hoeveel echte vrienden heb jij?

26-07-2012 16:14 171 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hier ben ik weleens benieuwd naar. Soms lijkt het wel alsof ik een van de weinigen op de wereld ben die maar heel weinig vrienden heeft.

Ik had er tot een jaar o 2 geleden echt wel 5 waarvan ik wist dat ik ze dag en nacht kon bellen als er wat mocht zijn. Alles konden we delen. Helaas bleken er 2 toch geen echte vriendinnen te zijn. En wat kun je je dan belazerd voelen zeg...

Als je zo op mensen vertrouwt en ze je vertrouwen zo vreselijk beschamen.

Ik ben wel "blij"dat ik erachter gekomen ben hoe ze echt in elkaar steken , maar toch doet zoiets pijn , zelfs na 2 jaar nog best weleens...

INmiddels dus al weer even verder en het kringetje is verkleind absoluut. Maar toch komen er langzaam wel weer wat andere mensen in de plaats , meer als kennis of voor een praatje op het schoolplein , maar goed je moet ergens beginnen.
Wat een triestheidm eigenlijk.
Zonder m
Alle reacties Link kopieren
Waarom Gaeta?
Alle reacties Link kopieren
Even OT: Ik heb twee personen die dag en nacht voor mij klaar staan. Ik zie ze in goede tijden misschien 2x per jaar en bel ze dan max 1x per maand. In slechte tijden staan zij voor mij klaar en ik voor hun. Verder ken ik mensen waarmee ik, soms 7 dagen van de week contact heb, veel lief en leed deel, maar waarbij ik het gevoel niet heb dat ik ze in tijden van nood ga bellen. En verder ken ik wat mensen waarmee ik het gezellig heb voor een avond.

De eerste twee noem ik vrienden. De rest eigenlijk ook, maar zijn voor mijn gevoel meer kennissen.
Het ontheemd voelen, dat is eigenlijk triest, vind ik.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb 2 vriendinnen.



Daarnaast had ik een goede vriend, maar hij gaf aan dat hij het ook niet erg vond als het zou verwateren. Toen heb ik besloten er maar meteen een punt achter te zetten. Ongelofelijk! Ik dacht dat het een vriendschap voor het leven was, maar helaas. Voel me wel dom en naief! Als ik in zijn woonplaats ben voel ik me nog steeds klote en verdrietig.
Alle reacties Link kopieren
Heel erg waar:



Alle reacties Link kopieren
Goh, niet gedacht dat het zo moeilijk te interpreteren is wat ik bedoel met "mensen de moeite/energie niet waard vinden", maar ik probeer het uit te leggen.

Veel mensen zijn zo saai en kleurloos en bekrompen. Ze zijn nergens werkelijk in geinteresseerd en lopen alleen warm voor een roddel.

Ik heb een vrij druk leven en vind dat gelul dan zo zonde van m'n tijd.

Daarom wil ik niet met jan en alleman bevriend zijn, vind een paar vriendinnen voldoende.
Alle reacties Link kopieren
quote:quinzel schreef op 26 juli 2012 @ 21:48:

[...]





Ik heb nooit vrienden gehad. En degene die ik beschouwde als vrienden hebben me keer op keer laten vallen waardoor ik niet meer in vriendschap geloof.

Ja, ik heb toen bewust gekozen om geen mensen meer in mijn leven toe te laten. Na een slechtere periode heb ik het toch weer aangedurfd en het ging weer mis...



En dat ligt aan mij. Mensen zijn niet zo 'mijn ding'

Het onderhouden van vriendschappen voelt voor mij als een verplichting. Ik kan het wel gezellig hebben met mensen, maar ik kan geen contacten onderhouden.



Ik mis het dus niet echt, maar als ik naar mijn partner kijk, zie ik wel dat vrienden erg veel kunnen betekenen als je investeert.



Dit dus, had het zelf niet beter kunnen typen.

Veel slechte ervaringen mee, geen vertrouwen meer in en voelt als verplichting.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan niet zo goed met mensen opschieten en dit komt door het volgende: Ik kan fysiek wel praten, maar het lukt mij niet om een praatje met iemand vast te houden. Ik ben echt extreem stil, extreem introvert en weet gewoon geen onderwerpen waar ik over kan praten. En daardoor mogen mensen je niet...



En het is heel genant als een gesprek na 2 zinnen over en weer alweer doodslaat. Plus, ik heb echt een gruwelijke bloedhekel aan de woorden: "Wat ben je stil." Daarmee kun je mij echt strontchaggerijnig maken. (Ik haat nog altijd mijn ex-schoonmoeder voor het vrijwel elke week die zin (+ "Heb je slechte zin?") tegen mij zeggen.)



Daarnaast mis ik absoluut geen mensen om me heen. Ik vind het heerlijk zo. Ik zou prima kunnen leven, alleen, in een hutje op de hei, zonder contact met mensen (alleen via internet).
Alle reacties Link kopieren
Ik heb 6 vriendinnen, waarvan ik weet dat ze er altijd voor me zijn. We kunnen samen lachen en huilen en delen veel met elkaar. Ze waren er voor me in de moeilijkste periode van mijn leven en ik weet dat ik van ze op aan kan. Daarnaast heb ik nog een vriend(de beste vriend van mijn vriend, die een half jaar bij ons heeft gewoond) die ik vertrouw, maar ik weet dat als hij moet kiezen dat hij voor mijn vriend kiest. Daarnaast nog 3 vriendinnen en kennissen waarmee ik leuke dingen doe. Ik vind dat heel bijzonder, want ik ben van nature ongemakkelijk bij nieuwe mensen. Mijn vrienden hebben lang genoeg willen wachten om me los te laten komen(dat duurt wel een paar jaar bij mij).



Ik ken die 6 vriendinnen overigens 6-8 jaar.
I choose happy!
Alle reacties Link kopieren
Heb toen ik nog vrijgezel was bijzonder veel 'vrienden' gehad want ik wilde nooit een avond alleen zijn en onderhield contact met heel veel mensen. Dat is veranderd sinds ik een gezin heb, maar nog steeds voldoende vrienden. Ik denk zeker wel zes echte vrienden die ik relatief vaak zie. En dan nog aardig wat kennissen, die ik vanwege gebrek aan tijd of wegebbende interesse minder tot bijna niet zie.



Ik merk dat ik de meest intensieve vriendschappen had tijdens de middelbare en studie, dan maak je samen veel mee en je hebt veel tijd voor elkaar. Nu ik een gezin heb, staan vriendin en kinderen op de eerste plaats. Maar mijn beste vrienden zijn ook als broers voor me en ik ben heel trouw en best attent.



Voor mij zijn vriendschappen echt iets levends. Ik kan soms nog altijd melancholisch zijn om een vriendschap van lang geleden. Ik had een aller aller beste vriend op de middelbare en die zie ik al meer dan tien jaar niet meer. Maar ik denk nog regelmatig aan hem en heb zelfs weer contact gelegd. Misschien ga ik hem dit jaar weer eens zien, spannend.
Alle reacties Link kopieren
Waarom ik niet veel mensen heb die ik als vriend zou omschrijven? Deels omdat ik vroeger behoorlijk teleurgesteld ben door mensen die ik als vrienden zag. Dan bedenk je je een volgende keer wel voordat je mensen iets persoonlijks vertelt. Maar daarnaast ben ik ook gewoon een einzelganger. Ik hou niet van feestjes en andere gelegenheden waarbij veel mensen bij elkaar komen, dat vind ik heel vermoeiend. Intensief een op een contact met mensen trouwens ook, ik vind het moeilijk gedrag te interpreteren en voel me niet snel bij iemand op mijn gemak. Vroeger voelde ik me daardoor rot omdat ik dacht dat ik abnormaal was maar ik heb al lang geleerd dat veel meer mensen zo zijn en dat een grote groep vrienden eerder uitzondering dan regel is. Nu heb ik hechte relaties met een paar mensen, ken ik veel andere mensen met wie ik het gezellig kan hebben, en maak ik me verder niet zo druk meer over het hele vriendschapsgedoe.



Om terug te komen op de vraag: bij mij is het dus een combinatie van karakter en ervaringen in het verleden. Ik ben inmiddels heel tevreden over mijn sociale leven en voel me nooit eenzaam, dus voor mij is het goed zo. De mensen met wie ik hecht ben vertrouw ik volledig, mensen die me alleen maar energie kosten zie ik niet meer.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb best veel 'echte' vrienden, zou uit mijn hoofd niet weten hoeveel exact. Alleen de ene vriendschap gaat dieper dan de andere.



De mensen die voor mij héél belangrijk zijn zijn: vriendin A, type: je kan er om vier uur 's nachts prima huilend op de bank terecht. Vriendin B: ken ik al ruim 10 jaar en alhoewel ik altijd degene ben die haar uit de problemen haal is het een schat van een meid. Vriendin C: woont nu ver weg maar is altijd eerlijk en heerlijk kritisch en sarcastisch wanneer nodig. En dan is er nog beste vriend.
quote:yasuko schreef op 27 juli 2012 @ 03:56:

Goh, niet gedacht dat het zo moeilijk te interpreteren is wat ik bedoel met "mensen de moeite/energie niet waard vinden", maar ik probeer het uit te leggen.

Veel mensen zijn zo saai en kleurloos en bekrompen. Ze zijn nergens werkelijk in geinteresseerd en lopen alleen warm voor een roddel.

Ik heb een vrij druk leven en vind dat gelul dan zo zonde van m'n tijd.

Daarom wil ik niet met jan en alleman bevriend zijn, vind een paar vriendinnen voldoende.



Hoe kunnen wij nou weten hoe jij die zin bedoelde? Ik reageerde gewoon op wat er stond.

En ik ben ook niet met jan en alleman bevriend, dat is weer het andere uiterste. Het is mogelijk om veel vrienden te hebben en toch kieskeurig te zijn.
Alle reacties Link kopieren
Heb mijn zus, ook mijn beste vriendin maar oke het is en blijft ook mijn zus.



Daarnaast nog 1 hele goeie vriendin al jaren.

En nog een goeie vriend.



2 ( met zus erbij 3 ) hele goeie vriend(innen) waar ik overal en altijd bij terecht kan.

Verder meer stapvrienden,uitjes enz enz. Waar ik wel veel omgeef trouwens en hun om mij, maar wij zijn niet zo close dat we alles weten van elkaar.
Alle reacties Link kopieren
quote:rogue_1987 schreef op 27 juli 2012 @ 11:06:

[...]





Dit dus, had het zelf niet beter kunnen typen.

Veel slechte ervaringen mee, geen vertrouwen meer in en voelt als verplichting.Same here
Alle reacties Link kopieren
Een echte waar ik alles mee deel en een vriendin die ik ook midden in de nacht zou kunnen bellen als ik bijv. autopech heb, maar waarmee ik niet echt mijn gevoelens deel.
Alle reacties Link kopieren
quote:truffelmaffia schreef op vrijdag 27 juli 2012 11:13 Ik kan niet zo goed met mensen opschieten en dit komt door het volgende: Ik kan fysiek wel praten, maar het lukt mij niet om een praatje met iemand vast te houden. Ik ben echt extreem stil, extreem introvert en weet gewoon geen onderwerpen waar ik over kan praten. En daardoor mogen mensen je niet...



En het is heel genant als een gesprek na 2 zinnen over en weer alweer doodslaat. Plus, ik heb echt een gruwelijke bloedhekel aan de woorden: "Wat ben je stil." Daarmee kun je mij echt strontchaggerijnig maken. (Ik haat nog altijd mijn ex-schoonmoeder voor het vrijwel elke week die zin (+ "Heb je slechte zin?") tegen mij zeggen.)



Daarnaast mis ik absoluut geen mensen om me heen. Ik vind het heerlijk zo. Ik zou prima kunnen leven, alleen, in een hutje op de hei, zonder contact met mensen (alleen via internet). Ik begrijp jou wel ...
Alle reacties Link kopieren
Ik heb niemand die ik momenteel als een echte vriendin beschouw. Vroeger wel regelmatig gehad, maar ik ben nogal een "uit het oog, uit het hart" persoon en vreemd genoeg waren mijn vriendinnen dat duidelijk ook altijd :P. Dus, altijd veel plezier gehad in m'n schooltijd en dan ook veel samen gedaan, maar zodra ik hen door omstandigheden niet meer zag was er ook niet langer de behoefte om af te spreken, van beide kanten. We beschouwden elkaar altijd als "tijdelijke beste vriendinnen". Ik hecht nu eigenlijk het meest aan m'n vriend en mijn ouders, daarnaast heb ik genoeg aan de dagelijkse contacten met collega's. Soms vraag ik me wel af of dit normaal is, omdat ik bvb hier lees dat zoveel mensen toch meerdere echte hartsvriendinnen hebben. Eigenlijk moet ik voor mezelf durven toegeven dat ik op zich weinig behoefte heb aan vriendinnen, en desondanks vind ik het toch vervelend als ik me m'n vrijgezellenfeestje (ooit ergens in de toekomst) voorstel zonder vriendinnen erin. Tja, een mens zit complex in elkaar :P.
Niks moet... niksen mag
Alle reacties Link kopieren
Ik geef je groot gelijk , ik voelde me altijd een loser omdat ik geen vrienden heb en eigelijk mij dood schaamde om dat te zegen , maar ik besef dat ik wel zo gelukkiger ben na al mijn teleurstelling in zo genaamde vrienden ...
Alle reacties Link kopieren
Ik heb 2 echte vriendinnen en verder alleen maar kennissen waar ik ook prima zonder kan.

Mijn echte vriendinnen zijn vrouwen die ik niet dagelijks spreek,soms zie ik ze maanden niet maar zien we elkaar dan pakken we zo de draad weer op.
Alle reacties Link kopieren
Mijn zussen, verder nog 2 ook nog een beste vriend, meer een broer, ik weet wie ik voor bepaalde zaken het beste kan bellen.
Alle reacties Link kopieren
Ik voel me wel af en toe een loser tegenover mijn man , hij is erg sociaal en heeft echte vrienden , ik ben volgende week jarig hij is de enige die het weet , ik voel me niet normaal omdat ik mijn verjaardag niet kan vieren omdat ik niemand heb om uit te nodigen en dan nog zou niemand komen , nu ben ik zwanger en ik wil eigelijk helemaal geen kraam bezoek ontvangen omdat ik mij dood schaam voor familie en vrienden van mijn man , omdat niemand van mijn kant komt !
Alle reacties Link kopieren
Ik heb eigenlijk geen vrienden. En ja, ik mis het heel erg. Ik heb als kind ook nooit echt vriendinnen gehad (vaak verhuizen en eetstoornis). Ik probeer vaak vriendschappen op te bouwen maar het lukt nooit. Ik heb vaak gehad dat ik iemand als vriendin beschouwde maar dat dat andersom niet zo was, omdat die persoon al jaren een vaste groep vrienden had en ik gewoon een kennis was voor haar/hem. Ik heb best een sociaal leven, leuke collega's en buren, maar ik zou willen dat ik gewoon vrienden had met wie ik uit kon gaan of kon gaan winkelen ofzo. Ik ga bijv. graag naar concerten maar ik ga nu altijd alleen, en ik kom wel eens mensen tegen met wie ik dan van die 'alles goed? Ja, met jou?' gesprekken mee heb.

Nouja, ik ben nog maar 20 en begin in september met een nieuwe studie dus ik ben niet wanhopig ofzo. Maar voel me soms wel alleen. Vooral nu in de zomer.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven