Hoe interpreteren jullie het gedrag van mijn collega?

Ik wil even weten hoe jullie het gedrag van een collega interpreteren die ik - toegegeven - een heel klein beetje leuk vind.



Een half jaar geleden leerde ik via een forum X kennen, we deelden dezelfde passie. Achteraf bleken we voor dezelfde werkgever in hetzelfde gebouw te werken. Hij zit op een andere verdieping, dus we zien elkaar nooit. Ik vond hem in het begin wel al leuk, maar ik had niet het gevoel dat de interesse wederzijds was. Dat leidde ik af uit een opmerking van hem: hij begreep niet dat er koppels bij ons waren die samen naar het werk kwamen, samen de dag doorbrachten op de werkvloer en dan ook nog eens thuis samen waren. Leek me een hint alsin "ik wil geen relatie met een collega", dus ik liet het varen.



We hielden wel wekelijks contact via een app. Vorige maand hadden we ons personeelsfeest. In de voormiddag moesten we wel nog werken in ons gebouw. Toevallig nam hij dezelfde lift 's morgens. Ik had hem met mijn suffe kop niet direct herkend. Hij zei hallo en ik mompelde iets terug, maar had pas enkele seconden later door dat hij het was. Nadien zei hij op onze chat van het werk (waar we normaal nooit praatten) dat ik er mooi uitzag. Dit verbaasde mij, omdat hij erg verlegen is. Op het personeelsfeest zelf hebben we wat zitten sms'en maar ik zat bij mijn team en hij bij het zijne. 's Avonds stuurde hij dan opnieuw dat ik er echt goed uitzag in die jurk. "En dat mijn job mij erg goed afgaat". Vond die laatste opmerking raar (hij had me zien lopen met een camera, ik maak videomateriaal o.a.). Ik stuurde dan terug of hij soms gezopen had, maar hij ontkende dat. Hij typte ook vrij foutloos, dus het kan kloppen. De dag nadien stuurde hij een foto van eten dat ie had klaargemaakt (waarvan hij weet dat het mijn lievelingsgerecht is), met de opmerking dat zijn kookkunsten wel beperkt waren. Ik stuurde dan dat ze sowieso veel beter waren dan de mijne, waarop hij zei "dat we ze eens moesten vergelijken".



Sindsdien sturen we tot 's nachts met elkaar en vaak stuurt hij 's ochtends vroeg als eerste weer een sms. Het is altijd onschuldig, geen geflirt, geen erotische berichten. 1x ging het over sm, ik weet niet hoe we daarop zijn gekomen. Hij zei dat hij niet begreep dat sommige mensen dat afkeuren. Ik kick toevallig op sm, maar heb mijn mond gehouden en geen hints gegeven, want ik wil niet dat dit geweten is in mijn professionele kring. Gisteren heb ik hem dan eindelijk gevraagd of we vandaag samen zouden lunchen. Het was echter de laatste dag van zijn enige collega, die na 10 jaar weggaat. Hij zei dat volgende week perfect is om samen te lunchen + blozende smileys erbij. Vandaag stond hij plots aan mijn bureau met zijn collega die weggaat. Hij wist dat ik een probleem had op mijn pc en blijkbaar kon zijn collega daarbij helpen. Hij stond er eigenlijk maar gewoon bij, want enkel zijn collega kon me helpen dus we hebben niet echt veel gezegd tegen elkaar. Heb wel eens gelachen en iets aan hem gevraagd om toch maar iets te zeggen.



Wat maken jullie hieruit op? Totaal geen interesse? Louter vriendschappelijk? Beetje flirterig? Ik had een half jaar eerder de indruk dat hij echt geen interesse had, maar nu twijfel ik. En ik haat twijfels en verliefdheid en dit melig gedoe dus verlos me uit mijn lijden



Edit: we zijn allebei vrijgezel en zijn niet afhankelijk van elkaar op professioneel vlak. Onze jobs hebben niks met elkaar te zien. We staan ook op gelijk niveau in de hiërarchie.

Oh sorry, dat ben ik vergeten. We zijn allebei vrijgezel. We zijn niet afhankelijk van elkaar op het werk, we voeren een compleet andere job uit en onze bazen hebben ook niks met elkaar te maken.

quote:mel.nl schreef op 28 april 2017 @ 22:13:

Wat ik hieruit opmaak is dat het veel te langdradig allemaal is en het makkelijker is om op die man af te stappen en te zeggen wat je van hem vind of om te vragen of hij met je op date wil of weet ik wat...Mwah het is wel een collega, dan ben je toch extra voorzichtig met dit soort dingen.

Hm ja dat is waar. Ik zal hem volgende week meteen herinneren aan onze lunchafspraak als dat bevalt, vraag ik hem wel uit in mijn privétijd. Hij is nog terughoudender dan ik denk ik dus op hem wachten is niet echt een optie. Ik ben zelf heel introvert, maar niet verlegen.

Ik twijfelde omdat hij toen hij die complimenten 's avonds stuurde misschien gedronken had + we sturen nooit flirterige dingen naar elkaar En hij vraagt me zelf niet uit (ok hij is verlegen maar toch, doesn't help!).



In ieder geval, ik heb net weer een bericht van hem ontvangen



we blijven rustig