Relaties
alle pijlers
Hoe lossen jullie onenigheid op?
woensdag 29 maart 2017 12:34
Ik zit thuis in een klein conflict en doordat ik me er zo ontzettend rot over voel vind ik het tijd voor raad.
Het klinkt zo kansloos als ik het opschrijf. Dat we hier rottigheid om hebben, maar ik weet nou niet of ik mijn poot stijf moet houden of sorry moet zeggen. Uber non-topic.
Man en ik zijn al jaren bij elkaar. We wonen nu sinds een jaar of 2 in een huis met een trap. Man vertikt het om iets wat op de trap ligt mee naar boven te nemen. Hij vindt het bovendien gevaarlijk dat ik er iets op leg. Ik vind het onzin om voor elk dingetje wat naar boven moet ik de trap op moet lopen. We hebben hier al eens eerder woorden om gehad waarin hij heel stellig was. Maar ik ook. Het is niet dat ik niks doe. Ik kook, dek de tafel, doe de vaatwasser, maak het aanrecht schoon, was, droog, vouw, strijk, enz enz enz. Ik vind het een kleine moeite om iets mee te nemen wat op de trap ligt als je toch naar boven gaat.
Gisteren liep hij voor me de trap op en nam uiteraard niets mee. Toen ik hem vroeg of hij ook wat mee wilde nemen zei hij dat hij toch duidelijk was geweest dat hij niks mee neemt wat op de trap ligt. Ik heb tegen hem gezegd dat we het huishouden toch samen doen? Dat ik ook veel voor hem doe en dat het toch een kleine moeite is dat hij meeneemt wat er op de trap ligt.
Anyway, dit is maar een voorbeeld. We hebben wel vaker van deze dingen aan de hand gehad. Vanmorgen was het een kille boel thuis, goedemorgen en dat was het. Ik kreeg nog net een kus op mijn wang dat hij naar zijn werk ging. Het is verdorie een machtstrijd om een fucking prulletje op de trap. Ik weet het. Het is kansloos en ik voel me kinderachtig rot.
Maar ik zit tussen: Ben ik nou zo onredelijk? En joh zeg nou maar sorry dan ben je van dit gevoel af.
Ik ben gewoon heel benieuwd hoe jullie dit soort kleine akkefietjes oplossen?
Het klinkt zo kansloos als ik het opschrijf. Dat we hier rottigheid om hebben, maar ik weet nou niet of ik mijn poot stijf moet houden of sorry moet zeggen. Uber non-topic.
Man en ik zijn al jaren bij elkaar. We wonen nu sinds een jaar of 2 in een huis met een trap. Man vertikt het om iets wat op de trap ligt mee naar boven te nemen. Hij vindt het bovendien gevaarlijk dat ik er iets op leg. Ik vind het onzin om voor elk dingetje wat naar boven moet ik de trap op moet lopen. We hebben hier al eens eerder woorden om gehad waarin hij heel stellig was. Maar ik ook. Het is niet dat ik niks doe. Ik kook, dek de tafel, doe de vaatwasser, maak het aanrecht schoon, was, droog, vouw, strijk, enz enz enz. Ik vind het een kleine moeite om iets mee te nemen wat op de trap ligt als je toch naar boven gaat.
Gisteren liep hij voor me de trap op en nam uiteraard niets mee. Toen ik hem vroeg of hij ook wat mee wilde nemen zei hij dat hij toch duidelijk was geweest dat hij niks mee neemt wat op de trap ligt. Ik heb tegen hem gezegd dat we het huishouden toch samen doen? Dat ik ook veel voor hem doe en dat het toch een kleine moeite is dat hij meeneemt wat er op de trap ligt.
Anyway, dit is maar een voorbeeld. We hebben wel vaker van deze dingen aan de hand gehad. Vanmorgen was het een kille boel thuis, goedemorgen en dat was het. Ik kreeg nog net een kus op mijn wang dat hij naar zijn werk ging. Het is verdorie een machtstrijd om een fucking prulletje op de trap. Ik weet het. Het is kansloos en ik voel me kinderachtig rot.
Maar ik zit tussen: Ben ik nou zo onredelijk? En joh zeg nou maar sorry dan ben je van dit gevoel af.
Ik ben gewoon heel benieuwd hoe jullie dit soort kleine akkefietjes oplossen?
woensdag 29 maart 2017 14:03
woensdag 29 maart 2017 14:05
quote:MoirenPhae schreef op 29 maart 2017 @ 13:43:
[...]
Ik vind het best moeilijk en heb het zelfs nog van huis uit geleerd.
Het is geen grote bende, maar mijn lunch bord staat nog op de eettafel bedenk ik me nu.
Ik denk er gewoon vaak niet aan, omdat het me niet opvalt.Vind je het moeilijk omdat je niet weet waar dingen horen of omdat je het moeilijk vind je ertoe te zetten het daadwerkelijk te doen? Dat zijn wat mij betreft hele verschillende dingen.
[...]
Ik vind het best moeilijk en heb het zelfs nog van huis uit geleerd.
Het is geen grote bende, maar mijn lunch bord staat nog op de eettafel bedenk ik me nu.
Ik denk er gewoon vaak niet aan, omdat het me niet opvalt.Vind je het moeilijk omdat je niet weet waar dingen horen of omdat je het moeilijk vind je ertoe te zetten het daadwerkelijk te doen? Dat zijn wat mij betreft hele verschillende dingen.
woensdag 29 maart 2017 14:09
quote:doornroosje9 schreef op 29 maart 2017 @ 12:37:
Euhm, zet een mandje naast de trap waar je alle spullen inlegt die naar boven moeten? Niet gevaarlijk, want niet op de trap en probleem opgelost.wat een goed idee! ik heb deze strijd thuis gewonnen, tenminste in zoverre dat ik de spullen meeneem maar hij iig niet meer zeurt over het gevaar.... er staat nu dus al 6 weken hier iets kleins op de trap wat hij heeft neergezet deze keer. ik vertik het om het mee te nemen. het is erg vervelend en kinderachtig ik weet het. maar ik zou echt niet toegeven.
Euhm, zet een mandje naast de trap waar je alle spullen inlegt die naar boven moeten? Niet gevaarlijk, want niet op de trap en probleem opgelost.wat een goed idee! ik heb deze strijd thuis gewonnen, tenminste in zoverre dat ik de spullen meeneem maar hij iig niet meer zeurt over het gevaar.... er staat nu dus al 6 weken hier iets kleins op de trap wat hij heeft neergezet deze keer. ik vertik het om het mee te nemen. het is erg vervelend en kinderachtig ik weet het. maar ik zou echt niet toegeven.
Don't cry, buy a bag and move on.
woensdag 29 maart 2017 14:11
Ik heb niet alle reacties gelezen. Vond je post intrigerend. De oplossing is eenvoudiger dan je denkt en sinds ik het zelf toepas is er bijna overal rust in de tent gekomen. Jij bedenkt dat iets op een bepaalde manier moet gebeuren dan ben jij degene die het honderd procent uitvoert. Je doet wat voor jou werkt en trekt niemand mee in je starheid. Omgekeerd mag je man van alles vinden over hoe dingen in zijn ogen moeten, dan mag hij het ook helemaal zelf doen als jij daar het nut niet van in ziet. Je treft elkaar daar waar je wel op 1 lijn ligt. Die andere twee lijnen mag ieder individueel uitzetten en opvolgen. Machtsstrijd is zo onzinnig en haalt de basis van je eigenwaarde volledig onderuit. Alsof je je waarde in de ogen van je man wilt laten gelden terwijl zoiets onmogelijk is. De strijd niet aangaan is wat je sterker maakt.
woensdag 29 maart 2017 14:11
woensdag 29 maart 2017 14:15
Bij dit soort discussies ben ik altijd voor kamp rommelkont. Ik kan het nl niet, opruimen, en mensen die het wel kunnen zullen dat nooit begrijpen. Vergelijk het maar met dyscalculie, en mensen die niet zelf hun belastingaangifte kunnen doen (dat kan ik wel).
Als je het huis van mijn moeder en zus ziet, begrijp je wel waar het vandaan komt. Ook mijn moeders ouderlijk huis was een klerezooi. Wat dat betreft doen zus en ik het nog heel aardig. De belangrijke dingen lukken wel, het is schoon en alle rekeningen worden op tijd betaald.
Als je het huis van mijn moeder en zus ziet, begrijp je wel waar het vandaan komt. Ook mijn moeders ouderlijk huis was een klerezooi. Wat dat betreft doen zus en ik het nog heel aardig. De belangrijke dingen lukken wel, het is schoon en alle rekeningen worden op tijd betaald.
woensdag 29 maart 2017 14:24
quote:_X_ schreef op 29 maart 2017 @ 14:11:
Ik heb niet alle reacties gelezen. Vond je post intrigerend. De oplossing is eenvoudiger dan je denkt en sinds ik het zelf toepas is er bijna overal rust in de tent gekomen. Jij bedenkt dat iets op een bepaalde manier moet gebeuren dan ben jij degene die het honderd procent uitvoert. Je doet wat voor jou werkt en trekt niemand mee in je starheid. Omgekeerd mag je man van alles vinden over hoe dingen in zijn ogen moeten, dan mag hij het ook helemaal zelf doen als jij daar het nut niet van in ziet. Je treft elkaar daar waar je wel op 1 lijn ligt. Die andere twee lijnen mag ieder individueel uitzetten en opvolgen. Machtsstrijd is zo onzinnig en haalt de basis van je eigenwaarde volledig onderuit. Alsof je je waarde in de ogen van je man wilt laten gelden terwijl zoiets onmogelijk is. De strijd niet aangaan is wat je sterker maakt.Zo eenvoudig is het niet. In het geval van TO eindig je dan met een situatie waarin je het hele huishouden in je eentje mag doen.
Ik heb niet alle reacties gelezen. Vond je post intrigerend. De oplossing is eenvoudiger dan je denkt en sinds ik het zelf toepas is er bijna overal rust in de tent gekomen. Jij bedenkt dat iets op een bepaalde manier moet gebeuren dan ben jij degene die het honderd procent uitvoert. Je doet wat voor jou werkt en trekt niemand mee in je starheid. Omgekeerd mag je man van alles vinden over hoe dingen in zijn ogen moeten, dan mag hij het ook helemaal zelf doen als jij daar het nut niet van in ziet. Je treft elkaar daar waar je wel op 1 lijn ligt. Die andere twee lijnen mag ieder individueel uitzetten en opvolgen. Machtsstrijd is zo onzinnig en haalt de basis van je eigenwaarde volledig onderuit. Alsof je je waarde in de ogen van je man wilt laten gelden terwijl zoiets onmogelijk is. De strijd niet aangaan is wat je sterker maakt.Zo eenvoudig is het niet. In het geval van TO eindig je dan met een situatie waarin je het hele huishouden in je eentje mag doen.
woensdag 29 maart 2017 14:27
quote:MinkeDeWit schreef op 29 maart 2017 @ 14:15:
Bij dit soort discussies ben ik altijd voor kamp rommelkont. Ik kan het nl niet, opruimen, en mensen die het wel kunnen zullen dat nooit begrijpen. Vergelijk het maar met dyscalculie, en mensen die niet zelf hun belastingaangifte kunnen doen (dat kan ik wel).
Als je het huis van mijn moeder en zus ziet, begrijp je wel waar het vandaan komt. Ook mijn moeders ouderlijk huis was een klerezooi. Wat dat betreft doen zus en ik het nog heel aardig. De belangrijke dingen lukken wel, het is schoon en alle rekeningen worden op tijd betaald.Je kan best een rommelkont zijn, maar als je partner je vraagt of je even wat mee naar boven wilt nemen en je weigert botweg, dan heeft dat niets te maken met een rommelkont zijn, maar dan heeft dat te maken met macht.
Bij dit soort discussies ben ik altijd voor kamp rommelkont. Ik kan het nl niet, opruimen, en mensen die het wel kunnen zullen dat nooit begrijpen. Vergelijk het maar met dyscalculie, en mensen die niet zelf hun belastingaangifte kunnen doen (dat kan ik wel).
Als je het huis van mijn moeder en zus ziet, begrijp je wel waar het vandaan komt. Ook mijn moeders ouderlijk huis was een klerezooi. Wat dat betreft doen zus en ik het nog heel aardig. De belangrijke dingen lukken wel, het is schoon en alle rekeningen worden op tijd betaald.Je kan best een rommelkont zijn, maar als je partner je vraagt of je even wat mee naar boven wilt nemen en je weigert botweg, dan heeft dat niets te maken met een rommelkont zijn, maar dan heeft dat te maken met macht.
woensdag 29 maart 2017 14:27
quote:patsy--stone schreef op 29 maart 2017 @ 13:49:
[...]
Als ik alles bij elkaar optel wat je typt in dit topic, kom je heel erg oververmoeid over. Als iemand die vindt dat ze alles in haar eentje moet oplossen, gezellig moet houden, draaiend moet houden.
En het komt misschien door hoe rot je je nu even voelt, maar wat je als pluspunten van je man / relatie noemt, en als redenen om bij elkaar te blijven... klinkt best wel technisch en zakelijk. Als iemand dat op die manier over mij zou zeggen, dan zou ik me toch flink achter de oren krabben, hoe fijn die ander het leven met mij eigenlijk nog vindt!
Wat ik bedoelde: hebben jullie het ook LEUK samen? Dat je blij bent om elkaar weer te spreken na een dag werken? Dat je uitkijkt naar leuke dingen die jullie in de planning hebben? Dat je kan lachen samen? Verdriet kunt delen? Goed kunt sparren over lastige dingen(bijvoorbeeld over je werk, of over de opvoeding van je kind.) Dat je (vooral) het beste in elkaar boven haalt, en elkaar 'groter' maakt in plaats van 'kleiner'? (Elkaar laten groeien, in plaats van alsmaar inleveren op wie je eigenlijk bent.)
En dat bedoel ik beide kanten op, geef jij al met al je man het gevoel dat hij tof is zoals hij is, dat je blij bent dat je met hem samen bent, ook al heeft hij minpunten?
Omdat ik me vandaag zo rottig voel kan ik niet zo goed bij mijn gevoel komen. Ik hou ontzettend van hem, ben blij als hij thuis komt, is er altijd voor me als ik verdrietig ben of wil praten. Is nog steeds blij met mij en onze relatie, terwijl het de afgelopen jaren best wel even doorploegen is geweest. Hij is een mooie man, heeft een goed gevoel voor humor, maakt me bijna elke dag wel aan het lachen.
Maar ik zou willen dat we wat meer de telefoon lieten voor wat hij was, dat we wat meer praten, ik zoek meer diepgang, interesse, en intimiteit in zowel gesprekken als in bed..
[...]
Als ik alles bij elkaar optel wat je typt in dit topic, kom je heel erg oververmoeid over. Als iemand die vindt dat ze alles in haar eentje moet oplossen, gezellig moet houden, draaiend moet houden.
En het komt misschien door hoe rot je je nu even voelt, maar wat je als pluspunten van je man / relatie noemt, en als redenen om bij elkaar te blijven... klinkt best wel technisch en zakelijk. Als iemand dat op die manier over mij zou zeggen, dan zou ik me toch flink achter de oren krabben, hoe fijn die ander het leven met mij eigenlijk nog vindt!
Wat ik bedoelde: hebben jullie het ook LEUK samen? Dat je blij bent om elkaar weer te spreken na een dag werken? Dat je uitkijkt naar leuke dingen die jullie in de planning hebben? Dat je kan lachen samen? Verdriet kunt delen? Goed kunt sparren over lastige dingen(bijvoorbeeld over je werk, of over de opvoeding van je kind.) Dat je (vooral) het beste in elkaar boven haalt, en elkaar 'groter' maakt in plaats van 'kleiner'? (Elkaar laten groeien, in plaats van alsmaar inleveren op wie je eigenlijk bent.)
En dat bedoel ik beide kanten op, geef jij al met al je man het gevoel dat hij tof is zoals hij is, dat je blij bent dat je met hem samen bent, ook al heeft hij minpunten?
Omdat ik me vandaag zo rottig voel kan ik niet zo goed bij mijn gevoel komen. Ik hou ontzettend van hem, ben blij als hij thuis komt, is er altijd voor me als ik verdrietig ben of wil praten. Is nog steeds blij met mij en onze relatie, terwijl het de afgelopen jaren best wel even doorploegen is geweest. Hij is een mooie man, heeft een goed gevoel voor humor, maakt me bijna elke dag wel aan het lachen.
Maar ik zou willen dat we wat meer de telefoon lieten voor wat hij was, dat we wat meer praten, ik zoek meer diepgang, interesse, en intimiteit in zowel gesprekken als in bed..
woensdag 29 maart 2017 14:27
quote:Fee-de-Goede schreef op 29 maart 2017 @ 14:19:
Dat iemand rommelig is heeft toch niks te maken met het niet mee willen nemen of zo autoritair tegen je vrouw te doen?? Daar gaat het toch eigenlijk over?Ik denk dat hij ook een beetje iebel wordt van het gezeur, dus dan zet je je grenzen wat scherper.
Dat iemand rommelig is heeft toch niks te maken met het niet mee willen nemen of zo autoritair tegen je vrouw te doen?? Daar gaat het toch eigenlijk over?Ik denk dat hij ook een beetje iebel wordt van het gezeur, dus dan zet je je grenzen wat scherper.
woensdag 29 maart 2017 14:28
quote:Fee-de-Goede schreef op 29 maart 2017 @ 14:19:
Dat iemand rommelig is heeft toch niks te maken met het niet mee willen nemen of zo autoritair tegen je vrouw te doen?? Daar gaat het toch eigenlijk over?Wie zegt dat zij niet autoritair tegen hem heeft gedaan? In de eis dat hij het wel mee naar boven neemt, en dat het systeem (tegen zijn zin) zo is dat er dingen op de trap mogen worden gelegd?
Dat iemand rommelig is heeft toch niks te maken met het niet mee willen nemen of zo autoritair tegen je vrouw te doen?? Daar gaat het toch eigenlijk over?Wie zegt dat zij niet autoritair tegen hem heeft gedaan? In de eis dat hij het wel mee naar boven neemt, en dat het systeem (tegen zijn zin) zo is dat er dingen op de trap mogen worden gelegd?
You can never have too many hats, gloves and shoes
woensdag 29 maart 2017 14:31
quote:julius schreef op 29 maart 2017 @ 14:27:
[...]
Je kan best een rommelkont zijn, maar als je partner je vraagt of je even wat mee naar boven wilt nemen en je weigert botweg, dan heeft dat niets te maken met een rommelkont zijn, maar dan heeft dat te maken met macht.Of duidelijkheid. Stel dat je het ergens niet mee eens bent, om de een of andere reden, dan zou je toch moeten meewerken aan dat systeem waar je tegen bent?
[...]
Je kan best een rommelkont zijn, maar als je partner je vraagt of je even wat mee naar boven wilt nemen en je weigert botweg, dan heeft dat niets te maken met een rommelkont zijn, maar dan heeft dat te maken met macht.Of duidelijkheid. Stel dat je het ergens niet mee eens bent, om de een of andere reden, dan zou je toch moeten meewerken aan dat systeem waar je tegen bent?
woensdag 29 maart 2017 14:31
Hier kwamen zulke discussies voorheen ook wel voor. Man vond iets irritant /niet handig /whatever DUS het moest anders.
Leuk bedacht dat ik rekening moet houden met hem, maar waarom denk je dat ik het zo doe?
Leuk geoordeeld hoor:"loop gewoon naar boven met je luie reet" of :"dat traphekje in de keuken vind ik irritant ",maar denk eens verder?
Ik ben de hele dag druk hier,ik mag wel alles doen hier in huis,maar het mezelf dan niet makkelijk maken omdat de ander geen last heeft van de reden dat ik iets doe,maar wel van mijn handelen ? Lekker kortzichtig en egoïstisch.
Noem het lui,maar ik heb meer dingen te doen dan 12 keer per dag spullen naar boven brengen en dreumesen uit vaatwassers te plukken of te entertainen omdat ze jengelend aan mn been hangen onder het koken.
Als je ergens samen leeft moet je rekening met elkaar houden en geven en nemen. Maar dat is uiteraard wel tweerichtingsverkeer.
Na het zo uitgesproken te hebben begreep hij het wel en doet hij er niet meer moeilijk over. Niet bewust althans, heel soms moppert hij nog weleens over iets,maar als ik hem dan uitleg waarom ik het zo doe dan snapt hij het en is het oké.
Leuk bedacht dat ik rekening moet houden met hem, maar waarom denk je dat ik het zo doe?
Leuk geoordeeld hoor:"loop gewoon naar boven met je luie reet" of :"dat traphekje in de keuken vind ik irritant ",maar denk eens verder?
Ik ben de hele dag druk hier,ik mag wel alles doen hier in huis,maar het mezelf dan niet makkelijk maken omdat de ander geen last heeft van de reden dat ik iets doe,maar wel van mijn handelen ? Lekker kortzichtig en egoïstisch.
Noem het lui,maar ik heb meer dingen te doen dan 12 keer per dag spullen naar boven brengen en dreumesen uit vaatwassers te plukken of te entertainen omdat ze jengelend aan mn been hangen onder het koken.
Als je ergens samen leeft moet je rekening met elkaar houden en geven en nemen. Maar dat is uiteraard wel tweerichtingsverkeer.
Na het zo uitgesproken te hebben begreep hij het wel en doet hij er niet meer moeilijk over. Niet bewust althans, heel soms moppert hij nog weleens over iets,maar als ik hem dan uitleg waarom ik het zo doe dan snapt hij het en is het oké.
woensdag 29 maart 2017 14:33
quote:honingbijtje schreef op 29 maart 2017 @ 13:49:
[...]
Hm, dan moet de verdeling anders, zodat er naar sterke punten wordt verdeeld. Ik ben ook meer van het opruimen, mijn partner van het stoffen. Ik ben van het soppen, hij doet de tuin. Ik doe het klussen, hij de was, dat soort dingen. Dus misschien niet een rooster, maar meer een klusverdeling. Zodat achterstalligheid niet op de volgende toerbeurt neerkomt maar altijd bij de persoon blijft. Dat scheelt een hoop ergernis, als je een taak gewoon kunt laten liggen voor de verantwoordelijke.
Misschien kun je ook je kinderen betrekken, die ook hun eigen deel kunnen doen (tafel dekken en afruimen, vaat, stofzuigen)
Ik verbaas me toch altijd weer over hoe gemakkelijk partners denken over het afschuiven van huishoudelijke klussen, en wat een gevecht het soms moet zijn om respect te krijgen voor verzet werk. Om niet het afvoerputje van alle blijven liggende rotklusjes te worden. Om kennelijk altijd de titel eindverantwoordelijke te moeten dragen. Dat de ander gewoon in je gezicht durft te zeggen 'dat doe ik niet'. Wat doe je dan effectief wel? Het op je partner afschuiven! Of gewoon zeggen 'ik weet niet hoe'. Komop zeg, let me google that for you!
Ik las laatst een boek over optimale verdelingen in het huishouden met speltheorie. Dat met een effectieve verdeling de ene wel altijd meer doet dan de ander, maar ieder effectief minder uren besteed. Dus beide doen waar ze goed in zijn, en dan had je een tijdsbesparing van bijv. 10 uur p.p. alleen de ene was dan 3 uur lrijt en de ander 5 uur. Dat werkt misschien als er iets tegenover staat van waarde, maar dag indag uit meer investeren in het gezamelijke dan de andere gaat wringen. Zoals nu.
En het argument dat je als je alleen bent ook bezig moet? Je eigen troep irriteert een stuk minder dan respectloos als sloof worden behandeld.
Kortom, iedereen die zegt zet je erover heen praat tegen de verkeerde partner. Jouw man moet eens even gaan investeren in de relatie relatie, op welke manier dan ook. De verhouding is scheef.
Ik probeer te accepteren dat als ik niet tegen hem wil zeuren over alles dat ik dan wat meer moet doen. En de andere keer zal hij dan wat meer doen, tenminste dat hoop ik. Hij is ook langer van huis dan ik per dag omdat ik dichter bij huis werk. Ik wil ook gewoon van dat ontevreden gevoel af. En het accepteren dat het leven is zoals het is. Net zoals mijn moeder graag zuster wilde worden maar altijd in de huishouding heeft gewerkt. We hebben al zoveel meer keuzes dan vroeger!
We moeten ook zeer zeker in gesprek, ik wil van hem ook weten wat er allemaal achter zit. Misschien vanavond wel meteen. Koe en hoorns, zoiets.
[...]
Hm, dan moet de verdeling anders, zodat er naar sterke punten wordt verdeeld. Ik ben ook meer van het opruimen, mijn partner van het stoffen. Ik ben van het soppen, hij doet de tuin. Ik doe het klussen, hij de was, dat soort dingen. Dus misschien niet een rooster, maar meer een klusverdeling. Zodat achterstalligheid niet op de volgende toerbeurt neerkomt maar altijd bij de persoon blijft. Dat scheelt een hoop ergernis, als je een taak gewoon kunt laten liggen voor de verantwoordelijke.
Misschien kun je ook je kinderen betrekken, die ook hun eigen deel kunnen doen (tafel dekken en afruimen, vaat, stofzuigen)
Ik verbaas me toch altijd weer over hoe gemakkelijk partners denken over het afschuiven van huishoudelijke klussen, en wat een gevecht het soms moet zijn om respect te krijgen voor verzet werk. Om niet het afvoerputje van alle blijven liggende rotklusjes te worden. Om kennelijk altijd de titel eindverantwoordelijke te moeten dragen. Dat de ander gewoon in je gezicht durft te zeggen 'dat doe ik niet'. Wat doe je dan effectief wel? Het op je partner afschuiven! Of gewoon zeggen 'ik weet niet hoe'. Komop zeg, let me google that for you!
Ik las laatst een boek over optimale verdelingen in het huishouden met speltheorie. Dat met een effectieve verdeling de ene wel altijd meer doet dan de ander, maar ieder effectief minder uren besteed. Dus beide doen waar ze goed in zijn, en dan had je een tijdsbesparing van bijv. 10 uur p.p. alleen de ene was dan 3 uur lrijt en de ander 5 uur. Dat werkt misschien als er iets tegenover staat van waarde, maar dag indag uit meer investeren in het gezamelijke dan de andere gaat wringen. Zoals nu.
En het argument dat je als je alleen bent ook bezig moet? Je eigen troep irriteert een stuk minder dan respectloos als sloof worden behandeld.
Kortom, iedereen die zegt zet je erover heen praat tegen de verkeerde partner. Jouw man moet eens even gaan investeren in de relatie relatie, op welke manier dan ook. De verhouding is scheef.
Ik probeer te accepteren dat als ik niet tegen hem wil zeuren over alles dat ik dan wat meer moet doen. En de andere keer zal hij dan wat meer doen, tenminste dat hoop ik. Hij is ook langer van huis dan ik per dag omdat ik dichter bij huis werk. Ik wil ook gewoon van dat ontevreden gevoel af. En het accepteren dat het leven is zoals het is. Net zoals mijn moeder graag zuster wilde worden maar altijd in de huishouding heeft gewerkt. We hebben al zoveel meer keuzes dan vroeger!
We moeten ook zeer zeker in gesprek, ik wil van hem ook weten wat er allemaal achter zit. Misschien vanavond wel meteen. Koe en hoorns, zoiets.
woensdag 29 maart 2017 14:33
quote:clueless17 schreef op 29 maart 2017 @ 14:31:
Hier kwamen zulke discussies voorheen ook wel voor. Man vond iets irritant /niet handig /whatever DUS het moest anders.
Leuk bedacht dat ik rekening moet houden met hem, maar waarom denk je dat ik het zo doe?
Leuk geoordeeld hoor:"loop gewoon naar boven met je luie reet" of :"dat traphekje in de keuken vind ik irritant ",maar denk eens verder?
Ik ben de hele dag druk hier,ik mag wel alles doen hier in huis,maar het mezelf dan niet makkelijk maken omdat de ander geen last heeft van de reden dat ik iets doe,maar wel van mijn handelen ? Lekker kortzichtig en egoïstisch.
Noem het lui,maar ik heb meer dingen te doen dan 12 keer per dag spullen naar boven brengen en dreumesen uit vaatwassers te plukken of te entertainen omdat ze jengelend aan mn been hangen onder het koken.
Als je ergens samen leeft moet je rekening met elkaar houden en geven en nemen. Maar dat is uiteraard wel tweerichtingsverkeer.
Na het zo uitgesproken te hebben begreep hij het wel en doet hij er niet meer moeilijk over. Niet bewust althans, heel soms moppert hij nog weleens over iets,maar als ik hem dan uitleg waarom ik het zo doe dan snapt hij het en is het oké.
Hier kwamen zulke discussies voorheen ook wel voor. Man vond iets irritant /niet handig /whatever DUS het moest anders.
Leuk bedacht dat ik rekening moet houden met hem, maar waarom denk je dat ik het zo doe?
Leuk geoordeeld hoor:"loop gewoon naar boven met je luie reet" of :"dat traphekje in de keuken vind ik irritant ",maar denk eens verder?
Ik ben de hele dag druk hier,ik mag wel alles doen hier in huis,maar het mezelf dan niet makkelijk maken omdat de ander geen last heeft van de reden dat ik iets doe,maar wel van mijn handelen ? Lekker kortzichtig en egoïstisch.
Noem het lui,maar ik heb meer dingen te doen dan 12 keer per dag spullen naar boven brengen en dreumesen uit vaatwassers te plukken of te entertainen omdat ze jengelend aan mn been hangen onder het koken.
Als je ergens samen leeft moet je rekening met elkaar houden en geven en nemen. Maar dat is uiteraard wel tweerichtingsverkeer.
Na het zo uitgesproken te hebben begreep hij het wel en doet hij er niet meer moeilijk over. Niet bewust althans, heel soms moppert hij nog weleens over iets,maar als ik hem dan uitleg waarom ik het zo doe dan snapt hij het en is het oké.
woensdag 29 maart 2017 14:34
quote:helena2 schreef op 29 maart 2017 @ 13:58:
[...]
Maar je kunt ook zonder sorry te zeggen aan geven wat het met je doet.
Dus bijv: ik heb me vandaag de hele dag rot gevoeld omdat we ruzie hebben gemaakt over iets kleins. Hoe gaan we het nu weer goedmaken?Dat is een goede zin om het gesprek te openen. Thanks!
[...]
Maar je kunt ook zonder sorry te zeggen aan geven wat het met je doet.
Dus bijv: ik heb me vandaag de hele dag rot gevoeld omdat we ruzie hebben gemaakt over iets kleins. Hoe gaan we het nu weer goedmaken?Dat is een goede zin om het gesprek te openen. Thanks!
woensdag 29 maart 2017 14:35
quote:PlayingTheAngel schreef op 29 maart 2017 @ 14:11:
Ik snap wel dat het vervelend is als iemand half werk doet. Je ruimt bijvoorbeeld iets op in de woonkamer, maar brengt het niet naar boven, maar legt het op de trap. Dan moet je vriend de helft doen van het klusje waar jij aan begon. Dat is geen opruimen.
Dat is samenwerken
Of je kan het omdraaien.
Ik zie het zo, ik heb dan de helft van andermans klusje al gedaan ( Andermans spullen alvast verplaatsen richting de plek waar het naar toe moet,) de ander hoeft dan alleen nog maar de weg naar boven ermee af te leggen.
Maar vooral is het allemaal moeilijk doen.
Wij maken hier zo vaak elkaars start af, of doen het samen.
Gewoon zonder bakens af te zetten want tenslotte is het een gezamelijk huishouden en maakt het daarom geen fuck uit wie alvast een begin maakt of wie iets afmaakt.
Je doet het samen en voor elkaar.
Ik snap wel dat het vervelend is als iemand half werk doet. Je ruimt bijvoorbeeld iets op in de woonkamer, maar brengt het niet naar boven, maar legt het op de trap. Dan moet je vriend de helft doen van het klusje waar jij aan begon. Dat is geen opruimen.
Dat is samenwerken
Of je kan het omdraaien.
Ik zie het zo, ik heb dan de helft van andermans klusje al gedaan ( Andermans spullen alvast verplaatsen richting de plek waar het naar toe moet,) de ander hoeft dan alleen nog maar de weg naar boven ermee af te leggen.
Maar vooral is het allemaal moeilijk doen.
Wij maken hier zo vaak elkaars start af, of doen het samen.
Gewoon zonder bakens af te zetten want tenslotte is het een gezamelijk huishouden en maakt het daarom geen fuck uit wie alvast een begin maakt of wie iets afmaakt.
Je doet het samen en voor elkaar.
woensdag 29 maart 2017 14:36
quote:Kapara schreef op 29 maart 2017 @ 14:33:
[...]
Ik probeer te accepteren dat als ik niet tegen hem wil zeuren over alles dat ik dan wat meer moet doen. En de andere keer zal hij dan wat meer doen, tenminste dat hoop ik. Hij is ook langer van huis dan ik per dag omdat ik dichter bij huis werk. Ik wil ook gewoon van dat ontevreden gevoel af. En het accepteren dat het leven is zoals het is. Net zoals mijn moeder graag zuster wilde worden maar altijd in de huishouding heeft gewerkt. We hebben al zoveel meer keuzes dan vroeger!
We moeten ook zeer zeker in gesprek, ik wil van hem ook weten wat er allemaal achter zit. Misschien vanavond wel meteen. Koe en hoorns, zoiets.Wow, Jij leeft nog in de jaren 60? Of je man eigenlijk?
[...]
Ik probeer te accepteren dat als ik niet tegen hem wil zeuren over alles dat ik dan wat meer moet doen. En de andere keer zal hij dan wat meer doen, tenminste dat hoop ik. Hij is ook langer van huis dan ik per dag omdat ik dichter bij huis werk. Ik wil ook gewoon van dat ontevreden gevoel af. En het accepteren dat het leven is zoals het is. Net zoals mijn moeder graag zuster wilde worden maar altijd in de huishouding heeft gewerkt. We hebben al zoveel meer keuzes dan vroeger!
We moeten ook zeer zeker in gesprek, ik wil van hem ook weten wat er allemaal achter zit. Misschien vanavond wel meteen. Koe en hoorns, zoiets.Wow, Jij leeft nog in de jaren 60? Of je man eigenlijk?
woensdag 29 maart 2017 14:36
quote:Kapara schreef op 29 maart 2017 @ 14:27:
[...]
Omdat ik me vandaag zo rottig voel kan ik niet zo goed bij mijn gevoel komen. Ik hou ontzettend van hem, ben blij als hij thuis komt, is er altijd voor me als ik verdrietig ben of wil praten. Is nog steeds blij met mij en onze relatie, terwijl het de afgelopen jaren best wel even doorploegen is geweest. Hij is een mooie man, heeft een goed gevoel voor humor, maakt me bijna elke dag wel aan het lachen.
Maar ik zou willen dat we wat meer de telefoon lieten voor wat hij was, dat we wat meer praten, ik zoek meer diepgang, interesse, en intimiteit in zowel gesprekken als in bed..
Het lijkt me tijd dat jullie eens gaan zitten voor een goed gesprek over die dingen. Ook over de dingen die je waardeert.
Doe je kind uit logeren en neem er eens goed de tijd voor. Met lekker eten erbij enzo.
En verzand niet in een 'ja maar jij altijd', maar probeer die grote abstractere dingen te bespreken zoals meer diepgang, aandacht en intimiteit, of hij dat ook wil, en hoe jullie dat samen gaan vormgeven.
[...]
Omdat ik me vandaag zo rottig voel kan ik niet zo goed bij mijn gevoel komen. Ik hou ontzettend van hem, ben blij als hij thuis komt, is er altijd voor me als ik verdrietig ben of wil praten. Is nog steeds blij met mij en onze relatie, terwijl het de afgelopen jaren best wel even doorploegen is geweest. Hij is een mooie man, heeft een goed gevoel voor humor, maakt me bijna elke dag wel aan het lachen.
Maar ik zou willen dat we wat meer de telefoon lieten voor wat hij was, dat we wat meer praten, ik zoek meer diepgang, interesse, en intimiteit in zowel gesprekken als in bed..
Het lijkt me tijd dat jullie eens gaan zitten voor een goed gesprek over die dingen. Ook over de dingen die je waardeert.
Doe je kind uit logeren en neem er eens goed de tijd voor. Met lekker eten erbij enzo.
En verzand niet in een 'ja maar jij altijd', maar probeer die grote abstractere dingen te bespreken zoals meer diepgang, aandacht en intimiteit, of hij dat ook wil, en hoe jullie dat samen gaan vormgeven.
You can never have too many hats, gloves and shoes
woensdag 29 maart 2017 14:36
quote:consuelabananahammok schreef op 29 maart 2017 @ 14:35:
[...]
Dat is samenwerken
Of je kan het omdraaien.
Ik zie het zo, ik heb dan de helft van andermans klusje al gedaan ( Andermans spullen alvast verplaatsen richting de plek waar het naar toe moet,) de ander hoeft dan alleen nog maar de weg naar boven ermee af te leggen.
Maar vooral is het allemaal moeilijk doen.
Wij maken hier zo vaak elkaars start af, of doen het samen.
Gewoon zonder bakens af te zetten want tenslotte is het een gezamelijk huishouden en maakt het daarom geen fuck uit wie alvast een begin maakt of wie iets afmaakt.
Je doet het samen en voor elkaar.Dat.
[...]
Dat is samenwerken
Of je kan het omdraaien.
Ik zie het zo, ik heb dan de helft van andermans klusje al gedaan ( Andermans spullen alvast verplaatsen richting de plek waar het naar toe moet,) de ander hoeft dan alleen nog maar de weg naar boven ermee af te leggen.
Maar vooral is het allemaal moeilijk doen.
Wij maken hier zo vaak elkaars start af, of doen het samen.
Gewoon zonder bakens af te zetten want tenslotte is het een gezamelijk huishouden en maakt het daarom geen fuck uit wie alvast een begin maakt of wie iets afmaakt.
Je doet het samen en voor elkaar.Dat.
woensdag 29 maart 2017 14:37
quote:MinkeDeWit schreef op 29 maart 2017 @ 14:31:
[...]
Of duidelijkheid. Stel dat je het ergens niet mee eens bent, om de een of andere reden, dan zou je toch moeten meewerken aan dat systeem waar je tegen bent?Je moet helemaal niks, maar je hebt het wel over je partner die het hele huis schoonhoudt omdat jij daar geen trek in hebt ehhh omdat jij het niet ziet en ook geen takenlijstjes wil volgen.
[...]
Of duidelijkheid. Stel dat je het ergens niet mee eens bent, om de een of andere reden, dan zou je toch moeten meewerken aan dat systeem waar je tegen bent?Je moet helemaal niks, maar je hebt het wel over je partner die het hele huis schoonhoudt omdat jij daar geen trek in hebt ehhh omdat jij het niet ziet en ook geen takenlijstjes wil volgen.
woensdag 29 maart 2017 14:44
quote:clueless17 schreef op 29 maart 2017 @ 14:31:
Hier kwamen zulke discussies voorheen ook wel voor. Man vond iets irritant /niet handig /whatever DUS het moest anders.
Leuk bedacht dat ik rekening moet houden met hem, maar waarom denk je dat ik het zo doe?
Leuk geoordeeld hoor:"loop gewoon naar boven met je luie reet" of :"dat traphekje in de keuken vind ik irritant ",maar denk eens verder?
Ik ben de hele dag druk hier,ik mag wel alles doen hier in huis,maar het mezelf dan niet makkelijk maken omdat de ander geen last heeft van de reden dat ik iets doe,maar wel van mijn handelen ? Lekker kortzichtig en egoïstisch.
Noem het lui,maar ik heb meer dingen te doen dan 12 keer per dag spullen naar boven brengen en dreumesen uit vaatwassers te plukken of te entertainen omdat ze jengelend aan mn been hangen onder het koken.
Als je ergens samen leeft moet je rekening met elkaar houden en geven en nemen. Maar dat is uiteraard wel tweerichtingsverkeer.
Na het zo uitgesproken te hebben begreep hij het wel en doet hij er niet meer moeilijk over. Niet bewust althans, heel soms moppert hij nog weleens over iets,maar als ik hem dan uitleg waarom ik het zo doe dan snapt hij het en is het oké.
Dit vind ik wel een interessante post. Want ik ben dus degene die aandraagt dat dingen anders kunnen, elkaar meer helpen en die ook nog alles doet wat jij omschrijft. Maar even iets van de trap meenemen is te veel gevraagd.
En ik snap nu na dit met jullie te hebben gedeeld dat het trap incident waarschijnlijk de kers op de taart is..
Hier kwamen zulke discussies voorheen ook wel voor. Man vond iets irritant /niet handig /whatever DUS het moest anders.
Leuk bedacht dat ik rekening moet houden met hem, maar waarom denk je dat ik het zo doe?
Leuk geoordeeld hoor:"loop gewoon naar boven met je luie reet" of :"dat traphekje in de keuken vind ik irritant ",maar denk eens verder?
Ik ben de hele dag druk hier,ik mag wel alles doen hier in huis,maar het mezelf dan niet makkelijk maken omdat de ander geen last heeft van de reden dat ik iets doe,maar wel van mijn handelen ? Lekker kortzichtig en egoïstisch.
Noem het lui,maar ik heb meer dingen te doen dan 12 keer per dag spullen naar boven brengen en dreumesen uit vaatwassers te plukken of te entertainen omdat ze jengelend aan mn been hangen onder het koken.
Als je ergens samen leeft moet je rekening met elkaar houden en geven en nemen. Maar dat is uiteraard wel tweerichtingsverkeer.
Na het zo uitgesproken te hebben begreep hij het wel en doet hij er niet meer moeilijk over. Niet bewust althans, heel soms moppert hij nog weleens over iets,maar als ik hem dan uitleg waarom ik het zo doe dan snapt hij het en is het oké.
Dit vind ik wel een interessante post. Want ik ben dus degene die aandraagt dat dingen anders kunnen, elkaar meer helpen en die ook nog alles doet wat jij omschrijft. Maar even iets van de trap meenemen is te veel gevraagd.
En ik snap nu na dit met jullie te hebben gedeeld dat het trap incident waarschijnlijk de kers op de taart is..
woensdag 29 maart 2017 14:49
quote:patsy--stone schreef op 29 maart 2017 @ 14:36:
[...]
Het lijkt me tijd dat jullie eens gaan zitten voor een goed gesprek over die dingen. Ook over de dingen die je waardeert.
Doe je kind uit logeren en neem er eens goed de tijd voor. Met lekker eten erbij enzo.
En verzand niet in een 'ja maar jij altijd', maar probeer die grote abstractere dingen te bespreken zoals meer diepgang, aandacht en intimiteit, of hij dat ook wil, en hoe jullie dat samen gaan vormgeven.
Fijne reactie, dank je wel
Helaas hebben we niet echt optie om ons kind ergens onder te brengen, maar de rest klinkt goed.
[...]
Het lijkt me tijd dat jullie eens gaan zitten voor een goed gesprek over die dingen. Ook over de dingen die je waardeert.
Doe je kind uit logeren en neem er eens goed de tijd voor. Met lekker eten erbij enzo.
En verzand niet in een 'ja maar jij altijd', maar probeer die grote abstractere dingen te bespreken zoals meer diepgang, aandacht en intimiteit, of hij dat ook wil, en hoe jullie dat samen gaan vormgeven.
Fijne reactie, dank je wel
Helaas hebben we niet echt optie om ons kind ergens onder te brengen, maar de rest klinkt goed.
