hoe weet je wanneer te stoppen

23-01-2017 16:07 86 berichten
Alle reacties Link kopieren
Sinds een aantal jaar zitten mijn man en ik in een huwelijkscrisis. We hebben elkaar beiden erg teleurgesteld. Na een rotperiode van ongeveer een jaar zijn we omdat we wel bij elkaar zijn gebleven want hee, we hebben kinderen en zijn al zo lang samen.



We hebben een relatietherapeut ingeschakeld. Ik wilde wel maar kon hem niet meer toelaten en nam onbewust steeds meer afstand. Vanwege situaties uit mijn verleden heb ik ook persoonlijke therapie. Er is weer rust in de tent. We hebben geen ruzies of vervelende sfeer thuis. Ik kan hem alleen nog steeds niet toelaten. Ja tot op zekere hoogte. We kunnen het buitenshuis zeker heel gezellig hebben. Maar hij moet niet aan me komen. Ik moet er echt niet aan denken. Er verandert te weinig waardoor ik me niet honderd procent kan geven . Maar hij heeft wel die affectie nodig.



Inmiddels zegt mijn therapeut:" Joh je weet het allang, stop ermee." Maar zo zeker weet ik het helemaal niet! Ik heb het fijn en voel me op mijn gemak bij hem maar het lichamelijke is er niet en het gevoel van volledig vertrouwen is ook weg en blijft weg. Er is trouwens geen sprake van vreemdgaan.



OP dit moment wonen we even niet bij elkaar. We gunnen elkaar rust. Hopend at dat meer inzichten geeft. Voor mij is dat absoluut niet het geval. Ik ben bang dat ik me niet meer durf te geven vanwege diverse situaties van vroeger. Dat ik een gigamuur heb neergezet. Ik vind contact sowieso lastig. Wordt steeds weer pijn gedaan. Maar nu doe ik hem pijn en dat wil ik niet. Wil hem niet aan het lijntje houden maar ik weet oprecht niet wat ik voel. Ik ben nu met mijn gevoel aan de gang omdat ik daar vastzit en de therapeute die deze behandelingen geeft zegt weer iets heel anders :" je moet in deze periode geen ingrijpende beslissingen nemen." Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. We zijn inmiddels een paar jaar verder en hoe lang moeten we dit volhouden. We willen wel maar het lukt nog niet. Als het idd komt door mijn verleden en de pijn die daar absoluut nog zit dan neem ik nu waarschijnlijk een verkeerde keuze. Dit moet stoppen is mijn gevoel. Rust en verdergaan. Niet alleen voor mij maar voor mijn man en kinderen.



Ik weet niet zeker hoe man/vrouw liefde voelt. Daar twijfel ik nu ook aan. Da's een beetje een ding als je basis niet goed is geweest. Ik weet alleen 1000 prcoent zeker dat ik zielsveel van mijn kids hou



Wat vinden jullie. Ervaringen??
Alle reacties Link kopieren
Heb je dit ook met je man besproken?



Je moet het idee loslaten dat wat je ziet in de film of leest in de boeken dat zo een relatie eruit hoort te zien.



Denk je dat je ooit wel een man/vrouw relatie zou willen/kunnen hebben? Zou je een actief seksueel leven willen hebben?



Zou je met deze man samen oud kunnen worden? Zie je jezelf samen in een bejaardenhuis zitten?



Wanneer de laatste vraag met nee wordt beantwoord, dan lijkt het me duidelijk. Maar in alle andere gevallen blijf praten met je man.



Wanneer je moeite hebt om mensen (je man) toe te laten, dan denk ik niet dat al je problemen opgelost worden wanneer je gaat scheiden.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Alle reacties Link kopieren
Lijkt me heel lastig. Zoals je het beschrijft leven jullie meer als beste vrienden. Je hebt het leuk samen maar geen intieme relatie en daar moet je met hem ook niet aan denken. Ik weet niet hoe hij er in staat.....is hij nog wel steeds verliefd en wil hij wel graag intiem zijn?



Soms is de keuze heel lastig, maar je kunt ook als vrienden uit elkaar gaan. Co-ouderschap hebben over de kinderen samen dingen blijven doen, maar geen relatie hebben. Dan doe je elkaar op dat vlak in ieder geval geen pijn en is er voor hem ruimte om een nieuwe liefde te vinden.....wie weet voor jou ook in de toekomst.



Ik vind het in ieder geval heel knap dat je hier hulp bij hebt gezocht, niet iedereen durft die stap te nemen. Hoe man/vrouw liefde voelt kan ik je niet vertellen.....ik denk dat als je het hebt gevonden je weet hoe het voelt. Hopelijk zul je het ooit nog eens zelf ervaren.
Dus je man wordt een soort van extra "bestraft" door geen intimiteit toe te laten vanwege issues uit het verleden?

Waar hij niks mee te maken had?

Lekker bezig TO
Is een open relatie een optie of bespreekbaar?

Waar hij het seksuele eventueel buitenshuis zoekt?
Mijn advies: Ga eerst aan de slag met de issues uit je verleden. Pas als je dat op een rijtje hebt, kun je andere beslissingen nemen. Anders zul je die rust nooit vinden.
Alle reacties Link kopieren
Als je denkt alleen gelukkiger te zijn, is dat het teken om te stoppen. Als je nu je man voor het eerst weer zou zien, zou je dan weer voor hem vallen of niet? Dat zijn de twee dingen waar ik mijn vorige relatie om heb gestopt.



Trouwens, ik vind het heeeeel apart dat je therapeut zegt dat je er beter mee kan stoppen. Volgens mij is dat niet iets wat een therapeut hoort te zeggen.
Het leven is te kort om te lang op de verkeerde plek te blijven.
Alle reacties Link kopieren
quote:karin12345 schreef op 23 januari 2017 @ 16:15:

Dus je man wordt een soort van extra "bestraft" door geen intimiteit toe te laten vanwege issues uit het verleden?

Waar hij niks mee te maken had?

Lekker bezig TO



Wat een verwijtende en weinig empatische opmerking..

Hier is TO vast bij gebaat.
Alle reacties Link kopieren
Misschien kun je proberen los te laten dat je NU een beslissing MOET nemen.

Deze situatie kan inderdaad niet oneindig zo doorgaan, maar druk kan ook wel eens averrechts werken.



Denk dat focussen op wat JIJ wilt het belangrijkste is. Laat je niet beinvloeden door "bijzaken". (De gevoelens van je man, de kinderen, woning, etc etc etc.)
Alle reacties Link kopieren
Man en ik bespreken alles.



en ja ik wil dolgraag die relatie met alles erop en eraan. Voor elkaar zorgen etc. We zijn ook heel lang wel heel blij met elkaar geweest. Ergens is de relatie scheefgegroeid en we kunnen het vooralsnog niet meer rechttrekken. Hij was altijd mijn steun en toeverlaat en ik die van hem. We hadden het goed samen. OP enig moment heeft hij mij enorm veel pijn gedaan. En dit was de zogenoemde druppel. Juist omdat hij de enige mens was die ik vertrouwde. Hij heeft me enorm laten vallen. Al die gevoelens van eerder kwamen daarbij en ik ben volledig dichtgeslagen.



De vraag die ik mezelf stel is wil ik zo oud worden, daarop kan ik volmondig nee zeggen. Maar zonder hem oud worden dat weet ik niet.





Na 20 jaar zijn we al lang niet meer verliefd hahaha maar we hielden wel heel veel van elkaar. Doen we nog steeds wel hoor. HIj wil wel intiem zijn inderdaad.





Sorry voor de late reactie hoor maar ik ben tegelijk aan het werk. Nogal druk
Alle reacties Link kopieren
ja er ligt inderdaad veel druk op mijn schouders. Steeds weer ben ik me bewust van het verdriet dat ik hem aandoe. Ik wil dus nu ook voor mezelf kiezen maar mja als je eerst alles op een rijtje moet zetten voor jezelf.

Ik wil niemand in de wachtrij zetten...

Ik heb hem dit ook verteld hoor dat het lang kan duren. Dat de keus niet alleen bij mij mag liggen in deze situatie. Ik hem absoluut niet wil laten bungelen.
Alle reacties Link kopieren
Heeft hij je heel bewust heel veel pijn gedaan, met opzet, met voorbedachte rade, gepland, kil en berekenend ?

Hoort bij houden van niet ook - een bepaalde mate van - vergeving ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Dus je houdt nog van hem, met zijn fysieke aantrekkelijkheid is ook niets mis, jullie hadden ooit een gezellig seksleven maar na dat " geintje " van hem kan jij geen seks meer met hem hebben. Is dat hem straffen ? Is dat vanwege jouw moraal over seks ? Heb je ook nooit meer zin in seks in het algemeen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
quote:pecannootje schreef op 23 januari 2017 @ 16:46:

[...]





Wat een verwijtende en weinig empatische opmerking..

Hier is TO vast bij gebaat.

Het kan heel verhelderend zijn.

Soms wil je fout gedrag van jezelf goed praten.

En als iemand daar dan doorheen prikt, is dat niet prettig nee.

Meestal onthoudt je toch wel kritiek op je doen en laten, of je het tot jezelf wilt laten doordringen is een tweede.
Goeie vragen bgb!!
Alle reacties Link kopieren
Natuurlijk hoort daar zeker ook vergeving bij! Maar dat heb ik steeds gedaan. Over mijn eigen grenzen heen.

Ik heb zo lang geprobeerd duidelijk te maken dat ik niet gelukkig was. Zo vaak het gesprek met hem aangegaan. Uitgelegd hoe ik me erbij voelde, zonder de vinger te wijzen, via brief, straight to the point want vrouwen zijn niet altijd duidelijk zegt men haha. Tot ik letterlijk instortte. Mja wat is dan heel bewust pijn doen.



Hij heeft aangegeven dat het een soort houding van hem was, stoer doen noemde hij het. Hij vond het allemaal wel meevallen en kon zich niet voorstellen dat het zo fout zou kunnen gaan. Hij heeft het niet gzien terwijl ik hem letterlijk gezegd heb dat het niet goed ging met ons huwelijk, het kapot ging, ik doodongelukkig was Dusss.....ja dan zeg ik je hebt me bewust in de steek gelaten. En dat is precies waar het bij mij pijn doet
quote:kaiserchiefs schreef op 23 januari 2017 @ 17:24:

Ik hem absoluut niet wil laten bungelen.Maar dat doe je dus wel.
quote:kaiserchiefs schreef op 23 januari 2017 @ 17:40:

Natuurlijk hoort daar zeker ook vergeving bij! Maar dat heb ik steeds gedaan. Over mijn eigen grenzen heen.

Ik heb zo lang geprobeerd duidelijk te maken dat ik niet gelukkig was. Zo vaak het gesprek met hem aangegaan. Uitgelegd hoe ik me erbij voelde, zonder de vinger te wijzen, via brief, straight to the point want vrouwen zijn niet altijd duidelijk zegt men haha. Tot ik letterlijk instortte. Mja wat is dan heel bewust pijn doen.



Hij heeft aangegeven dat het een soort houding van hem was, stoer doen noemde hij het. Hij vond het allemaal wel meevallen en kon zich niet voorstellen dat het zo fout zou kunnen gaan. Hij heeft het niet gzien terwijl ik hem letterlijk gezegd heb dat het niet goed ging met ons huwelijk, het kapot ging, ik doodongelukkig was Dusss.....ja dan zeg ik je hebt me bewust in de steek gelaten. En dat is precies waar het bij mij pijn doetMaar wat deed hij dan concreet verkeerd?
Wat moet je man doen om het weer "goed" te maken. Wat kan hij daarvoor doen? En de hamvraag: kun je hem vergeven?

Zo nee: is een relatie zonder intimiteit ok voor jullie? Zo nee: exit. ( het lijkt wel zo'n stappenplan).
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop maar dat hij iets heel gemeens heeft gedaan, want anders kan ik er geen rechtvaardiging voor vinden waarom je je man in de klotesituatie laat bungelen.
Alle reacties Link kopieren
quote:kaiserchiefs schreef op 23 januari 2017 @ 17:40:

Natuurlijk hoort daar zeker ook vergeving bij! Maar dat heb ik steeds gedaan. Over mijn eigen grenzen heen.

Ik heb zo lang geprobeerd duidelijk te maken dat ik niet gelukkig was. Zo vaak het gesprek met hem aangegaan. Uitgelegd hoe ik me erbij voelde, zonder de vinger te wijzen, via brief, straight to the point want vrouwen zijn niet altijd duidelijk zegt men haha. Tot ik letterlijk instortte. Mja wat is dan heel bewust pijn doen.



Hij heeft aangegeven dat het een soort houding van hem was, stoer doen noemde hij het. Hij vond het allemaal wel meevallen en kon zich niet voorstellen dat het zo fout zou kunnen gaan. Hij heeft het niet gzien terwijl ik hem letterlijk gezegd heb dat het niet goed ging met ons huwelijk, het kapot ging, ik doodongelukkig was Dusss.....ja dan zeg ik je hebt me bewust in de steek gelaten. En dat is precies waar het bij mij pijn doet





Dus van zijn kant was het niet gemeen, maar een houding.

Net zoals jij nu de houding van ongenaakbare, koele kikker aanneemt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Zijn fysiek is niet waar ik ooit voor gevallen ben. Maar om daar op in te gaan, hij heeft het wat gelaten zeg maar. Ik vind zijn lichaam niet aantrekkelijk.



Even voor de duidelijkheid. Er wordt nu ook gepraat over lichamelijk contact en ja die is afwezig maar dat is bij lange na niet het grootste probleem. Ja natuurlijk is het dat wel maar dat we nader tot elkaar komen op emotioneel vlak is het echte probleem. Die klik op het andere vlak missen we, zoals voorheen. Als het in je kop goed zit dan volgt de rest vanzelf. Het is ook geen kwestie van ik weiger hem. Ik kan het niet. Daarnaast zou ik het ook niet willen wanneer ik het me probeer voor te stellen. Ik straf niemand.
Alle reacties Link kopieren
Begrijp ik nou goed dat zijn grote fout is geweest dat hij niet de sportschool is ingegaan om zijn figuur te corrigeren?



Ik heb echt heel veel moeite om aanknopingspunten te vinden voor sympathie voor jouw verhaal en handelen.
Alle reacties Link kopieren
Kennelijk verafschuw je in stilte iets in hem als je geen seks wil.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
quote:kaiserchiefs schreef op 23 januari 2017 @ 17:58:

Ik straf niemand.Niet vanuit intentie misschien, maar wel als resultaat.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven