijf pijn doet omdat het zo graag tegen hem aan wil kruipen. Maar nu ben ik nog verdrietig.
Ik weet dat er een dag komt dat het over is. Dat ik hem niet meer mis en dat ik 's nachts niet meer wakker word en mijn lijf pijn doet omdat het zo graag tegen hem aan wil kruipen. Maar nu ben ik nog verdrietig.
vrijdag 17 april 2015 15:36
Sterkte! Wat dat betreft zit ik in precies de zelfde situatie.. alleen wij hebben geen enkel contact meer op wat praktische zaken na. Soms begrijp ik de draai ook niet helemaal, maar misschien heeft dat meer met de persoon zelf te maken.
Inmiddels heb ik besloten ook niet meer om te kijken, hoe moeilijk het ook is. Droom nog steeds vaak over haar, soms in zulke simpele dromen dat ik 's ochtends mijzelf afvraag of ik nog droom of niet...
Liefde is mooi, maar het kan zoveel pijn doen als het over is..
Inmiddels heb ik besloten ook niet meer om te kijken, hoe moeilijk het ook is. Droom nog steeds vaak over haar, soms in zulke simpele dromen dat ik 's ochtends mijzelf afvraag of ik nog droom of niet...
Liefde is mooi, maar het kan zoveel pijn doen als het over is..
vrijdag 17 april 2015 21:47
quote:benjamin_2 schreef op 17 april 2015 @ 15:36:
Sterkte! Wat dat betreft zit ik in precies de zelfde situatie.. alleen wij hebben geen enkel contact meer op wat praktische zaken na. Soms begrijp ik de draai ook niet helemaal, maar misschien heeft dat meer met de persoon zelf te maken.
Inmiddels heb ik besloten ook niet meer om te kijken, hoe moeilijk het ook is. Droom nog steeds vaak over haar, soms in zulke simpele dromen dat ik 's ochtends mijzelf afvraag of ik nog droom of niet...
Liefde is mooi, maar het kan zoveel pijn doen als het over is..
Dat dromen is naar, ik ken dat. Ik hoop dat het snel weggaat bij jou. Lijkt me moeilijk om nog in praktisch opzicht contact te houden.
Ik ben blij, voor zover je blij kunt zijn, dat ik mijn ex niet meer tegen ga komen. Maar de gedachte dat je elkaar nooit meer ziet en hoort is ook erg pijnlijk. Mijn lichaam doet zeer van deze breuk. Ze zeggen dat het voorbijgaat. Ik geloof dat. En ik hoop dat. Maar nu -6 weken later- is het er nog.
Sterkte! Wat dat betreft zit ik in precies de zelfde situatie.. alleen wij hebben geen enkel contact meer op wat praktische zaken na. Soms begrijp ik de draai ook niet helemaal, maar misschien heeft dat meer met de persoon zelf te maken.
Inmiddels heb ik besloten ook niet meer om te kijken, hoe moeilijk het ook is. Droom nog steeds vaak over haar, soms in zulke simpele dromen dat ik 's ochtends mijzelf afvraag of ik nog droom of niet...
Liefde is mooi, maar het kan zoveel pijn doen als het over is..
Dat dromen is naar, ik ken dat. Ik hoop dat het snel weggaat bij jou. Lijkt me moeilijk om nog in praktisch opzicht contact te houden.
Ik ben blij, voor zover je blij kunt zijn, dat ik mijn ex niet meer tegen ga komen. Maar de gedachte dat je elkaar nooit meer ziet en hoort is ook erg pijnlijk. Mijn lichaam doet zeer van deze breuk. Ze zeggen dat het voorbijgaat. Ik geloof dat. En ik hoop dat. Maar nu -6 weken later- is het er nog.
zaterdag 18 april 2015 01:48
Ik ben een jaar verder en kan nu echt zeggen dat het erop begint te lijken dat ik erover heen ben. Ik heb er de tijd voor genomen om het te verwerken. Hij zat diep, maar ik geloof in de liefde en ik hoop dat ik ooit weer zoiets mag gaan voelen voor iemand anders. Maar.. neem je tijd, zolang als het duurt...
zaterdag 18 april 2015 07:09
quote:Tirol schreef op 18 april 2015 @ 01:48:
Ik ben een jaar verder en kan nu echt zeggen dat het erop begint te lijken dat ik erover heen ben. Ik heb er de tijd voor genomen om het te verwerken. Hij zat diep, maar ik geloof in de liefde en ik hoop dat ik ooit weer zoiets mag gaan voelen voor iemand anders. Maar.. neem je tijd, zolang als het duurt...Weet je wat ik me afvraag? Ze zei dat álles wat ze tegen me zei, over dat ik de beste was, dat de relatie de fijnste en mooiste was (tot zeer kort voor de breuk) allemaal gemeend was. Ik begrijp dan oprecht niet hoe iemand dan zonder blijk van emotie de boel verbreekt en gewoon gelijk maar besluit te scharrelen en zegt geen verdriet te hebben. Bij elke afwezigheid werd ik gemist, nu ben ik dik 6 weken stil en afwezig, en dat gemis is er niet. Ik vind dat raar. Liefdesverdriet is al pijnlijk genoeg, maar weten dat de pijn bij de ander afwezig is, is nog een schepje pijn erbovenop. Of de burn-out moet alle emotie gedood hebben...
Ik ben een jaar verder en kan nu echt zeggen dat het erop begint te lijken dat ik erover heen ben. Ik heb er de tijd voor genomen om het te verwerken. Hij zat diep, maar ik geloof in de liefde en ik hoop dat ik ooit weer zoiets mag gaan voelen voor iemand anders. Maar.. neem je tijd, zolang als het duurt...Weet je wat ik me afvraag? Ze zei dat álles wat ze tegen me zei, over dat ik de beste was, dat de relatie de fijnste en mooiste was (tot zeer kort voor de breuk) allemaal gemeend was. Ik begrijp dan oprecht niet hoe iemand dan zonder blijk van emotie de boel verbreekt en gewoon gelijk maar besluit te scharrelen en zegt geen verdriet te hebben. Bij elke afwezigheid werd ik gemist, nu ben ik dik 6 weken stil en afwezig, en dat gemis is er niet. Ik vind dat raar. Liefdesverdriet is al pijnlijk genoeg, maar weten dat de pijn bij de ander afwezig is, is nog een schepje pijn erbovenop. Of de burn-out moet alle emotie gedood hebben...
zaterdag 18 april 2015 07:38
zaterdag 18 april 2015 07:55
quote:iris369 schreef op 18 april 2015 @ 07:38:
Hier precies het zelfde. Tot kort voor het uitmaak apje nog dat hij samen kinderen wou en wou samen wonen. En een aantal dagen erna een ander. Overal geblokkeerd en verdwenen. Het is bizar hoe mensen ineens veranderen / verdwijnen. En ik geloof dan ook niet dat zijn woorden oprecht waren.
Ik snap dat je dan twijfelt aan zijn woorden. De mijne zei dat ze het allemaal meende. Ik heb dus alleen maar een paar conclusies:
- ze is tijdens de relatie niet eerlijk geweest tegen zichzelf
- ze heeft mij onbewust niet toegelaten in haar hart
- ze is nú niet eerlijk tegen zichzelf en stopt haar emotie weg
Wat het ook is, ik hoop dat ze op een dag spijt krijgt. Veel spijt. Maar mij is ze voorgoed kwijt en ik wil noooooooit meer samen zijn met iemand die zo'n wond kan slaan.
Hier precies het zelfde. Tot kort voor het uitmaak apje nog dat hij samen kinderen wou en wou samen wonen. En een aantal dagen erna een ander. Overal geblokkeerd en verdwenen. Het is bizar hoe mensen ineens veranderen / verdwijnen. En ik geloof dan ook niet dat zijn woorden oprecht waren.
Ik snap dat je dan twijfelt aan zijn woorden. De mijne zei dat ze het allemaal meende. Ik heb dus alleen maar een paar conclusies:
- ze is tijdens de relatie niet eerlijk geweest tegen zichzelf
- ze heeft mij onbewust niet toegelaten in haar hart
- ze is nú niet eerlijk tegen zichzelf en stopt haar emotie weg
Wat het ook is, ik hoop dat ze op een dag spijt krijgt. Veel spijt. Maar mij is ze voorgoed kwijt en ik wil noooooooit meer samen zijn met iemand die zo'n wond kan slaan.
zaterdag 18 april 2015 08:58
Wat een herkenbaar verhaal, mijn ex-vriend heeft om zo ongeveer de zelfde reden de relatie verbroken...(trek het je niet persoonlijk aan is wat hij zei, ik zit in een fase in mijn leven waarin ik keuzes heb moeten maken en die heb ik gemaakt..daar mocht ik het mee doen
Doet heel veel pijn en ook ik had het compleet niet zien aankomen, dat je geen contact meer wil is in mijn ogen ook de beste oplossing, hij zocht nog een aantal keren contact maar heb ik heb dit afgehouden.
Nu anderhalf maand later begint het langzaam beter te worden, nog wel zo mijn momenten..
Ik hoop dat jij je ook snel beter gaat voelen! Veel sterkte ermee
liefdesverdriet sucks!
Doet heel veel pijn en ook ik had het compleet niet zien aankomen, dat je geen contact meer wil is in mijn ogen ook de beste oplossing, hij zocht nog een aantal keren contact maar heb ik heb dit afgehouden.
Nu anderhalf maand later begint het langzaam beter te worden, nog wel zo mijn momenten..
Ik hoop dat jij je ook snel beter gaat voelen! Veel sterkte ermee
liefdesverdriet sucks!
zaterdag 18 april 2015 09:00
Ook ik twijfel nu aan alles... ook ik ben 6 weken verder en heb vannacht nog van hem gedroomd. Ook ik begrijp niet waarom hij mij niet mist en ik hem zo hard in alles...of misschien begrijp ik t wel. Hij had zich al pratend safe gezet bij n ander en ik werd meteen vervangen. Waarom? Ook ik hoop dat hij zich ooit nog tegenkomt en tenminste de helft pijn voelt als ik nu...
zondag 19 april 2015 12:30
Herkenbaar... De relatie met mijn ex was niet perfect, maar we waren in mijn beleving juist op een punt aanbeland dat we de kern van het probleem gingen inzien en het alleen maar beter kon worden. Bij mij is mijn relatie 2 maanden geleden (door haar) verbroken en voor zover ik begrijp zit ze op dit moment thuis omdat ze het niet meer trekt allemaal.
TO, je somt een aantal conclusies op, maar ik denk dat als er inderdaad sprake is van een burnout het allemaal zo complex is dat er eigenlijk geen logische verklaring is. En dat uitspraken en gedrag van haar best wel eens heel ver van de werkelijkheid af kunnen staan. Ik troost mezelf met de gedachte dat mijn ex het zelf ook niet zo gewild heeft, maar het niet anders kon. Dat er onbewust van alles speelde, en dat op het moment dat het bewust werd het allemaal te laat was voor haar...
Maar het doet wel pijn, de liefde van je leven verliezen. Nog iedere dag. De kleinste dingen kunnen me aan haar herinneren en enorm verdrietig maken, omdat ik haar dan zo mis...
TO, je somt een aantal conclusies op, maar ik denk dat als er inderdaad sprake is van een burnout het allemaal zo complex is dat er eigenlijk geen logische verklaring is. En dat uitspraken en gedrag van haar best wel eens heel ver van de werkelijkheid af kunnen staan. Ik troost mezelf met de gedachte dat mijn ex het zelf ook niet zo gewild heeft, maar het niet anders kon. Dat er onbewust van alles speelde, en dat op het moment dat het bewust werd het allemaal te laat was voor haar...
Maar het doet wel pijn, de liefde van je leven verliezen. Nog iedere dag. De kleinste dingen kunnen me aan haar herinneren en enorm verdrietig maken, omdat ik haar dan zo mis...
zondag 19 april 2015 13:30
quote:Victory2015 schreef op 19 april 2015 @ 12:30:
TO, je somt een aantal conclusies op, maar ik denk dat als er inderdaad sprake is van een burnout het allemaal zo complex is dat er eigenlijk geen logische verklaring is. En dat uitspraken en gedrag van haar best wel eens heel ver van de werkelijkheid af kunnen staan.
Je zegt nu wel iets wat aardig raak is. Een logische verklaring voor dit alles, zou mij wellicht helpen in de verwerking. Maar ik denk inderdaad dat die verklaring er niet is. Daar is alles te complex voor. Emoties krijgen bij haar in ieder geval geen ruimte nu. Het kan zijn dat ze die op een onverwacht moment wel krijgt. Ik had graag naast haar gestaan om ons samen door dit alles te worstelen. Maar soms moet je er voor iemand zijn door er niet te zijn. Hoe pijnlijk dat ook is.
Ik hoop voor jou ook dat het gemis steeds minder wordt en dat het verdriet de plek krijgt die het zou moeten krijgen. Tot nu toe geef ik het tijd en ruimte, ik wil dit hoofdstuk namelijk goed afsluiten.
TO, je somt een aantal conclusies op, maar ik denk dat als er inderdaad sprake is van een burnout het allemaal zo complex is dat er eigenlijk geen logische verklaring is. En dat uitspraken en gedrag van haar best wel eens heel ver van de werkelijkheid af kunnen staan.
Je zegt nu wel iets wat aardig raak is. Een logische verklaring voor dit alles, zou mij wellicht helpen in de verwerking. Maar ik denk inderdaad dat die verklaring er niet is. Daar is alles te complex voor. Emoties krijgen bij haar in ieder geval geen ruimte nu. Het kan zijn dat ze die op een onverwacht moment wel krijgt. Ik had graag naast haar gestaan om ons samen door dit alles te worstelen. Maar soms moet je er voor iemand zijn door er niet te zijn. Hoe pijnlijk dat ook is.
Ik hoop voor jou ook dat het gemis steeds minder wordt en dat het verdriet de plek krijgt die het zou moeten krijgen. Tot nu toe geef ik het tijd en ruimte, ik wil dit hoofdstuk namelijk goed afsluiten.
zondag 19 april 2015 13:48
Ik merkte bij mijn ex - ze zat natuurlijk al in een aanloop naar de 'burnout' die ze nu heeft - dat ze zelfs bepaalde emoties mbt haar kinderen niet meer had. Ook heel cynisch en onverschillig kon doen. Dat is denk ik een (overlevings-)mechanisme dat hoort bij 'burnout' en zegt niets over anderen of over jou. Ook in het contact na de breuk was ze heel koel, rationeel en zakelijk.
Het pijnlijke gevoel dat je er niet voor de ander kan zijn herken ik wel. Mijn allerliefste zit in de donkerste tijd van haar leven en ik kan en mag er niet voor haar zijn. Dat vind ik eigenlijk net zo erg als het feit dat de relatie voorbij is.
Ik hoop dat jij het uiteindelijk ook een plekje kunt geven. Uiteindelijk gaat het over, en ontmoet je weer iemand anders, en daarmee zal het net zo fijn of zelfs fijner zijn. Maar tot die tijd is het heel veel uithuilen...
Het pijnlijke gevoel dat je er niet voor de ander kan zijn herken ik wel. Mijn allerliefste zit in de donkerste tijd van haar leven en ik kan en mag er niet voor haar zijn. Dat vind ik eigenlijk net zo erg als het feit dat de relatie voorbij is.
Ik hoop dat jij het uiteindelijk ook een plekje kunt geven. Uiteindelijk gaat het over, en ontmoet je weer iemand anders, en daarmee zal het net zo fijn of zelfs fijner zijn. Maar tot die tijd is het heel veel uithuilen...
zondag 19 april 2015 16:07
quote:fireflywentby schreef op 18 april 2015 @ 07:09:
[...]
Weet je wat ik me afvraag? Ze zei dat álles wat ze tegen me zei, over dat ik de beste was, dat de relatie de fijnste en mooiste was (tot zeer kort voor de breuk) allemaal gemeend was. Ik begrijp dan oprecht niet hoe iemand dan zonder blijk van emotie de boel verbreekt en gewoon gelijk maar besluit te scharrelen en zegt geen verdriet te hebben. Bij elke afwezigheid werd ik gemist, nu ben ik dik 6 weken stil en afwezig, en dat gemis is er niet. Ik vind dat raar. Liefdesverdriet is al pijnlijk genoeg, maar weten dat de pijn bij de ander afwezig is, is nog een schepje pijn erbovenop. Of de burn-out moet alle emotie gedood hebben...
Zo herkenbaar! Fijne jarenlange relatie, bezig met de toekomst (huis, kinderen), ex begon psychisch niet lekker in zijn vel te zitten, gooit zonder moeite de handdoek in de ring en ging er vandoor met gevoelens voor een ander (wederzijds).
Ook bij mij zei ex destijds zo gelukkig te zijn met mij, als ik een nacht weg was stuurde hij altijd berichten, zei zich geen leven zonder mij voor te kunnen stellen (zelfs niet toen het gedonder begon) en nu lijkt hij vrolijk door te leven, een nieuwe liefde na te jagen terwijl ik kapot ben van verdriet.
Ook ik probeer een logisch antwoord te vinden maar het is er niet. Verstandelijk kan ik er nog wel iets van begrijpen maar emotioneel totaal niet. Hoe kun je nu iets zo makkelijk opgeven wat eerder zo belangrijk voor je was? Maar ik denk dat in deze gevallen de keuze om weg te gaan gemakkelijker lijkt dan er mee te dealen. En ik denk ook zeker dat een burn uit en andere psychische klachten de emoties vervormen of verlammen waardoor mensen andere keuzes maken dan normaal en niets lijken te voelen.
Een dikke voor iedereen met liefdesverdriet.
[...]
Weet je wat ik me afvraag? Ze zei dat álles wat ze tegen me zei, over dat ik de beste was, dat de relatie de fijnste en mooiste was (tot zeer kort voor de breuk) allemaal gemeend was. Ik begrijp dan oprecht niet hoe iemand dan zonder blijk van emotie de boel verbreekt en gewoon gelijk maar besluit te scharrelen en zegt geen verdriet te hebben. Bij elke afwezigheid werd ik gemist, nu ben ik dik 6 weken stil en afwezig, en dat gemis is er niet. Ik vind dat raar. Liefdesverdriet is al pijnlijk genoeg, maar weten dat de pijn bij de ander afwezig is, is nog een schepje pijn erbovenop. Of de burn-out moet alle emotie gedood hebben...
Zo herkenbaar! Fijne jarenlange relatie, bezig met de toekomst (huis, kinderen), ex begon psychisch niet lekker in zijn vel te zitten, gooit zonder moeite de handdoek in de ring en ging er vandoor met gevoelens voor een ander (wederzijds).
Ook bij mij zei ex destijds zo gelukkig te zijn met mij, als ik een nacht weg was stuurde hij altijd berichten, zei zich geen leven zonder mij voor te kunnen stellen (zelfs niet toen het gedonder begon) en nu lijkt hij vrolijk door te leven, een nieuwe liefde na te jagen terwijl ik kapot ben van verdriet.
Ook ik probeer een logisch antwoord te vinden maar het is er niet. Verstandelijk kan ik er nog wel iets van begrijpen maar emotioneel totaal niet. Hoe kun je nu iets zo makkelijk opgeven wat eerder zo belangrijk voor je was? Maar ik denk dat in deze gevallen de keuze om weg te gaan gemakkelijker lijkt dan er mee te dealen. En ik denk ook zeker dat een burn uit en andere psychische klachten de emoties vervormen of verlammen waardoor mensen andere keuzes maken dan normaal en niets lijken te voelen.
Een dikke voor iedereen met liefdesverdriet.
zondag 19 april 2015 16:57
quote:vaika schreef op 19 april 2015 @ 16:07:
Hoe kun je nu iets zo makkelijk opgeven wat eerder zo belangrijk voor je was? Maar ik denk dat in deze gevallen de keuze om weg te gaan gemakkelijker lijkt dan er mee te dealen. En ik denk ook zeker dat een burn uit en andere psychische klachten de emoties vervormen of verlammen waardoor mensen andere keuzes maken dan normaal en niets lijken te voelen.
Je hebt gelijk. En het feit dat er dan zo snel een ander in beeld is, geeft voor iemand met psychische vermoeidheid ook rust omdat die nieuwe chemie met de ander ervoor zorgt dat je je weer even lekkerder en levendiger voelt. Hoef je even niet bezig met je problemen. Tot die chemie weer wegebt. Wanneer een relatie stabieler wordt en de spanning van in het begin wat gezakt is en je maakt plannen voor de toekomst (zoals bij ons het geval was, en ook bij jullie) dan moet de stress ook aangepakt worden, wat weer zorgt voor druk. En wat gebeurt er dan? Relatie uit.
Mijn ex heeft aangegeven nu eindelijk rust te hebben omdat ze niet meer rondloopt met het intense gevoel dat ze niet goed genoeg is voor mij. De "rust" maakt ook dat ze geen verdriet voelt, zegt ze. Ik heb 1001 keer laten zien dat ik haar niet laat stikken en dat het oké is als we wat geven en nemen uit balans zijn vanwege deze stress. Maar blijkbaar wilde ze het alleen doen. En dan kan een scharrel nog iets van leegte opvullen en zorgen voor nieuwe chemie. Erg zuur voor degene die aan het kortste eind trekt, maar blijkbaar kan het zo lopen.
Hoe kun je nu iets zo makkelijk opgeven wat eerder zo belangrijk voor je was? Maar ik denk dat in deze gevallen de keuze om weg te gaan gemakkelijker lijkt dan er mee te dealen. En ik denk ook zeker dat een burn uit en andere psychische klachten de emoties vervormen of verlammen waardoor mensen andere keuzes maken dan normaal en niets lijken te voelen.
Je hebt gelijk. En het feit dat er dan zo snel een ander in beeld is, geeft voor iemand met psychische vermoeidheid ook rust omdat die nieuwe chemie met de ander ervoor zorgt dat je je weer even lekkerder en levendiger voelt. Hoef je even niet bezig met je problemen. Tot die chemie weer wegebt. Wanneer een relatie stabieler wordt en de spanning van in het begin wat gezakt is en je maakt plannen voor de toekomst (zoals bij ons het geval was, en ook bij jullie) dan moet de stress ook aangepakt worden, wat weer zorgt voor druk. En wat gebeurt er dan? Relatie uit.
Mijn ex heeft aangegeven nu eindelijk rust te hebben omdat ze niet meer rondloopt met het intense gevoel dat ze niet goed genoeg is voor mij. De "rust" maakt ook dat ze geen verdriet voelt, zegt ze. Ik heb 1001 keer laten zien dat ik haar niet laat stikken en dat het oké is als we wat geven en nemen uit balans zijn vanwege deze stress. Maar blijkbaar wilde ze het alleen doen. En dan kan een scharrel nog iets van leegte opvullen en zorgen voor nieuwe chemie. Erg zuur voor degene die aan het kortste eind trekt, maar blijkbaar kan het zo lopen.
zondag 19 april 2015 17:03
Ook een van mij
Ik denk dat het niet altijd waar is dat een nieuwe liefde die er heel snel is betekent dat de vorige relatie niets voorstelde. Ik ben kapot van verdriet maar merk dat ik dolgraag al die fijne gevoelens van een relatie weer wil voelen, desnoods met een ander, alles liever dan dit verdriet. Ik doe het niet -snel naar de volgende hoppen- (hoop ik...) want het lost niets op, maar voor veel mensen werkt het zo denk ik. En in het verleden heb ik dat ook wel gedaan.
Ik geloof zelf niet dat het heel vaak voorkomt dat langdurige serieuze relaties al die tijd 'nep' geweest zijn. Ik denk wel dat we heel veel onbewuste gevoelens hebben (veel meer dan bewuste) en dat dat er voor kan zorgen dat iemand zich heel lang niet realiseert dat ie in een relatie zit waar ie niet gelukkig in is. En dat als dat besef er dan opeens is het lijkt of de ander voor de gek gehouden is. En dat kan wel heel pijnlijk zijn voor de ander.
Ik denk dat het niet altijd waar is dat een nieuwe liefde die er heel snel is betekent dat de vorige relatie niets voorstelde. Ik ben kapot van verdriet maar merk dat ik dolgraag al die fijne gevoelens van een relatie weer wil voelen, desnoods met een ander, alles liever dan dit verdriet. Ik doe het niet -snel naar de volgende hoppen- (hoop ik...) want het lost niets op, maar voor veel mensen werkt het zo denk ik. En in het verleden heb ik dat ook wel gedaan.
Ik geloof zelf niet dat het heel vaak voorkomt dat langdurige serieuze relaties al die tijd 'nep' geweest zijn. Ik denk wel dat we heel veel onbewuste gevoelens hebben (veel meer dan bewuste) en dat dat er voor kan zorgen dat iemand zich heel lang niet realiseert dat ie in een relatie zit waar ie niet gelukkig in is. En dat als dat besef er dan opeens is het lijkt of de ander voor de gek gehouden is. En dat kan wel heel pijnlijk zijn voor de ander.
zondag 19 april 2015 17:34
quote:fireflywentby schreef op 19 april 2015 @ 16:57:
[...]
Je hebt gelijk. En het feit dat er dan zo snel een ander in beeld is, geeft voor iemand met psychische vermoeidheid ook rust omdat die nieuwe chemie met de ander ervoor zorgt dat je je weer even lekkerder en levendiger voelt. Hoef je even niet bezig met je problemen. Tot die chemie weer wegebt. Wanneer een relatie stabieler wordt en de spanning van in het begin wat gezakt is en je maakt plannen voor de toekomst (zoals bij ons het geval was, en ook bij jullie) dan moet de stress ook aangepakt worden, wat weer zorgt voor druk. En wat gebeurt er dan? Relatie uit.
Mijn ex heeft aangegeven nu eindelijk rust te hebben omdat ze niet meer rondloopt met het intense gevoel dat ze niet goed genoeg is voor mij. De "rust" maakt ook dat ze geen verdriet voelt, zegt ze. Ik heb 1001 keer laten zien dat ik haar niet laat stikken en dat het oké is als we wat geven en nemen uit balans zijn vanwege deze stress. Maar blijkbaar wilde ze het alleen doen. En dan kan een scharrel nog iets van leegte opvullen en zorgen voor nieuwe chemie. Erg zuur voor degene die aan het kortste eind trekt, maar blijkbaar kan het zo lopen.
Ja klopt. Ex heeft het ook voor onze relatie met ups en downs psychisch moeilijk gehad. Tijdens onze relatie kwam hij beter in zijn vel te zitten en merkten ook anderen om hem heen een positief verschil. Maar wat jij zegt, als je het niet aanpakt komt het uiteindelijk terug. Tja en toen was daar iemand beschikbaar met een verse chemie die hem goed en levendig liet voelen. Maakt het stukken makkelijker om alles op de huidige relatie af te schuiven en weg te gaan.
Rot hè dat je er alles aan doet om die ander te helpen maar dat het niet heeft geholpen. Voelt zeker heel zuur. Maar één ding weet ik wel, ik heb echt alles geprobeerd en gegeven (tot een bepaalde grens, ben absoluut geen deurmat) en kan dat mezelf later nooit verwijten. Ik hoop dat jij dat gevoel ook hebt/kunt hebben.
Maar voor nu gaan we een pijnlijk proces in. Ik heb de pech dat ik ex en zijn nieuwe vlam vaak zie. Hoe ik dat ga overleven weet ik nog even niet. Kom jij ex nog tegen of kan je al het contact echt verbreken?
[...]
Je hebt gelijk. En het feit dat er dan zo snel een ander in beeld is, geeft voor iemand met psychische vermoeidheid ook rust omdat die nieuwe chemie met de ander ervoor zorgt dat je je weer even lekkerder en levendiger voelt. Hoef je even niet bezig met je problemen. Tot die chemie weer wegebt. Wanneer een relatie stabieler wordt en de spanning van in het begin wat gezakt is en je maakt plannen voor de toekomst (zoals bij ons het geval was, en ook bij jullie) dan moet de stress ook aangepakt worden, wat weer zorgt voor druk. En wat gebeurt er dan? Relatie uit.
Mijn ex heeft aangegeven nu eindelijk rust te hebben omdat ze niet meer rondloopt met het intense gevoel dat ze niet goed genoeg is voor mij. De "rust" maakt ook dat ze geen verdriet voelt, zegt ze. Ik heb 1001 keer laten zien dat ik haar niet laat stikken en dat het oké is als we wat geven en nemen uit balans zijn vanwege deze stress. Maar blijkbaar wilde ze het alleen doen. En dan kan een scharrel nog iets van leegte opvullen en zorgen voor nieuwe chemie. Erg zuur voor degene die aan het kortste eind trekt, maar blijkbaar kan het zo lopen.
Ja klopt. Ex heeft het ook voor onze relatie met ups en downs psychisch moeilijk gehad. Tijdens onze relatie kwam hij beter in zijn vel te zitten en merkten ook anderen om hem heen een positief verschil. Maar wat jij zegt, als je het niet aanpakt komt het uiteindelijk terug. Tja en toen was daar iemand beschikbaar met een verse chemie die hem goed en levendig liet voelen. Maakt het stukken makkelijker om alles op de huidige relatie af te schuiven en weg te gaan.
Rot hè dat je er alles aan doet om die ander te helpen maar dat het niet heeft geholpen. Voelt zeker heel zuur. Maar één ding weet ik wel, ik heb echt alles geprobeerd en gegeven (tot een bepaalde grens, ben absoluut geen deurmat) en kan dat mezelf later nooit verwijten. Ik hoop dat jij dat gevoel ook hebt/kunt hebben.
Maar voor nu gaan we een pijnlijk proces in. Ik heb de pech dat ik ex en zijn nieuwe vlam vaak zie. Hoe ik dat ga overleven weet ik nog even niet. Kom jij ex nog tegen of kan je al het contact echt verbreken?
zondag 19 april 2015 17:42
quote:Victory2015 schreef op 19 april 2015 @ 17:03:
Ook een van mij
Ik denk dat het niet altijd waar is dat een nieuwe liefde die er heel snel is betekent dat de vorige relatie niets voorstelde. Ik ben kapot van verdriet maar merk dat ik dolgraag al die fijne gevoelens van een relatie weer wil voelen, desnoods met een ander, alles liever dan dit verdriet. Ik doe het niet -snel naar de volgende hoppen- (hoop ik...) want het lost niets op, maar voor veel mensen werkt het zo denk ik. En in het verleden heb ik dat ook wel gedaan.
Ik geloof zelf niet dat het heel vaak voorkomt dat langdurige serieuze relaties al die tijd 'nep' geweest zijn. Ik denk wel dat we heel veel onbewuste gevoelens hebben (veel meer dan bewuste) en dat dat er voor kan zorgen dat iemand zich heel lang niet realiseert dat ie in een relatie zit waar ie niet gelukkig in is. En dat als dat besef er dan opeens is het lijkt of de ander voor de gek gehouden is. En dat kan wel heel pijnlijk zijn voor de ander.
Nee, het kan ook een vlucht zijn. Niet alleen willen/durven zijn, graag liefde willen voelen, financieel belang etc. Ik denk soms ook zal ik op tinder gaan of me op een datingsite inschrijven, gewoon om weer wat leuke aandacht te krijgen. Maar het lost niets op, sterker nog het wordt erger denk ik. Dit is iets waar we door heen moet gaan en waar we sterker uit gaan komen. Het zal alleen tijd kosten en dat is geen fijn vooruitzicht vind ik.
Ik denk ook zeker wel dat er mensen zijn die denken gelukkig te zijn in een relatie terwijl ze dat eigenlijk niet zijn. Dat geldt niet alleen voor relaties maar ook voor werk, ergens wonen waar je eigenlijk niet op je plek bent of je eigen psychische gesteldheid. Je kunt jezelf goed voor de gek houden wat dat betreft.
Ook een van mij
Ik denk dat het niet altijd waar is dat een nieuwe liefde die er heel snel is betekent dat de vorige relatie niets voorstelde. Ik ben kapot van verdriet maar merk dat ik dolgraag al die fijne gevoelens van een relatie weer wil voelen, desnoods met een ander, alles liever dan dit verdriet. Ik doe het niet -snel naar de volgende hoppen- (hoop ik...) want het lost niets op, maar voor veel mensen werkt het zo denk ik. En in het verleden heb ik dat ook wel gedaan.
Ik geloof zelf niet dat het heel vaak voorkomt dat langdurige serieuze relaties al die tijd 'nep' geweest zijn. Ik denk wel dat we heel veel onbewuste gevoelens hebben (veel meer dan bewuste) en dat dat er voor kan zorgen dat iemand zich heel lang niet realiseert dat ie in een relatie zit waar ie niet gelukkig in is. En dat als dat besef er dan opeens is het lijkt of de ander voor de gek gehouden is. En dat kan wel heel pijnlijk zijn voor de ander.
Nee, het kan ook een vlucht zijn. Niet alleen willen/durven zijn, graag liefde willen voelen, financieel belang etc. Ik denk soms ook zal ik op tinder gaan of me op een datingsite inschrijven, gewoon om weer wat leuke aandacht te krijgen. Maar het lost niets op, sterker nog het wordt erger denk ik. Dit is iets waar we door heen moet gaan en waar we sterker uit gaan komen. Het zal alleen tijd kosten en dat is geen fijn vooruitzicht vind ik.
Ik denk ook zeker wel dat er mensen zijn die denken gelukkig te zijn in een relatie terwijl ze dat eigenlijk niet zijn. Dat geldt niet alleen voor relaties maar ook voor werk, ergens wonen waar je eigenlijk niet op je plek bent of je eigen psychische gesteldheid. Je kunt jezelf goed voor de gek houden wat dat betreft.
zondag 19 april 2015 18:12
@victory2015, die onbewuste gevoelens geloof ik ook inderdaad. Dat is klote, maar dat zal ongetwijfeld ook het geval zijn bij mijn ex.
Naar een ander hoppen; heb ik over nagedacht. Ik doe het niet omdat het zou voelen alsof ik vreemdga. Treurig dat ik het zo bekijk. Maar in mijn liefde voor haar ben ik nog trouw, hoewel ik haar niks meer verschuldigd ben op dat gebied. Zou de liefde minder diep zitten, dan had ik wellicht een poging gewaagd.
@vaika, ik kan ook zeggen dat ik alles heb gegeven. Ik heb niks achtergehouden. Tegelijkertijd voelt dat juist alsof IK niet genoeg was. Maar ik weet beter, dit gaat niet om mij. Ik zal mijn ex niet meer tegenkomen. Op social media zijn we niet in contact en we wonen niet bij elkaar in de buurt. In ons laatste contact ben ik eerlijk geweest. Ik weet ook dat ik dingen heb gezegd waar ze moeite mee heeft en irritatie bij voelt, dus zij zal geen contact meer opzoeken. En ik ook niet. Het is verdrietig om te beseffen dat ik haar nooit meer zal zien, spreken of horen. Vriendschap kan niet, want haar aankijken en weten dat er 's nachts een ander naast haar ligt en dat er een ander is bij wie ze in slaap valt op de bank... Dat zal altijd opnieuw krasjes aanbrengen.
Naar een ander hoppen; heb ik over nagedacht. Ik doe het niet omdat het zou voelen alsof ik vreemdga. Treurig dat ik het zo bekijk. Maar in mijn liefde voor haar ben ik nog trouw, hoewel ik haar niks meer verschuldigd ben op dat gebied. Zou de liefde minder diep zitten, dan had ik wellicht een poging gewaagd.
@vaika, ik kan ook zeggen dat ik alles heb gegeven. Ik heb niks achtergehouden. Tegelijkertijd voelt dat juist alsof IK niet genoeg was. Maar ik weet beter, dit gaat niet om mij. Ik zal mijn ex niet meer tegenkomen. Op social media zijn we niet in contact en we wonen niet bij elkaar in de buurt. In ons laatste contact ben ik eerlijk geweest. Ik weet ook dat ik dingen heb gezegd waar ze moeite mee heeft en irritatie bij voelt, dus zij zal geen contact meer opzoeken. En ik ook niet. Het is verdrietig om te beseffen dat ik haar nooit meer zal zien, spreken of horen. Vriendschap kan niet, want haar aankijken en weten dat er 's nachts een ander naast haar ligt en dat er een ander is bij wie ze in slaap valt op de bank... Dat zal altijd opnieuw krasjes aanbrengen.
zondag 19 april 2015 18:16
quote:vaika schreef op 19 april 2015 @ 17:42:
[...]
Nee, het kan ook een vlucht zijn. Niet alleen willen/durven zijn, graag liefde willen voelen, financieel belang etc. Ik denk soms ook zal ik op tinder gaan of me op een datingsite inschrijven, gewoon om weer wat leuke aandacht te krijgen. Maar het lost niets op, sterker nog het wordt erger denk ik. Dit is iets waar we door heen moet gaan en waar we sterker uit gaan komen. Het zal alleen tijd kosten en dat is geen fijn vooruitzicht vind ik.
Tinder of een datingsite heb ik ook al overwogen. Ik maak mezelf dan wijs dat ik dat alleen ga doen om me alvast een beetje te orienteren op 'de huidige markt'...
Het lost inderdaad niets op. Ik weet nog wel dat ik inmiddels al een tijdje geleden een nieuwe relatie begon terwijl ik de oude nog lang niet verwerkt had. Te pas en te onpas was ik in tranen, en ik iedere keer maar uitleggen aan die nieuwe vriendin dat dat kwam omdat ik al die fijne gevoelens die ze me gaf zo lang had moeten missen... Yeah, right... En toen die nieuwe liefde ook weer overging had ik verdriet om twee vrouwen...
Beter is inderdaad om de ellende uit te zitten, maar wat je zegt, dat is geen fijn vooruitzicht. Je wordt in dat soort situaties wel heel erg op jezelf terug geworpen en ook heel erg geconfronteerd met jezelf.
[...]
Nee, het kan ook een vlucht zijn. Niet alleen willen/durven zijn, graag liefde willen voelen, financieel belang etc. Ik denk soms ook zal ik op tinder gaan of me op een datingsite inschrijven, gewoon om weer wat leuke aandacht te krijgen. Maar het lost niets op, sterker nog het wordt erger denk ik. Dit is iets waar we door heen moet gaan en waar we sterker uit gaan komen. Het zal alleen tijd kosten en dat is geen fijn vooruitzicht vind ik.
Tinder of een datingsite heb ik ook al overwogen. Ik maak mezelf dan wijs dat ik dat alleen ga doen om me alvast een beetje te orienteren op 'de huidige markt'...
Het lost inderdaad niets op. Ik weet nog wel dat ik inmiddels al een tijdje geleden een nieuwe relatie begon terwijl ik de oude nog lang niet verwerkt had. Te pas en te onpas was ik in tranen, en ik iedere keer maar uitleggen aan die nieuwe vriendin dat dat kwam omdat ik al die fijne gevoelens die ze me gaf zo lang had moeten missen... Yeah, right... En toen die nieuwe liefde ook weer overging had ik verdriet om twee vrouwen...
Beter is inderdaad om de ellende uit te zitten, maar wat je zegt, dat is geen fijn vooruitzicht. Je wordt in dat soort situaties wel heel erg op jezelf terug geworpen en ook heel erg geconfronteerd met jezelf.
