Relaties
alle pijlers
Hij is verliefd op haar, ik weet het nu zeker
zondag 18 september 2016 09:28
Soms weet je het gewoon ineens, dit gaat fout. Hoe fout weet ik nog niet maar dit gaat helemaal fout.
Gisterenavond dus naar dat optreden van die band geweest, bij ons stamcafé in het dorp. Ik ben gewend me goed te kleden, kort stijlvol jurkje, hoge hakken. Wij gaan nooit naar dit soort avondjes eigenlijk. Ik was als een vlag op een modderschuit. Iedereen liep in jeans, vrijetijdskleding dus (ik heb dat niet eens in mijn kast hangen!). Uiteraard was P ook voor de gelegenheid gekleed. Superstrakke zwarte jeans, zwart topje, halve laarsjes, haar in een staart en bijna geen make-up maar wel met felrode lippen. Alle kerels vergaapten zich aan haar, de mijne ook.
Haar man stond er stoïcijns en onaangedaan bij, hij is dat vast gewend. Gedraagt zich superieur en dominant.
Die van mij hield zich wat op de achtergrond, want we waren met onze oudste zoon L gegaan, die P voor het eerst ontmoette. Zijn studievriend was er ook bij want die was voor het weekend komen logeren. Die twee knullen konden hun ogen niet van haar afhouden (ze is 16 jaar ouder dan hen!) en staken hun bewondering niet onder stoelen of banken. Gezegd moet worden dat er hier in ons dorp niet veel spannende meisjes rondlopen en dat iemand die er maar een beetje goed uitziet ook meteen erg opvalt.
Fijn gratis reclame voor haar dus, maar het ergste was dat het onze vriendengroep gisterenavond wel heel duidelijk werd hoe vreselijk dominant de man van P zich tegenover haar gedraagt en hoe ontzettend maling zij daaraan heeft.
De tweede helft van de avond vermaakte ze met haar grappige en vrolijke verhalen haar mannelijke fanclub (want buiten J hangen er nog twee mannen om haar heen, duidelijk geïnteresseerd). Begrijp me goed, het gaat allemaal heel subtiel, maar ik stond daar met een hartslag van 250 te glimlachen terwijl ik zin had om te huilen omdat ik de blik in de ogen van J niet verkeerd in kan schatten. Hij is verliefd op haar, ik weet het nu zeker. En ik vind dat zij hem ook op een speciale intense manier aankijkt als ze tegen hem spreekt.
Haar man wilde op een bepaald moment naar huis en kondigde dat op een wat hufterige manier aan. Zij draaide zich naar hem om en zei dat hij vast kon gaan, ze nam wel een taxi naar huis. Hij bleef natuurlijk...
Fout fout fout!
Thuisgekomen trok ik het niet meer, ik had teveel gedronken en begon ruzie te maken met J. De jongens waren niet met ons naar huis gegaan, maar naar een dancing een stuk verderop. J bleef heel rustig en ik beschuldigde hem ervan dat hij verliefd op P was. Hij keek me heel rustig aan en antwoordde en als dat zo zou zijn, wat kan ik daar dan aan doen? Toen verdween hij naar bed. Ik ben ten einde raad
Gisterenavond dus naar dat optreden van die band geweest, bij ons stamcafé in het dorp. Ik ben gewend me goed te kleden, kort stijlvol jurkje, hoge hakken. Wij gaan nooit naar dit soort avondjes eigenlijk. Ik was als een vlag op een modderschuit. Iedereen liep in jeans, vrijetijdskleding dus (ik heb dat niet eens in mijn kast hangen!). Uiteraard was P ook voor de gelegenheid gekleed. Superstrakke zwarte jeans, zwart topje, halve laarsjes, haar in een staart en bijna geen make-up maar wel met felrode lippen. Alle kerels vergaapten zich aan haar, de mijne ook.
Haar man stond er stoïcijns en onaangedaan bij, hij is dat vast gewend. Gedraagt zich superieur en dominant.
Die van mij hield zich wat op de achtergrond, want we waren met onze oudste zoon L gegaan, die P voor het eerst ontmoette. Zijn studievriend was er ook bij want die was voor het weekend komen logeren. Die twee knullen konden hun ogen niet van haar afhouden (ze is 16 jaar ouder dan hen!) en staken hun bewondering niet onder stoelen of banken. Gezegd moet worden dat er hier in ons dorp niet veel spannende meisjes rondlopen en dat iemand die er maar een beetje goed uitziet ook meteen erg opvalt.
Fijn gratis reclame voor haar dus, maar het ergste was dat het onze vriendengroep gisterenavond wel heel duidelijk werd hoe vreselijk dominant de man van P zich tegenover haar gedraagt en hoe ontzettend maling zij daaraan heeft.
De tweede helft van de avond vermaakte ze met haar grappige en vrolijke verhalen haar mannelijke fanclub (want buiten J hangen er nog twee mannen om haar heen, duidelijk geïnteresseerd). Begrijp me goed, het gaat allemaal heel subtiel, maar ik stond daar met een hartslag van 250 te glimlachen terwijl ik zin had om te huilen omdat ik de blik in de ogen van J niet verkeerd in kan schatten. Hij is verliefd op haar, ik weet het nu zeker. En ik vind dat zij hem ook op een speciale intense manier aankijkt als ze tegen hem spreekt.
Haar man wilde op een bepaald moment naar huis en kondigde dat op een wat hufterige manier aan. Zij draaide zich naar hem om en zei dat hij vast kon gaan, ze nam wel een taxi naar huis. Hij bleef natuurlijk...
Fout fout fout!
Thuisgekomen trok ik het niet meer, ik had teveel gedronken en begon ruzie te maken met J. De jongens waren niet met ons naar huis gegaan, maar naar een dancing een stuk verderop. J bleef heel rustig en ik beschuldigde hem ervan dat hij verliefd op P was. Hij keek me heel rustig aan en antwoordde en als dat zo zou zijn, wat kan ik daar dan aan doen? Toen verdween hij naar bed. Ik ben ten einde raad
Xyz
zaterdag 24 september 2016 11:51
Voel me een stuk beter nu ik het initiatief heb genomen. Gisteren avond hem nogmaals gevraagd of ik het bij het verkeerde eind had en toen zei hij eindelijk dat hij zelf erg verward was over zijn gevoelens. Hij vond het vreselijk dat ik me genoodzaakt voelde om een week apart te gaan wonen, maar begreep wel dat ik zo niet verder kon. Ik heb rust nodig in mijn hoofd.
Hij stond erop dat ik gewoon in ons huis blijf en dat hij een week naar het huis van zijn moeder zou gaan. Geen contact met elkaar, volgende week zondag komt zijn moeder weer thuis en dan kijken we verder. Organisatorisch is dit veel beter, alleen heeft hij wel kantoor aan huis. Ik wil hem niet diverse malen per dag door de voordeur zien komen, maar het kantoor is ook vanaf de buitenkant toegankelijk, maar dat is een kleine ingang, via een rommelige gang (wordt zelden gebruikt).
Die gang wordt vandaag opgeruimd en schoongemaakt, want hij moet daar ook zijn cliënten door ontvangen. Er komt een briefje op de voordeur dat de ingang nu aan de zijkant is. Hij kan ook aan de zijkant parkeren, dus ik hoef hem helemaal niet te zien.
Zo gaan we het nu doen, hij gaat zo weg. De kinderen kunnen ons allebei gewoon zien of slapen waar ze willen want de twee huizen staan op 10 minuten lopen van elkaar.
De sfeer is rustig, ik ga lekker een boodschapje doen.
Hij stond erop dat ik gewoon in ons huis blijf en dat hij een week naar het huis van zijn moeder zou gaan. Geen contact met elkaar, volgende week zondag komt zijn moeder weer thuis en dan kijken we verder. Organisatorisch is dit veel beter, alleen heeft hij wel kantoor aan huis. Ik wil hem niet diverse malen per dag door de voordeur zien komen, maar het kantoor is ook vanaf de buitenkant toegankelijk, maar dat is een kleine ingang, via een rommelige gang (wordt zelden gebruikt).
Die gang wordt vandaag opgeruimd en schoongemaakt, want hij moet daar ook zijn cliënten door ontvangen. Er komt een briefje op de voordeur dat de ingang nu aan de zijkant is. Hij kan ook aan de zijkant parkeren, dus ik hoef hem helemaal niet te zien.
Zo gaan we het nu doen, hij gaat zo weg. De kinderen kunnen ons allebei gewoon zien of slapen waar ze willen want de twee huizen staan op 10 minuten lopen van elkaar.
De sfeer is rustig, ik ga lekker een boodschapje doen.
Xyz
zaterdag 24 september 2016 12:03
zaterdag 24 september 2016 12:18
quote:swifty schreef op 24 september 2016 @ 12:03:
Goed dat je begint met opruimen, nu doorzetten met rest van het huis M-Flo! Los daarvan, lot kan je niet tegenhouden, dus mooi dat je goed bij jezelf blijft en ademruimte schept, voor jou, en je man. Hij had dit ook zelf kunnen bedenken, maar jij bent wat verder hierin.Sluit ik me bij aan.
Goed dat je begint met opruimen, nu doorzetten met rest van het huis M-Flo! Los daarvan, lot kan je niet tegenhouden, dus mooi dat je goed bij jezelf blijft en ademruimte schept, voor jou, en je man. Hij had dit ook zelf kunnen bedenken, maar jij bent wat verder hierin.Sluit ik me bij aan.
zaterdag 24 september 2016 16:49
quote:jean_grey schreef op 24 september 2016 @ 15:48:
'Organisatorisch is dit veel beter.'
Ja dat snap ik. Thuis heeft hij nog een kind om zich heen. Bij zijn moeder heeft hij alle tijd en ruimte om haar te ontvangen.
Maar misschien ben ik te achterdochtig. Dan heeft hij wel lef. Huis staat maar iets verderop van TO.
'Organisatorisch is dit veel beter.'
Ja dat snap ik. Thuis heeft hij nog een kind om zich heen. Bij zijn moeder heeft hij alle tijd en ruimte om haar te ontvangen.
Maar misschien ben ik te achterdochtig. Dan heeft hij wel lef. Huis staat maar iets verderop van TO.
If God is watching us, the least we can do is be entertaining
zaterdag 24 september 2016 17:51
Man intussen vertrokken en oudste zoon met hem mee. Zaterdag is altijd hun sportmiddag en vanmiddag zouden ze samen gaan raften. De jongste ging bij een vriendje eten en spelen en dochterlief baalt zo van de hele situatie dat ze naar een vriendin is vertrokken voor het weekend.
En nu het "mooiste"; ik op pad om boodschappen te gaan doen, voelde me ineens best een beetje zielig en alleen en dacht; kom, ik ga eerst even een salade'tje eten bij de plaatselijke bistro. Maar het was al 13 uur en het hele terras zat vol, ik had geen zin om binnen te zitten en wilde net weggaan toen ik ineens mijn naam hoorde roepen. Ik draai me om en wie zit er naar me te wuiven? P!!!
Ik had eigenlijk zin om hard weg te rennen, maar dat is ook zo stom, dus ik wuif flauwtjes terug, staat ze op, komt naar me toe en zegt; ben je alleen? Wilde je ook hier wat eten? Kom gezellig bij ons zitten, wij zijn er ook nog maar net!
Dan moet je ineens heel vlug beslissen en ik dacht; hoppa, waarom ook niet, dus ik volg haar naar haar tafeltje (normaal zou ik nou beschrijven wat ze aanhad, want dat had ik binnen twee seconden tot in detail gezien, maar dat leidt jullie weer af van het verhaal, dus dat doe ik maar niet). Ze zat met twee engelse vriendinnen, die deze week bij haar logeren. Heel leuke vrouwen, heel open en gezellig en er werd meteen een aperitiefje besteld. (Een beetje moed indrinken, ik raak nog aan de drank als dit nog even duurt
)
Waar is J vroeg ze en ik zei dat hij was raften met de ouste. En daar begint ze aan haar vriendinnen uit te leggen wat voor een leuke familie wij zijn. Leuke man, leuke kinderen, leuke schoonmoeder, alles leuk...
Dus is lach maar zo'n beetje en ik dacht; is dit misschien wat zij mist? Geen kinderen, geen leuke man etc etc.
Om een lang verhaal kort te maken, het werd gewoon een heel gezellige lunch. Ik heb het natuurlijk nergens over gehad. Dat gaat ten eerste die vriendinnen niks aan en ten tweede had ik er de moed niet voor gehad. Zij lijkt zich nergens van bewust te zijn, dus of ze is onschuldig, of ze is een heel goede toneelspeelster, maar waarom zou ze mij er dan bij gevraagd hebben. Dat rijmt niet, dat zou erg sadistisch en geslepen van haar zijn en dat geloof ik niet.
Ik heb geen negatief beeld van haar, behalve dan dat ze irritant aantrekkelijk is en dat mijn relatie (door haar?) in zwaar weer verkeert.
Ben intussen thuis met mijn boodschappen en het huis is akelig leeg. Het bordje hangt al op de deur en mijn hulp heeft samen met de klusjesman een waanzinnig goede schoonmaakklus gedaan. De rommelige zij ingang van het kantoor is helemaal opgeruimd, de vloer blinkt en er staat zelfs een stoel en een kapstok.
Wat nu? Over tot de orde van de dag of gaan spioneren wat mijn eventueel aanstaande ex allemaal uitspookt deze week? Ik heb toch tijd genoeg, want ik zet geen voet in dat kantoor deze week, dat mag zijn secretaresse lekker alleen uitzoeken. Suggesties graag!
En nu het "mooiste"; ik op pad om boodschappen te gaan doen, voelde me ineens best een beetje zielig en alleen en dacht; kom, ik ga eerst even een salade'tje eten bij de plaatselijke bistro. Maar het was al 13 uur en het hele terras zat vol, ik had geen zin om binnen te zitten en wilde net weggaan toen ik ineens mijn naam hoorde roepen. Ik draai me om en wie zit er naar me te wuiven? P!!!
Ik had eigenlijk zin om hard weg te rennen, maar dat is ook zo stom, dus ik wuif flauwtjes terug, staat ze op, komt naar me toe en zegt; ben je alleen? Wilde je ook hier wat eten? Kom gezellig bij ons zitten, wij zijn er ook nog maar net!
Dan moet je ineens heel vlug beslissen en ik dacht; hoppa, waarom ook niet, dus ik volg haar naar haar tafeltje (normaal zou ik nou beschrijven wat ze aanhad, want dat had ik binnen twee seconden tot in detail gezien, maar dat leidt jullie weer af van het verhaal, dus dat doe ik maar niet). Ze zat met twee engelse vriendinnen, die deze week bij haar logeren. Heel leuke vrouwen, heel open en gezellig en er werd meteen een aperitiefje besteld. (Een beetje moed indrinken, ik raak nog aan de drank als dit nog even duurt
)Waar is J vroeg ze en ik zei dat hij was raften met de ouste. En daar begint ze aan haar vriendinnen uit te leggen wat voor een leuke familie wij zijn. Leuke man, leuke kinderen, leuke schoonmoeder, alles leuk...
Dus is lach maar zo'n beetje en ik dacht; is dit misschien wat zij mist? Geen kinderen, geen leuke man etc etc.
Om een lang verhaal kort te maken, het werd gewoon een heel gezellige lunch. Ik heb het natuurlijk nergens over gehad. Dat gaat ten eerste die vriendinnen niks aan en ten tweede had ik er de moed niet voor gehad. Zij lijkt zich nergens van bewust te zijn, dus of ze is onschuldig, of ze is een heel goede toneelspeelster, maar waarom zou ze mij er dan bij gevraagd hebben. Dat rijmt niet, dat zou erg sadistisch en geslepen van haar zijn en dat geloof ik niet.
Ik heb geen negatief beeld van haar, behalve dan dat ze irritant aantrekkelijk is en dat mijn relatie (door haar?) in zwaar weer verkeert.
Ben intussen thuis met mijn boodschappen en het huis is akelig leeg. Het bordje hangt al op de deur en mijn hulp heeft samen met de klusjesman een waanzinnig goede schoonmaakklus gedaan. De rommelige zij ingang van het kantoor is helemaal opgeruimd, de vloer blinkt en er staat zelfs een stoel en een kapstok.
Wat nu? Over tot de orde van de dag of gaan spioneren wat mijn eventueel aanstaande ex allemaal uitspookt deze week? Ik heb toch tijd genoeg, want ik zet geen voet in dat kantoor deze week, dat mag zijn secretaresse lekker alleen uitzoeken. Suggesties graag!
Xyz
zaterdag 24 september 2016 17:55
quote:jean_grey schreef op 24 september 2016 @ 15:48:
'Organisatorisch is dit veel beter.'
Ja dat snap ik. Thuis heeft hij nog een kind om zich heen. Bij zijn moeder heeft hij alle tijd en ruimte om haar te ontvangen.
Maar misschien ben ik te achterdochtig. Ik vind dit organisatorisch beter. De kinderen zijn vrij om te gaan waar ze willen, bij hem of bij mij. Bij hun oma hebben ze ook allemaal een eigen kamer, ze zijn daar vaak als wij op vakantie gaan (gingen) en ze niet mee wilden.
'Organisatorisch is dit veel beter.'
Ja dat snap ik. Thuis heeft hij nog een kind om zich heen. Bij zijn moeder heeft hij alle tijd en ruimte om haar te ontvangen.
Maar misschien ben ik te achterdochtig. Ik vind dit organisatorisch beter. De kinderen zijn vrij om te gaan waar ze willen, bij hem of bij mij. Bij hun oma hebben ze ook allemaal een eigen kamer, ze zijn daar vaak als wij op vakantie gaan (gingen) en ze niet mee wilden.
Xyz
zaterdag 24 september 2016 18:03
Ik lees nu net bij, want had dit al opgegeven.
Even een samenvatting.
Jij zit op een terras en vermaakt je. Een van de vrouwen in het gezelschap is (zonder dat ze t zelf weet) de oorzaak van het feit dat je man nu aan het verhuizen is naar het huis van je moeder op tien minuten afstand.
Ook nog intussen draaft het personeel om deze absurde verhuizing mogelijk te maken.
Oh, en in het kasteel van je schoonmoeder op tien minuten afstand hebben de kinderen een eigen kamer.
Pfffffff
Even een samenvatting.
Jij zit op een terras en vermaakt je. Een van de vrouwen in het gezelschap is (zonder dat ze t zelf weet) de oorzaak van het feit dat je man nu aan het verhuizen is naar het huis van je moeder op tien minuten afstand.
Ook nog intussen draaft het personeel om deze absurde verhuizing mogelijk te maken.
Oh, en in het kasteel van je schoonmoeder op tien minuten afstand hebben de kinderen een eigen kamer.
Pfffffff
zaterdag 24 september 2016 18:07
quote:Waterman26 schreef op 24 september 2016 @ 18:03:
Ik lees nu net bij, want had dit al opgegeven.
Even een samenvatting.
Jij zit op een terras en vermaakt je. Een van de vrouwen in het gezelschap is (zonder dat ze t zelf weet) de oorzaak van het feit dat je man nu aan het verhuizen is naar het huis van je moeder op tien minuten afstand.
Ook nog intussen draaft het personeel om deze absurde verhuizing mogelijk te maken.
Oh, en in het kasteel van je schoonmoeder op tien minuten afstand hebben de kinderen een eigen kamer.
Pfffffff
Maar wat wil je daarmee zeggen??
TO ik zou niet gaan spioneren. Probeer je eigen ding te doen, te ontspannen. Je maakt het anders alleen maar erger. Als hij vreemd wil gaan kun je dat toch niet tegenhouden
Ik lees nu net bij, want had dit al opgegeven.
Even een samenvatting.
Jij zit op een terras en vermaakt je. Een van de vrouwen in het gezelschap is (zonder dat ze t zelf weet) de oorzaak van het feit dat je man nu aan het verhuizen is naar het huis van je moeder op tien minuten afstand.
Ook nog intussen draaft het personeel om deze absurde verhuizing mogelijk te maken.
Oh, en in het kasteel van je schoonmoeder op tien minuten afstand hebben de kinderen een eigen kamer.
Pfffffff
Maar wat wil je daarmee zeggen??
TO ik zou niet gaan spioneren. Probeer je eigen ding te doen, te ontspannen. Je maakt het anders alleen maar erger. Als hij vreemd wil gaan kun je dat toch niet tegenhouden
zaterdag 24 september 2016 18:11
quote:Sosa85 schreef op 24 september 2016 @ 18:07:
[...]
Maar wat wil je daarmee zeggen??
TO ik zou niet gaan spioneren. Probeer je eigen ding te doen, te ontspannen. Je maakt het anders alleen maar erger. Als hij vreemd wil gaan kun je dat toch niet tegenhouden
Wat ik al eerder las. Dit verhaal klopt niet en nee, dat heeft niets te maken met dat de Franse samenleving zo anders is dan de Nederlandse. Het is gewoon een raar verhaal
Maar laat maar, ik trek me terug in de meeleesstand.
[...]
Maar wat wil je daarmee zeggen??
TO ik zou niet gaan spioneren. Probeer je eigen ding te doen, te ontspannen. Je maakt het anders alleen maar erger. Als hij vreemd wil gaan kun je dat toch niet tegenhouden
Wat ik al eerder las. Dit verhaal klopt niet en nee, dat heeft niets te maken met dat de Franse samenleving zo anders is dan de Nederlandse. Het is gewoon een raar verhaal
Maar laat maar, ik trek me terug in de meeleesstand.
zaterdag 24 september 2016 18:22
quote:Sosa85 schreef op 24 september 2016 @ 18:07:
[...]
Maar wat wil je daarmee zeggen??
TO ik zou niet gaan spioneren. Probeer je eigen ding te doen, te ontspannen. Je maakt het anders alleen maar erger. Als hij vreemd wil gaan kun je dat toch niet tegenhoudenDus proberen kalm te blijven en afwachten... Ja, dat is waarschijnlijk het beste... Ik hoop dat ik dat kan.
[...]
Maar wat wil je daarmee zeggen??
TO ik zou niet gaan spioneren. Probeer je eigen ding te doen, te ontspannen. Je maakt het anders alleen maar erger. Als hij vreemd wil gaan kun je dat toch niet tegenhoudenDus proberen kalm te blijven en afwachten... Ja, dat is waarschijnlijk het beste... Ik hoop dat ik dat kan.
Xyz
zaterdag 24 september 2016 18:28
quote:Waterman26 schreef op 24 september 2016 @ 18:11:
[...]
Wat ik al eerder las. Dit verhaal klopt niet en nee, dat heeft niets te maken met dat de Franse samenleving zo anders is dan de Nederlandse. Het is gewoon een raar verhaal
Maar laat maar, ik trek me terug in de meeleesstand.Dat constant in twijfel trekken van wat ik meemaak begint behoorlijk irritant te worden. Je bent niet verplicht om mee te lezen! Ik ga niet nog meer dingen weglaten om het voor mensen zoals jij geloofwaardiger te maken. Al schrijvend krijg ik de zaken ook voor mezelf op een rij en de dingen zijn hier zoals ze zijn. Je cynisme is volledig misplaatst.
[...]
Wat ik al eerder las. Dit verhaal klopt niet en nee, dat heeft niets te maken met dat de Franse samenleving zo anders is dan de Nederlandse. Het is gewoon een raar verhaal
Maar laat maar, ik trek me terug in de meeleesstand.Dat constant in twijfel trekken van wat ik meemaak begint behoorlijk irritant te worden. Je bent niet verplicht om mee te lezen! Ik ga niet nog meer dingen weglaten om het voor mensen zoals jij geloofwaardiger te maken. Al schrijvend krijg ik de zaken ook voor mezelf op een rij en de dingen zijn hier zoals ze zijn. Je cynisme is volledig misplaatst.
Xyz
zaterdag 24 september 2016 18:31
zaterdag 24 september 2016 20:53
zaterdag 24 september 2016 21:16
quote:Jaja007 schreef op 24 september 2016 @ 11:09:
[...]
Reacties en emoties zijn vaak hysterisch en theatraal als in in zo'n situatie terecht komt.
Dat is menselijk, maar niet altijd te begrijpen voor een buitenstaander.
Neehoor dit is het allereerste topic wat ik in twijfel trek om de absurde schrijfstijl en puur omdat ik de connectie niet voel. De meeste topics zijn geschreven zoals een goede vriendin jou iets zou vertellen (als je begrijpt wat ik bedoel). Dit niet. Dit leest alsof iemand zijn verhaal in boekvorm heeft gegoten.
Overigens zijn de laatste reacties van TO wel normaal en menselijk, op een 'vriendinnen-toon', dus meer geloofwaardig.
[...]
Reacties en emoties zijn vaak hysterisch en theatraal als in in zo'n situatie terecht komt.
Dat is menselijk, maar niet altijd te begrijpen voor een buitenstaander.
Neehoor dit is het allereerste topic wat ik in twijfel trek om de absurde schrijfstijl en puur omdat ik de connectie niet voel. De meeste topics zijn geschreven zoals een goede vriendin jou iets zou vertellen (als je begrijpt wat ik bedoel). Dit niet. Dit leest alsof iemand zijn verhaal in boekvorm heeft gegoten.
Overigens zijn de laatste reacties van TO wel normaal en menselijk, op een 'vriendinnen-toon', dus meer geloofwaardig.
