Relaties
alle pijlers
Hoeveel impact heeft samenwonen op relatie?
zondag 3 mei 2015 13:01
Korte situatieschets: vriend kan in buitenland gaan werken, en zou dan moeten emigreren. Hij wil alleen als ik met hem mee ga. prima, heb ik gezegd, maar ik heb wel twee voorwaarden: ik wil van tevoren hier samenwonen, en ik wil het land gezien hebben voor ik kan beslissen of ik denk dat ik er zou kunnen wonen voor een paar jaar. Leek me niet onredelijk; hem gelukkig ook niet. Maar nu: dat samenwonen lijkt niet te gaan gebeuren, omdat hij het te duur vindt (met name bemiddelingskosten + borg), teveel gedoe vindt voor zo'n korte tijd (we zouden mogelijk in januari al vertrekken), hij vindt het te snel (hij wil voor de zomer verhuizen, maar mei of juni vindt ie te snel) en hij vindt het vooral een beetje overbodig 'want we zijn nu toch ook al bijna altijd samen?'
Ik heb er graag het geld en de moeite voor over om erachter te komen of we elkaar niet na twee maanden het hele huis door slaan van irritatie, want ik kom daar liever hier achter, dan wanneer we in Ander Land zitten. Land ligt niet echt om de hoek, dus het is een behoorlijk grote stap voor zowel hem als mij. Ik begrijp zijn bezwaren wat betreft het samenwonen erg goed, maar baal er ook behoorlijk van. Voor mij is dit erg belangrijk, en dat weet en begrijpt hij. In mijn omgeving wonen nog niet veel mensen samen, maar de mensen die samenwonen geven aan dat het voor hen wel enige struggles opgeleverd heeft die ze van tevoren per se niet hadden zien aankomen. Ook het vinden van een nieuwe routine samen heeft hen wel wat tijd en moeite gekost. Maar ja, misschien zijn zij net die ene twee of drie stellen bij wie het samenwonen niet vlekkeloos verliep, en gaat het bij verder iedereen perfect.
Ik zou graag meningen willen hebben over hoeveel impact samenwonen op een relatie kan hebben. En of ik nu heel veeleisend ben, of misschien overdadig verstandig wil zijn, of dat ik het onderwerp misschien toch nog eens moet aankaarten bij mijn vriend.
Ik heb er graag het geld en de moeite voor over om erachter te komen of we elkaar niet na twee maanden het hele huis door slaan van irritatie, want ik kom daar liever hier achter, dan wanneer we in Ander Land zitten. Land ligt niet echt om de hoek, dus het is een behoorlijk grote stap voor zowel hem als mij. Ik begrijp zijn bezwaren wat betreft het samenwonen erg goed, maar baal er ook behoorlijk van. Voor mij is dit erg belangrijk, en dat weet en begrijpt hij. In mijn omgeving wonen nog niet veel mensen samen, maar de mensen die samenwonen geven aan dat het voor hen wel enige struggles opgeleverd heeft die ze van tevoren per se niet hadden zien aankomen. Ook het vinden van een nieuwe routine samen heeft hen wel wat tijd en moeite gekost. Maar ja, misschien zijn zij net die ene twee of drie stellen bij wie het samenwonen niet vlekkeloos verliep, en gaat het bij verder iedereen perfect.
Ik zou graag meningen willen hebben over hoeveel impact samenwonen op een relatie kan hebben. En of ik nu heel veeleisend ben, of misschien overdadig verstandig wil zijn, of dat ik het onderwerp misschien toch nog eens moet aankaarten bij mijn vriend.
That's a fine looking high horse
zondag 3 mei 2015 13:38
quote:isa__88 schreef op 03 mei 2015 @ 13:33:
Je klinkt heel erg onzeker over jullie relatie, als je zoveel twijfelt zou ik sowieso niet meteen meegaan met hem.
Het is altijd een gok, je kan de toekomst niet voorspellen, je weet niet wat jullie te wachten staat.Ik begrijp dat ik de toekomst niet kan voorspellen. En heel eerlijk: ik denk dat ik liever had gewacht met emigreren tot we een jaar of 5 samen waren. Gewoon, omdat 'dat zo hoort'. Het voelt alsof je na 5 jaar iemand beter kent dan na een jaar, en waarschijnlijk is dat ook zo. Het had waarschijnlijk veiliger gevoeld, zekerder. Maar ja, de kans doet zich nu voor, en niet over 5 jaar. Ik had kunnen zeggen dat het voor mij te snel is, of dat ik het niet aan durf, of weet ik veel wat. Maar ik zou het ZO zonde vinden om deze kans niet aan te grijpen enkel en alleen vanwege angst. Want de relatie is nu goed, het lijkt me oprecht leuk om te emigreren, ik vind mijn vriend de allerleukste, emigreren lijkt me eng, maar ik wil het graag, en de enige reden om het niet te doen is angst, en ik wil dat geen doorslaggevende reden laten zijn. Maar dat betekent niet dat ik geen angst of onzekerheid voel.
Je klinkt heel erg onzeker over jullie relatie, als je zoveel twijfelt zou ik sowieso niet meteen meegaan met hem.
Het is altijd een gok, je kan de toekomst niet voorspellen, je weet niet wat jullie te wachten staat.Ik begrijp dat ik de toekomst niet kan voorspellen. En heel eerlijk: ik denk dat ik liever had gewacht met emigreren tot we een jaar of 5 samen waren. Gewoon, omdat 'dat zo hoort'. Het voelt alsof je na 5 jaar iemand beter kent dan na een jaar, en waarschijnlijk is dat ook zo. Het had waarschijnlijk veiliger gevoeld, zekerder. Maar ja, de kans doet zich nu voor, en niet over 5 jaar. Ik had kunnen zeggen dat het voor mij te snel is, of dat ik het niet aan durf, of weet ik veel wat. Maar ik zou het ZO zonde vinden om deze kans niet aan te grijpen enkel en alleen vanwege angst. Want de relatie is nu goed, het lijkt me oprecht leuk om te emigreren, ik vind mijn vriend de allerleukste, emigreren lijkt me eng, maar ik wil het graag, en de enige reden om het niet te doen is angst, en ik wil dat geen doorslaggevende reden laten zijn. Maar dat betekent niet dat ik geen angst of onzekerheid voel.
That's a fine looking high horse
zondag 3 mei 2015 13:39
quote:dalliance schreef op 03 mei 2015 @ 13:32:
[...]
Ja, deels heb je wel gelijk. Ik heb niet genoeg aan de ervaring in zijn woning, dat is waar, en misschien ben ik daarin te veeleisend en dan stel ik met liefde mijn eisen bij. Maar ik ben het niet met je eens dat ik geen vertrouwen zou hebben in mijn relatie.Hoe noem je het dan?
[...]
Ja, deels heb je wel gelijk. Ik heb niet genoeg aan de ervaring in zijn woning, dat is waar, en misschien ben ik daarin te veeleisend en dan stel ik met liefde mijn eisen bij. Maar ik ben het niet met je eens dat ik geen vertrouwen zou hebben in mijn relatie.Hoe noem je het dan?
zondag 3 mei 2015 13:39
Ik snap dat ideaal gezien het leuk is om samen in een nieuw appartement te beginnen, maar ik vind ook dat het makkelijk zou moeten kunnen dat jij gewoon bij hem intrekt.
Als je elkaar leuk vind en van elkaar houd, dan maak je toch wel plaats voor elkaar? Ik zie echt het probleem niet. Ja hij heeft zijn apprtm al lang, maar hij moet het toch gewoon leuk vinden dat jij daar een paar maanden komt proef wonen? Hoeft allemaal niet van een leien dakje te gaan maar je moet er wel plezier in hebben!
Als dat plezier voor dit nieuwe avontuur in eigen land zo moeilijk op te brengen is, zie ik ook niet helemaal hoe jullie dat plezier zullen vinden in een tijd van meer spanning en misschien stress.
Waar gaat de emigratie heen? Het kan geweldig en leuk zijn en fantastisch zijn om dit samen te doen (ik spreek uit ervaring) maar wees ook niet te bang voor onzekerheid! Dat hoort bij het leven.
Als je elkaar leuk vind en van elkaar houd, dan maak je toch wel plaats voor elkaar? Ik zie echt het probleem niet. Ja hij heeft zijn apprtm al lang, maar hij moet het toch gewoon leuk vinden dat jij daar een paar maanden komt proef wonen? Hoeft allemaal niet van een leien dakje te gaan maar je moet er wel plezier in hebben!
Als dat plezier voor dit nieuwe avontuur in eigen land zo moeilijk op te brengen is, zie ik ook niet helemaal hoe jullie dat plezier zullen vinden in een tijd van meer spanning en misschien stress.
Waar gaat de emigratie heen? Het kan geweldig en leuk zijn en fantastisch zijn om dit samen te doen (ik spreek uit ervaring) maar wees ook niet te bang voor onzekerheid! Dat hoort bij het leven.
zondag 3 mei 2015 13:39
quote:parbleumondieu schreef op 03 mei 2015 @ 13:34:
[...]
Jij bent niet verwend, jij hebt hem teveel ontzien tot nu toe. Maak nieuwe afspraken voor de tijd dat jullie nog hier zijn. Probeer er jullie woonruimte van te maken. Doe alsof je geen eigen woning meer hebt en probeer de beschikbare ruimte te verdelen. Als hij dat niet kan, kan hij dat in het buitenland ook niet, al hebben jullie daar een villa.Dankjewel. Het zou misschien kunnen dat ik hem teveel heb ontzien.
[...]
Jij bent niet verwend, jij hebt hem teveel ontzien tot nu toe. Maak nieuwe afspraken voor de tijd dat jullie nog hier zijn. Probeer er jullie woonruimte van te maken. Doe alsof je geen eigen woning meer hebt en probeer de beschikbare ruimte te verdelen. Als hij dat niet kan, kan hij dat in het buitenland ook niet, al hebben jullie daar een villa.Dankjewel. Het zou misschien kunnen dat ik hem teveel heb ontzien.
That's a fine looking high horse
zondag 3 mei 2015 13:40
quote:dalliance schreef op 03 mei 2015 @ 13:38:
[...]
Ik begrijp dat ik de toekomst niet kan voorspellen. En heel eerlijk: ik denk dat ik liever had gewacht met emigreren tot we een jaar of 5 samen waren. Gewoon, omdat 'dat zo hoort'. Het voelt alsof je na 5 jaar iemand beter kent dan na een jaar, en waarschijnlijk is dat ook zo. Het had waarschijnlijk veiliger gevoeld, zekerder. Maar ja, de kans doet zich nu voor, en niet over 5 jaar. Ik had kunnen zeggen dat het voor mij te snel is, of dat ik het niet aan durf, of weet ik veel wat. Maar ik zou het ZO zonde vinden om deze kans niet aan te grijpen enkel en alleen vanwege angst. Want de relatie is nu goed, het lijkt me oprecht leuk om te emigreren, ik vind mijn vriend de allerleukste, emigreren lijkt me eng, maar ik wil het graag, en de enige reden om het niet te doen is angst, en ik wil dat geen doorslaggevende reden laten zijn. Maar dat betekent niet dat ik geen angst of onzekerheid voel.Het leven verloopt meestal anders dan je had gepland. Verzet je er niet tegen, je hebt er geen invloed op
[...]
Ik begrijp dat ik de toekomst niet kan voorspellen. En heel eerlijk: ik denk dat ik liever had gewacht met emigreren tot we een jaar of 5 samen waren. Gewoon, omdat 'dat zo hoort'. Het voelt alsof je na 5 jaar iemand beter kent dan na een jaar, en waarschijnlijk is dat ook zo. Het had waarschijnlijk veiliger gevoeld, zekerder. Maar ja, de kans doet zich nu voor, en niet over 5 jaar. Ik had kunnen zeggen dat het voor mij te snel is, of dat ik het niet aan durf, of weet ik veel wat. Maar ik zou het ZO zonde vinden om deze kans niet aan te grijpen enkel en alleen vanwege angst. Want de relatie is nu goed, het lijkt me oprecht leuk om te emigreren, ik vind mijn vriend de allerleukste, emigreren lijkt me eng, maar ik wil het graag, en de enige reden om het niet te doen is angst, en ik wil dat geen doorslaggevende reden laten zijn. Maar dat betekent niet dat ik geen angst of onzekerheid voel.Het leven verloopt meestal anders dan je had gepland. Verzet je er niet tegen, je hebt er geen invloed op
zondag 3 mei 2015 13:41
quote:redbuIIetje schreef op 03 mei 2015 @ 13:35:
Heb jij nu 'n baan? Zou alleen overwegen te gaan, als je daar ook werk hebt. Je zou de eerste niet zijn die alles opgeeft voor 'n vent en daardoor op alle fronten een vette achterstand oploopt. Laat hem lekker gaan als ie wil en ga gewoon af en toe 'n paar weken naar hem. Na 'n jaar kun je de balans opmaken of hij het land leuk genoeg is en je vriend het waard is om zo'n grote stap voor hem te nemen.Ik heb geen baan. Ik ga mijn studie daar af maken (is niet ongewoon), en ga van daaruit verder zoeken. Er zijn zeker wel opties daar.
Heb jij nu 'n baan? Zou alleen overwegen te gaan, als je daar ook werk hebt. Je zou de eerste niet zijn die alles opgeeft voor 'n vent en daardoor op alle fronten een vette achterstand oploopt. Laat hem lekker gaan als ie wil en ga gewoon af en toe 'n paar weken naar hem. Na 'n jaar kun je de balans opmaken of hij het land leuk genoeg is en je vriend het waard is om zo'n grote stap voor hem te nemen.Ik heb geen baan. Ik ga mijn studie daar af maken (is niet ongewoon), en ga van daaruit verder zoeken. Er zijn zeker wel opties daar.
That's a fine looking high horse
zondag 3 mei 2015 13:44
quote:dalliance schreef op 03 mei 2015 @ 13:33:
[...]
Bedankt voor deze post, Doreia! Ik had er zelf nog helemaal niet aan gedacht dat we zijn meubels ook in mijn studio kunnen zetten, of zijn kleren daar naar kunnen hangen. Wat onnozel Gelukkig hebben we allebei behoorlijk wat spaargeld en dat geeft wel een fijn gevoel.Vanavond dus samen om tafel en vraag hem wat hij ervan vind om zijn huis wat te veranderen omdat jij bij hem intrekt. En dan eens zien wat hij zegt en hoe hij het zegt. Toen ik mijn man voorzichtig vroeg wanneer hij misschien eventueel met me zou willen samenwonen antwoordde hij: 'gister'. Toen wist ik dat het goed zat. We hebben toen samen van 2 huisraden 1 gemaakt, het overtollige weggegeven of verkocht en woonden toen in zijn appartement, die hij graag veranderde om mij er ook thuis te laten voelen. Begin er vanavond gewoon over en kijk naar zijn reactie. Dat lijkt me test genoeg voor jullie.
[...]
Bedankt voor deze post, Doreia! Ik had er zelf nog helemaal niet aan gedacht dat we zijn meubels ook in mijn studio kunnen zetten, of zijn kleren daar naar kunnen hangen. Wat onnozel Gelukkig hebben we allebei behoorlijk wat spaargeld en dat geeft wel een fijn gevoel.Vanavond dus samen om tafel en vraag hem wat hij ervan vind om zijn huis wat te veranderen omdat jij bij hem intrekt. En dan eens zien wat hij zegt en hoe hij het zegt. Toen ik mijn man voorzichtig vroeg wanneer hij misschien eventueel met me zou willen samenwonen antwoordde hij: 'gister'. Toen wist ik dat het goed zat. We hebben toen samen van 2 huisraden 1 gemaakt, het overtollige weggegeven of verkocht en woonden toen in zijn appartement, die hij graag veranderde om mij er ook thuis te laten voelen. Begin er vanavond gewoon over en kijk naar zijn reactie. Dat lijkt me test genoeg voor jullie.
zondag 3 mei 2015 13:45
quote:Feeksje1977 schreef op 03 mei 2015 @ 13:06:
[...]
En waarom niet? En moet dat dan perse?
Een kleine ruimte is best te doen als je elkaar echt lief vind, en dan zie je ook snel alle irritatie.
Ik snap wel dat hij nu niet nog allemaal koste wil maken voor een paar maanden. Ik zou nu gewoon op een adres gaan zitten met z'n 2en elke dag. en dan beslissen. Hou je huizen aan en kijk hoe het gaat.
Wissel desnoods van adres maar wel echt helemaal samen, elke dag.
Eens! Je hoeft je toch niet in te schrijven om samen te wonen?
Daarnaast is het echter de vraag of nu al samenwonen zin heeft. Vaak ontstaan de eerste strubbelingen pas na langere tijd, als de nieuwigheid eraf is. Maar dat is natuurlijk voor iedereen anders. Kan je niet je eigen studio aanhouden na emigratie? Dat wanneer het echt niet blijkt te werken dat je terug kan? En als het wel werkt, zeg je op een later moment de huur op. Zoiets. Denk in mogelijkheden!
[...]
En waarom niet? En moet dat dan perse?
Een kleine ruimte is best te doen als je elkaar echt lief vind, en dan zie je ook snel alle irritatie.
Ik snap wel dat hij nu niet nog allemaal koste wil maken voor een paar maanden. Ik zou nu gewoon op een adres gaan zitten met z'n 2en elke dag. en dan beslissen. Hou je huizen aan en kijk hoe het gaat.
Wissel desnoods van adres maar wel echt helemaal samen, elke dag.
Eens! Je hoeft je toch niet in te schrijven om samen te wonen?
Daarnaast is het echter de vraag of nu al samenwonen zin heeft. Vaak ontstaan de eerste strubbelingen pas na langere tijd, als de nieuwigheid eraf is. Maar dat is natuurlijk voor iedereen anders. Kan je niet je eigen studio aanhouden na emigratie? Dat wanneer het echt niet blijkt te werken dat je terug kan? En als het wel werkt, zeg je op een later moment de huur op. Zoiets. Denk in mogelijkheden!
zondag 3 mei 2015 13:46
quote:redbuIIetje schreef op 03 mei 2015 @ 13:44:
Als hij degene is die het geld binnenbrengt en jou moet onderhouden terwijl je nog studeert, heb je wel goed kans dat hij degene is die alles wil bepalen (want het wordt van zijn inkomen bekostigd)
Hahaha, nou, het is ook weer geen dictator
Hij wil dit heel graag samen met mij doen en vindt het heel belangrijk dat ik me gehoord voel en dat ik me daar op m'n plek ga voelen etc etc etc. We verschillen alleen van mening over het samenwonen hier. Hij vindt dat ik er teveel een ding van maak; ik vind dat hij er te licht over denkt.
Als hij degene is die het geld binnenbrengt en jou moet onderhouden terwijl je nog studeert, heb je wel goed kans dat hij degene is die alles wil bepalen (want het wordt van zijn inkomen bekostigd)
Hahaha, nou, het is ook weer geen dictator
Hij wil dit heel graag samen met mij doen en vindt het heel belangrijk dat ik me gehoord voel en dat ik me daar op m'n plek ga voelen etc etc etc. We verschillen alleen van mening over het samenwonen hier. Hij vindt dat ik er teveel een ding van maak; ik vind dat hij er te licht over denkt.
That's a fine looking high horse
zondag 3 mei 2015 13:47
Het klinkt alsof jij erg hecht aan zekerheden. Emigreren is heel erg onzeker, en dus bouw je voor jezelf zoveel mogelijk zekerheden in. Probleem is alleen dat het gewoon niet zeker is. Wat doe zijn werk daar met hem.Wat doet het met jou dat jij daar de eerste maanden een eenzame bezigheid (afstuderen) hebt en geen sociaal leven. Wat doet het met jou als je daarna geen baan kunt vinden. Etc. Etc.
Ik denk dat je het jezelf makkelijker maakt als je een andere mindset probeert te krijgen. Jullie gaan samen het avontuur aan, wat jullie sterk maakt is dat jullie samen zijn, en het voor allebei nieuw is. Neem dat geen irritaties mee van hoe het hier de laatste maanden ging, start opnieuw, samen.
Ik denk dat je het jezelf makkelijker maakt als je een andere mindset probeert te krijgen. Jullie gaan samen het avontuur aan, wat jullie sterk maakt is dat jullie samen zijn, en het voor allebei nieuw is. Neem dat geen irritaties mee van hoe het hier de laatste maanden ging, start opnieuw, samen.
zondag 3 mei 2015 13:49
quote:dalliance schreef op 03 mei 2015 @ 13:46:
[...]
Hahaha, nou, het is ook weer geen dictator
Hij wil dit heel graag samen met mij doen en vindt het heel belangrijk dat ik me gehoord voel en dat ik me daar op m'n plek ga voelen etc etc etc. We verschillen alleen van mening over het samenwonen hier. Hij vindt dat ik er teveel een ding van maak; ik vind dat hij er te licht over denkt.Je kunt gewoon bij hem intrekken of hij bij jou als je beiden een eigen woning hebt. Ik zou met emigratieplannen voor de deur ook geen dure kosten meer maken aan een nieuwe gezamenlijke woning voor dat ene jaartje. En uiteraard blijf jij gewoon in je eigen woning ingeschreven staan. Niks officieels van maken, gewoon logeren, dan kun je het ook zo weer ongedaan maken als het niet werkt.
[...]
Hahaha, nou, het is ook weer geen dictator
Hij wil dit heel graag samen met mij doen en vindt het heel belangrijk dat ik me gehoord voel en dat ik me daar op m'n plek ga voelen etc etc etc. We verschillen alleen van mening over het samenwonen hier. Hij vindt dat ik er teveel een ding van maak; ik vind dat hij er te licht over denkt.Je kunt gewoon bij hem intrekken of hij bij jou als je beiden een eigen woning hebt. Ik zou met emigratieplannen voor de deur ook geen dure kosten meer maken aan een nieuwe gezamenlijke woning voor dat ene jaartje. En uiteraard blijf jij gewoon in je eigen woning ingeschreven staan. Niks officieels van maken, gewoon logeren, dan kun je het ook zo weer ongedaan maken als het niet werkt.
Shoot first, ask questions later!
zondag 3 mei 2015 13:50
Je zegt dat hij zelf toegeeft dat hij zich slecht kan aanpassen en "moeilijk" is.
Maar hij wil wel dat jij met hem meegaat naar het buitenland en alles achterlaat.
Dan mag hij ook weleens zijn beste kan laten zien. Dus lekker ruimte maken in zijn appartement, zijn niet gebruikte spullen in jouw studio, en samenwonen maar. Laat hij jou maar zien dat het waard is om met hem mee te gaan.
Maar hij wil wel dat jij met hem meegaat naar het buitenland en alles achterlaat.
Dan mag hij ook weleens zijn beste kan laten zien. Dus lekker ruimte maken in zijn appartement, zijn niet gebruikte spullen in jouw studio, en samenwonen maar. Laat hij jou maar zien dat het waard is om met hem mee te gaan.
zondag 3 mei 2015 13:52
quote:heelveelblabla schreef op 03 mei 2015 @ 13:45:
[...]
Daarnaast is het echter de vraag of nu al samenwonen zin heeft. Vaak ontstaan de eerste strubbelingen pas na langere tijd, als de nieuwigheid eraf is. Maar dat is natuurlijk voor iedereen anders. Kan je niet je eigen studio aanhouden na emigratie? Dat wanneer het echt niet blijkt te werken dat je terug kan? En als het wel werkt, zeg je op een later moment de huur op. Zoiets. Denk in mogelijkheden!
Eens. Onze eerste samenwoon-frustraties kwamen pas na een jaar naar boven.
Is het voor jou financieel mogelijk om je studio aan te houden? Naar waar zouden jullie emigreren? Londen lijkt me bijvoorbeeld minder eng dan Amerika.
[...]
Daarnaast is het echter de vraag of nu al samenwonen zin heeft. Vaak ontstaan de eerste strubbelingen pas na langere tijd, als de nieuwigheid eraf is. Maar dat is natuurlijk voor iedereen anders. Kan je niet je eigen studio aanhouden na emigratie? Dat wanneer het echt niet blijkt te werken dat je terug kan? En als het wel werkt, zeg je op een later moment de huur op. Zoiets. Denk in mogelijkheden!
Eens. Onze eerste samenwoon-frustraties kwamen pas na een jaar naar boven.
Is het voor jou financieel mogelijk om je studio aan te houden? Naar waar zouden jullie emigreren? Londen lijkt me bijvoorbeeld minder eng dan Amerika.
I don't care what is written about me so long as it isn't true.
zondag 3 mei 2015 13:53
quote:JollyJ schreef op 03 mei 2015 @ 13:44:
[...]
Te angstig, te calculerend, te hard op zoek naar garanties, te weinig echte keuze voor de relatie, te weinig interesse in avontuur.
Waarom wel, denk jij?Hmm, goede vraag. Ik denk op zich dat je de situatie wel goed inschat, zeker wat mij betreft. Ik ben calculerend (meestal niet berekenend, overigens) en op zoek naar garanties. Maar maakt deze keuze an sich dit dan al niet een avontuur voor mij? In m'n eentje had ik deze keuze waarschijnlijk niet gemaakt, en ik ben de eerste om dat toe te geven. Er had wel een heel bijzondere baan of kans daar moeten zijn, had ik hier alles achter willen laten. Maar zoals ik al zei, ik wil geen keuzes maken waarbij angst de doorslaggevende factor is. En als ik dit niet zou doen, zou ik het niet doen omdat ik bang ben. Dat ik alles hier ga missen, dat ik het niet leuk vind daar, dat ik m'n nog niet bestaande carriere weggooi, et cetera. Waarom doe ik het wel? Omdat het voor mij, net als voor hem een kans is. Om iets supervets te gaan doen, om onszelf uit te dagen, nieuwe ervaringen op te doen, en weet ik veel wat. Het lijkt me oprecht heel gaaf. Ik wil gewoon graag weten of ik het kan. Kan ik hier alles achterlaten en ergens anders opnieuw beginnen? Ik denk dat ik dat wel kan. Ben ik soms bang of onzeker? HELL YES.
[...]
Te angstig, te calculerend, te hard op zoek naar garanties, te weinig echte keuze voor de relatie, te weinig interesse in avontuur.
Waarom wel, denk jij?Hmm, goede vraag. Ik denk op zich dat je de situatie wel goed inschat, zeker wat mij betreft. Ik ben calculerend (meestal niet berekenend, overigens) en op zoek naar garanties. Maar maakt deze keuze an sich dit dan al niet een avontuur voor mij? In m'n eentje had ik deze keuze waarschijnlijk niet gemaakt, en ik ben de eerste om dat toe te geven. Er had wel een heel bijzondere baan of kans daar moeten zijn, had ik hier alles achter willen laten. Maar zoals ik al zei, ik wil geen keuzes maken waarbij angst de doorslaggevende factor is. En als ik dit niet zou doen, zou ik het niet doen omdat ik bang ben. Dat ik alles hier ga missen, dat ik het niet leuk vind daar, dat ik m'n nog niet bestaande carriere weggooi, et cetera. Waarom doe ik het wel? Omdat het voor mij, net als voor hem een kans is. Om iets supervets te gaan doen, om onszelf uit te dagen, nieuwe ervaringen op te doen, en weet ik veel wat. Het lijkt me oprecht heel gaaf. Ik wil gewoon graag weten of ik het kan. Kan ik hier alles achterlaten en ergens anders opnieuw beginnen? Ik denk dat ik dat wel kan. Ben ik soms bang of onzeker? HELL YES.
That's a fine looking high horse
zondag 3 mei 2015 13:54
quote:marana schreef op 03 mei 2015 @ 13:47:
Het klinkt alsof jij erg hecht aan zekerheden. Emigreren is heel erg onzeker, en dus bouw je voor jezelf zoveel mogelijk zekerheden in. Probleem is alleen dat het gewoon niet zeker is. Wat doe zijn werk daar met hem.Wat doet het met jou dat jij daar de eerste maanden een eenzame bezigheid (afstuderen) hebt en geen sociaal leven. Wat doet het met jou als je daarna geen baan kunt vinden. Etc. Etc.
Ik denk dat je het jezelf makkelijker maakt als je een andere mindset probeert te krijgen. Jullie gaan samen het avontuur aan, wat jullie sterk maakt is dat jullie samen zijn, en het voor allebei nieuw is. Neem dat geen irritaties mee van hoe het hier de laatste maanden ging, start opnieuw, samen.Dit is een fijne post, dankjewel. Ik denk dat je best wel eens gelijk kunt hebben over die mindset. Je hebt in ieder geval gelijk over het in willen bouwen van zoveel mogelijk zekerheden.
Het klinkt alsof jij erg hecht aan zekerheden. Emigreren is heel erg onzeker, en dus bouw je voor jezelf zoveel mogelijk zekerheden in. Probleem is alleen dat het gewoon niet zeker is. Wat doe zijn werk daar met hem.Wat doet het met jou dat jij daar de eerste maanden een eenzame bezigheid (afstuderen) hebt en geen sociaal leven. Wat doet het met jou als je daarna geen baan kunt vinden. Etc. Etc.
Ik denk dat je het jezelf makkelijker maakt als je een andere mindset probeert te krijgen. Jullie gaan samen het avontuur aan, wat jullie sterk maakt is dat jullie samen zijn, en het voor allebei nieuw is. Neem dat geen irritaties mee van hoe het hier de laatste maanden ging, start opnieuw, samen.Dit is een fijne post, dankjewel. Ik denk dat je best wel eens gelijk kunt hebben over die mindset. Je hebt in ieder geval gelijk over het in willen bouwen van zoveel mogelijk zekerheden.
That's a fine looking high horse
zondag 3 mei 2015 13:55
quote:dalliance schreef op 03 mei 2015 @ 13:53:
[...]
Hmm, goede vraag. Ik denk op zich dat je de situatie wel goed inschat, zeker wat mij betreft. Ik ben calculerend (meestal niet berekenend, overigens) en op zoek naar garanties. Maar maakt deze keuze an sich dit dan al niet een avontuur voor mij? In m'n eentje had ik deze keuze waarschijnlijk niet gemaakt, en ik ben de eerste om dat toe te geven. Er had wel een heel bijzondere baan of kans daar moeten zijn, had ik hier alles achter willen laten. Maar zoals ik al zei, ik wil geen keuzes maken waarbij angst de doorslaggevende factor is. En als ik dit niet zou doen, zou ik het niet doen omdat ik bang ben. Dat ik alles hier ga missen, dat ik het niet leuk vind daar, dat ik m'n nog niet bestaande carriere weggooi, et cetera. Waarom doe ik het wel? Omdat het voor mij, net als voor hem een kans is. Om iets supervets te gaan doen, om onszelf uit te dagen, nieuwe ervaringen op te doen, en weet ik veel wat. Het lijkt me oprecht heel gaaf. Ik wil gewoon graag weten of ik het kan. Kan ik hier alles achterlaten en ergens anders opnieuw beginnen? Ik denk dat ik dat wel kan. Ben ik soms bang of onzeker? HELL YES.Maar de vraag was waarom jij wel de kt dat het gaat werken
[...]
Hmm, goede vraag. Ik denk op zich dat je de situatie wel goed inschat, zeker wat mij betreft. Ik ben calculerend (meestal niet berekenend, overigens) en op zoek naar garanties. Maar maakt deze keuze an sich dit dan al niet een avontuur voor mij? In m'n eentje had ik deze keuze waarschijnlijk niet gemaakt, en ik ben de eerste om dat toe te geven. Er had wel een heel bijzondere baan of kans daar moeten zijn, had ik hier alles achter willen laten. Maar zoals ik al zei, ik wil geen keuzes maken waarbij angst de doorslaggevende factor is. En als ik dit niet zou doen, zou ik het niet doen omdat ik bang ben. Dat ik alles hier ga missen, dat ik het niet leuk vind daar, dat ik m'n nog niet bestaande carriere weggooi, et cetera. Waarom doe ik het wel? Omdat het voor mij, net als voor hem een kans is. Om iets supervets te gaan doen, om onszelf uit te dagen, nieuwe ervaringen op te doen, en weet ik veel wat. Het lijkt me oprecht heel gaaf. Ik wil gewoon graag weten of ik het kan. Kan ik hier alles achterlaten en ergens anders opnieuw beginnen? Ik denk dat ik dat wel kan. Ben ik soms bang of onzeker? HELL YES.Maar de vraag was waarom jij wel de kt dat het gaat werken
