Relaties
alle pijlers
Hopeloos gevoel
zaterdag 29 april 2017 22:43
Hallo allemaal
Ik.heb een relatie met een man uit irak zijn geloof is christelijk maar doet hier niets tot weinig mee. Zijn ouders hierin tegen met name zijn moeder is erg gelovig. Hij is 35 ik 44 ik heb 3 kinderen. De relatie tussen ons is erg goed maar wij kunnen het niet officieel maken naar zijn ouders toe omdat het gewoon niet kan in haar ogen. Ze weten wie ik ben en dat we met elkaar omgaan. Maar zijn moeder denkt dat het kalver liefde is en wel over gaat. Nou sorry maar die fase ben ik echt allang voorbij. Ik ben echt heel erg gek op hem en hij op mij. Maar het vreet gewoon aan mij dat ik niet geaccepteerd word. Mijn vriend kan niet kiezen en probeert zoveel mogelijk de midden weg te kiezen en er voor beide partijen te zijn. Maar ik weet niet of ik dit nog wel kan hij komt bij mijn familie en is volledig geaccepteerd. Mss ben ik te nederlands maar dat wil ik ook graag. En als dat niet kan wil ik eigenlijk dat hij voor mij kiest. Maar dan ben ik hem waarschijnlijk kwijt. En dat kan ik niet aan.
Ik ben een beetje radeloos en wil goed genoeg zijn voor zijn ouders.
Wat is er mis met mij. Goed ik ben niet gelovig maar ik hou heel veel van hem zegt dat dan helemaal niets. Als moeder wil je je kind toch gelukkig zien en dat is hij met mij .
Pffff ik weet het niet meer.
Groeten hopeloos gevoel.
Ik.heb een relatie met een man uit irak zijn geloof is christelijk maar doet hier niets tot weinig mee. Zijn ouders hierin tegen met name zijn moeder is erg gelovig. Hij is 35 ik 44 ik heb 3 kinderen. De relatie tussen ons is erg goed maar wij kunnen het niet officieel maken naar zijn ouders toe omdat het gewoon niet kan in haar ogen. Ze weten wie ik ben en dat we met elkaar omgaan. Maar zijn moeder denkt dat het kalver liefde is en wel over gaat. Nou sorry maar die fase ben ik echt allang voorbij. Ik ben echt heel erg gek op hem en hij op mij. Maar het vreet gewoon aan mij dat ik niet geaccepteerd word. Mijn vriend kan niet kiezen en probeert zoveel mogelijk de midden weg te kiezen en er voor beide partijen te zijn. Maar ik weet niet of ik dit nog wel kan hij komt bij mijn familie en is volledig geaccepteerd. Mss ben ik te nederlands maar dat wil ik ook graag. En als dat niet kan wil ik eigenlijk dat hij voor mij kiest. Maar dan ben ik hem waarschijnlijk kwijt. En dat kan ik niet aan.
Ik ben een beetje radeloos en wil goed genoeg zijn voor zijn ouders.
Wat is er mis met mij. Goed ik ben niet gelovig maar ik hou heel veel van hem zegt dat dan helemaal niets. Als moeder wil je je kind toch gelukkig zien en dat is hij met mij .
Pffff ik weet het niet meer.
Groeten hopeloos gevoel.
zaterdag 29 april 2017 23:37
Zijn ouders kennen jou blijkbaar niet of niet goed genoeg. Het enige wat zij waarschijnlijk weten is dat jij een stuk ouder bent en 3 kinderen hebt. Ik denk dat ( hoewel het heel oneerlijk is) veel ouders in het begin hun bedenkingen zouden hebben. Je hebt nu eenmaal wat meer bagage. Dus het hoeft nog niet eens aan jouw cultuur te liggen. Is er een mogelijkheid om hen uit te nodigen om zo hen te laten ervaren hoe jij werkelijk bent en hoe jullie interactie onderling is?
Hoe moeilijk ook, je vriend is volwassen en heeft zijn keus blijkbaar al gemaakt, want hij is toch met jou? Ga niet aan hem lopen trekken wat zijn ouders betreft,want dat zal alleen maar meer afstand tussen jullie scheppen. Blijf de relatie tussen hem en zijn ouders aanmoedigen. Dan ben jij in ieder geval nooit die "Nederlandse heks" ( mijn woorden) die hun zoon heeft gehehersenspoeld. Sterkte..
Hoe moeilijk ook, je vriend is volwassen en heeft zijn keus blijkbaar al gemaakt, want hij is toch met jou? Ga niet aan hem lopen trekken wat zijn ouders betreft,want dat zal alleen maar meer afstand tussen jullie scheppen. Blijf de relatie tussen hem en zijn ouders aanmoedigen. Dan ben jij in ieder geval nooit die "Nederlandse heks" ( mijn woorden) die hun zoon heeft gehehersenspoeld. Sterkte..
zaterdag 29 april 2017 23:55
zondag 30 april 2017 02:21
Hoe werd je dan benoemd? Zei je vriend niet dat je zijn vriendin bent? Ik vraag me ook af hoe je hen geholpen hebt.
Wonen ze ook in Nederland of in Irak? En hoe denkt de vader er over?
Ergens snap ik zijn moeite naar zijn moeder toe, maar aan de andere kant laat hij zijn leven dus wel erg beïnvloeden door zijn moeder en kiest hij niet volledig voor jou maar probeert zijn moeder vooral tevreden te houden.
Wonen ze ook in Nederland of in Irak? En hoe denkt de vader er over?
Ergens snap ik zijn moeite naar zijn moeder toe, maar aan de andere kant laat hij zijn leven dus wel erg beïnvloeden door zijn moeder en kiest hij niet volledig voor jou maar probeert zijn moeder vooral tevreden te houden.
Appels kun je eten, peren wel
